sollicitatie stage/werk en cijferlijst

quote:Festiniijsje schreef op 16 januari 2010 @ 12:53:

@Mips: Haha, google had ik ook al gevonden. Maar ik dacht dat je me misschien een goed boek kon aanbevelen. (Met lezen bedoelde ik ook echt een boek lezen.)



@Wuiles en Heejhallo: Ik wil ook stage lopen in de advocatuur (behalve om de redenen die ik al had genoemd), omdat ik de advocatuur 100% wil uitsluiten. Hoewel ik nu heel hard roep dat de advocatuur helemaal niks is voor mij, weet ik eigenlijk niet of het werk inhoudelijk me wel aanspreekt. Ik snap dat dit wat vaag klinkt, maar ik wil niet later toch nog een gevoel krijgen dat het me eigenlijk toch wel leuk lijkt en dan is het al te laat.Maar maakt deze motivatie het niet nog moeilijker om ergens binnen te komen. Als ik twee kandidaten had en een weet bijna zeker dat die de advocatuur in wil en de ander heeft jouw redenen, dan ga ik voor de eerste. Ik snap best dat het moeilijk is om te weten wat je wilt hoor. Krijgen jullie bij je studie eignelijk begeleiding en tips voor het maken van deze keuzes?

George zonderes, ik denk dat je altijd wel de vraag zult krijgen waarom je over een 4-jarige studie 2 x zo lang had gedaan. Zeker in een tijd van crisis. Daar kunnen goede redenen voor zijn, zoals jij ze al aangeeft, maar bereid je wel voor op die vraag. Mijn studenten studeren nu nog af in een (technische) sector waar nog redelijk volop werk in te vinden is - nog wel. Maar de crisis heeft al wel invloed, je merkt het al wel een beetje, lagen de bedrijven hier voorheen voor de deur, nu is dat al minder. Was vroeger een telefoontje en een mailtje genoeg voor een stageplek, nu moet je toch maar even langskomen.

Wij hebben ook 13de jaars, die zich iedere keer weer braaf inschrijven, 1500 euro lappen en vervolgens niet afstuderen, want dat is vaak het enige wat ze ervan weerhoudt. De afstudeerscriptie, en notabene, die kunnen ze vaak gewoon doen bij het bedrijf waar ze al 8-9 jaar werken...

Maar ja, leg maar eens uit waarom je 13 jaar over je studie hebt gedaan....

Muis en Heejhallo, bedankt voor jullie reacties!



Heejhallo, ik doe nu nog steeds het werk dat ik tijdens mijn studie als bijbaan deed, maar dan met meer uren - dat maakt misschien wel verschil? Het is op papier een functie die redelijk in de lijn van mijn studie ligt, maar in de praktijk valt dat nogal tegen. Desalniettemin probeer ik in sollicitaties wel de nadruk te leggen op de aspecten van mijn werk die aansluiten bij mijn studie en bij wat ik graag wil gaan doen (lijkt me ook logisch).



Muis, die vraag heb ik tijdens sollicitaties inderdaad al wel gekregen en dat vind ik ook helemaal niet gek. Ik zeg dan dat ik de 1,5-jarige variant van mijn master heb gedaan en dat ik na mijn buitenlandperiode een tijd met gezondheidsproblemen heb gekampt waardoor mijn afstudeeronderzoek vertraagd is, maar dat ik gelukkig weer beter ben geworden en dat ik daarna de draad weer opgepakt heb en toch heel goed ben afgestudeerd. Op aanraden van mijn afstudeerbegeleider noem ik 't 'gezondheidsproblemen' en niet 'een depressie', want hij denkt dat dat afschrikt. Vind jij dat een goede oplossing?



Ik kan me trouwens heel goed voorstellen dat die dertiendejaars een soort afstudeervrees hebben, want goede voornemens maken is makkelijker dan onder ogen zien dat je er zo lang over gedaan hebt. Ik lag ook regelmatig in bed te hyperventileren van schuld- en faalgevoel

Ja, gezondheidsproblemen klinkt al een heel stuk beter dan depressie, gewoon omdat daar een 'smet' op rust. Jammer ergens, want iemand met een depressie is nou niet gelijk een malloot voor het leven, maar laat het maar eens op een feestje vallen....



Wij hebben inderdaad van die 'stuwwallen' zoals ze genoemd worden; studenten die 5-jaars of hoger zijn. Die zitten dan ook nu in een traject dat ze de kans krijgen om het af te maken. Ze worden 'gespamd' met brieven en telefoontjes. We gaan kijken wat er nog open staat, hoe dat mogelijk inmiddels door EVCs (+ mogl opdracht) gedicht kan worden. En lukt dat niet dan krijgen ze nog een aantal keren een waarschuwingsbrief dat alles vanaf jaar 2 (prop is levenslang) komt te vervallen qua cijfers binnen een bepaalde termijn. De studenten die het oppakken, moet je ook echt goed begeleiden, achter de vodden aanzitten en strak houden.

Je ziet wel dat het werkt, mede ook omdat over een jaar of 3-4 er een lichte werkloosheid in die sector te verwachten valt...

quote:george zonderes schreef op 16 januari 2010 @ 13:37:

Wuiles, ik weet niet of je hier nog weer zult lezen, maar ik heb een vraag aan je. Ik heb de goede studenten vs. minder goede studenten-discussie met veel belangstelling gevolgd omdat ik me zelf ook al een tijdje afvraag hoe aantrekkelijk ik ben voor een werkgever. Ik hoor meestal dat cijfers er niet zo toe doen als je na je studie gaat solliciteren, maar in dit topic lijkt daar anders over gedacht te worden (in ieder geval wat betreft de advocatuur en daar gaat mijn vraag niet over, maar ik wil toch even graag een balletje opgooien. Sorry voor de thread hijack, Festini).



Ik ben afgelopen zomer cum laude afgestudeerd. Ik heb altijd naast mijn studie gewerkt (in de laatste jaren ook relevant werk), commissie- en bestuurswerk gedaan, ben twee keer student-assistent geweest, heb een half jaar in het buitenland gestudeerd en de zwaardere variant van mijn master gedaan. Dat klinkt als een topstudent natuurlijk Er is alleen een grote maar: ik heb 7 jaar over mijn studie gedaan. Een jaar extra in de bachelor (o.a. omdat ik er een zware commissie naast deed) en twee jaar in de master omdat ik na mijn semester in het buitenland een periode depressief ben geweest en mijn afstuderen daardoor vertraging heeft opgelopen. Uiteindelijk ben ik er (door therapie en medicijnen) weer bovenop gekomen en heb ik alsnog een heel goed, origineel onderzoek opgezet en een dijk van een scriptie geschreven. In hoeverre denk je dat mijn vertraging mij voor werkgevers minder aantrekkelijk maakt?



Toevoeging: ik heb nu wel een baan, ik wil alleen een leukere



Als ik het goed begrijp heeft jouw probleem niet zozeer betrekking op je cijfers als wel op de duur van je studie.



In het algemeen geldt dat elk verhaal in zijn context beoordeeld moet worden. Ik kan me voorstellen dat je in je sollicitatiebrief benoemt dat je het belangrijk vindt om je breed te ontwikkelen:

"Dit blijkt ondermeer uit de activiteiten die ik tijdens mijn studietijd heb ontplooid. Ik heb een stage in het buitenland gelopen, bestuurswerk gedaan en vrijwilligerswerk verricht. Ik verwacht dat ik de ervaring die ik daarmee heb opgedaan op een positieve manier kan inzetten bij het uitoefenen van functie X"



Kortom, benoem wat er is gebeurd maar doe dat op een positieve manier. Is dat wat?

Jazeker, dankjewel! Ik ga je suggestie meteen opslaan!

quote:george zonderes schreef op 16 januari 2010 @ 20:58:

Jazeker, dankjewel! Ik ga je suggestie meteen opslaan!





En nu maar afwachten of ik die sollicitatiebrief van je zelf onder ogen ga krijgen. Zou best grappig zijn



Veel succes en bedenk dat de context, die jij er dus bij moet geven, allesbepalend is. Als jij een goed verhaal hebt dan zal de ander ook kunnen begrijpen waarom je de keuzes hebt gemaakt die je hebt gemaakt.

Interesant topic, met goede tips voor hoe ik mijn studievertraging later op een positieve manier kan inzetten. Bedankt!



TO: ik denk dat je gewoon een stage moet zoeken in de richting die jou intereseert en die jou trekt. En het niet in de advocatuur moet zoeken omdat je er even aan wilt ruiken. Anderen hebben dit ook al gezegd: later heb je er meer aan als je een stage hebt gedaan/scriptie hebt geschreven in een onderwerp waar jou intresse ligt. En als je solliciteerd op zo'n onderwerp/bij zo'n bedrijf, dan kom je zeker een stuk gemotiveerder over en vergroot je de kans dat je daar wel terecht kan.

quote:wuiles schreef op 16 januari 2010 @ 22:12:

[...]



Veel succes en bedenk dat de context, die jij er dus bij moet geven, allesbepalend is. Als jij een goed verhaal hebt dan zal de ander ook kunnen begrijpen waarom je de keuzes hebt gemaakt die je hebt gemaakt.

Tegelijk wil ik toch voor de eerlijkheid even de partypooper zijn. Er zijn werkgevers, en er zijn functies, waar simpelweg de top wordt gezocht. Dat heeft niets te maken met economische recessie, dat heeft niets te maken met je vermogen een mooie context te schetsen, dat is simpelweg als organisatie de absolute top na streven en daar de mensen bij zoeken.



Ik ken advocatenkantoren die, ook in andere economische situaties, simpelweg alleen de toppers nemen. 8 of hoger, en snel studeren, en nog een reeks aan nevenactiviteiten. Hetzelfde voor consultancies, accountantskantoren, etc.



De top is simpelweg niet te bereiken als je niet en geluk hebt, en talent, en er keihard tegenaan gaat vanaf het begin.



De subtop is overigens óók een geweldige plek. Maar laten we asjeblieft reëel zijn, die top, dat gaat het niet worden als je teksten produceert als quote:Maar dat ik niet de kans krijg om hen te laten zien dat ik het allemaal wel in huis heb. Ik weet dat ik niet bepaald een voorbeeldig student ben geweest, maar ik hoop wel die tweede kans te krijgen.



Toppers krijgen geen kansen, vragen geen kansen, maar creëren kansen en nemen die, iedere keer opnieuw, de eerste keer.



(En voor alle zekerheid: ik heb gewerkt voor zo'n top-kantoor, maar ik ben zelf hooguit sub-top. Ik weet uit ervaring dat het slikken is als je ontdekt dat je je eigen toekomst aan de top hebt verkloot doordat je een tijdje niet op de toppen van je mogelijkheden hebt gepresteerd. Dat is lullig, maar wel je eigen probleem en niet dat van een werkgever)

quote:Festiniijsje schreef op 18 januari 2010 @ 01:16:

[...]

Op mijn uni krijgen we geen begeleiding of iets dergelijks. Je kan wel altijd afspraken maken met een studieadviseur en die geeft dan ook tips, maar echte begeleiding is het niet. Je moet zelf met dingen komen en zelf ook oplossingen bijdragen. Het enige wat zij doen is jou sturen in je keuzes. En daar kan ik me overigens prima in vinden.

Gelukkig



Een paar maanden geleden vroeg ik aan een groep post-master (!!) studenten:

- wat is je doel met dit vak?

- hoe ga je dat bereiken?

- wat heb je van mij nodig daarbij?



Een hele rij glazige ogen keek me aan. Of ik niet gewoon kon vertellen wat ze moesten doen. Welkom in de grote-mensenwereld denk ik dan.

Ik doe opleiding op laag niveau, dus ik snap dat het niet te vergelijken valt.

Maar het kan wel voor je werken als je je verhaal in de juiste context zet.



Ik bracht mijn verleden altijd teveel als dat het nou eenmaal zo gelopen was, beetje de slachtofferrol. En dat terwijl ik al bijna niks te bieden had.

Nu heb ik het pas voor het eerst op een positieve maar vooral actieve manier verteld en daar werd goed op gereageerd.

Met actief bedoel ik laten merken wat ik zelf bereiken wil, goede ervaringen uitbouwen.

Eens met rider: de advocatuur is over het algemeen wel een branche waar men op zoek is naar de toppers. Zeker de wat grotere kantoren. Kan me niet voorstellen dat je dat niet eerder tijdens je studie ergens vernomen hebt. Daar ben je nu rijkelijk laat mee dus.

En als je niet bij een advocatenkantoor wilt werken, snap ik ook niet waarom je nu tot in den treure gaat proberen om daar toch binnen te komen. Je argument dat je dan 'tenminste zeker weet wat je al dacht: dat het niets voor jou is" vind ik niet echt sterk. Je begint toch ook niet met een andere opleiding of een andere baan dan je eigenlijk wilt om voor jezelf bevestigd te krijgen dat dat niet is wat je wilt, terwijl je dat eigenlijk vooraf al wist?

Vind het nogal zonde van je tijd. Steek liever al je tijd en energie in datgene wat je wél graag wilt bereiken!



Maar goed, da's mijn mening....