Relaties
alle pijlers
Liefdesverdriet!
zondag 1 november 2009 om 08:39
Donderdagavond heeft mijn vriend onze realtie verbroken... Hij is moe, zijn energie is op en kan het dus niet meer opbrengen om voor ons te vechten. De afgelopen weken is het wat rommelig geweest is onze relatie. MIjn vriend was erg in de war, voelde zich vaak rot en kon mij niet de reden geven waarom... Leuke dingen deden we niet meer, we zaten alleen nog maar thuis te huilen en te praten.
Donderdag is dus de bom gebarsten, hij stopt er mee! En nu komt de aap uit de mouw: hij heeft het gevoel dat hij altijd op zijn tenen moet lopen, hij kan mij niet bieden wat ik wil, en sinds hij mij kent voelt hij zich vaak ongelukkig... Waarom heeft hij mij dit niet eerder verteld? Waarom kwam hij iedere avond bij mij slapen terwijl ik aangaf dat het ook goed is om ieder in ons eigen huisje te slapen? Waarom ging hij met mij 2 weken op vakantie? Waarom zei hij dat hij wilde samenwonen, trouwen en kinderen krijgen met mij? Ik ben zo in de war.... snap er helemaal niks van.
Ik heb bij hem juist zo veel afstand gehouden omdat ik net uit een relatie kwam. Maar hij bleef volhouden en zei al na een maand tegen mij: misschien is dit wel voor altijd. Uiteindelijk heb ik me dus helemaal gegeven aan hem...
En nu... Nu ben ik zo ontzettend verdrietig. Ik heb hem gesmeekt bij me te blijven, om het alsjeblieft niet op te geven, om ons nog een kans te geven. Ik heb geschreeuwd, gejankt, hem vast gepakt.. Ik was wanhopig, en zo ken ik mezelf helemaal niet, ben juist een heel rustig persoon. Maar het idee dat ik de liefde van mijn leven kwijt ben maakt me gek! Daar baal ik van! Ik ben juist iemand die de rust kan bewaren, en die een man nooit zou smeken om alsjeblieft bij me te blijven.....
Nu zijn we dan een paar dagen verder en voel ik me wat rustiger... Ik heb hem nog wel een paar keer gebeld en gezegd dat ik zielsveel van hem hou. Maar hij is er van overtuigd dat dit de juiste beslissing is.
En wat moet ik nu? Ik mis hem zo ontzettend, wij hadden het zo leuk. We konden goed praten, lachen, huilen.. We konden samen uren in bed liggen, elkaar vasthouden zonder iets te zeggen. We deden heel veel leuk dingen met vrienden. Ik was volgens hem zijn beste vriendin. En hij is zeker mijn beste vriend.
We hebben echt een heerlijke tijd gehad, ik dacht dat hij de ware was voor mij. Daarom kan ik het waarschijnlijk ook allemaal niet bevatten.
Hoe moet ik hier nu mee om gaan?
Donderdag is dus de bom gebarsten, hij stopt er mee! En nu komt de aap uit de mouw: hij heeft het gevoel dat hij altijd op zijn tenen moet lopen, hij kan mij niet bieden wat ik wil, en sinds hij mij kent voelt hij zich vaak ongelukkig... Waarom heeft hij mij dit niet eerder verteld? Waarom kwam hij iedere avond bij mij slapen terwijl ik aangaf dat het ook goed is om ieder in ons eigen huisje te slapen? Waarom ging hij met mij 2 weken op vakantie? Waarom zei hij dat hij wilde samenwonen, trouwen en kinderen krijgen met mij? Ik ben zo in de war.... snap er helemaal niks van.
Ik heb bij hem juist zo veel afstand gehouden omdat ik net uit een relatie kwam. Maar hij bleef volhouden en zei al na een maand tegen mij: misschien is dit wel voor altijd. Uiteindelijk heb ik me dus helemaal gegeven aan hem...
En nu... Nu ben ik zo ontzettend verdrietig. Ik heb hem gesmeekt bij me te blijven, om het alsjeblieft niet op te geven, om ons nog een kans te geven. Ik heb geschreeuwd, gejankt, hem vast gepakt.. Ik was wanhopig, en zo ken ik mezelf helemaal niet, ben juist een heel rustig persoon. Maar het idee dat ik de liefde van mijn leven kwijt ben maakt me gek! Daar baal ik van! Ik ben juist iemand die de rust kan bewaren, en die een man nooit zou smeken om alsjeblieft bij me te blijven.....
Nu zijn we dan een paar dagen verder en voel ik me wat rustiger... Ik heb hem nog wel een paar keer gebeld en gezegd dat ik zielsveel van hem hou. Maar hij is er van overtuigd dat dit de juiste beslissing is.
En wat moet ik nu? Ik mis hem zo ontzettend, wij hadden het zo leuk. We konden goed praten, lachen, huilen.. We konden samen uren in bed liggen, elkaar vasthouden zonder iets te zeggen. We deden heel veel leuk dingen met vrienden. Ik was volgens hem zijn beste vriendin. En hij is zeker mijn beste vriend.
We hebben echt een heerlijke tijd gehad, ik dacht dat hij de ware was voor mij. Daarom kan ik het waarschijnlijk ook allemaal niet bevatten.
Hoe moet ik hier nu mee om gaan?
maandag 23 november 2009 om 19:20
zo'n sms zal hij toch wel vinden? Ook al heeft ie m niet vaak aan, af en toe zal hij heus kijken, lijkt mij. En prima toch, je hebt gewoon een smsje gestuurd na een paar weken, lijkt mij niks mis mee. Volgens mij ben jij ook een
ja, je hebt ook gelijk ook over die hoop. Als ik het niet zou hebben, zou ik inderdaad liegen tegen mezelf. Bedenk me nu ook dat het wellicht komt doordat in het verleden mijn eerdere vriendjes ook vaak afhaakten in het begin, en dan na een tijdje toch met hangende pootjes weer voor de deur stonden. Als ik het me goed herinner, bijna allemaal! Met de eerste heb ik na zo'n 'valse start' nog 4 jaar een relatie gehad, dus het kan inderdaad wel! Nou ja, moet daar nu maar niet teveel aan denken, want ik wil gewoon niet teveel hopen. Veel te bang voor weer een nieuwe mep voor mijn kop/hart.
