Kinderen
alle pijlers
Drama; kleding kopen met dochter, ze vindt niets mooi!
donderdag 23 december 2010 om 15:58
Drama in de stad! Ik was met een paar van mijn kinderen even naar de film en daarna shoppen. Hebben ze een hekel aan. Aan shoppen. Zeker nu. En ik kan ze geen ongelijk geven. Ik had even het gevoel de enige zwetende ouder in de stad te zijn, met veel te veel zware tassen om de armen. Zeurende en ontevreden kinderen in mijn kielzog. Ik was er even he-le-maal klaar mee. Ruzie in de stad. Op straat. Om kleding. Dochter lief vind mijn gekozen kleren voor haar lelijk. Ze vliegt altijd meteen op de fluor met glitter kleding af. Of de mini uitvoeringen van volwassen outfits. Alles wat zij in haar handen neemt, vind ik schreeuwend lelijk. Ze heeft een uitgesproken, nonsmaak, als je het mij vraagt. Ze valt voor echte aso-kleding, ordi-kleding. En ik wil best schipperen en haar een beetje meer haar gang laten gaan. Maar als ik haar zelf een outfit uit laat kiezen, dan is het echt zonder uitzondering altijd afschuwelijk. En daar wil ik mijn geld niet aan uitgeven. En zo wil ik mijn kinderen ook niet af leveren. Ze valt voor over de schouder truitjes met schreeuwerige opdrukken. Ze valt voor franjes, voor dingen als het huis anubis op een jurk, en kanten hemdjes. De C en A en de Bristol zijn favoriet, want iedereen uit haar school loopt daar in. Ik vind die 2 by far de meest afzichtelijke winkels die er maar zijn. Ik heb een hekel aan stripfiguren op een trui. Ik walg van kleding van de markt gemaakt van Lycra. Ik vind een meisje van 8 in een zwart nep leren legging met een zwart kanten opengewerkt jurkje en een hes van Anubis, met cowboy laarsjes en lakschoentjes met een hakje niet schattig. Die vind ik aso. Ik probeer haar uit te leggen dat kleding meer met je doet dan je alleen maar warm houden. Dat je jezelf er op een bepaalde manier mee profileert. Ik zeg niet dat het duur moet of van een of ander bekend merk. Ik hou niet van opdrukken, van vale kleurtjes, of pastels, ik hou niet van de kwaliteit van de C en A en de Skooter. Ik vind die kleding aso. Dat vind ík. Ik zeg niet dat de mensen die deze kleding dragen aso zíjn, maar ik hou er gewoon echt op geen enkele manier van. Als ik dan voor mezelf een zwart kanten jurkje voor de kerst pas is het van: jij mag wel en ik mag niet. Ik wil ook zulke kleding als jou. Ik draag altijd of iig vaak jurken en rokjes. Met hoge laarzen met hakken. Maar ik ben 35 en zij is 8. Ik ben die strijd zo zat. Nu heb ik accuut de helft van de gekochte kleding ter plekke geruild. Als madam het toch niet zou dragen, dan zou ik het wel eens eventjes terug brengen. Verwende snotneus. Drama natuurlijk. Bij de Didi uiteindelijk een compromis gesloten. Maar ik ben het ondertussen zo zat. De helft van de kleding die ik gekocht heb, kunnen linea recta marktplaats op. Of in de zak van Max. Ze is zo eigenzinnig. Ergens vind ik dat natuurlijk wel leuk, ik was en ben precies zo. Maar kom op: wij zijn echt geen types voor het soort kleding wat mijn dochter het liefste in haar kast zou zien. Ik ga voor kwaliteit en voor bepaalde kleuren. Ik koop vrijwel alles in de uitverkoop, dus heel veel geld ben ik er niet aan kwijt. Maar als ik kan kiezen tussen een Takko, Wibra of de Shooby bijvoorbeeld. Dan kies ik per direct voor die laatste. Misschien wel ietsjes duurder, maar dat kan ik missen en dat heb ik er graag voor over.
Wat overblijft is online shoppen. Maar ja, lang niet zo leuk. En bovendien evenzogoed drama's. Madam wil alleen online shoppen bij de H en M. Niets mis mee, op zich, je kan er zeker leuke dingen vinden. Denk aan de jongensspijkerbroeken. Maar zij kiest weer dat ene shirtje met die schreeuwerige opdruk. Met hello kitty bijvoorbeeld. En als ik ergens een hekel aan heb....juist!
Help wat moet ik doen??
Wat overblijft is online shoppen. Maar ja, lang niet zo leuk. En bovendien evenzogoed drama's. Madam wil alleen online shoppen bij de H en M. Niets mis mee, op zich, je kan er zeker leuke dingen vinden. Denk aan de jongensspijkerbroeken. Maar zij kiest weer dat ene shirtje met die schreeuwerige opdruk. Met hello kitty bijvoorbeeld. En als ik ergens een hekel aan heb....juist!
Help wat moet ik doen??
zondag 26 december 2010 om 21:47
Afgezien van je persoonlijke achtergrond/levenshouding is de hamvraag m.i. die laatste zin van Zannes bericht van 2 uur geleden:
Normen en waarden.
Extreme voorbeelden als latex speelpakjes zijn zo helder als glas, maar waar ligt de grens...?
Want dan wordt het n stuk specifieker, en met name veel persoonlijker.
Ik mocht bijv. geen loshangend lang haar, vond mn moeder onverzorgd staan. Gaatjes in mn oren waren voor na mn 18e (ging met 17 uit huis dus hup, gaatjes laten schieten.)
Piercings/tattoos ook taboe, heb rond mn 20e 3 piercings gehad, tattoo nooit behoefte aan gehad.
En idd, 2X per jaar naar de kinderschoenenspeciaalzaak, op zo'n blauwe doordruk maak apparaat staan, en dan nieuwe Piedro's.
Heb er prima voeten van overgehouden, waar ik erg blij mee ben. Want ik vind het half naast de zolen van je roze nep Uggs lopen een heel lelijk gezicht. En ja best wel ordinair ogen eigenlijk....
Die schoenen op zich dus niet! Het is bij kleding ook maar net wie het draagt.
TO je dochter is nog zo in wording, haar persoonlijkheid/identiteit is nog lang niet uitgekristalliseerd. En dat gaat met diverse fases gepaard.
Teach/lead by example, zo krijgt ze alle normen en waarden heus wel van je mee, simpel door 18 jaar lang deel van het gezin uit te maken.
(wat ze er daarna mee doet is aan haar, ik eet/spreek lang zo netjes niet meer als mij geleerd is...
Ik wilde nooit jurken/rokken aan, alleen broeken. Heb ook nevernooit met poppen gespeeld. Ben nu helemaal van de make-up, haar, sieraden, parfum enz.
Jongste zusje precies andersom. Als kind moest en zou alles altijd roze, altijd jurkjes, en nu? Lekker in oude kleren met gaten en verfspetters in dr atelier aan het kunstenaren.
Normen en waarden.
Extreme voorbeelden als latex speelpakjes zijn zo helder als glas, maar waar ligt de grens...?
Want dan wordt het n stuk specifieker, en met name veel persoonlijker.
Ik mocht bijv. geen loshangend lang haar, vond mn moeder onverzorgd staan. Gaatjes in mn oren waren voor na mn 18e (ging met 17 uit huis dus hup, gaatjes laten schieten.)
Piercings/tattoos ook taboe, heb rond mn 20e 3 piercings gehad, tattoo nooit behoefte aan gehad.
En idd, 2X per jaar naar de kinderschoenenspeciaalzaak, op zo'n blauwe doordruk maak apparaat staan, en dan nieuwe Piedro's.
Heb er prima voeten van overgehouden, waar ik erg blij mee ben. Want ik vind het half naast de zolen van je roze nep Uggs lopen een heel lelijk gezicht. En ja best wel ordinair ogen eigenlijk....
Die schoenen op zich dus niet! Het is bij kleding ook maar net wie het draagt.
TO je dochter is nog zo in wording, haar persoonlijkheid/identiteit is nog lang niet uitgekristalliseerd. En dat gaat met diverse fases gepaard.
Teach/lead by example, zo krijgt ze alle normen en waarden heus wel van je mee, simpel door 18 jaar lang deel van het gezin uit te maken.
(wat ze er daarna mee doet is aan haar, ik eet/spreek lang zo netjes niet meer als mij geleerd is...
Ik wilde nooit jurken/rokken aan, alleen broeken. Heb ook nevernooit met poppen gespeeld. Ben nu helemaal van de make-up, haar, sieraden, parfum enz.
