Werk & Studie
alle pijlers
Verveling door parttime werk
vrijdag 16 maart 2018 18:10
Na maanden thuis te hebben gezeten, sinds kort eindelijk een baan gevonden voor 24 uur per week! Lekker bezig dus en voldaan thuiskomen. Alleen nu heb ik een probleem: er blijven per week nog zo'n 3-4 'vrije' dagen over. Dus op dagen dat ik niet moet werken verveel ik mij kapot, net als tijdens het werk zoeken eerder. Boodschappen doen en huishouden kost een paar uurtjes per week, ik heb niet echte hobby's, geen relatie, geen kinderen. weinig sociale contacten... Luxeprobleem? Ik lees veel maar dat is ook maar stil en een goed boek doet de tijd sneller gaan, maar toch. Hoe kan ik het contrast verkleinen tussen werkdagen en niet-werkdagen? Meer uren werken is (voorlopig) niet mogelijk.
maandag 26 maart 2018 07:41
Als ik het zo lees, vraag ik me echt af of het niet meer aan je instelling ligt. Het maakt op mij de indruk (kan het mis hebben hoor) dat je vaak gekwetst bent en je eigenlijk totaal niet sociaal op wilt stellen om jezelf te beschermen tegen weer een pijnlijke ervaring en dat je vindt dat de ander jou op sociaal vlak vooral alles moet geven, terwijl je er zelf omgekeerd geen enkele moeite voor wilt doen, want dan kun je weer gekwetst worden.lola712 schreef: ↑25-03-2018 22:27Nee daar heb je gelijk in maar als iedereen morgenvroeg de dag start met wat ze afgelopen dagen hebben gedaan kan ik nooit echt meepraten omdat ze geen hoogte van me kunnen krijgen. Naast dat je je werk goed doet willen ze ook zien dat je een sociale collega bent en ik kom juist om te werken omdat er sociaal verder niet zoveel uit te halen valt. En het koetjes en kalfjes ben ik ook niet zo'n voorstander van, dan houd je elkaar voor de gek om maar te praten te hebben zonder oprechte interesse.
Ja ik ben niet makkelijk en weet op meerdere vlakken niet echt wat ik wil. Het is fijn dat ik nu een baan, doel en dagbesteding heb ondanks dat het misschien niet mijn droombaan is of iets waar ik het beste tot mijn recht kom. Maar het brengt mij ook juist in allerlei situaties zoals een sociale collega moeten zijn en dat andere mensen mij leuk vinden.
Bovenstaande wantrouwende instelling, zegt m.i. meer over jou dan over de ander. De ander wil jou leren kennen en je erbij betrekken door te praten over koetjes en kalfjes,. Dus het heeft wel degelijk een oprechte intentie: ze tonen belangstelling in en willen je erbij betrekken. Als jij dat ziet als elkaar voor de gek houden, wordt het nooit wat natuurlijk. Je zult zelf ook iets moeten geven, wil je iets terugkrijgen in sociaal contact. Het is immers een wederkerig iets en sociaal contact moet je opbouwen.
maandag 26 maart 2018 07:58
Zit wat in. Ik merk ook dat ze het raar vinden dat als ik binnenkom dat ik meteen aan het werk ga (daar kom ik toch voor?) terwijl de rest eerst minuten lang hun vorige dag bespreken. Alsof ik geen interesse in hun leven heb. Dat is het niet maar ik kan mezelf geen houding geven tijdens zulke gesprekjes. Wat is het nut van vertellen wat ik gisteren heb gegeten en gekeken op tv? Een overeenkomst ontdekken? Ik ben meer van als ik een gelijke interesse hoor haak ik wel in en anders houd ik mezelf op de achtergrond.Tijdschriftenverslindster schreef: ↑26-03-2018 07:41Als ik het zo lees, vraag ik me echt af of het niet meer aan je instelling ligt. Het maakt op mij de indruk (kan het mis hebben hoor) dat je vaak gekwetst bent en je eigenlijk totaal niet sociaal op wilt stellen om jezelf te beschermen tegen weer een pijnlijke ervaring en dat je vindt dat de ander jou op sociaal vlak vooral alles moet geven, terwijl je er zelf omgekeerd geen enkele moeite voor wilt doen, want dan kun je weer gekwetst worden.
Bovenstaande wantrouwende instelling, zegt m.i. meer over jou dan over de ander. De ander wil jou leren kennen en je erbij betrekken door te praten over koetjes en kalfjes,. Dus het heeft wel degelijk een oprechte intentie: ze tonen belangstelling in en willen je erbij betrekken. Als jij dat ziet als elkaar voor de gek houden, wordt het nooit wat natuurlijk. Je zult zelf ook iets moeten geven, wil je iets terugkrijgen in sociaal contact. Het is immers een wederkerig iets en sociaal contact moet je opbouwen.
maandag 26 maart 2018 08:49
Er is een verschil tussen op de achtergrond blijven of totaal ergens anders gaan staan en geen deelname aan het gesprek hebben.
Denk jij soms dat als je je gedroomde baan hebt die bij je opleiding aansluit de gesprekken daar gelijk op hoog niveau beginnen na het weekend ?
Je hebt het advies al zo vaak gehad ga eens praten met huisarts of praktijkondersteuner , je loopt helemaal vast in jouw kromme denkwereld.
Echt dat zou je zo kunnen helpen en inzichten kunnen geven.