Sterkte allen, lekker warm en droog thuis en straks lekker slapen!
kus!
ja, je hebt ook gelijk ook over die hoop. Als ik het niet zou hebben, zou ik inderdaad liegen tegen mezelf. Bedenk me nu ook dat het wellicht komt doordat in het verleden mijn eerdere vriendjes ook vaak afhaakten in het begin, en dan na een tijdje toch met hangende pootjes weer voor de deur stonden. Als ik het me goed herinner, bijna allemaal! Met de eerste heb ik na zo'n 'valse start' nog 4 jaar een relatie gehad, dus het kan inderdaad wel! Nou ja, moet daar nu maar niet teveel aan denken, want ik wil gewoon niet teveel hopen. Veel te bang voor weer een nieuwe mep voor mijn kop/hart.
Sterkte allen, lekker warm en droog thuis en straks lekker slapen!
kus!
maandag 23 november 2009 om 19:54
Hallo allemaal! Pfff zo druk gehad de laatste dagen, ben nog steeds niet helemaal bij gelezen hier!
Die hoop, ja het is een raar fenomeen! Als ik er logisch over nadenk snap ik heel goed dat ex en ik nooit meer samen kunnen zijn. Ik kan hem namelijk helemaal niet vertrouwen, tenminste, hij zegt het een maar bedoelt het ander. Dus waarom toch dat verlangen naar dat heerlijke samenzijn?
Maar gelukkig zijn we niet de enige, en heeft volgens mij het overgrote deel hier last van. Een kwestie van slijten misschien?
Toch denk ik dat wij het allemaal best goed doen, soms een zwak momentje, maar gek he! Dat mag best
We proberen toch zo goed mogelijk ons leventje op te pakken en door te gaan.
Ik heb nog geen test gedaan.. Ben nog steeds niet ongesteld, en vanmorgen zo ontzettend misselijk op m'n werk. Maar die laatste test was toch echt negatief. En ik steek lekker m'n kop in het zand, zolang ik het niet weet is het er niet..... ( o o lekker volwassen )
Ex heeft nog steeds naar niks gevraagd, ook niet toen ik vanmorgen op werk stond te bellen met mijn moeder en uitgebreid aan het vertellen was over mijn misselijkheid. Meneer liep langs en hoorde het heus wel! ( of niet!?! )
Vanavond net zoals de meeste van jullie maar lekker op de bank en vroeg naar bed. Van dit weer word toch niemand vrolijk!
Hopelijk zijn jullie weer lekker opgedroogd
Die hoop, ja het is een raar fenomeen! Als ik er logisch over nadenk snap ik heel goed dat ex en ik nooit meer samen kunnen zijn. Ik kan hem namelijk helemaal niet vertrouwen, tenminste, hij zegt het een maar bedoelt het ander. Dus waarom toch dat verlangen naar dat heerlijke samenzijn?
Maar gelukkig zijn we niet de enige, en heeft volgens mij het overgrote deel hier last van. Een kwestie van slijten misschien?
Toch denk ik dat wij het allemaal best goed doen, soms een zwak momentje, maar gek he! Dat mag best
We proberen toch zo goed mogelijk ons leventje op te pakken en door te gaan.
Ik heb nog geen test gedaan.. Ben nog steeds niet ongesteld, en vanmorgen zo ontzettend misselijk op m'n werk. Maar die laatste test was toch echt negatief. En ik steek lekker m'n kop in het zand, zolang ik het niet weet is het er niet..... ( o o lekker volwassen )
Ex heeft nog steeds naar niks gevraagd, ook niet toen ik vanmorgen op werk stond te bellen met mijn moeder en uitgebreid aan het vertellen was over mijn misselijkheid. Meneer liep langs en hoorde het heus wel! ( of niet!?! )
Vanavond net zoals de meeste van jullie maar lekker op de bank en vroeg naar bed. Van dit weer word toch niemand vrolijk!
Hopelijk zijn jullie weer lekker opgedroogd
maandag 23 november 2009 om 19:58
Voelt ook erg lekker om even alleen met mezelf bezig te zijn. (normaal ben ik niet zo egoistisch hoor!;)) We hadden 4 jaar een relatie. Heb onze ups en downs gehad, maar dacht dat het nu een tijdje echt goed ging. Voor hem blijkbaar niet, en dat moet ik maar gewoon accepteren.
Vanhetzelfde denk inderdaad dat het voor jezelf het beste is om de hoop een beetje aan de kant te zetten. Je eigen gedachtes, daar kan zelf ook wel gek van worden. En hoe ik daar toch elke keer weer bij kom. Vind wel dat je het echt super goed doet! Je bent met je eigen dingen bezig en denkt er erg nuchter over na!
Vanhetzelfde denk inderdaad dat het voor jezelf het beste is om de hoop een beetje aan de kant te zetten. Je eigen gedachtes, daar kan zelf ook wel gek van worden. En hoe ik daar toch elke keer weer bij kom. Vind wel dat je het echt super goed doet! Je bent met je eigen dingen bezig en denkt er erg nuchter over na!
maandag 23 november 2009 om 20:05
Tjee Vlinder, dat is ook raar dat je net denkt dat het juist goed gaat tussen jullie.
Zou het kunnen dat dat ook echt zo is, en dat hij daarvan juist geschrokken is? In de zin van, oei, dit is toch wel erg leuk, is dit HET dan misschien echt wel? Daar heeft de mijne heel in het begin ook even last van gehad. Het waren zijn eigen woorden, toen.
Is hij eraan toe, bedoel ik?
Zou het kunnen dat dat ook echt zo is, en dat hij daarvan juist geschrokken is? In de zin van, oei, dit is toch wel erg leuk, is dit HET dan misschien echt wel? Daar heeft de mijne heel in het begin ook even last van gehad. Het waren zijn eigen woorden, toen.
Is hij eraan toe, bedoel ik?
maandag 23 november 2009 om 20:19
Eerlijk gezegd geen idee vanhetzelfde, daar hebben al meer mensen naar gevraagd natuurlijk. Het lijkt wel of ik gewoon weiger om er over na te denken... Ik begrijp ook helemaal niks van mezelf hoor. Dacht altijd dat ik compleet in zou storten in zo'n situatie, maar dat gebeurt maar niet! Ik ben druk met allerlei dingen en heb het best wel naar m'n zin ( op de dipjes na dan ).
Vlinder: wat kl#te dat jij het juist goed vond gaan, dan komt het helemaal zo uit het niets. Misschien weet hij inderdaad niet hoe hij met dat gevoel om moet gaan. Misschien juist bang omdat het goed gaat, zichzelf beschermen en niet afwachten tot het moment dat het niet meer goed gaat... (ja ik zeg mar wat, het mannenbrein is niet te doorgronden ).
En juist super dat je lekker met jezelf bezig bent, gewoon van proberen te genieten!
Vlinder: wat kl#te dat jij het juist goed vond gaan, dan komt het helemaal zo uit het niets. Misschien weet hij inderdaad niet hoe hij met dat gevoel om moet gaan. Misschien juist bang omdat het goed gaat, zichzelf beschermen en niet afwachten tot het moment dat het niet meer goed gaat... (ja ik zeg mar wat, het mannenbrein is niet te doorgronden ).
En juist super dat je lekker met jezelf bezig bent, gewoon van proberen te genieten!
maandag 23 november 2009 om 20:30
Hee Levin,
Vind inderdaad dat je je kranig houdt onder alles. Echt heel vervelend dat hij niks tegen je zegt. waarschijnlijk kan hij er niet mee omgaan, maar ik vind dat echt geen excuus, zeg! Echt belachelijk! Lijkt wel een klein kind zo.
Die hoop kan ik me ook voorstellen, omdat jullie natuurlijk ook leuke tijden gehad hebben samen. Maar ja, het enige wat we hebben is het NU, hè. Ik probeer mezelf dat ook voor te houden, wanneer ik weer eens terug ga naar de tijd dat we samen huisjes aan het kijken waren, toekomstplannen aan het smeden waren, etc etc... Nu dus niet helaas...
Maar dat wil niet zeggen dat we het alleen niet kunnen!! Aaaargh we zijn vrdmm POWER-VROUWEN en we kunnen ALLES als we willen!! We zijn niet overgeleverd aan de grillen, ongemaks-emoties en lulligheden van een ander. Nee, wij hebben een keuze!!
dit kinkt nogal dolle-mina, maar het MOEST er even uit!!
Hee maar is het wel verstandig nu dat je die test niet gaat doen? Wil je het niet zeker weten voor jezelf...? Ook voor evt vervolgacties, welke die ook mogen zijn....
Oh en ik had net weer zo'n zwak moment, dames!! Weet wat my mind me nu weer aan het vertellen was? Nou, let op, the excuse of all excuses!! Namelijk: "Zal het echt wel goed met hem gaan...?" (waarom? omdat hij me niet gebeld heeft zoals afgesproken, omdat laatst de telefoon midden in de nacht ging, hersenspinsels, hersenspinsels, bla bla bla). En dan moet ik mezelf weer bij de kladden grijpen met de vragen: vraagt hij zich uberhaupt wel af hoe het met mij is? Belt hij jou ook om de haverklap? Heeft hij al op de stoep gestaan? Antwoord op alle vragen: Nee dus! Dus wat weet je dan voor jezelf, DG?? Dat hij zich blijkbaar ook niet bekommerd om jou en dat je het vertrouwen moet hebben dat het wel goed met hem gaat. En: je bent toch niet zijn moeder???! OK...Moest ik even voor mezelf opschrijven, zodat ik het terug kan lezen...if u know what i mean...
Ach, en misschien hebben jullie er ook nog wat aan. Wie weet!
Vind inderdaad dat je je kranig houdt onder alles. Echt heel vervelend dat hij niks tegen je zegt. waarschijnlijk kan hij er niet mee omgaan, maar ik vind dat echt geen excuus, zeg! Echt belachelijk! Lijkt wel een klein kind zo.
Die hoop kan ik me ook voorstellen, omdat jullie natuurlijk ook leuke tijden gehad hebben samen. Maar ja, het enige wat we hebben is het NU, hè. Ik probeer mezelf dat ook voor te houden, wanneer ik weer eens terug ga naar de tijd dat we samen huisjes aan het kijken waren, toekomstplannen aan het smeden waren, etc etc... Nu dus niet helaas...
Maar dat wil niet zeggen dat we het alleen niet kunnen!! Aaaargh we zijn vrdmm POWER-VROUWEN en we kunnen ALLES als we willen!! We zijn niet overgeleverd aan de grillen, ongemaks-emoties en lulligheden van een ander. Nee, wij hebben een keuze!!
dit kinkt nogal dolle-mina, maar het MOEST er even uit!!
Hee maar is het wel verstandig nu dat je die test niet gaat doen? Wil je het niet zeker weten voor jezelf...? Ook voor evt vervolgacties, welke die ook mogen zijn....
Oh en ik had net weer zo'n zwak moment, dames!! Weet wat my mind me nu weer aan het vertellen was? Nou, let op, the excuse of all excuses!! Namelijk: "Zal het echt wel goed met hem gaan...?" (waarom? omdat hij me niet gebeld heeft zoals afgesproken, omdat laatst de telefoon midden in de nacht ging, hersenspinsels, hersenspinsels, bla bla bla). En dan moet ik mezelf weer bij de kladden grijpen met de vragen: vraagt hij zich uberhaupt wel af hoe het met mij is? Belt hij jou ook om de haverklap? Heeft hij al op de stoep gestaan? Antwoord op alle vragen: Nee dus! Dus wat weet je dan voor jezelf, DG?? Dat hij zich blijkbaar ook niet bekommerd om jou en dat je het vertrouwen moet hebben dat het wel goed met hem gaat. En: je bent toch niet zijn moeder???! OK...Moest ik even voor mezelf opschrijven, zodat ik het terug kan lezen...if u know what i mean...
Ach, en misschien hebben jullie er ook nog wat aan. Wie weet!
Only dead fish go with the flow
maandag 23 november 2009 om 21:56
Dit wilde ik wel even met jullie delen (even tussendoor).
Zo leuk, hè. Voor het slapen gaan doen mijn dochter en ik altijd: waar was je trots op vandaag?? Daar is zij mee begonnen... De eerste keer - toen ze dat aan me vroeg - moest ik me toch NADENKEN!! En zij lepelt er zo een stuk of wat op voor haarzelf, echt zoooo goed!! *glim van trots*
Maar vandaag kan ik zeggen dat ik trots ben:
- dat ik mezelf en mijn dochter weer fatsoenlijk aangekleed heb
- dat ik dochter naar school en mezelf weer naar mijn werk gesleept hebt
- dat ik me netjes gedragen heb op mijn werk (ha ha )
- dat ik een verhaaltje (elke avond) lees aan mijn dochter
- dat ik niet sjankend aan de telefoon heb gehangen met hem...
Alleen bovenstaande heb ik haar natuurlijk niet verteld (dat kind zou een trauma krijgen). Dus heb ik er nog een paar, namelijk:
- dat ik ik voor mezelf opgekomen ben op mijn werk
- dat ik gezond heb gekookt voor ons
- dat ik zo'n mooie dochter heb gekregen! *en dan een dikke kus erbij natuurlijk*
En nou jullie!! Give me the sucess-stories ladies!! (liefst in chronologische volgorde - weet iemand trouwens wat dat is?? - a.u.b.)
Zo leuk, hè. Voor het slapen gaan doen mijn dochter en ik altijd: waar was je trots op vandaag?? Daar is zij mee begonnen... De eerste keer - toen ze dat aan me vroeg - moest ik me toch NADENKEN!! En zij lepelt er zo een stuk of wat op voor haarzelf, echt zoooo goed!! *glim van trots*
Maar vandaag kan ik zeggen dat ik trots ben:
- dat ik mezelf en mijn dochter weer fatsoenlijk aangekleed heb
- dat ik dochter naar school en mezelf weer naar mijn werk gesleept hebt
- dat ik me netjes gedragen heb op mijn werk (ha ha )
- dat ik een verhaaltje (elke avond) lees aan mijn dochter
- dat ik niet sjankend aan de telefoon heb gehangen met hem...
Alleen bovenstaande heb ik haar natuurlijk niet verteld (dat kind zou een trauma krijgen). Dus heb ik er nog een paar, namelijk:
- dat ik ik voor mezelf opgekomen ben op mijn werk
- dat ik gezond heb gekookt voor ons
- dat ik zo'n mooie dochter heb gekregen! *en dan een dikke kus erbij natuurlijk*
En nou jullie!! Give me the sucess-stories ladies!! (liefst in chronologische volgorde - weet iemand trouwens wat dat is?? - a.u.b.)
Only dead fish go with the flow
maandag 23 november 2009 om 22:08
En of wij POWER vrouwen zijn!;)
@ dg: En dg goed dat je het gewoon opschrijft, daarvoor is dit forum. Vind dat je goed met je zwakke moment bent omgegaan! Helpt vaak wel even om het op te schrijven, en ook nog eens terug te lezen.
@ Levin: Misschien heb je wel gelijk. En is hij gewoon bang geworden en hoopt zich op deze mannier te beschermen. Als dat zo is, is het maar goed ook dat hij het uit heeft gemaakt. Wanneer we echt voor elkaar gemaakt zijn komt het wel weer goed en anders kan ik beter opzoek gaan naar iemand die wel 100% voor me gaat. En niet bang is voor wat mindere momenten.
Slaap lekker dames! Alvast een fijne dag morgen!
@ dg: En dg goed dat je het gewoon opschrijft, daarvoor is dit forum. Vind dat je goed met je zwakke moment bent omgegaan! Helpt vaak wel even om het op te schrijven, en ook nog eens terug te lezen.
@ Levin: Misschien heb je wel gelijk. En is hij gewoon bang geworden en hoopt zich op deze mannier te beschermen. Als dat zo is, is het maar goed ook dat hij het uit heeft gemaakt. Wanneer we echt voor elkaar gemaakt zijn komt het wel weer goed en anders kan ik beter opzoek gaan naar iemand die wel 100% voor me gaat. En niet bang is voor wat mindere momenten.
Slaap lekker dames! Alvast een fijne dag morgen!
maandag 23 november 2009 om 22:12
maandag 23 november 2009 om 22:23
Dat is nog eens een goed idee voor het slapen gaan! Leuk dat je dat doet met je dochtertje
Ik ben trots op:
- dat ik de aankomende week heel veel leuke dingen voor de boeg heb
- dat ik net helemaal zelf internet op m'n telefoon heb geregeld
- dat ik een fantastisch mooie jas heb gekocht vandaag
- dat ik zo lekker ga slapen, alleen, in mijn bed, in mijn huis
Ik ben trots op:
- dat ik de aankomende week heel veel leuke dingen voor de boeg heb
- dat ik net helemaal zelf internet op m'n telefoon heb geregeld
- dat ik een fantastisch mooie jas heb gekocht vandaag
- dat ik zo lekker ga slapen, alleen, in mijn bed, in mijn huis
maandag 23 november 2009 om 23:32
quote:Vooruit schreef op 22 november 2009 @ 12:28:
Tamara, jij bent ook een schat! Hoe gaat het met je??
Het gaat goed! Vrijdag een consult gehad bij een kinesiologe en dat heeft me erg geholpen hem meer uit mijn systeem te krijgen. Ik kies voor mezelf en ben het waard om voor mezelf te kiezen! Hele weekend geen contact gehad met m. Vandaag wel..zijn gevoelens voor mij worden steeds duidelijker zegt hij? Time will tell of hij zn vriendin echt verlaat..ik doe rustig aan en kan afstand houden Fijn he!
Wat leuk zeg van die leuke jongen. Hebben jullie ook nummers uitgewisseld??
Tamara, jij bent ook een schat! Hoe gaat het met je??
Het gaat goed! Vrijdag een consult gehad bij een kinesiologe en dat heeft me erg geholpen hem meer uit mijn systeem te krijgen. Ik kies voor mezelf en ben het waard om voor mezelf te kiezen! Hele weekend geen contact gehad met m. Vandaag wel..zijn gevoelens voor mij worden steeds duidelijker zegt hij? Time will tell of hij zn vriendin echt verlaat..ik doe rustig aan en kan afstand houden Fijn he!
Wat leuk zeg van die leuke jongen. Hebben jullie ook nummers uitgewisseld??
maandag 23 november 2009 om 23:37
quote:Vlinder005 schreef op 23 november 2009 @ 18:36:
Bedankt voor jullie reacties!:)
Heb voor zondag nog niet wat gepland, maar moet misschien nog voetballen. Even afwachten nog..
Leuk, nog een voetbalster hier! Deed jouw lover ook aan voetbal? Als je dan op een club komt om te spelen/trainen zie je al die mannen en denk je aan hem..hoe hij daar rond zou rennen! Heb jij dat ook?
Bedankt voor jullie reacties!:)
Heb voor zondag nog niet wat gepland, maar moet misschien nog voetballen. Even afwachten nog..
Leuk, nog een voetbalster hier! Deed jouw lover ook aan voetbal? Als je dan op een club komt om te spelen/trainen zie je al die mannen en denk je aan hem..hoe hij daar rond zou rennen! Heb jij dat ook?
dinsdag 24 november 2009 om 08:52
Ja zeker!;) Heb alleen de laatste weken niet kunnen voetballen door een enkel blessure.. niemand om me op af te reageren! Maar als we zondag weer moeten doe ik weer vrolijk mee.
Mijn ex was trainer, heeft wel een tijdje gevoetbald. Maar hij was vijf dagen in de week met voetbal bezig, niet echt gezond dus. Alleen nu heb ik een klein dilemma, mijn neeftje heeft zaterdag een belangrijke wedstijd en vroeg of ik kwam kijken. Alleen is hij hier trainer van, weet nu niet zo goed wat ik nu moet doen! Zou het wel sterk van mezelf vinden als ik gewoon ging.. wat jullie?
Mijn ex was trainer, heeft wel een tijdje gevoetbald. Maar hij was vijf dagen in de week met voetbal bezig, niet echt gezond dus. Alleen nu heb ik een klein dilemma, mijn neeftje heeft zaterdag een belangrijke wedstijd en vroeg of ik kwam kijken. Alleen is hij hier trainer van, weet nu niet zo goed wat ik nu moet doen! Zou het wel sterk van mezelf vinden als ik gewoon ging.. wat jullie?
dinsdag 24 november 2009 om 12:40
ooooooooh meiden ik mis hem zo!
Zit hier op mijn werk en het enige dat ik kan denken is 'ik wil hem zien, bij hem zijn, zijn stem horen en zijn armen om me heen'. Waarom wil hij dat nou niet ook? Het doet zo'n pijn!
Ik kan mijn tranen haast niet inhouden, zit echt op het punt om naar buiten te hollen. pfff, ik wil dit niet, ik wil door met mijn leven! Ik kan het niet uitstaan dat het me zomaar ineens overvalt, het verdriet en het gemis. Ineens is alles zo aanwezig, voel ik bijna lijfelijk wat er niet meer is. En het gevoel dat ik nog zo van hem hou, maar dat ik het niet meer met hem mag delen.. oei dat doet zo'n zeer.
sorry voor mijn gejank, moest dit echt even kwijt. Hoop dat het jullie beter vergaat.
Zit hier op mijn werk en het enige dat ik kan denken is 'ik wil hem zien, bij hem zijn, zijn stem horen en zijn armen om me heen'. Waarom wil hij dat nou niet ook? Het doet zo'n pijn!
Ik kan mijn tranen haast niet inhouden, zit echt op het punt om naar buiten te hollen. pfff, ik wil dit niet, ik wil door met mijn leven! Ik kan het niet uitstaan dat het me zomaar ineens overvalt, het verdriet en het gemis. Ineens is alles zo aanwezig, voel ik bijna lijfelijk wat er niet meer is. En het gevoel dat ik nog zo van hem hou, maar dat ik het niet meer met hem mag delen.. oei dat doet zo'n zeer.
sorry voor mijn gejank, moest dit echt even kwijt. Hoop dat het jullie beter vergaat.
dinsdag 24 november 2009 om 16:13
Hey vantzelfde!
Wat een klote gevoell is dat, hè. Maar je weet dat die momenten erbij horen. Het doet je er ook weer aan herinneren dat je mens bent en wel gemis, verdriet, pijn kan voelen. Je bent in ieder geval niet cynisch t.o.v. de liefde geworden en daar mag je ook weer trots op zijn, hè!
Wees maar extra lief voor jezelf vandaag. Dikke
Wat een klote gevoell is dat, hè. Maar je weet dat die momenten erbij horen. Het doet je er ook weer aan herinneren dat je mens bent en wel gemis, verdriet, pijn kan voelen. Je bent in ieder geval niet cynisch t.o.v. de liefde geworden en daar mag je ook weer trots op zijn, hè!
Wees maar extra lief voor jezelf vandaag. Dikke
Only dead fish go with the flow
dinsdag 24 november 2009 om 20:14
Vanhetzelfde hoe gaat het nu? Hopelijk gaat het al weer wat beter. Klopt inderdaad wat levin zegt, deze momenten horen er ook bij. En ze zullen alleen maar minder worden! En dat je dit nu voelt betekent niet dat je niet doorgaat met je leven. Dit moet allemaal moet je verwerken voordat je pas echt door kunt.
En zoals DG gister zei we zijn POWER vrouwen, het komt wel goed met ons!
Misschien moet je ook eens proberen om ook zo'n lijstje als dreamglasses te maken. Niet alleen over vandaag maar de afgelopen weken!
En zoals DG gister zei we zijn POWER vrouwen, het komt wel goed met ons!
Misschien moet je ook eens proberen om ook zo'n lijstje als dreamglasses te maken. Niet alleen over vandaag maar de afgelopen weken!
dinsdag 24 november 2009 om 21:07
Ooo.. vanhetzelfde, wat vervelend voor je. Dat gevoel is zo lastig! Op zo'n moment wil je niets liever dan gewoon lekker in z'n armen liggen... Hopelijk heb je je nog een beetje op je werk kunnen richten. Op zulke momenten is het moeilijk om jezelf weer even op te rapen en sterk te zijn. Hoe voel je je nu?
Vlinder: ik denk dat je even aan moet kijken hoe je je voelt om naar die wedstrijd te gaan. Voor je neefje is het natuurlijk erg leuk als je komt. Maar als je je er zelf niet prettig bij voelt zou ik het niet doen! Als je je sterk genoeg voelt zou ik lekker gaan hoor! Laat hem maar zien dat je zulk soort dingen gewoon aan kunt
Ikzelf heb ook een baaldag hoor.. 2 nachten niet zoveel geslapen en dat helpt niet mee. Vandaag op werk heel gezellig zitten praten (over werk natuurlijk wel). Maar gewoon heel normaal, en gelachen, grapjes gemaakt. Alsof er niks aan de hand was. En dan merk ik toch dat we het gewoon heel goed kunnen vinden! Dus toen ik naar huis ging kon ik alleen maar denken, was het maar weer zoals een paar maanden geleden
Vlinder: ik denk dat je even aan moet kijken hoe je je voelt om naar die wedstrijd te gaan. Voor je neefje is het natuurlijk erg leuk als je komt. Maar als je je er zelf niet prettig bij voelt zou ik het niet doen! Als je je sterk genoeg voelt zou ik lekker gaan hoor! Laat hem maar zien dat je zulk soort dingen gewoon aan kunt
Ikzelf heb ook een baaldag hoor.. 2 nachten niet zoveel geslapen en dat helpt niet mee. Vandaag op werk heel gezellig zitten praten (over werk natuurlijk wel). Maar gewoon heel normaal, en gelachen, grapjes gemaakt. Alsof er niks aan de hand was. En dan merk ik toch dat we het gewoon heel goed kunnen vinden! Dus toen ik naar huis ging kon ik alleen maar denken, was het maar weer zoals een paar maanden geleden
dinsdag 24 november 2009 om 21:43
Denk dat ik dat ga doen. Even afwachten hoe ik me voel. Aan de andere kant heb ik inderdaad dat gevoel, laten zien dat ik het gewoon aankan. Zal er nog even over nadenken wat ik ga doen..
