Relaties
alle pijlers
Vriendschap tussen mannen en vrouwen?
donderdag 17 december 2009 om 13:54
Naar aanleidng van een ander topic merk ik dat dit onderwerp heel gevoelig ligt.
Even voor de duidelijkheid wil ik vermelden dat ik over dit onderwerp thuis géén meningsverschillen heb. Omdat ik het iet wil verwarren met het andere topic daarom even een nieuwe.
Ik wil even een stelling droppen.
Als je een relatie hebt ligt het vaak gevoelig als men het heeft over platonische vriendschappen met mensen van het andere geslacht.
De oorzaak ligt daarbij eigenlijk altijd in angst dat de partner de ander zal verlaten omdat die gevoelens kan krijgen voor die vriend(in) of op zijn minst dat de ander vreemdgaat.
Naar mijn mening is een relatie gebaseerd op vertrouwen en mag men erop vertrouwen cq verwachten dat de ander dit niet doet.
Als men vervolgens vind dat het de partner niet toegestaan is om nog andere (platonische) vriendschappen te hebben met mensen van de andere sekse. (oorzaak de beschreven angst) kan je stellen dat de ene persoon de partner toch niet voor de volledige 100 vertrouwd.
Maar als je je partner niet geheel vertrouwd, is er dan nog wel de juiste basis voor een relatie?
(het lijkt me duidelijk dat de beschreven stelling niet geldt voor stellen waarbij iemand de ander bedrogen heeft omdat daar het vertrouwen al beschaamd is)
Wat vinden jullie? Als je die mening niet deelt gaarne ook de reden aangeven waarom niet.
Overigens is mijn eigen mening iets uitgebreider en genuanceerder maar ik vind deze zwartwit stelling leuker om over te discussieren.
Even voor de duidelijkheid wil ik vermelden dat ik over dit onderwerp thuis géén meningsverschillen heb. Omdat ik het iet wil verwarren met het andere topic daarom even een nieuwe.
Ik wil even een stelling droppen.
Als je een relatie hebt ligt het vaak gevoelig als men het heeft over platonische vriendschappen met mensen van het andere geslacht.
De oorzaak ligt daarbij eigenlijk altijd in angst dat de partner de ander zal verlaten omdat die gevoelens kan krijgen voor die vriend(in) of op zijn minst dat de ander vreemdgaat.
Naar mijn mening is een relatie gebaseerd op vertrouwen en mag men erop vertrouwen cq verwachten dat de ander dit niet doet.
Als men vervolgens vind dat het de partner niet toegestaan is om nog andere (platonische) vriendschappen te hebben met mensen van de andere sekse. (oorzaak de beschreven angst) kan je stellen dat de ene persoon de partner toch niet voor de volledige 100 vertrouwd.
Maar als je je partner niet geheel vertrouwd, is er dan nog wel de juiste basis voor een relatie?
(het lijkt me duidelijk dat de beschreven stelling niet geldt voor stellen waarbij iemand de ander bedrogen heeft omdat daar het vertrouwen al beschaamd is)
Wat vinden jullie? Als je die mening niet deelt gaarne ook de reden aangeven waarom niet.
Overigens is mijn eigen mening iets uitgebreider en genuanceerder maar ik vind deze zwartwit stelling leuker om over te discussieren.
vrijdag 18 december 2009 om 10:30
quote:miss_sparkle schreef op 18 december 2009 @ 09:42:
Het enige waar ik moeite mee zou hebben is dat hij bepaalde vertrouwelijke dingen niet met mij (als partner) zou bespreken maar wel met haar.
Voor vreemdgaan zou ik niet zo bang zijn, meer de geestelijke band.
Dan ligt het toch anders als man-man of vrouw-vrouw vind ik.
Ik heb niet alle pagina's terug gelezen dus misschien is het al genoemd.
Vreemdgaan op zich kan overal wel als iemand zou willen.
Ik had het er gisterenavond met mijn vriendin over en je slaat de spijker op zijn kop. Mijn vriendin is bij andere vriendschappen niet bang voor vreemdgaan maar ook eerder bang dat er een geestelijke band buiten haar zou kúnnen ontstaan. En dat ligt inderdaad in het feit dat bepaalde zaken wel met de ander en niet met haar besproken zouden kunnen worden.
