Psyche
alle pijlers
Is het vreemd als je als vrouw niets hebt met kinderen?
woensdag 13 oktober 2010 om 16:12
Ik weet eigenlijk niet zo goed of ik dit onderwerp wel onder Psyche moet plaatsen maar ik weet even geen betere plek. Vanaf mijn 30e zijn er steeds meer mensen in mijn omgeving die kinderen krijgen of mensen die van mening zijn dat ik een 'geweldige' moeder zou zijn. Inmiddels ben ik 33 en tot op de dag van vandaag heb ik niet het gevoel dat ik iets mis en mijn vriend denkt er net zo over. Wat is je probleem dan? Nou ik heb geen probleem maar het schijnt ABNORMAAL te zijn als ik eerlijk aangeef dat ik weinig heb met kinderen. Het is niet zo dat ik een hekel aan ze heb want op afstand zijn ze best leuk maar ik moet er gewoon niet aan denken om ze zelf te hebben. Maar het is nog steeds een onderwerp wat heel gevoelig ligt bij heel veel vrouwen. Ben van mening dat je beter bewust voor geen kinderen kan kiezen dan dat je toch wel overstag gaat en er spijt van hebt want ik lees de laatste tijd steeds meer verhalen over moeders die zeggen 'was ik er maar nooit aan begonnen'. Zijn er meer vrouwen die mijn 'gevoel' met mij delen?
donderdag 14 oktober 2010 om 22:14
quote:elninjoo schreef op 14 oktober 2010 @ 20:49:
[...]
Ik zeg toch nergens dat iemand anders géén kinderen mag nemen? De keuze voor wel of geen kinderen is enkel en alleen gebaseerd op egoisme, op waar men zelf het gelukkigst van denkt te worden. Dus net zo goed als ik bewust voor géén gekozen heb, snap ik best dat anderen 'n andere keus maken.
Wil alleen niet te veel last hebben van andermans keuze, dus ben blij dat ik in mijn naaste omgeving niet met kleine kinderen geconfronteerd hoef te worden. Verder ben ik er niet door geobsedeerd ofzo, kan als ik 'n krijsend kind hoor in de supermarkt wel denken 'kutjong', maar zodra ik de deur uit stap is dat allang weer uit m'n gedachten.Kijk nog even naar je motto (en dat in combinatie met hoe je over kinderen schrijft). Maar goed, ik weet nu dat je het allemaal niet zo serieus bedoeld.
[...]
Ik zeg toch nergens dat iemand anders géén kinderen mag nemen? De keuze voor wel of geen kinderen is enkel en alleen gebaseerd op egoisme, op waar men zelf het gelukkigst van denkt te worden. Dus net zo goed als ik bewust voor géén gekozen heb, snap ik best dat anderen 'n andere keus maken.
Wil alleen niet te veel last hebben van andermans keuze, dus ben blij dat ik in mijn naaste omgeving niet met kleine kinderen geconfronteerd hoef te worden. Verder ben ik er niet door geobsedeerd ofzo, kan als ik 'n krijsend kind hoor in de supermarkt wel denken 'kutjong', maar zodra ik de deur uit stap is dat allang weer uit m'n gedachten.Kijk nog even naar je motto (en dat in combinatie met hoe je over kinderen schrijft). Maar goed, ik weet nu dat je het allemaal niet zo serieus bedoeld.
donderdag 14 oktober 2010 om 22:28
Ik zie dit topic nu pas en herken veel in de OP. Ik weet niet of TO nog meeleest maar ik wil toch even reageren.
Het lijkt wel alsof je op z'n minst iets uit te leggen hebt als je niet voldoet aan de standaard 'norm' van huisje boompje beestje. Ik ben 33 en heb, net als mijn vriend, geen kinderwens. Ik vind de kinderen van mijn stiefbroers en vriendin best leuk, maar ik ben blij dat ik ze na een dag weer zie gaan want ik voel me onhandig bij kleine kinderen. Het is niet mijn leefwereld. Ik moet er niet aan denken om zelf 24/7 geleefd te worden door een kind of meer dan 1. Ik vind mezelf een zorgzaam persoon maar ik zorg liever voor mijn kat en vriend dan voor kinderen.
Sommige collega's kunnen over niets anders praten dan hun kinderen. En het contact met mijn beste vriendin is erg veranderd sinds ze een gezin heeft. Ze heeft vrijwel geen interesse meer voor mijn leven. Ik doe mijn best om belangstellend te zijn en blijf vragen stellen maar op een bepaald moment heb ik genoeg van die verhalen over doorkomende tandjes en peuterspeelzalen.
Dus Ssie1977, ik deel je gevoel!
Het lijkt wel alsof je op z'n minst iets uit te leggen hebt als je niet voldoet aan de standaard 'norm' van huisje boompje beestje. Ik ben 33 en heb, net als mijn vriend, geen kinderwens. Ik vind de kinderen van mijn stiefbroers en vriendin best leuk, maar ik ben blij dat ik ze na een dag weer zie gaan want ik voel me onhandig bij kleine kinderen. Het is niet mijn leefwereld. Ik moet er niet aan denken om zelf 24/7 geleefd te worden door een kind of meer dan 1. Ik vind mezelf een zorgzaam persoon maar ik zorg liever voor mijn kat en vriend dan voor kinderen.
Sommige collega's kunnen over niets anders praten dan hun kinderen. En het contact met mijn beste vriendin is erg veranderd sinds ze een gezin heeft. Ze heeft vrijwel geen interesse meer voor mijn leven. Ik doe mijn best om belangstellend te zijn en blijf vragen stellen maar op een bepaald moment heb ik genoeg van die verhalen over doorkomende tandjes en peuterspeelzalen.
Dus Ssie1977, ik deel je gevoel!
donderdag 14 oktober 2010 om 23:43
Dat is het vervelende ja, dat veel vrouwen (bij de vaders blijft de blik doorgaans breder, is mijn indruk, zal wel komen omdat de zorgtaak toch meer op de vrouw neerkomt?) het niet meer kunnen opbrengen belangstelling te tonen voor andermans leven.
Dan kom ik aan met m'n kaartjes "gefeliciteerd, je bent zwanger!", "proficiat, jullie hebben een dochter!", kraamvisite, kraamkadootjes, kadootje voor de eerste verjaardag, hoe gaat het nu met doorslapen?, hoe gaat het nu met de lichamelijke klachten? hee inderdaad zeg, wat een geweldig leuke foto! wat leuk dat Lisa zo schattig reageert op haar kleine broertje, kijk nou toch wat leuk die foto van die twee! Huilt ze nog zoveel? fijn dat het beter gaat met de krampjes, vervelend dat de combinatie met je werk zo zwaar is etc etc etc etc, en dan heb ik eens iets te vertellen dat voor mij belangrijk is, en dan komt er een korte reactie a la: "wereldreis? Nou daar heb ik echt heleMAAL geen behoefte aan, laat mij maar lekker 'n weekje naar Vlieland" en klaar is het onderwerp.
Aan de hoeveelheid tekst die ik aan bovenstaande heb besteed is duidelijk te zien dat dit soort dingen me raken. Tegelijkertijd besef ik ook wel dat de zorg voor jonge kinderen nu eenmaal ontzettend ingrijpend en energievretend is en dat je, als je moet kiezen tussen energie besteden aan je kind of energie besteden aan belangstelling tonen voor vrienden, natuurlijk kiest voor het eerste. Energie is nu eenmaal niet een oneindig iets. Waarschijnlijk zou mijn blikveld zich ook vernauwen als ik in dezelfde positie zat.
Gelukkig zijn er ook heel veel mensen zonder kinderen, mensen met oudere kinderen, en mensen met jonge kinderen die er wel in slagen belangstelling te tonen voor hun omgeving.
Degenen die dat niet lukt neem ik het niet kwalijk, ik ga er vanuit dat het geen kwade wil is maar overmacht.
Zelf vind ik zo'n leven niet bij me passen, Dat zit er al van jongs af aan in. Ik heb als kind alleen vadertje-moedertje gespeeld omdat vriendinnetjes dat zo graag wilden. Ik klom liever in bomen
Dan kom ik aan met m'n kaartjes "gefeliciteerd, je bent zwanger!", "proficiat, jullie hebben een dochter!", kraamvisite, kraamkadootjes, kadootje voor de eerste verjaardag, hoe gaat het nu met doorslapen?, hoe gaat het nu met de lichamelijke klachten? hee inderdaad zeg, wat een geweldig leuke foto! wat leuk dat Lisa zo schattig reageert op haar kleine broertje, kijk nou toch wat leuk die foto van die twee! Huilt ze nog zoveel? fijn dat het beter gaat met de krampjes, vervelend dat de combinatie met je werk zo zwaar is etc etc etc etc, en dan heb ik eens iets te vertellen dat voor mij belangrijk is, en dan komt er een korte reactie a la: "wereldreis? Nou daar heb ik echt heleMAAL geen behoefte aan, laat mij maar lekker 'n weekje naar Vlieland" en klaar is het onderwerp.
Aan de hoeveelheid tekst die ik aan bovenstaande heb besteed is duidelijk te zien dat dit soort dingen me raken. Tegelijkertijd besef ik ook wel dat de zorg voor jonge kinderen nu eenmaal ontzettend ingrijpend en energievretend is en dat je, als je moet kiezen tussen energie besteden aan je kind of energie besteden aan belangstelling tonen voor vrienden, natuurlijk kiest voor het eerste. Energie is nu eenmaal niet een oneindig iets. Waarschijnlijk zou mijn blikveld zich ook vernauwen als ik in dezelfde positie zat.
Gelukkig zijn er ook heel veel mensen zonder kinderen, mensen met oudere kinderen, en mensen met jonge kinderen die er wel in slagen belangstelling te tonen voor hun omgeving.
Degenen die dat niet lukt neem ik het niet kwalijk, ik ga er vanuit dat het geen kwade wil is maar overmacht.
Zelf vind ik zo'n leven niet bij me passen, Dat zit er al van jongs af aan in. Ik heb als kind alleen vadertje-moedertje gespeeld omdat vriendinnetjes dat zo graag wilden. Ik klom liever in bomen
vrijdag 15 oktober 2010 om 07:10
quote:Iwannalive schreef op 14 oktober 2010 @ 22:14:
[...]
Kijk nog even naar je motto (en dat in combinatie met hoe je over kinderen schrijft). Maar goed, ik weet nu dat je het allemaal niet zo serieus bedoeld.
Ironie, mijn beste.
Zoveel topics gaan over 't milieu en wat we daaraan kunnen doen. Nu zal ik mijn verwarming geen graadje lager zetten voor 't milieu, of minderen met vliegreizen of... nu ja zoveel waar ik comfort en plezier uit haal. Dus toen ik in 'n topic deze uitspraak tegenkwam, dacht ik: die is voor mij!
't Is ook 'n beetje 'n tegenhanger voor die lulkoek die mensen ophangen over dat kinderen nodig zijn om later onze billen af te vegen. Net zo min dat zij hun kind hebben genomen om die reden, heb ik geen géén kind genomen omdat dat zo goed is voor 't milieu.
[...]
Kijk nog even naar je motto (en dat in combinatie met hoe je over kinderen schrijft). Maar goed, ik weet nu dat je het allemaal niet zo serieus bedoeld.
Ironie, mijn beste.
Zoveel topics gaan over 't milieu en wat we daaraan kunnen doen. Nu zal ik mijn verwarming geen graadje lager zetten voor 't milieu, of minderen met vliegreizen of... nu ja zoveel waar ik comfort en plezier uit haal. Dus toen ik in 'n topic deze uitspraak tegenkwam, dacht ik: die is voor mij!
