Relaties
alle pijlers
relatie beeindigen, juiste weg?
vrijdag 4 januari 2008 om 13:30
Hallo allen,
Ik weet niet goed waar ik moet beginnen, alle gedachten schieten iedere keer door mijn hoofd. Ik hoop dat ik het nog een beetje gestructureerd op kan schrijven.
Laat ik in ieder geval beginnen dat dit een vervolg is op mijn topic dat hij niet wil samenwonen, maar wel afhankelijk wil zijn.
Ik krijg heel erg het idee dat mijn vriend mij verantwoordelijk stelt voor zijn toekomst. Hij heeft mij ook nodig om zijn toekomst zoals hij dat graag voor ogen ziet veilig te stellen. Ik heb een baan, een inkomen en binnenkort ook een woning. HIj heeft ver weg een uitkering en is in strijd met de sociale dienst om niet het voorgestelde reintegratietraject in te hoeven, maar hij wil zijn eigen plan doorzetten. Hij wil eerst onbetaald een half jaar ergens werken en zijn uitkering komt te vervallen. In die tussentijd wil hij graag bij mij gaan wonen en moet ik hem in zijn onderhoud voorzien. Na dat half jaar zit er geen vast contract in, maar kan hij misschien in aanmerking komen voor een 0-uren contract.
Ik kan dat niet betalen en als ik het wel zou kunnen zou ik het ook niet willen. In het afgelopen jaar ben ik 10 uur meer gaan werken waardoor ik nu ook een woning kan betalen. Ik krijg het gevoel dat ik dan alleen voor hem meer ben gaan werken en niet voor mijzelf.
Mijn voorstel om een uitzendbaantje te nemen om tegemoet te komen in de kosten weigert hij pertinent.
Intussen stelt hij hele hoge eisen aan mij. Ik moet altijd maar doorzetten altijd maar doorgaan. Ik heb heel sterk het idee dat ik zijn ideeen moet uitvoeren. Wat ik wil en wat goed voor mij is is hieraan ondergeschikt.
Nu heeft hij nog een tweede plan, voor het geval het eerste plan gaat mislukken. Hij wil ergens middels een subsidiebaan aan het werk. HIj ziet dat als oplossing voor ons beiden en ik moet dan meeverhuizen naar die locatie.
Afgelopen zomer reageerde ik nog enthousiast en daar blijft hij aan vasthouden. Dat ik het nu niet meer zie zitten dringt niet tot hem door.
Ik heb voor mijzelf de keuze gemaakt om voor mijn baan te gaan en voor mijn woning te gaan. Bovendien wil ik nu (op de komende verhuizing na) geen veranderingen. Ik sta op de wachtlijst voor deeltijdbehandeling binnen de GGZ. Maar hij vindt dat ik die therapie ook kan volgen als ik elders woon. Het gaat mij er om dat het moeilijk gaat worden en dat ik er niet teveel bij kan hebben. Dat dringt ook niet tot hem door.
Weer gaat het zoals hij wil dat het gaat en op al mijn argumenten krijg ik een tegenargument vanuit zijn optiek.
Ik ben zijn strijd tegen de samenleving en zijn knokken tegen het systeem beu. Ik kan die strijd niet naast hem voeren.
Ik heb mijn eigen strijd en ik moet mijzelf op mijn manier staande houden en eens is het voor mij op. Ik voer al een strijd tegen mijzelf en ik kan zijn strijd er niet bij hebben. In plaats daarvan heb ik iemand nodig die een arm om mij heen slaat en begrip heeft voor mijn strijd en achter mij kan staan. Dat ik het strijden los kan laten.
Ik heb enorme behoefte aan rust!
Helaas heb ik een enorme behoefte aan die arm om mij heen en heb ik die niet en kan ik die ook nergens vinden. Hierdoor voel ik mijzelf afglijden. Kom ik tot helemaal niets. Ik blijf soms gewoon in mijn bed liggen en zak weg in mijn dromen. Dan droom ik over bepaalde personen die veel voor mij betekenen, maar dat zijn mijn eigen gedachten. Ik heb ze groter gemaakt dan ze werkelijk zijn. Het zijn in feite onbereikbare personen. Ik weet niet hoe ik er op een andere manier mee om moet gaan. Ik voel mij heel erg alleen en in feite ben ik ook alleen. Ik weinig eigen sociale contacten. Deels door de situatie, deels door mijn eigen onvermogen.
Mijn vriend weet hier helemaal niks van, ik kan met hem niet meer over mijn gevoel praten. Hij weet alleen dat ik het niet meer trek.
Wat ik niet meer trek is het anti-kraak wonen en het maar verder door modderen zonder dat er een oplossing komt. Nu komt er een oplossing voor het wonen en maak ik in zijn ogen de verkeerde beslissing. De woning komt voor hem te vroeg.
Voor mij juist vele jaren te laat.
Hij heeft heel sterk het idee dat als het in februari wel was gelukt rond zijn poging voor een baan dat het dan wel goed was gekomen. Ik zeg iedere keer dat het nu te laat is. Hier praat hij steeds overheen.
Hij maakte nu de vergelijking met de einddagen van mijn vorige relatie, nu ruim 6 jaar geleden. Hij is bang dat ik iemand anders tegenkom omdat ik heel veel mijn eigen gang ga. Ik maak mijn eigen planning en ik doe mijn eigen dingen, in zijn ogen zonder overleg.
Ik kan niet op hem wachten totdat hij contact met mij opneemt. Als ik hem bel dan staat of zijn mobiel uit of hij neemt niet op. Alleen als het hem uitkomt. Tenminste zo ervaar ik het. Hij denkt dat er nog meer is waarom ik mijn eigen keuzes maak. Keuzes die in zijn ogen overigens niet de juiste keuzes zijn.
Realitisch gezien weet ik dat ik niet verantwoordelijk kan zijn voor zijn toekomst. Zo brengt hij het wel. Zonder mijn inkomen en mijn woning heeft hij geen enkele kans om verder te komen.
Overigens heeft hij al bijna 8 jaar een bijstand uitkering. Hiervoor heeft hij door Europa getrokken en heeft hij tegen kost en inwoning op verschillende plekken gewerkt.
Hij verwijt mij altijd dat ik hem tegengehouden heb om naar Nepal te gaan om daar verder te komen, nu kwam dat ook in een keer weer ter sprake.
Telefonisch heeft hij door laten schemeren dat ik een keuze kan maken. Ik heb bevestigd dat het voor mij beter is. Ik moet het van hem maar op de mail zetten.
Vervolgens gaat hij weer verder over zijn toekomstmogelijkheden en vraagt aan mij wat hij moet doen. Ik heb hem geantwoord dat het zijn eigen verantwoordelijkheid is en dat hij net als iedereen in de samenleving voor zijn inkomen moet gaan zorgen wil hij in zijn onderhoud kunnen voorzien. Hij blijft dat bij mij neerleggen.
Ik weet niet goed waar ik moet beginnen, alle gedachten schieten iedere keer door mijn hoofd. Ik hoop dat ik het nog een beetje gestructureerd op kan schrijven.
Laat ik in ieder geval beginnen dat dit een vervolg is op mijn topic dat hij niet wil samenwonen, maar wel afhankelijk wil zijn.
Ik krijg heel erg het idee dat mijn vriend mij verantwoordelijk stelt voor zijn toekomst. Hij heeft mij ook nodig om zijn toekomst zoals hij dat graag voor ogen ziet veilig te stellen. Ik heb een baan, een inkomen en binnenkort ook een woning. HIj heeft ver weg een uitkering en is in strijd met de sociale dienst om niet het voorgestelde reintegratietraject in te hoeven, maar hij wil zijn eigen plan doorzetten. Hij wil eerst onbetaald een half jaar ergens werken en zijn uitkering komt te vervallen. In die tussentijd wil hij graag bij mij gaan wonen en moet ik hem in zijn onderhoud voorzien. Na dat half jaar zit er geen vast contract in, maar kan hij misschien in aanmerking komen voor een 0-uren contract.