Gelukkig kunnen wij daar open over praten en heb ik een bepaald specifiek karakter waardoor zij daar niet zo bang voor hoeft te zijn.
Erover praten klaart een hoop op.
Vreemd gaan kan altijd. Ik geloof overigens niet in de eerder genoemde stelling dat vreemdgaan je kan overkomen. Vreemdgaan is iets dat je wilt.of niet wilt. Als je er niet voor openstaat gebeurt het ook niet. Ik weet heus wel wat testosteron doet,maar we hebben ook nog grijze hersencellen die de zaken kunnen relativeren.
Het enige waar ik moeite mee zou hebben is dat hij bepaalde vertrouwelijke dingen niet met mij (als partner) zou bespreken maar wel met haar.
Voor vreemdgaan zou ik niet zo bang zijn, meer de geestelijke band.
Dan ligt het toch anders als man-man of vrouw-vrouw vind ik.
Ik heb niet alle pagina's terug gelezen dus misschien is het al genoemd.
Vreemdgaan op zich kan overal wel als iemand zou willen.
Ik had het er gisterenavond met mijn vriendin over en je slaat de spijker op zijn kop. Mijn vriendin is bij andere vriendschappen niet bang voor vreemdgaan maar ook eerder bang dat er een geestelijke band buiten haar zou kúnnen ontstaan. En dat ligt inderdaad in het feit dat bepaalde zaken wel met de ander en niet met haar besproken zouden kunnen worden.
Gelukkig kunnen wij daar open over praten en heb ik een bepaald specifiek karakter waardoor zij daar niet zo bang voor hoeft te zijn.
Erover praten klaart een hoop op.
Vreemd gaan kan altijd. Ik geloof overigens niet in de eerder genoemde stelling dat vreemdgaan je kan overkomen. Vreemdgaan is iets dat je wilt.of niet wilt. Als je er niet voor openstaat gebeurt het ook niet. Ik weet heus wel wat testosteron doet,maar we hebben ook nog grijze hersencellen die de zaken kunnen relativeren.
vrijdag 18 december 2009 om 10:31
quote:qwertu schreef op 18 december 2009 @ 00:54:
[...]
Dat beweer ik toch ook nergens? Voor mij is flirten juist iets veel breders. Ik flirt ook rustig met die ene oude verstrooide professor en da's echt niet omdat ik er verkering mee wil of dat ik er zelfs maar het bed mee zou willen delen. Flirten is voor mij alles tussen vriendelijk en verliefd. Plagen valt daar ook onder dus.Maar qwertu, los van de vraag of vriendschap tussen man en vrouw mogelijk is, als jij flirt met mannen dan breng je ze geheid op andere ideeen. Ik snap niet zo goed wat ik me er bij jou moet voorstellen. Flirten is het laten merken dat je een ander aantrekkelijk vind in woorden en met je lichaamstaal. Hoe moet een nieuwe vriendschappelijke vriend begrijpen dat je je lichaam in de strijd gooit terwijl je eigenlijk niks met hem wil? Dat zorgt toch voor verwarring? Je geeft hem alle signalen, maar je wilt er niks mee.
[...]
Dat beweer ik toch ook nergens? Voor mij is flirten juist iets veel breders. Ik flirt ook rustig met die ene oude verstrooide professor en da's echt niet omdat ik er verkering mee wil of dat ik er zelfs maar het bed mee zou willen delen. Flirten is voor mij alles tussen vriendelijk en verliefd. Plagen valt daar ook onder dus.Maar qwertu, los van de vraag of vriendschap tussen man en vrouw mogelijk is, als jij flirt met mannen dan breng je ze geheid op andere ideeen. Ik snap niet zo goed wat ik me er bij jou moet voorstellen. Flirten is het laten merken dat je een ander aantrekkelijk vind in woorden en met je lichaamstaal. Hoe moet een nieuwe vriendschappelijke vriend begrijpen dat je je lichaam in de strijd gooit terwijl je eigenlijk niks met hem wil? Dat zorgt toch voor verwarring? Je geeft hem alle signalen, maar je wilt er niks mee.
vrijdag 18 december 2009 om 10:37
quote:Faye_C schreef op 18 december 2009 @ 06:58:
Qwertu: flirten vind ik op zich wel oke, maar dan liever met onbekenden. Ik kijk naar andere mannen en dat weet mijn man ook. Ik ben er nu alleen angstiger voor omdat het dus twee keer niet zo leuk geeindigd is. Een keer een studiegenoot en de ander keer een collega waar ik veel mee op stap moest.
Maar wat iemand eerder al zei: als je vreemd wil gaan, doe je dat toch. Dan houdt geen partner die zo'n vriendschap verbiedt dat tegen.Ik ben zker niet tegen man-vrouw-vriendschappen en zal vriendinnen ook niet vertellen dat ze er niet aan moeten beginnen, maar ik heb er niet zulke leuke ervaringen mee. Overigens heb ik ook geen oordeel over anderen die wel zo'n vriendschap hebben hoor.
Met je eerste alinea ben ik het helemaal eens. Flirten met vreemden waar je verder geen band mee hebt is leuk. Als je echter meer met ze te maken krijgt dan loop je het risico dat ze je geflirt anders inschatten.
Maar wat het vreemdgaan betreft. Een man die vreemd wil gaan gaat inderdaad vreemd, regardless. Maar er zijn maar heel weinig mannen die met die gedachte rondlopen. Ik ben er van overtuigd dat het meeste vreemdgaan gelegenheidgebonden is. En daar kan je wel degelijk wat tegen doen.
Qwertu: flirten vind ik op zich wel oke, maar dan liever met onbekenden. Ik kijk naar andere mannen en dat weet mijn man ook. Ik ben er nu alleen angstiger voor omdat het dus twee keer niet zo leuk geeindigd is. Een keer een studiegenoot en de ander keer een collega waar ik veel mee op stap moest.
Maar wat iemand eerder al zei: als je vreemd wil gaan, doe je dat toch. Dan houdt geen partner die zo'n vriendschap verbiedt dat tegen.Ik ben zker niet tegen man-vrouw-vriendschappen en zal vriendinnen ook niet vertellen dat ze er niet aan moeten beginnen, maar ik heb er niet zulke leuke ervaringen mee. Overigens heb ik ook geen oordeel over anderen die wel zo'n vriendschap hebben hoor.
Met je eerste alinea ben ik het helemaal eens. Flirten met vreemden waar je verder geen band mee hebt is leuk. Als je echter meer met ze te maken krijgt dan loop je het risico dat ze je geflirt anders inschatten.
Maar wat het vreemdgaan betreft. Een man die vreemd wil gaan gaat inderdaad vreemd, regardless. Maar er zijn maar heel weinig mannen die met die gedachte rondlopen. Ik ben er van overtuigd dat het meeste vreemdgaan gelegenheidgebonden is. En daar kan je wel degelijk wat tegen doen.
vrijdag 18 december 2009 om 16:33
quote:qwertu schreef op 17 december 2009 @ 23:07:
Oh en @Zam: mijn ervaring (ja, hier wel praktijkervaring ) is dat ik me wel degelijk over dat soort gevoelens heen kan zetten en dat ik dan zelfs een mooie vriendschapsband op kan bouwen. Ik ben bevriend met een man voor wie ik in beginsel zeer intense gevoelens had, die we beiden verwarden met seksuele gevoelens. De seksuele gevoelens daar hebben we ons overheen gezet en intussen hebben we al 15 jaar een dan weer wat intensere, dan weer minder intense vriendschapsband. Waarbij de mate daarvan meer te maken heeft met de plek waar hij woont dan met iets anders. Als we elkaar zien, dan passen we nog steeds naadloos op elkaar. Niet seksueel gezien, niet als relatie, maar wel als vrienden.Knap!
