Psyche
alle pijlers
Goede dag, slechte dag
donderdag 24 september 2009 om 13:13
Omdat ik in Stap voor Stap alleen maar positief mag wil schrijven, open ik dit topic. Soms heb ik goede dagen, vaak heb ik kutdagen. En dat moet ik kwijt. En dat wil ik hier kwijt. En zo zijn er vast nog meer mede forummers. Iedereen is welkom! Lees wat je wil lezen!
Ik ben Choco, was ben depressief en gediagnosticeerd met een angststoornis met depressieve gedachten en gevoelens.
Ik zit aan de AD en oxazepam en ik kom niet veel buiten ik ben weer bezig mijn leven op te pakken. Ik hoop dat ik hier mijn verhaal kwijt mag doe gewoon elke dag hier mijn verhaal en nodig anderen ook uit dit hier te doen. Want dit forum helpt me.
Ik ben Choco, was ben depressief en gediagnosticeerd met een angststoornis met depressieve gedachten en gevoelens.
Ik zit aan de AD en oxazepam en ik kom niet veel buiten ik ben weer bezig mijn leven op te pakken. Ik hoop dat ik hier mijn verhaal kwijt mag doe gewoon elke dag hier mijn verhaal en nodig anderen ook uit dit hier te doen. Want dit forum helpt me.
anoniem_77625 wijzigde dit bericht op 04-11-2009 13:32
Reden: OP aangepast
Reden: OP aangepast
% gewijzigd
donderdag 4 februari 2010 om 15:09
Verana, terug.
Je schreef ergens dat je niet echt kon huilen, de laatste tijd. Heb je dat nog steeds?
Ik heb laatst in bed even gehuild. Verder merk ik dat ik bijna automatisch mijn gevoel een beetje op slot zet. Als je je familie om je heen hebt ga je niet een hele dag zitten huilen... ik niet iig.
In buitenland had ik wel twee keer een huilbui de eerste week (haha, ik moet daar bijna mijn best voor doen om mezelf dan even te laten huilen.... ik KAN gewoon niet eens goed huilen).
Als ik daar langer had gezeten waren er misschien wel wat meer emoties gekomen maar er moesten ook leuke dingen gedaan worden
Laatst ook wel gehuild bij de film. Komt een vrouw bij de dokter. Maarja, dan huil je even om de film en dan is t weer klaar. Er gingen ook andere dingen door me heen op dat moment die me dwars zaten (zitten) dus misschien huilde ik daar ook wel om.
Anyway, we gingen nog de kroeg in dus ik heb mijn tranen gedroogd en mijn masker op gezet...
Je schreef ergens dat je niet echt kon huilen, de laatste tijd. Heb je dat nog steeds?
Ik heb laatst in bed even gehuild. Verder merk ik dat ik bijna automatisch mijn gevoel een beetje op slot zet. Als je je familie om je heen hebt ga je niet een hele dag zitten huilen... ik niet iig.
In buitenland had ik wel twee keer een huilbui de eerste week (haha, ik moet daar bijna mijn best voor doen om mezelf dan even te laten huilen.... ik KAN gewoon niet eens goed huilen).
Als ik daar langer had gezeten waren er misschien wel wat meer emoties gekomen maar er moesten ook leuke dingen gedaan worden
Laatst ook wel gehuild bij de film. Komt een vrouw bij de dokter. Maarja, dan huil je even om de film en dan is t weer klaar. Er gingen ook andere dingen door me heen op dat moment die me dwars zaten (zitten) dus misschien huilde ik daar ook wel om.
Anyway, we gingen nog de kroeg in dus ik heb mijn tranen gedroogd en mijn masker op gezet...
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 4 februari 2010 om 15:22
ha verana, fijn dat het weer wat beter met je gaat. Vind je het leuk weer aan het werk te zijn?
@moon: ik ga zeker aan de bel trekken als ik het moeilijk heb in mijn eigen huis, of gewoon een noodkreet in dit topic plaatsen
Hoe staat het met jouw verhuisplannen? Nog leuke appartementen gevonden op internet?
@moon: ik ga zeker aan de bel trekken als ik het moeilijk heb in mijn eigen huis, of gewoon een noodkreet in dit topic plaatsen
Hoe staat het met jouw verhuisplannen? Nog leuke appartementen gevonden op internet?
donderdag 4 februari 2010 om 15:35
Ik heb er vandaag weer een gezien op internet. Ik denk er heel even over na of ik ga reageren en zo ja: wat dan precies.
(Ik ben soms wat impulsief met zulke dingen, niet altijd handig)
Idd zeker wat laten horen als het even niet gaat!
Heb je eerder alleen gewoond? Of ben je destijds meteen gaan samenwonen?
Iemand heeft me ooit verteld: alleen zijn moet je leren. Ik denk dat dat wel waar is.
(Ik ben soms wat impulsief met zulke dingen, niet altijd handig)
Idd zeker wat laten horen als het even niet gaat!
Heb je eerder alleen gewoond? Of ben je destijds meteen gaan samenwonen?
Iemand heeft me ooit verteld: alleen zijn moet je leren. Ik denk dat dat wel waar is.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 4 februari 2010 om 15:49
Ik heb in studentenhuizen gewoond, dus niet echt alleen.
Ook ooit twee maanden in het huisje van een kennisje gewoond (zij ging op reis). Dat was wel alleen. Die twee maanden ging het goed.
Ook ooit twee maanden in het huisje van een kennisje gewoond (zij ging op reis). Dat was wel alleen. Die twee maanden ging het goed.
moonlight82 wijzigde dit bericht op 04-02-2010 16:46
Reden: herkenbaarheid
Reden: herkenbaarheid
% gewijzigd
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 4 februari 2010 om 15:53
donderdag 4 februari 2010 om 22:36
@ Moonlight:
Huilen lukt me nu wel. In de week dat ik griep had, en ook emotioneel niet lekker zat, heb ik veel gehuild. Nu op dit moment kan ik nog steeds snel huilen. Van iets op televisie, of als ik denk aan de afgelopen periode.
In de periode dat nog niet zeker was of de gezwellen goedaardig of kwaadaardig waren, kon ik niet huilen. Het was net of ik een beetje gevoelloos was. Dit was ook een overlevingsmechanisme denk ik.
Toen ik bij mijn ouders logeerde, huilde ik ook niet waar zij bij waren. Ja, één keer, maar toen ging mijn moeder gelijk mee doen Dat vond ik niet prettig, dus toen heb ik niet meer gehuild in hun bijzijn. Wel 's avonds in bed, als zij het niet door hadden. Dit is toen wel een paar keer gebeurd.
Pas vanaf dat ik weer op mezelf woon, kan ik weer goed huilen. De eerste paar weken nog niet, maar sinds die griep.... Sindsdien kan ik het bijna op commando.
Ik denk dat huilen beter zal gaan als je eenmaal je eigen plekje hebt. Je gaat inderdaad toch niet zo gemakkelijk dikke huilbuien hebben waar je ouders bij zijn.
Misschien gaat er dan bij jou ook wel een tijdje overheen voordat het écht lukt. Ik hoop het voor je. Want ik merk dat het mij nu enorm oplucht om af en toe te huilen. En ik merk dat ik door te huilen ook de dingen verwerk.
Huilen lukt me nu wel. In de week dat ik griep had, en ook emotioneel niet lekker zat, heb ik veel gehuild. Nu op dit moment kan ik nog steeds snel huilen. Van iets op televisie, of als ik denk aan de afgelopen periode.
In de periode dat nog niet zeker was of de gezwellen goedaardig of kwaadaardig waren, kon ik niet huilen. Het was net of ik een beetje gevoelloos was. Dit was ook een overlevingsmechanisme denk ik.
Toen ik bij mijn ouders logeerde, huilde ik ook niet waar zij bij waren. Ja, één keer, maar toen ging mijn moeder gelijk mee doen Dat vond ik niet prettig, dus toen heb ik niet meer gehuild in hun bijzijn. Wel 's avonds in bed, als zij het niet door hadden. Dit is toen wel een paar keer gebeurd.
Pas vanaf dat ik weer op mezelf woon, kan ik weer goed huilen. De eerste paar weken nog niet, maar sinds die griep.... Sindsdien kan ik het bijna op commando.
Ik denk dat huilen beter zal gaan als je eenmaal je eigen plekje hebt. Je gaat inderdaad toch niet zo gemakkelijk dikke huilbuien hebben waar je ouders bij zijn.
Misschien gaat er dan bij jou ook wel een tijdje overheen voordat het écht lukt. Ik hoop het voor je. Want ik merk dat het mij nu enorm oplucht om af en toe te huilen. En ik merk dat ik door te huilen ook de dingen verwerk.
vrijdag 5 februari 2010 om 01:33
Haha, dat je moeder mee ging doen... ik zie het al bijna voor me. Voor ouders is het natuurlijk ook heftig als hun dochter ziek is.
Mijn moeder huilt ook niet zo makkelijk. Wel 'stilletjes' als niemand het merkt, maar anders niet. Als ze iets vertelt waarbij ze bijna moet huilen zegt ze: ik kan er niet over praten, dan moet ik huilen. (Soms kun je wel verder praten terwijl je huilt, op zich, toch?)
Ik heb ook niet echt geleerd om thuis 'uit te huilen'. Huilen wel als klein kind, maar niet meer na mijn tiende ofzo.
Ik moet nu aan een bekende denken van een jaar of 20, die huilt wel regelmatig laatste tijd maar kan dan juist naar haar ouders toe om te huilen en erover te praten. (Ik ken haar ouders ook 'los' zegmaar, niet alleen maar als 'ouders van'. Ik heb wel eens gedacht: wat zal het fijn zijn om bij Piet en Truus te wonen.)
Ik heb één vriendin uit mijn studententijd bij wie ik wel makkelijk kon huilen op één of andere manier. Ze was helemaal niet makkelijk in de omgang of met haar gevoelens, maar ik kon bij haar het best huilen.
Ja het zal wel makkelijker gaan als ik er de ruimte voor heb, letterlijk. Ik zag vandaag een kamer op internet. Tijdelijk, maar wel naar wens, denk ik. Wel duur.
Maargoed, ik heb het geld en als ik tijdelijk duur woon kan ik iets betaalbaarders vinden voor daarna. Misschien morgen even mailen voor meer info.
En dan ga ik daar jankfilms kijken en jankmuziek luisteren. Alle emotie eruit.
Wel grappig: ik heb in mijn kindertijd eens een liedje gehoord dat ik mooi vond. Altijd het liedje onthouden, een stukje tekst iig. Vandaag dacht ik: eens kijken of het op YouTube staat. En jawel. Het was nog precies zoals ik onthouden had. En moest bijna janken, haha.
Ik schrijf wel veel, maar ik kon nog niet slapen. Vandaar
Mijn moeder huilt ook niet zo makkelijk. Wel 'stilletjes' als niemand het merkt, maar anders niet. Als ze iets vertelt waarbij ze bijna moet huilen zegt ze: ik kan er niet over praten, dan moet ik huilen. (Soms kun je wel verder praten terwijl je huilt, op zich, toch?)
Ik heb ook niet echt geleerd om thuis 'uit te huilen'. Huilen wel als klein kind, maar niet meer na mijn tiende ofzo.
Ik moet nu aan een bekende denken van een jaar of 20, die huilt wel regelmatig laatste tijd maar kan dan juist naar haar ouders toe om te huilen en erover te praten. (Ik ken haar ouders ook 'los' zegmaar, niet alleen maar als 'ouders van'. Ik heb wel eens gedacht: wat zal het fijn zijn om bij Piet en Truus te wonen.)
Ik heb één vriendin uit mijn studententijd bij wie ik wel makkelijk kon huilen op één of andere manier. Ze was helemaal niet makkelijk in de omgang of met haar gevoelens, maar ik kon bij haar het best huilen.
Ja het zal wel makkelijker gaan als ik er de ruimte voor heb, letterlijk. Ik zag vandaag een kamer op internet. Tijdelijk, maar wel naar wens, denk ik. Wel duur.
Maargoed, ik heb het geld en als ik tijdelijk duur woon kan ik iets betaalbaarders vinden voor daarna. Misschien morgen even mailen voor meer info.
En dan ga ik daar jankfilms kijken en jankmuziek luisteren. Alle emotie eruit.
Wel grappig: ik heb in mijn kindertijd eens een liedje gehoord dat ik mooi vond. Altijd het liedje onthouden, een stukje tekst iig. Vandaag dacht ik: eens kijken of het op YouTube staat. En jawel. Het was nog precies zoals ik onthouden had. En moest bijna janken, haha.
Ik schrijf wel veel, maar ik kon nog niet slapen. Vandaar
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
vrijdag 5 februari 2010 om 16:53
vrijdag 5 februari 2010 om 16:55
Oh jee... was het glad?
Ik kon niet slapen, helaas. Sliep heel laat uiteindelijk en voel me ook een beetje onwerkelijk vandaag.
Vanavond ga ik stappen (misschien niet tot laat) en ik hoop dat ik daarna lekker kan slapen. En morgen weer wat frisser ben.
Ibi, ik las ergens dat je verdrietig bent
Fijn weekend!
Ik kon niet slapen, helaas. Sliep heel laat uiteindelijk en voel me ook een beetje onwerkelijk vandaag.
Vanavond ga ik stappen (misschien niet tot laat) en ik hoop dat ik daarna lekker kan slapen. En morgen weer wat frisser ben.
Ibi, ik las ergens dat je verdrietig bent
Fijn weekend!
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
vrijdag 5 februari 2010 om 16:59
haha ik dacht van niet, maar achteraf bleek het op sommige plekken toch nog glad te zijn.
Midden onder een drukke fietsbrug en allemaal mensen die vroegen of het wel met me ging. Tja ik wilde graag door de grond zakken haha
Heb je wel een beetje uitgeslapen? Bij mij helpt koffie drinken 's avonds goed om niet moe te worden tijdens het stappen.
Veel plezier in elk geval!
Ik heb nog niet echt plannen dit weekend, volgens mij is het veiliger als ik binnen blijf. Kan ik mezelf of anderen niet bezeren
Midden onder een drukke fietsbrug en allemaal mensen die vroegen of het wel met me ging. Tja ik wilde graag door de grond zakken haha
Heb je wel een beetje uitgeslapen? Bij mij helpt koffie drinken 's avonds goed om niet moe te worden tijdens het stappen.
Veel plezier in elk geval!
Ik heb nog niet echt plannen dit weekend, volgens mij is het veiliger als ik binnen blijf. Kan ik mezelf of anderen niet bezeren
vrijdag 5 februari 2010 om 17:02
Hahaha, als je het leuk vindt om binnen te blijven is dat prima toch? Ik vind het in de winter ook wel lekker om thuis te blijven, ook al is het 'stapavond', koopzondag of whatever.
Heb al een paar koppen koffie gehad. Wel lekker
Heb al een paar koppen koffie gehad. Wel lekker
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
vrijdag 5 februari 2010 om 17:54
Ja dat vind ik ook weleens lastig. Ik heb het soms even nodig om niks te doen. (En bij niks doen hoort dan wel de was doen, boodschappen, etc)
Bij mijn vorige werk hadden we een 'rondje weekend'. Op maandag vertellen wat we gedaan hadden. Nou... soms dus niks. Ik voelde me haast verplicht er een spectaculair weekend van te maken daardoor.
Als ik niks gedaan had zei ik vaak: ik voelde me niet zo lekker, blabla. Hoeft op zich niet natuurlijk.
(oh, komt even iets tussen...misschien tot later)
Bij mijn vorige werk hadden we een 'rondje weekend'. Op maandag vertellen wat we gedaan hadden. Nou... soms dus niks. Ik voelde me haast verplicht er een spectaculair weekend van te maken daardoor.
Als ik niks gedaan had zei ik vaak: ik voelde me niet zo lekker, blabla. Hoeft op zich niet natuurlijk.
(oh, komt even iets tussen...misschien tot later)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
vrijdag 5 februari 2010 om 18:09
vrijdag 5 februari 2010 om 18:12
Die laatste vraag is een moeilijke
Ik ga met de 'stapvriendinnen'. Zijn leuke meiden hoor, maar ik kan ze niet hele goede vriendinnen noemen. Ze weten niet dat ik 'iets mankeer' en wat ik meegemaakt heb voordat ik hen leerde kennen (opname enzo).
Heb wel eens gemerkt dat het voor hun allemaal wat vaag is,dat ik zo vaak verhuisd ben bijvoorbeeld. Maar ik laat het nog even zo. Praten over koetjes en kalfjes, en meidendingen, gaat best
Weten jouw collega's iets van je depressie? (ik noem het even depressie... weet niet wat voor andere naam ik het zal geven)
Ik ga met de 'stapvriendinnen'. Zijn leuke meiden hoor, maar ik kan ze niet hele goede vriendinnen noemen. Ze weten niet dat ik 'iets mankeer' en wat ik meegemaakt heb voordat ik hen leerde kennen (opname enzo).
Heb wel eens gemerkt dat het voor hun allemaal wat vaag is,dat ik zo vaak verhuisd ben bijvoorbeeld. Maar ik laat het nog even zo. Praten over koetjes en kalfjes, en meidendingen, gaat best
Weten jouw collega's iets van je depressie? (ik noem het even depressie... weet niet wat voor andere naam ik het zal geven)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
vrijdag 5 februari 2010 om 18:15
quote:lieveranoniemm schreef op 05 februari 2010 @ 18:09:
Yep dat ken ik wel, volgens mij hebben wel meer mensen dat, als je een keer niks doet voel je je haast schuldig of een suffe doos.
Maar meestal reageren mensen dan met oh lekker he zo'n weekend. Ik denk dat het meer iets is wat je jezelf aanpraat. collega's zijn eigenlijk jaloers
Ligt er ook aan hoe je het brengt. Ik kan me een weekend herinneren dat ik wel stapplannen had. En toen op zaterdagochtend, op MSN, vertelde een soort oude scharrel dat hij een SOA had, en die vrijwel zeker van mij had. Ik voelde me ONTZETTEND kut... het hele weekend, en ook een beetje ziek eigenlijk. Ben toen niet mee gaan stappen.
Ik weet nog dat ik dacht: zal ik dit aan collega J. vertellen? (ik moest het kwijt... zat er echt mee. Oh en ik forumde toen nog niet)
Nouja, precies die 'weekendbespreking' herinner ik me. Dat ik niks gedaan had en er ook niet te vrolijk bij zat.
En ik had niet eens een SOA... bleek later.
Yep dat ken ik wel, volgens mij hebben wel meer mensen dat, als je een keer niks doet voel je je haast schuldig of een suffe doos.
Maar meestal reageren mensen dan met oh lekker he zo'n weekend. Ik denk dat het meer iets is wat je jezelf aanpraat. collega's zijn eigenlijk jaloers
Ligt er ook aan hoe je het brengt. Ik kan me een weekend herinneren dat ik wel stapplannen had. En toen op zaterdagochtend, op MSN, vertelde een soort oude scharrel dat hij een SOA had, en die vrijwel zeker van mij had. Ik voelde me ONTZETTEND kut... het hele weekend, en ook een beetje ziek eigenlijk. Ben toen niet mee gaan stappen.
Ik weet nog dat ik dacht: zal ik dit aan collega J. vertellen? (ik moest het kwijt... zat er echt mee. Oh en ik forumde toen nog niet)
Nouja, precies die 'weekendbespreking' herinner ik me. Dat ik niks gedaan had en er ook niet te vrolijk bij zat.
En ik had niet eens een SOA... bleek later.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
vrijdag 5 februari 2010 om 18:36
Het is al een tijdje terug met die zogenaamde soa. Volgens mij had ik een vriendin en een nichtje gebeld... want ik zat er wel echt mee.
Das ook zoiets: ik ben wat losser met sex dan sommige vriendinnen. Dan laat ik daarover ook de details weg als ik die vriendinnen spreek. Zeg ik dat ik bij een vriend ben gaan eten bijvoorbeeld, als het ter sprake komt. Weten zij veel dat ik pas na het eten kwam en de volgende dag weer weg ging
Ik vertel soms ook heel weinig uit mezelf. Ik kan best vlot meebabbelen over van alles en dan valt het de meesten niet op dat er niet zoveel persoonlijke informatie in zit, zeg maar.
Maar als je mensen wat langer kent gaan ze wel meer vragen, natuurlijk.
Soms moet ik oppassen dat ik niet TE weinig over mezelf vertel.
Haha, zei ik niet een paar maanden terug hier dat ik het jammer vond dat jij zo weinig vertelde? toen je vooral reageerde. Haha, dat is nu ook wel veranderd
Das ook zoiets: ik ben wat losser met sex dan sommige vriendinnen. Dan laat ik daarover ook de details weg als ik die vriendinnen spreek. Zeg ik dat ik bij een vriend ben gaan eten bijvoorbeeld, als het ter sprake komt. Weten zij veel dat ik pas na het eten kwam en de volgende dag weer weg ging
Ik vertel soms ook heel weinig uit mezelf. Ik kan best vlot meebabbelen over van alles en dan valt het de meesten niet op dat er niet zoveel persoonlijke informatie in zit, zeg maar.
Maar als je mensen wat langer kent gaan ze wel meer vragen, natuurlijk.
Soms moet ik oppassen dat ik niet TE weinig over mezelf vertel.
Haha, zei ik niet een paar maanden terug hier dat ik het jammer vond dat jij zo weinig vertelde? toen je vooral reageerde. Haha, dat is nu ook wel veranderd
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
vrijdag 5 februari 2010 om 18:38
En van je baan.. je zit toch ook niet lekker als je het per se niet mag vertellen van jezelf?
Ik vind meestal dat ik eerst leidinggevende moet spreken over dat soort dingen en dan pas collega's. Maar dat kan wel ongemakkelijk zijn...
Ik vind meestal dat ik eerst leidinggevende moet spreken over dat soort dingen en dan pas collega's. Maar dat kan wel ongemakkelijk zijn...
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
vrijdag 5 februari 2010 om 18:44
yep dat zei je inderdaad en heeft ook wel indruk gemaakt
Ik probeer het echt te verbeteren, niet alleen hier op het forum maar ook in rl. En het bevalt me heel erg goed
Ik kan me voorstellen dat je iemand hebt gebeld, volgens mij was ik meteen naar de huisartsenpost gegaan...
Hoe is de uitdrukking ook al weer? De pot verwijt de ketel dat ie zwart ziet, ofzoiets
Ik was voor mijn nieuwe job bezig met mijn slechte eigenschappen, en heb een paar collega's daarmee lastig gevallen. Gevraagd wat ze mijn slechte eigenschappen vonden.
Daar kwam ook wel uit dat ik soms lastig te peilen ben en niet heel open ben.
Dat komt voor een deel door mijn huidige functie ( ik ben niet meer 'one of the guys') en deels ligt het echt aan mijzelf.
Dat probeer ik dus echt te veranderen en ik verbaas me echt over hoe lief en aardig mensen reageren.
Dus wie weet ook iets voor jou om eens te proberen...
Enne seks vind ik ook een lastig onderwerp. Maar ik was laatst met een vriendin een weekendje weg en zij heeft precies hetzelfde. Helpt ook wel om te weten dat je niet de enige bent
Ik probeer het echt te verbeteren, niet alleen hier op het forum maar ook in rl. En het bevalt me heel erg goed
Ik kan me voorstellen dat je iemand hebt gebeld, volgens mij was ik meteen naar de huisartsenpost gegaan...
Hoe is de uitdrukking ook al weer? De pot verwijt de ketel dat ie zwart ziet, ofzoiets
Ik was voor mijn nieuwe job bezig met mijn slechte eigenschappen, en heb een paar collega's daarmee lastig gevallen. Gevraagd wat ze mijn slechte eigenschappen vonden.
Daar kwam ook wel uit dat ik soms lastig te peilen ben en niet heel open ben.
Dat komt voor een deel door mijn huidige functie ( ik ben niet meer 'one of the guys') en deels ligt het echt aan mijzelf.
Dat probeer ik dus echt te veranderen en ik verbaas me echt over hoe lief en aardig mensen reageren.
Dus wie weet ook iets voor jou om eens te proberen...
Enne seks vind ik ook een lastig onderwerp. Maar ik was laatst met een vriendin een weekendje weg en zij heeft precies hetzelfde. Helpt ook wel om te weten dat je niet de enige bent
vrijdag 5 februari 2010 om 18:53
Ik vind sex niet een lastig onderwerp, als ik weet dat de ander me respecteert. (een vriendin ofzo)
Mijn nichtje bijv heeft ook wel eens scharrels. Met haar kan ik het makkelijk bespreken want zij vindt dat niet raar.
Een van de vriendinnen zit heel anders in elkaar. Ik liep met haar door A'dam en zei: hier in de buurt woont nog een soort ex-scharrel van me. (We zagen elkaar een tijd lang regelmatig en hadden dan ook sex. Ik had echter gehoopt dat het een relatie zou worden en dat is niet gebeurd. Ik kan het niet echt een ex noemen)
Haar reactie: Een 'soort ex-scharrel'... wat heb je daar allemaal mee gedaan dan? (nouja ik kon uit de toon opmaken dat sex in een relatie hoort, voor haar)
Anyway, dan heb ik het voortaan over 'zoenen' als ik sex bedoel
Dat lastig te peilen hoor ik ook wel eens. Het grappige is dat er dan ook weer mensen zijn die daar doorheen prikken. Ik ben gewend dat ik best een masker op kan zetten als ik me beetje kut voel ofzo. Maar een enkele keer heeft iemand dat meteen door (en dat zijn de mensen die echte vrienden kunnen worden).
Tja, huisartsenpost vond ik voor die SOA een beetje overdreven. Of je nou op zaterdagmiddag test of op maandag, dat maakt niet zoveel meer uit. En de uitslag krijg je ook niet meteen dus wachten moest sowieso.
Was wel enorm blij toen ik niks bleek te hebben
Mijn nichtje bijv heeft ook wel eens scharrels. Met haar kan ik het makkelijk bespreken want zij vindt dat niet raar.
Een van de vriendinnen zit heel anders in elkaar. Ik liep met haar door A'dam en zei: hier in de buurt woont nog een soort ex-scharrel van me. (We zagen elkaar een tijd lang regelmatig en hadden dan ook sex. Ik had echter gehoopt dat het een relatie zou worden en dat is niet gebeurd. Ik kan het niet echt een ex noemen)
Haar reactie: Een 'soort ex-scharrel'... wat heb je daar allemaal mee gedaan dan? (nouja ik kon uit de toon opmaken dat sex in een relatie hoort, voor haar)
Anyway, dan heb ik het voortaan over 'zoenen' als ik sex bedoel
Dat lastig te peilen hoor ik ook wel eens. Het grappige is dat er dan ook weer mensen zijn die daar doorheen prikken. Ik ben gewend dat ik best een masker op kan zetten als ik me beetje kut voel ofzo. Maar een enkele keer heeft iemand dat meteen door (en dat zijn de mensen die echte vrienden kunnen worden).
Tja, huisartsenpost vond ik voor die SOA een beetje overdreven. Of je nou op zaterdagmiddag test of op maandag, dat maakt niet zoveel meer uit. En de uitslag krijg je ook niet meteen dus wachten moest sowieso.
Was wel enorm blij toen ik niks bleek te hebben
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
vrijdag 5 februari 2010 om 19:22
lastig he van die mensen die dwars door je heen prikken.
Ik vind het soms ook wel moeilijk bij de psychiater, die hou ik ook niet zo makkelijk voor de gek.
Heb jij dat ook bij de jouwe?
t stomme is, ergens vind ik het wel prettig dat er iemand is die door mijn masker heen prikt.
haha ook een oplossing, vanaf nu zoenen noemen. Ben je wel van alle lastige vragen af, want over zoenen valt er niet zoveel te vragen.
ik ga ff bankhangen en tv kijken.
tot later en veel plezier vanavond
Ik vind het soms ook wel moeilijk bij de psychiater, die hou ik ook niet zo makkelijk voor de gek.
Heb jij dat ook bij de jouwe?
t stomme is, ergens vind ik het wel prettig dat er iemand is die door mijn masker heen prikt.
haha ook een oplossing, vanaf nu zoenen noemen. Ben je wel van alle lastige vragen af, want over zoenen valt er niet zoveel te vragen.
ik ga ff bankhangen en tv kijken.
tot later en veel plezier vanavond
vrijdag 5 februari 2010 om 19:25
Ik kan me niet zo goed ontspannen vanavond. Was al even op mijn bed gaan liggen (relaxen voor het uitgaan) maar dat was geen succes.
Ik weet het niet zo met mijn psychiater. Heb minimaal 1 x daar gezeten met drank op en ik weet niet of hij dat door had.
Ben meestal wel eerlijk daar, als het kut gaat bijvoorbeeld. Tegen vrienden zeg ik dat niet zo snel maar bij de GGZ is het handiger als ik het wel zeg.
Ik ga ook nog even TV kijken. Fijn weekend!
Ik weet het niet zo met mijn psychiater. Heb minimaal 1 x daar gezeten met drank op en ik weet niet of hij dat door had.
Ben meestal wel eerlijk daar, als het kut gaat bijvoorbeeld. Tegen vrienden zeg ik dat niet zo snel maar bij de GGZ is het handiger als ik het wel zeg.
Ik ga ook nog even TV kijken. Fijn weekend!
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