Jongste zusje precies andersom. Als kind moest en zou alles altijd roze, altijd jurkjes, en nu? Lekker in oude kleren met gaten en verfspetters in dr atelier aan het kunstenaren.
zondag 26 december 2010 om 22:00
quote:Fibonacci schreef op 26 december 2010 @ 19:29:
het is ikke ikke ikke zolang mijn kinderen onder mijn dak wonen. Dat betekend dat mijn 8 jarige best met mij in discussie mag gaan, maar dat ik het laatste woord heb. Mag ze heel oneerlijk vinden, maar dat is dan mooi jammer ( even kort door de bocht dan, ik heb nml 2 pubers in huis die je kort moet houden, want als je ze een vinger geeft, nemen ze je hele hand, tell me about it!) ik snap het principe van ergens bij willen horen, en een eigen wil, mening en smaak ontwikkelen, maar ergens hoop je dat goed voorbeeld goed doet volgen.
Ik kom uit een artsen gezin. Links, hoogopgeleid, wonend in zuid, we gingen naar de montessori, en later allemaal naar het vwo. We lazen de volkskrant, hadden de vpro gids, en gingen elke winter naar zwitserland om te skieen, en elke zomer cultureel doen in een belangrijke stad. En ik hoefde het niet in mn hoofd te halen om te vragen of ik een neusbel mocht, wijde pijpen, of hoge hakken.. Het idee alleen al. Maar bloed kruipt waar het niet gaan mocht, dus kleedde ik me, hoe klassiek, stiekem om op school. Maar de eerlijkheid gebied mij om te zeggen dat ik toen al ouder was. En uit een vrij streng en kakkieneus gezin kwam/kom. Zo streng en kak ben ik totaal niet. Ik groei ontzettend mee met mijn steeds ouder wordende kinderen. Maar ik vind presentatie wel degelijk belangrijk. Ik dwing niet, ik laat ruimte over, ik ben vrij en modern en openminded, maar ik ben ook de baas ( samen met mijn man)! Dus ga ik niet naar een kerstdiner in goedkoop ogende ordi kleding, end of discussion.
overigens had ik het net al over dat de mens van nature een kuddedier is. En wij on the end allemaal bewust of onbewust ergens bij willen horen. Wat is daar zo erg aan? Waarom zoveel moeite doen om te bewijzen dat je lak hebt aan elke vorm van hokjes-denken, door continu aan te stippen dat je lekker lui met je joggingbroek en wollen sokken aan op de bank ligt. Lekker schijt aan alles te hebben. Want ook daarmee zet je jezelf in een hokje hoor.
En verder: wat tijgermeisje zegt dus! Helemaal mee eens!Dat is inderdaad errug veel ikke, ikke, ikke.
het is ikke ikke ikke zolang mijn kinderen onder mijn dak wonen. Dat betekend dat mijn 8 jarige best met mij in discussie mag gaan, maar dat ik het laatste woord heb. Mag ze heel oneerlijk vinden, maar dat is dan mooi jammer ( even kort door de bocht dan, ik heb nml 2 pubers in huis die je kort moet houden, want als je ze een vinger geeft, nemen ze je hele hand, tell me about it!) ik snap het principe van ergens bij willen horen, en een eigen wil, mening en smaak ontwikkelen, maar ergens hoop je dat goed voorbeeld goed doet volgen.
Ik kom uit een artsen gezin. Links, hoogopgeleid, wonend in zuid, we gingen naar de montessori, en later allemaal naar het vwo. We lazen de volkskrant, hadden de vpro gids, en gingen elke winter naar zwitserland om te skieen, en elke zomer cultureel doen in een belangrijke stad. En ik hoefde het niet in mn hoofd te halen om te vragen of ik een neusbel mocht, wijde pijpen, of hoge hakken.. Het idee alleen al. Maar bloed kruipt waar het niet gaan mocht, dus kleedde ik me, hoe klassiek, stiekem om op school. Maar de eerlijkheid gebied mij om te zeggen dat ik toen al ouder was. En uit een vrij streng en kakkieneus gezin kwam/kom. Zo streng en kak ben ik totaal niet. Ik groei ontzettend mee met mijn steeds ouder wordende kinderen. Maar ik vind presentatie wel degelijk belangrijk. Ik dwing niet, ik laat ruimte over, ik ben vrij en modern en openminded, maar ik ben ook de baas ( samen met mijn man)! Dus ga ik niet naar een kerstdiner in goedkoop ogende ordi kleding, end of discussion.
overigens had ik het net al over dat de mens van nature een kuddedier is. En wij on the end allemaal bewust of onbewust ergens bij willen horen. Wat is daar zo erg aan? Waarom zoveel moeite doen om te bewijzen dat je lak hebt aan elke vorm van hokjes-denken, door continu aan te stippen dat je lekker lui met je joggingbroek en wollen sokken aan op de bank ligt. Lekker schijt aan alles te hebben. Want ook daarmee zet je jezelf in een hokje hoor.
En verder: wat tijgermeisje zegt dus! Helemaal mee eens!Dat is inderdaad errug veel ikke, ikke, ikke.
zondag 26 december 2010 om 22:10
quote:Maleficent schreef op 26 december 2010 @ 22:07:
Liv, je bent er nog een stuk of wat vergeten maar je hebt wel gelijk.
(meen het wel, het is écht alleen maar ikke, ikke, ikke, hoe belangrijk TO zichzelf vindt, wat ze voor verleden heeft, hoe zíj de dingen ziet, etc etc etc... dochter komt er maar bekaaid af...)
Liv, je bent er nog een stuk of wat vergeten maar je hebt wel gelijk.
(meen het wel, het is écht alleen maar ikke, ikke, ikke, hoe belangrijk TO zichzelf vindt, wat ze voor verleden heeft, hoe zíj de dingen ziet, etc etc etc... dochter komt er maar bekaaid af...)
zondag 26 december 2010 om 22:33
quote:Liv schreef op 26 december 2010 @ 22:10:
[...]
(meen het wel, het is écht alleen maar ikke, ikke, ikke, hoe belangrijk TO zichzelf vindt, wat ze voor verleden heeft, hoe zíj de dingen ziet, etc etc etc... dochter komt er maar bekaaid af...)
want dochter loopt niet mee in het perfecte plaatje van het VTwonen links liefhebbende volkskrantlezende hoogopgeleide gezin.
Dochter itt moeder en de rest heeft een geheel eigen smaak en voorkeur. En dat je als moeder een streep trekt bij een doorkijknaveltruitje met een rokje korter dan de gemiddelde riem. Dat je je 8 jarige niet vol gooit met make-up en dat naaldhakken niet mogen, dát snap ik.
Maar dat je de eigen smaak en ontwikkeling van een kind zo voorbij gaat, weg wil duwen, om vooral je eigen zgn vooraanstaande hoogopgeleide volkskrantlezende mening op te dringen... dát stuit mij tegen de borst.
Heel erg zelfs.
Wees blij dat je kind een eigen smaak heeft. Geweldig, stimuleren die hap.
En, Fibo, ik heb jouw berichten heel goed gelezen. Vraag is: Lees jij jezelf wel goed?
[...]
(meen het wel, het is écht alleen maar ikke, ikke, ikke, hoe belangrijk TO zichzelf vindt, wat ze voor verleden heeft, hoe zíj de dingen ziet, etc etc etc... dochter komt er maar bekaaid af...)
want dochter loopt niet mee in het perfecte plaatje van het VTwonen links liefhebbende volkskrantlezende hoogopgeleide gezin.
Dochter itt moeder en de rest heeft een geheel eigen smaak en voorkeur. En dat je als moeder een streep trekt bij een doorkijknaveltruitje met een rokje korter dan de gemiddelde riem. Dat je je 8 jarige niet vol gooit met make-up en dat naaldhakken niet mogen, dát snap ik.
Maar dat je de eigen smaak en ontwikkeling van een kind zo voorbij gaat, weg wil duwen, om vooral je eigen zgn vooraanstaande hoogopgeleide volkskrantlezende mening op te dringen... dát stuit mij tegen de borst.
Heel erg zelfs.
Wees blij dat je kind een eigen smaak heeft. Geweldig, stimuleren die hap.
En, Fibo, ik heb jouw berichten heel goed gelezen. Vraag is: Lees jij jezelf wel goed?
zondag 26 december 2010 om 22:38
Vroegha he,
Moest ik naar de kerk. ( Ik ging achterin zitten en sloop weg zodra mijn ouders helemaal into aanbidding waren *pinkstergemeente* )
Moest ik "nette" kleding aan. ( en wist ik niet hoe snel ik op school mijn eigen geliefde zwarte kloffie aan moest trekken. )
Mocht ik niet uit. ( En ging ik dus stiekem )
Moesten we CU of CDA "zijn" ( en was ik dus links. )
Mochten we niet seksen. ( en deed ik dat dus stiekem buiten de deur. )
En wat ik geleerd heb van al die stomme regeltjes van : "Hoe het moet"?
Dat ik graag een open relatie met mijn kinderen heb. Een gezonde moeder-kind relatie ( Heb nog altijd niet met ze geknikkerd. ) Maar bovenal een eerlijke relatie met ruimte voor alle gevoelens en meningen.
Ik zou het nl. onwijs sneu vinden als mijn dochter straks stiekem kakkers kledij aanmoet ( omdat ik dat niet mooi vind. ) , stiekem naar een kroegje moet, stiekem weet ik veel wat.
En dat allemaal omdat ze niet zichzelf mogen zijn..
Moest ik naar de kerk. ( Ik ging achterin zitten en sloop weg zodra mijn ouders helemaal into aanbidding waren *pinkstergemeente* )
Moest ik "nette" kleding aan. ( en wist ik niet hoe snel ik op school mijn eigen geliefde zwarte kloffie aan moest trekken. )
Mocht ik niet uit. ( En ging ik dus stiekem )
Moesten we CU of CDA "zijn" ( en was ik dus links. )
Mochten we niet seksen. ( en deed ik dat dus stiekem buiten de deur. )
En wat ik geleerd heb van al die stomme regeltjes van : "Hoe het moet"?
Dat ik graag een open relatie met mijn kinderen heb. Een gezonde moeder-kind relatie ( Heb nog altijd niet met ze geknikkerd. ) Maar bovenal een eerlijke relatie met ruimte voor alle gevoelens en meningen.
Ik zou het nl. onwijs sneu vinden als mijn dochter straks stiekem kakkers kledij aanmoet ( omdat ik dat niet mooi vind. ) , stiekem naar een kroegje moet, stiekem weet ik veel wat.
En dat allemaal omdat ze niet zichzelf mogen zijn..
zondag 26 december 2010 om 22:46
zondag 26 december 2010 om 22:52
quote:just-juul schreef op 26 december 2010 @ 22:38:
Vroegha he,
Moest ik naar de kerk. ( Ik ging achterin zitten en sloop weg zodra mijn ouders helemaal into aanbidding waren *pinkstergemeente* )
Moest ik "nette" kleding aan. ( en wist ik niet hoe snel ik op school mijn eigen geliefde zwarte kloffie aan moest trekken. )
Mocht ik niet uit. ( En ging ik dus stiekem )
Moesten we CU of CDA "zijn" ( en was ik dus links. )
Mochten we niet seksen. ( en deed ik dat dus stiekem buiten de deur. )
En wat ik geleerd heb van al die stomme regeltjes van : "Hoe het moet"?
Dat ik graag een open relatie met mijn kinderen heb. Een gezonde moeder-kind relatie ( Heb nog altijd niet met ze geknikkerd. ) Maar bovenal een eerlijke relatie met ruimte voor alle gevoelens en meningen.
Ik zou het nl. onwijs sneu vinden als mijn dochter straks stiekem kakkers kledij aanmoet ( omdat ik dat niet mooi vind. ) , stiekem naar een kroegje moet, stiekem weet ik veel wat.
En dat allemaal omdat ze niet zichzelf mogen zijn..
Wat een schone schijn allemaal. Laat je kind lekker kind zijn en haar eigen ik leren kennen. Poehee, past niet bij het hoogopgeleide gedachtengoed van moeders. Bah
Vroegha he,
Moest ik naar de kerk. ( Ik ging achterin zitten en sloop weg zodra mijn ouders helemaal into aanbidding waren *pinkstergemeente* )
Moest ik "nette" kleding aan. ( en wist ik niet hoe snel ik op school mijn eigen geliefde zwarte kloffie aan moest trekken. )
Mocht ik niet uit. ( En ging ik dus stiekem )
Moesten we CU of CDA "zijn" ( en was ik dus links. )
Mochten we niet seksen. ( en deed ik dat dus stiekem buiten de deur. )
En wat ik geleerd heb van al die stomme regeltjes van : "Hoe het moet"?
Dat ik graag een open relatie met mijn kinderen heb. Een gezonde moeder-kind relatie ( Heb nog altijd niet met ze geknikkerd. ) Maar bovenal een eerlijke relatie met ruimte voor alle gevoelens en meningen.
Ik zou het nl. onwijs sneu vinden als mijn dochter straks stiekem kakkers kledij aanmoet ( omdat ik dat niet mooi vind. ) , stiekem naar een kroegje moet, stiekem weet ik veel wat.
En dat allemaal omdat ze niet zichzelf mogen zijn..
Wat een schone schijn allemaal. Laat je kind lekker kind zijn en haar eigen ik leren kennen. Poehee, past niet bij het hoogopgeleide gedachtengoed van moeders. Bah
maandag 27 december 2010 om 01:08
maandag 27 december 2010 om 01:33
quote:just-juul schreef op 26 december 2010 @ 22:38:
Vroegha he,
Moest ik naar de kerk. ( Ik ging achterin zitten en sloop weg zodra mijn ouders helemaal into aanbidding waren *pinkstergemeente* )
Moest ik "nette" kleding aan. ( en wist ik niet hoe snel ik op school mijn eigen geliefde zwarte kloffie aan moest trekken. )
Mocht ik niet uit. ( En ging ik dus stiekem )
Moesten we CU of CDA "zijn" ( en was ik dus links. )
Mochten we niet seksen. ( en deed ik dat dus stiekem buiten de deur. )
En wat ik geleerd heb van al die stomme regeltjes van : "Hoe het moet"?
Dat ik graag een open relatie met mijn kinderen heb. Een gezonde moeder-kind relatie ( Heb nog altijd niet met ze geknikkerd. ) Maar bovenal een eerlijke relatie met ruimte voor alle gevoelens en meningen.
Ik zou het nl. onwijs sneu vinden als mijn dochter straks stiekem kakkers kledij aanmoet ( omdat ik dat niet mooi vind. ) , stiekem naar een kroegje moet, stiekem weet ik veel wat.
En dat allemaal omdat ze niet zichzelf mogen zijn.. Zo hebben wij het ook gedaan. Zoon en dochter mogen een eigen mening en smaak hebben maar het is niet zo dat ze overal over mogen meebeslissen (bijv. vakantiebestemming). Zoon interesseerde zich tot vorig jaar niet voor kleding. Sinds dit jaar heeft hij een bijbaantje bij een groot kledingconcern en nu komt hij regelmatig met kleding thuis die hartstikke leuk is. Dochter heeft een periode van alleen maar zwart en grijs gehad, zelfs haar haar wilde ze donker hebben. Daar ben ik volledig in meegegaan en nu een jaar later zegt ze dat ze het niet meer leuk vindt en dat ze blij is dat het uitgegroeid is. Vond ik het leuk? Nee, niet echt want het maakte haar ouder dan de 14 jaar die ze is maar ik heb haar wel laten gaan zodat ze haar eigen stijl kon ontdekken. Door haar zelfstandige keuzes te laten maken is het een zelfbewuste meid die geen meeloper is in groepjes op school.
Vroegha he,
Moest ik naar de kerk. ( Ik ging achterin zitten en sloop weg zodra mijn ouders helemaal into aanbidding waren *pinkstergemeente* )
Moest ik "nette" kleding aan. ( en wist ik niet hoe snel ik op school mijn eigen geliefde zwarte kloffie aan moest trekken. )
Mocht ik niet uit. ( En ging ik dus stiekem )
Moesten we CU of CDA "zijn" ( en was ik dus links. )
Mochten we niet seksen. ( en deed ik dat dus stiekem buiten de deur. )
En wat ik geleerd heb van al die stomme regeltjes van : "Hoe het moet"?
Dat ik graag een open relatie met mijn kinderen heb. Een gezonde moeder-kind relatie ( Heb nog altijd niet met ze geknikkerd. ) Maar bovenal een eerlijke relatie met ruimte voor alle gevoelens en meningen.
Ik zou het nl. onwijs sneu vinden als mijn dochter straks stiekem kakkers kledij aanmoet ( omdat ik dat niet mooi vind. ) , stiekem naar een kroegje moet, stiekem weet ik veel wat.
En dat allemaal omdat ze niet zichzelf mogen zijn.. Zo hebben wij het ook gedaan. Zoon en dochter mogen een eigen mening en smaak hebben maar het is niet zo dat ze overal over mogen meebeslissen (bijv. vakantiebestemming). Zoon interesseerde zich tot vorig jaar niet voor kleding. Sinds dit jaar heeft hij een bijbaantje bij een groot kledingconcern en nu komt hij regelmatig met kleding thuis die hartstikke leuk is. Dochter heeft een periode van alleen maar zwart en grijs gehad, zelfs haar haar wilde ze donker hebben. Daar ben ik volledig in meegegaan en nu een jaar later zegt ze dat ze het niet meer leuk vindt en dat ze blij is dat het uitgegroeid is. Vond ik het leuk? Nee, niet echt want het maakte haar ouder dan de 14 jaar die ze is maar ik heb haar wel laten gaan zodat ze haar eigen stijl kon ontdekken. Door haar zelfstandige keuzes te laten maken is het een zelfbewuste meid die geen meeloper is in groepjes op school.
Maar waar zijn dan de oren van het konijn? Die zitten nog in mijn potlood opa (vrij naar Herman van Veen)
maandag 27 december 2010 om 10:11
Fibonacci, heb je in je kakkineuze gezin niet geleerd dat het zo ontzettend niet-chique is om prat te gaan op je achtergrond? Dat is voor oud-geld-chique lieden de alarmbel: als je pocht met je achtergrond, dan heb je dat kennellijk nodig om 'erbij te horen'. Terwijl je er gewoon bij zou horen als je niet zou pochen. Wellicht handig om deze tip mee te nemen in je verdere leven. Kan je daar je verhalen op aanpassen
Ik moest wel lachen hoor, toen ik je 'jeugdherinneringen' las. Was het lekker om het op te schrijven?
Ik moest wel lachen hoor, toen ik je 'jeugdherinneringen' las. Was het lekker om het op te schrijven?
maandag 27 december 2010 om 10:25
Ik heb niet alles gelezen maar het merendeel denk ik.
Wat mij opvalt is vooral dat moeder zich heeeel onzeker voelt.
Moeders, doe wat aan je zelf! koop een leuk outfitje voor jezelf!
Laat dochter soms ook een shirtje uitkiezen en dan kies jij bijv. de broek . Sluit compromissen.
Ik mocht vroeger altijd zelf mijn kleding uitzoeken en naar mijn mening is het allemaal redelijk goed met me gekomen.
En heel shocking; ja ik kom soms bij h&m, c&a, bristol en heeeel soms ja ook bij ZEEMAN!
Wat mij opvalt is vooral dat moeder zich heeeel onzeker voelt.
Moeders, doe wat aan je zelf! koop een leuk outfitje voor jezelf!
Laat dochter soms ook een shirtje uitkiezen en dan kies jij bijv. de broek . Sluit compromissen.
Ik mocht vroeger altijd zelf mijn kleding uitzoeken en naar mijn mening is het allemaal redelijk goed met me gekomen.
En heel shocking; ja ik kom soms bij h&m, c&a, bristol en heeeel soms ja ook bij ZEEMAN!
maandag 27 december 2010 om 14:41
Ik sluit me helemaal aan bij Zanne, die schreef dat de titel niet klopt. Ik dacht dit, en jij schreef het.
Verder eens met Tilalia; als je werkelijk genoeg geld hebt, is het niet nodig om daarmee te pochen. Wanneer iemand telkens de nadruk legt op haar/zijn bestedingspatroon is het eerste wat ik denk; het zal wel meevallen. Waarom heeft iemand het nodig om te pochen? M.i. is dat altijd uit onzekerheid of om bevestiging te krijgen.
Zolang je zélf maar weet hoe het zit, denk ik dan. Leeft een stuk rustiger, maar wie ben ik.
Verder eens met Tilalia; als je werkelijk genoeg geld hebt, is het niet nodig om daarmee te pochen. Wanneer iemand telkens de nadruk legt op haar/zijn bestedingspatroon is het eerste wat ik denk; het zal wel meevallen. Waarom heeft iemand het nodig om te pochen? M.i. is dat altijd uit onzekerheid of om bevestiging te krijgen.
Zolang je zélf maar weet hoe het zit, denk ik dan. Leeft een stuk rustiger, maar wie ben ik.
maandag 27 december 2010 om 14:45
Ik begrijp trouwens nooit zo goed waarom er door bepaalde mensen telkens weer verteld moet worden uit welk gegoed milieu ze komen. Maakt dat jou een beter mens? Maakt dat jou een slechter mens? Dat heeft er niks mee te maken, hooguit heb je dan tools meegekregen waarmee je het later kunt redden in de grote boze mensenwereld. Dan nog kan het compleet misgaan.
(Iranian version)
