Relaties
alle pijlers
Erg verliefd
dinsdag 22 december 2009 om 03:24
Ik ben al maanden HEEL erg verliefd op iemand. We hebben best vaak vriendschappelijk gepraat over vanalles en nog wat en weet best wel hoe hij in het leven staat. Het spreekt mij echt heel erg aan. Heb contact met hem gezocht en een paar keer laten vallen dat hij bij mij langs mag komen (en ja hij weet waar ik woon). Tot nu toe is hij nog niet langs gekomen...ik heb het een paar maanden geleden, en een paar weken geleden aan hem gevraagd. Hij is single en staat open voor een relatie, zoiets heeft ie weleens laten vallen in het algemeen maar niet m.b.t. mij ofzo. Ik heb hem ook een paar hints gegeven dat ik hem leuk vind, maar werd niet op ingegaan. Hij heeft wel een beetje lopen flirten maar of ie meer wil? Dat ie niet langs komt lijkt mij genoeg zeggen, maar kan het niet accepteren. Een paar dagen geleden zag ik een paar meiden (nee echt niet zijn zussen) bij zijn deur en ben nog steeds stikjaloers. Hij is zo speciaal, ik weet wel zeker nooit meer zo'n bijzondere persoon tegen te komen. Aan de andere kant heeft ie mij toch een soort van (non-verbaal) afgewezen. Ik baal van mijzelf dat ik hem niet uit mijn hoofd kan zetten, heb al zoveel geprobeerd, maar helpen: nee.
Als hij morgen naar mij toekomt en mij ten huwelijk vraagt zeg ik ja. Terwijl ik bij elke andere persoon zou zeggen: eerst een relatie opbouwen, dan gaan samenwonen enz. enz.
Dit gevoel is zo heftig en al maanden lang, of ik hem nu vaak of bijna niet zag. Ik heb in de afgelopen maanden ook gedate omdat ik dacht hij moet mij toch niet, maar wel steeds aan hem blijven denken.
A.u.b geen reacties over puberliefde en zelfmedelijden ( no offence maar ben al langer dan een dag op dit forum!.)..graag reacties van mensen die zich in deze situatie kunnen verplaatsen.
Als hij morgen naar mij toekomt en mij ten huwelijk vraagt zeg ik ja. Terwijl ik bij elke andere persoon zou zeggen: eerst een relatie opbouwen, dan gaan samenwonen enz. enz.
Dit gevoel is zo heftig en al maanden lang, of ik hem nu vaak of bijna niet zag. Ik heb in de afgelopen maanden ook gedate omdat ik dacht hij moet mij toch niet, maar wel steeds aan hem blijven denken.
A.u.b geen reacties over puberliefde en zelfmedelijden ( no offence maar ben al langer dan een dag op dit forum!.)..graag reacties van mensen die zich in deze situatie kunnen verplaatsen.
dinsdag 22 december 2009 om 12:48
Lady;
ik snap het ontzettend verliefde gevoel, absoluut. Maar probeer jezelf er niet in te verliezen, want eerlijk gezegd denk ik dat hij je niet ziet zitten.
Waarom? dat weet ik natuurlijk niet zeker. Het kan zijn dat ie toch op een ander soort type dan jij valt.
Ik vermoed echter dat je jezelf véél te makkelijk hebt 'aangeboden'.
Je hebt jezelf voor zijn voeten geworpen en téveel interesse getoond met je uitnodigingen. Als er iets is wat mannen onaantrekkelijk vinden, dan zijn dat zulke 'beschikbare' vrouwen. Mannen ruiken echt wel wanneer een vrouw 'te graag wil'. Ze hoeven dan zelf totaal geen moeite meer te doen om jou te 'veroveren' en de spanning is er dan wel af.
Móchten jullie uberhaupt nog contact krijgen, nodig hem dan absoluut niet nog eens uit! Doe gewoon chill en leuk, maar laat gewoon niet zo erg merken dat je hem leuk vindt. Daar jaag je hem alleen maar mee weg. Laat hem het werk doen! Doet hij dat niet, dan weet je denk ik genoeg. Als een jongen je namelijk echt leuk vindt dan neemt hij meestal zélf wel initiatief, of gaat hij dolgelukkig op jouw voorstel in.
ik snap het ontzettend verliefde gevoel, absoluut. Maar probeer jezelf er niet in te verliezen, want eerlijk gezegd denk ik dat hij je niet ziet zitten.
Waarom? dat weet ik natuurlijk niet zeker. Het kan zijn dat ie toch op een ander soort type dan jij valt.
Ik vermoed echter dat je jezelf véél te makkelijk hebt 'aangeboden'.
Je hebt jezelf voor zijn voeten geworpen en téveel interesse getoond met je uitnodigingen. Als er iets is wat mannen onaantrekkelijk vinden, dan zijn dat zulke 'beschikbare' vrouwen. Mannen ruiken echt wel wanneer een vrouw 'te graag wil'. Ze hoeven dan zelf totaal geen moeite meer te doen om jou te 'veroveren' en de spanning is er dan wel af.
Móchten jullie uberhaupt nog contact krijgen, nodig hem dan absoluut niet nog eens uit! Doe gewoon chill en leuk, maar laat gewoon niet zo erg merken dat je hem leuk vindt. Daar jaag je hem alleen maar mee weg. Laat hem het werk doen! Doet hij dat niet, dan weet je denk ik genoeg. Als een jongen je namelijk echt leuk vindt dan neemt hij meestal zélf wel initiatief, of gaat hij dolgelukkig op jouw voorstel in.
dinsdag 22 december 2009 om 12:49
dinsdag 22 december 2009 om 12:51
quote:Stoeptegel schreef op 22 december 2009 @ 12:49:
Ik denk dat TO niet echt snapt bij zichzelf wat lust is en wat verliefdheid. Volgens mij haalt ze deze dingen door elkaar denkt ze verliefd te zijn maar m.i. wil ze alleen maar genomen worden.
Dat kan ook en is prima, zolang het voor jezelf maar duidelijk is wat je gevoelens en verwachtingen zijn.
Denk het niet. Ik denk dat het een hele grote schreeuw om erkenning en gewenst zijn is bij iemand waar ze tegenop kijkt.
Dat brengt verwarrende gevoelens van verliefdheid en lust met zich mee. Indien niet als vriendin, dan maar second best, als ze het maar krijgt.
Gevaar is vastklampen aan een persoon waar ze het wel van krijgt en een hele grote klap als ze het plots niet meer krijgt..
Ik denk dat TO niet echt snapt bij zichzelf wat lust is en wat verliefdheid. Volgens mij haalt ze deze dingen door elkaar denkt ze verliefd te zijn maar m.i. wil ze alleen maar genomen worden.
Dat kan ook en is prima, zolang het voor jezelf maar duidelijk is wat je gevoelens en verwachtingen zijn.
Denk het niet. Ik denk dat het een hele grote schreeuw om erkenning en gewenst zijn is bij iemand waar ze tegenop kijkt.
Dat brengt verwarrende gevoelens van verliefdheid en lust met zich mee. Indien niet als vriendin, dan maar second best, als ze het maar krijgt.
Gevaar is vastklampen aan een persoon waar ze het wel van krijgt en een hele grote klap als ze het plots niet meer krijgt..
dinsdag 22 december 2009 om 13:06
quote:Stoeptegel schreef op 22 december 2009 @ 13:02:
De vraag die ze stelt waarom hij andere vrouwen wel wil en haar niet klinkt mij ook vrij ongezond in de oren.
Hoe speciaal vind je jezelf als je zegt dat die andere vrouwen precies zo zijn als jezelf bent ; innerlijk en uiterlijk?
Als je op die manier denkt ( dat bijvoorbeeld de ene blonde vrolijkerd met dezelfde kledingstijl precies zo is als de andere blonde vrolijkerd ) dan snap ik niet dat je niet op zoek gaat naar een man die hetzelfde type is als de man waar ze nu zo verliefd op is.
De vraag die ze stelt waarom hij andere vrouwen wel wil en haar niet klinkt mij ook vrij ongezond in de oren.
Hoe speciaal vind je jezelf als je zegt dat die andere vrouwen precies zo zijn als jezelf bent ; innerlijk en uiterlijk?
Als je op die manier denkt ( dat bijvoorbeeld de ene blonde vrolijkerd met dezelfde kledingstijl precies zo is als de andere blonde vrolijkerd ) dan snap ik niet dat je niet op zoek gaat naar een man die hetzelfde type is als de man waar ze nu zo verliefd op is.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 22 december 2009 om 13:07
Ik ken het gevoel ok hoor. probeerde het eerst nog weg te stoppen, maar het werd steeds erger. Op mijn hints werd ook niet gereageerd en meerdere keren hield ik mezelf voor dat dit niets werd omdat ik geen reactie of respons kreeg. Ook in mijn ogen was/is deze man de ideale vent. Hij was ook nog eens een collega, dus ik zag hem ook nog eens bijna elke dag.
Toen moest hij zijn vrije dagen opmaken en leek dat voor mij de geschikte moment om af te kicken. Ik zou hem in de maand december dus helemaal niet zien en ik had mezelf ook voorgenomen om niks van me te alten horen, want dat deed hij immers ook niet. Toen kwam het kerstfeest van het werk er aan en reed ik met een andere collega mee en moesten we hem ook ophalen. Doodnerveus, dat gevoel kwam weer keihard terug! Ik heb hem thuis gebracht met de auto van mijn collega(woont bij mij in de straat) en er heerste zo'n spanning, was echt niet normaal. En ik durfde weer niks te zeggen. Volgende dag kreeg ik een sms of we nu eindelijk een keer gingen afspreken. Wat bleek, hij had zich ook nog nooit zo gevoeld en wist met zichzelf totaal geen raad. Tijdens het feest had ik hem verteld dat ik bezig was met een nieuwe baan en dat heeft toen de doorslag gegeven bij hem. Bang dat hij me nooit meer zou zien.
Uiteindelijk heeft het nog 2 maanden geduurd voordat er echt wat gebeurde tussen ons, gewoon alletwee doodsbenauwd door dat gevoel en niet durven, terwijl we al wel uitgeproken hadden tegen elkaar dat we elkaar meer dan leuk vonden.
Maar goed we zijn nu 10 maanden verder en nog heel erg verliefd en blij met elkaar.
Het probleem bij ons was gewoon dat we alletwee niet goed durfde, bang voor een afwijzing. Maar de gevoelens herken ik maar al te goed. En ik ben notabene 32! Voelde me ook heel stom, maar kon echt niks anders als de hele dag aan hem denken! Doodvermoeiend en ontzettend irritant voor mijn vriendinnen die ik ook zo min mogelijk probeerde te belasten hiermee, maar ook dat was erg moeilijk. Moet ook wel toegeven dat ik eerst een jaar heimelijk verliefd was(zat toen zelf nog in een relatie). Later toen ik mijn ex uit mijn systeem had kwamen de gevoelens weer heel hard terug. Voelde me gewoon schuldig toen ik een ONS had. Terwijl ik toen helemaal geen relatie had met hem.
Moet ook wel zeggen ik had geen genoegen genomen als sv. Veelste pijnlijk denk ik.
Veel succes en misschien toch maar uiten die verliefdheid, anders ga je het nooit weten hoe lastig ook!
Toen moest hij zijn vrije dagen opmaken en leek dat voor mij de geschikte moment om af te kicken. Ik zou hem in de maand december dus helemaal niet zien en ik had mezelf ook voorgenomen om niks van me te alten horen, want dat deed hij immers ook niet. Toen kwam het kerstfeest van het werk er aan en reed ik met een andere collega mee en moesten we hem ook ophalen. Doodnerveus, dat gevoel kwam weer keihard terug! Ik heb hem thuis gebracht met de auto van mijn collega(woont bij mij in de straat) en er heerste zo'n spanning, was echt niet normaal. En ik durfde weer niks te zeggen. Volgende dag kreeg ik een sms of we nu eindelijk een keer gingen afspreken. Wat bleek, hij had zich ook nog nooit zo gevoeld en wist met zichzelf totaal geen raad. Tijdens het feest had ik hem verteld dat ik bezig was met een nieuwe baan en dat heeft toen de doorslag gegeven bij hem. Bang dat hij me nooit meer zou zien.
Uiteindelijk heeft het nog 2 maanden geduurd voordat er echt wat gebeurde tussen ons, gewoon alletwee doodsbenauwd door dat gevoel en niet durven, terwijl we al wel uitgeproken hadden tegen elkaar dat we elkaar meer dan leuk vonden.
Maar goed we zijn nu 10 maanden verder en nog heel erg verliefd en blij met elkaar.
Het probleem bij ons was gewoon dat we alletwee niet goed durfde, bang voor een afwijzing. Maar de gevoelens herken ik maar al te goed. En ik ben notabene 32! Voelde me ook heel stom, maar kon echt niks anders als de hele dag aan hem denken! Doodvermoeiend en ontzettend irritant voor mijn vriendinnen die ik ook zo min mogelijk probeerde te belasten hiermee, maar ook dat was erg moeilijk. Moet ook wel toegeven dat ik eerst een jaar heimelijk verliefd was(zat toen zelf nog in een relatie). Later toen ik mijn ex uit mijn systeem had kwamen de gevoelens weer heel hard terug. Voelde me gewoon schuldig toen ik een ONS had. Terwijl ik toen helemaal geen relatie had met hem.
Moet ook wel zeggen ik had geen genoegen genomen als sv. Veelste pijnlijk denk ik.
Veel succes en misschien toch maar uiten die verliefdheid, anders ga je het nooit weten hoe lastig ook!
dinsdag 22 december 2009 om 13:28
quote:ladychipmunk schreef op 22 december 2009 @ 11:55:
[...]
Goh dus mevrouw het mutsje is psychologe ahum. Denkt omdat ik een paar topics heb gepost te kunnen bepalen of ik wel of niet geschikt ben voor een relatie (op dit moment). Je kan zeker ook heel goed beoordelen of je buren bij elkaar moeten blijven of dat die en die collega nooit promotie gaat maken..knap hoor
Willen jullie forummers a.u.b. mijn vorige topics hier niet bij betrekken? en in alle eerlijkheid is dit het puurste en eerlijkste topic dat ik heb geschreven dat het allerbelangrijkst voor mij is.Als je niet eens weet wat je precies wilt, en er is een groot verschil tussen een SV en een partner, dan kan ik niet anders dan het eens zijn met DNM. De toon die je aanslaat is overigens nergens voor nodig. Als je inderdaad al zolang meeloopt op dit forum dan weet je dat je kritische reacties kunt verwachten.
[...]
Goh dus mevrouw het mutsje is psychologe ahum. Denkt omdat ik een paar topics heb gepost te kunnen bepalen of ik wel of niet geschikt ben voor een relatie (op dit moment). Je kan zeker ook heel goed beoordelen of je buren bij elkaar moeten blijven of dat die en die collega nooit promotie gaat maken..knap hoor
Willen jullie forummers a.u.b. mijn vorige topics hier niet bij betrekken? en in alle eerlijkheid is dit het puurste en eerlijkste topic dat ik heb geschreven dat het allerbelangrijkst voor mij is.Als je niet eens weet wat je precies wilt, en er is een groot verschil tussen een SV en een partner, dan kan ik niet anders dan het eens zijn met DNM. De toon die je aanslaat is overigens nergens voor nodig. Als je inderdaad al zolang meeloopt op dit forum dan weet je dat je kritische reacties kunt verwachten.
dinsdag 22 december 2009 om 14:50
quote:Mirrimpie schreef op 22 december 2009 @ 13:07:
Ik ken het gevoel ok hoor. probeerde het eerst nog weg te stoppen, maar het werd steeds erger. Op mijn hints werd ook niet gereageerd en meerdere keren hield ik mezelf voor dat dit niets werd omdat ik geen reactie of respons kreeg. Ook in mijn ogen was/is deze man de ideale vent. Hij was ook nog eens een collega, dus ik zag hem ook nog eens bijna elke dag.
Toen moest hij zijn vrije dagen opmaken en leek dat voor mij de geschikte moment om af te kicken. Ik zou hem in de maand december dus helemaal niet zien en ik had mezelf ook voorgenomen om niks van me te alten horen, want dat deed hij immers ook niet. Toen kwam het kerstfeest van het werk er aan en reed ik met een andere collega mee en moesten we hem ook ophalen. Doodnerveus, dat gevoel kwam weer keihard terug! Ik heb hem thuis gebracht met de auto van mijn collega(woont bij mij in de straat) en er heerste zo'n spanning, was echt niet normaal. En ik durfde weer niks te zeggen. Volgende dag kreeg ik een sms of we nu eindelijk een keer gingen afspreken. Wat bleek, hij had zich ook nog nooit zo gevoeld en wist met zichzelf totaal geen raad. Tijdens het feest had ik hem verteld dat ik bezig was met een nieuwe baan en dat heeft toen de doorslag gegeven bij hem. Bang dat hij me nooit meer zou zien.
Uiteindelijk heeft het nog 2 maanden geduurd voordat er echt wat gebeurde tussen ons, gewoon alletwee doodsbenauwd door dat gevoel en niet durven, terwijl we al wel uitgeproken hadden tegen elkaar dat we elkaar meer dan leuk vonden.
Maar goed we zijn nu 10 maanden verder en nog heel erg verliefd en blij met elkaar.
Het probleem bij ons was gewoon dat we alletwee niet goed durfde, bang voor een afwijzing. Maar de gevoelens herken ik maar al te goed. En ik ben notabene 32! Voelde me ook heel stom, maar kon echt niks anders als de hele dag aan hem denken! Doodvermoeiend en ontzettend irritant voor mijn vriendinnen die ik ook zo min mogelijk probeerde te belasten hiermee, maar ook dat was erg moeilijk. Moet ook wel toegeven dat ik eerst een jaar heimelijk verliefd was(zat toen zelf nog in een relatie). Later toen ik mijn ex uit mijn systeem had kwamen de gevoelens weer heel hard terug. Voelde me gewoon schuldig toen ik een ONS had. Terwijl ik toen helemaal geen relatie had met hem.
Moet ook wel zeggen ik had geen genoegen genomen als sv. Veelste pijnlijk denk ik.
Veel succes en misschien toch maar uiten die verliefdheid, anders ga je het nooit weten hoe lastig ook!
Bedankt voor je verhaal!
Ben blij voor je dat het goed heeft uitgepakt bij...zo kan het gaan inderdaad. Goed dat je je gevoel ook uitte. Bij mijzelf zit ik in dubio of ik dit al gedaan heb of niet. Een paar keer iemand uitnodigen en tussen neus en lippen door tot hinten loslaten is misschien het hebben laten weten of misschien niet. Hij is een slim type dat denk ik wel doorheeft of iemand hem leuk vindt of niet. Mag ik vragen wat voor soort hints jij hem van te voren hebt
gegeven, waar hij dus niet op reageerde?
Er vragen zich ook nog mensen af of ik het aan vriendinnen verteld heb. Ja, 2 kennen hem van gezicht, de rest kent hem helemaal niet. De reacties die ik krijg zijn van: "duidelijker zijn wat je voor hem voelt" "je moet het toch eens proberen, je weet het nooit".
Ik ken het gevoel ok hoor. probeerde het eerst nog weg te stoppen, maar het werd steeds erger. Op mijn hints werd ook niet gereageerd en meerdere keren hield ik mezelf voor dat dit niets werd omdat ik geen reactie of respons kreeg. Ook in mijn ogen was/is deze man de ideale vent. Hij was ook nog eens een collega, dus ik zag hem ook nog eens bijna elke dag.
Toen moest hij zijn vrije dagen opmaken en leek dat voor mij de geschikte moment om af te kicken. Ik zou hem in de maand december dus helemaal niet zien en ik had mezelf ook voorgenomen om niks van me te alten horen, want dat deed hij immers ook niet. Toen kwam het kerstfeest van het werk er aan en reed ik met een andere collega mee en moesten we hem ook ophalen. Doodnerveus, dat gevoel kwam weer keihard terug! Ik heb hem thuis gebracht met de auto van mijn collega(woont bij mij in de straat) en er heerste zo'n spanning, was echt niet normaal. En ik durfde weer niks te zeggen. Volgende dag kreeg ik een sms of we nu eindelijk een keer gingen afspreken. Wat bleek, hij had zich ook nog nooit zo gevoeld en wist met zichzelf totaal geen raad. Tijdens het feest had ik hem verteld dat ik bezig was met een nieuwe baan en dat heeft toen de doorslag gegeven bij hem. Bang dat hij me nooit meer zou zien.
Uiteindelijk heeft het nog 2 maanden geduurd voordat er echt wat gebeurde tussen ons, gewoon alletwee doodsbenauwd door dat gevoel en niet durven, terwijl we al wel uitgeproken hadden tegen elkaar dat we elkaar meer dan leuk vonden.
Maar goed we zijn nu 10 maanden verder en nog heel erg verliefd en blij met elkaar.
Het probleem bij ons was gewoon dat we alletwee niet goed durfde, bang voor een afwijzing. Maar de gevoelens herken ik maar al te goed. En ik ben notabene 32! Voelde me ook heel stom, maar kon echt niks anders als de hele dag aan hem denken! Doodvermoeiend en ontzettend irritant voor mijn vriendinnen die ik ook zo min mogelijk probeerde te belasten hiermee, maar ook dat was erg moeilijk. Moet ook wel toegeven dat ik eerst een jaar heimelijk verliefd was(zat toen zelf nog in een relatie). Later toen ik mijn ex uit mijn systeem had kwamen de gevoelens weer heel hard terug. Voelde me gewoon schuldig toen ik een ONS had. Terwijl ik toen helemaal geen relatie had met hem.
Moet ook wel zeggen ik had geen genoegen genomen als sv. Veelste pijnlijk denk ik.
Veel succes en misschien toch maar uiten die verliefdheid, anders ga je het nooit weten hoe lastig ook!
Bedankt voor je verhaal!
Ben blij voor je dat het goed heeft uitgepakt bij...zo kan het gaan inderdaad. Goed dat je je gevoel ook uitte. Bij mijzelf zit ik in dubio of ik dit al gedaan heb of niet. Een paar keer iemand uitnodigen en tussen neus en lippen door tot hinten loslaten is misschien het hebben laten weten of misschien niet. Hij is een slim type dat denk ik wel doorheeft of iemand hem leuk vindt of niet. Mag ik vragen wat voor soort hints jij hem van te voren hebt
gegeven, waar hij dus niet op reageerde?
Er vragen zich ook nog mensen af of ik het aan vriendinnen verteld heb. Ja, 2 kennen hem van gezicht, de rest kent hem helemaal niet. De reacties die ik krijg zijn van: "duidelijker zijn wat je voor hem voelt" "je moet het toch eens proberen, je weet het nooit".
dinsdag 22 december 2009 om 16:46
De hints waar ik het over heb waren toch ook echt uitnodigingen. We hadden een soort weddenschapje die ik won en waar een fles rose voor stond. Dus ik had al grappend gezegd kom hem maar brengen. Hij dacht dat het een dolletje was. Een film die we alle twee niet gezien hadden, wilde ik erg graag met hem kijken en prompt gaat de hele afdeling mee omdat hem dat wel gezellig leek! En de laatste was een film bij mij thuis kijken en daar durfde hij niet eens op te reageren omdat hij bang was dat hij meer voor mij voelde dan ik voor hem.
Maar ook gewoon tussen neus en lippen door flirten enz. Tijdens de pauze zaten we ook alleen maar met elkaar te beppen dus ik begreep al niet waarom mijn hints niet opgepakt werden en ik durfde dus echt niet te zeggen joh ik vind je meer dan leuk, vraag me mee uit. Nou moet ik ook wel zeggen dat mijn vriend een hele erge bord voor zijn kop heeft. Op mijn werk zaten alle dames een beetje te kwijlen op hem, zeg maar, maar dat had hij ook niet eens door.
En het is ook echt een nerdje, de hele dag met zijn neus in de computer en weinig ervaring daarbuiten, dus ook dat telt zwaar mee. Hij had haast geen ervaring in de dames en het veroveren daarvan dus erg afwachtend en onzeker daarin.
Ik weet niet of "jouw" kandidaat dat ook heeft. Ik ben nl wel van mening dat een man echt wel laat blijken als hij oprecht in je geinteresseerd is. Die van mij deed dit niet echt en toch had ik het gevoel dat hij meer dan een collega was. Er was gewoon spanning en we trokken ook veel naar elkaar toe op het werk. Buiten werk deden we ook sms-en, merendeel kwam bij mij vandaan dat wel.
Vandaar bij mij ook die twijfel, als hij geen interesse toont dan heeft hij ze niet, dus vandaar dat ik blij was dat hij de maand december niet op kantoor was. En gelukkig heeft hij na het feest wel het initiatief genomen.
Nogmaals ik weet niet of die jongen van jou ook zo is. Ze zeggen toch altijd dat je uitzonderingen op de regel hebt? Ik geloof dat mijn vriend echt wel een uitzondering op de regel is geweest in het feit dat mannen het wel laten merken als ze je leuk vinden. Vaak is de rest gewoon regel. En geen verdere actie van zijn kant is ook echt geen interesse, maar dat kan jij misschien beter inschatten dan ik.
Maar ook gewoon tussen neus en lippen door flirten enz. Tijdens de pauze zaten we ook alleen maar met elkaar te beppen dus ik begreep al niet waarom mijn hints niet opgepakt werden en ik durfde dus echt niet te zeggen joh ik vind je meer dan leuk, vraag me mee uit. Nou moet ik ook wel zeggen dat mijn vriend een hele erge bord voor zijn kop heeft. Op mijn werk zaten alle dames een beetje te kwijlen op hem, zeg maar, maar dat had hij ook niet eens door.
En het is ook echt een nerdje, de hele dag met zijn neus in de computer en weinig ervaring daarbuiten, dus ook dat telt zwaar mee. Hij had haast geen ervaring in de dames en het veroveren daarvan dus erg afwachtend en onzeker daarin.
Ik weet niet of "jouw" kandidaat dat ook heeft. Ik ben nl wel van mening dat een man echt wel laat blijken als hij oprecht in je geinteresseerd is. Die van mij deed dit niet echt en toch had ik het gevoel dat hij meer dan een collega was. Er was gewoon spanning en we trokken ook veel naar elkaar toe op het werk. Buiten werk deden we ook sms-en, merendeel kwam bij mij vandaan dat wel.
