Kibbelende ouders.

27-03-2010 20:19 19 berichten
Alle reacties Link kopieren
Kibbelende ouders...wie heeft daar ook veel last van? Of eigenlijk neigt het meer naar ruzie maken. Discussies over niks. Elkaar afvallen in gezelschap. En daar sta je als kind dan tussenin. Het is pijnlijk om te zien dat je ouders geen warmte naar elkaar toe laten zien. Ik probeer er iedere keer maar weer iets van te leren maar dat is ook zelfbescherming. Het doet me eigenlijk gewoon verdriet.
Alle reacties Link kopieren
Vervelend. Hoe oud ben je? Heb je al eens tegen ze gezegd dat je dat vervelend vindt om te zien? Mss opent het hun ogen.
Alle reacties Link kopieren
Natuurlijk heb ik dat wel eens gezegd, en naar mijn idee ook duidelijk. Zelfs gezegd dat als ze door gaan ze beter naar huis kunnen gaan. En toen gingen ze...Beiden boos op ons...

Maar de volgende keren gaat het gewoon weer verder. Ik geef dan ook zeker commentaar maar hun ogen worden niet echt geopend.

Hoe oud ik ben? Heeft dat er iets mee te maken? (Richting 50...)
Ik heb het tegen mijn moeder wel eens gezegd 'mam, ik hoop niet dat ik ooit net zo wordt als jullie, met al dat gebekvecht'.



Mijn moeder was werkelijk stómverbaasd, beide ouders vónden helemaal niet dat ze ruzie maakten!! Nou moet ik er bij zeggen dat zij ook wél duidelijk aan elkaar laten merken dat ze van elkaar houden, maar ík word niet goed van de toon die ze regelmatig tegen elkaar gebruiken. Aan de andere kant, ik ben 33 en ze zijn al 35 jaar getrouwd, dus wie ben ik om er nog iets van te zeggen??
Alle reacties Link kopieren
Het heeft er in zoverre mee te maken dat het soms wel handig is om te weten of je met iemand van 18 dan wel 48 te doen hebt.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
Hoi Canto, vervelend zeg...zeker als je ouders al op leeftijd zijn.



In je OP schrijf je dat je uit dat kibbelende gedrag iets wilt leren? Wat dan?
Zeer herkenbaar; heen en weer geruzie / gekibbel over helemaal niets, en dan ook in gezelschap van mensen. Als ik alleen met ze ben vind ik het wel vervelend maar niet zo heel erg (soms kap ik ze ook af), maar als we buitenshuis zijn vind ik het enorm genant en loop ik - als het even kan - weg van hen.



Waarom doet het jou zo'n verdriet Canto? Hebben ze helemaal geen liefdevolle momenten naar elkaar toe dan? Die van mij gelukkig wel; ondanks hun verbale strijd zijn ze toch ook wel gek met elkaar.
Alle reacties Link kopieren
quote:louisavuitton schreef op 27 maart 2010 @ 20:26:

Hoi Canto, vervelend zeg...zeker als je ouders al op leeftijd zijn.



In je OP schrijf je dat je uit dat kibbelende gedrag iets wilt leren? Wat dan?



Goeie vraag!

Dat ik er voor wil waken om zelf in gezelschap ruzie ga maken met vriendlief. Maar ook de inhoud waar het over gaat, de manier van elkaar benaderen. Altijd negatief over de ander, over de situatie. Venijn. Waarom ben je dan nog bij elkaar....
quote:Canto schreef op 27 maart 2010 @ 20:29:

[...]





Goeie vraag!

Dat ik er voor wil waken om zelf in gezelschap ruzie ga maken met vriendlief. Maar ook de inhoud waar het over gaat, de manier van elkaar benaderen. Altijd negatief over de ander, over de situatie. Venijn. Waarom ben je dan nog bij elkaar....Waarschijnlijk uit angst / gewoonte.
Alle reacties Link kopieren
quote:_Branwen_ schreef op 27 maart 2010 @ 20:28:

Waarom doet het jou zo'n verdriet Canto? Hebben ze helemaal geen liefdevolle momenten naar elkaar toe dan?



Het doet me verdriet omdat ze niet gelukkig lijken met elkaar.

Dat ze niet uitstralen dat ze dankbaar zijn dat ze elkaar nog hebben terwijl er in hun omgeving mensen overlijden en hun partner alleen achterlaten. Ik zou zeggen, geniet wat meer van elkaar...

Als er al momenten zijn die je liefdevol zou willen noemen is als er geen gekibbel is. Maar zelden eens lekker lachen of een keer een arm om de schouder.

En ja, ze zijn al heeel lang getrouwd maar is dat een reden om dat niet meer te doen?
Alle reacties Link kopieren
Hier ook weleens, maar nooit echt storend of heel erg. Meestal maken ze het weer goed met een grapje. Ik vind het nooit vervelend , maar dat is vast omdat het nooit echt 'boos' is qua toon ofzo.
Alle reacties Link kopieren
Ik moet nu het forum verlaten. Maar lees later weer verder!
quote:Canto schreef op 27 maart 2010 @ 20:34:

[...]





Het doet me verdriet omdat ze niet gelukkig lijken met elkaar.

Dat ze niet uitstralen dat ze dankbaar zijn dat ze elkaar nog hebben terwijl er in hun omgeving mensen overlijden en hun partner alleen achterlaten. Ik zou zeggen, geniet wat meer van elkaar...

Als er al momenten zijn die je liefdevol zou willen noemen is als er geen gekibbel is. Maar zelden eens lekker lachen of een keer een arm om de schouder.

En ja, ze zijn al heeel lang getrouwd maar is dat een reden om dat niet meer te doen?Zeker niet. Naar dat het je zo raakt. Heb je dat weleens uitgesproken naar hen?
Alle reacties Link kopieren
quote:_Branwen_ schreef op 27 maart 2010 @ 20:44:

[...]





Zeker niet. Naar dat het je zo raakt. Heb je dat weleens uitgesproken naar hen?Dat schrijft TO toch
wees jezelf, er zijn genoeg anderen.
Da's waar.
Alle reacties Link kopieren
je ouders hebben er geen probleem mee...........
Alle reacties Link kopieren
Canto het is heel moeilijk te zien wat iemand voelt. Het lijkt misschien voor jou dat er geen liefde is, maar dat wil niet zeggen dat dat waar is.

Vraag het ze gewoon en als ze er zelf verder geen probleem mee hebben, laat het dan. Ouders hebben ook recht op gekibbel
Alle reacties Link kopieren
Ik ken een stel van die leeftijd die hun hele leven al zo communiceert maar als ze voor zijn doen te laat terug komt uit de stad hangt hij over de railing van de flat om te kijken of ze er nog niet aankomt. Het is hun manier van communiceren.
wees jezelf, er zijn genoeg anderen.
Alle reacties Link kopieren
quote:maansa schreef op 27 maart 2010 @ 21:33:

je ouders hebben er geen probleem mee...........



Tja toch denk ik wel dat ze er problemen mee hebben. Als ik even alleen met mijn vader ben zegt hij wel eens iets over het gedrag van mijn moeder. Want zij is nl het 'ergste'.

Dat vind ik dan ook weer wat lastig want dan zijn we eigenlijk over mijn moeder aan het roddelen. En ik vind ook wel dat mijn vader het allemaal heeft laten gebeuren. Te weinig tegengas gegeven aan mijn moeder over haar soms erg irritante gedrag.

Maar waarschijnlijk is er in al die jaren een soort van 'rollenspel' ontstaan en is alles er ingeslopen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven