Relaties
alle pijlers
hoe omgaan met kritiek...
zondag 3 januari 2010 om 16:48
Hee girls,
om herkenbaarheid te voorkomen post ik dze even onder een andere nick. Het volgende speelt momenteel. Ik heb op dit moment een klein jaar een relatie met een fantastische, intelligente, mooie, lieve man. Alleen merk ik dat het volgende me parten speelt, hij is ook bijzonder perfectionistisch, extravert, veeleeisend en kritisch maar ook gevoelig. Kanten die heel goed en bruikbaar kunnen zijn, maar die mij vaak pijn doen.
Ik ben zelf rustiger (niet stil) wat introverter en flexibel waardoor ik wat meer ruimte geef. Ik heb de laatste tijd door al zijn kritiek steeds meer het gevoel dat ik niet goed genoeg kan zijn. Sterker nog, ik kan me soms niet voorstellen dat iemand die zoveel op me heeft aan te merken van me houdt! Gevolg hiervan van is dat mijn zelfverzekerdheid afbrokkelt, wat eigenlijk de laatste jaren behoorlijk ok was. Verder merk ik ook wel dat ik soms overgevoelig reageer, waarschijnlijk doordat het zich gevoelsmatig zo opstapelt en ik dan denk: gaan we weer!
Verder ben ik me er terdege van bewust dat kritiek soms nodig en goed is. Maar dat zijn de momenten waarop ik zelf ook zie dat ik dingen anders/beter zou kunnen aanpakken, dan mag het. Aan de andere kant gaat het naar mijn gevoel om dingen waarbij ik denk: zo ben ik! Accepteer het en geef me ruimte.
Ondanks het feit dat ik enorm veel om deze man geef begin ik steeds meer op een punt te komen waarbij ik bang ben dat ik voor mezelf moet kiezen omdat het anders ten koste van mezelf gaat....maar het liefst zou ik een manier vinden waarop we allebei hiermee kunnen dealen en samen kunnen blijven, want verder gaat het eigenlijk heel goed. Anyway....sorry voor het lange verhaal. Tips, vragen en kritiek zijn meer dan welkom!
om herkenbaarheid te voorkomen post ik dze even onder een andere nick. Het volgende speelt momenteel. Ik heb op dit moment een klein jaar een relatie met een fantastische, intelligente, mooie, lieve man. Alleen merk ik dat het volgende me parten speelt, hij is ook bijzonder perfectionistisch, extravert, veeleeisend en kritisch maar ook gevoelig. Kanten die heel goed en bruikbaar kunnen zijn, maar die mij vaak pijn doen.
Ik ben zelf rustiger (niet stil) wat introverter en flexibel waardoor ik wat meer ruimte geef. Ik heb de laatste tijd door al zijn kritiek steeds meer het gevoel dat ik niet goed genoeg kan zijn. Sterker nog, ik kan me soms niet voorstellen dat iemand die zoveel op me heeft aan te merken van me houdt! Gevolg hiervan van is dat mijn zelfverzekerdheid afbrokkelt, wat eigenlijk de laatste jaren behoorlijk ok was. Verder merk ik ook wel dat ik soms overgevoelig reageer, waarschijnlijk doordat het zich gevoelsmatig zo opstapelt en ik dan denk: gaan we weer!
Verder ben ik me er terdege van bewust dat kritiek soms nodig en goed is. Maar dat zijn de momenten waarop ik zelf ook zie dat ik dingen anders/beter zou kunnen aanpakken, dan mag het. Aan de andere kant gaat het naar mijn gevoel om dingen waarbij ik denk: zo ben ik! Accepteer het en geef me ruimte.
Ondanks het feit dat ik enorm veel om deze man geef begin ik steeds meer op een punt te komen waarbij ik bang ben dat ik voor mezelf moet kiezen omdat het anders ten koste van mezelf gaat....maar het liefst zou ik een manier vinden waarop we allebei hiermee kunnen dealen en samen kunnen blijven, want verder gaat het eigenlijk heel goed. Anyway....sorry voor het lange verhaal. Tips, vragen en kritiek zijn meer dan welkom!
anoniem_98361 wijzigde dit bericht op 03-01-2010 16:50
Reden: spelvauten...
Reden: spelvauten...
% gewijzigd
zondag 3 januari 2010 om 16:52
ja ik herken het wel hoor...had ook een ex die heeeel kritisch was...waarbij ik het idee had altijd op mijn tenen te moeten lopen (met ingehouden buik natuurlijk!)
