Oogkleppen, Wazen, BeenThereDoneThats en Tranen, deel 5

Nicole je begrijpt me helemaal. Hoewel ik heel gelukkig ben, ben ik toch onzeker als er een meningsverschil is. Hoe vaak ik dan niet zeg "laten we er maar mee kappen". Hij laat me dan uitrazen en houdt me daarna stevig vast. We praten ook alles goed uit. Dat is heel erg wennen als je alleen maar geweld gewend bent.

quote:Nicole je begrijpt me helemaal. Hoewel ik heel gelukkig ben, ben ik toch onzeker als er een meningsverschil is. Hoe vaak ik dan niet zeg "laten we er maar mee kappen". Hij laat me dan uitrazen en houdt me daarna stevig vast. We praten ook alles goed uit. Dat is heel erg wennen als je alleen maar geweld gewend bent.  Jee, dat kan ik me goed voorstellen. Ik weet niet of jij een gemakkelijke prater bent. Ik ben dat (helaas) niet. Wij proberen echter ook alles uit te praten; betekent wel vaak dat hij de woorden uit me moet trekken....heb dan ook nog een lange weg te gaan op dat gebied!

Nee een echte prater ben ik niet. Krop meer alles op. Maar mijn vriend merkt meteen als er iets is. Zelfs als hij me belt in zijn pauze. Hij weet daar wel mee om te gaan, en we hebben afgesproken dat als ik ergens mee zit en er niet goed kan over praten het een en ander op papier te zetten en het  hem dan laten lezen, zo ben ik het kwijt en hij weet wat er is..

quote:Nee een echte prater ben ik niet. Krop meer alles op. Maar mijn vriend merkt meteen als er iets is. Zelfs als hij me belt in zijn pauze. Hij weet daar wel mee om te gaan, en we hebben afgesproken dat als ik ergens mee zit en er niet goed kan over praten het een en ander op papier te zetten en het  hem dan laten lezen, zo ben ik het kwijt en hij weet wat er is..Jee, wat goed. Dit is iets wat ze mij ook wel eens hebben voorgesteld, maar ik heb er nog nooit iets mee gedaan, vind dat ook best eng; maar ik begrijp dat het voor jou/jullie wel werkt?!

Ja het werkt voor ons. Maar ik laat het hem alleen wel lezen als ik er niet ben.. Hij mag het niet lezen waar ik bij ben. En daar heeft hij respect voor.

Naderhand vraag ik hem of hij het gelezen heeft en dan praten we er eventueel nog over.

Hallo lieve allemaal,

ik hoop dat het feit dat er de laatste dagen niet is geschreven inhoudt dat we allemaal een leuk weekend hebben (gehad)...



*;  Liefs, Lemmy

Een druk weekend, en best leuk. Maar ik weet ook weer niet helemaal hoe ik me nu echt voel. Neem een beetje afstand, ook hier lees ik dan wel maar weet niet wat ik kan schrijven.

LemmyO+



Eszi, ik heb nog niet gebeld nee, morgen moet ik het echt gaan doen.

Ik schrijf een ander moment meer, we komen net thuis, dochtertje ligt net op bed en ik ga even op de bank zitten. Wil iedereen hier graag veel liefs sturen en een *;

Hoi Lemmy,



ja, ik heb een lekker weekend gehad. Ik heb wel gewerkt dit weekend, maar het was erg gezellig op het werk en lekker rustig voor de verandering. En jij??Ook een leuk weekend gehad?



Het is inderdaad een beetje stil hier de laatste dagen...maar misschien is dat dan juist een gunstig teken?



Ik ben hier van de week niet meer, dan is man weer thuis. Ik ga ook alles in orde maken voor mijn vakantie.......



Voor een ieder hier, een fijne zomervakantie.....en als je hier in Nedereland blijft hoop ik op veel mooi weer, want dit is nu ook niet alles met dit weer, althans hier in Rotjeknor!



groetjes...en liefs Elf*;

Hoi Elfje,

mijn weekend was rustig maar wel fijn... veel thuisgeweest en genoten van de kinderen, elkaar, de rust...

Ik wens jou een heel goede vakantie met veel mooi weer! (en een goede sfeer, dat ook natuurlijk.....) *;

Liefs, Lemmy





Ha Iseo!

*; O+ :R Fijn dat jij ook een leuk weekend hebt gehad!

Liefs van mij.

Haidiehai,

Fijn dat juIIie aIIemaaI een Iekker weekend gehad hebben! *;



Het wordt weI tijd dat het zonnetje echt gaat schijnen hoor.... Mijn kids hebben nu vakantie en we gaan niet naar het buitenIand. Ik had een Iang weekend op de camping in recreatiepark SIagharen geboekt voor de meiden maar na het boeken (en betaIen) kwam ik erachter dat we zeIf een caravan mee moesten nemen.... Haha, die hebben we niet eens... Ik dacht dat het incI. caravan was... Iekker handig... geIijk een maiI gestuurd om de boeking te annuIeren maar nog niets gehoord... Morgen maar even beIIen. Ik hoop dat het opgeIost wordt en het geId teruggestort wordt.



EIfje.. ik hoop dat jouw man zich gedraagt in zijn weekje vrij zodat je je kan voorbereiden op de vakantie.



Mijn weekend was iets minder maar goed... betere tijden breken op een keer aan. Daar hou ik me maar aanvast.



Ik ga sIapen. Morgen weer werken.



Iiefs aIIemaaI en sIaap Iekker,

thirza

Goedemorgen lieve meiden,



Hoe was jullie weekend? In mijn geval was het niet schrijven op het forum een goed teken, ik heb namelijk een druk en leuk weekend gehad  Ik heb wel zaterdagavond een flinke dip gehad. Nu eigenlijk weer  Ik belde gisteren de kinderen (nogal laat, niet zo slim) en de jongste begon te huilen dat ze naar me toe wilde. Maar ja, ze was ook moe dus ik zal voortaan wat vroeger bellen. Toch denk ik dat anderhalve week veel te lang voor haar is, dus ik moet maar afwachten hoe dat gaat. 



Thirza, ik wil later op je reageren op je topic. Pas je een beetje op dat je niet te herkenbaar wordt door de details in je verhalen? Elfje, het is me nog steeds niet gelukt te reageren en nu kun je weer niet internetten, sorry



Voor iedereen een *;



liefs,

dubio

Eszi, hoe gaat het met je?

Ja, fijn is het om van je af te kunnen schrijven.



Ik vind het heel erg om te lezen dat je hem nog steeds moet spreken aan de telefoon. Moeilijk lijkt me dat. Dan is hij ergens de hele tijd aanwezig, kan altijd ineens bellen. Nog steeds invloed op je leven, je nieuwe leven.

Het lijkt misschien niet zo heel groot, af en toe een telefoontje. Maar ik denk juist van wel. Het doet gewoon veel met je. Zelf zeg je ook al dat het stemmetje in je hoofd toch die vraag blijft stellen, wat als hij echt veranderd is? Die vragen kunnen zo spoken. Je denkt weer zo terug aan die tijd die je graag achter je zou willen laten. Het houdt je vast. Je verlangt terug naar hoe het ook kon zijn, je wordt geconfronteerd met hoe erg het ineens kon omslaan, al die gedachtes, dat kost wat energie.

Voor jou, voor je rust en om het echt af te kunnen sluiten lijkt me het zoveel beter als deze telefoongesprekken stoppen.



De angst voor zijn reactie is nu het enige wat je ervan weerhoudt om er mee te stoppen?

Wat Dubio schreef, je staat hem te woord om ervan af te zijn op dat moment. Maar daar schep je ongewild ook weer de ruimte voor hem om volgende keer weer te bellen. Hij zal het net zo lang proberen tot het weer lukt, en daarmee het de volgende keer ook blijven proberen.



Hoe is het verder? Hoe was jouw weekend?



Ik ga even verder lezen hier.

Veel liefs!!!

quote:Toen ik net was weggevlucht bij mijn ex zeiden de meeste mensen mij "het komt wel weer goed"Ik geloofde daar weinig van en viel vaak huilend in slaap..

nu we een jaar verder zijn is alles inderdaad goed gekomen..

Dus voor iedereen die twijfelt om voor jezelf te kiezen...Doe het gewoon zet die stap.. Bij mij duurde het 15 jaar om die stap te zetten.. maar het was al die ellende en pijn waard die ik na vertrek kreeg..

Nu ben ik een veel sterker persoon geworden die goed voor zich zelf kan opkomen!



Sterkte iedereen*;

Hallo Jolantje.

Ik heb je nog niet echt begroet hier op het topic, maar welkom dus!

Pak dit stukje er even uit.

Omdat het waar is. Je gaat weg, neemt de stap of wordt gedwongen omdat je geen andere keuze hebt...en de eerste periode is zo zwaar..

Echt een ellendige tijd waarin je van niets zeker kunt zijn. Je bent jezelf ook zo kwijt geraakt, waar is je vertrouwen?

Maar elke dag kom je dichterbij een soort gevoel, een soort rust die je hebt gemist. Het gaat echt steeds beter.



Kun je gaan genieten van kleine dingen, die zo betekenisvol zijn omdat ze niet vanzelfsprekend waren in de tijd met je ex samen.

Nu is er ruimte voor.

En kun je het ook voelen.



Wat goed dat je na een jaar al zover bent gekomen!

:R

Lieve Dubio *;

Wat verdrietig dat je jongste zo moest huilen...

Oh wat lijkt me het moeilijk voor jou.

Kan me goed voorstellen dat je er een flinke dip van hebt.

Het is ook lang, anderhalve week voor zo'n kleine meid. Wat zal dat moment als ze thuiskomen heerlijk zijn, en gelukkig weer een dag dichterbij.

Heel veel liefs, Dubiootje, ik weet even niet wat ik kan schrijven aan je. Het is gewoon niets, en ook nog die zorgen of het allemaal wel goed gaat.





Zal blij zijn om straks je stukje te lezen dat je meisjes weer fijn thuis zijn, dat ze wat leuke vakantie-verhalen aan jou te vertellen hebben, dat er toch ook een leuke tijd hebben gehad.



Maar fijn dat jij ook een druk en leuk weekend hebt gehad toch! Goed, wat afleiding. Hoe was het jazz-concert?

Heb je verder nog wat leuks de komende dagen, om te doen? Dat die dagen inderdaad maar voorbij mogen vliegen!

O+

Lieve Thirza

Betere tijden gaan echt aanbreken *;:R



Ik schrijf je later meer, veel liefs!!

Mamzelle *;O+

Hoe is het met jou?



Ik wil ook nog wel mijn ei kwijt over iets, maar ik weet nog even niet hoe. Kom er later op terug.

Verder ook groetjes aan alle anderen!

Lemmy



Dag! Iseo

Mamz, ze vindt het vast fijn bij jou *;



Kom vanavond wel even uitgebreid schrijven, het schiet allemaal even niet op hier. Moet ook nog bellen enzo.

hallo lieve allemaal hier,



Dubio....*; van mij. Je bent een kanjer. Zelf in de problemen en toch wijze raad voor een ander. Nog even en dan kan je gaan aftellen, heb je je kinderen weer bij je.

Ik zal vanaf morgen niet meer reageren, maar lezen probeer ik hier wel zodra ik even alleen ben. En weet ik dat ik nog zeker een uur alleen ben, kan ik ook nog even reageren en dan alles wissen...

Lieve anderen allemaal....tot schrijfs......



*;:R Elf

Lieve Elf!!

Hoop dat je toch snel de kans hebt even te vertellen hoe het gaat met je.

Denk aan je *;

quote:





Hij slaat de hond niet, maar hij wil de hond in zijn macht hebben,. Hij is de baas en de hond moet precies reageren zoals hij dat wil. Zo is de hond vaak bang van hem, en dat is gekomen nadat hij in 2004 weer voor de eerste keer sinds 7 jaar weer echt zijn zelfbeheersing was verloren. Hij was kwaad op mij...iedereen was bang hier in huis, inclusief de hond. Dat is dus ook nooit meer over gegaan bij de hond. Zodra mijn man zijn stem verheft, kruipt ze voor hem. Zodra hij ongeduldig is, merk ik dat aan de hond. Hij kan dat niet uitstaan, want hij doet toch niks bij haar???? Hoe vaak ik al niet heb geprobeerd uit te leggen aan hem dat hij moet proberen om zich klein te maken tegenover de hond zijn niet meer te tellen. Maar hij vindt dat onzin, dus als hij ze roept om uit te laten en de hond komt niet gelijk wordt hij boos. Als de hond eindelijk heel klein voor hem zit, moet ze haar kop omhoog doen van hem. Ze mag niet bedelen. Vind ik ook niet fijn en negeer haar dan. Ze mag niet kwijlen als ze haar eigen eten krijgt. Haalt haar steeds van de etensbak weg als ze te snel eet volgens hem. Als we crusli eten, krijgt ze het laatste beetje van ons. Ik zet het dan neer op haar etensplek en dan kan ze het laatse beetje melk eruit likken. Als hij het geeft aan haar wanneer ik er niet!!! bij ben, dan zet hij de kom eerst 10 minuten hoog op het aanrecht en zegt daar dan ook bij, je krijgt het nog niet, want alleen als ik te vreten voor je hebt kan je gelijk bij me komen. Daarna geeft hij het aan haar. Wat maakt het nou uit, het is maar een hond!! Deze dingen hoor ik allemaal van mijn dochter. Ook het wegduwen bij haar eten doet hij alleen maar als ik er niet bij ben. Als ik er wel bij ben, geeft hij zijn laatse beetje crusli direkt en geeft de hond dan een lief klopje op haar rug emet de woorden erbij lekker he?  En dat zijn de dingen waardoor ik denk, jij wil niet echt je best doen om te veranderen. Ik had echt de hoop dat hij zijn best deed om te veranderen. Ook al heeft hij zich niet aan bepaalde afspraken gehouden. Zo zou hij naar de huisarts gaan om te praten over zijn agressieve gedrag. Hij zou met zijn broer en neef gaan praten en hij zou niet meer aangeschoten of dronken worden in mijn bijzijn. Al die dingen heeft hij zich niet aan gehouden. Dat stoort me wel, maar ik had/heb dan zoiets van, je probeert in ieder geval iets aan je uitbarstingen te doen. Maar nu ik die dingen van mijn dochter hoor hoe hij met de hond omgaat, twijfel ik aan zijn oprechte bedoelingen om te veranderen. want ik denk dat hij zijn boosheid inslikt omdat hij bang is om me kwijt te raken, en dat het op een gegeven moment weer tot een uitbarsting komt. De vraag is alleen, wanneer....over een maand, over een jaar, over 3 jaar? 



Het is zo verwarrend allemaal, want nu is hij weer weg voor 2 weken. Hij belt elke dag even voor een gewoon praatje, dat is dan weer zo vertrouwd, dat ik ga twijfelen. Zijn stem is vertrouwd, dit leven is vertrouwd en niet slecht. Ik heb alles wat mijn hartje begeerd, ik kan in feite gaan en staan waar ik wil...zolang ik maar mijn stemming op hem aanpas als hij thuis is.Ik kan mezelf zijn tot op zekere hoogte. Zolang ik vrolijk ben, lief, zorgzaam is er niks aan de hand. Een slechte bui mag ik hebben, zolang dat maar niet te lang durt. Ziek mag ik zijn, zolang het maar niet te lang duurt etc etc.

 



Lieve Elfje,



Je verhaal is al van een tijdje geleden, maar ik kon me herinneren dat ik er nog op wilde reageren. En nu ik het nog eens doorlees weet ik het weer.



Die hond. Hoe jouw man met die hond omgaat... zo ging hij eerst met jou omgaan. Zo zou hij je het liefst  nog steeds behandelen, ware het niet dat hij bang is dat je "bijt". Jij bent 4 jaar geleden begonnen van je af te bijten. Je hebt een stuk macht teruggenomen en daarmee is het "evenwicht" in de relatie (feitelijk een ongelijkwaardigheid maar daar zat toch een soort van stabiliteit in) verstoord. In zijn nadeel, wel te verstaan.



Hij durft nu niet meer zo goed als voorheen. Waarschijnlijk is hij bang voor je geworden, en is hij daarbovenop bang dat je weggaat en daarmee zijn hele leventje instort. Maar die agressie, die machteloosheid, die moet hij nog steeds kwijt. Hij kan zich nu niet meer op jou afreageren dus doet hij het op je hond. Ik wil niet weten wat hij doet als er niemand bij is. Je weet dat het erger is als jij er niet bij bent en de kinderen wel. Hoe het is als er niemand bij is? Het beest is niet voor niets doodsbang.



Lees alsjeblieft je eigen stukje over het arme beestje nog eens terug en bedenk je dat dit de gevoelens zijn die je man in zich heeft. Hij heeft een bepaalde mate van controle over die gevoelens waardoor hij ervoor kan kiezen ze niet op jou maar op de hond te botvieren. Wat gebeurt er als hij die controle kwijtraakt? Ik heb vanaf het begin het gevoel van een tikkende tijdbom gehad bij jouw verhaal. Je man is niet veranderd, heeft geen zelfonderzoek gedaan of therapie gevolgd. Jij bent veranderd en daarmee ook jullie relatie. En dan nog is die verre van wat jij zou willen. Hij heeft alleen een ander mikpunt voor zijn agressie gevonden. Maar die hond... dat gaat uiteindelijk niet genoeg zijn. Dat is te makkelijk. Die kan hij zijn machtswellust niet bevredigen, die leegte die hij in zichzelf voelt en alleen kan opvullen als hij een ander in zijn macht kan hebben.



Hij speelt een rol en jij ook. Wat jullie hebben is niet echt, het is een toneelspel. Jij kunt jezelf niet zijn omdat hij dat niet toestaat en hij... hij weet waarschijnlijk niet eens wie hij is.





"Ik kan mezelf zijn tot op zekere hoogte", schrijf je. Denk er eens over na wat dat betekent. Jezelf zijn tot op zekere hoogte, dat is niet jezelf zijn. Jezelf zijn is zijn wie je bent, niet op bepaalde punten "mogen" zijn wie je bent. Dan bepaalt een ander welke eigenschappen en gedragingen wel en niet acceptabel zijn en tot op welke hoogte. Die "hoogte", dat zijn grenzen die hij jou oplegt en die voor jou behoorlijk willekeurig en moeilijk in te schatten zijn. Wanneer ben je te lang ziek, hoelang mag je chagrijnig doen? Jij mag je binnen die grenzen "vrij" bewegen.



Weet je, in de gevangenis heb je ook ruimte. Daar kun je ook "tot op zekere hoogte" je eigen gang gaan. Maar vrij ben je niet. Jij bent dat nu ook niet. En dat vertrouwde... als je jarenlang in de gevangenis zit, wordt vrijheid ook beangstigend. Want vrijheid betekent ook verantwoordelijkheid, jezelf redden. Dat houdt je gevangen. Maar lieve Elfje... jij moet fladderen, vrij zijn, je vleugels kunnen uitslaan. Je hebt de kracht al laten zien, die heb je in je. Gebruik ze nu. Je weet niet hoeveel tijd van leven je hebt.



heel veel liefs,

dubio

Dubiootje, gelukkig weer een dagje voorbij...:R 

Ik hoop dat het goed gaat met jou en je kinderen.



*; voor iedereen!

weggehaald

Dubiootje *;

Ach Dubio toch, wat rot voor je... *;

Is er iets wat we kunnen doen? ('wil je erover praten' klinkt zo stom..., maar als je er iets aan hebt, stort gerust je hart uit...)