Gezondheid
alle pijlers
Ervaringen als slechtziende uit de praktijk
vrijdag 22 januari 2010 om 15:01
Dagelijkse en incidentele beslommeringen van een slechtziende.
Ik ben slechtziend geboren, heb een bril maar desondanks nog slechtziend. Mijn rechteroog is nagenoeg blind en het zicht met links is ongeveer 33% van normaal.
Als ik op straat loop, gebruik maak van het OV. of af en toe de borden probeer te ontcijferen in een snackbar, merken weinigen daar iets van. Dat komt in hoofdzaak omdat ik me grotendeels beperk tot bekende gebieden. Dan hoef ik geen bordjes te lezen. In de snackbar kies ik het menu van de dag, dat staat groot afgebeeld, en is dus leesbaar
Er zijn toch situaties waarin het erg duidelijk wordt dat ik een probleem heb. Juni 2000, Mijn eerste ervaring met vliegen, Amsterdam naar Oslo. Stoel nummers waren pas bij het inchecken op Schiphol bekend. Maar hé rij 12, hoe moeilijk kan dat zijn?? Als je de nummerplaatjes niet kan lezen, ga je tellen. Laat ik nu samen met mijn vrouw op rij 15 eindigen met tellen. De overige 3 waren links van de deur 1e klas. Probeer tijdens het boarden maar eens tegen de stroom in te werken, wordt je niet in dank af genomen. De keren dat we daarna gevlogen hebben was een stoelenplan van het toestel (meestal bekend bij boeking) in mijn heuptasje aanwezig.
Ook een fraaie, langer geleden. Zomer 1996, Na mijn vakantie, en bezoek aan vrienden in Engeland was de dag van vertrek weer aangebroken
Alleen in Londen nog de trein naar Harwich pakken en dan met de Discovery (die snelboot) naar huis. De grote gele borden met zwarte letters zoals de NS hanteert hadden ze daar niet. Tv monitoren meters boven je hoofd, dat wel. De oplossing in dit geval was de zoom functie van de video camera. Zo kon ik toch zelfstandig te weten komen waar ik heen moest voor m'n trein.
Route schema's in tram en metro. Stoelnummers, borden in een snackbar, aard en plaats van rijtijden tabellen. Al deze dingen (en meer) bezorgen me van tijd tot tijd moeilijkheden. De vraag: Meneer wilt u mij vertellen hoeveel haltes het is tot...?" heeft tot heden niet zelden geleid tot "Daar hangt het bord",als antwoord. "Meneer ik ben slechtziend wilt u mij....etc" heeft wel het gewenste effect.
Ik wordt dus verplicht om mijn handicap te openbaren om kans te maken op een antwoord.
[Aanpassing.] Ik heb aan de reacties gemerkt dat men verondersteld dat ik een hulpvraag heb, zal waarschijnlijk de laatste zin hierboven debet aan zijn.. Ik heb het echter bedoeld als constatering, en ja het is niet altijd leuk om "met de billen bloot te moeten" op soms onverwachte momenten. Direct hieronder zeg ik eigenlijk al hoe ik er verder over de geconstateerde problemen denk. [/Aanpassing]
Toch is het niet logisch om te veronderstellen dat alle door mij genoemde hindernissen uit de weg geruimd worden, dat iedereen zonder meer het gewenste antwoord geeft, en vorm kleur grootte etc. van genoemde zaken aangepast wordt. De meerderheid kan het wel allemaal lezen.
Hoe ervaren mensen hier met een visuele beperking het dagelijks leven. Waar lopen jullie tegen aan (soms letterlijk) en welke oplossing werkt of zou kunnen werken voor jou/jullie?
Ik ben slechtziend geboren, heb een bril maar desondanks nog slechtziend. Mijn rechteroog is nagenoeg blind en het zicht met links is ongeveer 33% van normaal.
Als ik op straat loop, gebruik maak van het OV. of af en toe de borden probeer te ontcijferen in een snackbar, merken weinigen daar iets van. Dat komt in hoofdzaak omdat ik me grotendeels beperk tot bekende gebieden. Dan hoef ik geen bordjes te lezen. In de snackbar kies ik het menu van de dag, dat staat groot afgebeeld, en is dus leesbaar
Er zijn toch situaties waarin het erg duidelijk wordt dat ik een probleem heb. Juni 2000, Mijn eerste ervaring met vliegen, Amsterdam naar Oslo. Stoel nummers waren pas bij het inchecken op Schiphol bekend. Maar hé rij 12, hoe moeilijk kan dat zijn?? Als je de nummerplaatjes niet kan lezen, ga je tellen. Laat ik nu samen met mijn vrouw op rij 15 eindigen met tellen. De overige 3 waren links van de deur 1e klas. Probeer tijdens het boarden maar eens tegen de stroom in te werken, wordt je niet in dank af genomen. De keren dat we daarna gevlogen hebben was een stoelenplan van het toestel (meestal bekend bij boeking) in mijn heuptasje aanwezig.
Ook een fraaie, langer geleden. Zomer 1996, Na mijn vakantie, en bezoek aan vrienden in Engeland was de dag van vertrek weer aangebroken
Alleen in Londen nog de trein naar Harwich pakken en dan met de Discovery (die snelboot) naar huis. De grote gele borden met zwarte letters zoals de NS hanteert hadden ze daar niet. Tv monitoren meters boven je hoofd, dat wel. De oplossing in dit geval was de zoom functie van de video camera. Zo kon ik toch zelfstandig te weten komen waar ik heen moest voor m'n trein.
Route schema's in tram en metro. Stoelnummers, borden in een snackbar, aard en plaats van rijtijden tabellen. Al deze dingen (en meer) bezorgen me van tijd tot tijd moeilijkheden. De vraag: Meneer wilt u mij vertellen hoeveel haltes het is tot...?" heeft tot heden niet zelden geleid tot "Daar hangt het bord",als antwoord. "Meneer ik ben slechtziend wilt u mij....etc" heeft wel het gewenste effect.
Ik wordt dus verplicht om mijn handicap te openbaren om kans te maken op een antwoord.
[Aanpassing.] Ik heb aan de reacties gemerkt dat men verondersteld dat ik een hulpvraag heb, zal waarschijnlijk de laatste zin hierboven debet aan zijn.. Ik heb het echter bedoeld als constatering, en ja het is niet altijd leuk om "met de billen bloot te moeten" op soms onverwachte momenten. Direct hieronder zeg ik eigenlijk al hoe ik er verder over de geconstateerde problemen denk. [/Aanpassing]
Toch is het niet logisch om te veronderstellen dat alle door mij genoemde hindernissen uit de weg geruimd worden, dat iedereen zonder meer het gewenste antwoord geeft, en vorm kleur grootte etc. van genoemde zaken aangepast wordt. De meerderheid kan het wel allemaal lezen.
Hoe ervaren mensen hier met een visuele beperking het dagelijks leven. Waar lopen jullie tegen aan (soms letterlijk) en welke oplossing werkt of zou kunnen werken voor jou/jullie?
vrijdag 22 januari 2010 om 15:21
vrijdag 22 januari 2010 om 15:21
Ik ben niet slechtziend, maar ik heb wel een bril met een behoorlijke sterkte. Vandaag ging ik naar het zwembad dat schijnbaar verbouwd was. Dan moet ik ook vragen waar het damestoilet is (bordjes op de deur ontbrakenen zonder bril zie ik die pisbakken niet) vervolgens kon ik het bubbelbad niet meer vinden. Ik vind het geen probleem om dan om hulp te vragen. Doe ik ook als ik met bril op de weg niet kan vinden, maar ik kan me voorstellen dat het vervelend is als je dat dagelijks moet doen.
vrijdag 22 januari 2010 om 15:28
quote:Spijker schreef op 22 januari 2010 @ 15:21:
[...]
Vind je dit erg om te doen dan? Ik bedoel dit niet als kritiek, maar vraag het me oprecht af.Ja, vroeg ik me eigenlijk ook af. Eigenlijk laat je toch altijd iets zijn van jezelf als je om hulp moet vragen. Ik bedoel als ik de weg vraag in Amsterdam dan openbaar ik mezelf als provinciaal. Als iemand om mij hulp vraagt bij een overstap op het station, dan weet ik dat diegene een OV-Leek is (laatst iemand die dacht dat je perron A, B C had).
[...]
Vind je dit erg om te doen dan? Ik bedoel dit niet als kritiek, maar vraag het me oprecht af.Ja, vroeg ik me eigenlijk ook af. Eigenlijk laat je toch altijd iets zijn van jezelf als je om hulp moet vragen. Ik bedoel als ik de weg vraag in Amsterdam dan openbaar ik mezelf als provinciaal. Als iemand om mij hulp vraagt bij een overstap op het station, dan weet ik dat diegene een OV-Leek is (laatst iemand die dacht dat je perron A, B C had).
vrijdag 22 januari 2010 om 15:34
Ik ben benieuwd en zal het topic volgen, ik werk zelf met slechtziende en blinde kinderen. Het onderwerp hulp vragen komt daar ook aan bod, veel slechtziende mensen/kinderen willen alles zelf doen en zo min mogelijk laten merken (terwijl dat niet altijd kan) dat heeft mijns inziens ook te maken met de (meestal) onzichtbaarheid van de handicap, je kijkt een persoon in een rolstoel niet raar aan als die aan je vraagt of je weet waar de lift is als je voor de trap staat.
vrijdag 22 januari 2010 om 15:36
vrijdag 22 januari 2010 om 15:38
quote:lobelia schreef op 22 januari 2010 @ 15:34:
je kijkt een persoon in een rolstoel niet raar aan als die aan je vraagt of je weet waar de lift is als je voor de trap staat.
Haha, behalve als je blind bent en antwoordt: daar is de trap hoor. (sorry, misschien foute humor, maar ik zag het even voor me)
Ok, je wil het zelf doen. Maar het is toch niets slechts of stoms als je iets niet kan zien?
je kijkt een persoon in een rolstoel niet raar aan als die aan je vraagt of je weet waar de lift is als je voor de trap staat.
Haha, behalve als je blind bent en antwoordt: daar is de trap hoor. (sorry, misschien foute humor, maar ik zag het even voor me)
Ok, je wil het zelf doen. Maar het is toch niets slechts of stoms als je iets niet kan zien?
I only get one shot at life - so I shoot to kill
vrijdag 22 januari 2010 om 15:39
quote:borderwalk schreef op 22 januari 2010 @ 15:21:
Ik ben niet slechtziend, maar ik heb wel een bril met een behoorlijke sterkte. Vandaag ging ik naar het zwembad dat schijnbaar verbouwd was. Dan moet ik ook vragen waar het damestoilet is (bordjes op de deur ontbrakenen zonder bril zie ik die pisbakken niet) vervolgens kon ik het bubbelbad niet meer vinden. Ik vind het geen probleem om dan om hulp te vragen. Doe ik ook als ik met bril op de weg niet kan vinden, maar ik kan me voorstellen dat het vervelend is als je dat dagelijks moet doen.Herkenbaar, borderwalk. Ik heb ook een bril met behoorlijke sterkte een een hobby: zwemmen... Gelukkig heb ik nu een zwembrilletje op sterkte maar vroeger was het gokwerk als ik naar de start moest lopen! Lijkt me erg lastig als je dat elke dag ervaart...Het OV is dan wel een uitkomst, maar dan moeten die treinen wel van het juiste spoor etc vertrekken lijkt me!
Ik ben niet slechtziend, maar ik heb wel een bril met een behoorlijke sterkte. Vandaag ging ik naar het zwembad dat schijnbaar verbouwd was. Dan moet ik ook vragen waar het damestoilet is (bordjes op de deur ontbrakenen zonder bril zie ik die pisbakken niet) vervolgens kon ik het bubbelbad niet meer vinden. Ik vind het geen probleem om dan om hulp te vragen. Doe ik ook als ik met bril op de weg niet kan vinden, maar ik kan me voorstellen dat het vervelend is als je dat dagelijks moet doen.Herkenbaar, borderwalk. Ik heb ook een bril met behoorlijke sterkte een een hobby: zwemmen... Gelukkig heb ik nu een zwembrilletje op sterkte maar vroeger was het gokwerk als ik naar de start moest lopen! Lijkt me erg lastig als je dat elke dag ervaart...Het OV is dan wel een uitkomst, maar dan moeten die treinen wel van het juiste spoor etc vertrekken lijkt me!
vrijdag 22 januari 2010 om 15:46
Ik zie ook geen 100% en moet daardoor regelmatig om hulp vragen.
Nu heb ik geen bril maar lenzen. Krijg dan ook vaak standaard de opmerking terug dan moet je een bril nemen.
En als ik dan zeg dat ik lenzen heb, wordt het dan geen tijd voor sterkere.
Mensen hebben blijkbaar het idee dat je als slechtziende met een stok of bril met jampotglazen moet lopen.
Ook snappen ze niet dat er in het tijdperk van laseren er echt echt niets aan je oogafwijking gedaan kan worden.
Vind het vaak erg vermoeiend om dat steeds weer te moeten uitleggen. Loop er ook vaak tegen aan dat mensen niet geloven dat je iets echt niets kan zien. Of het wel geloven en dan bij ieder drempeltje kijk uit drempel ed gaan zeggen. Dat hoeft nu ook weer niet.
Snap wel dat het voor anderen lastig voor te stellen is wat je wel en niet ziet.
Nu heb ik geen bril maar lenzen. Krijg dan ook vaak standaard de opmerking terug dan moet je een bril nemen.
En als ik dan zeg dat ik lenzen heb, wordt het dan geen tijd voor sterkere.
Mensen hebben blijkbaar het idee dat je als slechtziende met een stok of bril met jampotglazen moet lopen.
Ook snappen ze niet dat er in het tijdperk van laseren er echt echt niets aan je oogafwijking gedaan kan worden.
Vind het vaak erg vermoeiend om dat steeds weer te moeten uitleggen. Loop er ook vaak tegen aan dat mensen niet geloven dat je iets echt niets kan zien. Of het wel geloven en dan bij ieder drempeltje kijk uit drempel ed gaan zeggen. Dat hoeft nu ook weer niet.
Snap wel dat het voor anderen lastig voor te stellen is wat je wel en niet ziet.
vrijdag 22 januari 2010 om 15:51
quote:Spijker schreef op 22 januari 2010 @ 15:36:
Ja, zoals met zo'n vliegtuig. De stewardessen kijken bij het instappen toch altijd op je boardingpass en zeggen dan waar je stoel is? Waarom vraag je dan niet of ze je even de rij aan willen wijzen? Net zo gemakkelijk en daarvoor staan ze er immers.Ik vroeg me eigenlijk ook af of ze bij de airline niet willen weten of je slechtziend bent. Ivm met de veiligheid bv hulp om bij een noodlanding de goede nooduitgang te vinden.