Waar heeft hij kritiek op? Op je gedrag? gewoontes? uiterlijk?
hij had altijd kritiek op mijn uiterlijk...met een gezonde 57kilo ofzo (en 1.65) vond hij me te dik bijvoorbeeld....belachelijk als ik eraan terug denk...mijn tanden waren niet wit genoeg..mijn lekker lopende sandalen waren lelijk...
bij mij is het na ruim een jaar misgelopen...maar dit heeft zeker meegespeeld...
Heb je hem er wel eens op aangesproken? (wat het met jóú doet?)
Waar heeft hij kritiek op? Op je gedrag? gewoontes? uiterlijk?
hij had altijd kritiek op mijn uiterlijk...met een gezonde 57kilo ofzo (en 1.65) vond hij me te dik bijvoorbeeld....belachelijk als ik eraan terug denk...mijn tanden waren niet wit genoeg..mijn lekker lopende sandalen waren lelijk...
bij mij is het na ruim een jaar misgelopen...maar dit heeft zeker meegespeeld...
Heb je hem er wel eens op aangesproken? (wat het met jóú doet?)
zondag 3 januari 2010 om 16:55
2 dingen die bij mij naar binnen schieten als ik je verhaal lees:
Je doet net of het jouw probleem is wat je op moet lossen, maar is dit niet zijn probleem?? (of is er volgens hem niets aan de hand 'en zegt hij alles natuurlijk gewoon voor jouw eigen bestwil').
Wat wil hij met zijn kritiek, wil hij je veranderen? Zo ja, dan moeten jullie misschien eens goed praten.
Oja, nog een derde ding: waar gaat zijn kritiek over?
Je doet net of het jouw probleem is wat je op moet lossen, maar is dit niet zijn probleem?? (of is er volgens hem niets aan de hand 'en zegt hij alles natuurlijk gewoon voor jouw eigen bestwil').
Wat wil hij met zijn kritiek, wil hij je veranderen? Zo ja, dan moeten jullie misschien eens goed praten.
Oja, nog een derde ding: waar gaat zijn kritiek over?
zondag 3 januari 2010 om 16:56
Heb ook eens zo'n relatie gehad en het werd maar erger en erger en ik werd maar onzekerder en onzekerder.
Als er over gepraat werd, kreeg ik steevast te horen: 'ja, ik ben nu eenmaal een moeilijke'.
Heb het uiteindelijk stopgezet, ik was mijn eigen niet meer.
Vond het ook abnormaal dat iemand zoveel kritiek kon hebben.
Wat je hieraan kunt doen? Niet veel, denk ik, als hij er zelf ook niets aan wilt veranderen.
Weet wel dat ik nooit nog zo'n relatie wil!!
Toen het uit was, heb ik langer als ander tijd nodig gehad om mezelf weer terug te vinden.
Sorry, geen positief verhaal hier.
Als er over gepraat werd, kreeg ik steevast te horen: 'ja, ik ben nu eenmaal een moeilijke'.
Heb het uiteindelijk stopgezet, ik was mijn eigen niet meer.
Vond het ook abnormaal dat iemand zoveel kritiek kon hebben.
Wat je hieraan kunt doen? Niet veel, denk ik, als hij er zelf ook niets aan wilt veranderen.
Weet wel dat ik nooit nog zo'n relatie wil!!
Toen het uit was, heb ik langer als ander tijd nodig gehad om mezelf weer terug te vinden.
Sorry, geen positief verhaal hier.
zondag 3 januari 2010 om 16:58
Als jouw vriend een probleem heeft met jou, dan is het nog altijd zijn probleem.
Wat je kunt doen is voor jezelf afwegen of de kritiek redelijk is of niet. Stel, je loop altijd in je jogging broek, kookt nooit terwijl hij werkt en jij niet (noem maar op) dan kan je wat van het kritiek aannemen.
Als de kritiek niet redelijk is zou ik heel duidelijk maken dat het zijn probleem is en dat jij het niet de jouwe gaat maken.
Wat je kunt doen is voor jezelf afwegen of de kritiek redelijk is of niet. Stel, je loop altijd in je jogging broek, kookt nooit terwijl hij werkt en jij niet (noem maar op) dan kan je wat van het kritiek aannemen.
Als de kritiek niet redelijk is zou ik heel duidelijk maken dat het zijn probleem is en dat jij het niet de jouwe gaat maken.
zondag 3 januari 2010 om 16:58
Het komt op me over alsof je goed van een afstandje naar je relatie kan kijken. En daar heb ik wel bewondering voor.Want je kijkt echt naar wat is het beste voor mij, is dit goed voor mij. Maar je durft ook te kijken naar jezelf en je eigen aandeel.
Het lijkt mij persoonlijk niet goed als je in een relatie zit die een negatieve invloed heeft op je zelfvertouwen. (Been there.. en nooit weer; was ook een erg kritisch/ perfectionistisch type)
Het lijkt mij persoonlijk niet goed als je in een relatie zit die een negatieve invloed heeft op je zelfvertouwen. (Been there.. en nooit weer; was ook een erg kritisch/ perfectionistisch type)
zondag 3 januari 2010 om 17:01
nee, hij heeft geen reactie op mijn uiterlijk. Alhoewel hij ronduit zegt dat hij een nieuw jurkje lelijk vindt ondanks het feit dat ik er uberblij mee ben. Maar dat vind ik nog niet eens zo erg. Tsja, waarop geet hij kritiek, op het gegeven dat ik niet zo snel superenthousiast reageer op iets waar hij blij van wordt, ik reageer dan wel positief maar niet posoitief genoeg. Op het feit dat ik bepaalde woorden gebruik...zoals 'ja dat klopt' en een gesprek dan volgens hem doodloopt. JA, snap ik maar soms heb ik er ook niet veel meer aan toe te voegen. Op het feit dat hij eens een keertje 5 minuten op mij moet wachten terwijl het meestal omgekeerd is. Pfff, allemaal niet hele grote dingen, maar de hele tijd! Dat is juist ht probleem.
En ja, ik kheb het er wel eens met hem over, hij geeft ook toe dat hij kritisch is en hij vind het rot dat het bij mij soms zo hard aankomt maar aan de andere kant is hij niet iemand die dingen zal/kan binnenhouden.
En ja, ik kheb het er wel eens met hem over, hij geeft ook toe dat hij kritisch is en hij vind het rot dat het bij mij soms zo hard aankomt maar aan de andere kant is hij niet iemand die dingen zal/kan binnenhouden.
zondag 3 januari 2010 om 17:12
Of hij me wil veranderen? Hmm, goede vraag. Ik weet dat hij zou willen dat ik een aantal van de eerder genoemde dingen niet/anders zou doen. Hij is verbaal erg sterk en daarnaast ook nog nog eens sociologisch en psychologisch onderlegd en kan dus heel goed duidelijk maken wat hij lastig vindt. en ook hoe hij het graag anders zou willen zien. Ik heb hem ook wel eens gevraagd of hij een aantal eigenschappen van me kan accepterenm daarop antwoord hij met een ja. Dus dat spreekt elkaar enigszins tegen.
Ik ben me ervan bewust dat je elkaar ik een relatie niet kan veranderen, wel kunnen we tot op behaalde hoogte rekening houden met elkaar en iets van elkaar leren. Maar ik ben momenteel een een beetje aan het zoeken naar de grens tussen die 2 dingen.
Ik ben me ervan bewust dat je elkaar ik een relatie niet kan veranderen, wel kunnen we tot op behaalde hoogte rekening houden met elkaar en iets van elkaar leren. Maar ik ben momenteel een een beetje aan het zoeken naar de grens tussen die 2 dingen.
zondag 3 januari 2010 om 17:14
Sorry hoor, maar als iemand continue kritiek geeft zou ik daar niet mee om kunnen gaan.
Kritiek is in mijn ogen een negatief punt waar verbetering gewenst is. Kritiek kun je hebben op teveel roken, teveel drinken, teveel geld uitgeven terwijl er nog rekeningen betaald moeten worden. Kritiek kun je niet geven als het eten een keertje mislukt, wel als de ander helemaal niet kan koken (en dan kun je ofwel zelf koken, ofwel misschien een kookcursus cadeau doen).
Kritiek heb je niet op 5 minuutjes, want misschien loopt jouw horloge wel anders. Kritiek is ook iets dat je niet geeft op een jurk. Die jurk kan er niks aan doen dat jouw smaak anders is. Kritiek geef je ook niet op iemands uiterlijk (tenzij je je 2 weken niet wast natuurlijk), want of je mooi bent of niet is je door je genen gegeven, en je kunt hooguit de positieve punten wat benadrukken.
Bijzonder perfectionistisch klinkt mij griezelig in mijn oren. Zo perfectionistisch dat je zijn kleren in de kast op kleur moet hangen? De messen netjes gepolijst naast elkaar in de lade hebt liggen? En ruzie/kritiek als je een keer een hoekje vergeet met stofzuigen?
Kritiek is in mijn ogen een negatief punt waar verbetering gewenst is. Kritiek kun je hebben op teveel roken, teveel drinken, teveel geld uitgeven terwijl er nog rekeningen betaald moeten worden. Kritiek kun je niet geven als het eten een keertje mislukt, wel als de ander helemaal niet kan koken (en dan kun je ofwel zelf koken, ofwel misschien een kookcursus cadeau doen).
Kritiek heb je niet op 5 minuutjes, want misschien loopt jouw horloge wel anders. Kritiek is ook iets dat je niet geeft op een jurk. Die jurk kan er niks aan doen dat jouw smaak anders is. Kritiek geef je ook niet op iemands uiterlijk (tenzij je je 2 weken niet wast natuurlijk), want of je mooi bent of niet is je door je genen gegeven, en je kunt hooguit de positieve punten wat benadrukken.
Bijzonder perfectionistisch klinkt mij griezelig in mijn oren. Zo perfectionistisch dat je zijn kleren in de kast op kleur moet hangen? De messen netjes gepolijst naast elkaar in de lade hebt liggen? En ruzie/kritiek als je een keer een hoekje vergeet met stofzuigen?
zondag 3 januari 2010 om 17:15
Ik denk dat je eens goed moet inventariseren waarover hij kritiek heeft. Welke dingen zijn het precies? Dit vervolgens aankaarten bij hem en hier 'afspraken' over maken. Hoe ver wil jij veranderen in die dingen? En is hij bereid te accepteren hoe ver jij wil gaan?
Op die manier is er duidelijkheid en kan hij je niet bekritiseren op iets wat jullie hebben afgesproken.
Ik weet.. klinkt erg zakelijk maar als dit niet werkt dan zou ik eens goed na gaan denken of deze man wel de juiste is voor je.
Op die manier is er duidelijkheid en kan hij je niet bekritiseren op iets wat jullie hebben afgesproken.
Ik weet.. klinkt erg zakelijk maar als dit niet werkt dan zou ik eens goed na gaan denken of deze man wel de juiste is voor je.
zondag 3 januari 2010 om 17:16
quote:domnaiefmutsje schreef op 03 januari 2010 @ 16:58:
Als jouw vriend een probleem heeft met jou, dan is het nog altijd zijn probleem.
Wat je kunt doen is voor jezelf afwegen of de kritiek redelijk is of niet. Stel, je loop altijd in je jogging broek, kookt nooit terwijl hij werkt en jij niet (noem maar op) dan kan je wat van het kritiek aannemen.
Als de kritiek niet redelijk is zou ik heel duidelijk maken dat het zijn probleem is en dat jij het niet de jouwe gaat maken.
Hee domnaiefmutsje,
tnx voor je reactie. De manier waarop jij het omschrijft is een kant die ik wel op zou willen, alleen merk ik dat het me soms teveel raakt om het op die manier te kunnen doen (die verd*mde onzekerheid speelt dan even op). Ik zou er dus wat harder mee om moeten kunnen gaan, volgens mij zou dat een boel helpen.
Als jouw vriend een probleem heeft met jou, dan is het nog altijd zijn probleem.
Wat je kunt doen is voor jezelf afwegen of de kritiek redelijk is of niet. Stel, je loop altijd in je jogging broek, kookt nooit terwijl hij werkt en jij niet (noem maar op) dan kan je wat van het kritiek aannemen.
Als de kritiek niet redelijk is zou ik heel duidelijk maken dat het zijn probleem is en dat jij het niet de jouwe gaat maken.
Hee domnaiefmutsje,
tnx voor je reactie. De manier waarop jij het omschrijft is een kant die ik wel op zou willen, alleen merk ik dat het me soms teveel raakt om het op die manier te kunnen doen (die verd*mde onzekerheid speelt dan even op). Ik zou er dus wat harder mee om moeten kunnen gaan, volgens mij zou dat een boel helpen.
zondag 3 januari 2010 om 17:17
zondag 3 januari 2010 om 17:19
Lastig hoor. Tuurlijk moet je rekening houden met elkaar en mag je dingen van de ander niet leuk vinden, maar de hoofdmoot moet toch wel heel erg positief zijn, want wat heeft het anders voor zin om ermee door te gaan? Het is een weegschaal, toch? En die moet naar mijn idee overduidelijk overslaan naar de positieve kant, niet ergens in het midden blijven bungelen. Hoe staat de weegschaal bij jou?
En dat iemand je eruit kan lullen betekent niet dat hij gelijk heeft (wel irritant in discussies trouwens, als eentje verbaal sterker is, dan sta je op een gegeven moment met je mond vol tanden terwijl je het misschien helemaal niet eens bent met de eindconclusie).
En dat iemand je eruit kan lullen betekent niet dat hij gelijk heeft (wel irritant in discussies trouwens, als eentje verbaal sterker is, dan sta je op een gegeven moment met je mond vol tanden terwijl je het misschien helemaal niet eens bent met de eindconclusie).
zondag 3 januari 2010 om 17:20
Sorry, maar waar hij kritiek op heeft hoort niet thuis in een relatie! Ik heb ook een relatie gehad met zo iemand. En het is niet leuk en opbouwend. Iemand die zo dicht bij je staat hoort over zulk soort dingen niet te zeuren. Hij bepaalt jou mate van enthousiast reageren toch niet?
En is het een klein kind dat hij het niet in kan houden? Als jij er last van hebt, hoort hij hier rekening mee te houden.
Tuurlijk mag je elkaar in dingen sturen, maar je mag nooit voor een ander bepalen wat hij wel/niet mag zeggen of hoe iemand moet reageren. Dat kom je aan iemands eigenheid!
Als ik jou was zou ik hem nogmaals heel duidelijk maken dat je hier niet van gediend bent en dat zijn normen en waarden tot bepaalde zaken nou eenmaal niet die van jou zijn.
En is het een klein kind dat hij het niet in kan houden? Als jij er last van hebt, hoort hij hier rekening mee te houden.
Tuurlijk mag je elkaar in dingen sturen, maar je mag nooit voor een ander bepalen wat hij wel/niet mag zeggen of hoe iemand moet reageren. Dat kom je aan iemands eigenheid!
Als ik jou was zou ik hem nogmaals heel duidelijk maken dat je hier niet van gediend bent en dat zijn normen en waarden tot bepaalde zaken nou eenmaal niet die van jou zijn.
zondag 3 januari 2010 om 17:24
Ik kan me wel voorstellen dat het vervelend is als iemand een lauwe reactie geeft op een verhaal. Daarnaast ook als steeds een gesprek doodloopt. Daar kan je wel iets van zeggen. Als het klopt wat hij zegt dan kan je er dus wel iets mee doen en als het simpelweg niet waar is, dan kan je hem vertellen dat zo een reactie echt wel goed bedoeld is en dat hij het op die wijze kan opvatten. Wat betreft einde gesprek... zeg dat als hij jouw 'dat klopt' niet afkapt, hij jou de kans geeft het gesprek door te zetten.
Normale toon, mededelen, niet meer gewicht aan geven dan nodig
Normale toon, mededelen, niet meer gewicht aan geven dan nodig
zondag 3 januari 2010 om 17:27
zondag 3 januari 2010 om 17:29
quote:domnaiefmutsje schreef op 03 januari 2010 @ 17:24:
Ik kan me wel voorstellen dat het vervelend is als iemand een lauwe reactie geeft op een verhaal.Wie bepaalt of een reactie lauw is? Misschien valt het een ander niet eens op wanneer ze zo reageert of vindt diegene dat wel heel normaal en is haar vriend de enige die er last van heeft. Daarnaast ook als steeds een gesprek doodloopt. Daar kan je wel iets van zeggen. Als het klopt wat hij zegt dan kan je er dus wel iets mee doen en als het simpelweg niet waar is, dan kan je hem vertellen dat zo een reactie echt wel goed bedoeld is en dat hij het op die wijze kan opvatten. Wat betreft einde gesprek... zeg dat als hij jouw 'dat klopt' niet afkapt, hij jou de kans geeft het gesprek door te zetten.
Normale toon, mededelen, niet meer gewicht aan geven dan nodig
Ik kan me wel voorstellen dat het vervelend is als iemand een lauwe reactie geeft op een verhaal.Wie bepaalt of een reactie lauw is? Misschien valt het een ander niet eens op wanneer ze zo reageert of vindt diegene dat wel heel normaal en is haar vriend de enige die er last van heeft. Daarnaast ook als steeds een gesprek doodloopt. Daar kan je wel iets van zeggen. Als het klopt wat hij zegt dan kan je er dus wel iets mee doen en als het simpelweg niet waar is, dan kan je hem vertellen dat zo een reactie echt wel goed bedoeld is en dat hij het op die wijze kan opvatten. Wat betreft einde gesprek... zeg dat als hij jouw 'dat klopt' niet afkapt, hij jou de kans geeft het gesprek door te zetten.
Normale toon, mededelen, niet meer gewicht aan geven dan nodig
zondag 3 januari 2010 om 17:31
quote:colalight schreef op 03 januari 2010 @ 17:20:
Sorry, maar waar hij kritiek op heeft hoort niet thuis in een relatie! Ik heb ook een relatie gehad met zo iemand. En het is niet leuk en opbouwend. Iemand die zo dicht bij je staat hoort over zulk soort dingen niet te zeuren. Hij bepaalt jou mate van enthousiast reageren toch niet?
En is het een klein kind dat hij het niet in kan houden? Als jij er last van hebt, hoort hij hier rekening mee te houden.
Tuurlijk mag je elkaar in dingen sturen, maar je mag nooit voor een ander bepalen wat hij wel/niet mag zeggen of hoe iemand moet reageren. Dat kom je aan iemands eigenheid!
Als ik jou was zou ik hem nogmaals heel duidelijk maken dat je hier niet van gediend bent en dat zijn normen en waarden tot bepaalde zaken nou eenmaal niet die van jou zijn.
Tsja, je raakt hier een boel punten. Dat hij zich niet in kan houden, daar geef ik hem wel ruimte voor. Want ik denk dan: zo is hij en hij heeft dat kennelijk nodig. Alleen mis ik datzelfde gebaar uit zijn kant, die ruimte en acceptatie van wie ik ben en alle plussen en minnen.
En ja, als het niet verbetert zal dit waarschijnlijk omze relatie de nek omdraaien. Het geeft me namelijk bijznder veel stress en heeft zoals eerder gezegd invloedf op mijn zelfverttrouwen.
Wat ik me wel nog afvraag is of ik ook niet gewoon te overgevoelig reageer. Door dat wat minder te doen zou ik er meer schijt aan kunnen hebben en het gemakkelijker van me kunnen laten afglijden. B
ij hem werkt het uiten van zijn irritatie vaak wel op een dergelijke manier. Nadat de gal is gespuid kan hij het redelijk makkelijk loslaten en is hij er klaar mee.
Sorry, maar waar hij kritiek op heeft hoort niet thuis in een relatie! Ik heb ook een relatie gehad met zo iemand. En het is niet leuk en opbouwend. Iemand die zo dicht bij je staat hoort over zulk soort dingen niet te zeuren. Hij bepaalt jou mate van enthousiast reageren toch niet?
En is het een klein kind dat hij het niet in kan houden? Als jij er last van hebt, hoort hij hier rekening mee te houden.
Tuurlijk mag je elkaar in dingen sturen, maar je mag nooit voor een ander bepalen wat hij wel/niet mag zeggen of hoe iemand moet reageren. Dat kom je aan iemands eigenheid!
Als ik jou was zou ik hem nogmaals heel duidelijk maken dat je hier niet van gediend bent en dat zijn normen en waarden tot bepaalde zaken nou eenmaal niet die van jou zijn.
Tsja, je raakt hier een boel punten. Dat hij zich niet in kan houden, daar geef ik hem wel ruimte voor. Want ik denk dan: zo is hij en hij heeft dat kennelijk nodig. Alleen mis ik datzelfde gebaar uit zijn kant, die ruimte en acceptatie van wie ik ben en alle plussen en minnen.
En ja, als het niet verbetert zal dit waarschijnlijk omze relatie de nek omdraaien. Het geeft me namelijk bijznder veel stress en heeft zoals eerder gezegd invloedf op mijn zelfverttrouwen.
Wat ik me wel nog afvraag is of ik ook niet gewoon te overgevoelig reageer. Door dat wat minder te doen zou ik er meer schijt aan kunnen hebben en het gemakkelijker van me kunnen laten afglijden. B
ij hem werkt het uiten van zijn irritatie vaak wel op een dergelijke manier. Nadat de gal is gespuid kan hij het redelijk makkelijk loslaten en is hij er klaar mee.
