Relaties
alle pijlers
Man met een kort 'schiet'lontje..
dinsdag 17 november 2009 om 14:47
Hallo dames,
Ik heb me eindelijk geregistreerd maar lees al een tijdje mee..
Nu zit ik zelf met een probleem en ik weet niet meer wat ik er tegen kan doen.
M'n man raakt nogal snel opgefokt, er hoeft maar 1 verkeerd woord te vallen *in zijn ogen* of hij draait al door..
Gisteren schoot het me echter in het verkeerde keelgat..
Ik kom uit een geweldadige relatie en ik wil niet dat deze relatie hetzelfde wordt als toen met mijn ex.
Gisteren waren we rustig aan het praten en hij stelde wat voor alleen had ik er op dat moment nog even geen zin in, ik lag nog te lekker tegen hem aan op de bank tv te kijken.
Als een blad sloeg hij om.. 180 graden..
Ik toonde volgens hem nooit initiatief, nooit intresse in iets wat hij wel leuk vondt en ga zo nog maar even door.
Daar reageerde ik weer op en voor ik het wist werd ik hardhandig beetgepakt aan beide schouders en in de hoek van de bank gesmeten, meneer ging daarna op me zitten en hield zn hand bij mn keel, waardoor ik nog gekker werd omdat dat in mn vorige relatie finaal mis ging... Dat weet hij dat hij dat niet moet doen bij mij maar toch op dat soort momenten vergeet hij het..
Resultaat, flinke blauwe plekken, beurse plekken en een zeer pijnlijk gevoel..
Ook zegt hij tijdens die discussies/ruzies dingen die hij niet meent..
Zoals 'dan wordt je toch lekker vrijgezel??' 'het is klaar tussen ons!' pas als hij mijn gezicht dan ziet dan weet hij weer dat hij veel te ver is gegaan..
In het begin was het nog erger, toen had ik echt iets van 'waar ben ik aan begonnen...' toen was het veel stress door zijn ex en verkoop van zijn oude huis wat hij met zn ex had gekocht..
Toch zijn we daar overheen gekomen, dat wil ik nu weer maar ik heb zo mn twijfels dat hij niet een keer ECHT te ver gaat en me echt slaat..
Ik wil dat gewoon voorkomen en kijken hoe we er samen uit kunnen komen.
Ik hoop dat jullie me een beetje advies hierin willen en kunnen geven..
ik heb gegoogled en vond een cursus over leren omgaan met geweld binnen je relatie.
Veel liefs en alvast bedankt.
Ik heb me eindelijk geregistreerd maar lees al een tijdje mee..
Nu zit ik zelf met een probleem en ik weet niet meer wat ik er tegen kan doen.
M'n man raakt nogal snel opgefokt, er hoeft maar 1 verkeerd woord te vallen *in zijn ogen* of hij draait al door..
Gisteren schoot het me echter in het verkeerde keelgat..
Ik kom uit een geweldadige relatie en ik wil niet dat deze relatie hetzelfde wordt als toen met mijn ex.
Gisteren waren we rustig aan het praten en hij stelde wat voor alleen had ik er op dat moment nog even geen zin in, ik lag nog te lekker tegen hem aan op de bank tv te kijken.
Als een blad sloeg hij om.. 180 graden..
Ik toonde volgens hem nooit initiatief, nooit intresse in iets wat hij wel leuk vondt en ga zo nog maar even door.
Daar reageerde ik weer op en voor ik het wist werd ik hardhandig beetgepakt aan beide schouders en in de hoek van de bank gesmeten, meneer ging daarna op me zitten en hield zn hand bij mn keel, waardoor ik nog gekker werd omdat dat in mn vorige relatie finaal mis ging... Dat weet hij dat hij dat niet moet doen bij mij maar toch op dat soort momenten vergeet hij het..
Resultaat, flinke blauwe plekken, beurse plekken en een zeer pijnlijk gevoel..
Ook zegt hij tijdens die discussies/ruzies dingen die hij niet meent..
Zoals 'dan wordt je toch lekker vrijgezel??' 'het is klaar tussen ons!' pas als hij mijn gezicht dan ziet dan weet hij weer dat hij veel te ver is gegaan..
In het begin was het nog erger, toen had ik echt iets van 'waar ben ik aan begonnen...' toen was het veel stress door zijn ex en verkoop van zijn oude huis wat hij met zn ex had gekocht..
Toch zijn we daar overheen gekomen, dat wil ik nu weer maar ik heb zo mn twijfels dat hij niet een keer ECHT te ver gaat en me echt slaat..
Ik wil dat gewoon voorkomen en kijken hoe we er samen uit kunnen komen.
Ik hoop dat jullie me een beetje advies hierin willen en kunnen geven..
ik heb gegoogled en vond een cursus over leren omgaan met geweld binnen je relatie.
Veel liefs en alvast bedankt.
anoniem_38662 wijzigde dit bericht op 17-11-2009 16:28
Reden: Link verwijderd
Reden: Link verwijderd
% gewijzigd
woensdag 18 november 2009 om 11:22
Wat mij dus heel duidelijk wordt is de kronkel in het hoofd van een vrouw die zich laat mishandelen, in kleine of in grote mate.
Dit wordt mij duidelijk door de posts van Banaan.
TO... ik hoop dat je dat er ook doorheen leest. Het bagatelliseren, het verdedigen, het hopen, het laten overschrijden van je grenzen. Zorg dat jij niet zover komt!
Desnoods stel je voor om tijdelijk uit elkaar te gaan. Ik bedoel eigenlijk te zeggen: Je deelt mede dat je tijdelijk uit elkaar gaat en dat er weer te praten valt als hij laat zien dat hij aan zijn probleem gaat werken. Ondertussen kun jij je rust en je eigenwaarde terugvinden en hopelijk tot het inzicht komen dat elke vorm van geweld, of het nou lichamelijk of geestelijk is, gewoon niet past in een relatie. Heel veel sterkte !! Je kunt het !
Dit wordt mij duidelijk door de posts van Banaan.
TO... ik hoop dat je dat er ook doorheen leest. Het bagatelliseren, het verdedigen, het hopen, het laten overschrijden van je grenzen. Zorg dat jij niet zover komt!
Desnoods stel je voor om tijdelijk uit elkaar te gaan. Ik bedoel eigenlijk te zeggen: Je deelt mede dat je tijdelijk uit elkaar gaat en dat er weer te praten valt als hij laat zien dat hij aan zijn probleem gaat werken. Ondertussen kun jij je rust en je eigenwaarde terugvinden en hopelijk tot het inzicht komen dat elke vorm van geweld, of het nou lichamelijk of geestelijk is, gewoon niet past in een relatie. Heel veel sterkte !! Je kunt het !
woensdag 18 november 2009 om 13:00
qwertu,
wat een mooie post! en ook voor mij oh zo waar...!
(Als je naar een aantal topics kijkt wat ik hier lang geleden heb geopend, begrijp je dat ik je begrijp!)
Het is voor de omgeving zo makkelijk te oordelen als er daadwerkelijk klappen vallen. Dan springen ze op en heeft iedereen hun mening wel klaar! Dàn valt het pas op dat je in een ongelijkwaardige relatie zit! maarja, dan zijn vrouwen meestal al zo gebrainwashed...
Ik hoop dat chocolover jouw post leest!
ik hoop het beste voor haar...!
wat een mooie post! en ook voor mij oh zo waar...!
(Als je naar een aantal topics kijkt wat ik hier lang geleden heb geopend, begrijp je dat ik je begrijp!)
Het is voor de omgeving zo makkelijk te oordelen als er daadwerkelijk klappen vallen. Dan springen ze op en heeft iedereen hun mening wel klaar! Dàn valt het pas op dat je in een ongelijkwaardige relatie zit! maarja, dan zijn vrouwen meestal al zo gebrainwashed...
Ik hoop dat chocolover jouw post leest!
ik hoop het beste voor haar...!
woensdag 18 november 2009 om 18:12
Ik heb het eigenlijk niet verteld, maar ik heb in een soortgelijke situatie gezeten. Er zijn - in vergelijking met jullie ervaringen - wel de volgende verschillen:
- Ik woonde tezamen met een andere man in een groep (dat is een andere man dan de man met wie ik nu in een groep zit);
- Er is geen sprake van een seksuele relatie: noch hij, noch ik zijn homoseksueel;
- Zowel hij als ik hebben een vorm van autisme.
De persoon in kwestie heeft een ernstig probleem met beheersing. Hij had zichzelf verschillende keren verwond, lag vaak in de clinch met de psychiatrische hulpverlening. In het verleden heeft hij zijn ouders (bijna met mijn ouders bevriend, maar ze zijn erg rijk) mishandeld.
Met een sierfles, dat is een gekleurde fles van dik glas heeft hij gaten in de tegels van de keuken geslagen. Hij fotografeert graag Amerikaanse wagens en op een gegeven moment meende hij dat er twee foto's onder het aanrecht zijn verdwenen. Tussen de aanrechtkastjes en de vloer zat een opening van enkele millimeters waar in principe foto's doorheen konden. Hij heeft met grof geweld de aanrechtkastjes van de muur afgebroken. De waterleiding brak en er kwam veel water vrij. Ik hoefde de komende dagen de keuken niet schoon te maken, want dat deden de begeleiders en de andere bewoners van andere groepen (die hulp aanboden).
En hij heeft ook gedreigd mijn ouders wat aan te doen: "Ik weet je ouders wel te wonen." Ik hoopte toen niet dat met mijn ouders hetzelfde zou gebeuren als wat met zijn eigen ouders gebeurd was.
Ik was zijn ongecontroleerde agressie zat. Vanuit het werk belde ik de begeleiding op en zei dat het afgelopen moet zijn.
En toen op een HKO, een HuisKamerOverleg, kwam de begeleiding op bezoek, en ik was behoorlijk woest. Ik zei het volgende: "En nu is het godverdomme afgelopen met dat geweld!!! Zo niet, dan vertrek ik en ga ik tijdelijk bij mijn ouders wonen! Ik kom dan terug, als jij wegbent."
Een korte tijd daarna kwam de ambulance en werd hij opgenomen.
- Ik woonde tezamen met een andere man in een groep (dat is een andere man dan de man met wie ik nu in een groep zit);
- Er is geen sprake van een seksuele relatie: noch hij, noch ik zijn homoseksueel;
- Zowel hij als ik hebben een vorm van autisme.
De persoon in kwestie heeft een ernstig probleem met beheersing. Hij had zichzelf verschillende keren verwond, lag vaak in de clinch met de psychiatrische hulpverlening. In het verleden heeft hij zijn ouders (bijna met mijn ouders bevriend, maar ze zijn erg rijk) mishandeld.
Met een sierfles, dat is een gekleurde fles van dik glas heeft hij gaten in de tegels van de keuken geslagen. Hij fotografeert graag Amerikaanse wagens en op een gegeven moment meende hij dat er twee foto's onder het aanrecht zijn verdwenen. Tussen de aanrechtkastjes en de vloer zat een opening van enkele millimeters waar in principe foto's doorheen konden. Hij heeft met grof geweld de aanrechtkastjes van de muur afgebroken. De waterleiding brak en er kwam veel water vrij. Ik hoefde de komende dagen de keuken niet schoon te maken, want dat deden de begeleiders en de andere bewoners van andere groepen (die hulp aanboden).
En hij heeft ook gedreigd mijn ouders wat aan te doen: "Ik weet je ouders wel te wonen." Ik hoopte toen niet dat met mijn ouders hetzelfde zou gebeuren als wat met zijn eigen ouders gebeurd was.
Ik was zijn ongecontroleerde agressie zat. Vanuit het werk belde ik de begeleiding op en zei dat het afgelopen moet zijn.
En toen op een HKO, een HuisKamerOverleg, kwam de begeleiding op bezoek, en ik was behoorlijk woest. Ik zei het volgende: "En nu is het godverdomme afgelopen met dat geweld!!! Zo niet, dan vertrek ik en ga ik tijdelijk bij mijn ouders wonen! Ik kom dan terug, als jij wegbent."
Een korte tijd daarna kwam de ambulance en werd hij opgenomen.
