Geld & Recht
alle pijlers
Hij is medehuurder en zij wil hem eruit hebben
vrijdag 20 augustus 2010 om 21:43
Hallo allemaal,
Okay dit gaat dus niet over mezelf, maar over een vriendin van mijn vriend. Ik ken haar ook wel, maar we zijn niet echt dikke vriendinnen. Daarvoor kennen we elkaar eigenlijk niet echt goed genoeg.
Zij is vorig jaar zomer gaan samenwonen met haar vriend en vader van haar 2 jongste kinderen.
Omdat ze enkel van hun gezamelijke inkomsten de huur ed. konden opbrengen, staat het huurhuis op hun beider naam. Wat ik er van begrijp is dat zij dus medehuurderschap hebben.
De relatie is een paar maanden geleden op de klippen gelopen, maar het stel woont nog platonisch samen. Zo kunnen ze ook samen voor de kinderen zorgen.
Nu heeft die vriendin dus nogal wat lichamelijke problemen. Er is pas een lumbaalpunctie gedaan. Ze is gedeeltelijk arbeidsongeschikt. Haar ex-vriend heeft weinig werk en schijnt ook niet echt zijn best te doen om voor inkomen te zorgen,
Inmiddels is de situatie onhoudelijk geworden. Zij wil van haar ex af, maar hij weigert het huis uit te gaan.
Er is ondertussen een flinke huurachterstand ontstaan en mijn vriend begint zich flink zorgen te maken. Hij overweegt om haar en haar 4 kinderen in zijn huis op te nemen.
Ik zie dat niet zo zitten, al vind ik het nobel dat hij wil helpen hoor.
Zij kan fysiek moeilijk voor haar kinderen zorgen en die ex-vriend neemt nauwelijks verantwoordelijkheid voor ze.
Nu zou het wellicht wél zo zijn dat zij alleen voor de huur kan opdraaien, máár ze zit dus met die ex-vriend, die niet van plan is uit dat huis te gaan. Hij zorgt echter niet voor voldoende inkomsten dus vroeg of laat zal hij eruit gezet worden.
Nu wil ik dus weten of die vriendin het medehuurderschap kan aanvechten. Als ze er nou voor kan zorgen dat hij dat huis verlaat, dan zouden mijn vriend en ik kunnen bijspringen met de huur en helpen zorgen voor haar kids.
Met mijn vriend is er moeiolijk over te praten. Die wil graag helpen, maar hij realiseert zich niet hoe ingrijpend dit gaat zijn op ons gezinsleven (hij, ik en onze puppie). En hij weet niet voor hoe lang die vriendin dan zou blijven.
Mij lijkt het veel gemakkelijker als ze in haar eigen huis blijft wonen, maar dan zónder die vent. Alleen, hoe krijgen we hem dan het huis uit?
Okay dit gaat dus niet over mezelf, maar over een vriendin van mijn vriend. Ik ken haar ook wel, maar we zijn niet echt dikke vriendinnen. Daarvoor kennen we elkaar eigenlijk niet echt goed genoeg.
Zij is vorig jaar zomer gaan samenwonen met haar vriend en vader van haar 2 jongste kinderen.
Omdat ze enkel van hun gezamelijke inkomsten de huur ed. konden opbrengen, staat het huurhuis op hun beider naam. Wat ik er van begrijp is dat zij dus medehuurderschap hebben.
De relatie is een paar maanden geleden op de klippen gelopen, maar het stel woont nog platonisch samen. Zo kunnen ze ook samen voor de kinderen zorgen.
Nu heeft die vriendin dus nogal wat lichamelijke problemen. Er is pas een lumbaalpunctie gedaan. Ze is gedeeltelijk arbeidsongeschikt. Haar ex-vriend heeft weinig werk en schijnt ook niet echt zijn best te doen om voor inkomen te zorgen,
Inmiddels is de situatie onhoudelijk geworden. Zij wil van haar ex af, maar hij weigert het huis uit te gaan.
Er is ondertussen een flinke huurachterstand ontstaan en mijn vriend begint zich flink zorgen te maken. Hij overweegt om haar en haar 4 kinderen in zijn huis op te nemen.
Ik zie dat niet zo zitten, al vind ik het nobel dat hij wil helpen hoor.
Zij kan fysiek moeilijk voor haar kinderen zorgen en die ex-vriend neemt nauwelijks verantwoordelijkheid voor ze.
Nu zou het wellicht wél zo zijn dat zij alleen voor de huur kan opdraaien, máár ze zit dus met die ex-vriend, die niet van plan is uit dat huis te gaan. Hij zorgt echter niet voor voldoende inkomsten dus vroeg of laat zal hij eruit gezet worden.
Nu wil ik dus weten of die vriendin het medehuurderschap kan aanvechten. Als ze er nou voor kan zorgen dat hij dat huis verlaat, dan zouden mijn vriend en ik kunnen bijspringen met de huur en helpen zorgen voor haar kids.
Met mijn vriend is er moeiolijk over te praten. Die wil graag helpen, maar hij realiseert zich niet hoe ingrijpend dit gaat zijn op ons gezinsleven (hij, ik en onze puppie). En hij weet niet voor hoe lang die vriendin dan zou blijven.
Mij lijkt het veel gemakkelijker als ze in haar eigen huis blijft wonen, maar dan zónder die vent. Alleen, hoe krijgen we hem dan het huis uit?
vrijdag 20 augustus 2010 om 21:49
Er is een huurachterstand maar als hij vertrekt redt zij het alleen wèl en als hij niet vertrekt kan hij er uit gezet worden vanwege de huurachterstand??? Maar dan moet zij met haar kinderen ergens onderdak zien te vinden? Waarom want hij wordt er toch wegens de huurachterstand uitgezet?
Ik snap d'r helemaal niks van....
Ik snap d'r helemaal niks van....
vrijdag 20 augustus 2010 om 21:56
Veronicas, als hij alleen in dat huis zou blijven wonen en hij zorgt niet voor inkomen en huur, dan wordt het alleen maar erger, toch? Dan word hij er toch uit gezet?
Mijn vriend overweegt om haar eenmalig een financiele injectie te geven om die huurachterstand op te lossen. Zodat ze zónder die ex van haar haar leven op de rit kan krijgen en in dat huis kan blijven wonen. Ze zit in de ziektewet volgens mij, ze ontvangt alimentatie en inderdaad allerlei toeslagen wanneer ze alleen is.
Ik weet niet of ze al bij de woningbouwvereniging geweest is...Maar haar oudste zoon is pas gediagnosticeerd met schizofrenie en dan zouden ze zelfs PGB kunnen aanvragen.
Hiernaast heb je in Enschede iets wat de Stadsbank heet. Als je daar bij loopt krijg je een wekelijks budget maar daar schijn je ook niet van rond te kunnen komen.
Mijn moeder zegt dat je het medehuurderschap niet kunt aanvechten.
Mijn vriend overweegt om haar eenmalig een financiele injectie te geven om die huurachterstand op te lossen. Zodat ze zónder die ex van haar haar leven op de rit kan krijgen en in dat huis kan blijven wonen. Ze zit in de ziektewet volgens mij, ze ontvangt alimentatie en inderdaad allerlei toeslagen wanneer ze alleen is.
Ik weet niet of ze al bij de woningbouwvereniging geweest is...Maar haar oudste zoon is pas gediagnosticeerd met schizofrenie en dan zouden ze zelfs PGB kunnen aanvragen.
Hiernaast heb je in Enschede iets wat de Stadsbank heet. Als je daar bij loopt krijg je een wekelijks budget maar daar schijn je ook niet van rond te kunnen komen.
Mijn moeder zegt dat je het medehuurderschap niet kunt aanvechten.
vrijdag 20 augustus 2010 om 21:58
Volgens mij kan de rechter het gebruik van de woning aan één van beiden toewijzen. Omdat zij kinderen heeft, heeft zij de meeste kans er te mogen blijven. Maar dan moet ze dus wel de gang naar de rechtbank maken. Daar kunnen dan ook direct afspraken gemaakt worden over alimentatie en omgang. Een advocaat kan haar hier meer over vertellen.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
vrijdag 20 augustus 2010 om 22:01
quote:dreamlogic schreef op 20 augustus 2010 @ 21:58:
Ach die mensen moeten ook eigenlijk zélf kun problemen oplossen...zucht.Jij hoeft het niet op te lossen nee. Maar je vriend wil helpen begrijp ik. Ik zou haar eerst uit laten zoeken of ze de woning toegewezen kan krijgen, daarna hoever ze met hulpverlening komt om haar financiele plaatje weer rond te krijgen. De woning nu verlaten is geen goed idee. Daarmee geeft ze haar woonrecht daar min of meer op. In huis nemen lijkt me niet direct de eerste optie, dan zou ze al op straat moeten staan. Bovendien begrijp ik dat het hier ook om jouw huis gaat, waar ze dan met vier kinderen opgevangen zou moeten worden.
Ach die mensen moeten ook eigenlijk zélf kun problemen oplossen...zucht.Jij hoeft het niet op te lossen nee. Maar je vriend wil helpen begrijp ik. Ik zou haar eerst uit laten zoeken of ze de woning toegewezen kan krijgen, daarna hoever ze met hulpverlening komt om haar financiele plaatje weer rond te krijgen. De woning nu verlaten is geen goed idee. Daarmee geeft ze haar woonrecht daar min of meer op. In huis nemen lijkt me niet direct de eerste optie, dan zou ze al op straat moeten staan. Bovendien begrijp ik dat het hier ook om jouw huis gaat, waar ze dan met vier kinderen opgevangen zou moeten worden.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
vrijdag 20 augustus 2010 om 22:06
Poezewoes, dank je. Dat is ook een goed argument om door te spelen aan mijn vriend. Dan zouden ze dus helemaal geen woning meer hebben, en zou haar ex-vriend dus méér recht krijgen op dat huis dan zij?
Maar ik denk dat het dan wel aan gaat komen op het in de arm nemen van een advocaat. Als zij tenminste echt alle woonlasten zelf kan ophoesten. Dat is me nog niet geheel duidelijk. Ze is lichamelijk natuurlijk ook niet in orde en ik weet niet hoeveel haar werkgever haar nu betaalt nu ze ziek is.
En hoe kom je aan een advocaat? Zo'n pro deo geval?
Maar ik denk dat het dan wel aan gaat komen op het in de arm nemen van een advocaat. Als zij tenminste echt alle woonlasten zelf kan ophoesten. Dat is me nog niet geheel duidelijk. Ze is lichamelijk natuurlijk ook niet in orde en ik weet niet hoeveel haar werkgever haar nu betaalt nu ze ziek is.
En hoe kom je aan een advocaat? Zo'n pro deo geval?
vrijdag 20 augustus 2010 om 22:43
Ik zou beginnen bij het financiele plaatje. Vechten voor een huis wat je alleen niet kunt opbrengen, levert uiteindelijk alleen maar meer problemen op.
Bovendien zeg je dat het huis op beide inkomens berekend is en niet alleen op dat van haar. Dat icm de huurachterstand doet mij er ernstig aan twijfelen of de verhuurder daar uberhaupt mee in zou stemmen.
De stadsbank is een oplossing als je diep in de schulden zit. En idd, de weekbudgetten zijn dan minimaal (als in: lager dan een bijstandsuitkering). Bovendien gaat daar een heel traject aan vooraf, kom je daar niet zomaar voor in aanmerking en zijn er enorme wachtlijsten.
Voor wat betreft opvang in jullie huis: daar zou ik zeker niet aan beginnen. Een moeder van 4 kinderen wordt pas geholpen als zij letterlijk op straat gaat. Als de problemen door een ander worden opgelost (door geld of onderdak te bieden), dan is de urgentie weg en komt ze onderaan op de gewone wachtlijst voor andere / eigen woonruimte e.d.
En mijn ervaring is ook dat geld geven aan iemand die in de schulden zit, vaak geen oplossing biedt. Er zijn altijd oorzaken voor aan te wijzen (in dit geval de ex), maar vaak wordt de noodzaak en urgentie om zo'n oorzaak aan te pakken (ex eruit) minder groot als het probleem opgelost lijkt te zijn.