't Is ook 'n beetje 'n tegenhanger voor die lulkoek die mensen ophangen over dat kinderen nodig zijn om later onze billen af te vegen. Net zo min dat zij hun kind hebben genomen om die reden, heb ik geen géén kind genomen omdat dat zo goed is voor 't milieu.
vrijdag 15 oktober 2010 om 07:42
Oh Roosje mijn Roosje. Ironie en het moederschap gaan best samen hoor...... Al moet ik toegeven dat er ook moeders zijn die bijna hun hele identiteit zijn kwijtgeraakt met de komt van hun spruit. Tja, zo moeder ben ik niet.
Het plan is, als zoonlief 2 is en richting peuterspeelzaal vertrekt, ik weer wat werk buitenshuis ga zoeken. Maakt dat je wat rustiger?
ps, mijn vader vroeg laatst echt of zoonlief bij hun mocht wonen. Ze zijn zo stapel op dat jong...... Zucht...... Wie niet...........???
Monique
Het plan is, als zoonlief 2 is en richting peuterspeelzaal vertrekt, ik weer wat werk buitenshuis ga zoeken. Maakt dat je wat rustiger?
ps, mijn vader vroeg laatst echt of zoonlief bij hun mocht wonen. Ze zijn zo stapel op dat jong...... Zucht...... Wie niet...........???
Monique
vrijdag 15 oktober 2010 om 09:05
quote:mjdh schreef op 15 oktober 2010 @ 07:42:
Oh Roosje mijn Roosje. Ironie en het moederschap gaan best samen hoor...... Al moet ik toegeven dat er ook moeders zijn die bijna hun hele identiteit zijn kwijtgeraakt met de komt van hun spruit. Tja, zo moeder ben ik niet. Heel goed
Het plan is, als zoonlief 2 is en richting peuterspeelzaal vertrekt, ik weer wat werk buitenshuis ga zoeken. Maakt dat je wat rustiger?
Yep stukken rustiger
ps, mijn vader vroeg laatst echt of zoonlief bij hun mocht wonen. Ze zijn zo stapel op dat jong...... Zucht...... Wie niet...........???
Elke opa en oma
MoniqueGroetjes Roos
Oh Roosje mijn Roosje. Ironie en het moederschap gaan best samen hoor...... Al moet ik toegeven dat er ook moeders zijn die bijna hun hele identiteit zijn kwijtgeraakt met de komt van hun spruit. Tja, zo moeder ben ik niet. Heel goed
Het plan is, als zoonlief 2 is en richting peuterspeelzaal vertrekt, ik weer wat werk buitenshuis ga zoeken. Maakt dat je wat rustiger?
Yep stukken rustiger
ps, mijn vader vroeg laatst echt of zoonlief bij hun mocht wonen. Ze zijn zo stapel op dat jong...... Zucht...... Wie niet...........???
Elke opa en oma
MoniqueGroetjes Roos
vrijdag 15 oktober 2010 om 10:52
quote:Lllilaaa schreef op 14 oktober 2010 @ 23:43:
Dan kom ik aan met m'n kaartjes "gefeliciteerd, je bent zwanger!", "proficiat, jullie hebben een dochter!", kraamvisite, kraamkadootjes, kadootje voor de eerste verjaardag, hoe gaat het nu met doorslapen?, hoe gaat het nu met de lichamelijke klachten? hee inderdaad zeg, wat een geweldig leuke foto! wat leuk dat Lisa zo schattig reageert op haar kleine broertje, kijk nou toch wat leuk die foto van die twee! Huilt ze nog zoveel? fijn dat het beter gaat met de krampjes, vervelend dat de combinatie met je werk zo zwaar is etc etc etc etc, en dan heb ik eens iets te vertellen dat voor mij belangrijk is, en dan komt er een korte reactie a la: "wereldreis? Nou daar heb ik echt heleMAAL geen behoefte aan, laat mij maar lekker 'n weekje naar Vlieland" en klaar is het onderwerp.
Aan de hoeveelheid tekst die ik aan bovenstaande heb besteed is duidelijk te zien dat dit soort dingen me raken. Tegelijkertijd besef ik ook wel dat de zorg voor jonge kinderen nu eenmaal ontzettend ingrijpend en energievretend is en dat je, als je moet kiezen tussen energie besteden aan je kind of energie besteden aan belangstelling tonen voor vrienden, natuurlijk kiest voor het eerste. Energie is nu eenmaal niet een oneindig iets. Waarschijnlijk zou mijn blikveld zich ook vernauwen als ik in dezelfde positie zat.
Gelukkig zijn er ook heel veel mensen zonder kinderen, mensen met oudere kinderen, en mensen met jonge kinderen die er wel in slagen belangstelling te tonen voor hun omgeving.
Degenen die dat niet lukt neem ik het niet kwalijk, ik ga er vanuit dat het geen kwade wil is maar overmacht.
Dat dus!
Dan kom ik aan met m'n kaartjes "gefeliciteerd, je bent zwanger!", "proficiat, jullie hebben een dochter!", kraamvisite, kraamkadootjes, kadootje voor de eerste verjaardag, hoe gaat het nu met doorslapen?, hoe gaat het nu met de lichamelijke klachten? hee inderdaad zeg, wat een geweldig leuke foto! wat leuk dat Lisa zo schattig reageert op haar kleine broertje, kijk nou toch wat leuk die foto van die twee! Huilt ze nog zoveel? fijn dat het beter gaat met de krampjes, vervelend dat de combinatie met je werk zo zwaar is etc etc etc etc, en dan heb ik eens iets te vertellen dat voor mij belangrijk is, en dan komt er een korte reactie a la: "wereldreis? Nou daar heb ik echt heleMAAL geen behoefte aan, laat mij maar lekker 'n weekje naar Vlieland" en klaar is het onderwerp.
Aan de hoeveelheid tekst die ik aan bovenstaande heb besteed is duidelijk te zien dat dit soort dingen me raken. Tegelijkertijd besef ik ook wel dat de zorg voor jonge kinderen nu eenmaal ontzettend ingrijpend en energievretend is en dat je, als je moet kiezen tussen energie besteden aan je kind of energie besteden aan belangstelling tonen voor vrienden, natuurlijk kiest voor het eerste. Energie is nu eenmaal niet een oneindig iets. Waarschijnlijk zou mijn blikveld zich ook vernauwen als ik in dezelfde positie zat.
Gelukkig zijn er ook heel veel mensen zonder kinderen, mensen met oudere kinderen, en mensen met jonge kinderen die er wel in slagen belangstelling te tonen voor hun omgeving.
Degenen die dat niet lukt neem ik het niet kwalijk, ik ga er vanuit dat het geen kwade wil is maar overmacht.
Dat dus!
vrijdag 15 oktober 2010 om 10:59
quote:blijfgewoonbianca schreef op 14 oktober 2010 @ 14:21:
[...]
Scherp!Scherp? Of wederom bevooroordeeld. Zal het even aan de moeders in mijn omgeving vertellen dat ze moeten oppassen voor mij omdat "ik een moederhater" ben. Want dat hadden ze volgens mij nog niet gemerkt. Ik zal ze even erbij vertellen dat een paar moedermensjes op het forum van Viva dat geconstateerd hebben. Hoe en waarom... tsja..... bevooroordeeldheid denk ik.
[...]
Scherp!Scherp? Of wederom bevooroordeeld. Zal het even aan de moeders in mijn omgeving vertellen dat ze moeten oppassen voor mij omdat "ik een moederhater" ben. Want dat hadden ze volgens mij nog niet gemerkt. Ik zal ze even erbij vertellen dat een paar moedermensjes op het forum van Viva dat geconstateerd hebben. Hoe en waarom... tsja..... bevooroordeeldheid denk ik.
vrijdag 15 oktober 2010 om 11:00
Wat ik zo opvallend vind ik dat IEDERE kinderloze hier meldt dat ze veranderende vriendschappen met moeders heeft en dat ze zich hierbij soms/vaak tekort gedaan voelt qua aandacht en fexibiliteit van de moeder.
Ik neig er dus naar om te geloven dat hier dus wel degelijk een kern van waarheid zit, al is dit niet leuk om te lezen voor de meeste moeders...
Ik neig er dus naar om te geloven dat hier dus wel degelijk een kern van waarheid zit, al is dit niet leuk om te lezen voor de meeste moeders...
vrijdag 15 oktober 2010 om 11:00
quote:roosje4 schreef op 14 oktober 2010 @ 14:37:
En NEE, bij komen ze ook niet. En ik haat geen kinderen, ik heb geen moedergevoel! En ik haat ook moekes. Zeker als je ze aan de telefoon hebt en het kind kan zijn mond niet houden en dat moeders vertederend op ingaat. Grrrrrrr. Mijn werd geleerd om mijn mond te houden als mijn moeder aan de telefoon zat.
Of als je op visite bent: continu gaat het aandacht naar het kind als je net in een verhaal zit. Gevolg: ik blijf weg!Juist en dit mag je allemaal niet zeggen want "het is gewoon niet waar" en dan ben je een moederhater. M.a.w. je liegt.
En NEE, bij komen ze ook niet. En ik haat geen kinderen, ik heb geen moedergevoel! En ik haat ook moekes. Zeker als je ze aan de telefoon hebt en het kind kan zijn mond niet houden en dat moeders vertederend op ingaat. Grrrrrrr. Mijn werd geleerd om mijn mond te houden als mijn moeder aan de telefoon zat.
Of als je op visite bent: continu gaat het aandacht naar het kind als je net in een verhaal zit. Gevolg: ik blijf weg!Juist en dit mag je allemaal niet zeggen want "het is gewoon niet waar" en dan ben je een moederhater. M.a.w. je liegt.
vrijdag 15 oktober 2010 om 11:01
quote:iones schreef op 15 oktober 2010 @ 10:59:
[...]
Scherp? Of wederom bevooroordeeld. Zal het even aan de moeders in mijn omgeving vertellen dat ze moeten oppassen voor mij omdat "ik een moederhater" ben. Want dat hadden ze volgens mij nog niet gemerkt. Ik zal ze even erbij vertellen dat een paar moedermensjes op het forum van Viva dat geconstateerd hebben. Hoe en waarom... tsja..... bevooroordeeldheid denk ik.Laat lekker zitten . Jij weet toch hoe het zit, dus wat kan jou het schelen dat je woorden verkeerd uitgelegd worden?
[...]
Scherp? Of wederom bevooroordeeld. Zal het even aan de moeders in mijn omgeving vertellen dat ze moeten oppassen voor mij omdat "ik een moederhater" ben. Want dat hadden ze volgens mij nog niet gemerkt. Ik zal ze even erbij vertellen dat een paar moedermensjes op het forum van Viva dat geconstateerd hebben. Hoe en waarom... tsja..... bevooroordeeldheid denk ik.Laat lekker zitten . Jij weet toch hoe het zit, dus wat kan jou het schelen dat je woorden verkeerd uitgelegd worden?
vrijdag 15 oktober 2010 om 11:03
quote:iones schreef op 15 oktober 2010 @ 11:00:
[...]
Juist en dit mag je allemaal niet zeggen want "het is gewoon niet waar" en dan ben je een moederhater. M.a.w. je liegt.
Blijkbaar ligt dit enorm gevoelig en voelen sommige mensen zich persoonlijk gekwetst of aangevallen en dan is aanvallen vaak de beste verdediging.....
Jij weet dat je geen kinder/moederhater bent en op mij kom je ook niet zo over. Wel fel, haha!
[...]
Juist en dit mag je allemaal niet zeggen want "het is gewoon niet waar" en dan ben je een moederhater. M.a.w. je liegt.
Blijkbaar ligt dit enorm gevoelig en voelen sommige mensen zich persoonlijk gekwetst of aangevallen en dan is aanvallen vaak de beste verdediging.....
Jij weet dat je geen kinder/moederhater bent en op mij kom je ook niet zo over. Wel fel, haha!
vrijdag 15 oktober 2010 om 11:13
quote:iris1969 schreef op 15 oktober 2010 @ 11:00:
Wat ik zo opvallend vind ik dat IEDERE kinderloze hier meldt dat ze veranderende vriendschappen met moeders heeft en dat ze zich hierbij soms/vaak tekort gedaan voelt qua aandacht en fexibiliteit van de moeder.
Ik neig er dus naar om te geloven dat hier dus wel degelijk een kern van waarheid zit, al is dit niet leuk om te lezen voor de meeste moeders...
Ja, maar ik vraag me nu serieus wel een beetje af (n.a.v. de discussie met Kjong) of dat misschien dan toch ook wel aan mezelf ligt. Niet in de zin dat de vriendschap niet veranderd is, (want dat gebeurd echt bij het krijgen van kinderen) maar meer op de manier waarop ik erin sta. En dan bedoel ik dat ik misschien moet accepteren dat het nu eenmaal zo is en dat vriendschappen veranderen in diverse levensfases. Alleen hou ik zo graag altijd alles bij het oude!
Bovendien denk ik ook dat ik het misschien ook wel duidelijker aan zou kunnen geven naar mijn vriendinnen...dat ik het heus wel leuk vind om te horen hoe het met pietje gaat, maar dat ik niet 24/7 alle info over pietje hoef te horen.
Overigens zonder dat ik mezelf egoïstisch vind, want dat ben ik zeker niet..
Wat ik zo opvallend vind ik dat IEDERE kinderloze hier meldt dat ze veranderende vriendschappen met moeders heeft en dat ze zich hierbij soms/vaak tekort gedaan voelt qua aandacht en fexibiliteit van de moeder.
Ik neig er dus naar om te geloven dat hier dus wel degelijk een kern van waarheid zit, al is dit niet leuk om te lezen voor de meeste moeders...
Ja, maar ik vraag me nu serieus wel een beetje af (n.a.v. de discussie met Kjong) of dat misschien dan toch ook wel aan mezelf ligt. Niet in de zin dat de vriendschap niet veranderd is, (want dat gebeurd echt bij het krijgen van kinderen) maar meer op de manier waarop ik erin sta. En dan bedoel ik dat ik misschien moet accepteren dat het nu eenmaal zo is en dat vriendschappen veranderen in diverse levensfases. Alleen hou ik zo graag altijd alles bij het oude!
Bovendien denk ik ook dat ik het misschien ook wel duidelijker aan zou kunnen geven naar mijn vriendinnen...dat ik het heus wel leuk vind om te horen hoe het met pietje gaat, maar dat ik niet 24/7 alle info over pietje hoef te horen.
Overigens zonder dat ik mezelf egoïstisch vind, want dat ben ik zeker niet..
vrijdag 15 oktober 2010 om 11:28
quote:kjong schreef op 14 oktober 2010 @ 17:07:
Het topic begon vooral met kattige opmerking over kinderen en hoe vrij van verplichtingen en gezellige speeltuinhandelingen de niet-barende had.
Ik gaf aan dat ik datzelfde gevoel nog steeds heb, terwijl ik moeder ben.
Maar toen werd ik toch ineens als een Moeke de Heks bestempeld.
Sja.
Dan kan je 'm krijgen.
En ik ben niet eens opgewarmd.
2 vragen. Waarom waren de opmerkingen van mensen die zich vrij van verplichtingen voelen omdat ze geen kinderen hebben etc "kattig"?
En hoezo werd jij bestempeld als een moeke de heks toen je aangaf diezelfde jeugdigheid in je gedrag ook nog te bezitten? Waar haal jij dat uit?
Het topic begon vooral met kattige opmerking over kinderen en hoe vrij van verplichtingen en gezellige speeltuinhandelingen de niet-barende had.
Ik gaf aan dat ik datzelfde gevoel nog steeds heb, terwijl ik moeder ben.
Maar toen werd ik toch ineens als een Moeke de Heks bestempeld.
Sja.
Dan kan je 'm krijgen.
En ik ben niet eens opgewarmd.
2 vragen. Waarom waren de opmerkingen van mensen die zich vrij van verplichtingen voelen omdat ze geen kinderen hebben etc "kattig"?
En hoezo werd jij bestempeld als een moeke de heks toen je aangaf diezelfde jeugdigheid in je gedrag ook nog te bezitten? Waar haal jij dat uit?