Ik kan dat niet betalen en als ik het wel zou kunnen zou ik het ook niet willen. In het afgelopen jaar ben ik 10 uur meer gaan werken waardoor ik nu ook een woning kan betalen. Ik krijg het gevoel dat ik dan alleen voor hem meer ben gaan werken en niet voor mijzelf.
Mijn voorstel om een uitzendbaantje te nemen om tegemoet te komen in de kosten weigert hij pertinent.
Intussen stelt hij hele hoge eisen aan mij. Ik moet altijd maar doorzetten altijd maar doorgaan. Ik heb heel sterk het idee dat ik zijn ideeen moet uitvoeren. Wat ik wil en wat goed voor mij is is hieraan ondergeschikt.
Nu heeft hij nog een tweede plan, voor het geval het eerste plan gaat mislukken. Hij wil ergens middels een subsidiebaan aan het werk. HIj ziet dat als oplossing voor ons beiden en ik moet dan meeverhuizen naar die locatie.
Afgelopen zomer reageerde ik nog enthousiast en daar blijft hij aan vasthouden. Dat ik het nu niet meer zie zitten dringt niet tot hem door.
Ik heb voor mijzelf de keuze gemaakt om voor mijn baan te gaan en voor mijn woning te gaan. Bovendien wil ik nu (op de komende verhuizing na) geen veranderingen. Ik sta op de wachtlijst voor deeltijdbehandeling binnen de GGZ. Maar hij vindt dat ik die therapie ook kan volgen als ik elders woon. Het gaat mij er om dat het moeilijk gaat worden en dat ik er niet teveel bij kan hebben. Dat dringt ook niet tot hem door.
Weer gaat het zoals hij wil dat het gaat en op al mijn argumenten krijg ik een tegenargument vanuit zijn optiek.
Ik ben zijn strijd tegen de samenleving en zijn knokken tegen het systeem beu. Ik kan die strijd niet naast hem voeren.
Ik heb mijn eigen strijd en ik moet mijzelf op mijn manier staande houden en eens is het voor mij op. Ik voer al een strijd tegen mijzelf en ik kan zijn strijd er niet bij hebben. In plaats daarvan heb ik iemand nodig die een arm om mij heen slaat en begrip heeft voor mijn strijd en achter mij kan staan. Dat ik het strijden los kan laten.
Ik heb enorme behoefte aan rust!
Helaas heb ik een enorme behoefte aan die arm om mij heen en heb ik die niet en kan ik die ook nergens vinden. Hierdoor voel ik mijzelf afglijden. Kom ik tot helemaal niets. Ik blijf soms gewoon in mijn bed liggen en zak weg in mijn dromen. Dan droom ik over bepaalde personen die veel voor mij betekenen, maar dat zijn mijn eigen gedachten. Ik heb ze groter gemaakt dan ze werkelijk zijn. Het zijn in feite onbereikbare personen. Ik weet niet hoe ik er op een andere manier mee om moet gaan. Ik voel mij heel erg alleen en in feite ben ik ook alleen. Ik weinig eigen sociale contacten. Deels door de situatie, deels door mijn eigen onvermogen.
Mijn vriend weet hier helemaal niks van, ik kan met hem niet meer over mijn gevoel praten. Hij weet alleen dat ik het niet meer trek.
Wat ik niet meer trek is het anti-kraak wonen en het maar verder door modderen zonder dat er een oplossing komt. Nu komt er een oplossing voor het wonen en maak ik in zijn ogen de verkeerde beslissing. De woning komt voor hem te vroeg.
Voor mij juist vele jaren te laat.
Hij heeft heel sterk het idee dat als het in februari wel was gelukt rond zijn poging voor een baan dat het dan wel goed was gekomen. Ik zeg iedere keer dat het nu te laat is. Hier praat hij steeds overheen.
Hij maakte nu de vergelijking met de einddagen van mijn vorige relatie, nu ruim 6 jaar geleden. Hij is bang dat ik iemand anders tegenkom omdat ik heel veel mijn eigen gang ga. Ik maak mijn eigen planning en ik doe mijn eigen dingen, in zijn ogen zonder overleg.
Ik kan niet op hem wachten totdat hij contact met mij opneemt. Als ik hem bel dan staat of zijn mobiel uit of hij neemt niet op. Alleen als het hem uitkomt. Tenminste zo ervaar ik het. Hij denkt dat er nog meer is waarom ik mijn eigen keuzes maak. Keuzes die in zijn ogen overigens niet de juiste keuzes zijn.
Realitisch gezien weet ik dat ik niet verantwoordelijk kan zijn voor zijn toekomst. Zo brengt hij het wel. Zonder mijn inkomen en mijn woning heeft hij geen enkele kans om verder te komen.
Overigens heeft hij al bijna 8 jaar een bijstand uitkering. Hiervoor heeft hij door Europa getrokken en heeft hij tegen kost en inwoning op verschillende plekken gewerkt.
Hij verwijt mij altijd dat ik hem tegengehouden heb om naar Nepal te gaan om daar verder te komen, nu kwam dat ook in een keer weer ter sprake.
Telefonisch heeft hij door laten schemeren dat ik een keuze kan maken. Ik heb bevestigd dat het voor mij beter is. Ik moet het van hem maar op de mail zetten.
Vervolgens gaat hij weer verder over zijn toekomstmogelijkheden en vraagt aan mij wat hij moet doen. Ik heb hem geantwoord dat het zijn eigen verantwoordelijkheid is en dat hij net als iedereen in de samenleving voor zijn inkomen moet gaan zorgen wil hij in zijn onderhoud kunnen voorzien. Hij blijft dat bij mij neerleggen.
zaterdag 5 januari 2008 om 15:03
Ik voel mij een beetje leeg en verdrietig, maar toch opgelucht. ALthans dit wilde ik typen en hij belde net op dat moment.
Hij is het er niet mee eens. Hij vindt het niet goed voor mij. Het is voor mij beter als wij bij elkaar blijven en gaan samenwonen in mijn nieuwe woning. (hier kan ik overigens pas per begin februari in).
Eerst hebben we in snelle etappes het gesprek van gisteren herhaalt.
Voor zichzelf had hij het plan gemaakt om vandaag tot en met maandag langs te komen. Dat heb ik uit zijn hoofd gepraat, maar volgend weekend komt hij wel langs.
Als ik tijd voor mijzelf nodig heb krijg ik dat.
Ik heb hem wel duidelijk gemaakt dat ik het gevoel heb dat hij altijd over mij heen loopt en dat zijn plan het belangrijkst is. Zijn plan en anderen gaan altijd voor mij en dat heb ik kunnen beargumenteren met voorbeelden, maar hij ziet dat anders.
Hij wil nu wel solliciteren bij de opties die ik hem had gegeven. Ik weet het niet.
Overal weet hij wel een draai aan te geven.
Hij is het er niet mee eens. Hij vindt het niet goed voor mij. Het is voor mij beter als wij bij elkaar blijven en gaan samenwonen in mijn nieuwe woning. (hier kan ik overigens pas per begin februari in).
Eerst hebben we in snelle etappes het gesprek van gisteren herhaalt.
Voor zichzelf had hij het plan gemaakt om vandaag tot en met maandag langs te komen. Dat heb ik uit zijn hoofd gepraat, maar volgend weekend komt hij wel langs.
Als ik tijd voor mijzelf nodig heb krijg ik dat.
Ik heb hem wel duidelijk gemaakt dat ik het gevoel heb dat hij altijd over mij heen loopt en dat zijn plan het belangrijkst is. Zijn plan en anderen gaan altijd voor mij en dat heb ik kunnen beargumenteren met voorbeelden, maar hij ziet dat anders.
Hij wil nu wel solliciteren bij de opties die ik hem had gegeven. Ik weet het niet.
Overal weet hij wel een draai aan te geven.
zaterdag 5 januari 2008 om 15:10
Lieve JoJootje,
Dan is het NU aan jou je poot stijf en strak te houden! Hij wil je ompraten, chanteert je misschien emotioneel, hij wil niet kwijt wat hij heeft! Daar is het voor HEM veels te mooi voor.....Opdat hij vast dondersgoed weet dat hij jou wellicht kan doen wankelen.
Natuurlijk nu kan hij veranderen? Als ik je postings lees ben je vast veel wijzer en weet je dat een doorstart ook het begin van het einde is...
Ik reageer even omdat ik met min of meer een zelfde typ ga, en voor mezelf ook heb besloten de relatie te stoppen. Het geeft me rust en onrust tegelijk, en die onrust komt voort uit het feit dat hij me vast gaat bellen, smsen, mailen en weet ik veel wat meer, om me op andere gedachten te brengen...
Blijf bij jezelf, neem de telefoon maar even niet op, beantwoord geen sms, het gaat om JOU!!
Mocht je behoefte hebben aan een echte arm, ik ben er!
Heel veel sterkte!!
Dan is het NU aan jou je poot stijf en strak te houden! Hij wil je ompraten, chanteert je misschien emotioneel, hij wil niet kwijt wat hij heeft! Daar is het voor HEM veels te mooi voor.....Opdat hij vast dondersgoed weet dat hij jou wellicht kan doen wankelen.
Natuurlijk nu kan hij veranderen? Als ik je postings lees ben je vast veel wijzer en weet je dat een doorstart ook het begin van het einde is...
Ik reageer even omdat ik met min of meer een zelfde typ ga, en voor mezelf ook heb besloten de relatie te stoppen. Het geeft me rust en onrust tegelijk, en die onrust komt voort uit het feit dat hij me vast gaat bellen, smsen, mailen en weet ik veel wat meer, om me op andere gedachten te brengen...
Blijf bij jezelf, neem de telefoon maar even niet op, beantwoord geen sms, het gaat om JOU!!
Mocht je behoefte hebben aan een echte arm, ik ben er!
Heel veel sterkte!!
zaterdag 5 januari 2008 om 15:17
WTF??? Jij wil het uitmaken en meneer is het er niet mee eens, want het is niet goed voor jou??? Is hij nou helemaal van de pot gerukt!!
Hij heeft geen bal, echt helemaal geen bal te zeggen over jouw leven. Als hij dit soort dingen zegt dan is er echt maar één oplossing: rennen! En hard! Weg bij die kerel! Wat een ongelooflijk zelfingenomen stuk vreten, zeg. Een beetje gaan bepalen of jij het uit mag maken. Wat een *piep*! (ik ben echt plaatsvervangend razend, hoe durft hij!!)
Uitmaken, en heel snel!!
Hij heeft geen bal, echt helemaal geen bal te zeggen over jouw leven. Als hij dit soort dingen zegt dan is er echt maar één oplossing: rennen! En hard! Weg bij die kerel! Wat een ongelooflijk zelfingenomen stuk vreten, zeg. Een beetje gaan bepalen of jij het uit mag maken. Wat een *piep*! (ik ben echt plaatsvervangend razend, hoe durft hij!!)
Uitmaken, en heel snel!!
anoniem_648d867ac9e9b wijzigde dit bericht op 05-01-2008 15:18
Reden: spelling, in mijn woede ben type ik slechter ;-)
Reden: spelling, in mijn woede ben type ik slechter ;-)
% gewijzigd
zaterdag 5 januari 2008 om 15:24
Hij loopt gigantisch over je heen. Hij ziet zijn goudmijntje weglopen en hij is meester in manipuleren en dat is hij nu aan het doen.
Breek elk contact af met hem. Als hij belt, ga niet inhoudelijk in discussie, zeg alleen: "het is voorbij, accepteer het. Ik hang nu op.". En als hij blijft bellen je telefoon uitzetten/niet opnemen/eruit trekken. En al helemaal niet meer met hem afspreken.
Reden dat ik zeg dat je alle contact met hem moet verbreken, in ieder geval de komende maanden minimaal, is omdat hij dus echt meester in manipuleren is, hij dat weet, en hij je nu al aan het wankelen krijgt met de grootste onzin. Maar hij weet precies bij jou de gevoelige snaren te raken omdat hij je kent. En daar maakt hij misbruik van. Dat is absoluut niet gezond, probeer bij hem weg te blijven voor je eigen bestwil. Je bent hem niets verschuldigd, absoluut niets.
Het enige wat goed voor jou is nu, is om gewoon je eigen leventje lekker op te bouwen en verder uit te bouwen en voor jezelf gaan. Dat kun je niet met hem, ik denk dat dat in de jaren hiervoor al gebleken is ook. Je bent al heel sterk geweest met die baan en woning en je bent echt groeiende, laat hem dit niet van je afnemen.
Breek elk contact af met hem. Als hij belt, ga niet inhoudelijk in discussie, zeg alleen: "het is voorbij, accepteer het. Ik hang nu op.". En als hij blijft bellen je telefoon uitzetten/niet opnemen/eruit trekken. En al helemaal niet meer met hem afspreken.
Reden dat ik zeg dat je alle contact met hem moet verbreken, in ieder geval de komende maanden minimaal, is omdat hij dus echt meester in manipuleren is, hij dat weet, en hij je nu al aan het wankelen krijgt met de grootste onzin. Maar hij weet precies bij jou de gevoelige snaren te raken omdat hij je kent. En daar maakt hij misbruik van. Dat is absoluut niet gezond, probeer bij hem weg te blijven voor je eigen bestwil. Je bent hem niets verschuldigd, absoluut niets.
Het enige wat goed voor jou is nu, is om gewoon je eigen leventje lekker op te bouwen en verder uit te bouwen en voor jezelf gaan. Dat kun je niet met hem, ik denk dat dat in de jaren hiervoor al gebleken is ook. Je bent al heel sterk geweest met die baan en woning en je bent echt groeiende, laat hem dit niet van je afnemen.
zaterdag 5 januari 2008 om 15:29
Nu met een beetje minder woede, maar nog steeds: dit is niet goed hoor, dat hij dit soort dingen tegen je zegt. Hij heeft niks te besluiten: als jij het uitmaakt is het uit, of dat luie stuk vreten het er nou mee eens is of niet. Laat je alsjeblieft niet niet overdonderen door zulke onzin.
Ik begrijp hem wel, zolang hij jou weet te in te palmen hoeft hij namelijk niks te doen: niet te werken, geen geld in te brengen, er wordt lekker voor hem gezorgd. En hij weet het goed te brengen: hij zegt dat het niet goed voor JOU is om het uit te maken, jij gaat hierdoor twijfelen (waarom ontgaat me een beetje, maar vooruit) en hij hoeft niet te zeggen dat het niet goed voor HEM is als jij het uitmaakt.
Want daar gaat het hier om: zijn ego, zijn natje en zijn droogje. Sneu toch? Dan zo'n kerel niet eens voor zich zelf kan zorgen...
Maar Jojootje, zie hem alsjeblieft voor wat hij is: een sneue r#kker die lekker de baas over jou speelt en jou ook nog het geld laat binnen brengen. Hij verdient niets dan minachting, werkelijk waar.
Ik begrijp hem wel, zolang hij jou weet te in te palmen hoeft hij namelijk niks te doen: niet te werken, geen geld in te brengen, er wordt lekker voor hem gezorgd. En hij weet het goed te brengen: hij zegt dat het niet goed voor JOU is om het uit te maken, jij gaat hierdoor twijfelen (waarom ontgaat me een beetje, maar vooruit) en hij hoeft niet te zeggen dat het niet goed voor HEM is als jij het uitmaakt.
Want daar gaat het hier om: zijn ego, zijn natje en zijn droogje. Sneu toch? Dan zo'n kerel niet eens voor zich zelf kan zorgen...
Maar Jojootje, zie hem alsjeblieft voor wat hij is: een sneue r#kker die lekker de baas over jou speelt en jou ook nog het geld laat binnen brengen. Hij verdient niets dan minachting, werkelijk waar.
zaterdag 5 januari 2008 om 15:34
De manier waarop hij reageert bewijst alles wat je zelf ook al wist: hij loopt over je heen, hij doet wat hij voor zichzelf het belangrijkst vindt.
Ik sluit me bij Kiks aan: breek het contact af. Ga niet in discussie. Bel hem op, om te zeggen dat hij het komend weekend NIET langs kan komen. Of mail hem, dat hij niet langs kan komen, maar dat je wel weet dat hij je over wil halen dus dat je het per mail doet. Zorg dat je komend weekend er ook niet bent, zodat hij niet aan je kop kan zeuren. Heb je een vriendin, bij wie je langs kunt gaan? Of familie?
Het klinkt misschien overdreven maar je ziet hoe hij is. Zelfs nu je het uitgemaakt hebt, wil hij nog je leven bepalen. Daar heeft hij geen enkel recht toe! Al was het de aardigste en liefste jongen van de wereld, hij mag niet zo met een ander omgaan. Jij hebt tijd voor jezelf nodig, schrijf je, hij pakt die tijd af. Pak je eigen tijd en je eigen leven terug!
Kunnen we je ergens mee helpen?
Ik sluit me bij Kiks aan: breek het contact af. Ga niet in discussie. Bel hem op, om te zeggen dat hij het komend weekend NIET langs kan komen. Of mail hem, dat hij niet langs kan komen, maar dat je wel weet dat hij je over wil halen dus dat je het per mail doet. Zorg dat je komend weekend er ook niet bent, zodat hij niet aan je kop kan zeuren. Heb je een vriendin, bij wie je langs kunt gaan? Of familie?
Het klinkt misschien overdreven maar je ziet hoe hij is. Zelfs nu je het uitgemaakt hebt, wil hij nog je leven bepalen. Daar heeft hij geen enkel recht toe! Al was het de aardigste en liefste jongen van de wereld, hij mag niet zo met een ander omgaan. Jij hebt tijd voor jezelf nodig, schrijf je, hij pakt die tijd af. Pak je eigen tijd en je eigen leven terug!
Kunnen we je ergens mee helpen?
zaterdag 5 januari 2008 om 16:21
Nog eens. je hoeft geen reden te geven om het uit te maken.
Tuurlijk is het netter dat wel te doen zodat de ander niet met vragen achter blijft voor het geval dat het voor diegene als donderslag bij heldere hemel komt, maar dan nog gaat het er niet over dat het een kwestie is van diegene die de beste argumenten heeft bepaalt of het uit is of niet.
Niet meer gelukkig zijn met de relatie is voldoende, de ander kan dan hoog of laag springen, hij kan niet afdwingen een relatie met je te hebben.
Mocht het inderdaad het beste voor je zijn de relatie voort te zetten (wat ik na je verhalen betwijfel) dan kom je daar zelf wel achter en zie je dan verder.
Laat hem er niet meer binnen, houd je poot stijf. Jij hebt niets aan een relatie met hem, hij voegt niets toe. Jij kunt hem niet bellen als je daa behoefde aan hebt, dat is niet normaal en goed in een relatie!
Tuurlijk is het netter dat wel te doen zodat de ander niet met vragen achter blijft voor het geval dat het voor diegene als donderslag bij heldere hemel komt, maar dan nog gaat het er niet over dat het een kwestie is van diegene die de beste argumenten heeft bepaalt of het uit is of niet.
Niet meer gelukkig zijn met de relatie is voldoende, de ander kan dan hoog of laag springen, hij kan niet afdwingen een relatie met je te hebben.
Mocht het inderdaad het beste voor je zijn de relatie voort te zetten (wat ik na je verhalen betwijfel) dan kom je daar zelf wel achter en zie je dan verder.
Laat hem er niet meer binnen, houd je poot stijf. Jij hebt niets aan een relatie met hem, hij voegt niets toe. Jij kunt hem niet bellen als je daa behoefde aan hebt, dat is niet normaal en goed in een relatie!
zaterdag 5 januari 2008 om 16:51
Ik voel mij gewoon kut!!!!!!
Waarom kan ik niet hardop zeggen wat ik vind en wat ik wil! Hij loopt over mij heen en dat weet ik, maar ik ben niet sterk genoeg om dat tegen hem te zeggen en hij weet dat ook.
Hij denkt te weten wat goed voor mij is, maar hij weet niet hoe ik mij voel. Ik heb hem vandaag ook maar gezegd dat ik overspannen ben en dat is werkelijk zo. Ik schiet van het ene uiterste naar het andere uiterste.
Normaal zit ik vol ideeen en ik weet dat ik eigenlijk vrijdag voor de kerstvakantie een deadline op mijn werk had, maar toen kon ik mij al niet concentreren en kwamen de ideeen niet. De ideeen komen nog niet en maandag moet ik naar alle collega's en naar alle vrijwilligers mijn activiteitenplan mailen, een activiteit voor volgende week zaterdag! Maar het lukt niet!
Ik kan hem gewoon niet meer vertellen wat ik voel en wat het met mijn gedachten doet. Ik ben aan het vechten tegen mijn eigen gedachten en ik ben het vechten en het mijzelf staande houden zat! Ik kan niet meer en ben gewoon op!
Ik kan zijn dingen er niet bij hebben.
Ik heb hem vandaag wederom gezegd dat er voor mij een enorm omslagpunt kwam op het moment dat ik de problemen op mijn werk op zijn manier op had moeten lossen. Hij vindt dat hij achter mij stond door uit te zoeken wat ik het beste kon doen!
Maar hij heeft geen moment naar mij gekeken en gevraagd wat ik vind dat het beste voor mij is! Ik heb mijn nog steeds dus voor mij is dat overtuigend bewijs dat ik de juiste weg bewandeld heb. Als ik hem hiermee confronteer beweert hij bij hoog en laag dat hij achter mij stond!
Ik ben ook nog steeds ontzettend boos over de klap die hij mij toen gegeven heeft omdat ik compleet over mijn toeren was en die klap was de enige manier om mij te bereiken. Om mij te laten doen wat hij wil dat ik ging doen.
Hij heeft hiervan nooit spijt gehad en heeft hiervoor ook nooit zijn excuses aangeboden. Hier heb ik hem een maand geleden nog over gesproken maar hij blijft erbij dat het de enige manier was om mij te bereiken!
Hij is bang dat er een ander is. Juist omdat ik aangeef dat ik behoefte heb aan een warme knuffel en een beetje steun en begrip. Er is geen ander. Maar ik weet wel dat ik over iemand praat. Toen ik bijna ontslagen werd en de hele procedure begeleiding kreeg, kreeg ik steun uit onverwachte hoek, namelijk mijn leidinggevende. Met haar heb ik veel gesprekken gevoerd en zij heeft mij echt kunnen steunen op de momenten dat ik het niet meer trok. Uiteindelijk is alles ook goed gekomen en heb ik mijn baan nog. Het klinkt heel raar maar zij is heel erg knuffelerig en bij haar kon ik op dat moment vinden waar ik behoefte aan had. Zij is mijn leidinggevende niet meer en ik zie en spreek haar nauwelijks meer en dat vind ik eigenlijk heel erg.
Hier heb ik nooit met mijn (ex)vriend over kunnen praten. Ik weet nu al dat hij hierover ontzettend boos wordt. Hij heeft toch al geen hoge pet op van die leidinggevende, maar dat is vooral uit mijn verhalen.
Gewoon het feit dat het heel diep zit maakt mij nog veel meer alleen en ik heb hier nooit met iemand over durven of kunnen praten.
Wederom denkt hij te weten wat goed voor mij is! Maar ik wil niet verder en ik kan op die manier niet verder.
Ik sta op de wachtlijst voor een tweedaagse deeltijdbehandeling binnen de GGZ en als ik het echt moeilijk krijg kan ik daar altijd (zij hebben het zelfs over 24 uur per dag) terecht.
Mede door mijn woonsituatie, mede door alles ben ik overspannen.
Eigenlijk heb ik hem wel een klein beetje nodig, maar niet op de manier zoals hij met mij omgaat. Ik wil hem gewoon niet in mijn huis hebben. Alles moet ik alleen doen en ik kom er alleen ook wel uit!
Help, hierin schiet ik ook van het ene uiterste naar het andere uiterste, maar ik weet voor mijzelf dat ik wel de juiste beslissing maak! Het is weloverwogen en niet vanuit overspannen toestand!
Met verhuizen heb ik het busje nodig, maar hij vindt dat ik het zelf moet regelen. Ik heb niet eens een rijbewijs dus ik weet ook niet goed hoe ik moet verhuizen. Ik had nog wel verwacht dat hij mij zou helpen.
Maar goed dit zei hij aan het begin van het telefoongesprek. Later had hij het over vandaag langs komen en ik heb het uit kunnen stellen tot volgende week. Hij moet wel een keer langs komen want hij moet zijn spullen (en dat is echt heel veel wat hier in het pand in de opslag staat) ophalen.
Ik moet mijn spullen van ver weg verhuizen en ik moet mijn spullen vanuit dit pand verhuizen.
Ik weet gewoon nog neit hoe ik alles moet doen en alles moet regelen.
Waarom kan ik niet hardop zeggen wat ik vind en wat ik wil! Hij loopt over mij heen en dat weet ik, maar ik ben niet sterk genoeg om dat tegen hem te zeggen en hij weet dat ook.
Hij denkt te weten wat goed voor mij is, maar hij weet niet hoe ik mij voel. Ik heb hem vandaag ook maar gezegd dat ik overspannen ben en dat is werkelijk zo. Ik schiet van het ene uiterste naar het andere uiterste.
Normaal zit ik vol ideeen en ik weet dat ik eigenlijk vrijdag voor de kerstvakantie een deadline op mijn werk had, maar toen kon ik mij al niet concentreren en kwamen de ideeen niet. De ideeen komen nog niet en maandag moet ik naar alle collega's en naar alle vrijwilligers mijn activiteitenplan mailen, een activiteit voor volgende week zaterdag! Maar het lukt niet!
Ik kan hem gewoon niet meer vertellen wat ik voel en wat het met mijn gedachten doet. Ik ben aan het vechten tegen mijn eigen gedachten en ik ben het vechten en het mijzelf staande houden zat! Ik kan niet meer en ben gewoon op!
Ik kan zijn dingen er niet bij hebben.
Ik heb hem vandaag wederom gezegd dat er voor mij een enorm omslagpunt kwam op het moment dat ik de problemen op mijn werk op zijn manier op had moeten lossen. Hij vindt dat hij achter mij stond door uit te zoeken wat ik het beste kon doen!
Maar hij heeft geen moment naar mij gekeken en gevraagd wat ik vind dat het beste voor mij is! Ik heb mijn nog steeds dus voor mij is dat overtuigend bewijs dat ik de juiste weg bewandeld heb. Als ik hem hiermee confronteer beweert hij bij hoog en laag dat hij achter mij stond!
Ik ben ook nog steeds ontzettend boos over de klap die hij mij toen gegeven heeft omdat ik compleet over mijn toeren was en die klap was de enige manier om mij te bereiken. Om mij te laten doen wat hij wil dat ik ging doen.
Hij heeft hiervan nooit spijt gehad en heeft hiervoor ook nooit zijn excuses aangeboden. Hier heb ik hem een maand geleden nog over gesproken maar hij blijft erbij dat het de enige manier was om mij te bereiken!
Hij is bang dat er een ander is. Juist omdat ik aangeef dat ik behoefte heb aan een warme knuffel en een beetje steun en begrip. Er is geen ander. Maar ik weet wel dat ik over iemand praat. Toen ik bijna ontslagen werd en de hele procedure begeleiding kreeg, kreeg ik steun uit onverwachte hoek, namelijk mijn leidinggevende. Met haar heb ik veel gesprekken gevoerd en zij heeft mij echt kunnen steunen op de momenten dat ik het niet meer trok. Uiteindelijk is alles ook goed gekomen en heb ik mijn baan nog. Het klinkt heel raar maar zij is heel erg knuffelerig en bij haar kon ik op dat moment vinden waar ik behoefte aan had. Zij is mijn leidinggevende niet meer en ik zie en spreek haar nauwelijks meer en dat vind ik eigenlijk heel erg.
Hier heb ik nooit met mijn (ex)vriend over kunnen praten. Ik weet nu al dat hij hierover ontzettend boos wordt. Hij heeft toch al geen hoge pet op van die leidinggevende, maar dat is vooral uit mijn verhalen.
Gewoon het feit dat het heel diep zit maakt mij nog veel meer alleen en ik heb hier nooit met iemand over durven of kunnen praten.
Wederom denkt hij te weten wat goed voor mij is! Maar ik wil niet verder en ik kan op die manier niet verder.
Ik sta op de wachtlijst voor een tweedaagse deeltijdbehandeling binnen de GGZ en als ik het echt moeilijk krijg kan ik daar altijd (zij hebben het zelfs over 24 uur per dag) terecht.
Mede door mijn woonsituatie, mede door alles ben ik overspannen.
Eigenlijk heb ik hem wel een klein beetje nodig, maar niet op de manier zoals hij met mij omgaat. Ik wil hem gewoon niet in mijn huis hebben. Alles moet ik alleen doen en ik kom er alleen ook wel uit!
Help, hierin schiet ik ook van het ene uiterste naar het andere uiterste, maar ik weet voor mijzelf dat ik wel de juiste beslissing maak! Het is weloverwogen en niet vanuit overspannen toestand!
Met verhuizen heb ik het busje nodig, maar hij vindt dat ik het zelf moet regelen. Ik heb niet eens een rijbewijs dus ik weet ook niet goed hoe ik moet verhuizen. Ik had nog wel verwacht dat hij mij zou helpen.
Maar goed dit zei hij aan het begin van het telefoongesprek. Later had hij het over vandaag langs komen en ik heb het uit kunnen stellen tot volgende week. Hij moet wel een keer langs komen want hij moet zijn spullen (en dat is echt heel veel wat hier in het pand in de opslag staat) ophalen.
Ik moet mijn spullen van ver weg verhuizen en ik moet mijn spullen vanuit dit pand verhuizen.
Ik weet gewoon nog neit hoe ik alles moet doen en alles moet regelen.
zaterdag 5 januari 2008 om 17:08
Ik woon in midden nederland, maar ik denk dat ik ontzettend herkenbaar ben voor iedereen die mij kent. Als je mij niet kent ben ik door mijn beroep ietwat makkelijk op te sporen. Ergens vind ik dat ook wel een beetje eng.
Ergens wil ik heel voorzichtig zijn, maar ik geloof dat ik in verschillende topics mijn hele verhaal wel zo,n beetje heb neergeplempt.
Ik moet zo weg, ik moet de hele avond werken. Gelukkig moet ik eerst een uur fietsen en kan ik tijdens het fietsen tot rust komen.
Ergens wil ik heel voorzichtig zijn, maar ik geloof dat ik in verschillende topics mijn hele verhaal wel zo,n beetje heb neergeplempt.
Ik moet zo weg, ik moet de hele avond werken. Gelukkig moet ik eerst een uur fietsen en kan ik tijdens het fietsen tot rust komen.
zaterdag 5 januari 2008 om 17:14
Okee, een ding tegelijk...
Je bent hartstikke moe en je zit er doorheen, dan moet je je even concentreren op het belangrijkste en de rest laten zitten. Heel goed dat je zijn dingen er niet meer bij wilt hebben! Hou dat zo!
Kan hij langskomen om zijn spullen op te halen zonder dat jij daarbij bent? Het makkelijkste is een bepaalde dag af te spreken, en dan zelf ergens anders heen te gaan.
Jouw eigen verhuizing is nog niet, maak je niet druk, dat komt wel goed. Busjes met chauffeur zijn ook te huur, kost niet eens zoveel.
Nu eerst dat activiteitenplan. Kunnen we je daarbij helpen? Heb je helemaal geen ideeen of wel een paar kleintjes? Om wat voor soort activiteiten gaat het, voor volwassenen of kinderen, voor ontspanning of iets anders?
Je bent hartstikke moe en je zit er doorheen, dan moet je je even concentreren op het belangrijkste en de rest laten zitten. Heel goed dat je zijn dingen er niet meer bij wilt hebben! Hou dat zo!
Kan hij langskomen om zijn spullen op te halen zonder dat jij daarbij bent? Het makkelijkste is een bepaalde dag af te spreken, en dan zelf ergens anders heen te gaan.
Jouw eigen verhuizing is nog niet, maak je niet druk, dat komt wel goed. Busjes met chauffeur zijn ook te huur, kost niet eens zoveel.
Nu eerst dat activiteitenplan. Kunnen we je daarbij helpen? Heb je helemaal geen ideeen of wel een paar kleintjes? Om wat voor soort activiteiten gaat het, voor volwassenen of kinderen, voor ontspanning of iets anders?
zaterdag 5 januari 2008 om 17:17
Hé, jojootje, wat naar allemaal! Ik weet dat je het ook druk genoeg met jezelf hebt (de dagbehandeling die er aan zit te komen) en ik denk dat je er beter aan doet echt een punt achter de relatie te zetten. Het zal je al veel tijd en moeite kosten jezelf weer helemaal op de rails te krijgen, als je dan ook nog zoveel loze energie in je relatie moet stoppen... Ik denk dat hij dat niet waard is, al weet je dat zelf natuurlijk het beste. Het is ontzettend klote nu, maar zo doorgaan met hem is ook niets. Natuurlijk vindt hij het niets dat het uit is, het is wel lekker makkelijk voor hem om altijd op jou te leunen. Laat je niet ompraten meid, kies voor jezelf!
Succes!
Succes!
zaterdag 5 januari 2008 om 17:18
Bleh, waarom smaakt het eten dat ik maak altijd slechter als ik mij ook slecht voel?
Maar goed ik heb weer wat gegeten, andijviestamppot.Volgens de snelle magnetronmethode gekookt.
Mijn dieet bestaat sinds gisteren met name uit stroopwafels, chips en droge crackertjes. Vanmorgen had ik goede hoop en ben ik goed begonnen en sinaasappeltjes uitgeperst, maar voor de lunch toch maar weer overgestapt op de chips.
Maar goed ik heb weer wat gegeten, andijviestamppot.Volgens de snelle magnetronmethode gekookt.
Mijn dieet bestaat sinds gisteren met name uit stroopwafels, chips en droge crackertjes. Vanmorgen had ik goede hoop en ben ik goed begonnen en sinaasappeltjes uitgeperst, maar voor de lunch toch maar weer overgestapt op de chips.
zaterdag 5 januari 2008 om 17:23
Ik moet mijzelf helemaal overeind heisen om naar mijn werk te gaan. Ik zie het eigenlijk helemaal niet zitten, maar ik zal nu wel moeten. Ik kan mij niet zo kort van tevoren nog ziek melden. We hebben al een overmatige onderbezetting op de zaterdagavond.
Activiteitenplan:
Ronde tafelgesprekken met kinderen over leefbaarheid in de buurt. Op een speelse manier aangepakt. Ik wil de leeftijden scheiden. 4-8 jr en 8-12 jr.
Ik moet gaan, ik moet nu echt gaan. Zucht!!! Bleh!!!!
Activiteitenplan:
Ronde tafelgesprekken met kinderen over leefbaarheid in de buurt. Op een speelse manier aangepakt. Ik wil de leeftijden scheiden. 4-8 jr en 8-12 jr.
Ik moet gaan, ik moet nu echt gaan. Zucht!!! Bleh!!!!
zaterdag 5 januari 2008 om 17:37
Hoi beste jojootje!!
Ik vind het nogal wat wat je allemaal hebt meegemaakt, maar ook ik ben van mening dat je van je vriend echt af moet. Je zegt dat je je zo alleen voelt, als je een goede relatie zou hebben dan voel je je niet alleen, en niks is erger dan eenzaam te zijn in een relatie.
En tja dat hij dan denkt het voor jou te kunnen bedenken, dat het bijv niet goed voor jou is dat je er een punt achter zet, ik denk juist dat dit enorm goed voor je is. Krijg je eindelijk de rust en de mogelijkheid om helemaal aan jezelf te werken. En weet je, door begeleiding van het ggz zal dat ook gaan lukken dat je straks weer prima in je vel zit. Daar heb je hem niet bij nodig hoor, hij profiteert alleen maar van je. KIES VOOR JEZELF!
En ook ik weet wat het is als je er doorheen zit, dat is gewoon zwaar kloten. Bij mij hielp tegen de lichamelijke moeheid vitamine B complex , van die vitamine tabletten, daar kreeg ik lichamelijk weer enigszins energie van.
Vergeet niet dat die situatie met je vriend ook bergen energie van je slurpt. Dus idd wat men al zei, verbreek gewoon het contact, zie dat je iemand met een busje kan huren voor je verhuizing, en richt eerst lekker je eigen plekje in, en wees er ook trots op, en weet je, dat is ook zo fijn dat het echt JOUW plekje wordt. Je hoeft het niet met iemand te delen die geen fluit voor jou over heeft. Dat is geen liefde meid! En dat verdien je wel, iemand die inderdaad voor je klaar staat, een luisterend oor biedt, en gewoon die arm om je heen slaat als je dat nodig bent.
En ik weet zeker zodra jij wat beter in je vel zit, dat er een persoon op je pad komt die wel zo gek met je is, en je al die dingen wel geeft.
Ik wens je in ieder geval heel veel succes en sterkte met alles. En ga voor jezelf meissie!!!!!!!!!!!!!!
Ik vind het nogal wat wat je allemaal hebt meegemaakt, maar ook ik ben van mening dat je van je vriend echt af moet. Je zegt dat je je zo alleen voelt, als je een goede relatie zou hebben dan voel je je niet alleen, en niks is erger dan eenzaam te zijn in een relatie.
En tja dat hij dan denkt het voor jou te kunnen bedenken, dat het bijv niet goed voor jou is dat je er een punt achter zet, ik denk juist dat dit enorm goed voor je is. Krijg je eindelijk de rust en de mogelijkheid om helemaal aan jezelf te werken. En weet je, door begeleiding van het ggz zal dat ook gaan lukken dat je straks weer prima in je vel zit. Daar heb je hem niet bij nodig hoor, hij profiteert alleen maar van je. KIES VOOR JEZELF!
En ook ik weet wat het is als je er doorheen zit, dat is gewoon zwaar kloten. Bij mij hielp tegen de lichamelijke moeheid vitamine B complex , van die vitamine tabletten, daar kreeg ik lichamelijk weer enigszins energie van.
Vergeet niet dat die situatie met je vriend ook bergen energie van je slurpt. Dus idd wat men al zei, verbreek gewoon het contact, zie dat je iemand met een busje kan huren voor je verhuizing, en richt eerst lekker je eigen plekje in, en wees er ook trots op, en weet je, dat is ook zo fijn dat het echt JOUW plekje wordt. Je hoeft het niet met iemand te delen die geen fluit voor jou over heeft. Dat is geen liefde meid! En dat verdien je wel, iemand die inderdaad voor je klaar staat, een luisterend oor biedt, en gewoon die arm om je heen slaat als je dat nodig bent.
En ik weet zeker zodra jij wat beter in je vel zit, dat er een persoon op je pad komt die wel zo gek met je is, en je al die dingen wel geeft.
Ik wens je in ieder geval heel veel succes en sterkte met alles. En ga voor jezelf meissie!!!!!!!!!!!!!!
zaterdag 5 januari 2008 om 17:43
Hi Jojootje,
Je hebt de goede beslissing genomen, laat jer niet ompraten en verbreek alsjeblieft z.s.m. al het contact. Heb wat meer zelfvertrouwen.