Ja, zoals met zo'n vliegtuig. De stewardessen kijken bij het instappen toch altijd op je boardingpass en zeggen dan waar je stoel is? Waarom vraag je dan niet of ze je even de rij aan willen wijzen? Net zo gemakkelijk en daarvoor staan ze er immers.Ik vroeg me eigenlijk ook af of ze bij de airline niet willen weten of je slechtziend bent. Ivm met de veiligheid bv hulp om bij een noodlanding de goede nooduitgang te vinden.
vrijdag 22 januari 2010 om 15:57
quote:Spijker schreef op 22 januari 2010 @ 15:21:
[...]
Vind je dit erg om te doen dan? Ik bedoel dit niet als kritiek, maar vraag het me oprecht af.
Dank, Het antwoord op jou vraag is niet eenduidig te geven. Als ik in Amsterdam vraag waar een bepaalde straat is, hoor ik bij een grotere groep. De toerist, of zoals Boarderwalk zegt evt. de provinciaal.
Als ik echter twee meter van het routebord sta op het station vindt ik het jammer dat ik mijn handicap moet inzetten op voorhand, om een antwoord te krijgen op mijn vraag.
Lobelia
Ja dat klopt zelf willen doen versus hulp vragen. Regelmatig een issue. Vraag je iets en verklap daarmee je handicap, maar vermijd mogelijke problemen of gebruik je zoals in het vliegtuig geval, misplaatste, logica?
Tijdens het typen wordt er inmiddels over zwemmen gesproken.
Doe ik met bril op (zoveel mogelijk) elastiekje er aan en het ding blijft wel zitten.
(Dacht ik dit jaar ook, bleek mijn nieuwe bril verwisselbare dus losse pootjes te hebben )
[...]
Vind je dit erg om te doen dan? Ik bedoel dit niet als kritiek, maar vraag het me oprecht af.
Dank, Het antwoord op jou vraag is niet eenduidig te geven. Als ik in Amsterdam vraag waar een bepaalde straat is, hoor ik bij een grotere groep. De toerist, of zoals Boarderwalk zegt evt. de provinciaal.
Als ik echter twee meter van het routebord sta op het station vindt ik het jammer dat ik mijn handicap moet inzetten op voorhand, om een antwoord te krijgen op mijn vraag.
Lobelia
Ja dat klopt zelf willen doen versus hulp vragen. Regelmatig een issue. Vraag je iets en verklap daarmee je handicap, maar vermijd mogelijke problemen of gebruik je zoals in het vliegtuig geval, misplaatste, logica?
Tijdens het typen wordt er inmiddels over zwemmen gesproken.
Doe ik met bril op (zoveel mogelijk) elastiekje er aan en het ding blijft wel zitten.
(Dacht ik dit jaar ook, bleek mijn nieuwe bril verwisselbare dus losse pootjes te hebben )
vrijdag 22 januari 2010 om 15:59
quote:borderwalk schreef op 22 januari 2010 @ 15:51:
[...]
Ik vroeg me eigenlijk ook af of ze bij de airline niet willen weten of je slechtziend bent. Ivm met de veiligheid bv hulp om bij een noodlanding de goede nooduitgang te vinden.Misschien wel, Ik ben bij SAS in 2000 of in latere tijden bij CO (Continental Airlines een dergelijke vraag echter nooit tegen gekomen.
[...]
Ik vroeg me eigenlijk ook af of ze bij de airline niet willen weten of je slechtziend bent. Ivm met de veiligheid bv hulp om bij een noodlanding de goede nooduitgang te vinden.Misschien wel, Ik ben bij SAS in 2000 of in latere tijden bij CO (Continental Airlines een dergelijke vraag echter nooit tegen gekomen.
vrijdag 22 januari 2010 om 16:10
quote:borderwalk schreef op 22 januari 2010 @ 15:21:
Ik ben niet slechtziend, maar ik heb wel een bril met een behoorlijke sterkte. Vandaag ging ik naar het zwembad dat schijnbaar verbouwd was. Dan moet ik ook vragen waar het damestoilet is (bordjes op de deur ontbrakenen zonder bril zie ik die pisbakken niet) vervolgens kon ik het bubbelbad niet meer vinden. Ik vind het geen probleem om dan om hulp te vragen. Doe ik ook als ik met bril op de weg niet kan vinden, maar ik kan me voorstellen dat het vervelend is als je dat dagelijks moet doen.Begrijp ik het goed dat je met bril op weinig of geen problemen hebt met het zien? Anders vindt ik de onderstreepte stukjes bij elkaar erg komisch.
Ik ben niet slechtziend, maar ik heb wel een bril met een behoorlijke sterkte. Vandaag ging ik naar het zwembad dat schijnbaar verbouwd was. Dan moet ik ook vragen waar het damestoilet is (bordjes op de deur ontbrakenen zonder bril zie ik die pisbakken niet) vervolgens kon ik het bubbelbad niet meer vinden. Ik vind het geen probleem om dan om hulp te vragen. Doe ik ook als ik met bril op de weg niet kan vinden, maar ik kan me voorstellen dat het vervelend is als je dat dagelijks moet doen.Begrijp ik het goed dat je met bril op weinig of geen problemen hebt met het zien? Anders vindt ik de onderstreepte stukjes bij elkaar erg komisch.
vrijdag 22 januari 2010 om 16:13
quote:borderwalk schreef op 22 januari 2010 @ 15:21:
Ik ben niet slechtziend, maar ik heb wel een bril met een behoorlijke sterkte. Vandaag ging ik naar het zwembad dat schijnbaar verbouwd was. Dan moet ik ook vragen waar het damestoilet is (bordjes op de deur ontbrakenen zonder bril zie ik die pisbakken niet) vervolgens kon ik het bubbelbad niet meer vinden. Ik vind het geen probleem om dan om hulp te vragen. Doe ik ook als ik met bril op de weg niet kan vinden, maar ik kan me voorstellen dat het vervelend is als je dat dagelijks moet doen.Waarom hou je je bril niet op tijdens het zwemmen?
Ik ben niet slechtziend, maar ik heb wel een bril met een behoorlijke sterkte. Vandaag ging ik naar het zwembad dat schijnbaar verbouwd was. Dan moet ik ook vragen waar het damestoilet is (bordjes op de deur ontbrakenen zonder bril zie ik die pisbakken niet) vervolgens kon ik het bubbelbad niet meer vinden. Ik vind het geen probleem om dan om hulp te vragen. Doe ik ook als ik met bril op de weg niet kan vinden, maar ik kan me voorstellen dat het vervelend is als je dat dagelijks moet doen.Waarom hou je je bril niet op tijdens het zwemmen?
vrijdag 22 januari 2010 om 16:17
Ik ben niet slechtziend, maar heb wel een sterke bril.
Bril is een keer van mijn neus af gemept door mijn dochter, die toen nog baby was. In een winkel.
Tja. Dan zit er niks anders op om op je knieen te gaan zoeken, voelend en wel, want vloer was zelfde kleur als montuur. Is best een gehannes met een baby op je arm.
Komt er iemand naar me toe: "Bent u uw lens kwijt?"
'Nee, mijn bril'
"Oooh, maar die is een stuk groter, die vindt u zelf wel, toch?
Of bij de nieuwe optometrist. Lenzen uit, want ogentest. Optometrist vertrouwt computertest niet en wil ook nog met de cijfer en letterkaartjes testen. Staat op, loopt weg, een gang in, en roept heel vrolijk: "Komt u maar hierheen hoor!"
Ik had geen idee waar ik heen moest Ben op de tast, op de vage vlekken en het geluid er toch terecht gekomen.
Hij keek wel vreemd toen ik zei dat ie iemand zonder lenzen of bril, met zo'n sterkte, alleen ergens heen laten lopen best nog eens wat omgooien van dingen kan veroorzaken.
Bril is een keer van mijn neus af gemept door mijn dochter, die toen nog baby was. In een winkel.
Tja. Dan zit er niks anders op om op je knieen te gaan zoeken, voelend en wel, want vloer was zelfde kleur als montuur. Is best een gehannes met een baby op je arm.
Komt er iemand naar me toe: "Bent u uw lens kwijt?"
'Nee, mijn bril'
"Oooh, maar die is een stuk groter, die vindt u zelf wel, toch?
Of bij de nieuwe optometrist. Lenzen uit, want ogentest. Optometrist vertrouwt computertest niet en wil ook nog met de cijfer en letterkaartjes testen. Staat op, loopt weg, een gang in, en roept heel vrolijk: "Komt u maar hierheen hoor!"
Ik had geen idee waar ik heen moest Ben op de tast, op de vage vlekken en het geluid er toch terecht gekomen.
Hij keek wel vreemd toen ik zei dat ie iemand zonder lenzen of bril, met zo'n sterkte, alleen ergens heen laten lopen best nog eens wat omgooien van dingen kan veroorzaken.
vrijdag 22 januari 2010 om 16:23
Thijs, imho is het toch een stuk van jezelf om je over het 'ik wil mijn handicap niet inzetten......' te zetten. Dát of die mening aan blijven houden maar dan ook accepteren dat daar gevolgen bij horen.
Als ik mensen in de supermarkt vraag of men iets voor me wil pakken, doen ze dat veelal zonder morren of vragen. Vraagt Pietje Puk het, dan wordt die eerder raar aangekeken en/of van repliek gediend met een "ik ben je butler niet, doe het zelf. Je mankeert toch niets aan je handen!?". Het feit dat mijn handicap zichtbaar is maakt dat respons anders is. Heeft voor en nadelen. Net zoals het hebben van een onzichtbare handicap. Je kunt nu eenmaal niet verwachten dat mensen je anders behandelen dan gemiddeld (het is eerder de standaard om te verwijzen naar informatiezuilen dan deze voor te lezen) omdat je een handicap hebt, maar dit niet kenbaar maken.
Voor wat betreft de vraag omtrent het kenbaar maken van de handicap wanneer je vliegt; afhankelijk van de situatie is het verstandig dit kenbaar te maken. Waarom? Enerzijds mag bepaalde zitplaatsen je niet bezetten met bepaalde handicaps, onder bepaalde leeftijd, met bepaalde omvang etc.
Anderzijds is daar inderdaad het veiligheidsaspect. Als jij al tijdens een geordende boardingsituatie verward raakt en de zitplaats niet kan vinden, dan is het niet onrealistisch om te veronderstellen dat in geval van nood (paniek in de tent, chaos alom) je de nooduitgang ook niet zo makkelijk zult vinden.
Flight attendants kunnen pas gerichte hulp bieden als ze weten waar deze nodig is, zo ook in een noodsituatie. En dan wil je niet eerst een FA moeten gaan zoeken om te vertellen dat je slechtziend bent en of iemand je de uitgang kan wijzen. Heb je de tijd en ruimte niet meer voor op dat moment.
Steeds meer airlines hebben daarnaast aangepaste versies van de standaard 'in case of emergency' card die voor elke zitplaats verkrijgbaar is. Grotere letters en zelfs versies in braille zijn in omloop. Grotere kans dat je ze nooit nodig zult hebben dan wel, maar het is toch wel erg plezant om op een dergelijke card te kunnen zien waar de nooduitgang is indien er later op in de vlucht iets niet helemaal geweldig zou mogen gaan.
Als ik mensen in de supermarkt vraag of men iets voor me wil pakken, doen ze dat veelal zonder morren of vragen. Vraagt Pietje Puk het, dan wordt die eerder raar aangekeken en/of van repliek gediend met een "ik ben je butler niet, doe het zelf. Je mankeert toch niets aan je handen!?". Het feit dat mijn handicap zichtbaar is maakt dat respons anders is. Heeft voor en nadelen. Net zoals het hebben van een onzichtbare handicap. Je kunt nu eenmaal niet verwachten dat mensen je anders behandelen dan gemiddeld (het is eerder de standaard om te verwijzen naar informatiezuilen dan deze voor te lezen) omdat je een handicap hebt, maar dit niet kenbaar maken.
Voor wat betreft de vraag omtrent het kenbaar maken van de handicap wanneer je vliegt; afhankelijk van de situatie is het verstandig dit kenbaar te maken. Waarom? Enerzijds mag bepaalde zitplaatsen je niet bezetten met bepaalde handicaps, onder bepaalde leeftijd, met bepaalde omvang etc.
Anderzijds is daar inderdaad het veiligheidsaspect. Als jij al tijdens een geordende boardingsituatie verward raakt en de zitplaats niet kan vinden, dan is het niet onrealistisch om te veronderstellen dat in geval van nood (paniek in de tent, chaos alom) je de nooduitgang ook niet zo makkelijk zult vinden.
Flight attendants kunnen pas gerichte hulp bieden als ze weten waar deze nodig is, zo ook in een noodsituatie. En dan wil je niet eerst een FA moeten gaan zoeken om te vertellen dat je slechtziend bent en of iemand je de uitgang kan wijzen. Heb je de tijd en ruimte niet meer voor op dat moment.
Steeds meer airlines hebben daarnaast aangepaste versies van de standaard 'in case of emergency' card die voor elke zitplaats verkrijgbaar is. Grotere letters en zelfs versies in braille zijn in omloop. Grotere kans dat je ze nooit nodig zult hebben dan wel, maar het is toch wel erg plezant om op een dergelijke card te kunnen zien waar de nooduitgang is indien er later op in de vlucht iets niet helemaal geweldig zou mogen gaan.
vandaag ga ik van alles kunnen
vrijdag 22 januari 2010 om 16:30
quote:tilalia2 schreef op 22 januari 2010 @ 16:13:
[...]
Waarom hou je je bril niet op tijdens het zwemmen?Het gespetter op m'n bril lijkt me irritant en als ik in mijn eentje mijn baantjes trek vind ik het ook niet zo nodig. Dacht dat ik de weg wel wist en heb normaal geen probleem. Maar was een tijdje niet geweest en schijnbaar was er verbouwd. Overigens hier 'maar' -6 nog wat.
[...]
Waarom hou je je bril niet op tijdens het zwemmen?Het gespetter op m'n bril lijkt me irritant en als ik in mijn eentje mijn baantjes trek vind ik het ook niet zo nodig. Dacht dat ik de weg wel wist en heb normaal geen probleem. Maar was een tijdje niet geweest en schijnbaar was er verbouwd. Overigens hier 'maar' -6 nog wat.
vrijdag 22 januari 2010 om 16:39
Oerigens voor wat betreft het gebruiken van de seat map om een zitplaats in een vliegtuig te vinden; gebruik waar mogelijk niet de papieren versie. Een airline kan in de tijd nadat jij die geprint hebt besluiten het toestel te veranderen. Dan heb je niets meer aan de papieren versie behalve heel veel verwarring. Handiger op dat moment is om bijv. een blackberry, pda etc. in de buurt te hebben en online de boel in de gaten te houden. Elke wijziging zal daar verwerkt worden waardoor je seatmap altijd up to date is. Ook handig om last minute wijzigingen van gate, vertrektijden etc. in de gaten te houden i.p.v. te moeten vertrouwen op de hoog hangende infoborden.
Enige minpunt; dit is niet beschikbaar voor elke low-budget charter vlucht.
Enige minpunt; dit is niet beschikbaar voor elke low-budget charter vlucht.
vandaag ga ik van alles kunnen
vrijdag 22 januari 2010 om 16:39
quote:Thijs60 schreef op 22 januari 2010 @ 16:10:
[...]
Begrijp ik het goed dat je met bril op weinig of geen problemen hebt met het zien? Anders vindt ik de onderstreepte stukjes bij elkaar erg komisch.Met bril zie ik goed.. Maar je kan je het vast wel voorstellen. twee deuren. Geen bordje, binnen witte tegels, wit sanitair, Als er niemand in de buurt was geweest was ik overigens gewoon binnen gestapt, maar ja net zo snel even aan een voorbijganger gevraagd ' is dit de dames? '.
[...]
Begrijp ik het goed dat je met bril op weinig of geen problemen hebt met het zien? Anders vindt ik de onderstreepte stukjes bij elkaar erg komisch.Met bril zie ik goed.. Maar je kan je het vast wel voorstellen. twee deuren. Geen bordje, binnen witte tegels, wit sanitair, Als er niemand in de buurt was geweest was ik overigens gewoon binnen gestapt, maar ja net zo snel even aan een voorbijganger gevraagd ' is dit de dames? '.
anoniem_78097 wijzigde dit bericht op 22-01-2010 16:40
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
vrijdag 22 januari 2010 om 16:47
Ik heb -12, val dus wel onder de slechtzienden denk ik zo.
In de regen lopen vind ik dus heel irritant. Regendruppels op mijn glazen zorgen ervoor dat ik niets meer zie. Als ik met mijn man ben dan is hij mijn blindegeleidehond. Sinds gisteren heb ik een Senz-paraplu dus hopelijk scheelt dat.
Zwemmen (op vakantie) doe ik gewoon met bril op. Moet ook mijn kindje in de gaten houden dus dat moet gewoon met bril.
Toch ga ik binnenkort eens vragen bij de oogarts of ik toch niet lenzen kan nemen. Ik heb ze altijd gehad maar nadat ik de -8 voorbij ging, zaten ze niet lekker meer en ben ik continu aan een bril gegaan. Die lenzen zijn dan niet voor dagelijks gebruik maar voor fietsen in de regen, zwemmen, dat soort dingen. Ik snap dat er uiteraard wel lenzen zijn voor mij maar ik wil wel redelijk geprijsde omdat ik ze dus niet vaak zal dragen.
In de regen lopen vind ik dus heel irritant. Regendruppels op mijn glazen zorgen ervoor dat ik niets meer zie. Als ik met mijn man ben dan is hij mijn blindegeleidehond. Sinds gisteren heb ik een Senz-paraplu dus hopelijk scheelt dat.
Zwemmen (op vakantie) doe ik gewoon met bril op. Moet ook mijn kindje in de gaten houden dus dat moet gewoon met bril.
Toch ga ik binnenkort eens vragen bij de oogarts of ik toch niet lenzen kan nemen. Ik heb ze altijd gehad maar nadat ik de -8 voorbij ging, zaten ze niet lekker meer en ben ik continu aan een bril gegaan. Die lenzen zijn dan niet voor dagelijks gebruik maar voor fietsen in de regen, zwemmen, dat soort dingen. Ik snap dat er uiteraard wel lenzen zijn voor mij maar ik wil wel redelijk geprijsde omdat ik ze dus niet vaak zal dragen.
vrijdag 22 januari 2010 om 19:23
Algemene info over aard van mijn handicap en gedeeltelijk reacties op opmerkingen en gemelde ervaringen.
Er zijn vele vormen van slecht zien. Zonder bril met -6.3 links en -3.5 rechts (De waardes voor rechts zijn bij mij niet objectief vast te stellen) is mijn beeld van de wereld, verder weg dan 30 cm, ongeveer als het wat vegerige beeld van een VHS bandopname van een favoriete TV serie.
Herkenbaar, maar zonder details. Letters en cijfers lopen dan in elkaar over bij sommige schrift soorten en gebrek aan contrast. Met bril lijkt het al wat meer op de kwaliteit van een fatsoenlijke DVD.
Dan blijft om goed te kunnen lezen voor mij contrast en schrift soort uiterst belangrijk. Afstand speelt ook een rol. Fel licht zoals een auto koplamp in het donker helpt om beter te zien als hij achter me rijdt.
De zwiepende lichtbundel over een verkeersdrempel ontneemt me als die me tegemoet komt, met pech, enkele seconden mijn zicht helemaal. Voor de goede orde ik heb drie handicaps tegelijk. littekens op mijn netvlies rechts dus minimaal zicht met de randjes. links ongeveer andersom, rand zicht afwezig. Te strakke oogspieren gecorrigeerd door mijn bril En om het af te maken kan ik mijn ogen niet stilhouden, ze trillen constant horizontaal in de oogkassen. Nystagmus dus.
Maar ik ben er mee geboren, weet dus niet beter en heb als natuurlijke tegenhanger een ander gehoor.
Tevens zorgt het aangeboren aspect er voor dat ik automatisch op andere punten compenseer voor slecht zicht. Ik onthou dus een speciaal kenmerk van bijvorbeeld de auto van mijn ouders, het nummerbord herken ik pas later. En dat doe ik met veel dingen zonder me er echt bewust van te zijn.
Wat er door Gravinnetje wordt omschreven met die druppels herken ik, de paraplu is nieuw maar ik ben er dus niet naar op zoek geweest een pet met klep helpt bij milde regen maar nauwelijks bij mist en zwaardere regenval.
Het contrast waar borderwalk het over heeft, idem dito voor mij. Dan gaat schaduwwerking een rol spelen bij herkenbaarheid, dat helpt dus niet als het bordje "Man" "Vrouw" ontbreekt. Dan zou een normaal ziende ook dienen te vragen, of gokken.
Ik herken door de speciale en vrijwel universele vorm uitgangs en waarschuwingsborden prima, ook op grotere afstand zonder bril. Aangezien ik omdat letters groter worden zonder bril regelmatig op die manier krant of boek lees, is lezen van iets dat ik in de hand kan houden zeer zelden problematisch.
Er zijn vele vormen van slecht zien. Zonder bril met -6.3 links en -3.5 rechts (De waardes voor rechts zijn bij mij niet objectief vast te stellen) is mijn beeld van de wereld, verder weg dan 30 cm, ongeveer als het wat vegerige beeld van een VHS bandopname van een favoriete TV serie.
Herkenbaar, maar zonder details. Letters en cijfers lopen dan in elkaar over bij sommige schrift soorten en gebrek aan contrast. Met bril lijkt het al wat meer op de kwaliteit van een fatsoenlijke DVD.
Dan blijft om goed te kunnen lezen voor mij contrast en schrift soort uiterst belangrijk. Afstand speelt ook een rol. Fel licht zoals een auto koplamp in het donker helpt om beter te zien als hij achter me rijdt.
De zwiepende lichtbundel over een verkeersdrempel ontneemt me als die me tegemoet komt, met pech, enkele seconden mijn zicht helemaal. Voor de goede orde ik heb drie handicaps tegelijk. littekens op mijn netvlies rechts dus minimaal zicht met de randjes. links ongeveer andersom, rand zicht afwezig. Te strakke oogspieren gecorrigeerd door mijn bril En om het af te maken kan ik mijn ogen niet stilhouden, ze trillen constant horizontaal in de oogkassen. Nystagmus dus.
Maar ik ben er mee geboren, weet dus niet beter en heb als natuurlijke tegenhanger een ander gehoor.
Tevens zorgt het aangeboren aspect er voor dat ik automatisch op andere punten compenseer voor slecht zicht. Ik onthou dus een speciaal kenmerk van bijvorbeeld de auto van mijn ouders, het nummerbord herken ik pas later. En dat doe ik met veel dingen zonder me er echt bewust van te zijn.
Wat er door Gravinnetje wordt omschreven met die druppels herken ik, de paraplu is nieuw maar ik ben er dus niet naar op zoek geweest een pet met klep helpt bij milde regen maar nauwelijks bij mist en zwaardere regenval.
Het contrast waar borderwalk het over heeft, idem dito voor mij. Dan gaat schaduwwerking een rol spelen bij herkenbaarheid, dat helpt dus niet als het bordje "Man" "Vrouw" ontbreekt. Dan zou een normaal ziende ook dienen te vragen, of gokken.
Ik herken door de speciale en vrijwel universele vorm uitgangs en waarschuwingsborden prima, ook op grotere afstand zonder bril. Aangezien ik omdat letters groter worden zonder bril regelmatig op die manier krant of boek lees, is lezen van iets dat ik in de hand kan houden zeer zelden problematisch.
vrijdag 22 januari 2010 om 19:39
Met bril zie ik geen 100%. Daarnaast heb ik veel last van zwarte vlekken in/voor mijn ogen wat het begin is van loslatend netvlies. Ik ondervind dagelijks hinder van het niet volledig kunnen kijken met mijn ogen, met bril op dus. Om iets specifieks te kunnen zien, de kalender op mijn kantoor bijvoorbeeld of gewoon het beeldscherm van de pc, moet ik echt focussen.
Oh nog zoiets, teletekst van de tv. Onleesbaar. Echt niet te doen, ook niet in het grote lettertype.
Oh nog zoiets, teletekst van de tv. Onleesbaar. Echt niet te doen, ook niet in het grote lettertype.
