Schijt krijgen aan wat mensen denken..

04-08-2010 21:06 103 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi,



Ik ben zo erg bezig met wat mensen eventueel van mij kunnen denken..dat ik er gek van word. Echt gek..en gefrustreerd. Ik bedenk bij elk persoon die ik tegenkom ( op de fiets/auto/in de trein/tijdens winkelen etz overal) of ik wel goed overkom, wel knap genoeg ben voor hun, en wat ze van me denken enz enz....gaat maar door. Ik loop ook bij een therapeut, maar dat heeft echt geen zin..want het heeft totaal geen baat. Ik krijg af en toe ook angst/paniek aanvallen op zulke momenten dat ik er mee bezig ben, ik ga ook anders gedragen..voor andere mensen. Ik kleed me leuk, verzorg mezelf goed, zie er wel redelijk goed uit( van mensen horen zeggen) maar ik doe het eigenlijk alleen maar om geen negatief/kritiek oordeel van mensen te krijgen, tenminste dat denk ik dat ik dat krijg. Echt..hoe krijg ik meer schijt aan wat mensen denken( als ik niet eens weet wat ze denken...)?



Herkenbaar voor iemand?
Alle reacties Link kopieren
Ga een letten op hoeveel jij let op andere mensen. Echt eens bijhouden. Check jij iedereen op straat en hecht je daar gelijk een waardeoordeel aan? Misschien als je iets uitzonderlijks ziet ( man in string op rollerblades bijv) maar verder let je er niet op. Zo is dat dus ook voor andere mensen. Ze zien je, maar registreren weinig en veroordelen je al helemaal niet.
De hele tekst:



mens, durf te leven!



Je leeft maar heel kort, maar een enkele keer

En als je straks anders wilt, kun je niet meer

Mens durf te leven

Vraag niet elke dag van je korte bestaan:

Hoe hebben m'n pa en m'n grootpa gedaan?

Hoe doet er m'n neef en hoe doet er m'n vrind?

En wie weet, hoe of dat nou m'n buurman weer vindt?

En - wat heeft 'Het Fatsoen' voorgeschreven?

Mens, durf te leven!



De mensen bepalen de kleur van je das

De vorm van je hoed, en de snit van je jas

En - van je leven

Ze wijzen de paadjes, waarlangs je mag gaan

En roepen 'o foei!' als je even blijft staan

Ze kiezen je toekomst en kiezen je werk

Ze zoeken een kroeg voor je uit en een kerk

En wat j'aan de armen moet geven

Mens, is dat leven?



De mensen - ze schrijven je leefregels voor

Ze geven je raad en ze roepen in koor:

Zo moet je leven!

Met die mag je omgaan, maar die is te min

Met die moet je trouwen - al heb je geen zin

En daar moet je wonen, dat eist je fatsoen

En je wordt genegeerd als je 't anders zou doen

Alsof je iets ergs had misdreven

Mens, is dat leven?



Het leven is heerlijk, het leven is mooi

Maar - vlieg uit in de lucht en kruip niet in een kooi

Mens, durf te leven

Je kop in de hoogte, je neus in de wind

En lap aan je laars hoe een ander het vindt

Hou een hart vol van warmte en van liefde in je borst

Maar wees op je vierkante meter een Vorst!

Wat je zoekt, kan geen ander je geven

Mens, durf te leven!
Alle reacties Link kopieren
Je neemt de maat via anderen en op die manier raak jejezelf op den duur kwijt.

Het is wel normaal dat je aansluiting wilt en niet buiten de toon wil vallen. Maar ja je bent toch normaal en wat is normaal nou helemaal eigenlijk precies?

Je hebt van die posters waarop staat: Ooit een normaal mens ontmoet? En beviel het?

En verder het is een zoektocht naar wie je bent daar ga je doorheen. Als je veel tussen mensen verkeert dan zijn erbij waar je jezelf op je meest beste manier kunt zijn en soms minder.

Neem jezelf serieus, een ander doet het niet voor je.
Alle reacties Link kopieren
quote:absoluteEinstein schreef op 04 augustus 2010 @ 22:24:

[...]



oef...

Wat zou je zelf willen?