Vandaar bij mij ook die twijfel, als hij geen interesse toont dan heeft hij ze niet, dus vandaar dat ik blij was dat hij de maand december niet op kantoor was. En gelukkig heeft hij na het feest wel het initiatief genomen.
Nogmaals ik weet niet of die jongen van jou ook zo is. Ze zeggen toch altijd dat je uitzonderingen op de regel hebt? Ik geloof dat mijn vriend echt wel een uitzondering op de regel is geweest in het feit dat mannen het wel laten merken als ze je leuk vinden. Vaak is de rest gewoon regel. En geen verdere actie van zijn kant is ook echt geen interesse, maar dat kan jij misschien beter inschatten dan ik.
dinsdag 22 december 2009 om 17:04
TO nog even een wat serieuzere reactie: volgens mij ben jij in je eigen belevenis de tragische heldin in een meeslepend liefdesdrama en is jullie liefde allesoverwinnend, maar in de realiteit ben je gewoon onbeantwoord verliefd op hem en vindt hij je niet meer dan gewoon leuk.
Een beetje verliefde of geïnteresserde man onderneemt namelijk altijd (hoge uitzonderingen daargelaten) actie als een vrouw hem hintjes geeft (en zelfs heel vaak ook zonder hintjes te krijgen ).
Ik vind daarom het advies van hier en van je vriendinnen om het hem op de man af te vragen bijzonder slecht, want het enige wat je dan krijgt is de kous op je kop, omdat hij je dan niet meer subtiel af kan wimpelen. Bespaar jezelf die vernedering en bespaar hem dat ongemakkelijke gevoel en laat het los!
Een beetje verliefde of geïnteresserde man onderneemt namelijk altijd (hoge uitzonderingen daargelaten) actie als een vrouw hem hintjes geeft (en zelfs heel vaak ook zonder hintjes te krijgen ).
Ik vind daarom het advies van hier en van je vriendinnen om het hem op de man af te vragen bijzonder slecht, want het enige wat je dan krijgt is de kous op je kop, omdat hij je dan niet meer subtiel af kan wimpelen. Bespaar jezelf die vernedering en bespaar hem dat ongemakkelijke gevoel en laat het los!
dinsdag 22 december 2009 om 18:18
quote:iris1969 schreef op 22 december 2009 @ 17:04:
Ik vind daarom het advies van hier en van je vriendinnen om het hem op de man af te vragen bijzonder slecht, want het enige wat je dan krijgt is de kous op je kop, omdat hij je dan niet meer subtiel af kan wimpelen. Bespaar jezelf die vernedering en bespaar hem dat ongemakkelijke gevoel en laat het los!
Ben ik het niet mee eens, ik vind dat juist wel een goed idee, want dan wordt ze tenminste met beide benen op de grond gezet en dringt het bij haar door dat die verliefdheid buitensporige vormen heeft aangenomen.
Ik denk dat juist een keiharde afwijzing ervoor zorgt dat ze inziet hoe belachelijk ze nu bezig is.
Ik vind daarom het advies van hier en van je vriendinnen om het hem op de man af te vragen bijzonder slecht, want het enige wat je dan krijgt is de kous op je kop, omdat hij je dan niet meer subtiel af kan wimpelen. Bespaar jezelf die vernedering en bespaar hem dat ongemakkelijke gevoel en laat het los!
Ben ik het niet mee eens, ik vind dat juist wel een goed idee, want dan wordt ze tenminste met beide benen op de grond gezet en dringt het bij haar door dat die verliefdheid buitensporige vormen heeft aangenomen.
Ik denk dat juist een keiharde afwijzing ervoor zorgt dat ze inziet hoe belachelijk ze nu bezig is.
dinsdag 22 december 2009 om 18:24
quote:ladychipmunk schreef op 22 december 2009 @ 06:32:
Empress, ben jij weleens iemand tegen gekomen die zo anders was dan anderen? Waarbij je als je hem hebt gesproken de dagen erna superblij bent, ook al was je daarvoor nog zo chagarijnig? Een soort ontbrekend puzzelstukje dat de puzzel van jouw identiteit en leven compleet maakt (of in mijn geval zal maken). Tuurlijk is hij een mens met bijbehorende eigenaardigheden. Maar ik had niet gedacht dat ik zo iets zou tegenkomen.
Pffff, echt dit is vreemd en obsessief gedrag! Moet je jezelf nou toch horen. Een puzzelstukje dat de puzzel van je identiteit en leven compleet maakt???!! Meid: Dat komt nooit vanuit een ander, dat zit in jezelf! En zodra je het idee hebt dat het vanuit een ander komt, is er iets mis. Dit is een typisch verschijnsel van een labiel iemand.
Serieus, als jij 28 bent, vind ik ronduit zorgelijk gedrag, zeker gezien je andere topics. Ik denk dat jij je het beste eens kan melden bij een psychloog.
Als een 16 jarige deze onzin nou zou uitkramen, alà, maar dit is echt niet normaal.
Empress, ben jij weleens iemand tegen gekomen die zo anders was dan anderen? Waarbij je als je hem hebt gesproken de dagen erna superblij bent, ook al was je daarvoor nog zo chagarijnig? Een soort ontbrekend puzzelstukje dat de puzzel van jouw identiteit en leven compleet maakt (of in mijn geval zal maken). Tuurlijk is hij een mens met bijbehorende eigenaardigheden. Maar ik had niet gedacht dat ik zo iets zou tegenkomen.
Pffff, echt dit is vreemd en obsessief gedrag! Moet je jezelf nou toch horen. Een puzzelstukje dat de puzzel van je identiteit en leven compleet maakt???!! Meid: Dat komt nooit vanuit een ander, dat zit in jezelf! En zodra je het idee hebt dat het vanuit een ander komt, is er iets mis. Dit is een typisch verschijnsel van een labiel iemand.
Serieus, als jij 28 bent, vind ik ronduit zorgelijk gedrag, zeker gezien je andere topics. Ik denk dat jij je het beste eens kan melden bij een psychloog.
Als een 16 jarige deze onzin nou zou uitkramen, alà, maar dit is echt niet normaal.
dinsdag 22 december 2009 om 18:34
Heb een paar vragen:quote:ladychipmunk schreef op 22 december 2009 @ 03:24:
Ik ben al maanden HEEL erg verliefd op iemand. We hebben best vaak vriendschappelijk gepraat over vanalles en nog wat en weet best wel hoe hij in het leven staat. Waar (en hoe) heb je hem leren kennen?
Het spreekt mij echt heel erg aan. Heb contact met hem gezocht en een paar keer laten vallen dat hij bij mij langs mag komen (en ja hij weet waar ik woon).
