Relaties
alle pijlers
twee liefdes...........nieuw topic...
vrijdag 20 juli 2007 om 11:41
Ik had nog wat voor thea geschreven als andwoordt dus bij deze..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
woensdag 9 januari 2008 om 17:32
Anaianai, je hebt al eerder aangegeven dat er redenen zijn waardoor je niet weg kan. Het enige dat ik niet begrijp is dat als de dreiging om bij je man weg te gaan zo groot is omdat je man je anders het leven onmogelijk maakt, waarom je dan wel het risico van een Nr 2 neemt. Ik denk dat de gevolgen als dit uitkomt nog 10x erger zullen zijn.
Ik vraag me dus af waarom je dat risico neemt, tuurlijk het bestaan van een nr 2 je er doorheen, maar is het risico niet vele malen groter?
En ik ben het helaas met houvanjezelf (mooie nick) eens, die dag zal er ook niks veranderd zijn dus.
Daarnaast wat als man ineens een nr2 krijgt? Gaat hij het dan met jou en kids wel netjes afhandelen?
Probeer nu al te zorgen voor later, wordt financieel zelfstandig, kijk of je je kan inschrijven voor een huisje voor jezelf, zorg dat je emotioneel (weer) sterk wordt en probeer nu alweer te worden wie je ooit was. Deze ingredienten heb je namelijk allemaal nodig als het zover is, zeker als het dan kwaadschiks gaat;
Ik vraag me dus af waarom je dat risico neemt, tuurlijk het bestaan van een nr 2 je er doorheen, maar is het risico niet vele malen groter?
En ik ben het helaas met houvanjezelf (mooie nick) eens, die dag zal er ook niks veranderd zijn dus.
Daarnaast wat als man ineens een nr2 krijgt? Gaat hij het dan met jou en kids wel netjes afhandelen?
Probeer nu al te zorgen voor later, wordt financieel zelfstandig, kijk of je je kan inschrijven voor een huisje voor jezelf, zorg dat je emotioneel (weer) sterk wordt en probeer nu alweer te worden wie je ooit was. Deze ingredienten heb je namelijk allemaal nodig als het zover is, zeker als het dan kwaadschiks gaat;
woensdag 9 januari 2008 om 19:49
Allemaal een heel liefdevol 2008 gewenst. Steeds meegelezen en ben diep onder de indruk van alle verhalen en adviezen. Leuk Marlies en Dubiootje om ook weer eens wat van jullie te horen. Fijn dat het zo goed met je gaat Marlies en Dubiootje, ik hoop dat je weer heel gelukkig wordt. Flamenco, kan me voorstellen dat je je nr. 2 erg mist. Wel knap dat je de knoop door hebt gehakt. Anna, blijf lekker schrijven hier en het advies van Dubio over therapie lijkt me erg goed. Het kan je sterker maken. Lois, hoop dat je evenwicht vindt in je relatie met nr. 2. Knipoogjes, je zit in dezelfde situatie als waar ik een jaar lang in gezeten heb en waar ik eigenlijk erg naar terug verlang. Zoals sommigen misschien weten heb ik nu met medeweten van nr. 1 een relatie met nr. 2. Maar wat is dat moeilijk. Toen hij het nog niet wist was hij veel gelukkiger. Hij wil het er nu steeds over hebben, wil van me weten waar dit naartoe gaat. Wil en kan me niet verbieden iets met nr. 2 te hebben, zegt hij, maar over niet al te lange tijd zal ik voor het blok komen te staan. Deze situatie maakt hem erg onrustig, hij kan niet meer onbevangen genieten van dingen. Als iemand bijv. vraagt hoe het gaat is dat voor hem alweer aanleiding om zich rot te voelen. Ik probeer me een leven zonder nr. 2 voor te stellen, zou daar ook wel naartoe willen werken, maar hoe doe je dat? Moest net al janken bij de songtekst van Queen. Too much love will kill you. Lijkt mooi, maar eigenlijk is dat ook zo. Over 2 weken zie ik nr. 2 weer. Nr. 1 brengt en haalt me dan van het station. Dat voelt natuurlijk enorm beladen. Ik weet dat ik een geweldige dag met hem zal hebben, maar de prijs is zo hoog. Ik doe nr. 1 echt verdriet. Het is ook een absurde situatie. En nr. 2 en ik klikken gewoon erg goed. Ik weet ook niet of nr. 1 zijn veranderde gedrag kan volhouden of dat ik op den duur toch weer de nr. 1 tegenkom waar ik het niet goed mee heb gehad. Hij wel met mij, ook vreemd he? Ik voel me vreselijk onrustig, wetende dat de tijd voor mij dichterbij komt om keuzes te maken. Als ik dan kijk naar nr. 1 samen met de kids en hoe heroisch nr. 1 zich gedraagt in deze situatie: dat kan ik toch niet kapot maken? Op een bepaalde manier hou ik wel van nr. 1, maar of dat genoeg is? En nr. 2 kwijt raken, vreselijk. Erg in dubio dus. Sorry voor dit lange verhaal, maar heb het moeilijk nu.
Allemaal veel sterkte, genieten voor wie dat kan en een knuffel van J.
Allemaal veel sterkte, genieten voor wie dat kan en een knuffel van J.
woensdag 9 januari 2008 om 19:51
Puk, daarom staat het contact met nr2 op een heel laag pitje, merk dat ik zelf afstand neem, want idd moet ik het alleen kunnen redden, daar ben ik mee bezig dat financieel zelfstandig worden, want idd, de gevolgen zijn niet te overzien,
Knipoogje, jij begrijpt het wel een beetje he, hug terug
Hou van jezelf, dan duik ik onder, letterlijk,
groetjes
Knipoogje, jij begrijpt het wel een beetje he, hug terug
Hou van jezelf, dan duik ik onder, letterlijk,
groetjes
donderdag 10 januari 2008 om 00:05
Anna, ja ik begrijp het! Denk aan jezelf he, wees voorzichtig!!! Schrijf lekker van je af! Hug!!!
Josephien, tja.... het lijkt zo mooi, een nr. 2 met medeweten van nr. 1. Mede door de verhalen van Marlies en nu ook die van jou, weet ik het inmiddels zeker. Nr. 1 zal, als het aan mij ligt, nooit iets te weten komen van nr. 2.
Het lijkt allemaal zo mooi, maar...... En waarom denk je dat je binnenkort een besluit moet nemen? Ik wens je heel erg veel sterkte!
Nr. 2 en ik hebben vrij weinig contact met elkaar. We hopen beiden op betere tijden. Een ontmoeting zit in de planning, maar we vrezen beiden dat het nog wel even kan aanlopen. Ach, het is niet anders, we nemen het maar zoals het komt en genieten van de schaarse momenten dat we contact hebben.
Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
x Knipoogje
Josephien, tja.... het lijkt zo mooi, een nr. 2 met medeweten van nr. 1. Mede door de verhalen van Marlies en nu ook die van jou, weet ik het inmiddels zeker. Nr. 1 zal, als het aan mij ligt, nooit iets te weten komen van nr. 2.
Het lijkt allemaal zo mooi, maar...... En waarom denk je dat je binnenkort een besluit moet nemen? Ik wens je heel erg veel sterkte!
Nr. 2 en ik hebben vrij weinig contact met elkaar. We hopen beiden op betere tijden. Een ontmoeting zit in de planning, maar we vrezen beiden dat het nog wel even kan aanlopen. Ach, het is niet anders, we nemen het maar zoals het komt en genieten van de schaarse momenten dat we contact hebben.
Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
x Knipoogje
donderdag 10 januari 2008 om 10:15
Anna, ik kan niet echt zeggen dat ik het begrijp, maar ik weet wel dat je een bewuste keuze maakt om zo verder te leven voorlopig en dat respecteer ik.
Ik heb hier weinig geschreven, een bewuste poging om afstand te nemen van mijn gevoelens voor collega. We hadden elkaar vrijdag voor het laatst gesproken. Ik had me voorgenomen om niet als eerste contact op te nemen en het ging goed, ik voelde me er ook erg rustig onder. Omdat zijn dienst momenteel een half uur voordat ik begin afloopt zie ik hem weinig. Ik ga ook niet expres vroeg beginnen. Maar vandaag kreeg ik een berichtje van hem. "ik zag je in de auto onderweg naar werk. Ik zit in mijn auto te wachten op je telefoontje". Dus heb ik hem gebeld. 20 minuten lang geluisterd naar zijn klaagzang over hoe ongelukkig hij is in zijn huwelijk. Aan het eind daarvan zijn excuses dat hij alleen over zichzelf sprak. Nu zit hij weer zo in mijn hoofd, ik kan me niet concentreren op werk. Verdorie, ik wil me focussen op mijn huwelijk dat maar op en neer blijft gaan. Valt dit gedrag van hem echt nog steeds onder "we zijn alleen maar goede vrienden". Wat zijn zijn gevoelens voor mij? Wat moet ik hier nu weer mee? En wat doe ik met die hele stapel werk die ik voor me heb liggen? HELP
Ik heb hier weinig geschreven, een bewuste poging om afstand te nemen van mijn gevoelens voor collega. We hadden elkaar vrijdag voor het laatst gesproken. Ik had me voorgenomen om niet als eerste contact op te nemen en het ging goed, ik voelde me er ook erg rustig onder. Omdat zijn dienst momenteel een half uur voordat ik begin afloopt zie ik hem weinig. Ik ga ook niet expres vroeg beginnen. Maar vandaag kreeg ik een berichtje van hem. "ik zag je in de auto onderweg naar werk. Ik zit in mijn auto te wachten op je telefoontje". Dus heb ik hem gebeld. 20 minuten lang geluisterd naar zijn klaagzang over hoe ongelukkig hij is in zijn huwelijk. Aan het eind daarvan zijn excuses dat hij alleen over zichzelf sprak. Nu zit hij weer zo in mijn hoofd, ik kan me niet concentreren op werk. Verdorie, ik wil me focussen op mijn huwelijk dat maar op en neer blijft gaan. Valt dit gedrag van hem echt nog steeds onder "we zijn alleen maar goede vrienden". Wat zijn zijn gevoelens voor mij? Wat moet ik hier nu weer mee? En wat doe ik met die hele stapel werk die ik voor me heb liggen? HELP
donderdag 10 januari 2008 om 11:37
Lois: Gaat niet lukken vrees ik..
quote:
Stranger schreef op 08 januari 2008 @ 22:03:
Angel,
Hoe zit het met vrienden maken ivm priveberichten en mail uitwisselen? Lukt dat nog niet in de Beta?
Grt.
Nee, helaas niet. Er gaat wel ooit werk van gemaakt worden maar er zijn momenteel nog andere prioriteiten.
quote:
Stranger schreef op 08 januari 2008 @ 22:03:
Angel,
Hoe zit het met vrienden maken ivm priveberichten en mail uitwisselen? Lukt dat nog niet in de Beta?
Grt.
Nee, helaas niet. Er gaat wel ooit werk van gemaakt worden maar er zijn momenteel nog andere prioriteiten.
donderdag 10 januari 2008 om 11:53
Knipoogje, ja, het dagelijkse leventje gaat gewoon verder,
Thea, afstand nemen is het enige wat ik je kan adviseren, met mij gaat het veel beter nu ik zelf afstand genomen heb, en jij had alleen nog een diepe vriendschap voor hem, en jij heb net zoiets huwelijk als ik (dacht ik) , dus zit je nu ook nog niet op zijn problemen te wachten,
Het is echt beter zoals iedereen adviseert, kies voor jezelf,
sterkte
Thea, afstand nemen is het enige wat ik je kan adviseren, met mij gaat het veel beter nu ik zelf afstand genomen heb, en jij had alleen nog een diepe vriendschap voor hem, en jij heb net zoiets huwelijk als ik (dacht ik) , dus zit je nu ook nog niet op zijn problemen te wachten,
Het is echt beter zoals iedereen adviseert, kies voor jezelf,
sterkte
donderdag 10 januari 2008 om 22:58
Lieve Anna,
Ik vind het erg verdrietig te lezen dat je het gevoel hebt dat je niet wegkunt. Het klinkt heel erg bedreigend, bijna als een gevangenis. Ik hoop dat je de tijd dat je nog bij je man zult blijven, goed zult gebruiken om sterker te worden. Nr. 2 kan daar een rol in spelen door je zelfvertrouwen te versterken, maar uiteindelijk moet de echte verandering in jouzelf plaatsvinden. Je hebt nu al die emoties, die emoties vragen om een verandering. Je kunt ook binnen je relatie veranderen, meer ruimte durven innemen, duidelijker voor jezelf kiezen. Ik begrijp van jou dat je dat al steeds meer aan het doen bent. Ik hoop dat je ook hulp daarbij zoekt, want na zo veel jaar in zo'n relatie is het beter om het niet alleen te doen. En werk aan je sociale vangnet en, zoals gezegd, je financiële onafhankelijkheid, want die worden op de dag waarop jij weggaat heel belangrijk.
Ik tel de dagen met je af tot het zo ver is, lieve Anna...
liefs,
dubio
Ik vind het erg verdrietig te lezen dat je het gevoel hebt dat je niet wegkunt. Het klinkt heel erg bedreigend, bijna als een gevangenis. Ik hoop dat je de tijd dat je nog bij je man zult blijven, goed zult gebruiken om sterker te worden. Nr. 2 kan daar een rol in spelen door je zelfvertrouwen te versterken, maar uiteindelijk moet de echte verandering in jouzelf plaatsvinden. Je hebt nu al die emoties, die emoties vragen om een verandering. Je kunt ook binnen je relatie veranderen, meer ruimte durven innemen, duidelijker voor jezelf kiezen. Ik begrijp van jou dat je dat al steeds meer aan het doen bent. Ik hoop dat je ook hulp daarbij zoekt, want na zo veel jaar in zo'n relatie is het beter om het niet alleen te doen. En werk aan je sociale vangnet en, zoals gezegd, je financiële onafhankelijkheid, want die worden op de dag waarop jij weggaat heel belangrijk.
