Psyche
alle pijlers
Kan ik mijn vader vergeven?
vrijdag 10 december 2010 om 17:46
Kan ik mijn vader vergeven als hij mede schuld heeft aan mijn psychische problemen?
Mijn vader was vroeger alcoholist en heeft mij en het gezin vaak gekwetst. Vaak ruzie thuis en ellende.
Nu kamp ik zelf met psyschische problemen waarvoor ik in behandeling ben maar dat gaat niet vooruit. Ik vraag mezelf voortdurend af of mijn problemen door de situatie van vroeger komt. Als dat zo is, is het zijn schuld.
Ik wil het graag loslaten, hij heeft sorry gezegd, het gaat nu paar jaar al goed. Hij drinkt nog wel eens maar niet meer zoals vroeger en kwetst ook niet meer. Het is gewoon gezellig thuis. Maar mijn gevoelens zijn er nog. Ik wil graag naar hem kijken zonder aan vroeger te denken en verder gaan.
Maar lukt me niet los te laten en wil dat zo graag! Of kan ik het hem gewoon niet vergeven.
Valt het uberhaupt te vergeven?
Mijn vader was vroeger alcoholist en heeft mij en het gezin vaak gekwetst. Vaak ruzie thuis en ellende.
Nu kamp ik zelf met psyschische problemen waarvoor ik in behandeling ben maar dat gaat niet vooruit. Ik vraag mezelf voortdurend af of mijn problemen door de situatie van vroeger komt. Als dat zo is, is het zijn schuld.
Ik wil het graag loslaten, hij heeft sorry gezegd, het gaat nu paar jaar al goed. Hij drinkt nog wel eens maar niet meer zoals vroeger en kwetst ook niet meer. Het is gewoon gezellig thuis. Maar mijn gevoelens zijn er nog. Ik wil graag naar hem kijken zonder aan vroeger te denken en verder gaan.
Maar lukt me niet los te laten en wil dat zo graag! Of kan ik het hem gewoon niet vergeven.
Valt het uberhaupt te vergeven?
zaterdag 11 december 2010 om 00:45
Je moet hem alleen vergeven als jij het kan en het wil. Heb het idee dat je misschien wel wil, maar (nog) niet kan? Of denk je dat het moet?
Zoals jij slachtoffer bent - en itt bovenstaande post denk ik dat ervaringen / je jeugd wel degelijk vormt en je nu anders in het leven had gestaan als je wel een fijne jeugd hebt gehad - is jouw vader dat waarschijnlijk ook. Ik weet iet of je daar iets van weet?
Misschien dat je van daaruit eea in ander perspectief kan zien.
Maar nogmaals, het is iets wat je zelf echt moet willen.
Belangrijker dan vergeven is dat jij wel die cirkel doorbreekt , indien van toepassing.
Zoals jij slachtoffer bent - en itt bovenstaande post denk ik dat ervaringen / je jeugd wel degelijk vormt en je nu anders in het leven had gestaan als je wel een fijne jeugd hebt gehad - is jouw vader dat waarschijnlijk ook. Ik weet iet of je daar iets van weet?
Misschien dat je van daaruit eea in ander perspectief kan zien.
Maar nogmaals, het is iets wat je zelf echt moet willen.
Belangrijker dan vergeven is dat jij wel die cirkel doorbreekt , indien van toepassing.
zaterdag 11 december 2010 om 13:54
[quote]PoisenIvy schreef op 11 december 2010 @ 00:45:
Je moet hem alleen vergeven als jij het kan en het wil. Heb het idee dat je misschien wel wil, maar (nog) niet kan? Of denk je dat het moet?
Ik heb het idee dat ik het wil want ik wil dolgraag van dat gevoel af. En me niet de hele tijd afvragen of het door hem komt. Ik wil gewoon een leuke kerst en niet die vervelende gevoelens.
Ik wil door met mijn leven en het verleden achter mij laten.
Maar waarom lukt het dan niet? Misschien is dat een teken dat ik het nog niet kan. Maar ik weet ook niet hoe het moet...
Je moet hem alleen vergeven als jij het kan en het wil. Heb het idee dat je misschien wel wil, maar (nog) niet kan? Of denk je dat het moet?
Ik heb het idee dat ik het wil want ik wil dolgraag van dat gevoel af. En me niet de hele tijd afvragen of het door hem komt. Ik wil gewoon een leuke kerst en niet die vervelende gevoelens.
Ik wil door met mijn leven en het verleden achter mij laten.
Maar waarom lukt het dan niet? Misschien is dat een teken dat ik het nog niet kan. Maar ik weet ook niet hoe het moet...
zaterdag 11 december 2010 om 20:49
quote:Zwuppeliennn schreef op 10 december 2010 @ 20:58:
[...]
Ik zeg niet dat omdat het een ziekte is de persoon zelf geen verantwoordelijkheid meer heeft. Dat is iets heel anders. Maar het is en blijft wel een hersenziekte. Dat is in ontzettend veel wetenschappelijke onderzoeken bewezen.Ok dan is het een ziekte. Maar dan wel een ziekte waar je zelf de hand in hebt gehad.
[...]
Ik zeg niet dat omdat het een ziekte is de persoon zelf geen verantwoordelijkheid meer heeft. Dat is iets heel anders. Maar het is en blijft wel een hersenziekte. Dat is in ontzettend veel wetenschappelijke onderzoeken bewezen.Ok dan is het een ziekte. Maar dan wel een ziekte waar je zelf de hand in hebt gehad.
dinsdag 14 december 2010 om 13:48
Bedankt voor al jullie reacties, erg lief en vind het ook "fijn" om te lezen dat ik niet de enige hier in ben.
Het contact met mijn vader is gewoon goed en ik wil ook niet met hem breken ofzo. Ik heb alleen die nare gevoelens naar hem toe en vind het zo rot omdat het dan de hele tijd in mijn hoofd zit. Ik vraag me erg af waarom ik het niet los kan laten terwijl ik dat juist zo graag wil.
En ik zie zo op tegen kerst. Ik ben dan bij mijn ouders en dat moet natuurlijk gezellig zijn, Ook mijn broer en zus zijn er dan. Als ik constant die gedachten heb en niet kan onstpannen en genieten hoe kom ik dan in vredesnaam die kerstdagen door?
Dat soort dagen zijn voor mij altijd een soort trigger...
Heeft iemand een tip?
Het contact met mijn vader is gewoon goed en ik wil ook niet met hem breken ofzo. Ik heb alleen die nare gevoelens naar hem toe en vind het zo rot omdat het dan de hele tijd in mijn hoofd zit. Ik vraag me erg af waarom ik het niet los kan laten terwijl ik dat juist zo graag wil.
En ik zie zo op tegen kerst. Ik ben dan bij mijn ouders en dat moet natuurlijk gezellig zijn, Ook mijn broer en zus zijn er dan. Als ik constant die gedachten heb en niet kan onstpannen en genieten hoe kom ik dan in vredesnaam die kerstdagen door?
Dat soort dagen zijn voor mij altijd een soort trigger...
Heeft iemand een tip?
dinsdag 14 december 2010 om 14:15
quote:Mj1984 schreef op 10 december 2010 @ 17:46:
Ik vraag mezelf voortdurend af of mijn problemen door de situatie van vroeger komt. Als dat zo is, is het zijn schuld. En dan? Als het zijn schuld is, wat ik durf te betwijfelen aangezien niet iedereen met een alcoholist als ouder psychische problemen krijgt, wat gebeurt er dan? Dan ben je ineens wel beter te behandelen? Dan verdwijnen de nare gevoelens die je hebt? Dan heb je ineens zelf geen verantwoordelijkheid meer voor je leven, want je problemen komen immers door je vader?
Ik vraag mezelf voortdurend af of mijn problemen door de situatie van vroeger komt. Als dat zo is, is het zijn schuld. En dan? Als het zijn schuld is, wat ik durf te betwijfelen aangezien niet iedereen met een alcoholist als ouder psychische problemen krijgt, wat gebeurt er dan? Dan ben je ineens wel beter te behandelen? Dan verdwijnen de nare gevoelens die je hebt? Dan heb je ineens zelf geen verantwoordelijkheid meer voor je leven, want je problemen komen immers door je vader?
dinsdag 14 december 2010 om 14:16
quote:Mj1984 schreef op 10 december 2010 @ 17:46:
[...]
Ik vraag mezelf voortdurend af of mijn problemen door de situatie van vroeger komt.
Als dat zo is, is het zijn schuld.
[...]
Je hebt nu problemen. Of die nu wel of niet veroorzaakt zijn door hoe het er thuis aan toe ging, toch zal je in het heden verder moeten.
Dus oke, je hebt een schuldige. Maar daarmee ben je er niet. Het vinden van een schuldige lost niets op. Je kunt de aanleiding aanwijzen en dat is dat.
Nu komt het erop aan om aan de gang te gaan met je huidige problemen. Dat kan je vader niet voor je doen, of wie dan ook. Dat kun jij alleen.
[...]
Ik vraag mezelf voortdurend af of mijn problemen door de situatie van vroeger komt.
Als dat zo is, is het zijn schuld.
[...]
Je hebt nu problemen. Of die nu wel of niet veroorzaakt zijn door hoe het er thuis aan toe ging, toch zal je in het heden verder moeten.
Dus oke, je hebt een schuldige. Maar daarmee ben je er niet. Het vinden van een schuldige lost niets op. Je kunt de aanleiding aanwijzen en dat is dat.
Nu komt het erop aan om aan de gang te gaan met je huidige problemen. Dat kan je vader niet voor je doen, of wie dan ook. Dat kun jij alleen.
dinsdag 14 december 2010 om 14:22
Idd, die schuldvraag... Wat heb je eraan?
Of ok, bepaal op een moment wiens schuld het is (als jou dat helpt) en dóe er iets mee. Want al zou het de schuld van Sinterklaas zijn, híj gaat het niet voor je oplossen.
Maw, schuldvraag is leuk, maar de vraag is of je daarmee verder komt.
En voor als 1984 jouw geboortejaar is... Met het gevaar als een oud wijf over te komen: ik heb dat ook ooit belangrijk gevonden, ook rond mijn 25/26e. Ben nu 35 en zie nu, gelukkig, in dat de schuldvraag er in feite niet toe doet, heb onderweg doorgekregen dat het nl niets oplost. Bepaalde omstangheden kunnen een verklaring zijn, dat wel. En van dááruit moet je verder. Of niet.
Of ok, bepaal op een moment wiens schuld het is (als jou dat helpt) en dóe er iets mee. Want al zou het de schuld van Sinterklaas zijn, híj gaat het niet voor je oplossen.
Maw, schuldvraag is leuk, maar de vraag is of je daarmee verder komt.
En voor als 1984 jouw geboortejaar is... Met het gevaar als een oud wijf over te komen: ik heb dat ook ooit belangrijk gevonden, ook rond mijn 25/26e. Ben nu 35 en zie nu, gelukkig, in dat de schuldvraag er in feite niet toe doet, heb onderweg doorgekregen dat het nl niets oplost. Bepaalde omstangheden kunnen een verklaring zijn, dat wel. En van dááruit moet je verder. Of niet.
dinsdag 14 december 2010 om 15:00
quote:Mj1984 schreef op 14 december 2010 @ 14:40:
Dat is waar maar het gaat mij er meer om wat ik dan moet...
Moet ik mijn vader een poosje niet zien, kan ik gewoon nog om blijven gaan met hem. Bij mij ligt het meer in hoe ik met mijn vader om moet gaan....met die gevoelens
Ik denk dat je het daar met je behandelaar over kunt hebben.
Soms is - tijdelijk - geen contact heel goed. Maar dit is zo verschillend per persoon, dat daar niet zo veel over te zeggen valt wanneer je de situatie en de mensen verder niet kent.
Dat is waar maar het gaat mij er meer om wat ik dan moet...
Moet ik mijn vader een poosje niet zien, kan ik gewoon nog om blijven gaan met hem. Bij mij ligt het meer in hoe ik met mijn vader om moet gaan....met die gevoelens
Ik denk dat je het daar met je behandelaar over kunt hebben.
Soms is - tijdelijk - geen contact heel goed. Maar dit is zo verschillend per persoon, dat daar niet zo veel over te zeggen valt wanneer je de situatie en de mensen verder niet kent.
dinsdag 14 december 2010 om 15:39
quote:Mj1984 schreef op 11 december 2010 @ 13:54:
[bgcolor=#22BFAA][quote]
Ik heb het idee dat ik het wil want ik wil dolgraag van dat gevoel af. En me niet de hele tijd afvragen of het door hem komt. Ik wil gewoon een leuke kerst en niet die vervelende gevoelens.
Ik wil door met mijn leven en het verleden achter mij laten.
Maar waarom lukt het dan niet? Misschien is dat een teken dat ik het nog niet kan. Maar ik weet ook niet hoe het moet...Het lukt niet, omdat je er constant mee bezig bent. Te geforceerd. Laat het verleden los, de opvoeding door jouw ouders is een basis, de rest (de invulling van jouw leven) is jouw verantwoordelijkheid. Het heeft geen zin om in zelfmedelijden te zwelgen en anderen de schuld te geven van jouw gemoedstoestand.
[bgcolor=#22BFAA][quote]
Ik heb het idee dat ik het wil want ik wil dolgraag van dat gevoel af. En me niet de hele tijd afvragen of het door hem komt. Ik wil gewoon een leuke kerst en niet die vervelende gevoelens.
Ik wil door met mijn leven en het verleden achter mij laten.
Maar waarom lukt het dan niet? Misschien is dat een teken dat ik het nog niet kan. Maar ik weet ook niet hoe het moet...Het lukt niet, omdat je er constant mee bezig bent. Te geforceerd. Laat het verleden los, de opvoeding door jouw ouders is een basis, de rest (de invulling van jouw leven) is jouw verantwoordelijkheid. Het heeft geen zin om in zelfmedelijden te zwelgen en anderen de schuld te geven van jouw gemoedstoestand.
dinsdag 14 december 2010 om 15:52
quote:Mj1984 schreef op 11 december 2010 @ 13:54:
Ik heb het idee dat ik het wil want ik wil dolgraag van dat gevoel af.
Dat heeft dus niks met vergeving te maken, jij voelt je rot en je wilt je anders voelen. Het is de vraag of dat rotgevoel wordt veroorzaakt door je vader. Ik denk het niet want je bent nu volwassen dus op dit moment verpest hij je leven niet. Het zijn jouw gedachten over je vader en wat je met hem hebt meegemaakt die je dat rotgevoel bezorgen, en met die gedachten kan je aan het werk
En me niet de hele tijd afvragen of het door hem komt.
Kijk dat bedoel ik, jij bent degene die je de hele tijd van alles afvraagt dat doe jij, dus daar kan je je vader niet de schuld van geven. Ik wil gewoon een leuke kerst en niet die vervelende gevoelens.
Ik wil door met mijn leven en het verleden achter mij laten.
Maar waarom lukt het dan niet? Misschien is dat een teken dat ik het nog niet kan. Maar ik weet ook niet hoe het moet...Natuurlijk kan je dat, zoek hulp ga in therapie, bijv. cognitieve gedragstherapie en leer hoe je jezelf anders kan programmeren
Ik heb het idee dat ik het wil want ik wil dolgraag van dat gevoel af.
Dat heeft dus niks met vergeving te maken, jij voelt je rot en je wilt je anders voelen. Het is de vraag of dat rotgevoel wordt veroorzaakt door je vader. Ik denk het niet want je bent nu volwassen dus op dit moment verpest hij je leven niet. Het zijn jouw gedachten over je vader en wat je met hem hebt meegemaakt die je dat rotgevoel bezorgen, en met die gedachten kan je aan het werk
En me niet de hele tijd afvragen of het door hem komt.
Kijk dat bedoel ik, jij bent degene die je de hele tijd van alles afvraagt dat doe jij, dus daar kan je je vader niet de schuld van geven. Ik wil gewoon een leuke kerst en niet die vervelende gevoelens.
Ik wil door met mijn leven en het verleden achter mij laten.
Maar waarom lukt het dan niet? Misschien is dat een teken dat ik het nog niet kan. Maar ik weet ook niet hoe het moet...Natuurlijk kan je dat, zoek hulp ga in therapie, bijv. cognitieve gedragstherapie en leer hoe je jezelf anders kan programmeren
