jaloers

01-11-2010 07:08 132 berichten
Alle reacties Link kopieren
ik ben zooooo jaloers , 4 weken geleden bevallen en mijn man gaat weer voor t eerst naar zn werk vandaag , ik kan niet wachten tot ik ook weer mag gaan werken ;) hoewel ik mijn dochter enorm ga missen :(
Alle reacties Link kopieren
dan zou ik (weer)naar een andere psycholoog moeten en dan moet ik weer alles oprakelen en ik word daar zo moe van en ik heb alle energie nodig voor mijn baby nu , moet ik dat dan toch doen?
quote:hellepie schreef op 01 november 2010 @ 15:20:

dan zou ik (weer)naar een andere psycholoog moeten en dan moet ik weer alles oprakelen en ik word daar zo moe van en ik heb alle energie nodig voor mijn baby nu , moet ik dat dan toch doen?



Het gaat erom dat je begeleid wordt, denk ik. Dan hoef je het nieteens over het verleden te hebben. Dus er hoeft niks opgerakeld te worden. Het lijkt me dat ze je gaan begeleiden in het normaal functioneren met kind.

Waar is je man eigenlijk in dit hele verhaal? Ik schreef net dat huisarts en verloskundige jou hebben laten bungelen, maar waar was je man? Vindt hij het allemaal prima gaan?
Alle reacties Link kopieren
ik heb meer aan mijn man dan ik ooit aan welke psycholoog dan ook gehad heb (behalve die van sovatraining)

en mijn man begrijpt ook mijn punt
Maar vindt je man niet dat je begeleiding nodig hebt?
Alle reacties Link kopieren
en even voor de duidelijkheid. lief bedoeld van je, maar ik moet geen bemoeienis met mijn kind
Alle reacties Link kopieren
nee
quote:hellepie schreef op 01 november 2010 @ 15:29:

en even voor de duidelijkheid. lief bedoeld van je, maar ik moet geen bemoeienis met mijn kind



Nee, ze gaan zich niet met jouw kind bemoeien. Daar moet je niet bang voor zijn. Ze kunnen jou misschien begeleiden, en dat is niet hetzelfde als bemoeien met....

En als je dit op zn beloop laat, komt er misschien wel een moment dat er bemoeienis met jouw kind komt en dan heb je niet zo heel veel meer te willen.
Ik houd mijn hart vast, eerlijk waar.
Even toch een nog een vraagje: zou het kunnen zijn dat jouw man jouw duidelijke afhankelijkheid van hem, wellicht fijn vindt?
Alle reacties Link kopieren
mijn afhankelijkheid van hem???? hij is niet minder afhankelijk van mij dan ik van hem hoor?!

en ga nu niet zeggen dat ik te makkelijk denk oid maar het gaat beter met mij dan jullie denken of dan ik overkom en daarbij zou mijn man het wel gezegd hebben als hij vond dat ik hulp nodig heb.

en een trauma verwerken ligt voor het grootste deel bij jezelf weliswaar met hulp van anderen maar toch.. en ik heb 2 zussen en een man die er altijd voor me zijn ,

ik heb een aantal keer aangegeven dat ik in een praatgroep wildde toen ik 17 was ik heb in 5 groepen gezeten maar ik was de enige die praatte nou dan heb je het wel gehad zegmaar ik hoop dat jullie dat snappen
Dat snap ik heel goed. Heb zelf ook ooit in een praatgroep gezeten, was niks voor mij. Heb bij zoveel behandelaars gezeten die niks voor mij waren.

En idd, genezing ligt voor een groot deel bij jezelf, maar (objectieve) hulp kan soms geen kwaad. En ergens is er hulp die wel wat voor jou is.
Alle reacties Link kopieren
Je kind wordt niet bij je weggehaald je wordt niet in een instelling gezet. Echt niet. Jij zoekt hulp en daarmee laatje juist heel veel verantwoordelijkheid zien..veel meer dan dat je in je eentje gaat doormodderen. Echt, het zou heel vreemd zijn als je geen hulp zou zoeken.
Alle reacties Link kopieren
of het getuigd van een sterke geest choco
quote:hellepie schreef op 01 november 2010 @ 15:47:

of het getuigd van een sterke geest choco



Vind jij zelf dat het goed gaat, Hellepie?

Een sterke geest wil niet perse zeggen dat je het goed doet, of dat het goed komt. Het zegt alleen dat je er het beste van wilt maken, niet of dat ook gaat lukken.

Sterke geest hebben, is erkennen dat er meer nodig is dan een sterke geest.
En doormodderen kan goed en sterk zijn, als je alleen bent. Doormodderen als er een kind bij betrokken is, is gewoon niet slim.
Alle reacties Link kopieren
ik weet heel goed wanneer ik aan de bel moet trekken en dat is niet nu en ik ben niet de enigste die dat vind ik heb ook nog ouders en een broer en zussen en niet te vergeten mijn man en dan onze vrienden nog en geen van allen heb ik erover gehoord.
Ok. Dan doe je het niet.



Rijst bij mij steeds meer de vraag waarom je zo bang bent voor bacterieen en virussen van demente bejaarden en zieke zwagers. Persoonlijk vind ik de thuissituatie voor baby een groter risico dan die so called gevaarlijke bacterieen. Maar dat vind ik.



Ik wens je veel succes.
Alle reacties Link kopieren
dat hoort bij een kersverse mama ;)
Alle reacties Link kopieren
wat zie jij dan precies voor risico? kun je dat uitleggen?
Het risico dat jij ongelooflijk labiel overkomt, waarvan ik de indruk heb/krijg dat die niet alleen met de zwangerschap te maken heeft. Het risico dat jij de indruk wekt het helemaal niet zelf te kunnen handelen en dat jij wellicht te laat aan die bel trekt. Besef ook dat je beter te vroeg dan te laat aan die bel kunt trekken. Liever nog groter puin voorkomen dan het te moeten ruimen.

Wat heb je te verliezen, als je wel die hulp inschakelt? Je moet die hulp misschien niet zo zwaar zien, Hellepie. Je opent hier een aantal topics. Die topics kun je ook bij een hulpverlener die je een uurtje in de week ziet, openen. Waarschijnlijk krijg je dan wat meer feedback waar je wat aan hebt. Plus, niet onbelangrijk: mocht het niet lekker gaan, dan zit je al wél in die molen en kan er meteen wat mee gedaan worden. Als je wacht tot de nood hoger is, moet je misschien lang(er) wachten op hulp.

Weet je dat je dit soort dingen ook met CB kan bespreken? Ok, toegegeven: zou ik ook niet op míjn CB doen.
Nog een klein dingetje: weet je wat ik zo fijn vond van zo'n gesprekje per week? Dat mijn hoofd er wat rustiger door werd. Gewoon puur door het praten over wat me bezighield, waar ik tegenaan liep, zónder het gevoel te krijgen dat ik de mensen in mijn omgeving ermee belastte.
quote:hellepie schreef op 01 november 2010 @ 15:56:

ik weet heel goed wanneer ik aan de bel moet trekken en dat is niet nu en ik ben niet de enigste die dat vind ik heb ook nog ouders en een broer en zussen en niet te vergeten mijn man en dan onze vrienden nog en geen van allen heb ik erover gehoord.



Vergeet niet Hellepie, dat die mensen vaak ook niet alles zien. Ik neem aan dat jouw ouders, broers en zussen nu niet dagelijks bij je over de vloer komen. En 'echte gesprekken voeren' is er vaak niet bij als je net bent bevallen. Het gaat meer over je baby. Je kan hun dus best de indruk geven dat je het allemaal wel redt op dit moment.



Wat ik bedoel: misschien heb jij op dit moment wel een prima uitstraling, maar voel je je niet zo. En daarom zegt niemand er wat over.



Ik denk echt dat je aan de bel moet gaan trekken. Dat zou alleen maar heel sterk van je zijn.
En dat laatste kan ik alleen maar beamen.

Waarom zou je niet sterk blíjven zijn? Want dat je sterk bént, is wel duidelijk.
Alle reacties Link kopieren
Hellepie.....

Ik heb het eigenlijk altijd voor je opgenomen in je topics en je altijd van goedbedoelde adviezen voorzien.

Maar nu wil eigenlijk alleen maar tegen je zeggen: zoek hulp hierbij. Als je dan niet naar mij wil luisteren doe het dan naar de andere zoveel goed bedoelde adviezen hier.

Heel veel meiden hier spreken uit ervaring, hebben het zelf ook meegemaakt.

Sterker nog, ik wou dat ik destijds aan de bel getrokken had....had me een hoop ellende bespaard.
Alle reacties Link kopieren
Lieve Hellepie,



Het is niet voor niks dat wij naar aanleiding van je posts het idee hadden dat er psychisch meer aan de hand was met je, het bleek ook echt zo te zijn. Dus zo verkeerd zijn wij niet. Je doet alsof wij allemaal tegen je zijn en roepen dat je het niet goed doet, maar dat is niet zo. Je hebt heftige dingen meegemaakt in je leven en die zijn niet zomaar even verdwenen, zeker niet na een ingrijpende gebeurtenis als een kind krijgen.



Ik heb ook echt het idee dat het je zou helpen als je in therapie zou gaan of iets dergelijks, want je komt inderdaad een beetje labiel over. En dat kun je niet afschuiven op je bevalling en dat je net moeder bent. Ik had bijvoorbeeld op dag 4 last van de bekende kraamtranen, maar verder was ik volkomen hetzelfde als vóór mijn zwangerschap en zéker geen hormonenbom. Ik denk dat je het zelf allemaal afschuift op het kersverse moederschap, maar dat er ergens toch meer meespeelt. De forummers hier geven goedbedoelde adviezen en ik hoop dat je daar iets mee doet. Daar heeft je kindje alleen maar baat bij!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven