Relaties
alle pijlers
Het Verlatingsangst-topic
vrijdag 6 juli 2007 om 12:12
Heb je verlatingsangst?
Denk je dat je verlatingsangst hebt?
Heeft je partner verlatingsangst?
Wil je je ei kwijt?
WIl je weten of je de enige in de wereld bent die zich zo voelt?
WELKOM!!!
Hoe normaal is het dat ik me ongerust maak dat mijn vriend of vriendin mij niet meer leuk vindt of misschien zelfs geen interesse meer heeft om nog met mij om te gaan? Zowel kinderen, adolescenten en volwassen worstelen hier wel eens met de angst om door de ander verlaten of verstoten te worden. Vaak is die ander iemand waar men liefde en afhankelijkheid bij voelt. Dit kunnen je ouders zijn, je partner, iemand waar je verliefd of trots op bent, of juist iemand die negatief over je zou kunnen oordelen waardoor je erg verdrietig en gekrenkt raakt. Als je leven erg gestuurd of beïnvloed wordt door de angst om door iemand verlaten te worden heeft dit grote invloed op je emoties, je gedachten, je gedragingen en vertrouwen in jezelf en anderen. Als de angst en onrustgevoelens je in de greep krijgen en je jezelf in de loop van weken en maanden kwellen zonder dat je hier goed de baas over kunt worden, ben je gevangen in een gevoel wat vaak wordt aangeduid met verlatingsangst. Deze angst wordt door diegene die daar aan leidt en/of door de omgeving als buitensporig beschouwd. Kortom er lijkt een maat te zijn voor normale en abnormale verlatingsangst. Abnormale verlatingsangst wordt bepaald door de lengte van de tijd dat men geplaagd wordt door de angst, de intensiteit van deze angst, de mate waarin je je gedachten en gedrag beïnvloed worden.
Iemand met verlatingsangst kan bijvoorbeeld bang zijn om zijn geliefde te verliezen. Om deze angst te neutraliseren ontstaan controlerende gedragingen om geruststelling te krijgen. Is de geliefde niet stiekem verliefd op een ander? Door iemand uit angst of jaloersie te controleren, door overdreven te ''vissen'' wat de geliefde heeft gedaan of denkt, door juist heel vaak bij je geliefde in de buurt te willen zijn, je zo gedragen dat je geliefde je moeilijk kan verwerpen krijgt verlatingsangst een extra complexiteit.
Vaak zijn mensen met buitensporige verlatingsangst zo gevangen in hun angst en verwarde gevoelens, negatieve gedachtegangen en neutraliserende gedragingen, dat ze er alleen niet uitkomen. Al onderkent men zijn/haar eigen verlatingsangst, de zuigende werking van de angst maakt dat men te weinig weerstand hieraan kan bieden. Wat dan? Praten over je angst en controlerende gedragingen met de partner kan in bepaalde gevallen het patroon doorbreken. Is dit niet mogelijk dan zijn wijze en goede vrienden diegene die een klankbord kunnen vormen en goede raad kunnen geven. Lukt ook dit niet ga dan naar je huisarts of een relatiedeskundige of psycholoog om het door te praten.
Denk je dat je verlatingsangst hebt?
Heeft je partner verlatingsangst?
Wil je je ei kwijt?
WIl je weten of je de enige in de wereld bent die zich zo voelt?
WELKOM!!!
Hoe normaal is het dat ik me ongerust maak dat mijn vriend of vriendin mij niet meer leuk vindt of misschien zelfs geen interesse meer heeft om nog met mij om te gaan? Zowel kinderen, adolescenten en volwassen worstelen hier wel eens met de angst om door de ander verlaten of verstoten te worden. Vaak is die ander iemand waar men liefde en afhankelijkheid bij voelt. Dit kunnen je ouders zijn, je partner, iemand waar je verliefd of trots op bent, of juist iemand die negatief over je zou kunnen oordelen waardoor je erg verdrietig en gekrenkt raakt. Als je leven erg gestuurd of beïnvloed wordt door de angst om door iemand verlaten te worden heeft dit grote invloed op je emoties, je gedachten, je gedragingen en vertrouwen in jezelf en anderen. Als de angst en onrustgevoelens je in de greep krijgen en je jezelf in de loop van weken en maanden kwellen zonder dat je hier goed de baas over kunt worden, ben je gevangen in een gevoel wat vaak wordt aangeduid met verlatingsangst. Deze angst wordt door diegene die daar aan leidt en/of door de omgeving als buitensporig beschouwd. Kortom er lijkt een maat te zijn voor normale en abnormale verlatingsangst. Abnormale verlatingsangst wordt bepaald door de lengte van de tijd dat men geplaagd wordt door de angst, de intensiteit van deze angst, de mate waarin je je gedachten en gedrag beïnvloed worden.