Heeft hij ook je telefoonnummer, mailadres, Hyves oid? Tot nu toe is hij nog niet langs gekomen...ik heb het een paar maanden geleden, en een paar weken geleden aan hem gevraagd. Hij is single en staat open voor een relatie, zoiets heeft ie weleens laten vallen in het algemeen maar niet m.b.t. mij ofzo. Ik heb hem ook een paar hints gegeven dat ik hem leuk vind, maar werd niet op ingegaan. Hij heeft wel een beetje lopen flirten maar of ie meer wil? Dat ie niet langs komt lijkt mij genoeg zeggen, maar kan het niet accepteren. Een paar dagen geleden zag ik een paar meiden (nee echt niet zijn zussen) bij zijn deur en ben nog steeds stikjaloers. Hij is zo speciaal, ik weet wel zeker nooit meer zo'n bijzondere persoon tegen te komen. Aan de andere kant heeft ie mij toch een soort van (non-verbaal) afgewezen. Ik baal van mijzelf dat ik hem niet uit mijn hoofd kan zetten, heb al zoveel geprobeerd, maar helpen: nee.
Als hij morgen naar mij toekomt en mij ten huwelijk vraagt zeg ik ja. Terwijl ik bij elke andere persoon zou zeggen: eerst een relatie opbouwen, dan gaan samenwonen enz. enz.
Dit gevoel is zo heftig en al maanden lang, of ik hem nu vaak of bijna niet zag. Ik heb in de afgelopen maanden ook gedate omdat ik dacht hij moet mij toch niet, maar wel steeds aan hem blijven denken.
Ik ben al maanden HEEL erg verliefd op iemand. We hebben best vaak vriendschappelijk gepraat over vanalles en nog wat en weet best wel hoe hij in het leven staat. Waar (en hoe) heb je hem leren kennen?
Het spreekt mij echt heel erg aan. Heb contact met hem gezocht en een paar keer laten vallen dat hij bij mij langs mag komen (en ja hij weet waar ik woon).
Heeft hij ook je telefoonnummer, mailadres, Hyves oid? Tot nu toe is hij nog niet langs gekomen...ik heb het een paar maanden geleden, en een paar weken geleden aan hem gevraagd. Hij is single en staat open voor een relatie, zoiets heeft ie weleens laten vallen in het algemeen maar niet m.b.t. mij ofzo. Ik heb hem ook een paar hints gegeven dat ik hem leuk vind, maar werd niet op ingegaan. Hij heeft wel een beetje lopen flirten maar of ie meer wil? Dat ie niet langs komt lijkt mij genoeg zeggen, maar kan het niet accepteren. Een paar dagen geleden zag ik een paar meiden (nee echt niet zijn zussen) bij zijn deur en ben nog steeds stikjaloers. Hij is zo speciaal, ik weet wel zeker nooit meer zo'n bijzondere persoon tegen te komen. Aan de andere kant heeft ie mij toch een soort van (non-verbaal) afgewezen. Ik baal van mijzelf dat ik hem niet uit mijn hoofd kan zetten, heb al zoveel geprobeerd, maar helpen: nee.
Als hij morgen naar mij toekomt en mij ten huwelijk vraagt zeg ik ja. Terwijl ik bij elke andere persoon zou zeggen: eerst een relatie opbouwen, dan gaan samenwonen enz. enz.
Dit gevoel is zo heftig en al maanden lang, of ik hem nu vaak of bijna niet zag. Ik heb in de afgelopen maanden ook gedate omdat ik dacht hij moet mij toch niet, maar wel steeds aan hem blijven denken.
dinsdag 22 december 2009 om 18:50
Stuur hem expliciet een uitnodiging voor een kerstborrel met je tel. nr zodat hij ook de afspraak kan afzeggen of verplaatsen en gooi er een dosis humor bij maar noem wel een datum en tijd zodat hij eigenlijk wel moet reageren. Dan hoef je hem niet gelijk te vertellen dat je verliefd bent maar je kan wel merken of hij "that into you is" .
Gewoon doen want zo heb je niks te verliezen en krijg je wel hoogte maar wel expliciet datum en tijd noemen want dat is minder vrijblijvend dan :kom maar eens langs als je zin hebt
Succes
Gewoon doen want zo heb je niks te verliezen en krijg je wel hoogte maar wel expliciet datum en tijd noemen want dat is minder vrijblijvend dan :kom maar eens langs als je zin hebt
Succes
wees jezelf, er zijn genoeg anderen.
dinsdag 22 december 2009 om 18:56
[...]
Ben ik het niet mee eens, ik vind dat juist wel een goed idee, want dan wordt ze tenminste met beide benen op de grond gezet en dringt het bij haar door dat die verliefdheid buitensporige vormen heeft aangenomen.
Ik denk dat juist een keiharde afwijzing ervoor zorgt dat ze inziet hoe belachelijk ze nu bezig is.[/quote]
__________________________________________________
Een verliefdheid is per definitie buitensporig
Ben ik het niet mee eens, ik vind dat juist wel een goed idee, want dan wordt ze tenminste met beide benen op de grond gezet en dringt het bij haar door dat die verliefdheid buitensporige vormen heeft aangenomen.
Ik denk dat juist een keiharde afwijzing ervoor zorgt dat ze inziet hoe belachelijk ze nu bezig is.[/quote]
__________________________________________________
Een verliefdheid is per definitie buitensporig
wees jezelf, er zijn genoeg anderen.
dinsdag 22 december 2009 om 19:30
quote:Mirrimpie schreef op 22 december 2009 @ 13:07:
Ik ken het gevoel ok hoor. probeerde het eerst nog weg te stoppen, maar het werd steeds erger. Op mijn hints werd ook niet gereageerd en meerdere keren hield ik mezelf voor dat dit niets werd omdat ik geen reactie of respons kreeg. Ook in mijn ogen was/is deze man de ideale vent. Hij was ook nog eens een collega, dus ik zag hem ook nog eens bijna elke dag.
Toen moest hij zijn vrije dagen opmaken en leek dat voor mij de geschikte moment om af te kicken. Ik zou hem in de maand december dus helemaal niet zien en ik had mezelf ook voorgenomen om niks van me te alten horen, want dat deed hij immers ook niet. Toen kwam het kerstfeest van het werk er aan en reed ik met een andere collega mee en moesten we hem ook ophalen. Doodnerveus, dat gevoel kwam weer keihard terug! Ik heb hem thuis gebracht met de auto van mijn collega(woont bij mij in de straat) en er heerste zo'n spanning, was echt niet normaal. En ik durfde weer niks te zeggen. Volgende dag kreeg ik een sms of we nu eindelijk een keer gingen afspreken. Wat bleek, hij had zich ook nog nooit zo gevoeld en wist met zichzelf totaal geen raad. Tijdens het feest had ik hem verteld dat ik bezig was met een nieuwe baan en dat heeft toen de doorslag gegeven bij hem. Bang dat hij me nooit meer zou zien.
Uiteindelijk heeft het nog 2 maanden geduurd voordat er echt wat gebeurde tussen ons, gewoon alletwee doodsbenauwd door dat gevoel en niet durven, terwijl we al wel uitgeproken hadden tegen elkaar dat we elkaar meer dan leuk vonden.
Maar goed we zijn nu 10 maanden verder en nog heel erg verliefd en blij met elkaar.
Het probleem bij ons was gewoon dat we alletwee niet goed durfde, bang voor een afwijzing. Maar de gevoelens herken ik maar al te goed. En ik ben notabene 32! Voelde me ook heel stom, maar kon echt niks anders als de hele dag aan hem denken! Doodvermoeiend en ontzettend irritant voor mijn vriendinnen die ik ook zo min mogelijk probeerde te belasten hiermee, maar ook dat was erg moeilijk. Moet ook wel toegeven dat ik eerst een jaar heimelijk verliefd was(zat toen zelf nog in een relatie). Later toen ik mijn ex uit mijn systeem had kwamen de gevoelens weer heel hard terug. Voelde me gewoon schuldig toen ik een ONS had. Terwijl ik toen helemaal geen relatie had met hem.
Moet ook wel zeggen ik had geen genoegen genomen als sv. Veelste pijnlijk denk ik.
Veel succes en misschien toch maar uiten die verliefdheid, anders ga je het nooit weten hoe lastig ook!
Hij is geen superverlegen type: praat vrijuit en kent veel mensen.
Ik vrees toch dat hij bij de meerderheid van de regel hoort. Maar het maakt het lastig dat je dat nu juist nooit weet tot diegene zijn gedachten kenbaar heeft gemaakt.
Ik ken het gevoel ok hoor. probeerde het eerst nog weg te stoppen, maar het werd steeds erger. Op mijn hints werd ook niet gereageerd en meerdere keren hield ik mezelf voor dat dit niets werd omdat ik geen reactie of respons kreeg. Ook in mijn ogen was/is deze man de ideale vent. Hij was ook nog eens een collega, dus ik zag hem ook nog eens bijna elke dag.
Toen moest hij zijn vrije dagen opmaken en leek dat voor mij de geschikte moment om af te kicken. Ik zou hem in de maand december dus helemaal niet zien en ik had mezelf ook voorgenomen om niks van me te alten horen, want dat deed hij immers ook niet. Toen kwam het kerstfeest van het werk er aan en reed ik met een andere collega mee en moesten we hem ook ophalen. Doodnerveus, dat gevoel kwam weer keihard terug! Ik heb hem thuis gebracht met de auto van mijn collega(woont bij mij in de straat) en er heerste zo'n spanning, was echt niet normaal. En ik durfde weer niks te zeggen. Volgende dag kreeg ik een sms of we nu eindelijk een keer gingen afspreken. Wat bleek, hij had zich ook nog nooit zo gevoeld en wist met zichzelf totaal geen raad. Tijdens het feest had ik hem verteld dat ik bezig was met een nieuwe baan en dat heeft toen de doorslag gegeven bij hem. Bang dat hij me nooit meer zou zien.
Uiteindelijk heeft het nog 2 maanden geduurd voordat er echt wat gebeurde tussen ons, gewoon alletwee doodsbenauwd door dat gevoel en niet durven, terwijl we al wel uitgeproken hadden tegen elkaar dat we elkaar meer dan leuk vonden.
Maar goed we zijn nu 10 maanden verder en nog heel erg verliefd en blij met elkaar.
Het probleem bij ons was gewoon dat we alletwee niet goed durfde, bang voor een afwijzing. Maar de gevoelens herken ik maar al te goed. En ik ben notabene 32! Voelde me ook heel stom, maar kon echt niks anders als de hele dag aan hem denken! Doodvermoeiend en ontzettend irritant voor mijn vriendinnen die ik ook zo min mogelijk probeerde te belasten hiermee, maar ook dat was erg moeilijk. Moet ook wel toegeven dat ik eerst een jaar heimelijk verliefd was(zat toen zelf nog in een relatie). Later toen ik mijn ex uit mijn systeem had kwamen de gevoelens weer heel hard terug. Voelde me gewoon schuldig toen ik een ONS had. Terwijl ik toen helemaal geen relatie had met hem.
Moet ook wel zeggen ik had geen genoegen genomen als sv. Veelste pijnlijk denk ik.
Veel succes en misschien toch maar uiten die verliefdheid, anders ga je het nooit weten hoe lastig ook!
Hij is geen superverlegen type: praat vrijuit en kent veel mensen.
Ik vrees toch dat hij bij de meerderheid van de regel hoort. Maar het maakt het lastig dat je dat nu juist nooit weet tot diegene zijn gedachten kenbaar heeft gemaakt.
dinsdag 22 december 2009 om 19:36
quote:arrasje schreef op 22 december 2009 @ 18:50:
Stuur hem expliciet een uitnodiging voor een kerstborrel met je tel. nr zodat hij ook de afspraak kan afzeggen of verplaatsen en gooi er een dosis humor bij maar noem wel een datum en tijd zodat hij eigenlijk wel moet reageren. Dan hoef je hem niet gelijk te vertellen dat je verliefd bent maar je kan wel merken of hij "that into you is" .
Gewoon doen want zo heb je niks te verliezen en krijg je wel hoogte maar wel expliciet datum en tijd noemen want dat is minder vrijblijvend dan :kom maar eens langs als je zin hebt
Succes
Misschien kan ik het lef ergens vandaan halen, aan de andere kant wil ik niet te stalkerig bij hem overkomen.
Ik zou ook zo graag willen weten waarom hij mij afwijst. We kunnen lekker kletsen en zouden door anderen als passend stel gezien worden denk ik. Geen vreemde combinatie van: "wat moet hij met haar of zij met hem".
Juist deze man die zoveel heeft: waar ik rustig van wordt (behalve het feit dan dat ik hem niet kan krijgen, waar ik goed mee kan praten, waar ik veel van kan leren, die boeiend is en nooit saai en die ook nog eens enorm sexy is.
Stuur hem expliciet een uitnodiging voor een kerstborrel met je tel. nr zodat hij ook de afspraak kan afzeggen of verplaatsen en gooi er een dosis humor bij maar noem wel een datum en tijd zodat hij eigenlijk wel moet reageren. Dan hoef je hem niet gelijk te vertellen dat je verliefd bent maar je kan wel merken of hij "that into you is" .
Gewoon doen want zo heb je niks te verliezen en krijg je wel hoogte maar wel expliciet datum en tijd noemen want dat is minder vrijblijvend dan :kom maar eens langs als je zin hebt
Succes
Misschien kan ik het lef ergens vandaan halen, aan de andere kant wil ik niet te stalkerig bij hem overkomen.
Ik zou ook zo graag willen weten waarom hij mij afwijst. We kunnen lekker kletsen en zouden door anderen als passend stel gezien worden denk ik. Geen vreemde combinatie van: "wat moet hij met haar of zij met hem".
Juist deze man die zoveel heeft: waar ik rustig van wordt (behalve het feit dan dat ik hem niet kan krijgen, waar ik goed mee kan praten, waar ik veel van kan leren, die boeiend is en nooit saai en die ook nog eens enorm sexy is.
dinsdag 22 december 2009 om 19:52
Ladychipmunk hij wijst je niet af; hij doet gewoon niks en jij weet niet waarom. Misschien heeft hij de hints die voor jou overduidelijk zijn gewoon niet door en van die "sullen" lopen er erg veel rond in Nederland. Je moet het dan bijna spellen en dan zeggen ze doodleuk dat ze niet doorhadden dat die ander hem dan leuk vind. Mannen kunnen onnozele halzen zijn
En stalken is een ziekelijke manier van volgen, bellen en dat is heel wat anders dan gewoon op z'n Hollands verliefd zijn. Meid, je hebt niks te verliezen en het is toch een groot compliment wanneer iemand je hartsikke leuk vindt dus waarom zou hij negatief op het initiatief reageren?
Als jij wat humor in die uitnodiging gooit hou je het ook nog luchtig en het ergste wat je kan overkomen is dat hij niet reageert of komt en dan weet je genoeg.
Het kan echt zo zijn dat hij totaal niet door heeft dat jij hem errug leuk vindt ondanks dat jij denkt dat je genoeg signalen hebt gegeven.
En stalken is een ziekelijke manier van volgen, bellen en dat is heel wat anders dan gewoon op z'n Hollands verliefd zijn. Meid, je hebt niks te verliezen en het is toch een groot compliment wanneer iemand je hartsikke leuk vindt dus waarom zou hij negatief op het initiatief reageren?
Als jij wat humor in die uitnodiging gooit hou je het ook nog luchtig en het ergste wat je kan overkomen is dat hij niet reageert of komt en dan weet je genoeg.
Het kan echt zo zijn dat hij totaal niet door heeft dat jij hem errug leuk vindt ondanks dat jij denkt dat je genoeg signalen hebt gegeven.
wees jezelf, er zijn genoeg anderen.
dinsdag 22 december 2009 om 20:52
quote:TheEmpress schreef op 22 december 2009 @ 18:18:
[...]
Ben ik het niet mee eens, ik vind dat juist wel een goed idee, want dan wordt ze tenminste met beide benen op de grond gezet en dringt het bij haar door dat die verliefdheid buitensporige vormen heeft aangenomen.
Ik denk dat juist een keiharde afwijzing ervoor zorgt dat ze inziet hoe belachelijk ze nu bezig is.Daar heb je eigenlijk wel gelijk in maar ik vrees dat de mensen hier en haar vriendinnen het zeggen, omdat ze werkelijk denken dat ze een kans maakt, omdat hij haar hints niet begrijpt of omdat hij verlegen is. Ik denk niet dat ze het zeggen om haar keihard uit haar droom te halen, al is dat waarschijnlijk de enige oplossing bij iemand met zo'n plaat voor haar kop.
[...]
Ben ik het niet mee eens, ik vind dat juist wel een goed idee, want dan wordt ze tenminste met beide benen op de grond gezet en dringt het bij haar door dat die verliefdheid buitensporige vormen heeft aangenomen.
Ik denk dat juist een keiharde afwijzing ervoor zorgt dat ze inziet hoe belachelijk ze nu bezig is.Daar heb je eigenlijk wel gelijk in maar ik vrees dat de mensen hier en haar vriendinnen het zeggen, omdat ze werkelijk denken dat ze een kans maakt, omdat hij haar hints niet begrijpt of omdat hij verlegen is. Ik denk niet dat ze het zeggen om haar keihard uit haar droom te halen, al is dat waarschijnlijk de enige oplossing bij iemand met zo'n plaat voor haar kop.
dinsdag 22 december 2009 om 21:10
TO: ik lees een beetje mee en respect voor je openhartigheid over dit onderwerp. Ik wens je veel succes in je zoektocht naar deze of een andere liefde! Ik vind de gevoelens die je beschrijft herkenbaar en ik vind het dapper dat je dat hier durft bloot te leggen met de kans voor gek verklaard te worden! (wat hier en daar dus ook gebeurt).
dinsdag 22 december 2009 om 21:14
quote:iris1969 schreef op 22 december 2009 @ 20:52:
[...]
Daar heb je eigenlijk wel gelijk in maar ik vrees dat de mensen hier en haar vriendinnen het zeggen, omdat ze werkelijk denken dat ze een kans maakt, omdat hij haar hints niet begrijpt of omdat hij verlegen is. Ik denk niet dat ze het zeggen om haar keihard uit haar droom te halen, al is dat waarschijnlijk de enige oplossing bij iemand met zo'n plaat voor haar kop.
------------------------------------------------------------------------------------------
Iris ik ken hordes Hollandse mannen met een Hollandse nuchterheid die het NIET doorhebben wanneer een vrouw aangeeft hem leuk te vinden.Inclusief mijn eigen vent
[...]
Daar heb je eigenlijk wel gelijk in maar ik vrees dat de mensen hier en haar vriendinnen het zeggen, omdat ze werkelijk denken dat ze een kans maakt, omdat hij haar hints niet begrijpt of omdat hij verlegen is. Ik denk niet dat ze het zeggen om haar keihard uit haar droom te halen, al is dat waarschijnlijk de enige oplossing bij iemand met zo'n plaat voor haar kop.
------------------------------------------------------------------------------------------
Iris ik ken hordes Hollandse mannen met een Hollandse nuchterheid die het NIET doorhebben wanneer een vrouw aangeeft hem leuk te vinden.Inclusief mijn eigen vent
wees jezelf, er zijn genoeg anderen.
dinsdag 22 december 2009 om 21:27
Ik ook Arrasje, maar uit de beschrijving die TO geeft over haar vlam ben ik bang dat hij niet bij dat type man past. Hij weet volgens mij dondersgoed wat hij wil en volgens mij weet hij ook dondersgoed dat TO hem erg leuk vind. Hij is alleen te netjes of te laf om haar in haar gezicht af te wijzen.
Ik verklaar haar niet voor gek, maar ik zou haar graag de pijn van een keharde afwijzing besparen door haar nu de ogen te openen. Helaas lukt dat nog niet zo .
Ik verklaar haar niet voor gek, maar ik zou haar graag de pijn van een keharde afwijzing besparen door haar nu de ogen te openen. Helaas lukt dat nog niet zo .