Uit hetgeen je schrijft over hem en wat hij over je zegt en hoe zeer hij aan zijn eigenbelang denkt, blijkt dat maar weer. Hij is het er niet mee eens en vindt het niet goed voor jou dat je de relatie beeindigt? Tuurlijk niet, want dan moet ie weer voor zijn eigen brood en onderkomen zorgen! Z'n makkelijke leventje is dan voorbij. Wat een zielepoot zeg.
Wat hij feitelijk zegt is: het is niet goed voor mij want dan kan ik niet langer profiteren van jou. Mijn god, ik zou dat stuk vreten graag eens te woord staan en 'm een flinke trap onder z'n hol geven. Wat een loser.
Ik heb helaas nog niet mijn rijbewijs, maar denk graag met je mee over allerlei opties. De vraag is al gesteld maar in welke regio woon je?
P.S. Ik heb gelezen dat je van jezelf zegt dat je een ''moeilijk'' persoon bent, remember deze gouwe ouwe: er is geen koe zo bont of er is wel een vlekje aan. Je werkt tenminste aan jezelf, knap hoor! Daar is moed voor nodig. Wees trots op jezelf. Je bent in ieder geval niet zoals je ex iemand die willens en wetens profiteert van een ander.
Je hebt de goede beslissing genomen, laat jer niet ompraten en verbreek alsjeblieft z.s.m. al het contact. Heb wat meer zelfvertrouwen.
Uit hetgeen je schrijft over hem en wat hij over je zegt en hoe zeer hij aan zijn eigenbelang denkt, blijkt dat maar weer. Hij is het er niet mee eens en vindt het niet goed voor jou dat je de relatie beeindigt? Tuurlijk niet, want dan moet ie weer voor zijn eigen brood en onderkomen zorgen! Z'n makkelijke leventje is dan voorbij. Wat een zielepoot zeg.
Wat hij feitelijk zegt is: het is niet goed voor mij want dan kan ik niet langer profiteren van jou. Mijn god, ik zou dat stuk vreten graag eens te woord staan en 'm een flinke trap onder z'n hol geven. Wat een loser.
Ik heb helaas nog niet mijn rijbewijs, maar denk graag met je mee over allerlei opties. De vraag is al gesteld maar in welke regio woon je?
P.S. Ik heb gelezen dat je van jezelf zegt dat je een ''moeilijk'' persoon bent, remember deze gouwe ouwe: er is geen koe zo bont of er is wel een vlekje aan. Je werkt tenminste aan jezelf, knap hoor! Daar is moed voor nodig. Wees trots op jezelf. Je bent in ieder geval niet zoals je ex iemand die willens en wetens profiteert van een ander.
zaterdag 5 januari 2008 om 18:02
Meid, je hoeft verder niet te zeggen over wie je bent en waar je woont. Ik stelde de vraag om te kijken of je redelijk in de buurt woont. Ik zit namelijk te bedenken, dat ik ook ooit verschrikkelijk in de put heb gezeten en het fijn is als je hier en daar wat hulp krijgt. Ik begrijp, dat je verhuizing pas volgende maand is, maar je zult ook nog wat zaken moeten regelen en inpakken e.d. En als je dat van een compleet vreemde wilt/kunt accepteren, kom ik je helpen. Ik ben door omstandigheden voorlopig 'vrij', dus mocht je het zien zitten... Als je hier overigens niet op zit te wachten, is dat geen enkel probleem hoor!!! Voel je dan niet schuldig om gewoon 'nee' te zeggen.
Je bent nu werken en ik hoop dat dat je zinnen wat kan verzetten. Sterkte en houd vol. Je hebt er nu geen klap aan, maar houd voor ogen, dat het beter wordt!
Je bent nu werken en ik hoop dat dat je zinnen wat kan verzetten. Sterkte en houd vol. Je hebt er nu geen klap aan, maar houd voor ogen, dat het beter wordt!
zaterdag 5 januari 2008 om 19:56
Wat lief aangeboden van je CL2
Ik kan in je berichten voelen hoe moeilijk je het hebt, maar ik heb ook in je berichten gezien dat je een sterke, moedige vrouw bent. En ik geloof er helemaal in dat je met een beetje hulp weer helemaal overeind kunt krabbelen. Zelfs sneller zodra hij helemaal uit jouw leven verdwenen is.
Laat je niet door hem verleiden tot een wellus-nietus spelletje. Hij is taalkundig sterk genoeg en een kei in manipuleren dat hij overal wel een tegenargument op zal hebben. Hij zal dus altijd winnen, of hij nou gelijk heeft of geen gelijk (en ik denk dat velen met mij ervan overtuigd zijn dat hij dus GEEN gelijk heeft hier).
Beste kun je dat bereiken door zo goed mogelijk het contact te verbreken en hem niet meer te woord te staan. En mocht hij onverwacht opduiken, laat hem sowieso niet je huis binnen en zeg tegen hem dat je hem niets te zeggen hebt en dat hij weg moet gaan. En negeer daarna alles wat hij te zeggen heeft, loop bij hem weg en laat hem in zijn sop gaar koken. Is het ergens in het openbaar, ga dan naar een openbare gelegenheid (café, snackbar, winkel, waar dan ook dat andere mensen er zijn om je te helpen) en als hij dan toch achter je aan gaat, dan kun je die mensen altijd om hulp vragen door te zeggen dat die meneer dingen doet tegen je zin.
Sterkte
Ik kan in je berichten voelen hoe moeilijk je het hebt, maar ik heb ook in je berichten gezien dat je een sterke, moedige vrouw bent. En ik geloof er helemaal in dat je met een beetje hulp weer helemaal overeind kunt krabbelen. Zelfs sneller zodra hij helemaal uit jouw leven verdwenen is.
Laat je niet door hem verleiden tot een wellus-nietus spelletje. Hij is taalkundig sterk genoeg en een kei in manipuleren dat hij overal wel een tegenargument op zal hebben. Hij zal dus altijd winnen, of hij nou gelijk heeft of geen gelijk (en ik denk dat velen met mij ervan overtuigd zijn dat hij dus GEEN gelijk heeft hier).
Beste kun je dat bereiken door zo goed mogelijk het contact te verbreken en hem niet meer te woord te staan. En mocht hij onverwacht opduiken, laat hem sowieso niet je huis binnen en zeg tegen hem dat je hem niets te zeggen hebt en dat hij weg moet gaan. En negeer daarna alles wat hij te zeggen heeft, loop bij hem weg en laat hem in zijn sop gaar koken. Is het ergens in het openbaar, ga dan naar een openbare gelegenheid (café, snackbar, winkel, waar dan ook dat andere mensen er zijn om je te helpen) en als hij dan toch achter je aan gaat, dan kun je die mensen altijd om hulp vragen door te zeggen dat die meneer dingen doet tegen je zin.
Sterkte
zondag 6 januari 2008 om 13:05
Hoi CL2, Ik vind het ook ontzettend lief aangeboden! Ik weet nog niet goed hoe ik ermee om kan gaan.
Ik zie ook wel enorm op tegen de komende verhuizing. Maar goed, ik heb nog geen huurcontract dat komt pas als de renovatie klaar is.
Ik vind het echt superlief op de manier hoe jullie met mij meeleven!
Op dit moment ben ik soms erg verdrietig en soms erg opgelucht. Het was wel goed om gisteravond even weg te zijn. Net zoals ik vanavond weg ga, ik ga naar een theatervoorstelling met een aantal mensen die ik via internet heb leren kennen.
Vanmorgen heb ik weer een lange mail gestuurd waarin ik benadruk waarom het voor mij wel goed is. Heel kort gezegd dat ik vind dat hij geen oog heeft voor wat ik wil en wat goed voor mij is en omdat ik vind dat er emotioneel gezien een kloof tussen ons is ontstaan. Eigenlijk vind ik dat ik het ontzettend goed verwoord heb in die mail.
Ik weet niet hoe hij hierop gaat reageren. Ik vind dat juist ook heel spannend.
Ik zie ook wel enorm op tegen de komende verhuizing. Maar goed, ik heb nog geen huurcontract dat komt pas als de renovatie klaar is.
Ik vind het echt superlief op de manier hoe jullie met mij meeleven!
Op dit moment ben ik soms erg verdrietig en soms erg opgelucht. Het was wel goed om gisteravond even weg te zijn. Net zoals ik vanavond weg ga, ik ga naar een theatervoorstelling met een aantal mensen die ik via internet heb leren kennen.
Vanmorgen heb ik weer een lange mail gestuurd waarin ik benadruk waarom het voor mij wel goed is. Heel kort gezegd dat ik vind dat hij geen oog heeft voor wat ik wil en wat goed voor mij is en omdat ik vind dat er emotioneel gezien een kloof tussen ons is ontstaan. Eigenlijk vind ik dat ik het ontzettend goed verwoord heb in die mail.
Ik weet niet hoe hij hierop gaat reageren. Ik vind dat juist ook heel spannend.
zondag 6 januari 2008 om 13:10
Weet je.... ik denk dat het het verstandigste zou zijn dat mocht hij e-mail terugsturen, om dan zijn e-mail gewoon niet te lezen.
Eigenlijk maakt het niet uit hoe hij erop reageert, jij hebt van jouw kant goed aangegeven hoe en wat en daar heeft hij in te berusten. En hij begrijpt heel goed waarom je het uitmaakt, daar twijfel ik ook geen moment aan. Het enige wat hij in zijn antwoord zal proberen te bereiken is om jou dusdanig aan het twijfelen te krijgen zodat je uiteindelijk weer voor hem zult kiezen. Die man is slim, die man is gehaaid.
Wel fijn dat je gisteravond een beetje afgeleid bent van het hele gebeuren. En hopelijk heb je een leuke avond vanavond! Je bent duidelijk aan je nieuwe leven aan het werken! En daar past hij gewoon ook niet meer in. Goed bezig hoor!
Eigenlijk maakt het niet uit hoe hij erop reageert, jij hebt van jouw kant goed aangegeven hoe en wat en daar heeft hij in te berusten. En hij begrijpt heel goed waarom je het uitmaakt, daar twijfel ik ook geen moment aan. Het enige wat hij in zijn antwoord zal proberen te bereiken is om jou dusdanig aan het twijfelen te krijgen zodat je uiteindelijk weer voor hem zult kiezen. Die man is slim, die man is gehaaid.
Wel fijn dat je gisteravond een beetje afgeleid bent van het hele gebeuren. En hopelijk heb je een leuke avond vanavond! Je bent duidelijk aan je nieuwe leven aan het werken! En daar past hij gewoon ook niet meer in. Goed bezig hoor!
zondag 6 januari 2008 om 13:19
Hi Jojootje,
Ik hoop dat je de mail vooral voor jezelf hebt gestuurd om e.e.a. goed af te sluiten. Dat is namelijk de enige ''winst'' die je behaalt.
Dit figuur zal namelijk altijd claimen dat jij de oorzaak bent en dat jij dingen niet goed doet. Hij weet precies op welke knopjes hij moet drukken om jou een kutgevoel te geven en je schuldig te laten voelen. Dit is een meestermanipulator en narcist. Hij is simpelweg niet in staat om zich daadwerkelijk te verplaatsen of zich in te leven in andere mensen. Hij zal altijd vanuit zichzelf redeneren en hem treft uiteraard geen blaam. Hij zal jou geen vragen stellen maar slechts conclusies trekken en blijven zeggen dat jij niet weet wat goed voor jou is en dat je hem hierbij nodig hebt als ''gids'' die het ''beste'' met jou voor heeft.
Hij is niet geinteresseerd in jouw zienswijze of jouw mening, hij is alleen geinteresseerd in zichzelf. Dus verwacht geen nieuwe zienswijze of andere dingen van hem. Verbreek alsjeblieft het contact, want hij zal je op geen enkele manier echt tegemoet komen. Deze man heeft geen goede bedoelingen met je, echt niet. Believe me, ik ken dit soort types.
Ik hoop dat je de mail vooral voor jezelf hebt gestuurd om e.e.a. goed af te sluiten. Dat is namelijk de enige ''winst'' die je behaalt.
Dit figuur zal namelijk altijd claimen dat jij de oorzaak bent en dat jij dingen niet goed doet. Hij weet precies op welke knopjes hij moet drukken om jou een kutgevoel te geven en je schuldig te laten voelen. Dit is een meestermanipulator en narcist. Hij is simpelweg niet in staat om zich daadwerkelijk te verplaatsen of zich in te leven in andere mensen. Hij zal altijd vanuit zichzelf redeneren en hem treft uiteraard geen blaam. Hij zal jou geen vragen stellen maar slechts conclusies trekken en blijven zeggen dat jij niet weet wat goed voor jou is en dat je hem hierbij nodig hebt als ''gids'' die het ''beste'' met jou voor heeft.
Hij is niet geinteresseerd in jouw zienswijze of jouw mening, hij is alleen geinteresseerd in zichzelf. Dus verwacht geen nieuwe zienswijze of andere dingen van hem. Verbreek alsjeblieft het contact, want hij zal je op geen enkele manier echt tegemoet komen. Deze man heeft geen goede bedoelingen met je, echt niet. Believe me, ik ken dit soort types.
zondag 6 januari 2008 om 13:44
Lief Jojootje, ik ben het helemaal eens met Alice en Kiks. Verwacht niet teveel van de reactie die je van hem krijgt. Hij zal het nóóit begrijpen, want hij wìl het niet begrijpen. Hij zal blijven zeggen dat 'het niet goed is voor jou' om het uit te maken (die vooringenomenheid maakt me nog steeds woest trouwens), omdat het voor hem prettig is dat hij een aanbidder heeft die voor hem zorgt en hem een dak boven zijn hoofd geeft.
Jij kunt dus wel proberen hem rationeel uit te leggen waarom je het uitmaakt, maar verwacht geen rationeel antwoord terug: hij denkt namelijk vanuit een heel ander denkkader: vanuit een universum waarin híj het middelpunt is. En de argumenten vanuit zijn universum zullen waarschijnlijk logisch klinken: jij kunt je immers wèl in een ander verplaatsen. Maar bedenk heel goed dat zijn argumenten, ook al kun je ze begrijpen, niet logisch en rationeel zijn. Ze zijn dat alleen in zíjn universum. Als hij namelijk wel logisch zou kunnen redeneren zou hij ook wel inzien dat het voor jouw leven beter is om te leven zonder een niksnuttige molensteen om je nek.
Ik vind het trouwens geweldig sterk van je dat je je toch aan je besluit gehouden hebt! Mijn complimenten en respect, ik weet hoe moeilijk het is om tegen zo iemand op te boksen. Ga fijn leuke dingen doen, en geniet van je vrijheid: dat zal je alleen maar sterker maken.
Heel veel liefs!
Jij kunt dus wel proberen hem rationeel uit te leggen waarom je het uitmaakt, maar verwacht geen rationeel antwoord terug: hij denkt namelijk vanuit een heel ander denkkader: vanuit een universum waarin híj het middelpunt is. En de argumenten vanuit zijn universum zullen waarschijnlijk logisch klinken: jij kunt je immers wèl in een ander verplaatsen. Maar bedenk heel goed dat zijn argumenten, ook al kun je ze begrijpen, niet logisch en rationeel zijn. Ze zijn dat alleen in zíjn universum. Als hij namelijk wel logisch zou kunnen redeneren zou hij ook wel inzien dat het voor jouw leven beter is om te leven zonder een niksnuttige molensteen om je nek.
Ik vind het trouwens geweldig sterk van je dat je je toch aan je besluit gehouden hebt! Mijn complimenten en respect, ik weet hoe moeilijk het is om tegen zo iemand op te boksen. Ga fijn leuke dingen doen, en geniet van je vrijheid: dat zal je alleen maar sterker maken.
Heel veel liefs!