World of Warcraft: Legion
woensdag 18 november 2009 om 18:40
quote:qwertu schreef op 18 november 2009 @ 13:07:
Overigens gun ik niemand een ongelijkwaardige relatie. Maar de levenslessen die ik uit mijn ongelijkwaardige relatie heb getrokken, die zijn zeer waardevol en die zijn me zeer dierbaar. Het heeft me de kans gegeven om ook mezelf goed te leren kennen, om mijn eigen doelen, in heden, verleden en toekomst, duidelijker te definiëren. Ik heb uit de ervaring juist heel veel kracht geput, want: dit nooit meer.
In mijn relatie met Qlief heeft dit ervoor gezorgd dat ik de gelijkwaardigheid nauwlettend in het oog houd. Dat ik nauwlettend in de gaten houd wat mijn grenzen zijn, wat zijn grenzen zijn en hoe we op zo respectvol mogelijke wijze die grenzen kunnen respecteren.
De twee verloren jaren zijn heel jammer. Het had ook in minder tijd gekund... Maar de manier waarop ik mezelf daarna weer hervonden heb, heeft me juist de kans gegeven me te ontwikkelen tot een nog krachtiger, zelfstandiger en zelfbewuster persoon. Grappig genoeg heb ik achteraf gezien dus ook hém gebruikt, namelijk als opstapje naar een betere levensinstelling.
Bovenstaande is zeer bekend voor mij, al heeft het bij mij 15 jaar geduurd, waarschijnlijk ook omdat ik niemand om me heen had die met me sprak , me op dingen wees, maar totaal geisoleerd was, het is wel zo dat als er geschreeuwd of gegild word,ik heel koel er onder kan blijven, ook als ik hoor en zie hoe iemand mishandeld word, je moet me alleen niet daarna zien,ik ben dan helemaal hyper ,zit echt letterlijk te schudden van de spanning die er uit komt slaap zeker 2 dagen niet meer.
In de relatie waar ik nu in zit is het zo anders,zoveel respect voor elkaar ,zoveel lol met elkaar zoveel liefde voor elkaar
Overigens gun ik niemand een ongelijkwaardige relatie. Maar de levenslessen die ik uit mijn ongelijkwaardige relatie heb getrokken, die zijn zeer waardevol en die zijn me zeer dierbaar. Het heeft me de kans gegeven om ook mezelf goed te leren kennen, om mijn eigen doelen, in heden, verleden en toekomst, duidelijker te definiëren. Ik heb uit de ervaring juist heel veel kracht geput, want: dit nooit meer.
In mijn relatie met Qlief heeft dit ervoor gezorgd dat ik de gelijkwaardigheid nauwlettend in het oog houd. Dat ik nauwlettend in de gaten houd wat mijn grenzen zijn, wat zijn grenzen zijn en hoe we op zo respectvol mogelijke wijze die grenzen kunnen respecteren.
De twee verloren jaren zijn heel jammer. Het had ook in minder tijd gekund... Maar de manier waarop ik mezelf daarna weer hervonden heb, heeft me juist de kans gegeven me te ontwikkelen tot een nog krachtiger, zelfstandiger en zelfbewuster persoon. Grappig genoeg heb ik achteraf gezien dus ook hém gebruikt, namelijk als opstapje naar een betere levensinstelling.
Bovenstaande is zeer bekend voor mij, al heeft het bij mij 15 jaar geduurd, waarschijnlijk ook omdat ik niemand om me heen had die met me sprak , me op dingen wees, maar totaal geisoleerd was, het is wel zo dat als er geschreeuwd of gegild word,ik heel koel er onder kan blijven, ook als ik hoor en zie hoe iemand mishandeld word, je moet me alleen niet daarna zien,ik ben dan helemaal hyper ,zit echt letterlijk te schudden van de spanning die er uit komt slaap zeker 2 dagen niet meer.
In de relatie waar ik nu in zit is het zo anders,zoveel respect voor elkaar ,zoveel lol met elkaar zoveel liefde voor elkaar
woensdag 18 november 2009 om 18:58
quote:qwertu schreef op 18 november 2009 @ 18:27:
Wat lijkt me dat enorm heftig en bedreigend, Hans.
Gelukkig is dat ver achter mij. De bewoners die na hem kwamen, hadden niet dat soort problemen.
Hij kwam uiteindelijk op een gesloten afdeling terecht van een psychiatrisch ziekenhuis.
Verder vind ik ook geestelijke mishandeling vallen in de "scope" van het topic. Mannen kunnen vrouwen mishandelen, maar ook omgekeerd. Mannen zullen het vaakst fysiek geweld gebruiken en soms geestelijk geweld (vernederen, treiteren). Ik denk - omdat vrouwen fysiek minder sterk zijn - dat vrouwen die mishandelen dat vaak geestelijk doen.
Wat lijkt me dat enorm heftig en bedreigend, Hans.
Gelukkig is dat ver achter mij. De bewoners die na hem kwamen, hadden niet dat soort problemen.
Hij kwam uiteindelijk op een gesloten afdeling terecht van een psychiatrisch ziekenhuis.
Verder vind ik ook geestelijke mishandeling vallen in de "scope" van het topic. Mannen kunnen vrouwen mishandelen, maar ook omgekeerd. Mannen zullen het vaakst fysiek geweld gebruiken en soms geestelijk geweld (vernederen, treiteren). Ik denk - omdat vrouwen fysiek minder sterk zijn - dat vrouwen die mishandelen dat vaak geestelijk doen.
World of Warcraft: Legion
woensdag 18 november 2009 om 23:00
quote:qwertu schreef op 17 november 2009 @ 23:49:
Al is mijn ervaring dat externe personen niet zo veel invloed hebben. Op mij is ook ingepraat. En dan hadden ze me bijna op het punt waarop ik zei "okay, ik kap er mee" en dan zei ik: "jullie hebben gelijk hoor, maar toch hou ik van hem".
De wil om te veranderen moet vanuit jezelf komen. Als die wil er niet is, dan heeft een extern persoon geen invloed. Die invloed gaat pas gelden op het moment dat je er zelf uit wil stappen.
Zo waar inderdaad en zo frusterend voor die externe persoon. Mijn vriendin werd mishandeld. Het was erg triest haar met blauwe plekken en verdrietig te zien. Haar op te vangen en steeds maar weer op haar in te praten. Telkens als je dacht, ik heb haar zover, dan ging het weer mis. Ook met mij mocht ze op den duur niet meer omgaan. Ik heb hem daarover aangesproken en omdat hij geen invloed op / macht over mij had, pikte hij dat van mij op een haast onderdanige manier en werd het oogluikend toegestaan.
Ik heb zijdelings meegemaakt hoe zo'n relatie in elkaar steekt, ik zag het gemanipuleer, het 'afbreken', de krokodillentranen als hij het weer goed wilde maken. Ik vond het eng, psychopatisch bijna.
Al is mijn ervaring dat externe personen niet zo veel invloed hebben. Op mij is ook ingepraat. En dan hadden ze me bijna op het punt waarop ik zei "okay, ik kap er mee" en dan zei ik: "jullie hebben gelijk hoor, maar toch hou ik van hem".
De wil om te veranderen moet vanuit jezelf komen. Als die wil er niet is, dan heeft een extern persoon geen invloed. Die invloed gaat pas gelden op het moment dat je er zelf uit wil stappen.
Zo waar inderdaad en zo frusterend voor die externe persoon. Mijn vriendin werd mishandeld. Het was erg triest haar met blauwe plekken en verdrietig te zien. Haar op te vangen en steeds maar weer op haar in te praten. Telkens als je dacht, ik heb haar zover, dan ging het weer mis. Ook met mij mocht ze op den duur niet meer omgaan. Ik heb hem daarover aangesproken en omdat hij geen invloed op / macht over mij had, pikte hij dat van mij op een haast onderdanige manier en werd het oogluikend toegestaan.
Ik heb zijdelings meegemaakt hoe zo'n relatie in elkaar steekt, ik zag het gemanipuleer, het 'afbreken', de krokodillentranen als hij het weer goed wilde maken. Ik vond het eng, psychopatisch bijna.