Iemand met verlatingsangst kan bijvoorbeeld bang zijn om zijn geliefde te verliezen. Om deze angst te neutraliseren ontstaan controlerende gedragingen om geruststelling te krijgen. Is de geliefde niet stiekem verliefd op een ander? Door iemand uit angst of jaloersie te controleren, door overdreven te ''vissen'' wat de geliefde heeft gedaan of denkt, door juist heel vaak bij je geliefde in de buurt te willen zijn, je zo gedragen dat je geliefde je moeilijk kan verwerpen krijgt verlatingsangst een extra complexiteit.
Vaak zijn mensen met buitensporige verlatingsangst zo gevangen in hun angst en verwarde gevoelens, negatieve gedachtegangen en neutraliserende gedragingen, dat ze er alleen niet uitkomen. Al onderkent men zijn/haar eigen verlatingsangst, de zuigende werking van de angst maakt dat men te weinig weerstand hieraan kan bieden. Wat dan? Praten over je angst en controlerende gedragingen met de partner kan in bepaalde gevallen het patroon doorbreken. Is dit niet mogelijk dan zijn wijze en goede vrienden diegene die een klankbord kunnen vormen en goede raad kunnen geven. Lukt ook dit niet ga dan naar je huisarts of een relatiedeskundige of psycholoog om het door te praten.
maandag 20 augustus 2007 om 09:03
Nou ik moet even weer wat kwijt, want ik snap dus echt totaal niks meer van die jongen...Donderdag hele leuke avond gehad, we hebben het ook alweer een beetje over de toekomst gehad....Was hardstikke leuk, en ineens hoor ik weer helemaal niks van hem, dus ik ga hem weer stalken en bijna doodgooien met smsjes en ik weet dat hij daarom niet reageerd, omdat hij daar strontziek van word, waarom doe ik dat toch steeds? Pffff word er zo moe van....
maandag 20 augustus 2007 om 15:49
maandag 20 augustus 2007 om 16:17
Ik weet het, maar door die afspraken ga ik het als een volledige relatie zien, dus ook elkaar elke dag spreken....Zaetrdagnacht zegt tie ik kom straks naar je toe en dan komt hij helemaal niet...ik boos natuurlijk, dus begin hem heerlijk te stalken, dan stuurt hij gisteren ook niks, dus ik weer smsen heel de dag....Dan kan ik mezelf wel wat doen, zit mezelf helemaal gek te maken...En ik wil dat gevoel niet meer....Want ik word er gestoord van en hij gaat denken wat heb ik nou weer te maken met een psychopaat!!!
maandag 20 augustus 2007 om 16:44
Het gaat door de week ook hardstikke goed, dan sms ik hem niet en laat hem gewoon met rust, maar het gaat juist fout in het weekend..Dat doet hij weer dingen, of gaat me negeren, of jaloers maken en daar kan ik dan zo pist om worden...En dan ga ik hem steeds smsen....En dan duw ik hem weer verder weg....
maandag 20 augustus 2007 om 17:17
Pffff Sammie toch....
Je baalt dat hij niet doet wat je wil, maar je wil geen relatie...je wil vrijblijvende sex, maar elkaar niet delen met anderen...je wil vrij zijn maar laat hem niet vrij...Ik zie dat dit van de VA afkomt, maar gezond is het niet...Jullie gaan nu niet anders met elkaar om als toen jullie wel een relatie hadden en je bent nog steeds bang om in de steek gelaten te worden door iemand die officieel geen verantwoording meer aan je schuldig is.
Je laat toch niet elk weekend op deze manier verzieken alleen om niet alleen te hoeven zijn?
Denk ajb eens goed na hierover. Heb je met je therapeut over deze sexrelatie met strings attached gepraat?
Hoe gaat de therapie in het algemeen? Heb je er iets aan?
Je baalt dat hij niet doet wat je wil, maar je wil geen relatie...je wil vrijblijvende sex, maar elkaar niet delen met anderen...je wil vrij zijn maar laat hem niet vrij...Ik zie dat dit van de VA afkomt, maar gezond is het niet...Jullie gaan nu niet anders met elkaar om als toen jullie wel een relatie hadden en je bent nog steeds bang om in de steek gelaten te worden door iemand die officieel geen verantwoording meer aan je schuldig is.
Je laat toch niet elk weekend op deze manier verzieken alleen om niet alleen te hoeven zijn?
Denk ajb eens goed na hierover. Heb je met je therapeut over deze sexrelatie met strings attached gepraat?
Hoe gaat de therapie in het algemeen? Heb je er iets aan?
maandag 20 augustus 2007 om 18:08
Hallo,
Ik heb nog niet dit hele topic doorgelezen, maar wat ik er van zie ben ik op de goede plek beland. Mijn verlatingsangst is op verschillende zaken gebaseer namelijk mijn eigen minderwaardigheidscomplex die sterk is gevoed doordat mijn huidige partner mij heeft bedrogen. Lang verhaal, uiteindelijk heeft hij echt voor mij gekozen enz. enz. alleen ik ben nog steeds zo bang. Ik weet het nu sinds een half jaar en wordt er af en toe een beetje paranoide van, heb de neiging om alles te controleren en mijn vriend weet dat ik dat doe. Ik heb zelf het gevoel dat ik die mogelijkheid nodig heb om er achter te komen dat er niets is om achter te komen waardoor het gevoel hopelijk vanzelf minder wordt. Ik vind het heel erg dat ik hem controleer, ben bang dat hij zal voelen dat ik hem beperk maar ik kan mezelf niet inhouden.
Wat nu even mijn probleem/vraag is: ik zag net dat hij onlangs foto's heeft bekeken van hem en zijn ex op de pc. Ben nu weer helemaal over de rooie en weet niet of ik hem hiermee moet confronteren. Kijk ik snap dat wanneer je bijvoorbeeld ergens toevallig foto's tegenkomt je ze weer eens kijkt maar hij heeft deze foto's echt bewust aangeklikt en geen andere. Waarom zou hij zoiets doen? Ik ben bang dat hij me misschien test of ik ernaar kijk maar aan de andere kant denk ik dat hij weet dat ik dat doe en wekt hij zo alleen maar vragen op. Hoe gaan jullie met dit soort dingen om? Ik weet dat ik mezelf nu op ga zitten vreten en als het even tegenzit ga ik straks alles op hem afreageren als hij thuiskomt en daarna heb ik weer spijt. Ben er echt letterlijk misselijk van en ik baal zo van dit gevoel!
Moest even mijn hart luchten, sorry!
Knuffel
Ik heb nog niet dit hele topic doorgelezen, maar wat ik er van zie ben ik op de goede plek beland. Mijn verlatingsangst is op verschillende zaken gebaseer namelijk mijn eigen minderwaardigheidscomplex die sterk is gevoed doordat mijn huidige partner mij heeft bedrogen. Lang verhaal, uiteindelijk heeft hij echt voor mij gekozen enz. enz. alleen ik ben nog steeds zo bang. Ik weet het nu sinds een half jaar en wordt er af en toe een beetje paranoide van, heb de neiging om alles te controleren en mijn vriend weet dat ik dat doe. Ik heb zelf het gevoel dat ik die mogelijkheid nodig heb om er achter te komen dat er niets is om achter te komen waardoor het gevoel hopelijk vanzelf minder wordt. Ik vind het heel erg dat ik hem controleer, ben bang dat hij zal voelen dat ik hem beperk maar ik kan mezelf niet inhouden.
Wat nu even mijn probleem/vraag is: ik zag net dat hij onlangs foto's heeft bekeken van hem en zijn ex op de pc. Ben nu weer helemaal over de rooie en weet niet of ik hem hiermee moet confronteren. Kijk ik snap dat wanneer je bijvoorbeeld ergens toevallig foto's tegenkomt je ze weer eens kijkt maar hij heeft deze foto's echt bewust aangeklikt en geen andere. Waarom zou hij zoiets doen? Ik ben bang dat hij me misschien test of ik ernaar kijk maar aan de andere kant denk ik dat hij weet dat ik dat doe en wekt hij zo alleen maar vragen op. Hoe gaan jullie met dit soort dingen om? Ik weet dat ik mezelf nu op ga zitten vreten en als het even tegenzit ga ik straks alles op hem afreageren als hij thuiskomt en daarna heb ik weer spijt. Ben er echt letterlijk misselijk van en ik baal zo van dit gevoel!
Moest even mijn hart luchten, sorry!
Knuffel
maandag 20 augustus 2007 om 18:23
Hoi Knuffel en welcome to the club
Ben je echt over de rooie als in boos...of als in...PANIEK!!!???
Ik zou het ook niet op prijs stellen als mijn vriend foto's ging bekijken waar hij met zijn ex op staat. Waarom hij dat doet? Ik weet het niet. Misschien toch goed om het op een rustige manier even aan te kaarten...misschien stuitte hij er op en dacht...laat ik ze nog eens bekijken....misschien ook niet, maar er is maar 1 manier om erachter te komen....vraag het hem en vertel hem ook hoe je je daardoor voelt...dat je er onzeker van wordt of boos....
x
Ben je echt over de rooie als in boos...of als in...PANIEK!!!???
Ik zou het ook niet op prijs stellen als mijn vriend foto's ging bekijken waar hij met zijn ex op staat. Waarom hij dat doet? Ik weet het niet. Misschien toch goed om het op een rustige manier even aan te kaarten...misschien stuitte hij er op en dacht...laat ik ze nog eens bekijken....misschien ook niet, maar er is maar 1 manier om erachter te komen....vraag het hem en vertel hem ook hoe je je daardoor voelt...dat je er onzeker van wordt of boos....