Ik tel de dagen met je af tot het zo ver is, lieve Anna...
liefs,
dubio
Ga in therapie!
zaterdag 12 januari 2008 om 13:00
Hallo allemaal,
Steeds weer blijf ik denken als ik de verhalen hier lees: "Doen wat je zelf denkt dat je aankunt, doen wat je hart je ingeeft, deel je emoties en je gevoelens met nr. 2 en waar mogelijk ook met nr. 1. Praat in ieder geval over de emotionele achtbaan met nr. 2, dat schept zoveel duidelijkheid voor jou, maar ook voor nr. 2."
Die duidelijkheid, het delen van die emoties en gevoelens heeft mij in ieder geval steeds geholpen. Het is zo fijn om te weten wat er in het koppie van nr. 2 omgaat, net zoals dat ook voor hem geldt t.o.v. mij.
Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie.
x Knipoogje
Steeds weer blijf ik denken als ik de verhalen hier lees: "Doen wat je zelf denkt dat je aankunt, doen wat je hart je ingeeft, deel je emoties en je gevoelens met nr. 2 en waar mogelijk ook met nr. 1. Praat in ieder geval over de emotionele achtbaan met nr. 2, dat schept zoveel duidelijkheid voor jou, maar ook voor nr. 2."
Die duidelijkheid, het delen van die emoties en gevoelens heeft mij in ieder geval steeds geholpen. Het is zo fijn om te weten wat er in het koppie van nr. 2 omgaat, net zoals dat ook voor hem geldt t.o.v. mij.
Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie.
x Knipoogje
maandag 14 januari 2008 om 10:45
Gisteren was een beetje dubbel. Collega kwam met zijn vrouw op bezoek. Het was op zich heel gezellig. Ik moet altijd wel goed op letten wat ik tegen haar zeg, want ik weet veel meer van situatie af dan zij denkt. Ik kan bv niet vragen hoe haar afspraak bij de therapeut is geweest want officieel weet ik dat niet. Het is triest om te zien hoe twee leuke mensen elkaar ongelukkig maken. Als je als getrouwd stel er niet uit komt in welk land je wilt wonen zijn de problemen niet te overzien.
Als grapje gooide ik er tijdens het koffie drinken tussen door "you know I love you" tegen hem, daar werd door iedereen hartelijk om gelachen, maar ik schrok van mezelf.
Vandaag alleen maar een nietszeggend berichtje heen en weer gestuurd. Ik moet dit weer stoppen, ik denk te veel aan hem. waar zit die "turn off" knop??
Knipoogje, wat fijn dat jullie alweer gemaild hebben. Ik zou zo graag duidelijk hebben maar toch ben ik bang dat in ons gevoel alleen de gevoelens en de problemen groter zou maken. Ik had anderhalf jaar geleden al moeten stoppen met het ontwikkelen van de vriendschap. Nooit gedacht dat het zo intens zo kunnen worden.
Iedereen sterkte gewenst.
Als grapje gooide ik er tijdens het koffie drinken tussen door "you know I love you" tegen hem, daar werd door iedereen hartelijk om gelachen, maar ik schrok van mezelf.
Vandaag alleen maar een nietszeggend berichtje heen en weer gestuurd. Ik moet dit weer stoppen, ik denk te veel aan hem. waar zit die "turn off" knop??
Knipoogje, wat fijn dat jullie alweer gemaild hebben. Ik zou zo graag duidelijk hebben maar toch ben ik bang dat in ons gevoel alleen de gevoelens en de problemen groter zou maken. Ik had anderhalf jaar geleden al moeten stoppen met het ontwikkelen van de vriendschap. Nooit gedacht dat het zo intens zo kunnen worden.
Iedereen sterkte gewenst.
dinsdag 15 januari 2008 om 10:34
Thea, raar hè om gewoon met zijn vrouw te praten. Ik moet ook zo opletten dat ik niet laat merken dat ik veel meer weet.Ook die grapjes herken ik wel. het erge is dat dat je steeds makkelijker afgaat. bij ons is het juist 'sport' om dat er tussendoor te gooien... Mijn nr.2 krijgt regelmatig van zijn vrouw te horen dat hij wel iets liever tegen mij mag doen.(nr2 is mij zo vaak aan het uitdagen. Ook hebben we vaak felle discussies,leuk! Maar zijn vrouw vindt dat verschrikkelijk.)
Thea ik ben bang dat, als jullie je gevoelens uitspreken naar elkaar, het hek van de dam is...Dat was bij ons in ieder geval wel het geval.Misschien beter om dat nog niet te doen. Al kan ik me zo goed voorstellen dat je duidelijkheid wil hebben. Je wil toch niets liever horen dan dat hij ook stapelgek op jou is. Ik denk dat je eigen gevoel daarover een goede raadgever is...
Als je de 'knop' ontdekt hebt, laat mij dan weten waar deze zit!!
Anna, Je moet inderdaad doen waar jij je goed bij voelt. Het is soms een proces van jaren om je los te maken van iemand. Zelfs vrouwen die zwaar mishandeld zijn gaan niet zomaar weg bij hun man.
Ik denk wel dat je (misschien mede door onze postings) heel erg bezig bent met je toekomst. Dat is niet verkeerd denk ik. Komt tijd, komt raad...
Ik kan me goed voorstellen dat nr2 op de achtergrond een heel prettig gevoel is, waardoor je in je huidige situatie verder kunt.Ik hoop wel dat je blijft werken aan een positieve toekomst voor JOU!
Stranger, dan moeten we toch hier ons ei kwijt. jammer dat je soms niet helemaal duidelijk kunt zijn dan.....
Josephien, Wat een tegenstrijdige gevoelens...en niemand die je hierin ècht kan helpen...Schrijven maar!! Vaak geeft dat ook voor jezelf duidelijkheid.
Knipoogje, Ik heb weer even het genoegen van een goed, ontspannen contact met nr2! Net als jij. We bellen,smsen en hebben weer eens leuke, liefdevolle gesprekken...Misschien vanavond zelfs een ontmoeting in het vooruitzicht!! Wat zou het heerlijk zijn om hem weer even vast te houden, te kussen. Even onze liefde voor elkaar duidelijk maken.Ik ga me er niet op verheugen, verwacht niets.Het kan zijn dat het niet lukt. Ik merk wel dat ik veel rustiger ben nu ik niet ècht verwachtingen heb naar nr2 toe. Alles is meegenomen en als het me niet meer bevalt neem ik afstand... Ik wil geen pijn meer om iets wat toch geen echte toekomst heeft. Kon het zo maar blijven..De 'klik' die we hebben, de leuke uitdagende persoonlijke gesprekken, af en toe elkaar vasthouden, weten wat de ander bezig houdt, voelen dat er iemand van je houdt...Pfff... Uit ervaring wéét ik dat dit zo niet zal blijven. Iedere keer nam hij toch weer afstand. Op deze manier zou ik jaren vooruit kunnen. De zekerheid van onze liefde en ons contact zou genoeg zijn. Ik wéét dat nr2 dan steeds meer wil..vaker,intenser...en dat kàn niet. Hij kan het dan niet in zijn leven passen en ermee omgaan. Hij kiest daarom voor afstand, hoe moeilijk ook!
X Lois
Thea ik ben bang dat, als jullie je gevoelens uitspreken naar elkaar, het hek van de dam is...Dat was bij ons in ieder geval wel het geval.Misschien beter om dat nog niet te doen. Al kan ik me zo goed voorstellen dat je duidelijkheid wil hebben. Je wil toch niets liever horen dan dat hij ook stapelgek op jou is. Ik denk dat je eigen gevoel daarover een goede raadgever is...
Als je de 'knop' ontdekt hebt, laat mij dan weten waar deze zit!!
Anna, Je moet inderdaad doen waar jij je goed bij voelt. Het is soms een proces van jaren om je los te maken van iemand. Zelfs vrouwen die zwaar mishandeld zijn gaan niet zomaar weg bij hun man.
Ik denk wel dat je (misschien mede door onze postings) heel erg bezig bent met je toekomst. Dat is niet verkeerd denk ik. Komt tijd, komt raad...
Ik kan me goed voorstellen dat nr2 op de achtergrond een heel prettig gevoel is, waardoor je in je huidige situatie verder kunt.Ik hoop wel dat je blijft werken aan een positieve toekomst voor JOU!
Stranger, dan moeten we toch hier ons ei kwijt. jammer dat je soms niet helemaal duidelijk kunt zijn dan.....
Josephien, Wat een tegenstrijdige gevoelens...en niemand die je hierin ècht kan helpen...Schrijven maar!! Vaak geeft dat ook voor jezelf duidelijkheid.
Knipoogje, Ik heb weer even het genoegen van een goed, ontspannen contact met nr2! Net als jij. We bellen,smsen en hebben weer eens leuke, liefdevolle gesprekken...Misschien vanavond zelfs een ontmoeting in het vooruitzicht!! Wat zou het heerlijk zijn om hem weer even vast te houden, te kussen. Even onze liefde voor elkaar duidelijk maken.Ik ga me er niet op verheugen, verwacht niets.Het kan zijn dat het niet lukt. Ik merk wel dat ik veel rustiger ben nu ik niet ècht verwachtingen heb naar nr2 toe. Alles is meegenomen en als het me niet meer bevalt neem ik afstand... Ik wil geen pijn meer om iets wat toch geen echte toekomst heeft. Kon het zo maar blijven..De 'klik' die we hebben, de leuke uitdagende persoonlijke gesprekken, af en toe elkaar vasthouden, weten wat de ander bezig houdt, voelen dat er iemand van je houdt...Pfff... Uit ervaring wéét ik dat dit zo niet zal blijven. Iedere keer nam hij toch weer afstand. Op deze manier zou ik jaren vooruit kunnen. De zekerheid van onze liefde en ons contact zou genoeg zijn. Ik wéét dat nr2 dan steeds meer wil..vaker,intenser...en dat kàn niet. Hij kan het dan niet in zijn leven passen en ermee omgaan. Hij kiest daarom voor afstand, hoe moeilijk ook!
X Lois
dinsdag 15 januari 2008 om 12:52
Lois, wat jouw nr2 heeft heeft de mijne ook, net wat jij hebt, zelf kan ik daar nog jaren mee door, maar merk zelf wel dat ik zelf afstand heb ingebouwd, of een zekere rust eerder , blij met het contact dat er is, en idd, ik kan niet van de 1 op andere dag weg, maar ben er wel mee bezig, en nogmaals , niet eens voor nr2, maar omdat mijn gevoelens bijna weg zijn voor nr1, ( anders had er ook geen nr2 gekomen), nou ja, misschien zouden we elkaar ook zien vandaag maar het weer werkt tegen, en eerder vond ik dat vreselijk, en nu heb ik zoiets andere keer maar weer, groetjes Anna
dinsdag 15 januari 2008 om 13:59
nou zeg, wat ik nu aan mijn fiets heb hangen... mag ik even inbreken? het gaat hier over twee liefdes en mijn verhaal past hier misschien het beste tussen...
ik heb al enige tijd een goed contact met een collega van me (gelukkig niet zelfde afdeling, zie hem niet ieder moment van de dag). vorige week smste hij me dat hij dacht dat ik hem liever vond dan zou moeten (we zijn allebei getrouwd)... ik heb er wat omheen gedraaid en gezegd dat hij niet bang hoefde te zijn..... toen smste hij mij dat hij wel meer ozu willen dan zou kunnen, maar daar direct aan toegevoegd dat hij erg plichtsgetrouw was.... ook ik heb toen opgebiecht hem wel leuker te vinden dan eigenlijk wenselijk is (understatement...)... sindsdien trekt hij me aan, duwt hij me af...en erger nog... voordat alles uitgesproken was, kon ik er prima mee omgaan... ik wist niet wat hij voelde en had er dus geen problemen mee.. nu ik weet hoe hij zich voelt, voel ik zelf steeds meer wat ik ook voel.... en nu hij me dus wegduwt, voel ik me gekwetst... vandaag heeft hij aangegeven dat ik me op mezelf moest concentreren en op mijn eigen huwelijk... ik weet het niet meer hoor, hoe stom kan ik zijn geweest... de fantasien die ik had, daar kon ik prima mee omgaan... dan laat hij mij weten wat hij voelt en nog geen week later laat hij me er mee zitten... en nu voel ik me gekwetst..... en boos trouwens....
als ik jullie verhalen zo lees, dan denk ik.. .laat maar gaan, niet aan beginnen... het levert misschien shit op en dat wil ik ook niet... ik hou namelijk wel van mijn eigen mannetje....
iemand tips over hoe ik hier mee om moet gaan?
ik heb al enige tijd een goed contact met een collega van me (gelukkig niet zelfde afdeling, zie hem niet ieder moment van de dag). vorige week smste hij me dat hij dacht dat ik hem liever vond dan zou moeten (we zijn allebei getrouwd)... ik heb er wat omheen gedraaid en gezegd dat hij niet bang hoefde te zijn..... toen smste hij mij dat hij wel meer ozu willen dan zou kunnen, maar daar direct aan toegevoegd dat hij erg plichtsgetrouw was.... ook ik heb toen opgebiecht hem wel leuker te vinden dan eigenlijk wenselijk is (understatement...)... sindsdien trekt hij me aan, duwt hij me af...en erger nog... voordat alles uitgesproken was, kon ik er prima mee omgaan... ik wist niet wat hij voelde en had er dus geen problemen mee.. nu ik weet hoe hij zich voelt, voel ik zelf steeds meer wat ik ook voel.... en nu hij me dus wegduwt, voel ik me gekwetst... vandaag heeft hij aangegeven dat ik me op mezelf moest concentreren en op mijn eigen huwelijk... ik weet het niet meer hoor, hoe stom kan ik zijn geweest... de fantasien die ik had, daar kon ik prima mee omgaan... dan laat hij mij weten wat hij voelt en nog geen week later laat hij me er mee zitten... en nu voel ik me gekwetst..... en boos trouwens....
als ik jullie verhalen zo lees, dan denk ik.. .laat maar gaan, niet aan beginnen... het levert misschien shit op en dat wil ik ook niet... ik hou namelijk wel van mijn eigen mannetje....
iemand tips over hoe ik hier mee om moet gaan?
dinsdag 15 januari 2008 om 14:29
Jouw verhaal ik hier heel herkenbaar, en niet bij mij alleen. Ik schreef gisteren nog dat ik anderhalf jaar geleden had moeten stoppen met het ontwikkelen van de vriendschap. Mijn advies aan jou is om zoveel mogelijk contact te vermijden, probeer er zo min mogelijk aan te denken en concentreer je 110% op je huwelijk. Ik geef eerlijk toe dat het heel moeilijk is, ik krijg het zelf niet voor elkaar, maar ik heb vorig jaar niet genoeg geluistert naar waarschuwingen van ervaringsdeskundigen op dit forum en had dat beter wel kunnen doen.
dinsdag 15 januari 2008 om 14:37
het stomme is dat ik gewoon alle touwtjes in handen had en nu dus absoluut niet meer....ben gewoon mijn stomme kop aan het verliezen.... vraag me af wat hij nou wil en wat ik er mee moet, terwijl ik eigenlijk niet aan hem moet denken.... maar ja, kom hem iedere dag minstens 1x tegen...en dan smelt ik eigenlijk al weer helemaal weg..... en dan denk ik dat ik me maar even rustig moet houden en dan smst hij juist weer .... ik snap hem niet, maar snap mezelf ook niet....
dinsdag 15 januari 2008 om 18:54
Marianne,Zo, deze lijst heeft er al eerder in gestaan, dus dacht ik laat ik hem er weer even door gooien voor Marianne, want jij zegt ik hou nog van mijn mannetje, mijn vraag aan jou is, was of is hij jouw grote liefde????? Was het wederzijds???? Loop deze lijst goed door voor je huidige relatie, scoor je hoger dan 10, weg met die nr2,loop hard weg, want als het zo goed zit met je man is er toch geen ruimte voor een nr2????!!!!!!!!( zelf scoor ik 2 bij mijn huidige relatie, en alle met nr2, schrikbarend gewoon) sterkte van Anna die het zelfs zo erg heeft dat al zou nr2 mij laten vallen ik NOOIT meer een ander hoef, niemand zal ooit aan HEM kunnen tippen, en kansen genoeg maar ik hoef ze niet!!!!!
1. We lachen vaak met elkaar
2. We kijken elkaar vaak in de ogen
3. We geven elkaar vaak complimentjes
4. Ik had van meet af aan een goed gevoel bij deze relatie
5. Ik wil geen uur zonder mijn partner zijn
6. We zijn elkaar trouw
7. Als we niet samen zijn denk ik graag aan mijn partner
8. We knuffelen vaak
9. De seks met mijn partner is goed
10. Ik heb graag dat mijn partner me aanraakt
11. Ik vind mijn partner aantrekkelijk
12. Mijn partner laat vaak merken dat hij/zij mij aantrekkelijk vind
13. We verrassen elkaar vaak met kleine attenties
14. Ik kan met mijn partner over alles praten
15. Ik voel me begrepen
16. We steunen elkaar veel
17. We delen meer gelukkige dan ongelukkige dagen
18. We houden ervan om samen plannetjes te maken
19. Ik ben trots op mijn partner
20. Mijn partner is ook trots op mij
21. We hebben vaak ruzie, maar nooit zonder verzoening
22. We begrijpen vaak snel van elkaar wat we bedoelen
23. Mijn partner weet wat er speelt op mijn werk
24. We gaan ook zonder elkaar uit, maar vertellen elkaar hoe het was
25. Mijn partner heeft belangstelling voor mijn vrienden
26. We hebben gezamelijke intresses en dromen
27. We delen dezelfde waarden
28. De gevoelens van mijn partner laten mij nooit koud
29. Mijn partner geeft mij het gevoel dat ik belangrijk ben
30. Mijn partner laat mij vaak en steeds opnieuw zien dat mijn mening hem/haar interesseert
31. We delen dezelfde normen
32. We kunnen kritiek van elkaar verdragen
33. Ik discussieer graag met mijn partner
34. We praten regelmatig over onze relatie
35. Ik houd van mijn partner zoals hij/zij is
36. Mijn partner houd van mij zoals ik ben
37. We respecteren elkaar
38. Mijn partner respecteert mij
39. Ik heb respect voor mijn partner
40. Mijn vriendin en mijn familie begrijpen waarom ik van mijn partner houd
41. Als het erop aankomt kan ik op mijn partner bouwen
42. We steunen elkaar in de dagelijkse beslommeringen
43. Mijn partner maakt genoeg tijd voor mij vrij
44. Inkomsten en uitgaven zijn eerlijk verdeeld
45. We hebben gezamelijke vrienden
46. Ik voel me bemind en geborgen
47. Ik vertrouw mijn partner
48. Als ik iets moois meemaak, wil ik dit onmiddelijk aan mijn partner
1. We lachen vaak met elkaar
2. We kijken elkaar vaak in de ogen
3. We geven elkaar vaak complimentjes
4. Ik had van meet af aan een goed gevoel bij deze relatie
5. Ik wil geen uur zonder mijn partner zijn
6. We zijn elkaar trouw
7. Als we niet samen zijn denk ik graag aan mijn partner
8. We knuffelen vaak
9. De seks met mijn partner is goed
10. Ik heb graag dat mijn partner me aanraakt
11. Ik vind mijn partner aantrekkelijk
12. Mijn partner laat vaak merken dat hij/zij mij aantrekkelijk vind
13. We verrassen elkaar vaak met kleine attenties
14. Ik kan met mijn partner over alles praten
15. Ik voel me begrepen
16. We steunen elkaar veel
17. We delen meer gelukkige dan ongelukkige dagen
18. We houden ervan om samen plannetjes te maken
19. Ik ben trots op mijn partner
20. Mijn partner is ook trots op mij
21. We hebben vaak ruzie, maar nooit zonder verzoening
22. We begrijpen vaak snel van elkaar wat we bedoelen
23. Mijn partner weet wat er speelt op mijn werk
24. We gaan ook zonder elkaar uit, maar vertellen elkaar hoe het was
25. Mijn partner heeft belangstelling voor mijn vrienden
26. We hebben gezamelijke intresses en dromen
27. We delen dezelfde waarden
28. De gevoelens van mijn partner laten mij nooit koud
29. Mijn partner geeft mij het gevoel dat ik belangrijk ben
30. Mijn partner laat mij vaak en steeds opnieuw zien dat mijn mening hem/haar interesseert
31. We delen dezelfde normen
32. We kunnen kritiek van elkaar verdragen
33. Ik discussieer graag met mijn partner
34. We praten regelmatig over onze relatie
35. Ik houd van mijn partner zoals hij/zij is
36. Mijn partner houd van mij zoals ik ben
37. We respecteren elkaar
38. Mijn partner respecteert mij
39. Ik heb respect voor mijn partner
40. Mijn vriendin en mijn familie begrijpen waarom ik van mijn partner houd
41. Als het erop aankomt kan ik op mijn partner bouwen
42. We steunen elkaar in de dagelijkse beslommeringen
43. Mijn partner maakt genoeg tijd voor mij vrij
44. Inkomsten en uitgaven zijn eerlijk verdeeld
45. We hebben gezamelijke vrienden
46. Ik voel me bemind en geborgen
47. Ik vertrouw mijn partner
48. Als ik iets moois meemaak, wil ik dit onmiddelijk aan mijn partner
dinsdag 15 januari 2008 om 19:45
Lieve lotgenoten, willen jullie mij alsjeblieft van advies dienen? Mijn nr. 1 trekt het niet meer, wil me niet meer delen. Wat ik voor hem voel is diepe vriendschap, we delen een heel verleden en hebben samen kinderen. Het voelt vertrouwd. We zijn ook heel verschillend. Ik hou van mijn nr. 2 maar wil mijn gezin daar absoluut niet voor opgeven. Als ik doorga met nr. 2 zal nr. 1 over niet al te lange tijd stappen voor een scheiding nemen en dat wil ik helemaal niet. Ik ben nu aan het strijden in mijn hoofd om te proberen te stoppen met nr. 2. Proberen? Het moet gewoon, hoeveel verdriet ik daar ook van heb. Volgende week zou ik een dag naar nr. 2 gaan en we verheugden ons beiden daar ook op. Ik heb nr. 2 al wel laten weten wat er speelt, maar hij zegt steeds dat hij slechts deel van het probleem is en dat het grootste probleem is dat ik niet goed weet wat mijn gevoelens zijn. Dat weet ik dus wel, maar wil mijn gezin absoluut niet opbreken en de prijs die ik daarvoor moet betalen is breken met nr. 2. Mijn vraag aan jullie is: zouden jullie per mail aan nr. 2 uitleggen dat je wilt stoppen? Het voordeel hiervan is volgens mij dat ik hem niet net gezien heb als ik stop en het daardoor nog moeilijker is. Ik zou dan trouwens nog een hele poos in de trein moeten zitten en ben bang dat ik daar dan jankend zit. Of zouden jullie om alles af te sluiten nog 1x naar nr. 2 gaan, live met hem praten om alles uit te leggen en elkaar nog 1x vast te houden. Shit, loop de hele dag met tranen in mijn ogen rond. Wat in het begin allemaal zo leuk lijkt, is uiteindelijk eigenlijk alleen maar heel verdrietig. Ik denk dat we uiteindelijk met 3 verliezers zitten, want ook mijn nr. 1 verliest hierdoor vrees ik een vrolijke vrouw, want dat ik hier niet zo snel over heen ben is mij wel duidelijk.
Bedankt voor jullie reacties. Allemaal veel sterkte gewenst. Liefs, J.
Bedankt voor jullie reacties. Allemaal veel sterkte gewenst. Liefs, J.
dinsdag 15 januari 2008 om 20:10
Hallo allemaal,
Ik reageer nu eerst even op de post van Josephien, daarna komt er nog eentje hoor!
Josephien, hele hele grote knuffel!!!! Pffff, wat vreselijk moeilijk. Ik begrijp je keuze, gaan voor nr. 1, ik zou denk ik dezelfde keuze maken, gelukkig sta ik hier nog niet voor.
Ondanks dat je jankend in de trein zal zitten, tijdens de ontmoeting met nr. 2 heel veel zal huilen, zou ik er toch voor kiezen om het samen af te sluiten. Elkaar in de ogen kijken en je gevoelens uitspreken, afscheid nemen, hoe vreselijk moeilijk dat voor jullie allebei zal zijn. Schrijf een brief waarin je alles schrijft, je gevoelens, je emoties en geef deze tijdens je laatste ontmoeting met nr. 2 aan hem. Ik kan me namelijk voorstellen dat je tijdens deze ontmoeting misschien achteraf wel denkt dat je toch iets bent vergeten te zeggen. Op deze manier kan je toch alles tegen nr. 2 zeggen wat je wilt.
Per mail vertellen dat je wilt stoppen....., denk je eens in hoe jij het zou vinden als je van nr. 2 zo'n mail zou krijgen...... Ik zou er niet mee om kunnen gaan, helemaal kapot zijn, niet weten waar ik het zoeken moest.
Als je elkaar ontmoet en je weet van elkaar dat het de laatste keer zal zijn, zal het verdriet niet minder zijn, maar je hebt er samen een punt achter kunnen zetten, je hebt afscheid van elkaar kunnen nemen. Volgens mij is het op die manier minder moeilijk om nr. 2 dan een plekje te geven.
Ik wens je heel erg veel sterkte!!!!
xxx Knipoogje
Ik reageer nu eerst even op de post van Josephien, daarna komt er nog eentje hoor!
Josephien, hele hele grote knuffel!!!! Pffff, wat vreselijk moeilijk. Ik begrijp je keuze, gaan voor nr. 1, ik zou denk ik dezelfde keuze maken, gelukkig sta ik hier nog niet voor.
Ondanks dat je jankend in de trein zal zitten, tijdens de ontmoeting met nr. 2 heel veel zal huilen, zou ik er toch voor kiezen om het samen af te sluiten. Elkaar in de ogen kijken en je gevoelens uitspreken, afscheid nemen, hoe vreselijk moeilijk dat voor jullie allebei zal zijn. Schrijf een brief waarin je alles schrijft, je gevoelens, je emoties en geef deze tijdens je laatste ontmoeting met nr. 2 aan hem. Ik kan me namelijk voorstellen dat je tijdens deze ontmoeting misschien achteraf wel denkt dat je toch iets bent vergeten te zeggen. Op deze manier kan je toch alles tegen nr. 2 zeggen wat je wilt.
Per mail vertellen dat je wilt stoppen....., denk je eens in hoe jij het zou vinden als je van nr. 2 zo'n mail zou krijgen...... Ik zou er niet mee om kunnen gaan, helemaal kapot zijn, niet weten waar ik het zoeken moest.
Als je elkaar ontmoet en je weet van elkaar dat het de laatste keer zal zijn, zal het verdriet niet minder zijn, maar je hebt er samen een punt achter kunnen zetten, je hebt afscheid van elkaar kunnen nemen. Volgens mij is het op die manier minder moeilijk om nr. 2 dan een plekje te geven.
Ik wens je heel erg veel sterkte!!!!
xxx Knipoogje
dinsdag 15 januari 2008 om 20:40
Josephien, stop direkt met je nummer 1. Lees je eigen verhaal eens terug, je maakt je druk om je gezin (kinderen neem ik aan), jezelf en je Nr2. En je Nr 1 verliest een vrolijke vrouw. Ik denk dat je Nr1 op de dag dat hij hoorde van jou en je Nr2 zijn vrouw is kwijt geraakt, Hij heeft al die tijd al geleefd met gevoelens van verdriet en verlies. Geleefd met de angst om zijn gezin kwijt te raken. Hij leeft sindsdien met het idee dat hij alleen jou niet gelukkig heeft kunnen maken.
Het feit dat er nu gekozen door jou moet worden is denk ik een duidelijk gevolg van deze tijd. Je man ziet in dat HIJ zo niet wil leven en geeft je een laatste kans. Maar hij is duidelijk al zo ver dat hij wel zijn gezin wil opgeven en wel van je wil scheiden als hij je nog langer moet delen.
Omdat ik in je post geen enkel medeleven met je man (nr1) lees zeg ik, stap gewoon op. Je man verdient een vrouw die volledig voor hem gaat en niet een vrouw die piekert hoe ze het nieuws aan nummer 2 moet vertellen.
Gewoon even een grote vrouw zijn en gaan waarvoor je lang geleden hebt gekozen (ook al deed je dat niet bewust)
Het feit dat er nu gekozen door jou moet worden is denk ik een duidelijk gevolg van deze tijd. Je man ziet in dat HIJ zo niet wil leven en geeft je een laatste kans. Maar hij is duidelijk al zo ver dat hij wel zijn gezin wil opgeven en wel van je wil scheiden als hij je nog langer moet delen.
Omdat ik in je post geen enkel medeleven met je man (nr1) lees zeg ik, stap gewoon op. Je man verdient een vrouw die volledig voor hem gaat en niet een vrouw die piekert hoe ze het nieuws aan nummer 2 moet vertellen.
Gewoon even een grote vrouw zijn en gaan waarvoor je lang geleden hebt gekozen (ook al deed je dat niet bewust)
dinsdag 15 januari 2008 om 20:49
Omdat ik in je post geen enkel medeleven met je man (nr1) lees zeg ik, stap gewoon op. Je man verdient een vrouw die volledig voor hem gaat en niet een vrouw die piekert hoe ze het nieuws aan nummer 2 moet vertellen
waw, maar je hebt volledig gelijk, waar de aandacht naar uit zou moeten gaan gaat hij niet, dat wordt maar voor normaal aangenomen
waw, maar je hebt volledig gelijk, waar de aandacht naar uit zou moeten gaan gaat hij niet, dat wordt maar voor normaal aangenomen
dinsdag 15 januari 2008 om 23:22
Thea, het lijkt me inderdaad erg moeilijk om je niet te verspreken.
Het lijkt allemaal zo mooi, je gevoelens naar elkaar uitspreken, dat is het ook, maar in jouw geval zou het je nog dichter bij nr. 2 brengen, denk ik. Ook nu worstel je wel met je gevoelens, maar het wordt er niet makkelijker op als je geen afstand kunt bewaren en de dingen neemt zoals ze komen. Hug!
Lois, ik moest lachen om je opmerking dat de vrouw van nr. 2 zegt dat hij wel iets liever tegen je mag doen. Herkenbaar, als je elkaar goed kent dan kan je ook hakke-takken, voor jullie normaal, maar voor haar natuurlijk niet te begrijpen, niet te zien.
Wat ben ik blij voor je dat je nu een goed gevoel hebt, en ik hoop dat jullie elkaar vanavond hebben kunnen vasthouden!!! Als het je lukt om niets te verwachten, sta je ook meer ontspannen in je relatie met nr. 2. Dat helpt heel veel, zolang je maar naar elkaar uitspreekt wat je voelt, wat je bezighoudt. Geniet van deze tijd!!!!
Anna, wat fijn te lezen dat je iets beter in je vel zit, het lijkt erop dat je een beetje evenwicht hebt gevonden. Schrijf maar lekker van je af! Dat helpt! Hug!!
Marianne, het voelt heerlijk, die aandacht, weten dat een andere man je leuk en aantrekkelijk vindt, zeker weten! Laat het je alleen niet overkomen. Je kunt met deze gevoelens iets doen of niet. Het is een keuze die je moet maken. Jij staat nog voor die keuze. Zoals je misschien wel hebt gelezen hier, lijkt het allemaal heel erg mooi, maar vergis je niet. Zodra je de grens overgaat, uitspreekt naar elkaar dat je elkaar leuk vindt, kom je in een emotionele achtbaan terecht. Als je kunt, kies dan voor je nr. 1.
Ik kan dat niet meer, ik ben verstrikt in mijn liefde voor nr. 1 en nr. 2. Een bewuste keuze nu bijna een jaar geleden waar ik nog geen moment spijt van heb gehad, maar ook ik weet dat de dag komt dat ik een keuze moet maken of dat er voor mij een keuze gemaakt zal worden. En als ik daaraan denk....
Vergis je niet, het is geen rozegeur en maneschijn, het is liegen en bedriegen, een dubbelleven. Ik wens je sterkte!
Puk en ikkezelf, misschien is nr. 1 wel zo vanzelfsprekend dat we die vaak vergeten. Bij velen van ons is de liefde voor nr. 1 er wel, zullen de meesten van ons toch voor nr. 1 kiezen als er een keuze gemaakt moet worden. Maar het feit dat je nr. 2 dan moet los laten, nooit meer zal zien, dat doet zo zeer. Ik begrijp dus wel dat Josephien het voornamelijk over nr. 2 heeft.
Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, keuzes die gemaakt moeten worden, geniet en koester de mooie momenten!
x Knipoogje
Het lijkt allemaal zo mooi, je gevoelens naar elkaar uitspreken, dat is het ook, maar in jouw geval zou het je nog dichter bij nr. 2 brengen, denk ik. Ook nu worstel je wel met je gevoelens, maar het wordt er niet makkelijker op als je geen afstand kunt bewaren en de dingen neemt zoals ze komen. Hug!
Lois, ik moest lachen om je opmerking dat de vrouw van nr. 2 zegt dat hij wel iets liever tegen je mag doen. Herkenbaar, als je elkaar goed kent dan kan je ook hakke-takken, voor jullie normaal, maar voor haar natuurlijk niet te begrijpen, niet te zien.
Wat ben ik blij voor je dat je nu een goed gevoel hebt, en ik hoop dat jullie elkaar vanavond hebben kunnen vasthouden!!! Als het je lukt om niets te verwachten, sta je ook meer ontspannen in je relatie met nr. 2. Dat helpt heel veel, zolang je maar naar elkaar uitspreekt wat je voelt, wat je bezighoudt. Geniet van deze tijd!!!!
Anna, wat fijn te lezen dat je iets beter in je vel zit, het lijkt erop dat je een beetje evenwicht hebt gevonden. Schrijf maar lekker van je af! Dat helpt! Hug!!
Marianne, het voelt heerlijk, die aandacht, weten dat een andere man je leuk en aantrekkelijk vindt, zeker weten! Laat het je alleen niet overkomen. Je kunt met deze gevoelens iets doen of niet. Het is een keuze die je moet maken. Jij staat nog voor die keuze. Zoals je misschien wel hebt gelezen hier, lijkt het allemaal heel erg mooi, maar vergis je niet. Zodra je de grens overgaat, uitspreekt naar elkaar dat je elkaar leuk vindt, kom je in een emotionele achtbaan terecht. Als je kunt, kies dan voor je nr. 1.
Ik kan dat niet meer, ik ben verstrikt in mijn liefde voor nr. 1 en nr. 2. Een bewuste keuze nu bijna een jaar geleden waar ik nog geen moment spijt van heb gehad, maar ook ik weet dat de dag komt dat ik een keuze moet maken of dat er voor mij een keuze gemaakt zal worden. En als ik daaraan denk....
Vergis je niet, het is geen rozegeur en maneschijn, het is liegen en bedriegen, een dubbelleven. Ik wens je sterkte!
Puk en ikkezelf, misschien is nr. 1 wel zo vanzelfsprekend dat we die vaak vergeten. Bij velen van ons is de liefde voor nr. 1 er wel, zullen de meesten van ons toch voor nr. 1 kiezen als er een keuze gemaakt moet worden. Maar het feit dat je nr. 2 dan moet los laten, nooit meer zal zien, dat doet zo zeer. Ik begrijp dus wel dat Josephien het voornamelijk over nr. 2 heeft.
Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, keuzes die gemaakt moeten worden, geniet en koester de mooie momenten!
x Knipoogje
woensdag 16 januari 2008 om 07:15
Knipoogje, juist het feit dat Nr.1 vanzelfsprekend is en dus vaak wordt vergeten, dat is het probleem. Zou je het zelf fijn vinden als je Nr.1 jouw vanzelfsprekend vond en blij was met maandagochtend zodat hij weer kan mailen met zijn Nr2. En dan praat ik even over de situatie waarin jij geen Nr2 hebt en gewoon van je man houdt en denkt dat hij ook voor jou alleen exclusieve liefde voelt.
Vanzelfsprekend zijn voor je partner en dus in de hoek mogen worden gezet voor nieuw speelgoed, want jij bent er toch wel, argggggg.
Hoe neerbuigend kan je met iemand omgaan.
Vanzelfsprekend zijn voor je partner en dus in de hoek mogen worden gezet voor nieuw speelgoed, want jij bent er toch wel, argggggg.
Hoe neerbuigend kan je met iemand omgaan.
woensdag 16 januari 2008 om 09:46
Josephien, denk je zelf dat je aankunt om persoonlijk tegen Nr2 te zeggen dat je de relatie wilt verbreken? Alleen als je echt zeker weet dat dit is wat je wilt ga je het redden. Om het schriftelijk te doen is keihard en onpersoonlijk maar de boodschap komt wel over.
Ik denk wel dat je huwelijk met Nr1 nog een kans heeft, je voelt nog steeds vriendschap voor hem, dat kan echt weer doorgroeien in liefde, maar daarvoor moet Nr2 uit het zich verdwijnen. Ik denk dat als je niets doet je Nr1, Nr2 en jezelf kwijtraakt. Sterkte en een grote hug.
Anna, de meesten punten kan ik voor Nr1 en collega aankruisen. Geen wonder dat ik zo doordewar ben
Lois, ik was even vergeten dat jij ook de vrouw van Nr2 kent. Het geeft rare situaties. Ik weet niet echt wat zijn vrouw van mij vindt, we zijn geen dikke vriendinnen maar hebben wel af en toe contact. Ze heeft een hoop meegemaakt de afgelopen jaren en voelt zich niet gelukkig. Helaas wil ze er niet echt aan werken om zich gelukkiger te voelen. Ze wil hier niet wonen, maar terug gaan naar haar eigen land is ook geen optie. Wat dat betreft heb ik het wel met haar te doen.
Knipoogje, ik geniet altijd van je bijdrages. Je klinkt zo lekker rustig en doordacht.
Wat mijzelf betreft...... Ik had me voorgenomen om af te wachten tot hij als eerste weer contact op zou nemen. Ik zat nog maar net achter mijn buro of een smsje kwam binnen "ready pls call" Dus belde ik en begon ik mijn werkdag met een halfuurtje kletsen. Nu moet hij weer uit mijn hoofd, Internet afsluiten en werken!!
Ik denk wel dat je huwelijk met Nr1 nog een kans heeft, je voelt nog steeds vriendschap voor hem, dat kan echt weer doorgroeien in liefde, maar daarvoor moet Nr2 uit het zich verdwijnen. Ik denk dat als je niets doet je Nr1, Nr2 en jezelf kwijtraakt. Sterkte en een grote hug.
Anna, de meesten punten kan ik voor Nr1 en collega aankruisen. Geen wonder dat ik zo doordewar ben
Lois, ik was even vergeten dat jij ook de vrouw van Nr2 kent. Het geeft rare situaties. Ik weet niet echt wat zijn vrouw van mij vindt, we zijn geen dikke vriendinnen maar hebben wel af en toe contact. Ze heeft een hoop meegemaakt de afgelopen jaren en voelt zich niet gelukkig. Helaas wil ze er niet echt aan werken om zich gelukkiger te voelen. Ze wil hier niet wonen, maar terug gaan naar haar eigen land is ook geen optie. Wat dat betreft heb ik het wel met haar te doen.
Knipoogje, ik geniet altijd van je bijdrages. Je klinkt zo lekker rustig en doordacht.
Wat mijzelf betreft...... Ik had me voorgenomen om af te wachten tot hij als eerste weer contact op zou nemen. Ik zat nog maar net achter mijn buro of een smsje kwam binnen "ready pls call" Dus belde ik en begon ik mijn werkdag met een halfuurtje kletsen. Nu moet hij weer uit mijn hoofd, Internet afsluiten en werken!!
