Minnaar deel 14

Samenwonend.

En nr. 2 is ook 'een vriend' die ik ook onder andere omstandigheden zie.



Inmiddels gaat het stukken beter qua gevoel. Ik heb hem tijdelijk gemeden omdat ik niet wou dat ik teveel gevoelens voor hem kreeg. We kunnen namelijk ook gewoon goed met elkaar opschieten. Hij weet dit en snapt het. Ik wil namelijk niet dat mijn gevoelens voor nr. 1 plaats zouden maken voor nr. 2 zeg maar.

Een relatie met nr. 2 zal er namelijk nooit inzitten, zelfs als zou ik dat graag willen.



quote:xxas schreef op 15 juni 2011 @ 18:03:

Lastig hoor anoniem, en zoooo herkenbaar.

Je wlt wel doorgaan, maar het is belastend in je dagelijks leven. Daar komt nog eens een portie schuldgevoel bovenop.



Wil je iets meer over je situatie kwijt??

Getrouwd? Kinderen enz enz.

Door het cultuurverschil.

Hij is moslim, ik katholiek.



Hij worsteld erg met zijn identiteit en schuldgvoel, maar is er wel over uit dat hij zijn leven wil delen met iemand met dezelfde religie. En ik begrijp dat wel. Ik ken genoeg moslims om te zien dat als je het 'goed' wil doen, het niet match met een christelijke wederhelft, als je dan bijv. kijkt naar opvoeding van de kinderen enzo.



En by the way: dat hij er zo over dacht, wist ik voordat wij sex hadden, dus ik wist dat een relatie er nooit in zou zitten. Niet dat er nu mensen ineens over zijn moslim zijn heen vallen en dat hij wel met een Nederlandse wil sexen en dadelijk toch met een moslimvrouw wil trouwen.... Hij ziet zelf goed in dat dit fout is en neemt de concequenties die daaruit volgen van zijn geloof.

Nou ik kreeg vanochtend om half 9 al z'n eerste sms .. Reageerde pas rond 11en terug .. Zat de smsjes eens even voor de gein te tellen omdat we nu wel heel veel aan het smsen zijn, over gewoon simpele dingen .. Tot nu toe zijn er al totaal 47 heen en weer gegaan .. Ja onnuttige info maar stond er zelf een beetje versteld van haha

anooniem, en als je elkaar niet al te vaak ziet, werkt zo'n minnaar dan wel?



Ik herken het wel een beetje, heb zelf nu ook iets met iemand met wie ik het bijzonder goed kan vinden. Zou zomaar relatie materiaal kunnen zijn, ware het niet dat we allebei al een leuke relatie hebben en er geen van beiden over denken om die relatie te stoppen. Voor mij werkt het dan ook goed om hem niet al te vaak te zien.



Maar als ik hem dan zie.. Dan is het ook Genieten met hoofdletter G. Als ik de deur voor hem open doe, voel ik al zo'n kriebel door mijn buik. En als ik hem zoen, dan wil ik nog maar 1 ding. De uren vliegen voorbij en het gaat van ontzettend geil naar gezellig en maf naar weer ontzettend lekkere seks.



En daarna is het nagenieten. Het duurt weer een tijdje voordat we elkaar gaan zien en beperkt contact zich tot telefoon/sms. HIj woont echt een roteind hier vandaan, dus elkaar spontaan tegen komen gaat ook niet gebeuren. Helemaal prima zo.

Bij mij was dat dus net hetgene wat opvallend was. Als je dus never nooit sms jes krijgt en opeens constant met je telefoon in de weer bent, dan word je omgeving wel argwanend. In het begin kun je door alles wat er met je gebeurt onvoorzichtig worden.

Mijn herinneringen zijn zoet en bitter.

Die ene middag, in het openbaar, hand in hand met jou.

Niet stiekem, in het donker, in een auto, in de bossen uit het zicht van iedereen.

Je moest eens weten wat ik voelde, zo trots dat ik naast jou liep.

Je moest eens weten hoe gelukkig dat mij maakte.

Tegenover jou zitten op het terrasje, kijkend in je ogen, naar je mooie lach.

Wat voel ik me fijn in jou gezelschap.

En ik vraag mij af, waarom God jou op mijn pad heeft gebracht.

Een onmogelijke liefde, een onmogelijke eenzijdige liefde.

En dat is de bittere zijde. Want dat doet pijn.

We kunnen het heel goed vinden samen en dat vindt jij ook.

Ik ben daarnaast alleen ook nog stapelverliefd op jou.

Bereid om alles voor jou op te geven.

Maar jij bent niet verliefd, tenminste, dan maak ik op uit je woorden.

Het rechtstreeks vragen durf ik niet eens.

Ik ken mijzelf niet meer.

Zucht...

Pff anooniem, heftig stukje .. Zover wil ik het niet laten komen!! Zulke stukjes openen wel mn ogen ..

Nou ik ga het nu echt afkappen... of meneer moet wel met een heel goed excuus komen..



Hij was gisterenavond nog bij me geweest, was aan het werk, samen met vrienden van hem en het was gewoon gezellig. Kreeg een sms van hem, hoor je morgen lieverd, kom anders wel op de koffie.



Ok vanonchtend heel vroeg al een eerste sms gehad, en hij wilde langs komen, maar iis ging ik er niet op in ! Daarna was ik in huis bezig en hij was in de buurt, dus zei kom maar ff wat drinken, enkel wat drinken en dat weet ie ! Dus ik zeg sms maar als je weg rijd.



Krijg een half uur later een sms, ben onderweg, dus ik sms ben ff snel met de honden weg, ben er zo. Krijg ik terug, dan rij ik door doe maar rustig aan, kom straks wel moet toch in de buurt weer zijn. Dus ik sms nee kom maar ben bijna thuis, kan later niet.. liep nota bene in de straat :s



Daarop zegt ie , dan kom ik morgen veel plezier vanavond..



ik sms hem, nou ja ok dan, zeg slaat nergens op ben nu thuis en je kwam toch langs ook al heb je het druk ? of wilde je enkel hoi en doei zeggen ?? daarop krijg ik dat ie het druk had, sorry..



heb al vaker sorry gehoord, omdat meneer in een keer niet meer kon !! dus het schoot me ff in het verkeerde keelgat. Zei hem dat ik het maar raar vind en hem momenteel een grote sukkel vind.. krijg ik op terug kan je vinden kan ik niks aan veranderen.. Allemaal van die stomme korte antwoorden ! Dus ik zeg hem, je dat weet ik dat je dat niet kan, dat kan je nooit.. maargoed wat boeit mij het netals jou, ga er verder geen energie meer in steken !!



Natuurlijk nog niks op terug gehad.. kan misschien nog komen maar heb iig zn nr verwijderd, ik ga hem niet meer smsen !!



Het gaat mij niet om het niet langskomen, alhoewel je er wel op rekent maar meer om het feit dat ik zeg dat ik op de terugweg ben en bijna thuis ben, en hij zo makkelijk reageert !! Maargoed dit kon ik verwachtten he alhoewel hij altijd tegen me zegt dat ie niet voor de seks bij me komt, zei hem ook vanochtend dat ie het vast wil proberen maar hem niet meer gaat lukken, hij had dikke pech zei ik.. hij zegt dat weet ik toch, maar kom gewoon zo langs bij je..



Eikels zijn mannen .. of overdrijf ik nu ? bedoel hij is niks verplicht aan me !!

Ongelooflijk kinderachtig gedoe dit.. kan ik echt geen zinnig antwoord op bedenken. Sowieso heb ik er veel moeite mee als een heerlijke, leuke geweldige man ineens "meneer" wordt genoemd als hij gedrag vertoond dat jou even niet aanstaat.



Neem zijn en je eigen gedrag onder de loep en grow up...



Mannen zijn eikels... als jij toestaat dat hij zich als eikel kan/wil gedragen.

Roos bedankt voor je antwoord.. dit is overdreven van mijn kant uit ? Ik weet gewoon niet hoe ik moet handelen in bepaalde situaties.. Maar mij gaat het er niet om, dat ie niet langskwam, maar ik zeg tegen hem ben op de terugweg.. hij hoefde nieteens te wachten.. waarom zou je dan doorrijden ?? ja hij had het druk, ok begrijpelijk maar waarom zeg je dan langs te komen ? en je weet dat ik 1 min van mn huis ben :s



Lijkt wel of er soms oud zeer naar boven komt, en ik geloof hem verder ook niet.. mn vertrouwen is zo enorm beschadigd..

Die ervaring heb ik dus helemaal niet. Maar ik pas ook voor dat soort spelletjes. Of je wilt me graag, of helemaal niet. Voor dit soort losers heb ik geen tijd en heb ik maar 1 antwoord: vaarwel!



Zou jij ook moeten doen, scheelt een heleboel gezeik en getreur. Op naar de volgende man!

Zaritee, dus jij denkt wel dat het een loser is ?? als je mn verhalen zo leest. Ik wil er ook zo graag mee kappen he Heb je niet tips om ff wat harder te worden haha

waarom kan ikzelf ook niet denken, pff boeiend gewoon niet zeiken en van de aandacht genieten.. Ik vind het heerlijk in mn eentje, en red het allemaal prima, maar zodra er een man contact met me zoekt dan kan ik soms zo achterlijk reageren.. Heb dat ook net gsmst naar hem.. had zn nr wel voor de zekerheid op de pc opgeslagen..Mn ene vriendin zegt ook tegen me, is het gewoon geen player ?? ze zegt ook kap ermee..

Als ik het zo lees, zou ik niet met die man iets kunnen hebben. Je moet jezelf afvragen wat je wilt, waar je het voor doet. Weegt het leuks op tegen de ellende? Aangezien je geen seks meer met hem wilt hebben, vraag ik me af: wat is het leuks? Een relatie gaat het niet worden, want hij heeft al een relatie met een ander. Wat wil je dan nog van hem? Laat die man lekker iemand anders playen en ga op zoek naar iemand die wél voor je wilt gaan. Die zijn er echt, heus.

Okee, toch maar voorstellen in dit topic. Speciaal voor de gelegenheid een nieuwe nick aangemaakt. Het wordt een heel verhaal ben ik bang dus hou je vast.



Situatie met mijn man is dat we al ruim 6 jaar bij elkaar zijn, vorig jaar getrouwd (hij is 40 en ik 37). We zijn over het algemeen de beste maatjes. En daar blijft het eigenlijk bij, seks hebben we nauwelijks. Ik heb heel lang gedacht dat dat aan mij lag. Ik heb een keer toen we een jaar of twee bij elkaar waren, iets gehad waardoor ik extreem lang achter elkaar ongesteld was, iets van 8 weken ofzo. Dat was op dat moment echt killing voor ons seksleven want ik voelde me klote, hij vond 't voornamelijk vies en wilde niks, waardoor ik me ook weer onaantrekkelijk voelde. Nou ja, soit zou je denken maar dat is wel een beetje het omslagpunt geweest voor de geleidelijke afname van mijn libido. Hij heeft voor mij heel veel vriendinnetjes gehad, maar nooit zo'n lange relatie (ik geloof dat het record 6 maanden was). En ik had alleen een paar hele hele lange en kansloze relaties gehad dus weinig ervaring en heel onzeker.



Ondertussen zijn we een aantal jaren verder, en heeft hij het zeg maar opgegeven dat seks met mij ooit nog spontaan gaat gebeuren. We hebben wel wat stoute dingen uitgeprobeerd (zoals naar een parenclub, was leuk maar niet helemaal m'n ding), heb me ook nog serieus af zitten vragen of ik soms lesbisch was (beetje bi misschien maar dat is ander onderwerp), maar oplossingen biedt dit allemaal niet. Zijn libido is nu ook naar een dieptepunt gezakt en daar geeft hij mij de schuld van. Hij zegt van niet, maar zo voelt het wel. Dus is seks een ontzettend beladen onderwerp tussen ons geworden en voelt 't ongemakkelijk om te beginnen (want beginnen gaat dus niet vanzelf). Irritaties over en weer beginnen nu ook op te vallen en worden steeds frequenter.



En dan is daar ineens twee maanden geleden die ander. Begon als zakelijk contact, raakte met hem aan de mail en hebben een keer afgesproken om gewoon gezellig eens te kletsen over werk enzo. Tijdens die afspraak bleek het al ontzettend te klikken, we dachten hetzelfde over een heleboel dingen, hadden dezelfde humor, er was gewoon heel veel herkenning. Heel vreemd want ik ben best eenkennig, vind niet snel een klik met mensen.



Ondertussen hadden we ook zakelijk wat te mailen maar al gauw begonnen daar de flirts in te sluipen. En van een klein beetje flirten was het binnen de kortste keren veranderd in het beschrijven van wat voor fantastische seks we met elkaar zouden kunnen hebben (en mén wat krijg ik het daar warm van!). En om deze mails heen ook wat gewonere huis-tuin-en-keuken mails waardoor we elkaar in korte tijd, denk ik, heel goed hebben leren kennen en (denk ik zelf) een heel bijzondere liefde hebben ontwikkeld. Hij zegt dat ook met zoveel woorden, dat hij van me houdt. En ik hou ook van hem, hij heeft een heel speciaal plekje in m'n hart.



Maandag had ik nog een afspraak met 'm. Dat was laat in de middag, zijn collega's gingen naar huis toen wij nog niet klaar waren. Toen waren we dus alleen. We hebben allebei ons uiterste best gedaan om niet naar de bank daar op kantoor te kijken, waar we in gedachten al honderd keer heerlijk op gevrijd hadden. We hebben keurig netjes onze bespreking afgemaakt, maar bij het weggaan konden we het niet laten om elkaar te zoenen. Op de lippen, maar geen tong want we schrokken er eigenlijk allebei een beetje van dat we dat deden.



Het rare is dus dat hij me compleet in vuur en vlam zet, we zijn helemaal hoteldebotel van elkaar, kunnen geen dag zonder contact met elkaar. En you know what... met mijn libido blijkt dus helemaal niks mis te zijn!



En de clou van dit hele verhaal is natuurlijk dat hij een hartstikke leuke vrouw heeft (heb haar hyvesfoto gespiekt, fck ze lijkt op mij!) en natuurlijk ook een kind waar hij helemaal gek mee is. Hij had het afgelopen vaderdag er even moeilijk mee, om zijn gevoelens voor mij te rijmen met zijn thuis. Ik heb de indruk dat de relatie met zijn vrouw eigenlijk prima is, dat hij nooit aanleiding heeft gehad om om zich heen te gaan kijken tot hij mij tegenkwam. Ik heb het hem niet gevraagd hoor, ik vind dat mij dat op dit moment even helemaal niks aangaat. Ik heb hem ook niks verteld over wat er tussen mij en mijn man niet goed gaat.



We gaan zien waar dit heengaat, want het is wel duidelijk dat hij en ik elkaar nog niet los kunnen laten. Dat wil ik ook nog niet, ik wil nog even genieten van dit hele bijzondere gevoel en de vrolijkheid en de spanning. En de verliefdheid, want dat is het gewoon ook. Geen idee of we er in het echt iets mee gaan doen, maar als die zoen een indicatie was... dan zeker.



En dat wilde ik 'even' met jullie delen. Ik hoef geen advies denk ik, ben oud en wijs genoeg om te weten dat dit niet echt handig is.

En ik zag net dat mijn username alhoewel net schoon aangemaakt, wel heel erg lijkt op die van anderen op dit forum... maar dat ben ik dus niet.

Ik heb ook een minnaar. 2 eigenlijk. Heb een lange relatie gehad, was flink aan het feesten daarna en kwam toen de ene tegen. Wist eerst niet dat hij een vriendin had, maar toen ik erachter kwam, vond ik het wel handig in mijn situatie. 3 weken later kwam ik de ander tegen. Voor mij de manier om niet te hoeven denken aan een nieuwe relatie, want dat zou ik nu niet trekken, maar wel af en toe die aandacht te krijgen.

Ik weet dat ik er zelf ook aan meedoe, maar ik begrijp die mannen niet. Dat je een keer zoiets doet in een lange relatie, dat kan ik nog begrijpen, maar een affaire is een heel ander verhaal. Dan leef je toch in een leugen.

Dat is iets wat ik ook niet begrijp, dat je een dubbelleven kunt hebben, naar huis kunt gaan en gewoon die knop om kunt zetten.

Thuis dan liefdevol met je vrouw de dag doornemen.



Dan creeer je toch een afstand naar je vrouw die je nooit meer kunt overbruggen.

Ik heb altijd gedacht dat dit een simpele vaardigheid is die aan te leren is. Mij is dit nooit gelukt. Ik kan (over dergelijke dingen) niet liegen.

Mannen (ook vrouwen) vergoeilijken het voor zichzelf vaak door te zeggen dat ze thuis geen seks meer hebben en dat het daarom ok is wat ze doen.

Mannen kunnen iets wat vrouwen niet kunnen, gek hé



Zij hebben het "talent" in"kamers" te denken.



Als vrouw ben je nieuwsgierig naar gevoelens maar de man draaide het licht al uit en weet oprecht gemeend niet meer waarover je het hebt.



Anders gezegd, een man kan gemakkelijk gevoelens uitschakelen wanneer hij voor zichzelf uitmaakt dat hij die gevoelens niet hoort te hebben.

Waarom hij er dan toch aan toegeeft ? Omdat het vlees zwak is, ook typisch mannelijk ...



Je vraagt je dan af "hoe kon ie ?" Terwijl hij zich van geen kwaad bewust is.



Of mannen daadwerkelijk van Mars komen en vrouwen van Venus is nooit bewezen.



Echter, het emotioneel leven en beleven ligt mijlenver van elkaar.



Bezint en zorg ervoor dat ge niet bemint, wanneer je een sv-relatie aangaat.



Bij een echte relatie, worden stelselmatig nieuwe "kamers" geopend en houdt men de deur open voor de dame zodat ze mag deelnemen aan zijn leven.



Meer vertel ik niet, dan moet je de lederen zetel op ... en betalen maar

Wat een gelul zeg. Dan ben ik als ex vreemdgaande vrouw zeker op de verkeerde planeet geboren. En met mij al die andere vrouwen die het met de man van een ander doen zonder totaal verscheurd te worden door schuldgevoel.

Hallo,



Ik lees hier al een aantal dagen mee, en wil nu toch even mijn verhaal ook vertellen.



Een paar maanden geleden heb ik mijn relatie verbroken, en wil nu nog geen nieuwe relatie, maar vriendschap leek me wel fijn, en ook de aandacht van een man zou ik fijn vinden. Ik heb nu via een datingsite een man leren kennen, met wie ik een heel intensief sms-contact heb. We hebben elkaar ook een keer ontmoet, en het was echt gezellig, de tijd vloog voorbij. Over het algemeen heb ik het echt over zo'n 50 sms'jes per dag (van samen dus), vaak seksueel getint, maar ook wel gewone. Alleen: 's avonds en in het weekend was het rustig. Maar ik had hem meteen al gezegd, dat ik met een gebonden man niets wilde. Nu kwam ik er een paar weken geleden achter, dat hij dus wel een relatie heeft. Ik heb hem hiermee geconfronteerd en hij gaf dit toe. Intussen zat ik er al zover in, dat ik hem toch graag nog een keer wilde zien, en hij mij ook.



Afgelopen week is hij bij me geweest, we hebben het fijn gehad samen (althans voor mij voelde het fijn, en ik merkte aan hem, dat hij het ook fijn vond, en hij gaf dit ook toe).



Maar nu zit ik dus in onzekerheid. Nadat hij bij me was, heb ik nog maar een paar sms'jes gehad, met de mededeling dat hij het druk had. Ik ben zelf een onzeker iemand, en denk meteen: hij wil niets meer van me weten, of heeft er misschien wel spijt van. Als dit zo is, wil ik dat graag weten, en niet dat het zo maar doodbloedt.



Ik weet dat ik sowieso tot na het weekend moet wachten, maar vraag me af, of ik dan toch weer contact kan zoeken, en kijken hoe het ervoor staat?

quote:stewardess schreef op 25 juni 2011 @ 11:40:

Nelleke, ik zou kappen met die man. Je bent nu al afhankelijk van zijn reakties, denk je niet dat het steeds erger wordt? Ook al wil je geen relatie, ik denk ook niet dat je de afwachtende minnares wilt zijn.Nee, ik wil niet alleen afwachten, en dat wil ik hem graag laten weten. Ik voel me nu net een 'speeltje' voor hem, en daar voel ik me te goed voor. En ja, ik stel me inderdaad weer afhankelijk op. Het was een fijn contact met hem. Nu zit ik toch met pijn, omdat ik niet weet hoe hij over dingen denkt, en wat hij wil. Tja, en ik wil duidelijkheid, en dan evt. stoppen. (Of doorgaan, als voor beiden duidelijk is, dat we wel contact willen houden... Maar dan wil ik aangeven, dat dit contact er ook moet kunnen zijn, als ik er behoefte aan heb, niet alleen als hij die behoefte heeft!) Ik heb hem al eerder laten weten, toen ik niets hoorde, dat ik dit niet pikte, waarop hij wel weer veel contact zocht. En nu gaf hij dus wel aan, dat hij het druk had (kan natuurlijk), maar ik vind het dus wel heel vreemd, dat hij het juist nadat we elkaar gezien hebben, zo druk heeft. Weet niet. of hij vaker seks buiten de deur heeft gehad, of dat dit de eerste keer was, en dat hij er spijt van heeft. Maar dat zou hij me ook gewoon kunnen zeggen, zou ik wel zo eerlijk vinden, en kunnen respecteren. En als ik niet ben, wat hij wil/zoekt, wil ik het ook graag weten. Mocht hij wel nog vaker willen, wil ik er ook van genieten, zolang ik niet toe ben aan een vaste relatie.