x
maandag 20 augustus 2007 om 18:33
Hoi Lalein,
Bedankt voor je reactie. Ik weet niet of ik in paniek ben of dat ik boos ben, ik voel me er gewoon echt slecht en misselijk door. En dan ben ik inderdaad boos dat dat (indirect) door hem komt, maar dat is niet helemaal terecht. Het is alleen zo dat ik heel vaak achterdochtig ben en hem steeds vragen stel en mezelf iedere keer voorneem hiermee te stoppen. En dat lukt dus niet. Ik weet ook niet of ik zijn antwoord wel geloof als ik het hem vraag. Denk dat hij het me toch niet zou vertellen als hij inderdaad wat aan haar dacht en haar wilde 'zien'. Hij weet dat ik daar niet goed op reageer dus dan zal hij toch liegen. Ik vind het gewoon heel raar en ben teleurgesteld dat ik nu weer iets 'ontdekt' heb. Het is zo erg bij mij dat ik in staat ben hem nu op zijn werk op te bellen, maar dat werkt alleen maar averechts en dat is echt belachelijk. Houd wel in dat ik me nu dus compleet aan het opvreten ben waardoor hij straks de volle laag krijgt als ik me niet in kan houden.
Vroeg me gewoon af of dit inderdaad raar is of dat ik gewoon weer te achterdochtig ben.
Bedankt voor je reactie. Ik weet niet of ik in paniek ben of dat ik boos ben, ik voel me er gewoon echt slecht en misselijk door. En dan ben ik inderdaad boos dat dat (indirect) door hem komt, maar dat is niet helemaal terecht. Het is alleen zo dat ik heel vaak achterdochtig ben en hem steeds vragen stel en mezelf iedere keer voorneem hiermee te stoppen. En dat lukt dus niet. Ik weet ook niet of ik zijn antwoord wel geloof als ik het hem vraag. Denk dat hij het me toch niet zou vertellen als hij inderdaad wat aan haar dacht en haar wilde 'zien'. Hij weet dat ik daar niet goed op reageer dus dan zal hij toch liegen. Ik vind het gewoon heel raar en ben teleurgesteld dat ik nu weer iets 'ontdekt' heb. Het is zo erg bij mij dat ik in staat ben hem nu op zijn werk op te bellen, maar dat werkt alleen maar averechts en dat is echt belachelijk. Houd wel in dat ik me nu dus compleet aan het opvreten ben waardoor hij straks de volle laag krijgt als ik me niet in kan houden.
Vroeg me gewoon af of dit inderdaad raar is of dat ik gewoon weer te achterdochtig ben.
maandag 20 augustus 2007 om 18:46
Nee dit is niet raar...althans...dit is een van de kenmerken van VA...Ik heb er zelf ook last van....ontdek iets...vraag ernaar...geloof het antwoord niet en dan komt de paniek en het bellen....Je hebt steeds maar weer bevestiging nodig en voor je partner is het alsof je hem niet vertrouwt terwijl je dat WEL doet...maar je MOET dan toch doorvragen....onderbewust controle krijgen op een situatie waar eigenlijk niks mis mee is.
maandag 20 augustus 2007 om 23:02
Knuffeltje83, ik vind het volkomen normaal dat je zo reageert en dat je achterdochtig bent geworden nadat je partner je heeft bedrogen. Je hebt besloten met hem verder te gaan, maar door je onzekerheid heb je nog steeds het gevoel dat je je best moet doen om hem bij je te houden, dat je hem dus niet mag confronteren met je angsten en met je controle-gedrag. Zo komt het althans op mij over.
Ik kan me goed voorstellen dat je nu in alle staten bent, misschien niet het juiste moment om een gesprek met hem te hebben. Toch zou het goed zijn om hem te vertellen dat je nog steeds moeite hebt met wat er gebeurd is, dat je de neiging hebt om overal iets achter te zoeken en dat je nu hebt gezien dat hij foto's van zijn ex had bekeken en dat je daar van geschrokken bent.
Kun je met hem praten over jouw gevoelens na zijn vreemdgaan en toont hij begrip en spijt?
Lalein, hartstikke goed dat je er toch een leuke avond van hebt gemaakt en dat het goed is gekomen. Je vriend was dus gewoon chagrijnig door iets anders. Ik kan ook erg in paniek raken als mijn vriend bot of kortaf reageert en ik heb dan het idee dat het aan mij ligt, terwijl ik weet dat het niet zo is. Ik raak er altijd erg door van slag.
Sam, ik heb hier en daar wat van je gelezen op het Forum, ik heb het idee dat je erg destructief bezig bent met deze 'relatie'. Je spreekt jezelf steeds tegen en volgens mij ben je ook niet eerlijk tegen jezelf, want je zegt dat het oké is om een seks-relatie met hem te hebben, maar je wilt eigenlijk dat hij zich gedraagt alsof jullie een relatie hebben en zich aan afspraken houdt. Dat wil hij dus juist niet. Ook het stalkerige gedrag is niet gezond. Misschien kun je proberen hiervan af te kicken door het sms-en zo lang en zoveel mogelijk uit te stellen. Je zult het misschien niet direct helemaal kunnen stoppen, maar probeer het eens. Je zult echt door die pijn van het alleen zijn en de frustratie van het geen contact met hem kunnen krijgen heen moeten, dit is echt niet gemakkelijk, dat weet ik, maar het is de enige manier om hier doorheen en vanaf te komen.
Probeer eens die pijn en het gevoel van verlating te doorstaan, bel als het te erg wordt desnoods een vriendin of iemand die van jouw problemen afweet, heel langzaam maar zeker zul je er dan overheen komen.
Ik kan me goed voorstellen dat je nu in alle staten bent, misschien niet het juiste moment om een gesprek met hem te hebben. Toch zou het goed zijn om hem te vertellen dat je nog steeds moeite hebt met wat er gebeurd is, dat je de neiging hebt om overal iets achter te zoeken en dat je nu hebt gezien dat hij foto's van zijn ex had bekeken en dat je daar van geschrokken bent.
Kun je met hem praten over jouw gevoelens na zijn vreemdgaan en toont hij begrip en spijt?
Lalein, hartstikke goed dat je er toch een leuke avond van hebt gemaakt en dat het goed is gekomen. Je vriend was dus gewoon chagrijnig door iets anders. Ik kan ook erg in paniek raken als mijn vriend bot of kortaf reageert en ik heb dan het idee dat het aan mij ligt, terwijl ik weet dat het niet zo is. Ik raak er altijd erg door van slag.
Sam, ik heb hier en daar wat van je gelezen op het Forum, ik heb het idee dat je erg destructief bezig bent met deze 'relatie'. Je spreekt jezelf steeds tegen en volgens mij ben je ook niet eerlijk tegen jezelf, want je zegt dat het oké is om een seks-relatie met hem te hebben, maar je wilt eigenlijk dat hij zich gedraagt alsof jullie een relatie hebben en zich aan afspraken houdt. Dat wil hij dus juist niet. Ook het stalkerige gedrag is niet gezond. Misschien kun je proberen hiervan af te kicken door het sms-en zo lang en zoveel mogelijk uit te stellen. Je zult het misschien niet direct helemaal kunnen stoppen, maar probeer het eens. Je zult echt door die pijn van het alleen zijn en de frustratie van het geen contact met hem kunnen krijgen heen moeten, dit is echt niet gemakkelijk, dat weet ik, maar het is de enige manier om hier doorheen en vanaf te komen.
Probeer eens die pijn en het gevoel van verlating te doorstaan, bel als het te erg wordt desnoods een vriendin of iemand die van jouw problemen afweet, heel langzaam maar zeker zul je er dan overheen komen.
maandag 20 augustus 2007 om 23:10
Mijn vriend wilde vanavond alleen zijn omdat hij zijn concentratie ergens bij nodig had. Ik vond het op zich wel oké, maar er is dan toch op de achtergrond een knagend gevoel van teleurstelling. Het voelt echt alsof ik een volwassen deel en een kinderlijk deel heb. Het volwassen deel denkt 'oké, prima, kan hij even nadenken en kan ik lekker mijn dingen doen in mijn eigen huis' en een ander deel denkt 'waarom kan ik niet gewoon blijven, waarom stuurt hij mij weg. Kan hij niet gewoon leren zich ook te concentreren als ik er ben, kan ik hem niet helpen met waar hij mee bezig is?'
Ik leer steeds meer om naar dat volwassen deel te luisteren, maar het voelt alsof ik tegen dat andere deel inga.
Mijn psych heeft gezegd dat ik zelfs tegen dat kinderdeel kan praten, alsof ik tegen een kind spreek als volwassene. Klinkt een beetje schyzofreen, maar ik kan dan gewoon zeggen 'nu moet je even zelf spelen, vriend heeft het druk en is met grote mensen dingen bezig, morgen gaan jullie weer samen iets doen'.
Mijn vriend zegt dit ook tegen mij 'nu wil ik alleen zijn en dan maken we het morgenavond weer gezellig met z'n tweeën'. Hij voelt dus wel iets aan.
Ik vind het nog steeds een beetje 'raar' om zo tegen mezelf te praten, maar misschien probeer ik het wel gewoon. Misschien ook een tip voor jullie? Proberen je volwassen en je kinder-ik van elkaar te onderscheiden?
Ik leer steeds meer om naar dat volwassen deel te luisteren, maar het voelt alsof ik tegen dat andere deel inga.
Mijn psych heeft gezegd dat ik zelfs tegen dat kinderdeel kan praten, alsof ik tegen een kind spreek als volwassene. Klinkt een beetje schyzofreen, maar ik kan dan gewoon zeggen 'nu moet je even zelf spelen, vriend heeft het druk en is met grote mensen dingen bezig, morgen gaan jullie weer samen iets doen'.
Mijn vriend zegt dit ook tegen mij 'nu wil ik alleen zijn en dan maken we het morgenavond weer gezellig met z'n tweeën'. Hij voelt dus wel iets aan.
Ik vind het nog steeds een beetje 'raar' om zo tegen mezelf te praten, maar misschien probeer ik het wel gewoon. Misschien ook een tip voor jullie? Proberen je volwassen en je kinder-ik van elkaar te onderscheiden?
dinsdag 21 augustus 2007 om 07:45
Das een mooie! Over het kind en de volwassene! Zo voelt het inderdaad!!!
Ik heb vrijdag trouwens ook een andere mijlpaal bereikt...vriend ging met zijn ex praten omdat zij ons niet met rust laat en steeds weer aandacht vraagt voor haar gevoelens ( ze zijn 4 maanden uit elkaar en daarvoor ook al eens). Ik vond het natuurlijk niet leuk, maar vond het wel iets wat hij moest doen, zodat zij het af kan sluiten en wij met rust gelaten worden...Nu bleek inderdaad dat zij hem terug wilde en nog gek op hem was...en weet je....ik was op dat tijdstip dus aan het stappen en toen k thuiskwam lag vriendje weer lekker in mijn bed en ik voelde me zo goed!!!! Niks van onzekerheid omdat hij bij haar was geweest....het begint allemaal zijn vruchten af te werpen joepie!!!!
Ik heb vrijdag trouwens ook een andere mijlpaal bereikt...vriend ging met zijn ex praten omdat zij ons niet met rust laat en steeds weer aandacht vraagt voor haar gevoelens ( ze zijn 4 maanden uit elkaar en daarvoor ook al eens). Ik vond het natuurlijk niet leuk, maar vond het wel iets wat hij moest doen, zodat zij het af kan sluiten en wij met rust gelaten worden...Nu bleek inderdaad dat zij hem terug wilde en nog gek op hem was...en weet je....ik was op dat tijdstip dus aan het stappen en toen k thuiskwam lag vriendje weer lekker in mijn bed en ik voelde me zo goed!!!! Niks van onzekerheid omdat hij bij haar was geweest....het begint allemaal zijn vruchten af te werpen joepie!!!!
dinsdag 21 augustus 2007 om 08:32
Weet je wat het is, als ik bijvoorbeeld met een andere jongen iets leuks zou gaan doen is hij boos! Hij wil me altijd alleen maar hebben als hij me niet kan krijgen, net ofdat het een soort uitdaging voor hem is...Hij broeit er gewoon op...En ja ik ben degene die dat niet over mn kant moet laten gaan! Maar waar ben ik degene in het verhaal, het gaat altijd over hem, wat hij wil, wat hij voelt, maar wat wil ik, wat voel ik, daar word niet over gepraat, het gaat zoals hij het wil...En ik kan heel goed alleen zijn, heb ik tenminste ook geen last van die VA....Dus daar heb ik niet zoveel moeite mee, het gaat mij om het gevoel wat ik voor hem heb!! En hoe ik me nu laat behandelen door hem! Want dat is mn eigen schuld ik laat me zo behandelen...Ik heb zo weinig zelfrespect dat ik zelfs voor hem door de stront zou gaan! Ik zou hem eigenlijk recht in zn gezicht uit moeten lachen en moeten zeggen, maar jou heb ik niet nodig, maar zo ver ben ik nog niet....
dinsdag 21 augustus 2007 om 16:19
Mas ... gooi die telefoon WEG !!!
Of geef je telefoon aan iemand bv een vriendin..
Dat gaat niet goed hoor met die telefoon.. Ik herken het bij mijzelf.. Ben er ook een ster in wanneer ik mij onzeker , onbegrepen of in de steek gelaten voel iemand suf te smsen..
Maar zoals iemand al zei .. volwassene-kind reactie..
Je reageert als een kind die zijn zin niet krijgt.. En het ziet eruit alsof je in de winkel languit op de grond ligt te krijsen dat je ECHT DAT DROPJE wil..
OPhouden daarmee !! Ga ipv hem te bellen/smsen , de telefoon in de hoek flikkeren en een stuk wandelen.. genieten van de vogeltjes, van de regen ..ga sporten , ga naar een vriendin .. MAAR LAATDIE TELEFOON THUIS !! en jezelf toespreken dat je ook best zonder smsjes kan .. En je komt dan terug als herborene, zelfverzekerder etc !!
Of geef je telefoon aan iemand bv een vriendin..
Dat gaat niet goed hoor met die telefoon.. Ik herken het bij mijzelf.. Ben er ook een ster in wanneer ik mij onzeker , onbegrepen of in de steek gelaten voel iemand suf te smsen..
Maar zoals iemand al zei .. volwassene-kind reactie..
Je reageert als een kind die zijn zin niet krijgt.. En het ziet eruit alsof je in de winkel languit op de grond ligt te krijsen dat je ECHT DAT DROPJE wil..
OPhouden daarmee !! Ga ipv hem te bellen/smsen , de telefoon in de hoek flikkeren en een stuk wandelen.. genieten van de vogeltjes, van de regen ..ga sporten , ga naar een vriendin .. MAAR LAATDIE TELEFOON THUIS !! en jezelf toespreken dat je ook best zonder smsjes kan .. En je komt dan terug als herborene, zelfverzekerder etc !!
dinsdag 21 augustus 2007 om 17:28
Ook dat Lalein ..
Maak eens voor jezelf een lijstje Mas , wat je wel wil en niet wil in een relatie
En zodra een man gedrag vertoont of dingen doet die er ook maar enigzins op lijken op de dingen die je niet wil ... Kappen !!
Je bent meer waard.. Het heeft bij mij ook een hele tijd geduurd (2jaar denkik ) voor ik t allemaal ging beseffen en voor mijzelf durfde te kiezen..
Misschien eens gaan daten met mannen die niet direct relatiemateriaal zijn.. Maar waardoor je wel het vertrouwen terug kan krijgen in mannen ..
Bij mij helpt dat op het moment.. lekker aan t daten en goed mijzelf afvragen wat ik nou van die vent wil .. Meer dan vriendschap of niet.. En wil je vriendschap houden dan kan dat gewoon met zo'n man..
Maak eens voor jezelf een lijstje Mas , wat je wel wil en niet wil in een relatie
En zodra een man gedrag vertoont of dingen doet die er ook maar enigzins op lijken op de dingen die je niet wil ... Kappen !!
Je bent meer waard.. Het heeft bij mij ook een hele tijd geduurd (2jaar denkik ) voor ik t allemaal ging beseffen en voor mijzelf durfde te kiezen..
Misschien eens gaan daten met mannen die niet direct relatiemateriaal zijn.. Maar waardoor je wel het vertrouwen terug kan krijgen in mannen ..
Bij mij helpt dat op het moment.. lekker aan t daten en goed mijzelf afvragen wat ik nou van die vent wil .. Meer dan vriendschap of niet.. En wil je vriendschap houden dan kan dat gewoon met zo'n man..
woensdag 22 augustus 2007 om 10:11
Hey lieve meiden,
Jullie hebben allemaal gelijk, ik weet het!! Die telefoon is funest voor mij!! Gisteravond ook toen kwam ik hem na dagen weer tegen, ik denk als ik thuis ben sms ik hem...Maar ik ging eerst nog even met mn ma mee, dus ik kwam thuis, ik denk nu sms ik hem, had ik al 2 smsjes van hem ontvangen om half 10 en ik was pas om kwart voor 11 thuis, dus heb toen antwoord gegeven op zijn sms en het daarbij gelaten en dat vond ik eigenlijk heel knap van mezelf! Ik heb mijn gevoel voor hem ook weer diep weggestopt en kan nu ook normaal met hem omgaan, maar volgens mij vind hij dat weer niet zo leuk...Nou ja ik laat eerst die telefoon maar eens met rust, dat zal al een heleboel schelen en me hoop ik ook een beetje rust geven...Moet morgen weer naar de Psych, dus dat komt goed uit!!
LIefs
Jullie hebben allemaal gelijk, ik weet het!! Die telefoon is funest voor mij!! Gisteravond ook toen kwam ik hem na dagen weer tegen, ik denk als ik thuis ben sms ik hem...Maar ik ging eerst nog even met mn ma mee, dus ik kwam thuis, ik denk nu sms ik hem, had ik al 2 smsjes van hem ontvangen om half 10 en ik was pas om kwart voor 11 thuis, dus heb toen antwoord gegeven op zijn sms en het daarbij gelaten en dat vond ik eigenlijk heel knap van mezelf! Ik heb mijn gevoel voor hem ook weer diep weggestopt en kan nu ook normaal met hem omgaan, maar volgens mij vind hij dat weer niet zo leuk...Nou ja ik laat eerst die telefoon maar eens met rust, dat zal al een heleboel schelen en me hoop ik ook een beetje rust geven...Moet morgen weer naar de Psych, dus dat komt goed uit!!
LIefs
woensdag 22 augustus 2007 om 10:42
donderdag 23 augustus 2007 om 17:13
Grrrrrrrr even van me afschrijven om hopelijk een aanval te voorkomen....
vriend en ik hadden gisteren een discussie in bed...hij begon met iets...weet al niet meer wat en we begonnen te praten en ineens draait ie zich om en gaat slapen...ik woest...kan ik niet tegen en hij woest omdat hij wilde slapen en keimoe was......ik zeggen dat hij maar beter kon gaan dan...hij weer dat hij dan ook nooit meer terug zou komen...hij is gebleven maar ik heb tot 2 uur wakker gelegen uit pure frustratie en angst...heb duidelijk gemaakt dat dingen uitpraten sneller gaat als je er allebei aan meedoet en dattie dan dus kan gaan slapen...luisteren...ho maar!
belt ie net dat hij vanavond niet komt om te voorkomen dattie weer een nacht niet slaapt...en voila.....VA-aanval...en ik kan het nergens kwijt. hij neemt zijn foon natuurlijk niet op en wil er pas morgenavond over praten....ondanks het feit dat er dan nauwelijks tijd is omdat we naar een vriendin op bezoek gaan en dat wil ik eigenlijk niet afzeggen....
Ben ik nou fout omdat ik altijd dingen uit wil praten voordat ik kan slapen? Is hij nou fout omdat slaap voor het uitpraten lijkt te komen? Hoe moeten we dit in hemelsnaam aanpakken want ik wil het niet zover laten komen dat we niet meer bij elkaar blijven slapen....
hij zei zelfs....er is alleen geen gezeik als we sex hebben gehad...grrrrrrr zwaar niet waar maargoed....
vriend en ik hadden gisteren een discussie in bed...hij begon met iets...weet al niet meer wat en we begonnen te praten en ineens draait ie zich om en gaat slapen...ik woest...kan ik niet tegen en hij woest omdat hij wilde slapen en keimoe was......ik zeggen dat hij maar beter kon gaan dan...hij weer dat hij dan ook nooit meer terug zou komen...hij is gebleven maar ik heb tot 2 uur wakker gelegen uit pure frustratie en angst...heb duidelijk gemaakt dat dingen uitpraten sneller gaat als je er allebei aan meedoet en dattie dan dus kan gaan slapen...luisteren...ho maar!
belt ie net dat hij vanavond niet komt om te voorkomen dattie weer een nacht niet slaapt...en voila.....VA-aanval...en ik kan het nergens kwijt. hij neemt zijn foon natuurlijk niet op en wil er pas morgenavond over praten....ondanks het feit dat er dan nauwelijks tijd is omdat we naar een vriendin op bezoek gaan en dat wil ik eigenlijk niet afzeggen....
Ben ik nou fout omdat ik altijd dingen uit wil praten voordat ik kan slapen? Is hij nou fout omdat slaap voor het uitpraten lijkt te komen? Hoe moeten we dit in hemelsnaam aanpakken want ik wil het niet zover laten komen dat we niet meer bij elkaar blijven slapen....
hij zei zelfs....er is alleen geen gezeik als we sex hebben gehad...grrrrrrr zwaar niet waar maargoed....
donderdag 23 augustus 2007 om 17:52
He Lalein, wat vervelend dat het misging. Hadden jullie ruzie of was het een discussie?
Mannen kunnen volgens mij veel gemakkelijker gewoon gaan slapen na of tijdens een ruzie. Mijn vriend vindt het ook doodnormaal om met ruzie uit elkaar te gaan en elkaar dan dagen later pas weer te zien. Hij zegt ook dat ruzie in een relatie wel eens voor kan komen en dat het niet zo'n drama hoeft te zijn.
Het heeft vaak wel positief uitgepakt, want tegen de tijd dat we elkaar weer zien zijn de emoties aardig bedaard en kunnen we er veel rustiger over praten.
Misschien is het goed om nu eens rustig na te denken over waar de ruzie over ging, of het je waard is om voet bij stuk te houden of dat je water bij de wijn wilt doen zodat je dingen op een niet verwijtende manier uit kunt praten.
Mannen zijn vaak praktischer ingesteld en vrouwen reageren vaker emotioneel, dit geldt in elk geval voor jou en je vriend. Hij wilde gewoon slapen, terwijl jij je angstig voelde en de ruzie uit wilde praten. Het frustrerende is dat jij hem niet kunt dwingen om het uit te praten als hij daar te moe voor is. Heel lastig om dan ook gewoon rustig te gaan slapen.
Misschien toch het beste om het even te laten rusten en alleen na te denken over het onderwerp waar jullie ruzie over hadden?
Mannen kunnen volgens mij veel gemakkelijker gewoon gaan slapen na of tijdens een ruzie. Mijn vriend vindt het ook doodnormaal om met ruzie uit elkaar te gaan en elkaar dan dagen later pas weer te zien. Hij zegt ook dat ruzie in een relatie wel eens voor kan komen en dat het niet zo'n drama hoeft te zijn.
Het heeft vaak wel positief uitgepakt, want tegen de tijd dat we elkaar weer zien zijn de emoties aardig bedaard en kunnen we er veel rustiger over praten.
Misschien is het goed om nu eens rustig na te denken over waar de ruzie over ging, of het je waard is om voet bij stuk te houden of dat je water bij de wijn wilt doen zodat je dingen op een niet verwijtende manier uit kunt praten.
Mannen zijn vaak praktischer ingesteld en vrouwen reageren vaker emotioneel, dit geldt in elk geval voor jou en je vriend. Hij wilde gewoon slapen, terwijl jij je angstig voelde en de ruzie uit wilde praten. Het frustrerende is dat jij hem niet kunt dwingen om het uit te praten als hij daar te moe voor is. Heel lastig om dan ook gewoon rustig te gaan slapen.
Misschien toch het beste om het even te laten rusten en alleen na te denken over het onderwerp waar jullie ruzie over hadden?