Hoe zou je willen zijn? Voor je zelf, dus niet zeggen, iemand die iedereen leuk en knap vind. Nou, een of ander supermodel Maar goed wie wilt dat niet. Het is wel zo..ik ben liever iemand anders, iemand die in mijn ogen knapper is. Dus een meisje die ik bijvoorbeeld knapper vind van mezelf( al weet ik wel dat ik er mag zijn enz) maar nog knapper..mmmh. Klinkt ook niet al te best.
quote:Chardonnay schreef op 04 augustus 2010 @ 22:16:

Ik heb niet zo goed nieuws voor je Iris, je gaat namelijk wel een keer dood



Ik niet hoor, echt niet!



(het is net of ik steeds wordt aangesproken hier, wat een zelfoverschatting haha)
Alle reacties Link kopieren
quote:eleonora schreef op 04 augustus 2010 @ 22:24:

Iris, Robert Long schreef eens het lied 'Allemaal angst'.

Ken je dat?



Van leven ga je dood is de conclusie en dat is de waarheid als een koe. Bang zijn voor het bang zijn voor de angst van het bang zijn en leven in angst omdat je denkt dat je bang moet zijn voor wat anderen vinden want anders....dan ben je bang....



Dat is geen leven vrouw. Echt niet.

Je hóeft niet bang te zijn voor wat anderen vinden van jou.

Wees een lief mens, een goede vriendin, een fijn familielid, een prettige collega en een gezellige forummer en leef!Nee ken ik niet, maar dat stukje pakt me wel..
Alle reacties Link kopieren
quote:Avaeyebrow schreef op 04 augustus 2010 @ 22:32:

Ga een letten op hoeveel jij let op andere mensen. Echt eens bijhouden. Check jij iedereen op straat en hecht je daar gelijk een waardeoordeel aan? Misschien als je iets uitzonderlijks ziet ( man in string op rollerblades bijv) maar verder let je er niet op. Zo is dat dus ook voor andere mensen. Ze zien je, maar registreren weinig en veroordelen je al helemaal niet.Nou ik let op alles wat beweegt en dan voornamelijk wat ze van mij denken, maar ik denk ook altijd hoe de persoon eruitziet, wat ie aan heeft, wat ie doet..en ik vergelijk vaak, of ik kraak die persoon af..weet ik veel ontelbare dingen.
Alle reacties Link kopieren
Maar ik herken het heel erg hoor, anders reageerde ik waarschijnlijk ook niet.

Het is zoals Avaeyebrow zegt: zelf beoordeel je mensen waarschijnlijk ook niet zo streng.

En heb je ook dat je juist die mensen symphatiek vind die zichzelf zijn? Die hun kwetsbare kant tonen en echte reacties natuurlijke reacties geven. Al die waardeoordelen over jezelf, ach ja..

het waait wel over meid. Want weet je er is altijd een mooier meisje ergens en een leuker dit of dat. En dat win je nooit.

Stop met jezelf zo streng beoordelen.

je bent helemaal zoals je moet zijn.
Alle reacties Link kopieren
Het leven begint op het moment waarop je niets meer aantrekt van wat andere mensen over je denken!!!
Alle reacties Link kopieren
Even denken, wat gij niet wilt dat u geschiedt..

Misschien moet je dat perfecte op uiterlijk of overkomen wat los laten. Want het is symphatieker als je kijkt naar wat de ander met je aan overeenkomsten heeft: je kan van iedereen wat leren.

Het is geen wedstrijd zoals ik al zei: dat win je nooit, niet overal en niet altijd.

Dus het is zaak dat je naar andere dingen leert kijken waar je je waardeoordeel op baseert denk ik.
Alle reacties Link kopieren
quote:chili1971 schreef op 04 augustus 2010 @ 22:42:

Het leven begint op het moment waarop je niets meer aantrekt van wat andere mensen over je denken!!!helemaal mee eens.
Alle reacties Link kopieren
Jeetje sommige reakties doen me denken aan 'Anorexia? Eet wat meer en probleem opgelost.



Sociale angst is een van de meest voorkomende psychische aandoeningen. Lijkt me stug dat daar niet een paar van op internetfora leven, maar die durven wellicht ook daar zich niet te laten zien...?



En nee ik plak geen etiketje op TO, ik zou graag meer begrip willen kweken voor mensen die zo para over straat gaan, als je er nl. wat meer over leest zal je zien dat naast je schoenen lopen nou niet echt de essentie is van sociaal angstig zijn.



TO het boek 'denk je sterk', van Fred Sterk en Sjoerd Swaen, vind ik een van de betere 'selfhelp'boeken, misschien dat jij er ook wat aan kan hebben.

Sterkte!

Ow en met de jaren zal het je waarschijnlijk vanzelf makkelijker afgaan om je minder aan te trekken van anderen
Alle reacties Link kopieren
quote:tijgermeisje schreef op 04 augustus 2010 @ 22:47:

Jeetje sommige reakties doen me denken aan 'Anorexia? Eet wat meer en probleem opgelost.



Sociale angst is een van de meest voorkomende psychische aandoeningen. Lijkt me stug dat daar niet een paar van op internetfora leven, maar die durven wellicht ook daar zich niet te laten zien...?



En nee ik plak geen etiketje op TO, ik zou graag meer begrip willen kweken voor mensen die zo para over straat gaan, als je er nl. wat meer over leest zal je zien dat naast je schoenen lopen nou niet echt de essentie is van sociaal angstig zijn.



TO het boek 'denk je sterk', van Fred Sterk en Sjoerd Swaen, vind ik een van de betere 'selfhelp'boeken, misschien dat jij er ook wat aan kan hebben.

Sterkte!

Ow en met de jaren zal het je waarschijnlijk vanzelf makkelijker afgaan om je minder aan te trekken van anderen



Ja het is toch een vorm van sociale angst he....bah. ''Vroeger'' dat ik 14-15 was, had ik nergens van dit last van..en was ik me er ook niet eens van bewust. Ik wil dat terug.



Bedankt voor je tip voor het boek, ik zal eens kijken of ik dat ergens kan huren.



Zal ook eens de opmerkingen/tips die hier zijn gegeven opslaan op me computer, en dan gewoon teruglezen en mezelf eraan herinneren dat niet iedereen met mij bezig is..
Alle reacties Link kopieren
Begrijp me niet verkeerd ik weet hoe het voelt dat je denkt dat anderen je zien en slecht of negatief beoordelen. Ik had het ook toen ik begin twintig was. Wat ik je alleen wil meegeven is dat door dat los te laten je je zoveel vrijer zal voelen.

Ik ben in die tijd naar een psycholoog geweest en die heeft mijn ogen geopend dat de meeste mensen het zo druk hebben met zich zelf en of ze er wel leuk uitzien dat ze anderen niet zien staan. Verder zegt het heel veel over je als je anderen wel beoordeeld op hun uiterlijk. Waar komt dat vandaan? Waar komt die drang vandaan om er perfect uit te zien? Wat is perfectie en is die reëel? Hoe ver ga je om die perfectie te bereiken en als je die zou bereiken zou je dan echt gelukkig zijn?

Ik had een tijd een flinke eetstoornis en toen ik op mijn streefgewicht zat, mijn haar perfect, etc.. Was ik niet gelukkig. Ik was alsnog bezig met wat anderen vonden.

Nu ik het heb losgelaten voel ik me vrij en kan ik oprecht zeggen dat ik van mezelf hou. Ik weet het klinkt misschien raar, maar echt oprecht van je zelf houden, je zelf een leuk mens vinden daar gaat het toch om?



Heel veel succes:)
Alle reacties Link kopieren
Ik heb zoveel schijt aan alles en iedereen dat ik stront tekort kom

Alle reacties Link kopieren
Aan de ene kant denk ik weleens na, wat mensen van mij vinden. Vroeger ging ik daar extreem ver mee, zodat ik dacht dat de meesten mij het liefst bij grof vuil willen zetten. Dat waren gedachten die ik toen had, maar die ik nu niet meer heb. Af en toe, heb ik problemen om gewaardeerd te worden door anderen, maar ik ben nu veel beter in staat om dat te relativeren.



Ik denk aan de andere kant vaak niet wat ik van anderen vind. Ik speel af en toe sociale situaties in mijn hoofd terug, en beoordeel de personen die daarbij betrokken zijn. Daar ben ik maar even mee bezig. Daarna bekommer ik mij om dagelijkse dingen rondom mijzelf. Wat ga ik morgen koken? Wat wil ik morgen gaan doen? Ga ik bij iemand op bezoek. En hoe een forummer zich gedraagt? Daar denk ik pas aan als die forummer en ik in één topic zitten en we discussiëren in dat topic. En daarbuiten zijn het vage herinneringen. Tja, daar denk ik verder niet zo over na...
World of Warcraft: Legion
Hoi Iris



Jou probleem zelf herken ik niet maar een vriendin van mij is precies zo. Altijd maar bang wat mensen van haar vinden. Pfff zo vermoeiend! Ook om te moeten aanhoren voor andere mensen! We hebben zelfs samen gewerkt bij hetzelfde horeca bedrijf en ik zal je zeggen hoe dat ging:

Ik was mezelf en had een groepje mensen die me mochten maar ook een groep die me niet aardig vonden en ik hun niet. Tja dat gebeurd nou eenmaal, kan mij niks boeien.

Mag je me niet dan slaap ik er niet minder om.

Mijn vriendin zette een veel leuker masker op dan ze eigenlijk was. Met conclusie dat eigenlijk iedereen haar mocht, iedereen vond haar aardig maar niemand wist eigenlijk hoe ze in elkaar stak. Want ze liet nooit zichzelf zien. Ze was altijd maar nep.

Ik doe dat dus niet, ik ga geen kontjes kussen om mensen me aardig te laten vinden. Nee dit ben ik en als je me niet mag, jou probleem.

Die houding moet je ook gaan krijgen, maar hoe tja dat is moeilijk. Die vriendin van mij zit ervoor in therapie. Voor haar onzekerheid.

En ik weet dat je jezelf niet overshat, je onderschat jezelf juist. Je vind jezelf niks waard, je wil liever iemand anders zijn.

Maar weet je ik was ook zo toen ik jong was tot mijn neef tegen me zei: meid ik ben een echt rare vogel en je mag me of niet maar ik ben wel altijd mezelf. En het is oke om tegen de stroming in te zwemmen.

Die woorden zijn me altijd bijgebleven en hebben ervoor gezorgd dat ik lekker mezelf kan zijn.

Zonder maskers
Alle reacties Link kopieren
quote:Rogue_22 schreef op 05 augustus 2010 @ 10:48:

Maar weet je ik was ook zo toen ik jong was tot mijn neef tegen me zei: meid ik ben een echt rare vogel en je mag me of niet maar ik ben wel altijd mezelf. En het is oke om tegen de stroming in te zwemmen.Goeie woorden! (Ga ik ook onthouden.)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
Alle reacties Link kopieren
Ik herken mezelf er wel in. Niet zo heel erg extreem, alhoewel....



Mensen moeten mij aardig vinden. Doen ze dat niet, dan raak ik van slag.

Nu ik dit zo opschrijf, klinkt dat inderdaad egoistisch. Maar het is puur onzekerheid. Voorbeeldje:

Laatst werd ik bijna omver gefietst door een andere fietser. Hij sneed me af en ik moest vol in de remmen. Schijnbaar dacht hij hetzelfde, want hij stapt af en begint te schreeuwen en te schelden! (en het was niet eens een botsing....!!)

Ik ben maar gauw weggefietst zonder iets te zeggen, maar ik kan er dan letterlijk niet van slapen die dag. Dagen later kan ik me er nog rot om voelen en uiterst voorzichtig zijn op de fiets (zoals zwaar overdreven afstand houden en kijken...)



Belachelijk, en ik weet best dat het nergens op slaat. Toch kan ik het piekeren niet stoppen op dat moment.