Bovendien zeg je dat het huis op beide inkomens berekend is en niet alleen op dat van haar. Dat icm de huurachterstand doet mij er ernstig aan twijfelen of de verhuurder daar uberhaupt mee in zou stemmen.
De stadsbank is een oplossing als je diep in de schulden zit. En idd, de weekbudgetten zijn dan minimaal (als in: lager dan een bijstandsuitkering). Bovendien gaat daar een heel traject aan vooraf, kom je daar niet zomaar voor in aanmerking en zijn er enorme wachtlijsten.
Voor wat betreft opvang in jullie huis: daar zou ik zeker niet aan beginnen. Een moeder van 4 kinderen wordt pas geholpen als zij letterlijk op straat gaat. Als de problemen door een ander worden opgelost (door geld of onderdak te bieden), dan is de urgentie weg en komt ze onderaan op de gewone wachtlijst voor andere / eigen woonruimte e.d.
En mijn ervaring is ook dat geld geven aan iemand die in de schulden zit, vaak geen oplossing biedt. Er zijn altijd oorzaken voor aan te wijzen (in dit geval de ex), maar vaak wordt de noodzaak en urgentie om zo'n oorzaak aan te pakken (ex eruit) minder groot als het probleem opgelost lijkt te zijn.
vrijdag 20 augustus 2010 om 22:58
Thanx, nummerzoveel.
Die ex die zegt dus tegen haar: "Ga maar naar de Stadsbank". Maar als ik het zo begrijp dan is dat nog niet eens zo eenvoudig. Je komt daar niet zomaar voor in aanmerking?
Ik heb zelf het gevoel dat het allemaal zo moeilijk nog niet is. Schakel het Juridisch Loket in, schuldhulpverlening, maatschappelijk werk, etc en leg uit hoe de situatie zit.
Als zij voor een eigen (goedkopere) huurwoning in aanmerking wil komen dan is het dus zelfs niet eens handig om haar in huis te nemen? Als we haar al in huis zouden nemen zou het maanden kunnen duren voordat ze iets anders heeft...en daar zit ik dus niet op te wachten!
Mijn vriend wil vooral haar kinderen een stabiele omgeving bieden.
Waar het niet dat hun moeder het fysiek heel zwaar heeft en mijn vriend lange werkweken maakt. En ik kan me moeilijk met de verzorging en opvoeding gaan bemoeien. Dat wil ik ook niet eens.
Die ex die zegt dus tegen haar: "Ga maar naar de Stadsbank". Maar als ik het zo begrijp dan is dat nog niet eens zo eenvoudig. Je komt daar niet zomaar voor in aanmerking?
Ik heb zelf het gevoel dat het allemaal zo moeilijk nog niet is. Schakel het Juridisch Loket in, schuldhulpverlening, maatschappelijk werk, etc en leg uit hoe de situatie zit.
Als zij voor een eigen (goedkopere) huurwoning in aanmerking wil komen dan is het dus zelfs niet eens handig om haar in huis te nemen? Als we haar al in huis zouden nemen zou het maanden kunnen duren voordat ze iets anders heeft...en daar zit ik dus niet op te wachten!
Mijn vriend wil vooral haar kinderen een stabiele omgeving bieden.
Waar het niet dat hun moeder het fysiek heel zwaar heeft en mijn vriend lange werkweken maakt. En ik kan me moeilijk met de verzorging en opvoeding gaan bemoeien. Dat wil ik ook niet eens.
vrijdag 20 augustus 2010 om 23:38
Het soort hulp wat je vriend wil bieden is altijd heel erg goed en lief bedoeld, maar helpt zelden.
Bovendien schat ik in dat haar gevoel voor eigenwaarde niet zo groot is (gezien de situatie waar ze nu in zit) en is het waarschijnlijk ook voor haar zelfvertouwen beter als zij deze problemen zelf aanpakt en oplost. De beste hulp die jullie haar kunnen bieden is een luisterend oor en hulp bij het vinden van 'echte hulp' (instanties, maatschappelijk werk, enz).
Schuldhulpverlening en Stadsbank is zo ongeveer hetzelfde. En nee, dat is niet zomaar geregeld.
En haar in huis nemen kan zeker maanden (of nog veel langer) duren. Ik weet niet hoe de woningnood in jullie regio is, maar in een stad als Amsterdam ben je zo 10 jaar je logeerkamers kwijt.
Bovendien schat ik in dat haar gevoel voor eigenwaarde niet zo groot is (gezien de situatie waar ze nu in zit) en is het waarschijnlijk ook voor haar zelfvertouwen beter als zij deze problemen zelf aanpakt en oplost. De beste hulp die jullie haar kunnen bieden is een luisterend oor en hulp bij het vinden van 'echte hulp' (instanties, maatschappelijk werk, enz).
Schuldhulpverlening en Stadsbank is zo ongeveer hetzelfde. En nee, dat is niet zomaar geregeld.
En haar in huis nemen kan zeker maanden (of nog veel langer) duren. Ik weet niet hoe de woningnood in jullie regio is, maar in een stad als Amsterdam ben je zo 10 jaar je logeerkamers kwijt.
zaterdag 21 augustus 2010 om 00:14
Voor ze een advocaat inschakeld, kan ze eens gaan informeren bij het juridisch loket. Die kunnen haar helpen om een financieel plaatje te maken en bekijken of ze er uberhaupt wel kan blijven wonen.
Een advocaat: bel er één op en maak een kennismakingsafspraak. Dit is meestal kostenloos. Als je een laag inkomen hebt, kun je voor advocaatskosten een toevoeging bij de gemeente vragen. Dit kan de advocaat ook allemaal uitleggen.
Een advocaat: bel er één op en maak een kennismakingsafspraak. Dit is meestal kostenloos. Als je een laag inkomen hebt, kun je voor advocaatskosten een toevoeging bij de gemeente vragen. Dit kan de advocaat ook allemaal uitleggen.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 21 augustus 2010 om 02:26
Tiijdelijke oplossing kan zijn om de kinderen op te vangen (in de vorm van een enorme logeerpartij, nooit bij jezelf in laten schrijven!). Voor schuldhulpverlening e.d. is er inderdaad een wachtlijst -in de Randstad langer dan in de rest van het land-, maar laat die vriendin in vredesnaam de geeigende paden bewandelen, anders zitten jullie nog jaren in hetzelfde huis. Da's al vervelend genoeg, maar na 6 maanden worden samenwonende partijen geacht een gezamenlijke financiele huishouding te voeren dus dan worden jullie dus ook nog eens opgezadeld met die betalingsachterstand. Lijkt me niet handig...
zaterdag 21 augustus 2010 om 09:44
quote:fleurtje schreef op 21 augustus 2010 @ 00:19:
[...]
Eeeeh, hoe oud is haar oudste zoon?Ik geloof dat hij nu 13 is. Omdat het dus een 'probleemkind' was, hebben ze al een maatschappelijk werker die hun begeleid. Na veel onderzoeken en testen kwam dit eruit. Hij krijgt nu een anti-psychoticum, risperidon/risperdal geloof ik.
[...]
Eeeeh, hoe oud is haar oudste zoon?Ik geloof dat hij nu 13 is. Omdat het dus een 'probleemkind' was, hebben ze al een maatschappelijk werker die hun begeleid. Na veel onderzoeken en testen kwam dit eruit. Hij krijgt nu een anti-psychoticum, risperidon/risperdal geloof ik.
zaterdag 21 augustus 2010 om 09:50
Maudjo, ik geloof niet dat mijn vriend er zoveel moeite mee heeft om die betalingsachterstand (zou zo'n 1500 euro zijn) op te lossen. Maar dat gaat hij niet doen zolang die ex-vriend nog in dat huis woont. Dan gaat-ie er nl. helemaal niet uit.
Ik overweeg nog om haar dan 3 maanden in huis te nemen, maar volgens mijn vriend moet ze zolang krijgen als nodig is. En ik wil daar dus een stokje voor steken. Ik die zin zou je kunnen zeggen dat er steeds meer eigen belang bij mij begint te spelen....
Ja dan ga je inderdaad een soort samenwonend gebeuren krijgne, inclusief administratieve en financiele gevolgen.
Hij schijnt het nogal makkelijk te vinden om in dat huis te blijven wonen. Ik heb hem een paar keer ontmoet en volgens alle verhalen van mijn vriend (die hem al jaren kent) is het een lapswans die niks uitvoert en telkens beter belooft....
Maar goed, voor die vriendin is het dus inderdaad allemaal niet niks en het is echt een aardige meid. Zou het niet ook netjes zijn als ze het aan -mij- zou vragen wat ik er van vind als zij in huis komt mét 4 kinderen?
Ik overweeg nog om haar dan 3 maanden in huis te nemen, maar volgens mijn vriend moet ze zolang krijgen als nodig is. En ik wil daar dus een stokje voor steken. Ik die zin zou je kunnen zeggen dat er steeds meer eigen belang bij mij begint te spelen....
Ja dan ga je inderdaad een soort samenwonend gebeuren krijgne, inclusief administratieve en financiele gevolgen.
Hij schijnt het nogal makkelijk te vinden om in dat huis te blijven wonen. Ik heb hem een paar keer ontmoet en volgens alle verhalen van mijn vriend (die hem al jaren kent) is het een lapswans die niks uitvoert en telkens beter belooft....
Maar goed, voor die vriendin is het dus inderdaad allemaal niet niks en het is echt een aardige meid. Zou het niet ook netjes zijn als ze het aan -mij- zou vragen wat ik er van vind als zij in huis komt mét 4 kinderen?
zaterdag 21 augustus 2010 om 09:53
Als ik het goed begrijp heeft TO's vriend, waarmee ze samenwoont, een vriendin die zij niet genoeg kent om haar een (goede) vriendin te noemen. Allemaal heel erg nobel van je vriend om haar en haar 4 kinderen te willen helpen, maar volgens mij zijn er andere mogelijkheden dan haar of bij jullie in huis te nemen of haar financieel te ondersteunen.
Wat mij het meest zorgen zou baren is dat het erg moeilijk is om hierover met jouw vriend te praten. Wanneer hij vastbesloten is om haar te helpen, dan zou ik eerst mijn eigen leven onder de loep nemen voordat ik hem blind zou volgen in zijn Robin Hood acties.
Wat mij het meest zorgen zou baren is dat het erg moeilijk is om hierover met jouw vriend te praten. Wanneer hij vastbesloten is om haar te helpen, dan zou ik eerst mijn eigen leven onder de loep nemen voordat ik hem blind zou volgen in zijn Robin Hood acties.
zaterdag 21 augustus 2010 om 09:56
Wie zegt dat wanneer jij die vriendin in huis neemt; dat zij straks genegen is om te vertrekken? Als jouw vriend straks net zo soft is, als dat hij nu is; dan zie ik het gebeuren dat jij aan het kortste eind trekt.
Wat voor band heeft jouw vriend met die vriendin, dat hij zo ver wilt gaan om haar te helpen?
Wat voor band heeft jouw vriend met die vriendin, dat hij zo ver wilt gaan om haar te helpen?
zaterdag 21 augustus 2010 om 10:03
Mijn vriend heeft zelf dus 2 kinderen die hij niet vaak ziet (6 en 8 jaar). Hij heeft in de 10 jaar dat hij samenwoonde met zijn ex-vriendin aardig wat fouten gemaakt. Mijn vriend was vroeger een echte workaholic en zorgde er wel voor dat zijn kids en vrouw alles kregen wat hun hartje begeerde, maar hij was er nooit. De man die op zondag het vlees snijdt dus...
Zijn argument: ik kan nu iets doen voor 4 kleine kinderen die alle aandacht, liefde en verzorging goed kunnen gebruiken. Laat me dan nu iets terugdoen om vroeger goed te maken.
Ze hebben trouwens min of meer een broer-zus gevoel bij elkaar.
Voor hem zelf is het dus echt een helden-actie. Hij denkt dat hij de redder in nood is. Ik vraag me af voor wie hij het nu eigenlijk doet. Begrijp me niet verkeerd, ik ben stapelgek op hem; het is een moeilijke, maar erg lieve, attente en zorgzame man die altijd voor je klaarstaat.
Behalve nu dus voor mij.
Hij begrijpt blijkbaar niet dat er veel betere oplossingen bestaan, zoals hierboven al genoeg aangevoerd zijn.
Ik krijg het maar moeilijk aan zijn verstand gepeuterd en heb 't de laatste dagen laten zitten om erover te praten. Ik ga er vandaag nog een gesprek aan wijden, want ik begin me steeds meer te realiseren dat dit echt niet kan werken.
Zijn argument: ik kan nu iets doen voor 4 kleine kinderen die alle aandacht, liefde en verzorging goed kunnen gebruiken. Laat me dan nu iets terugdoen om vroeger goed te maken.
Ze hebben trouwens min of meer een broer-zus gevoel bij elkaar.
Voor hem zelf is het dus echt een helden-actie. Hij denkt dat hij de redder in nood is. Ik vraag me af voor wie hij het nu eigenlijk doet. Begrijp me niet verkeerd, ik ben stapelgek op hem; het is een moeilijke, maar erg lieve, attente en zorgzame man die altijd voor je klaarstaat.
Behalve nu dus voor mij.
Hij begrijpt blijkbaar niet dat er veel betere oplossingen bestaan, zoals hierboven al genoeg aangevoerd zijn.
Ik krijg het maar moeilijk aan zijn verstand gepeuterd en heb 't de laatste dagen laten zitten om erover te praten. Ik ga er vandaag nog een gesprek aan wijden, want ik begin me steeds meer te realiseren dat dit echt niet kan werken.
zaterdag 21 augustus 2010 om 10:17
quote:dreamlogic schreef op 21 augustus 2010 @ 10:03:
Voor hem zelf is het dus echt een helden-actie. Hij denkt dat hij de redder in nood is. Ik vraag me af voor wie hij het nu eigenlijk doet. Begrijp me niet verkeerd, ik ben stapelgek op hem; het is een moeilijke, maar erg lieve, attente en zorgzame man die altijd voor je klaarstaat. Behalve nu dus voor mij.Het lijkt mij inderdaad een type man waarvan je heel veel kan houden maar zich helaas niet realiseert dat hij meer weg kan gooien, dan hem lief is. Het gaat niet zozeer dat je hem straks moet delen qua tijd en ruimte (in huis), maar financieel gezien kan dit nog weleens voor veel problemen zorgen. Geef alsjeblieft goed je grenzen aan.
Voor hem zelf is het dus echt een helden-actie. Hij denkt dat hij de redder in nood is. Ik vraag me af voor wie hij het nu eigenlijk doet. Begrijp me niet verkeerd, ik ben stapelgek op hem; het is een moeilijke, maar erg lieve, attente en zorgzame man die altijd voor je klaarstaat. Behalve nu dus voor mij.Het lijkt mij inderdaad een type man waarvan je heel veel kan houden maar zich helaas niet realiseert dat hij meer weg kan gooien, dan hem lief is. Het gaat niet zozeer dat je hem straks moet delen qua tijd en ruimte (in huis), maar financieel gezien kan dit nog weleens voor veel problemen zorgen. Geef alsjeblieft goed je grenzen aan.
zaterdag 21 augustus 2010 om 10:18
Ik denk dat je hem dan duidelijk moet maken dat zijn goed bedoelde reddingsoperatie haar waarschijnlijk van de wal in de sloot zal helpen en dat het dus eigenlijk eerder een egoistische actie is om - ten koste van haar en haar kinderen - zijn eigen schuldgevoel op te lossen.
Dat klinkt misschien wat hard, maar ik denk echt dat zij er niet mee geholpen gaat zijn. En die kinderen natuurlijk al helemaal niet. Kinderen hebben ook gewoon behoefte aan een eigen plekje en zitten niet te wachten op continue rekening houden met anderen, beleefd zijn en rustig aan doen in het huis van die ander.
Dat klinkt misschien wat hard, maar ik denk echt dat zij er niet mee geholpen gaat zijn. En die kinderen natuurlijk al helemaal niet. Kinderen hebben ook gewoon behoefte aan een eigen plekje en zitten niet te wachten op continue rekening houden met anderen, beleefd zijn en rustig aan doen in het huis van die ander.
