Seks
alle pijlers
minnaar deel 13
zondag 26 september 2010 om 21:24
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
dinsdag 15 februari 2011 om 19:41
dinsdag 15 februari 2011 om 19:48
[quote]slang schreef op 23 december 2010 @ 19:35:
Een paar jaar geleden is mijn man vreemd geweest.
Maar zijn geweten speelde op.
En na 1x bij haar te zijn geweest, had hij alles opgebiecht.
Ik was totaal kapot... Mijn wereld stortte in, vooral omdat hij zei dat hij het nooit gedaan zou hebben als alles tussen
ons goed was.
Ik dacht dat alles wel! goed was!
Maar hij had 2x, in al die jaren een zin laten vallen over zijn ongenoegen.
En die uitspraken had hij gedaan in de periode dat hij met haar smsde.
Wat ik ook had gezegd, hij had het niet gehoord. Was te veel met haar bezig. Het was zo oneerlijk!
Al mijn vertrouwen in alles!, was die avond stuk gemaakt.
In de loop van de tijd ben ik keihard geworden.
Behalve naar mijn kinderen toe.
Ik denk nu wel aan haar... (ik heb nog wel een hart)
Het verliezen van je vertrouwen in je partner, je maatje, je alles, is nooit meer te herstellen.
Stuk.
Ik heb bijna elke week sex met een ander.
En deze stap is niet licht genomen!
Ik heb dit zeker niet gedaan om dat mijn nr1 is vreemd geweest. Als een soort van wraak, helemaal niet. Er speelde andere zaken.
@ stewardess, mijn man is echt een dag/nacht weg geweest. Het is niet bij zoenen gebleven. ( al vind ik ook zoenen al not done! Maar terzijde die discussie)
Los daar van... bestaat er een goed excuus om vreemd te gaan?
Ik denk van niet!!
Wel dat ik voor de ene situatie meer begrip kan opbrengen dan voor de ander. Zoals een zieke man, die je geen sex leven kan bieden. Dan heb ik er meer begrip voor dat een vrouw vreemd gaat, dan zoals in mijn geval.
Dat wat er was, komt nooit meer goed. Er is wel degelijk een nieuwe start, maar daarin mist een hoop. Namelijk het onvoorwaardelijk liefhebben van elkaar.
tel op dat mijn sexleven met mijn man op een laag (uitgedoofd) pitje staat.
dit alles is voor mij geen reden om te scheiden. Ieder heeft andere redenen natuurlijk. Zo is vreemd gaan voor velen dat wel.
Een paar jaar geleden is mijn man vreemd geweest.
Maar zijn geweten speelde op.
En na 1x bij haar te zijn geweest, had hij alles opgebiecht.
Ik was totaal kapot... Mijn wereld stortte in, vooral omdat hij zei dat hij het nooit gedaan zou hebben als alles tussen
ons goed was.
Ik dacht dat alles wel! goed was!
Maar hij had 2x, in al die jaren een zin laten vallen over zijn ongenoegen.
En die uitspraken had hij gedaan in de periode dat hij met haar smsde.
Wat ik ook had gezegd, hij had het niet gehoord. Was te veel met haar bezig. Het was zo oneerlijk!
Al mijn vertrouwen in alles!, was die avond stuk gemaakt.
In de loop van de tijd ben ik keihard geworden.
Behalve naar mijn kinderen toe.
Ik denk nu wel aan haar... (ik heb nog wel een hart)
Het verliezen van je vertrouwen in je partner, je maatje, je alles, is nooit meer te herstellen.
Stuk.
Ik heb bijna elke week sex met een ander.
En deze stap is niet licht genomen!
Ik heb dit zeker niet gedaan om dat mijn nr1 is vreemd geweest. Als een soort van wraak, helemaal niet. Er speelde andere zaken.
@ stewardess, mijn man is echt een dag/nacht weg geweest. Het is niet bij zoenen gebleven. ( al vind ik ook zoenen al not done! Maar terzijde die discussie)
Los daar van... bestaat er een goed excuus om vreemd te gaan?
Ik denk van niet!!
Wel dat ik voor de ene situatie meer begrip kan opbrengen dan voor de ander. Zoals een zieke man, die je geen sex leven kan bieden. Dan heb ik er meer begrip voor dat een vrouw vreemd gaat, dan zoals in mijn geval.
Dat wat er was, komt nooit meer goed. Er is wel degelijk een nieuwe start, maar daarin mist een hoop. Namelijk het onvoorwaardelijk liefhebben van elkaar.
tel op dat mijn sexleven met mijn man op een laag (uitgedoofd) pitje staat.
dit alles is voor mij geen reden om te scheiden. Ieder heeft andere redenen natuurlijk. Zo is vreemd gaan voor velen dat wel.
dinsdag 15 februari 2011 om 20:41
@Stew: ik zeg niet dat Mystics man liegt of dat dat bewezen is. Ik heb het in mijn 2e reactie over mijn ex, he?
In haar geval gaat het om de houding, geen openheid willen geven en zijn mobiel en die smsen, dus op zijn woord moeten geloven. Dat is iets anders dan dat ie liegt, maar helpt niet mee om haar gerust te stellen of te onderbouwen dat dat contact er (van zijn kant) niet meer is. Als vertrouwen in de relatie (zijn afwisselend wel/niet gaan voor Mystic) is aangetast door twijfels en eerder heen en weer-gedrag en wel/niet sv zien/contact (ik meen dat hij eerder dat niet wou opgeven?), dan zou hij niks te verbergen hebben en open kunnen zijn.
Hij kiest voor het blokkeren van mobiel en dergelijke en dat vind ik niet bepaald signalen waarop je dat vertrouwen dan maar moet hebben cq geloven. Zeker niet als zij blijft proberen contact te hebben en hij wankel was..
Ik bedoel niet zozeer het vertrouwen in de zin van liegen/bedriegen, maar het vertrouwen dat hij voor zijn huwelijk en gezin gaat dus..
In haar geval gaat het om de houding, geen openheid willen geven en zijn mobiel en die smsen, dus op zijn woord moeten geloven. Dat is iets anders dan dat ie liegt, maar helpt niet mee om haar gerust te stellen of te onderbouwen dat dat contact er (van zijn kant) niet meer is. Als vertrouwen in de relatie (zijn afwisselend wel/niet gaan voor Mystic) is aangetast door twijfels en eerder heen en weer-gedrag en wel/niet sv zien/contact (ik meen dat hij eerder dat niet wou opgeven?), dan zou hij niks te verbergen hebben en open kunnen zijn.
Hij kiest voor het blokkeren van mobiel en dergelijke en dat vind ik niet bepaald signalen waarop je dat vertrouwen dan maar moet hebben cq geloven. Zeker niet als zij blijft proberen contact te hebben en hij wankel was..
Ik bedoel niet zozeer het vertrouwen in de zin van liegen/bedriegen, maar het vertrouwen dat hij voor zijn huwelijk en gezin gaat dus..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 15 februari 2011 om 20:55
thnx Stew en Crea: ik ga die lul de behanger drol van een makelaar jullie welgemeende zwaaitjes doorgeven, zodra hij weer in beeld is
Ben het met je eens Suzy: ik vind ook dat de man van Mystic nu maar zijn best moet gaan doen. Ik krijg niet het idee dat hij de ernst van de situatie inziet. Mocht hij dat wel inzien, dan is het des te schrijnender, zijn huidige gedrag! Alleen begrip voor Mystic, en het erkennen van het gevoel van Mystic kan bijdragen aan een MOGELIJKE doorstart, anders werkt het m.i. niet. Maar als dit is waar Mystic gelukkig van denkt te worden, so be it.
Crea: er wordt gepraat over 'de tijd die komen gaat'? Is dat een serieuze, inmiddels reëlere optie? Hoopt zo voor je!
*haalt dubbele posting hierboven bij nader inzien toch maar niet weg: dekt de frustratie-lading namelijk prima*
Ben het met je eens Suzy: ik vind ook dat de man van Mystic nu maar zijn best moet gaan doen. Ik krijg niet het idee dat hij de ernst van de situatie inziet. Mocht hij dat wel inzien, dan is het des te schrijnender, zijn huidige gedrag! Alleen begrip voor Mystic, en het erkennen van het gevoel van Mystic kan bijdragen aan een MOGELIJKE doorstart, anders werkt het m.i. niet. Maar als dit is waar Mystic gelukkig van denkt te worden, so be it.
Crea: er wordt gepraat over 'de tijd die komen gaat'? Is dat een serieuze, inmiddels reëlere optie? Hoopt zo voor je!
*haalt dubbele posting hierboven bij nader inzien toch maar niet weg: dekt de frustratie-lading namelijk prima*
dinsdag 15 februari 2011 om 21:01
Slang, ik vind zoiets wat jouw man heeft gedaan van een hele andere orde dan wat jij doet. Dat lijkt namelijk op een verhouding. Dat is niet iemand eenmalig, maar stelselmatig bedriegen. Je zal je redenen wel hebben om niet te willen scheiden, maar je klinkt niet echt liefdevol over je man.
Suzy, als iemand echt niet te vertrouwen is weet hij zijn smsjes ook wel op tijd te wissen. Vertrouwen moet weer groeien, en je maakt jezelf alleen maar gek door alles te willen controleren.Ik denk dat Mystic moet proberen hem op zijn woord te geloven als hij zegt voor zijn gezin te willen gaan. Als hij bij die ander had willen zijn was hij volgens mij niet meer thuis gekomen.
Suzy, als iemand echt niet te vertrouwen is weet hij zijn smsjes ook wel op tijd te wissen. Vertrouwen moet weer groeien, en je maakt jezelf alleen maar gek door alles te willen controleren.Ik denk dat Mystic moet proberen hem op zijn woord te geloven als hij zegt voor zijn gezin te willen gaan. Als hij bij die ander had willen zijn was hij volgens mij niet meer thuis gekomen.
dinsdag 15 februari 2011 om 21:04
ben het in zoverre met je eensch Stew dat Mystic m.i. een keuze heeft: óf kiezen voor hem, en alles wat daarbij hoort, óf kiezen om dat juist niet te doen. Als ze kiest voor het eerste, houdt dat in dat ze zich zal moeten neerleggen bij zijn gedrag, en inderdaad naar het grote plaatje moet proberen te kijken. Maar ik vind persoonlijk dat hij dat behoorlijk lastig maakt. Dus kan ik me eigenlijk gewoonweg niet voorstellen dat keuze 1 daadwerkelijk een optie blijft....
dinsdag 15 februari 2011 om 21:23
Moeilijke situaties hier met de dames die te maken hebben met hun nr.1 die is vreemdgegaan.
Mystic, jij had/hebt toch ook een SV? Of vergis ik me nou?
Toen ik er van de zomer van overtuigd was dat mijn nr.1 een ander had maakte dat mij veel duidelijk. (ik had toen ook al een aantal maanden iets met minnaar) Ik wam er achter dat ik alleen maar zeker wilde weten dat hij een ander had, zodat dat voor mij de doorslag zou geven om onze relatie te beeindigen. Het feit dat hij een ander had, op zich, deed me niet echt veel.
Ik heb hem er een aantal keren mee geconfronteerd maar hij blijft ontkennen. Met de bewijzen die ik had, dacht ik dat hij niet anders kon dan bekennen. Dat is tot op heden nooit gebeurd en ik heb het laten rusten. Later dus toch zelf de beslissing genomen om om mijn eigen redenen bij hem weg te gaan.
Van het weekend zie ik minnaar voor een "zeer diepgaand gesprek" zoals hij heeft gemeld. Ik weet niet of ik sterk genoeg ben om hem op het rechte pad te houden. Maar ja, dat is natuurlijk ook zijn eigen verantwoording. Ben ook niet van steen hoor.
Mystic, jij had/hebt toch ook een SV? Of vergis ik me nou?
Toen ik er van de zomer van overtuigd was dat mijn nr.1 een ander had maakte dat mij veel duidelijk. (ik had toen ook al een aantal maanden iets met minnaar) Ik wam er achter dat ik alleen maar zeker wilde weten dat hij een ander had, zodat dat voor mij de doorslag zou geven om onze relatie te beeindigen. Het feit dat hij een ander had, op zich, deed me niet echt veel.
Ik heb hem er een aantal keren mee geconfronteerd maar hij blijft ontkennen. Met de bewijzen die ik had, dacht ik dat hij niet anders kon dan bekennen. Dat is tot op heden nooit gebeurd en ik heb het laten rusten. Later dus toch zelf de beslissing genomen om om mijn eigen redenen bij hem weg te gaan.
Van het weekend zie ik minnaar voor een "zeer diepgaand gesprek" zoals hij heeft gemeld. Ik weet niet of ik sterk genoeg ben om hem op het rechte pad te houden. Maar ja, dat is natuurlijk ook zijn eigen verantwoording. Ben ook niet van steen hoor.
dinsdag 15 februari 2011 om 21:55
@Slang: in jouw geval was er geen herstel van vertrouwen meer mogelijk. Het is wel te herstellen, bij sommigen iig. Jij gelooft dit, omdat het onvoorwaardelijk moet zijn en ik kan je vertellen: met een partner is het nooit (helemaal) onvoorwaardelijke liefde..
Jij houdt ook niet onvoorwaardelijk van je man, of misschien (denk je van) wel.. dit is eigenlijk iets wat veel mensen zoeken, in houden van, en vanuit de kindertijd geboren denk ik. Oa volledige acceptatie van wie je bent. En voor altijd. Ik denk dat dat 1 grote illusie is. Soms ben je niet wie je bent of gedraag je je daar niet naar. Wanneer ben je jezelf helemaal?
Men denkt dat je daar recht op hebt, zo hoort tussen geliefden, of minstens tussen ouder-kind (en zelfs daar is het in veel gevallen niet onvoorwaardelijk, er zijn grenzen en die grens is eigenliefde).
Denk dat er een paar zaken hebben meegeholpen dat dit vertrouwen in je man niet meer hersteld is:
-jij hebt (toen al) besloten dat dat niet bestaat, dat zoiets hersteld kan worden (dus bij voorbaat kansloos was, ook al speelde hij open kaart, had ie spijt en heeft er alles aan willen doen dat te herstellen)
-mensen kunnen leren van hun "fouten" en idd vanaf dan heel anders erin staan, dat het niks voor hem is bijv, dat zijn schuldgevoel niet opweegt tegen dat beetje "lol" en spanning die hij ervan gehad heeft
-dat jij vindt dat alle schuld bij hem ligt (omdat jij vond dat je relatie prima was)
-dat je dus niet openstond het hoe en waarom dit kon gebeuren zo objectief mogelijk (samen) te bespreken, oa jouw aandeel misschien of zijn ongenoegen over wat hij misschien miste (jouw ideeen over een goede relatie daar voldeed jij zelf wel aan en hij niet, maar dat hij andersom misschien andere ideeen of behoeften had daar wil jij niet over horen en nog steeds niet)
-een goed of spannend seksleven ligt bij beiden, maar zolang jij die energie aan minnaar geeft en blijft geven zal het ingedut blijven met je man. Ik vermoed dat je dat ook bij voorbaat geen kans geeft, alle leuks en spannends beleef je al met minnaar, dus waarom zou je ook?
-heb ik het goed begrepen dat jij een hele affaire ernaast mag hebben, niet alleen seks maar ook allerlei gevoeles van houden van en dat je man daar niks van weet? Maar niet uit wraak? Wel oneerlijk bent (en blijft?!) en vele malen vaker en langer en dieper bedrog pleegt, zonder spijt? Hoe vind je dat dan in verhouding staan met "wat hij jou destijds heeft aangedaan, opgebiecht, gestopt, niet verborgen kon houden vd schuldgevoelens" en jij dat zonder blikken of blozen wel kan?
Zoals ik dat zie heeft je man eenmalig een fout gemaakt en toegegeven, daarvan geleerd, proberen te herstellen en zijn liefde en respect voor jou aan alle kanten duidelijk gemaakt. Hij heeft ervoor gebloed, zijn best iig gedaan, of het gewerkt heeft of niet, maar ik geloof ook niet dat ie enige kans heeft gekregen (in die zin mag ie levenslang boeten?).
Ik zie niet helemaal die liefde of respect voor hem, maar dat zal er ongetwijfeld zijn, binnen die redenen dat je bij hem bent gebleven en niet wil scheiden..
Komt op mij over dat je hem zwaar hebt afgerekend op zijn zwakte/zwakke moment + die verwachting van onvoorwaardelijke liefde (en sprookje wat in duigen is gevallen). En dat je voor jezelf toch jouw affaire van nu rechtvaardigt hiermee. Hij heeft dat kapotgemaakt en harder gemaakt dus dat verklaart jouw gedrag van vandaag?
Jij houdt ook niet onvoorwaardelijk van je man, of misschien (denk je van) wel.. dit is eigenlijk iets wat veel mensen zoeken, in houden van, en vanuit de kindertijd geboren denk ik. Oa volledige acceptatie van wie je bent. En voor altijd. Ik denk dat dat 1 grote illusie is. Soms ben je niet wie je bent of gedraag je je daar niet naar. Wanneer ben je jezelf helemaal?
Men denkt dat je daar recht op hebt, zo hoort tussen geliefden, of minstens tussen ouder-kind (en zelfs daar is het in veel gevallen niet onvoorwaardelijk, er zijn grenzen en die grens is eigenliefde).
Denk dat er een paar zaken hebben meegeholpen dat dit vertrouwen in je man niet meer hersteld is:
-jij hebt (toen al) besloten dat dat niet bestaat, dat zoiets hersteld kan worden (dus bij voorbaat kansloos was, ook al speelde hij open kaart, had ie spijt en heeft er alles aan willen doen dat te herstellen)
-mensen kunnen leren van hun "fouten" en idd vanaf dan heel anders erin staan, dat het niks voor hem is bijv, dat zijn schuldgevoel niet opweegt tegen dat beetje "lol" en spanning die hij ervan gehad heeft
-dat jij vindt dat alle schuld bij hem ligt (omdat jij vond dat je relatie prima was)
-dat je dus niet openstond het hoe en waarom dit kon gebeuren zo objectief mogelijk (samen) te bespreken, oa jouw aandeel misschien of zijn ongenoegen over wat hij misschien miste (jouw ideeen over een goede relatie daar voldeed jij zelf wel aan en hij niet, maar dat hij andersom misschien andere ideeen of behoeften had daar wil jij niet over horen en nog steeds niet)
-een goed of spannend seksleven ligt bij beiden, maar zolang jij die energie aan minnaar geeft en blijft geven zal het ingedut blijven met je man. Ik vermoed dat je dat ook bij voorbaat geen kans geeft, alle leuks en spannends beleef je al met minnaar, dus waarom zou je ook?
-heb ik het goed begrepen dat jij een hele affaire ernaast mag hebben, niet alleen seks maar ook allerlei gevoeles van houden van en dat je man daar niks van weet? Maar niet uit wraak? Wel oneerlijk bent (en blijft?!) en vele malen vaker en langer en dieper bedrog pleegt, zonder spijt? Hoe vind je dat dan in verhouding staan met "wat hij jou destijds heeft aangedaan, opgebiecht, gestopt, niet verborgen kon houden vd schuldgevoelens" en jij dat zonder blikken of blozen wel kan?
Zoals ik dat zie heeft je man eenmalig een fout gemaakt en toegegeven, daarvan geleerd, proberen te herstellen en zijn liefde en respect voor jou aan alle kanten duidelijk gemaakt. Hij heeft ervoor gebloed, zijn best iig gedaan, of het gewerkt heeft of niet, maar ik geloof ook niet dat ie enige kans heeft gekregen (in die zin mag ie levenslang boeten?).
Ik zie niet helemaal die liefde of respect voor hem, maar dat zal er ongetwijfeld zijn, binnen die redenen dat je bij hem bent gebleven en niet wil scheiden..
Komt op mij over dat je hem zwaar hebt afgerekend op zijn zwakte/zwakke moment + die verwachting van onvoorwaardelijke liefde (en sprookje wat in duigen is gevallen). En dat je voor jezelf toch jouw affaire van nu rechtvaardigt hiermee. Hij heeft dat kapotgemaakt en harder gemaakt dus dat verklaart jouw gedrag van vandaag?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 15 februari 2011 om 22:02
Stewardess, een beetje vreemdgaan, klinkt als een beetje zwanger zijn.
Er is voor mij geen verschil of je eenmalig besodemieterd wordt of stelselmatig.
Voor mij is 1x vreemdgaan (ook een zoen valt daar onder! Je zoent niet met een ander in een monogame relatie.) ook not done.
En natuurlijk klink ik niet liefdevol als ik het over mijn man heb en vreemdga! Wie kan (behalve in een open relatie) nu zeggen dat hij/zij echt oprecht van zijn/haar partner houdt als je vreemd gaat?
Ik weet dat ik mezelf lang heb voor gehouden dat ik wel van mijn man hield, zoals ik zie dat mijn broer van zijn vrouw houdt. Maar kom op slang! (dacht ik bij mezelf:-)) wie hou je nu voor de gek. Alleen jezelf toch? Wat een bullshit, zeggen dat je van je nr1 houdt en stiekem neuken met een ander.
Scheiden? Waarom zou ik? Ik eet van 2 walletjes. Welke redenen er ook zijn. Net als zo velen...
Er is voor mij geen verschil of je eenmalig besodemieterd wordt of stelselmatig.
Voor mij is 1x vreemdgaan (ook een zoen valt daar onder! Je zoent niet met een ander in een monogame relatie.) ook not done.
En natuurlijk klink ik niet liefdevol als ik het over mijn man heb en vreemdga! Wie kan (behalve in een open relatie) nu zeggen dat hij/zij echt oprecht van zijn/haar partner houdt als je vreemd gaat?
Ik weet dat ik mezelf lang heb voor gehouden dat ik wel van mijn man hield, zoals ik zie dat mijn broer van zijn vrouw houdt. Maar kom op slang! (dacht ik bij mezelf:-)) wie hou je nu voor de gek. Alleen jezelf toch? Wat een bullshit, zeggen dat je van je nr1 houdt en stiekem neuken met een ander.
Scheiden? Waarom zou ik? Ik eet van 2 walletjes. Welke redenen er ook zijn. Net als zo velen...
dinsdag 15 februari 2011 om 22:10
woensdag 16 februari 2011 om 00:33
@Slang 22.02:
Stelselmatig of niet even "fout", nl allebei vreemdgaan..tsja. Dat kan jij wel vinden (jouw overtuiging), maar denkt jouw nr 1 daar ook zo over?
En het verschil is idd niet hoe vaak. Wat het verschil maakt is dat jouw nr 1 na 1x "de fout in" zo geschrokken is van zichzelf, spijt had, niet okee vond van zichzelf, veroordeelde, opbiechtte, niet rechtvaardigde, maar schuld bekend heeft en besefte dat ie daarvoor moest "boeten" en zijn best gedaan heeft jouw vertrouwen terug te krijgen en te herstellen wat er te herstellen was.
Jij lijkt daarentegen nergens mee te zitten, wel te rechtvaardigen, vergoelijken, oog om oog, hem pijn te mogen doen (ook al weet ie dat niet), niet eerlijk te hoeven zijn (was hij wel), geen spijt te hoeven hebben (immers hij begon), jij gaat bewust door (geen foutje, maar een bewuste keuze), enz. Dat is het verschil in mijn ogen..
In onze hele samenleving is er sprake van dat je fouten mag maken en ervan mag leren, of mag kunnen (proberen te) herstellen voor zover mogelijk, of ervoor boeten (straf/boete), biechten (en op eoa manier vergeving krijgt misschien vroeg of laat, opnieuw mag bewijzen of een nieuwe kans krijgt.
Jij laat jouw nr nog steeds boeten, zo komt het op me over.
Terwijl je, als je hetzelfde doet als hij (en meer) die "rechten" (schadevergoeding in feite) verspeelt. Jullie staan dan toch "quitte?" Als iemand mij oplicht voor 10 euro en ik vervolgens hem/haar voor 1000 euro oplicht.. dan is dat toch een wezenlijk verschil hoor. En bovendien kan ik dan niet meer aannemelijk maken dat het gerechtvaardigd was en hem aanklagen voor die 10 euro?
Klinkt mij toch redelijk vanuit de slachtoffergedachtengang. Hij heeft 1x gebroken met de moraal en vertrouwen en jij, slachtoffer daarvan (levenslang niet meer kunnen geloven in Ware Onvoorwaardelijke Liefde, iig niet met hem). En voor straf (zijn eigen schuld na blijven dragen) mag jij van 2 walletjes (blijven) eten.
Ben benieuwd wat hij daarvan zou vinden. Als je echt vindt dat je in je recht zou staan, biecht het dan eens eerlijk op aan hem: zonder spijt of schuldgevoel (want daar is geen reden voor?), zonder je best te hoeven doen, eerlijk hoeft te zijn, op eerlijke gronden met hem samenleeft en het je ook niet veel kan schelen of hij pijn heeft daarvan?
Vind het een hele kromme redenatie, staat niet in verhouding. En van degenen die hier schrijven en geen open relatie hebben, heb ik eigenlijk nooit van iemand gehoord dat ze het vergoelijken voor zichzelf. De meesten vinden het op zijn zachtst gezegd zelf niet erg netjes en erkennen dat ook, ook al gaan ze er om diverse redenen mee door.
Het klinkt een beetje als: ik eet van 2 walletjes, nou en? pech gehad, heeft ie aan zichzelf te danken.. (verongelijkt, meer dan onverschilligheid, maar dat proef ik eruit, hoor). Maw: hij was (eenmalig) wel heel "fout"/schuldig tegenover jou, dat ie de rest van zijn relatie met jou mag boeten, maar jij met hetzelfde gedrag/fout (en meer) niet?
Btw, er zit volgens mij ook wel verschil in hoe diep het gaat. Eenmalige seks zonder gevoelens, waarmee ook gestopt wordt, niks van betekenis was (en dat ook hebben laten zien dat het geen rol meer speelde) is toch ook iets heel anders dan met allerlei diepgaande en intense gevoelens, iemand blijven zien en doorgaan daarmee? Zijn het niet juist nog meer die diepe intense gevoelens die je in een liefdesrelatie/huwelijk wordt geacht voor elkaar te voelen een veel belangrijker "overtreding" (van trouw en exclusiviteit) dan (alleen) de "exclusieve seksregel" overtreden?
Om (louter) seks heb jij de vertrouwenskwestie voor altijd in twijfel getrokken, maar jij hebt zelf geen problemen met iets wat doorgaans als veel bedreigender wordt beschouwd voor relaties, nl liefde/gevoelens + seks?
Ik denk dat je even voor jezelf moet spreken, dat jij denkt dat het onmogelijk is dat mensen zeggen van iemand te houden en toch een (stiekeme) sv kan hebben (met gevoelens), nogmaals, dat zijn jouw opvattingen, denk ik, omdat jij dat zo voelt of niet kan.
Dit is niet om te (ver)oordelen, ieder moet dat naar eigen goeddunken zelf weten.. maar om even aan te geven dat je jezelf nogal hebt overtuigd met een wat kromme (gevoels)redenatie om hier voor jezelf een draai aan te geven, maar op mij overkomt als recht/ voordeel halen uit/ profiteren van nr 1 zijn slippertje. En ik geloof niet dat dat voor de meeste anderen hier geldt. Nr 1 als vanzelfsprekend nemen misschien hier en daar, of ondanks die liefde toch vreemdgaan met of zonder gevoelens hebben (gekregen) voor een sv, maar bij jou lijkt het wel of je er trots op bent of min of meer terecht vindt, om een hak te (mogen) zetten.
En daaruit spreekt niet alleen gebrek aan liefde, maar ook gebrek aan respect, voor zover je hier natuurlijk niet alle redenen en omstandigheden neerzet. Als je werkelijk zo over hem denkt, is dat eerder reden om uit elkaar te gaan. Op deze manier draagt die "macht" om van 2 walletjes te eten niet bij aan je zelfrespect, lijkt mij. Wil je niet liever vrij en oprecht kunnen houden van iemand (bijv je minnaar) dan?
Werk ze, ik nu slapen, moet juist vroeg op!
Dus nogmaals niet bedoeld om aan te vallen, maar om aan het denken te zetten.
Stelselmatig of niet even "fout", nl allebei vreemdgaan..tsja. Dat kan jij wel vinden (jouw overtuiging), maar denkt jouw nr 1 daar ook zo over?
En het verschil is idd niet hoe vaak. Wat het verschil maakt is dat jouw nr 1 na 1x "de fout in" zo geschrokken is van zichzelf, spijt had, niet okee vond van zichzelf, veroordeelde, opbiechtte, niet rechtvaardigde, maar schuld bekend heeft en besefte dat ie daarvoor moest "boeten" en zijn best gedaan heeft jouw vertrouwen terug te krijgen en te herstellen wat er te herstellen was.
Jij lijkt daarentegen nergens mee te zitten, wel te rechtvaardigen, vergoelijken, oog om oog, hem pijn te mogen doen (ook al weet ie dat niet), niet eerlijk te hoeven zijn (was hij wel), geen spijt te hoeven hebben (immers hij begon), jij gaat bewust door (geen foutje, maar een bewuste keuze), enz. Dat is het verschil in mijn ogen..
In onze hele samenleving is er sprake van dat je fouten mag maken en ervan mag leren, of mag kunnen (proberen te) herstellen voor zover mogelijk, of ervoor boeten (straf/boete), biechten (en op eoa manier vergeving krijgt misschien vroeg of laat, opnieuw mag bewijzen of een nieuwe kans krijgt.
Jij laat jouw nr nog steeds boeten, zo komt het op me over.
Terwijl je, als je hetzelfde doet als hij (en meer) die "rechten" (schadevergoeding in feite) verspeelt. Jullie staan dan toch "quitte?" Als iemand mij oplicht voor 10 euro en ik vervolgens hem/haar voor 1000 euro oplicht.. dan is dat toch een wezenlijk verschil hoor. En bovendien kan ik dan niet meer aannemelijk maken dat het gerechtvaardigd was en hem aanklagen voor die 10 euro?
Klinkt mij toch redelijk vanuit de slachtoffergedachtengang. Hij heeft 1x gebroken met de moraal en vertrouwen en jij, slachtoffer daarvan (levenslang niet meer kunnen geloven in Ware Onvoorwaardelijke Liefde, iig niet met hem). En voor straf (zijn eigen schuld na blijven dragen) mag jij van 2 walletjes (blijven) eten.
Ben benieuwd wat hij daarvan zou vinden. Als je echt vindt dat je in je recht zou staan, biecht het dan eens eerlijk op aan hem: zonder spijt of schuldgevoel (want daar is geen reden voor?), zonder je best te hoeven doen, eerlijk hoeft te zijn, op eerlijke gronden met hem samenleeft en het je ook niet veel kan schelen of hij pijn heeft daarvan?
Vind het een hele kromme redenatie, staat niet in verhouding. En van degenen die hier schrijven en geen open relatie hebben, heb ik eigenlijk nooit van iemand gehoord dat ze het vergoelijken voor zichzelf. De meesten vinden het op zijn zachtst gezegd zelf niet erg netjes en erkennen dat ook, ook al gaan ze er om diverse redenen mee door.
Het klinkt een beetje als: ik eet van 2 walletjes, nou en? pech gehad, heeft ie aan zichzelf te danken.. (verongelijkt, meer dan onverschilligheid, maar dat proef ik eruit, hoor). Maw: hij was (eenmalig) wel heel "fout"/schuldig tegenover jou, dat ie de rest van zijn relatie met jou mag boeten, maar jij met hetzelfde gedrag/fout (en meer) niet?
Btw, er zit volgens mij ook wel verschil in hoe diep het gaat. Eenmalige seks zonder gevoelens, waarmee ook gestopt wordt, niks van betekenis was (en dat ook hebben laten zien dat het geen rol meer speelde) is toch ook iets heel anders dan met allerlei diepgaande en intense gevoelens, iemand blijven zien en doorgaan daarmee? Zijn het niet juist nog meer die diepe intense gevoelens die je in een liefdesrelatie/huwelijk wordt geacht voor elkaar te voelen een veel belangrijker "overtreding" (van trouw en exclusiviteit) dan (alleen) de "exclusieve seksregel" overtreden?
Om (louter) seks heb jij de vertrouwenskwestie voor altijd in twijfel getrokken, maar jij hebt zelf geen problemen met iets wat doorgaans als veel bedreigender wordt beschouwd voor relaties, nl liefde/gevoelens + seks?
Ik denk dat je even voor jezelf moet spreken, dat jij denkt dat het onmogelijk is dat mensen zeggen van iemand te houden en toch een (stiekeme) sv kan hebben (met gevoelens), nogmaals, dat zijn jouw opvattingen, denk ik, omdat jij dat zo voelt of niet kan.
Dit is niet om te (ver)oordelen, ieder moet dat naar eigen goeddunken zelf weten.. maar om even aan te geven dat je jezelf nogal hebt overtuigd met een wat kromme (gevoels)redenatie om hier voor jezelf een draai aan te geven, maar op mij overkomt als recht/ voordeel halen uit/ profiteren van nr 1 zijn slippertje. En ik geloof niet dat dat voor de meeste anderen hier geldt. Nr 1 als vanzelfsprekend nemen misschien hier en daar, of ondanks die liefde toch vreemdgaan met of zonder gevoelens hebben (gekregen) voor een sv, maar bij jou lijkt het wel of je er trots op bent of min of meer terecht vindt, om een hak te (mogen) zetten.
En daaruit spreekt niet alleen gebrek aan liefde, maar ook gebrek aan respect, voor zover je hier natuurlijk niet alle redenen en omstandigheden neerzet. Als je werkelijk zo over hem denkt, is dat eerder reden om uit elkaar te gaan. Op deze manier draagt die "macht" om van 2 walletjes te eten niet bij aan je zelfrespect, lijkt mij. Wil je niet liever vrij en oprecht kunnen houden van iemand (bijv je minnaar) dan?
Werk ze, ik nu slapen, moet juist vroeg op!
Dus nogmaals niet bedoeld om aan te vallen, maar om aan het denken te zetten.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 16 februari 2011 om 01:08
suzy,
Ik was in de veronderstelling dat ik onvoorwaardelijke liefde voor hem had. Zo voelde het. Dat dat niet zo is, blijkt uit het feit dat ik zijn bedrog, verraad, nog voel als een litteken. Hij heeft mijn "onvoorwaardelijke" liefde stuk gemaakt. Daar baal ik van.
Maar liefde was (is?) er nog wel, tot voor kort. Dacht ik...
Maar zelfs dat is misschien wel een illusie. Want idd hoe kan het dat ik koelbloedig vreemd ga.
Mijn vertrouwen in
mijn man is wel degelijk volledig hersteld!
Ik geloof dat hij oprecht spijt heeft.
Dat hij echt van mij houdt. Mij lief heeft.
Niet alle schuld ligt bij hem, voor wat betreft zijn vreemdgaan. Dat was heel snel duidelijk. Ik trok ook het boetekleed aan.
Wel nam ik hem kwalijk dat hij met 2x een kort zinnetje dacht de zaak bespreekbaar gemaakt te hebben. Ik heb geen kans gehad, onze relatie heeft geen kans gehad. Hij besprak niets:( (2 zinnetjes zijn voor mij niets.)
Misschien had ik al waar hij mee was aangekomen van tafel geveegd als onzin. Maar in ieder geval had hij het dan geprobeerd.
Inderdaad gaat nu al mijn energie naar mijn minnaar. Dat houdt automatisch in dat mijn sex(huwelijk)leven nu, totaal geen kans heeft (op herstel).
Op dit moment heb ik geen respect voor mijn huwelijk. Ik kan dat zeggen, want anders ging ik niet vreemd.
Ik kan nog terug lezen dat ik schreef van mijn man te houden. En dat ik alles gescheiden kon houden. Nu ben ik blij dat ik toen ook schreef dat ik mij wel kon voorstellen dat, dat wel over een paar maanden veranderd kon zijn.
Dat was mbt afscheid van minnaar. Maar dit geldt dus ook voor mijn man.
De redenen om niet te scheiden zijn er nog steeds. Ik kom daar vast nog eens op terug.
It's you.
(ondanks mijn bui van "alle vreemdgangers zijn slecht":-))
Wens ik je alle wijsheid toe, om de juiste woorden te vinden. De moed om voor jezelf op te komen. En de kracht voor jullie beiden op het voor jullie juiste pad te bewandelen.
groetjes slang
Ik was in de veronderstelling dat ik onvoorwaardelijke liefde voor hem had. Zo voelde het. Dat dat niet zo is, blijkt uit het feit dat ik zijn bedrog, verraad, nog voel als een litteken. Hij heeft mijn "onvoorwaardelijke" liefde stuk gemaakt. Daar baal ik van.
Maar liefde was (is?) er nog wel, tot voor kort. Dacht ik...
Maar zelfs dat is misschien wel een illusie. Want idd hoe kan het dat ik koelbloedig vreemd ga.
Mijn vertrouwen in
mijn man is wel degelijk volledig hersteld!
Ik geloof dat hij oprecht spijt heeft.
Dat hij echt van mij houdt. Mij lief heeft.
Niet alle schuld ligt bij hem, voor wat betreft zijn vreemdgaan. Dat was heel snel duidelijk. Ik trok ook het boetekleed aan.
Wel nam ik hem kwalijk dat hij met 2x een kort zinnetje dacht de zaak bespreekbaar gemaakt te hebben. Ik heb geen kans gehad, onze relatie heeft geen kans gehad. Hij besprak niets:( (2 zinnetjes zijn voor mij niets.)
Misschien had ik al waar hij mee was aangekomen van tafel geveegd als onzin. Maar in ieder geval had hij het dan geprobeerd.
Inderdaad gaat nu al mijn energie naar mijn minnaar. Dat houdt automatisch in dat mijn sex(huwelijk)leven nu, totaal geen kans heeft (op herstel).
Op dit moment heb ik geen respect voor mijn huwelijk. Ik kan dat zeggen, want anders ging ik niet vreemd.
Ik kan nog terug lezen dat ik schreef van mijn man te houden. En dat ik alles gescheiden kon houden. Nu ben ik blij dat ik toen ook schreef dat ik mij wel kon voorstellen dat, dat wel over een paar maanden veranderd kon zijn.
Dat was mbt afscheid van minnaar. Maar dit geldt dus ook voor mijn man.
De redenen om niet te scheiden zijn er nog steeds. Ik kom daar vast nog eens op terug.
It's you.
(ondanks mijn bui van "alle vreemdgangers zijn slecht":-))
Wens ik je alle wijsheid toe, om de juiste woorden te vinden. De moed om voor jezelf op te komen. En de kracht voor jullie beiden op het voor jullie juiste pad te bewandelen.
groetjes slang
woensdag 16 februari 2011 om 01:52
Hahaha suzy! Je geeft mij wel huiswerk op zo'n avond:-)
Nee. Je laatste post is grotendeels onjuist.
(ik ben beter in het uiteen zetten van mijn zaak in real life:-))
Maar nee. Er klopt niets van....
Ik heb een poosje geleden een zelf spottende!! post geplaatst. was iets met muziek in de auto als ik naar mijn sex date rij.
Daar heeft geloof ik niemand! op gereageerd. Kan heel goed dat mijn post niet begrepen werd? Hahaha.
Maar ik vond het wel komisch, al die mensen hier druk over hoe hij wat zegt, bedoelt, (deed ik ook!) maar ik miste en mis nog de (zelf) reflectie.
Volgens mij doet alleen very cherry daaraan?
(die mag mij trouwens ook op mijn donder geven:-))
Die post haal ik wel terug. (vrijdag heb ik weer tijd voor het forum.)
En zal je uit proberen te leggen hoe ik hier in sta.
Waar je de plank echt misslaat, en waardoor je verdere betoog nog verder van de waarheid af gaat, is dat ik vreemd ben gegaan uit een soort van wraak. Oog om oog, tand om tand:(
Als je mijn posts naar bijv. mystic terug leest kun je daar al uit halen dat ik er zo nooit in heb gestaan! Tevens heb ik eerder aan gegeven dat ik niet! ben vreemd gegaan omdat mijn man dat had gedaan.
En dan het stukje waarin je schrijft over dat over houden van je nr1 en er een sv op na te houden.
Dat ik moet schrijven dat het om mijn gevoel gaat. Natuurlijk! gaat het om mijn gevoel. Beetje raar om dat in mijn! post nogmaals te benadrukken:-)
Btw ik schreef ook in het begin van hier posten dat mijn hart mijn man toebehoort. En dat minnaar een extra is. Nu is mijn vraag, die ik mezelf stel, en aan dit forum, wat stelt dat houden van nu eigenlijk voor? als je (ja, suzy ik bedoel "ik") iemand zo besodemieterd? Of meewerkt (als single) aan vreemdgaan?
Nee, suzy...
Jammer dat je het zo las.
Vind het overigens erg goed voor mezelf deze vorm van discussie:-)
Nee. Je laatste post is grotendeels onjuist.
(ik ben beter in het uiteen zetten van mijn zaak in real life:-))
Maar nee. Er klopt niets van....
Ik heb een poosje geleden een zelf spottende!! post geplaatst. was iets met muziek in de auto als ik naar mijn sex date rij.
Daar heeft geloof ik niemand! op gereageerd. Kan heel goed dat mijn post niet begrepen werd? Hahaha.
Maar ik vond het wel komisch, al die mensen hier druk over hoe hij wat zegt, bedoelt, (deed ik ook!) maar ik miste en mis nog de (zelf) reflectie.
Volgens mij doet alleen very cherry daaraan?
(die mag mij trouwens ook op mijn donder geven:-))
Die post haal ik wel terug. (vrijdag heb ik weer tijd voor het forum.)
En zal je uit proberen te leggen hoe ik hier in sta.
Waar je de plank echt misslaat, en waardoor je verdere betoog nog verder van de waarheid af gaat, is dat ik vreemd ben gegaan uit een soort van wraak. Oog om oog, tand om tand:(
Als je mijn posts naar bijv. mystic terug leest kun je daar al uit halen dat ik er zo nooit in heb gestaan! Tevens heb ik eerder aan gegeven dat ik niet! ben vreemd gegaan omdat mijn man dat had gedaan.
En dan het stukje waarin je schrijft over dat over houden van je nr1 en er een sv op na te houden.
Dat ik moet schrijven dat het om mijn gevoel gaat. Natuurlijk! gaat het om mijn gevoel. Beetje raar om dat in mijn! post nogmaals te benadrukken:-)
Btw ik schreef ook in het begin van hier posten dat mijn hart mijn man toebehoort. En dat minnaar een extra is. Nu is mijn vraag, die ik mezelf stel, en aan dit forum, wat stelt dat houden van nu eigenlijk voor? als je (ja, suzy ik bedoel "ik") iemand zo besodemieterd? Of meewerkt (als single) aan vreemdgaan?
Nee, suzy...
Jammer dat je het zo las.
Vind het overigens erg goed voor mezelf deze vorm van discussie:-)
woensdag 16 februari 2011 om 06:47
Hee lieverd, was niet om je aan te vallen. En je bent niemand hier verantwoording schuldig, he? Ik weet dat je schreef niet uit wraak, maar dat krijg je toch met sommige kortere uitspraken, dat het een gevoel oproept dat anders klinkt dan jij het schrijft/bedoelt. Maar ook dat je jezelf niet voor de gek houdt wat betreft je beweegredenen.. daar overdreef ik expres een beetje in, om je te triggeren tot die zelfreflectie..
Ik bedoel trouwens niet zozeer oog om oog, maar wel dat je eerder veel harder klonk van: hij heeft dat gevoel toen kapot gemaakt, en daarom doe ik dit nu zonder al te veel scrupules.
Kan me best eea bij voorstellen overigens. Been there, net zo diep geweest als jij met dat onvoorwaardelijke, weet hoe het voelt als de liefde zo wordt aangetast, bij vlagen nog moeite mee. Was een hele shock toen. Dat doet veel met je gevoel, dat weet ik. Toch is afsluiten/verharden (je hart dichtgooien, onkwetsbaarder maken) niet de fijnste oplossing, al zeker niet voor jezelf.. dat is zonde voor iemand die nog zoveel lief kan hebben..
Als je verhard door nare ervaringen, sluit je je denk ik ook af voor dat je weet hoe het voelt en toch in staat blijkt hetzelfde te doen en "toe te brengen" aan degene die dat bij jou teweeg heeft gebracht. Misschien doordat ik niet bij ex gebleven ben, en me vrij heb gemaakt, dat die ontwikkeling juist anders is gelopen. Mijn hart juist opengegaan en daardoor juist het gevoel ontstaan dat ik volop (van hem en daarnaast ook van anderen) mag houden.. dat gun ik anderen zoals jij dan ook, dat je er echt "rijker" van wordt, ruimhartiger, opener, "echter", puurder en toch realistisch.
Kan het niet goed uitleggen, ik snap je best, maar je doet eigenlijk jezelf tekort op deze manier. Moet nu dringend douchen en aan het werk, tot later! Dank voor je toelichting, kom er later op terug.
Ik bedoel trouwens niet zozeer oog om oog, maar wel dat je eerder veel harder klonk van: hij heeft dat gevoel toen kapot gemaakt, en daarom doe ik dit nu zonder al te veel scrupules.
Kan me best eea bij voorstellen overigens. Been there, net zo diep geweest als jij met dat onvoorwaardelijke, weet hoe het voelt als de liefde zo wordt aangetast, bij vlagen nog moeite mee. Was een hele shock toen. Dat doet veel met je gevoel, dat weet ik. Toch is afsluiten/verharden (je hart dichtgooien, onkwetsbaarder maken) niet de fijnste oplossing, al zeker niet voor jezelf.. dat is zonde voor iemand die nog zoveel lief kan hebben..
Als je verhard door nare ervaringen, sluit je je denk ik ook af voor dat je weet hoe het voelt en toch in staat blijkt hetzelfde te doen en "toe te brengen" aan degene die dat bij jou teweeg heeft gebracht. Misschien doordat ik niet bij ex gebleven ben, en me vrij heb gemaakt, dat die ontwikkeling juist anders is gelopen. Mijn hart juist opengegaan en daardoor juist het gevoel ontstaan dat ik volop (van hem en daarnaast ook van anderen) mag houden.. dat gun ik anderen zoals jij dan ook, dat je er echt "rijker" van wordt, ruimhartiger, opener, "echter", puurder en toch realistisch.
Kan het niet goed uitleggen, ik snap je best, maar je doet eigenlijk jezelf tekort op deze manier. Moet nu dringend douchen en aan het werk, tot later! Dank voor je toelichting, kom er later op terug.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 16 februari 2011 om 06:59
woensdag 16 februari 2011 om 08:42
@stew: weet je. idd een man die niet te vertrouwen is wist zijn smsen op tijd, maar dat kan niet als je al in bed ligt en er komt dan een sms binnen. Mijn nr 1 heeft zijn tel. zo ingesteld dat je het eerste stukje kan lezen van een sms, ik was nog wel wakker en zag deze sms binnen komen. Het is niet zo dat ik mijn man controleer, maar denk dat als je in deze situatie zit, je dan ook had gekeken wie er zo laat nog smst. Heb hem eerst de kans gegeven om zelf te vertellen dat er nog steeds contact was, hij ontkende, toen pas confronteerde ik hem met het berichtje.
@suzy: juist om te laten merken dat het niet alleen bij zeggen blijft, dacht ik erover om een sms naar haar te sturen. Hij denkt nl dat ik dat toch niet doe. Ik was eigenlijk van mening dat als ik dat wel zou doen, het mijn man duidelijk maakte dat ik niet meer over me heen laat lopen. Heb dit nog niet gedaan vanwege alle reacties hier.
En idd, dat was mijn nr1, met voorstellen van vriendin naar kids
@its: ja je hebt gelijk ik had een sv, we hadden een open relatie met duidelijke afspraken. Hij wist hiervan, daarentegen wist ik niets van haar en was samenwonen met een ander geen optie van de open relatie. Toen we besloten hadden om met elkaar door te gaan heb ik ook aangegeven dat ik geen open relatie meer wil en heb gebroken met sv.
Poeh he, wat een reacties heeft dit los gemaakt, zal vast wel een paar vergeten zijn om op te reageren, sorry, maar t is ook heel veel om te reageren.
@suzy: juist om te laten merken dat het niet alleen bij zeggen blijft, dacht ik erover om een sms naar haar te sturen. Hij denkt nl dat ik dat toch niet doe. Ik was eigenlijk van mening dat als ik dat wel zou doen, het mijn man duidelijk maakte dat ik niet meer over me heen laat lopen. Heb dit nog niet gedaan vanwege alle reacties hier.
En idd, dat was mijn nr1, met voorstellen van vriendin naar kids
@its: ja je hebt gelijk ik had een sv, we hadden een open relatie met duidelijke afspraken. Hij wist hiervan, daarentegen wist ik niets van haar en was samenwonen met een ander geen optie van de open relatie. Toen we besloten hadden om met elkaar door te gaan heb ik ook aangegeven dat ik geen open relatie meer wil en heb gebroken met sv.
Poeh he, wat een reacties heeft dit los gemaakt, zal vast wel een paar vergeten zijn om op te reageren, sorry, maar t is ook heel veel om te reageren.
woensdag 16 februari 2011 om 08:52
woensdag 16 februari 2011 om 09:24
Mijn nr 1 heeft er niet echt inhoudelijk op gereageerd, hij zag wel dat het mij menens was. Ik wilde in die tijd alleen maar praten, praten praten. Hij werd er alleen maar stiller van en ik werd gek van mijn gelul. Ik denk ook dat dat juist het verschil is tussen mannen en vrouwen, hoe we ermee omgaan.Het heeft echt een hele tijd geduurd voordat mijn argwaan weg was. Soms stak dat nog wel eens de kop op als hij bv later thuiskwam.Het heeft echt tijd nodig.
woensdag 16 februari 2011 om 09:32
en hoe reageerde de minnares van je man? sorry weet dat ik nieuwsgierig ben..
trouwens wel herkenbaar, ik wil ook praten, hij niet, wordt ook steeds stiller, zo van we praten er niet over want er is niets aan de hand. Gister ook weer, terwijl ik verwachtte dat hij zou zeggen dat hij haar erop aan had gesproken en aan mij had uitgelegd wat haar nou bezielde om toch weer contact te zoeken. Ik vind dit zo respectloos. wel zeggen dat hij er klaar mee is om steeds ruzie te hebben, maar er verder niets aan doen.
trouwens wel herkenbaar, ik wil ook praten, hij niet, wordt ook steeds stiller, zo van we praten er niet over want er is niets aan de hand. Gister ook weer, terwijl ik verwachtte dat hij zou zeggen dat hij haar erop aan had gesproken en aan mij had uitgelegd wat haar nou bezielde om toch weer contact te zoeken. Ik vind dit zo respectloos. wel zeggen dat hij er klaar mee is om steeds ruzie te hebben, maar er verder niets aan doen.
woensdag 16 februari 2011 om 10:30
@stew: weet je eigenlijk zou ik niets liever doen dan haar een sms te sturen juist om een understatement naar mijn man te maken, maar ook naar haar toe. Ben alleen huiverig voor de reaktie van mijn man. Had gister al een hele sms klaar, maar uiteindelijk toch vanaf gezien. Maar doordat mijn man gister deed alsof t allemaal niets voorsteld, gaat t nu toch weer kriebelen. Ik weet zeker dat mijn man denkt van dat doet ze toch nooit. ik kan dus lekker doorgaan alleen zorgen dat ze me 'savonds geen sms meer stuurt.