Ik lees even mee, er zijn veel goeie dingen gezegd. Iris, ik hoop dat je er iets aan hebt. Je bent niet de enige.....
Alle reacties Link kopieren
Ik heb niet alle reacties gelezen...maar wat voor therapie krijg je? Cognitieve gedragstherapie kan hier goed bij helpen, heeft mij ook geholpen. Misschien iets om met je therapeut over te praten. Sterkte!
Jammer dat iedereen hier reageert alsof Iris' gedrag volstrekt abnormaal is, en iedereen elke dag zelfverzekerd rondloopt.

Ik denk namelijk dat een hele hoop mensen hier mee zitten.



Ik heb het zelf heel erg. Zodra ik de deur uitstap tot het moment dat ik weer thuis ben heb ik geen moment rust in mijn hoofd. Als ik iemand passeer op straat weet ik niet waar en hoe ik moet kijken. Ik heb zelf nogal grote borsten, en nu in de zomer is dat eigenlijk het enige waar ik aan kan denken. Of ze daar niet naar kijken. Of ze neit denken: "zo, kijk dat dan!"

En tuurlijk weet ik wel dat iedereen met zichzelf bezig is, maar dit is gewoon een probleem wat bij een hoop meisjes en jonge vrouwen heel diepgeworteld zit.



edit: oh, inmiddels al een beetje mosterd wat betreft 'het niet de enige zijn'.
Alle reacties Link kopieren
quote:Ste_ schreef op 05 augustus 2010 @ 22:45:

Jammer dat iedereen hier reageert alsof Iris' gedrag volstrekt abnormaal is, en iedereen elke dag zelfverzekerd rondloopt. Sorry, maar het is géén normaal gedrag.

Mooier kunnen we het niet maken.

Ik denk namelijk dat een hele hoop mensen hier mee zitten. Het zal ongetwijfeld vaker voorkomen, maar dat maakt het natuurlijk niet ineens " normaal " .



Ik heb het zelf heel erg. Zodra ik de deur uitstap tot het moment dat ik weer thuis ben heb ik geen moment rust in mijn hoofd. Als ik iemand passeer op straat weet ik niet waar en hoe ik moet kijken. Ik heb zelf nogal grote borsten, en nu in de zomer is dat eigenlijk het enige waar ik aan kan denken. Of ze daar niet naar kijken. Of ze neit denken: "zo, kijk dat dan!"

En tuurlijk weet ik wel dat iedereen met zichzelf bezig is, maar dit is gewoon een probleem wat bij een hoop meisjes en jonge vrouwen heel diepgeworteld zit.



edit: oh, inmiddels al een beetje mosterd wat betreft 'het niet de enige zijn'.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
BBB, misschien dat het onder volwassenen niet echt normaal gedrag is, maar onder pubers/adolescenten toch wel?



Onzekerheid is toch iets waar iedereen weleens last van heeft?
Alle reacties Link kopieren
Ik vind onzekerheid in bepaalde situaties wel normaal. Niet alleen omdat ik dan soms onzeker ben, ook wanneer anderen onzeker zijn in bepaalde situaties, terwijl ik in diezelfde situaties niet onzeker ben.



Wel als het je helemaal gaat beheersen, waarbij je je onafgebroken onprettig voelt. Ik denk dan aan sociale angst. Misschien moet je er dan wat aan gaan doen. Je wilt je per slot van rekening prettiger gaan voelen, neem ik aan...
World of Warcraft: Legion
Alle reacties Link kopieren
Iris



Ik was vandaag even in de stad he......en heb mensen gezien waarvan ik dacht.....ach die mag wel even een ander kleurtje broek aan trekken wat betreft combi met de bovenkant.

Ik zag zelfs een monnik lopen.......en echt die heb ik nog nooit gezien op het station hier. Ik zou ook niet weten waar hier een klooster in de buurt is.....

Maar denk je nu dat ik daar nu nog 'last' van heb dat ik deze mensen gezien heb?????????????????????

Ten eerste, ik ken ze niet en ten tweede kennen ze mij niet...............dus de mensen waarvan jij denkt dat ze je op je uiterlijk of wat dan (ver)oordelen....zijn jou nu al lang weer vergeten.

Ze kunnen op dat moment even denken, positief of negatief, maar ze weten nu al niet meer wie jij bent.

Draai de situatie maar eens om...........je ziet een apart persoon maar denk je daar een dag later nog steeds aan??????

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven