Gezondheid
alle pijlers
darm problemen
donderdag 5 maart 2009 om 13:21
Darm problemen, vaak niet een onderwerp waar open over wordt gepraat. Helaas wel een onderwerp waar veel mensen last van hebben. De pijn, de ongemakken die erbij komen kijken zoals plotseling naar toilet moeten maar ook schaamtes die je daarbij kan hebben zoals een stinkende toilet achterlaten wanneer jij bent geweest. Kortom, NIET PRETTIG
Bij deze open ik, na het goede idee van een mede forummer, het topic darmklachten. Schaam je niet en laat je horen!!
Bij deze open ik, na het goede idee van een mede forummer, het topic darmklachten. Schaam je niet en laat je horen!!
woensdag 21 oktober 2009 om 19:17
@Moonlight
lang leve de kikkererwten! ik ga het ook onthouden..
@Biekkie
ja kan ik me wel iets bij voorstellen. Aan de ene kant; ze hebben dus wat gevonden en je hebt er al medicijnen tegen. Enige onzekerheid is dus of het terugkomt of niet en dat dus op termijn moet blijken hoe zo'n ontsteking nou in je endeldarm terecht kan komen als het geen crohn of cu is. Misschien wel goed om morgen aan de arts te vragen, ik ben het zelf vergeten te vragen. Beetje stom van me..
Succes morgen! Laat je weten wat de arts zei?
lang leve de kikkererwten! ik ga het ook onthouden..
@Biekkie
ja kan ik me wel iets bij voorstellen. Aan de ene kant; ze hebben dus wat gevonden en je hebt er al medicijnen tegen. Enige onzekerheid is dus of het terugkomt of niet en dat dus op termijn moet blijken hoe zo'n ontsteking nou in je endeldarm terecht kan komen als het geen crohn of cu is. Misschien wel goed om morgen aan de arts te vragen, ik ben het zelf vergeten te vragen. Beetje stom van me..
Succes morgen! Laat je weten wat de arts zei?
donderdag 22 oktober 2009 om 11:30
Auw auw auw! Vannacht wakker geworden met enorme pijn rechtsonder in mijn buik! Straalt ook uit naar mijn rechterbeen en rug!
Daar sta ik van te kijken, ben 2 jaar terug door de medische molen gehaald (heeel veel onderzoeken in ZH), en bleek gewoon stress te hebben! Dus buikpijn heb ik wel vaker, maar niet op deze manier! En voornamelijk omdat ik niet naar het toilet kan!
Ik ben namelijk niet "verstopt" Ik moet juist heel veel! En ik heb honger de hele tijd, ik eet echt enorm veel, doe ik normaal ook nooit! En ik heb verhoging. Ook heb ik geen stress!
Voor mij dus tijd om aan de dokter te gaan vragen wat er nu weer is. Zelf heb ik namelijk geen idee. Normaal herken ik de pijn wel, maar nu moet ik echt liggen omdat ik me niet lekker voel. Heb wel aardig lopen twijfelen, gezien mijn huisarts mij niet meer serieus neemt volgens mij. Ik ben verhuisd dus heb nu een andere huisarts. Ik ben zo nerveus! Straks is het toch helemaal niets en stel ik me gewoon aan!
Iemand bekend hiermee?
Daar sta ik van te kijken, ben 2 jaar terug door de medische molen gehaald (heeel veel onderzoeken in ZH), en bleek gewoon stress te hebben! Dus buikpijn heb ik wel vaker, maar niet op deze manier! En voornamelijk omdat ik niet naar het toilet kan!
Ik ben namelijk niet "verstopt" Ik moet juist heel veel! En ik heb honger de hele tijd, ik eet echt enorm veel, doe ik normaal ook nooit! En ik heb verhoging. Ook heb ik geen stress!
Voor mij dus tijd om aan de dokter te gaan vragen wat er nu weer is. Zelf heb ik namelijk geen idee. Normaal herken ik de pijn wel, maar nu moet ik echt liggen omdat ik me niet lekker voel. Heb wel aardig lopen twijfelen, gezien mijn huisarts mij niet meer serieus neemt volgens mij. Ik ben verhuisd dus heb nu een andere huisarts. Ik ben zo nerveus! Straks is het toch helemaal niets en stel ik me gewoon aan!
Iemand bekend hiermee?
donderdag 22 oktober 2009 om 17:14
Ik heb gisteren de afspraakbevestiging gekregen voor de MRI
ik krijg een MRA mesenteriaal arterien op wo. 4 nov.
een hele mond vol
nou ja, ik hoop dat ze eindelijk de oorzaak vinden van mijn buikellende en het niet goed kunnen verteren van het eten.
Als ik dan ook nog de nodige kilo's kan aankomen dan ben ik helemaal geholpen.
pfft, elke dag die ellende..
jullie buiklijders, ook veel sterkte
verentooi
ik krijg een MRA mesenteriaal arterien op wo. 4 nov.
een hele mond vol
nou ja, ik hoop dat ze eindelijk de oorzaak vinden van mijn buikellende en het niet goed kunnen verteren van het eten.
Als ik dan ook nog de nodige kilo's kan aankomen dan ben ik helemaal geholpen.
pfft, elke dag die ellende..
jullie buiklijders, ook veel sterkte
verentooi
donderdag 22 oktober 2009 om 21:29
@verentooi
ik weet niet wat voor soort MRI het is, maar bij jou heeft het misschien met je bloedvaten te maken toch? hoop dat er wat uitkomt!
@kabouter23
ervaring met pijn rechtsonder heb ik wel, maar ja daar zit van alles, dus naar de dokter en laten uitzoeken! zeker vanwege je verleden met buikklachten
ik weet niet wat voor soort MRI het is, maar bij jou heeft het misschien met je bloedvaten te maken toch? hoop dat er wat uitkomt!
@kabouter23
ervaring met pijn rechtsonder heb ik wel, maar ja daar zit van alles, dus naar de dokter en laten uitzoeken! zeker vanwege je verleden met buikklachten
vrijdag 23 oktober 2009 om 09:08
Ai sterkte Kabouter! Het voordeel is mocht het dat zijn..als je m kwijt zijn dan ben je wel de klachten af! Om het maar even positief te bekijken 
..
Hier gemerkt dat wortels, rauw of gekookt, toch echt niet lekker verteren evenals rode paprika, een ramp! Verder wacht ik mijn internisten afspraak even af..
Verentooi sterkte en ik hoop dat je wat antwoorden krijgt!
..Hier gemerkt dat wortels, rauw of gekookt, toch echt niet lekker verteren evenals rode paprika, een ramp! Verder wacht ik mijn internisten afspraak even af..
Verentooi sterkte en ik hoop dat je wat antwoorden krijgt!
vrijdag 23 oktober 2009 om 11:19
Hoi,
Ik val ff bij jullie binnen met een vraag: sinds een aantal maanden krijg ik steeds meer last van slijm bij de ontlasting. De laatste weken valt me op, dat de stoelgang weer wat moeilijker wordt en dat de ontlasting korreltjes vastgebonden aan 'draadjes' is. Daarnaast had ik vanmorgen een groot vlies bij de ontlasting zitten! Heel erg vreemd vindt ik dit... Wie heeft dit ook eens mee gemaakt en weet misschien de oorzaak ervan? Ik moet er nog wel bij vertellen dat ik bij de darmarts onder controle ben en de gyneacoloog ivm menstruatieklachten combi darmklachten. Ik neem sinds een aantal maanden metamucil in 2 keer daags. In het begin ging het perfect, maar nu wordt de stoelgang moeilijker weer..
Ik val ff bij jullie binnen met een vraag: sinds een aantal maanden krijg ik steeds meer last van slijm bij de ontlasting. De laatste weken valt me op, dat de stoelgang weer wat moeilijker wordt en dat de ontlasting korreltjes vastgebonden aan 'draadjes' is. Daarnaast had ik vanmorgen een groot vlies bij de ontlasting zitten! Heel erg vreemd vindt ik dit... Wie heeft dit ook eens mee gemaakt en weet misschien de oorzaak ervan? Ik moet er nog wel bij vertellen dat ik bij de darmarts onder controle ben en de gyneacoloog ivm menstruatieklachten combi darmklachten. Ik neem sinds een aantal maanden metamucil in 2 keer daags. In het begin ging het perfect, maar nu wordt de stoelgang moeilijker weer..
vrijdag 23 oktober 2009 om 12:41
Nou ik zal me weer uit het topic verwijderen het bleek dit keer niet mn darmen, maar ik heb dus een enorme blaasontsteking die samen loopt met mijn eisprong.. vandaar dat mn hele lichaam zo van slag is.
Jullie allemaal een en veel sterkte nog! Ik weet hoe vreselijk vervelend buikpijn is, bij mij hebben ze nooit de reden kunnen achterhalen! (behalve stress)
het bleek dit keer niet mn darmen, maar ik heb dus een enorme blaasontsteking die samen loopt met mijn eisprong.. vandaar dat mn hele lichaam zo van slag is.Jullie allemaal een en veel sterkte nog! Ik weet hoe vreselijk vervelend buikpijn is, bij mij hebben ze nooit de reden kunnen achterhalen! (behalve stress)
vrijdag 23 oktober 2009 om 20:28
Kabouter, gelukkig weet je nu wat het is. Heb je medicijnen?
Ak, dit hoor niet hoor. Je ziet natuurlijk alleen je eigen ontlasting en weet niet wat normaal is.. maar die slierten slijm zijn niet goed.
Heb je pijn in je buik? Hoevaak ga je naar t toilet per dag?
Ik wilde eigenlijk iets positiefs melden: naar het bos geweest en niet eens gedacht aan toiletten. Alleen of ik niet moest plassen. 10 jaar terug was dit onmogelijk geweest.
Was met mijn tante en toevallig begon mijn diarree jaren terug in het bos... daarna is het eigenlijk jaren gebleven. Was toen bij een optreden van deze tante (ja in het bos dus)
Moest daaraan denken vandaag. Goddank kan ik nu meer dan ik in die tijd kon. Ben echt blij.
Ak, dit hoor niet hoor. Je ziet natuurlijk alleen je eigen ontlasting en weet niet wat normaal is.. maar die slierten slijm zijn niet goed.
Heb je pijn in je buik? Hoevaak ga je naar t toilet per dag?
Ik wilde eigenlijk iets positiefs melden: naar het bos geweest en niet eens gedacht aan toiletten. Alleen of ik niet moest plassen. 10 jaar terug was dit onmogelijk geweest.
Was met mijn tante en toevallig begon mijn diarree jaren terug in het bos... daarna is het eigenlijk jaren gebleven. Was toen bij een optreden van deze tante (ja in het bos dus)
Moest daaraan denken vandaag. Goddank kan ik nu meer dan ik in die tijd kon. Ben echt blij.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zaterdag 24 oktober 2009 om 13:16
Helaas, hier is het weekend niet probleemloos begonnen... het is weer feest in den buick.
Ik heb zojuist een gesprek gehad met mijn ouders. Het ging erover dat ik het jammer vond dat ze mij zo alleen hebben gelaten met mijn darmklachten. Ik heb er vanaf mijn 15e mee gelopen en voelde me weinig gesteund.
Ze vonden het wel best als ik naar de dokter ging en regelden ook wel mijn verzekering, maar verder voelde ik weinig steun.
Steun in de zin van: Wat naar voor je, Moon.
Nou, mocht iemand behoefte hebben aan het verhaal, dan post ik hier de link even. Wil niet dat mensen zich verplicht voelen het te lezen.
Ik heb zojuist een gesprek gehad met mijn ouders. Het ging erover dat ik het jammer vond dat ze mij zo alleen hebben gelaten met mijn darmklachten. Ik heb er vanaf mijn 15e mee gelopen en voelde me weinig gesteund.
Ze vonden het wel best als ik naar de dokter ging en regelden ook wel mijn verzekering, maar verder voelde ik weinig steun.
Steun in de zin van: Wat naar voor je, Moon.
Nou, mocht iemand behoefte hebben aan het verhaal, dan post ik hier de link even. Wil niet dat mensen zich verplicht voelen het te lezen.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zaterdag 24 oktober 2009 om 23:01
@Biekkie: ik heb alleen mesalazine korrels gebruikt maar een bijwerking waar ik voor gewaarschuwd werd destijds was diarree.. (goh, waar gebruikte ik het ook al weer voor??) en dat branden herken ik wel, ik kreeg er een heel brandend gevoel in mijn keel en maag van. Dat aandrang en toch niet hoeven hoort misschien wel bij de onsteking, ik heb het ook wel eens.
@Moonlight: konden je ouders begrip opbrengen voor jouw kant van het verhaal? Ik hoop dat je het goed uit hebt kunnen praten. Ik herken wel de manier hoe je ouders ermee omgingen, dat is ook een beetje de houding van mijn ouders. Ik ging bijvoorbeeld meestal alleen naar de specialist, vooral mijn vader had/heeft niet altijd begrip voor de symptomen. Als ik moe was, dan moest ik maar eerder naar bed gaan etc. Mijn moeder was het tegenovergestelde, vond het zo erg dat ik ziek ben dat ik háár moest troosten in plaats van andersom. Ik heb dit niet als bijzonder vervelend ervaren, het is bij ons niet anders, ik was het op die manier gewend. Maar wie weet hoe ik daar later tegenover sta. Ik heb hierover gelukkig wel goed met mijn MDL-verpleegkundige kunnen praten.
@Moonlight: konden je ouders begrip opbrengen voor jouw kant van het verhaal? Ik hoop dat je het goed uit hebt kunnen praten. Ik herken wel de manier hoe je ouders ermee omgingen, dat is ook een beetje de houding van mijn ouders. Ik ging bijvoorbeeld meestal alleen naar de specialist, vooral mijn vader had/heeft niet altijd begrip voor de symptomen. Als ik moe was, dan moest ik maar eerder naar bed gaan etc. Mijn moeder was het tegenovergestelde, vond het zo erg dat ik ziek ben dat ik háár moest troosten in plaats van andersom. Ik heb dit niet als bijzonder vervelend ervaren, het is bij ons niet anders, ik was het op die manier gewend. Maar wie weet hoe ik daar later tegenover sta. Ik heb hierover gelukkig wel goed met mijn MDL-verpleegkundige kunnen praten.
zondag 25 oktober 2009 om 00:50
wat ik zo raar vind aan die mesalazine is dat de bijwerkingen bijna het zelfde zijn als je klachten.
Sinds ik die medicijnen slik is de pijn rechts weer toegenomen. Vraag me af of dat een bijwerking is of dat het de normale buikpijn is die gewoon wat actiever is...
Iemand ervaring mee dat klachten (en dan met name de buikpijn) eerst erger werd voordat de medicijnen begonnen te werken?
Sinds ik die medicijnen slik is de pijn rechts weer toegenomen. Vraag me af of dat een bijwerking is of dat het de normale buikpijn is die gewoon wat actiever is...
Iemand ervaring mee dat klachten (en dan met name de buikpijn) eerst erger werd voordat de medicijnen begonnen te werken?
zondag 25 oktober 2009 om 11:25
@Greenmonk: zelfs wanneer mijn darmen bijna helemaal "schoon" zijn heb ik nog wel eens pijnklachten, mijn arts had dat wel vaker gehoord zei ze. Maar echt een stuk erger worden nádat je begint met medicijnen? Ik wil je ook niet al te ongerust maken, maar misschien dat het er wel op kan wijzen dat de medicatie niet volledig aanslaat. Ik zou nog een wel tijdje afwachten voor je evt. actie onderneemt, darmen zijn af en toe nogal raar en onvoorspelbaar, wie weet is het binnekort weer over. Als de medicatie niet zou aanslaan dan is het bij de volgende controle in het bloed te zien.
zondag 25 oktober 2009 om 12:57
Wat fijn om hier een topic te vinden over darmklachten! Sommige verhalen schrik ik echt van, dat wel.
Ik ben net ontslagen na een week ziekenhuis vol onderzoeken. Gastro- en endoscopie, wat een hel! Voor de gastro kreeg ik een roesje, maar werd halverwege klaarwakker en raakte helemaal in paniek. Endo was zonder roesje, dat vond ik echt pijnlijk! Heb echt liggen kreunen. Maar het ergste nog, ik vind het echt een vernederend onderzoek. Herkennen jullie dat? Zomaar ineens een man die met een vinger in je anus zit? Ik heb daar nu echt psychisch last van, maar het is ook nog niet zo lang geleden.
Blaasontsteking heb ik ook te pakken, maar kan geen antibiotica slikken omdat mijn maag ontstoken is. Zijn jullie ook zo misselijk naast de darmklachten? Vind het heel moeilijk om een normaal eetpatroon aan te houden als ik zo misselijk ben.
Ik ben net ontslagen na een week ziekenhuis vol onderzoeken. Gastro- en endoscopie, wat een hel! Voor de gastro kreeg ik een roesje, maar werd halverwege klaarwakker en raakte helemaal in paniek. Endo was zonder roesje, dat vond ik echt pijnlijk! Heb echt liggen kreunen. Maar het ergste nog, ik vind het echt een vernederend onderzoek. Herkennen jullie dat? Zomaar ineens een man die met een vinger in je anus zit? Ik heb daar nu echt psychisch last van, maar het is ook nog niet zo lang geleden.
Blaasontsteking heb ik ook te pakken, maar kan geen antibiotica slikken omdat mijn maag ontstoken is. Zijn jullie ook zo misselijk naast de darmklachten? Vind het heel moeilijk om een normaal eetpatroon aan te houden als ik zo misselijk ben.
zondag 25 oktober 2009 om 15:05
@Bokser: bah, dat moet een rotweek zijn geweest! Hopelijk gaat het snel wat beter... al die onderzoeken achter elkaar dat moet behoorlijk heftig zijn, op een gegeven moment voel je je misschien meer 'object' dan mens. Ik heb zelf alleen maar goede scopie-ervaringen, het scheelt wel ontzettend wat voor arts je hebt. Bij een arts die rustig en voorzichtig is, is het vaak minder pijnlijk, en een goede arts gaat ook niet 'zomaar' ineens overal voelen. In paniek raken bij gastroscopieën komt veel voor en is ook een natuurlijke reactie van het lichaam, nogal logisch wanneer er een slang in je keel zit. Ik hoop dat de arts/verpleegkundigen je daarin goed begeleid hebben.
Ik weet niet of je je echt vernedert voelt door deze arts, of door het hele gedoe van de afgelopen week bij elkaar. In het eerste geval zou je kunnen overwegen om naar een andere arts over te stappen. In het andere geval kan het misschien ook helpen om er over te praten met iemand, de meeste ziekenhuizen hebben hun eigen praatverpleegkundigen en maatschappelijk werkers die hier veel ervaring mee hebben. Dat heeft mij in ieder geval wel geholpen.
De misselijkheid/geen eetlust herken ik wel. Probeer wel zo veel mogelijk je voedingsstoffen binnen te krijgen, anders gaat je herstel nog langer duren. Wanneer dat écht niet lukt kun je bij de ziekenhuisdiëtiste (verwijzing via de arts) vragen om vloeibare voeding, je voedingsstoffen blijven dan op peil. Je moet dan bijv. behalve je gebruikelijke eten een of twee flesjes nutridrank drinken. Je hebt zelfs nutrisoep en nutritoetjes. Dit wordt ook vergoed door de verzekering. Eventueel kun je ze ook zelf kopen bij de apotheek, maar ik weet niet of dat duur is.
Veel beterschap gewenst, hopelijk voel je je snel weer wat beter.
Ik weet niet of je je echt vernedert voelt door deze arts, of door het hele gedoe van de afgelopen week bij elkaar. In het eerste geval zou je kunnen overwegen om naar een andere arts over te stappen. In het andere geval kan het misschien ook helpen om er over te praten met iemand, de meeste ziekenhuizen hebben hun eigen praatverpleegkundigen en maatschappelijk werkers die hier veel ervaring mee hebben. Dat heeft mij in ieder geval wel geholpen.
De misselijkheid/geen eetlust herken ik wel. Probeer wel zo veel mogelijk je voedingsstoffen binnen te krijgen, anders gaat je herstel nog langer duren. Wanneer dat écht niet lukt kun je bij de ziekenhuisdiëtiste (verwijzing via de arts) vragen om vloeibare voeding, je voedingsstoffen blijven dan op peil. Je moet dan bijv. behalve je gebruikelijke eten een of twee flesjes nutridrank drinken. Je hebt zelfs nutrisoep en nutritoetjes. Dit wordt ook vergoed door de verzekering. Eventueel kun je ze ook zelf kopen bij de apotheek, maar ik weet niet of dat duur is.
Veel beterschap gewenst, hopelijk voel je je snel weer wat beter.
zondag 25 oktober 2009 om 15:14
@Immaculata,
Dank je voor je lieve reactie! Nutridrink heb ik inderdaad al gekregen. Ik hoop gewoon dat er snel iets uit die onderzoeken komt, al zal ik niet weten wat het moet zijn. Ik voel me nu gewoon heel ziek, zwak en misselijk.
Ik vind het ook moeilijk om erover te praten, er rust toch een soort van taboe op. Je gaat niet zomaar tegen iemand zeggen dat je er moeite mee hebt dat ze in je anus hebben zitten wroeten.
Dank je voor je lieve reactie! Nutridrink heb ik inderdaad al gekregen. Ik hoop gewoon dat er snel iets uit die onderzoeken komt, al zal ik niet weten wat het moet zijn. Ik voel me nu gewoon heel ziek, zwak en misselijk.
Ik vind het ook moeilijk om erover te praten, er rust toch een soort van taboe op. Je gaat niet zomaar tegen iemand zeggen dat je er moeite mee hebt dat ze in je anus hebben zitten wroeten.
zondag 25 oktober 2009 om 20:49
@Bokser
een week ziekenhuis met allemaal onderzoek klinkt ook wel heftig! Ik vond mijn scopie niet vernederend, omdat ik een roesje had. Ik kan me dus helemaal niet herinneren hoe die slang er in is gebracht. Probeer hier inderdaad over te praten met iemand als je er last van blijft houden. Ik merk zelf dat darmproblemen moeilijk zijn om over te beginnen, maar als ik de boel van me afpraatte bij een vriendin dan ging het onderwerp vanzelf over van wat de arts zei naar hoe het onderzoek verliep en hoe mijn darmen zich gedragen incl. details. Ik heb nog geen enkele vriendin gehad die hier heel raar op reageert dus probeer ook zelf het taboe bij je zelf te doorbreken....maar ja kan in jouw omgeving natuurlijk heel anders zijn dan in de mijne...En ik raad je zeker aan om de volgende keer om een roesje te vragen. Misselijkheid heb ik ook wel eens last van...vooral mijn avondeten is een periode heel lastig gegaan; als ik al eten rook werd ik al misselijk en verdween heel mn trek. Sterkte in ieder geval! En schrijf hier natuurlijk alles lekker van je af!
@Immaculata
mijn ontlasting is wel rustiger geworden en ziet er beter uit (vooral 's ochtends), irritatie anus is ook wat minder geworden, maar het lastige is dus dat proctitis is aangetoond, waar ik voor mijn gevoel weinig klachten van heb. Ik word nu behandeld als Crohn omdat mijn ergste klachten rechts zitten alleen ontsteking in dat gebied is niet aangetoond met de scopie. Grote vraag is dus een beetje of het rechts om een chronische darmontsteking gaat of toch om iets anders....ik ga het in de gaten houden en meld alles weer netjes aan mijn internist als ik daar weer naar toe moet.
een week ziekenhuis met allemaal onderzoek klinkt ook wel heftig! Ik vond mijn scopie niet vernederend, omdat ik een roesje had. Ik kan me dus helemaal niet herinneren hoe die slang er in is gebracht. Probeer hier inderdaad over te praten met iemand als je er last van blijft houden. Ik merk zelf dat darmproblemen moeilijk zijn om over te beginnen, maar als ik de boel van me afpraatte bij een vriendin dan ging het onderwerp vanzelf over van wat de arts zei naar hoe het onderzoek verliep en hoe mijn darmen zich gedragen incl. details. Ik heb nog geen enkele vriendin gehad die hier heel raar op reageert dus probeer ook zelf het taboe bij je zelf te doorbreken....maar ja kan in jouw omgeving natuurlijk heel anders zijn dan in de mijne...En ik raad je zeker aan om de volgende keer om een roesje te vragen. Misselijkheid heb ik ook wel eens last van...vooral mijn avondeten is een periode heel lastig gegaan; als ik al eten rook werd ik al misselijk en verdween heel mn trek. Sterkte in ieder geval! En schrijf hier natuurlijk alles lekker van je af!
@Immaculata
mijn ontlasting is wel rustiger geworden en ziet er beter uit (vooral 's ochtends), irritatie anus is ook wat minder geworden, maar het lastige is dus dat proctitis is aangetoond, waar ik voor mijn gevoel weinig klachten van heb. Ik word nu behandeld als Crohn omdat mijn ergste klachten rechts zitten alleen ontsteking in dat gebied is niet aangetoond met de scopie. Grote vraag is dus een beetje of het rechts om een chronische darmontsteking gaat of toch om iets anders....ik ga het in de gaten houden en meld alles weer netjes aan mijn internist als ik daar weer naar toe moet.
zondag 25 oktober 2009 om 21:54
Veel herkenbare verhalen hier. Heb ook al een hele hoop jaren last van mijn darmen. Viel soms bijna flauw van de pijn op het toilet. Zweten, krampen, warm en dan weer koud.Werd er soms echt gek van.
Een paar maanden geleden was het 's avonds zo erg dat mijn vriend bijna een ambulance belde omdat ik dubbel lag van de pijn. Samen met mijn vriend naar de huisartsenpost van het ziekenhuis. Helaas kon die toen niets zeggen en zei dat ik naar mijn eigen huisarts moest gaan. De volgende dag daarheen en na veel vragen beantwoorden zei ze dat ik bloed moest laten prikken. Ondertussen had ik steeds meer aanvallen. Uit de bloedtest (8 buisjes bloed) kwam niets en dus zei de arts dat het een spastische darm moest zijn. Hier bestaan geen testen voor dus moeten ze eerst allerlei andere dingen uitsluiten en dan blijft spastische darm over. Werd ik naar huis gestuurd met een verwijzing naar een dietiste, die moest samen met mij gaan uitzoeken wat ik wel en niet kon eten. Verder waren er geen medicijnen voor. Ik kreeg alleen te horen dat ik zelf in de gaten moest houden waar ik verkeerd op reageerde en dat ik meer vezels moest eten. Daar moest ik het mee doen. Wel heb ik er iets aan gehad en merk ik wel dat mijn darmen minder reageren wanneer ik voldoende vezels eet, maar het blijft soms erg pijnlijk en vervelend. Zeker als mensen je niet begrijpen en wanneer je ergens op visite bent en je een aanval krijgt. Dan ga ik het liefst zo snel mogelijk naar huis.
Een paar maanden geleden was het 's avonds zo erg dat mijn vriend bijna een ambulance belde omdat ik dubbel lag van de pijn. Samen met mijn vriend naar de huisartsenpost van het ziekenhuis. Helaas kon die toen niets zeggen en zei dat ik naar mijn eigen huisarts moest gaan. De volgende dag daarheen en na veel vragen beantwoorden zei ze dat ik bloed moest laten prikken. Ondertussen had ik steeds meer aanvallen. Uit de bloedtest (8 buisjes bloed) kwam niets en dus zei de arts dat het een spastische darm moest zijn. Hier bestaan geen testen voor dus moeten ze eerst allerlei andere dingen uitsluiten en dan blijft spastische darm over. Werd ik naar huis gestuurd met een verwijzing naar een dietiste, die moest samen met mij gaan uitzoeken wat ik wel en niet kon eten. Verder waren er geen medicijnen voor. Ik kreeg alleen te horen dat ik zelf in de gaten moest houden waar ik verkeerd op reageerde en dat ik meer vezels moest eten. Daar moest ik het mee doen. Wel heb ik er iets aan gehad en merk ik wel dat mijn darmen minder reageren wanneer ik voldoende vezels eet, maar het blijft soms erg pijnlijk en vervelend. Zeker als mensen je niet begrijpen en wanneer je ergens op visite bent en je een aanval krijgt. Dan ga ik het liefst zo snel mogelijk naar huis.
Home is where the heart is.