Oh en @Zam: mijn ervaring (ja, hier wel praktijkervaring ) is dat ik me wel degelijk over dat soort gevoelens heen kan zetten en dat ik dan zelfs een mooie vriendschapsband op kan bouwen. Ik ben bevriend met een man voor wie ik in beginsel zeer intense gevoelens had, die we beiden verwarden met seksuele gevoelens. De seksuele gevoelens daar hebben we ons overheen gezet en intussen hebben we al 15 jaar een dan weer wat intensere, dan weer minder intense vriendschapsband. Waarbij de mate daarvan meer te maken heeft met de plek waar hij woont dan met iets anders. Als we elkaar zien, dan passen we nog steeds naadloos op elkaar. Niet seksueel gezien, niet als relatie, maar wel als vrienden.Knap!
zaterdag 19 december 2009 om 00:26
JohnnyCake, ik neem je woord, want jij bent een man, maar jij zegt dus eigenlijk dat een man niet bij een vriendin moet blijven slapen want er zou een mogelijkheid/gelegenheid kunnen zijn? Ook al heeft hij daarvoor er helemaal niet zo over nagedacht?
Mijn partner zegt altijd al dat hij nooit vrienden zal zijn met een vrouw. Vond dat altijd een beetje een rare opmerking, maar hij heeft op dat niveau niks met vrouwen, zegt hij. Hij kan prima met vrouwelijke collega's omgaan en bij wijze van spreken een pannetje kippesoep bij ze brengen als ze ziek zijn, maar echte intieme dingen vertelt hij niet. Ik heb dit gedoe dus ook niet. Hij vond het niet leuk als ik met een vriend afsprak, maar vertrouwt mij er dan maar op. Nu ik zo lees dat je de situatie om moet draaien, kom ik er achter dat ik er accuut misselijk van word als ik denk aan de mogelijkheid dat hij een kamer deelt met een andere vrouw op vakantie, of bij haar op een matje op de grond blijft slapen. Hij heeft er nooit wat van gezegd, maar ik word nu wel even verplicht om er met terugwerkende kracht over na te denken, zeg. Ga hem zo maar even heel erg bedanken voor zijn vertrouwen
Mijn partner zegt altijd al dat hij nooit vrienden zal zijn met een vrouw. Vond dat altijd een beetje een rare opmerking, maar hij heeft op dat niveau niks met vrouwen, zegt hij. Hij kan prima met vrouwelijke collega's omgaan en bij wijze van spreken een pannetje kippesoep bij ze brengen als ze ziek zijn, maar echte intieme dingen vertelt hij niet. Ik heb dit gedoe dus ook niet. Hij vond het niet leuk als ik met een vriend afsprak, maar vertrouwt mij er dan maar op. Nu ik zo lees dat je de situatie om moet draaien, kom ik er achter dat ik er accuut misselijk van word als ik denk aan de mogelijkheid dat hij een kamer deelt met een andere vrouw op vakantie, of bij haar op een matje op de grond blijft slapen. Hij heeft er nooit wat van gezegd, maar ik word nu wel even verplicht om er met terugwerkende kracht over na te denken, zeg. Ga hem zo maar even heel erg bedanken voor zijn vertrouwen
zondag 20 december 2009 om 10:38
Ik vind het gewoon heel makkelijk om te zeggen 'laat je ventje los, het is net als zand etc.'. Natuurlijk zit er een goede kern van waarheid in, maar het is net iets te simpel, iets te wishful thinking. Je moet je de vraag stellen waarom mensen vreemd gaan, of verliefd worden op een ander. Zo vaak lees je hier op viva dat het mensen overkomt. Dus niet omdat ze aktief op zoek gingen naar pussy, maar omdat de omstandigheden zus en zo waren: de gelegenheid waar ik het hierboven over had!
Dus Fay-C, ik zeg nergens dat een man geen gelegenheid onbenut zal laten, dat is gekheid. Eerder schreef ik zelfs dat er vele en vele redenen zijn om niet je oerdriften te volgen. Maar ik betwijfel of het allemaal zo simpel is als zand tussen je vingers en dat je je ventje het beste losjes vast kunt houden. Het is toch zo veel complexer?
Dus Fay-C, ik zeg nergens dat een man geen gelegenheid onbenut zal laten, dat is gekheid. Eerder schreef ik zelfs dat er vele en vele redenen zijn om niet je oerdriften te volgen. Maar ik betwijfel of het allemaal zo simpel is als zand tussen je vingers en dat je je ventje het beste losjes vast kunt houden. Het is toch zo veel complexer?