Levin: Fijn dat je gezellig hebt zitten praten. Begrijp wel dat je daardoor toch weer even baalt, waarom is alles niet zoals een paar maanden. Hopelijk slaap je vanavond wel goed en is je baal dag dan ook weer over.
Herken dat gevoel erg goed. Toen het net uit was hebben we ook op een zaterdagmiddag afgesproken en het was toen zo gezellig. Had na die tijd het zelfde gevoel.. waarom was het niet zoals een paar maanden terug? Maar goed, hoop dat hij wat van zich laat horen en dat we zondagmiddag kunnen afspreken. Hopelijk wordt het dan weer net zo gezellig als die zaterdag..
Levin: Fijn dat je gezellig hebt zitten praten. Begrijp wel dat je daardoor toch weer even baalt, waarom is alles niet zoals een paar maanden. Hopelijk slaap je vanavond wel goed en is je baal dag dan ook weer over.
Herken dat gevoel erg goed. Toen het net uit was hebben we ook op een zaterdagmiddag afgesproken en het was toen zo gezellig. Had na die tijd het zelfde gevoel.. waarom was het niet zoals een paar maanden terug? Maar goed, hoop dat hij wat van zich laat horen en dat we zondagmiddag kunnen afspreken. Hopelijk wordt het dan weer net zo gezellig als die zaterdag..
dinsdag 24 november 2009 om 21:56
quote:Vlinder005 schreef op 24 november 2009 @ 08:52:
Ja zeker!;) Heb alleen de laatste weken niet kunnen voetballen door een enkel blessure.. niemand om me op af te reageren! Maar als we zondag weer moeten doe ik weer vrolijk mee.
Mijn ex was trainer, heeft wel een tijdje gevoetbald. Maar hij was vijf dagen in de week met voetbal bezig, niet echt gezond dus. Alleen nu heb ik een klein dilemma, mijn neeftje heeft zaterdag een belangrijke wedstijd en vroeg of ik kwam kijken. Alleen is hij hier trainer van, weet nu niet zo goed wat ik nu moet doen! Zou het wel sterk van mezelf vinden als ik gewoon ging.. wat jullie?
Hey voetbalchick, ik snap dat je misschien wel heen wilt gaan om te laten zien dat je ''sterk bent''. Maar aan wie laat je dat dan eigenlijk zien..aan hem..en besteed je aandacht aan hem, terwijl daar waar je aandacht aan besteed, je energie heen gaat. Als je me vraagt wat ik zou doen is dat zeker niet gaan kijken. Ik zou zeker verward/met mixed emotions daar staan én naar huis gaan. Focus je op wat je wilt creeëren...rust, balans, vrede? Zoiets? Voor je neefje nog meer dan genoeg wedstrijden waar je kan kijken en bovendien met wat betere weersomstandigheden
Gelukkig focus ik me op dat wat ik wil creeëren: rust! Gek genoeg krijg ik meer en meer signalen dat hij toch wel een toekomst met me ziet. Hij zegt dat hij me mist..zijn gevoelens voor mij steeds duidelijker worden, dingen doet die hij graag met mij wil doen etc..maar ik probeer me koeltjes op te stellen en dat lukt! (''wat doe je koeltjes vandaag?'') Rustig aan afwachten..
Ja zeker!;) Heb alleen de laatste weken niet kunnen voetballen door een enkel blessure.. niemand om me op af te reageren! Maar als we zondag weer moeten doe ik weer vrolijk mee.
Mijn ex was trainer, heeft wel een tijdje gevoetbald. Maar hij was vijf dagen in de week met voetbal bezig, niet echt gezond dus. Alleen nu heb ik een klein dilemma, mijn neeftje heeft zaterdag een belangrijke wedstijd en vroeg of ik kwam kijken. Alleen is hij hier trainer van, weet nu niet zo goed wat ik nu moet doen! Zou het wel sterk van mezelf vinden als ik gewoon ging.. wat jullie?
Hey voetbalchick, ik snap dat je misschien wel heen wilt gaan om te laten zien dat je ''sterk bent''. Maar aan wie laat je dat dan eigenlijk zien..aan hem..en besteed je aandacht aan hem, terwijl daar waar je aandacht aan besteed, je energie heen gaat. Als je me vraagt wat ik zou doen is dat zeker niet gaan kijken. Ik zou zeker verward/met mixed emotions daar staan én naar huis gaan. Focus je op wat je wilt creeëren...rust, balans, vrede? Zoiets? Voor je neefje nog meer dan genoeg wedstrijden waar je kan kijken en bovendien met wat betere weersomstandigheden
Gelukkig focus ik me op dat wat ik wil creeëren: rust! Gek genoeg krijg ik meer en meer signalen dat hij toch wel een toekomst met me ziet. Hij zegt dat hij me mist..zijn gevoelens voor mij steeds duidelijker worden, dingen doet die hij graag met mij wil doen etc..maar ik probeer me koeltjes op te stellen en dat lukt! (''wat doe je koeltjes vandaag?'') Rustig aan afwachten..
woensdag 25 november 2009 om 16:31
Hallo allemaal,
hoe is het weer met iedereen?
@Levin: wat lijkt me dat moeilijk, om zo 'gewoon' te zitten praten met je ex. Maar ook wel fijn misschien, dat je inderdaad gewoon samen door een deur kan, ook wel weer prettig te merken. Maar het lijkt me zo raar dat je nu wel op het werk contact hebt over werk en niks, en niet meer prive over de dingen waar het echt om gaat... vind je dat niet lastig?
En weet je nu alweer meer, heb je nog een keer getest? Succes met slapen, het lukt bij mij ook voor geen meter waardoor alles 'sterker binnenkomt'.
@Vlinder: ik zou denk ik ook niet gaan hoor, naar die wedstrijd. Maar ja, dat ben ik. Als jij denkt: kan mij het schelen, ik kan dat best aan en dan laat ik me tenminste van mijn sterkste kant zien, gewoon doen.
@DG: hoe is het nou, nog steeds stil? Duurt wel lang hoor.
Vind je idee van het trots-lijstje een hele goeie, daar wil ik wel aan mee doen! Bijvoorbeeld met dit:
ik ben trots op mezelf omdat:
- ik na de break alle dagen ben gaan werken
- ik weer ben gaan sporten (deed ik lang niet ivm blessure)
- ik op zwakke momenten mijn vriendinnen bel, en niet ex
- ik zie wat ik in de relatie heb ingebracht, hoeveel dat was (en is ook bevestigd door ex)
zo da's wel even genoeg hoor voor nu.
Verder hier een zozo-dag, geen topper want echt belachelijk moe door slecht slapen. En verdriet is niet ver weg, dat voel ik maar het heeft nu even niet de overhand.
Niks meer gehoord overigens, ook niet over de afspraak van zondag, die nog niet is vastgelegd. Dusssss....
nu is ons topic weer even ge-upped, vanavond bezoek dus niet online, maar morgen weer verder hoor.
to all
hoe is het weer met iedereen?
@Levin: wat lijkt me dat moeilijk, om zo 'gewoon' te zitten praten met je ex. Maar ook wel fijn misschien, dat je inderdaad gewoon samen door een deur kan, ook wel weer prettig te merken. Maar het lijkt me zo raar dat je nu wel op het werk contact hebt over werk en niks, en niet meer prive over de dingen waar het echt om gaat... vind je dat niet lastig?
En weet je nu alweer meer, heb je nog een keer getest? Succes met slapen, het lukt bij mij ook voor geen meter waardoor alles 'sterker binnenkomt'.
@Vlinder: ik zou denk ik ook niet gaan hoor, naar die wedstrijd. Maar ja, dat ben ik. Als jij denkt: kan mij het schelen, ik kan dat best aan en dan laat ik me tenminste van mijn sterkste kant zien, gewoon doen.
@DG: hoe is het nou, nog steeds stil? Duurt wel lang hoor.
Vind je idee van het trots-lijstje een hele goeie, daar wil ik wel aan mee doen! Bijvoorbeeld met dit:
ik ben trots op mezelf omdat:
- ik na de break alle dagen ben gaan werken
- ik weer ben gaan sporten (deed ik lang niet ivm blessure)
- ik op zwakke momenten mijn vriendinnen bel, en niet ex
- ik zie wat ik in de relatie heb ingebracht, hoeveel dat was (en is ook bevestigd door ex)
zo da's wel even genoeg hoor voor nu.
Verder hier een zozo-dag, geen topper want echt belachelijk moe door slecht slapen. En verdriet is niet ver weg, dat voel ik maar het heeft nu even niet de overhand.
Niks meer gehoord overigens, ook niet over de afspraak van zondag, die nog niet is vastgelegd. Dusssss....
nu is ons topic weer even ge-upped, vanavond bezoek dus niet online, maar morgen weer verder hoor.
to all
woensdag 25 november 2009 om 17:57
Ha vantzelfde!
Jij ook niks gehoord van hem? Nou, ik dus ook niet, maar ik had ook al eerder gepost dat het van mij ook een soort 'veilige actie' was. De kans dat hij dit smsje gelezen heeft, is best wel klein. Hij heeft nu een jaar een mobieltje, maar doet er vrij weinig mee. Daarvoor nooit een gehad (juist, ik had dus zo'n man ). Dus tja... Vandaar 'veilige actie': ik zoek 'contact', maar hij zal het waarschijnlijk niet eens gemerkt hebben! dat is zoiets als toch even bellen, etrwijl je weet dat hij op zijn werk is. ha ha ha
Wat ik wel raar vind, is dat hij dus ook geen actie onderneemt voor zijn spullen.... En hij had echt gezegd dat hij contact met mij op zou nemen... Vorig jaar hebben we ook een break gehad. En toen ging het ook zo. Hij stelde dat moment echt uit. Toen we eenmaal een dag geprikt hadden, gingen we praten en bleek van beide kanten dat we niet zonder elkaar willen.
Ik ben nu aan het meeschrijven op het topic Huilen. Het 'conflict' tussen ons zit 'm heel erg daarin. Ik ga huilen, hij wordt boos. En beiden trekken we ons dan terug op een eilandje. Daar komen we dan niet uit. is vorig jaar ook gebeurd. En toch zeiden we allebei, voordat ik weg ging op die dag, tegen elkaar: ik ben echt gek op je, maar dit werkt dus niet... Als we ooit allebei een relatie willen aangaan (met elkaar of iemand anders), zullen we beiden moeten werken aan het omgaan met conflicten/ wrijvingen. Ik denk dan: daar moet toch een weg in te vinden zijn! Het is normaal dat je in een opbouwende relatie soms dingen tegenkomt, waarbij je allebei anders bent, maar dat wil niet zeggen dat je er niet uitkomt. Ergens kan ik het nog steeds niet uitstaan dat het ons maar niet lukt, terwijl we duidelijk zo gek op elkaar waren...
Maar goed, even wat anders. want vandaag ben ik trots:
- dat ik in de afgelopen weken dingen op een rijtje heb kunnen zetten voor mezelf
- dat ik niet wanhopig ging bellen naar hem
- dat ik bereid ben om aan mijn eigen manco's - die ik telkens in relaties tegenkom - te kijken en te gaan werken.
- dat ik mezelf niet in een slachtofferrol plaats in de afgelopen weken.
Jij ook een dikke
En voor de anderen natuurlijk ook
Jij ook niks gehoord van hem? Nou, ik dus ook niet, maar ik had ook al eerder gepost dat het van mij ook een soort 'veilige actie' was. De kans dat hij dit smsje gelezen heeft, is best wel klein. Hij heeft nu een jaar een mobieltje, maar doet er vrij weinig mee. Daarvoor nooit een gehad (juist, ik had dus zo'n man ). Dus tja... Vandaar 'veilige actie': ik zoek 'contact', maar hij zal het waarschijnlijk niet eens gemerkt hebben! dat is zoiets als toch even bellen, etrwijl je weet dat hij op zijn werk is. ha ha ha
Wat ik wel raar vind, is dat hij dus ook geen actie onderneemt voor zijn spullen.... En hij had echt gezegd dat hij contact met mij op zou nemen... Vorig jaar hebben we ook een break gehad. En toen ging het ook zo. Hij stelde dat moment echt uit. Toen we eenmaal een dag geprikt hadden, gingen we praten en bleek van beide kanten dat we niet zonder elkaar willen.
Ik ben nu aan het meeschrijven op het topic Huilen. Het 'conflict' tussen ons zit 'm heel erg daarin. Ik ga huilen, hij wordt boos. En beiden trekken we ons dan terug op een eilandje. Daar komen we dan niet uit. is vorig jaar ook gebeurd. En toch zeiden we allebei, voordat ik weg ging op die dag, tegen elkaar: ik ben echt gek op je, maar dit werkt dus niet... Als we ooit allebei een relatie willen aangaan (met elkaar of iemand anders), zullen we beiden moeten werken aan het omgaan met conflicten/ wrijvingen. Ik denk dan: daar moet toch een weg in te vinden zijn! Het is normaal dat je in een opbouwende relatie soms dingen tegenkomt, waarbij je allebei anders bent, maar dat wil niet zeggen dat je er niet uitkomt. Ergens kan ik het nog steeds niet uitstaan dat het ons maar niet lukt, terwijl we duidelijk zo gek op elkaar waren...
Maar goed, even wat anders. want vandaag ben ik trots:
- dat ik in de afgelopen weken dingen op een rijtje heb kunnen zetten voor mezelf
- dat ik niet wanhopig ging bellen naar hem
- dat ik bereid ben om aan mijn eigen manco's - die ik telkens in relaties tegenkom - te kijken en te gaan werken.
- dat ik mezelf niet in een slachtofferrol plaats in de afgelopen weken.
Jij ook een dikke
En voor de anderen natuurlijk ook
Only dead fish go with the flow
woensdag 25 november 2009 om 18:25
Hey DG,
ja dat huilen topic zag ik ook net, komt mij vooral bekend voor van langer geleden. Had het vooral thuis in relatie tot mijn familie. Voor mij is het een enorme machteloosheid, het niet kunnen zeggen wat je eigenlijk bedoelt en voelt.
Met mijn ex had ik dit eigenlijk helemaal niet. Ik kon wel eens een traan (of meer) laten tijdens moeilijke gesprekken, maar dat was niet onoverkomelijk en ik kon wel praten en denken enzo. Hij deed daar niet moeilijk over, maar liet het gewoon voor wat het was. Dat was heel fijn.
Moeilijke discussie vind ik het overigens hoor, weet niet zo 1-2-3 te zeggen hoe je daarmee om moet gaan. Ik denk dat ik er op een of andere manier overheen gegroeid ben. Maar denk ook weer dat dat wel te maken heeft met het feit dat ik sterker in mijn schoenen sta dan vroeger, me minder afhankelijk maak van de ander en minder gevoelig voor het meningsverschil. Totdat het gaat over zoiets wezenlijks als je relatie zelf of bijv kinderen krijgen in mijn geval, ja dan kan ik daar best weer om huilen. Maar niet als machtsmiddel, maar gewoon als uiting van verdriet. Ik had vrij weinig ruzie met ex, we konden juist heel goed rustig over de dingen praten en luisterden ook echt naar elkaar, daar kwam maar zelden iets als huilen of boosheid bij. Dat is ook een van de dingen die ik zo ontzettend mis nu, het fijne praten.
Hee, maar jouw ex duwt het contact dus voor zich uit? kweetniet of dat bij de mijne ook is, ik stelde voor de spullenruil te doen en toen schoof hij dat wel meteen naar volgende week. Hij schrok ervan. Maar wat dat zegt weet ik echt niet. Zou je dan toch niet zelf weer contact opnemen, nu hij dus niks doet? Nu blijf je zo 'bungelen', dat vind ik in elk geval heel naar. Maar jullie zijn dus al 2x eerder weer bij elkaar gekomen, dat is eigenlijk ook niet echt bemoedigend. Wel natuurlijk dat de kans bestaat dat het goed komt, en dat hij dus echt veel om je geeft, maar niet omdat het dus ook elke keer weer mis gaat. Hmmmm, spannend hoor. Succes in elk geval, mocht je hem spreken!
ja dat huilen topic zag ik ook net, komt mij vooral bekend voor van langer geleden. Had het vooral thuis in relatie tot mijn familie. Voor mij is het een enorme machteloosheid, het niet kunnen zeggen wat je eigenlijk bedoelt en voelt.
Met mijn ex had ik dit eigenlijk helemaal niet. Ik kon wel eens een traan (of meer) laten tijdens moeilijke gesprekken, maar dat was niet onoverkomelijk en ik kon wel praten en denken enzo. Hij deed daar niet moeilijk over, maar liet het gewoon voor wat het was. Dat was heel fijn.
Moeilijke discussie vind ik het overigens hoor, weet niet zo 1-2-3 te zeggen hoe je daarmee om moet gaan. Ik denk dat ik er op een of andere manier overheen gegroeid ben. Maar denk ook weer dat dat wel te maken heeft met het feit dat ik sterker in mijn schoenen sta dan vroeger, me minder afhankelijk maak van de ander en minder gevoelig voor het meningsverschil. Totdat het gaat over zoiets wezenlijks als je relatie zelf of bijv kinderen krijgen in mijn geval, ja dan kan ik daar best weer om huilen. Maar niet als machtsmiddel, maar gewoon als uiting van verdriet. Ik had vrij weinig ruzie met ex, we konden juist heel goed rustig over de dingen praten en luisterden ook echt naar elkaar, daar kwam maar zelden iets als huilen of boosheid bij. Dat is ook een van de dingen die ik zo ontzettend mis nu, het fijne praten.
Hee, maar jouw ex duwt het contact dus voor zich uit? kweetniet of dat bij de mijne ook is, ik stelde voor de spullenruil te doen en toen schoof hij dat wel meteen naar volgende week. Hij schrok ervan. Maar wat dat zegt weet ik echt niet. Zou je dan toch niet zelf weer contact opnemen, nu hij dus niks doet? Nu blijf je zo 'bungelen', dat vind ik in elk geval heel naar. Maar jullie zijn dus al 2x eerder weer bij elkaar gekomen, dat is eigenlijk ook niet echt bemoedigend. Wel natuurlijk dat de kans bestaat dat het goed komt, en dat hij dus echt veel om je geeft, maar niet omdat het dus ook elke keer weer mis gaat. Hmmmm, spannend hoor. Succes in elk geval, mocht je hem spreken!