Waarom wil je dat niet ?
Denk jij soms dat als je je gedroomde baan hebt die bij je opleiding aansluit de gesprekken daar gelijk op hoog niveau beginnen na het weekend ?
Je hebt het advies al zo vaak gehad ga eens praten met huisarts of praktijkondersteuner , je loopt helemaal vast in jouw kromme denkwereld.
Echt dat zou je zo kunnen helpen en inzichten kunnen geven.
Waarom wil je dat niet ?
anoniem_353291 wijzigde dit bericht op 26-03-2018 09:09
0.20% gewijzigd
maandag 26 maart 2018 09:06
Even een kort-door-de-bocht samenvatting, voor zover ik het begrijp: "het probleem ligt bij mij en daarom doe ik er niets aan. Omdat ik nu een stukje oplossing heb (die baan) is mijn probleem groter geworden."lola712 schreef: ↑25-03-2018 22:27Nee daar heb je gelijk in maar als iedereen morgenvroeg de dag start met wat ze afgelopen dagen hebben gedaan kan ik nooit echt meepraten omdat ze geen hoogte van me kunnen krijgen. Naast dat je je werk goed doet willen ze ook zien dat je een sociale collega bent en ik kom juist om te werken omdat er sociaal verder niet zoveel uit te halen valt. En het koetjes en kalfjes ben ik ook niet zo'n voorstander van, dan houd je elkaar voor de gek om maar te praten te hebben zonder oprechte interesse.
Ja ik ben niet makkelijk en weet op meerdere vlakken niet echt wat ik wil. Het is fijn dat ik nu een baan, doel en dagbesteding heb ondanks dat het misschien niet mijn droombaan is of iets waar ik het beste tot mijn recht kom. Maar het brengt mij ook juist in allerlei situaties zoals een sociale collega moeten zijn en dat andere mensen mij leuk vinden.
Echt, als je ziet dat het probleem bij jou ligt en nu er weer sociale dingen van je gevraagd worden merk je hoe groot je probleem is, dan zou je toch zo langzamerhand moeten gaan beseffen dat je iets moet gaan doen om het probleem hanteerbaarder te maken, voor zover oplossen een stap te ver is... Ga een hobby zoeken om je vrije dagen te vullen, stap naar de praktijkondersteuner voor eerste hulp bij gebrek aan zelfinzicht, zoek een kaartlegger of wat dan ook, maar doe iets om je leven in eigen hand te nemen. De oplossing ligt bij jou, en die bestaat niet uit klagen op een forum!
maandag 26 maart 2018 12:20
Dus jij gaat zitten wachten tot iemand jou een overeenkomst in de schoot werpt, en dan ga jij wel eens een keer meepraten?
Jemig, ik ben autistisch en weet nog dat dat geen handige aanpak is in het contact met collega's. Weet je wat het nut is van even meepraten met je collega's over het weekeind? Dat ze je leren kennen, waardoor je een leuke, positieve indruk maakt. Het nut daarvan is weer dat je positieve referenties opbouwt voor je droombaan. Want werk is meer dan alleen je taken doen en je dagen vullen. Met werk kun je ook een netwerk opbouwen. En als jij die droombaan wil, dan heb je dat nodig: mensen die je tippen op vacatures, die een goed woordje voor je doen, die een lans voor je breken. En dat bereik je met een netwerk. En voor dat netwerk is sociaal contact noodzakelijk.
Jemig, ik ben autistisch en weet nog dat dat geen handige aanpak is in het contact met collega's. Weet je wat het nut is van even meepraten met je collega's over het weekeind? Dat ze je leren kennen, waardoor je een leuke, positieve indruk maakt. Het nut daarvan is weer dat je positieve referenties opbouwt voor je droombaan. Want werk is meer dan alleen je taken doen en je dagen vullen. Met werk kun je ook een netwerk opbouwen. En als jij die droombaan wil, dan heb je dat nodig: mensen die je tippen op vacatures, die een goed woordje voor je doen, die een lans voor je breken. En dat bereik je met een netwerk. En voor dat netwerk is sociaal contact noodzakelijk.
maandag 26 maart 2018 20:20
Tja dat de meeste allemaal ruim 20 jaar ouder zijn en andere levensfases hebben helpt ook niet echt mee. Bovendien weet en voelt iedereen dat ik eigenlijk niet zo happy ben met mijn werk. Kreeg van een collega die ik nog niet kende meteen de vraag oh jij bent toch diegene die een hele andere studie heeft gedaan, dus er wordt over mij gesproken als ik er niet ben.Celaena_Aelin schreef: ↑26-03-2018 12:20Dus jij gaat zitten wachten tot iemand jou een overeenkomst in de schoot werpt, en dan ga jij wel eens een keer meepraten?
Jemig, ik ben autistisch en weet nog dat dat geen handige aanpak is in het contact met collega's. Weet je wat het nut is van even meepraten met je collega's over het weekeind? Dat ze je leren kennen, waardoor je een leuke, positieve indruk maakt. Het nut daarvan is weer dat je positieve referenties opbouwt voor je droombaan. Want werk is meer dan alleen je taken doen en je dagen vullen. Met werk kun je ook een netwerk opbouwen. En als jij die droombaan wil, dan heb je dat nodig: mensen die je tippen op vacatures, die een goed woordje voor je doen, die een lans voor je breken. En dat bereik je met een netwerk. En voor dat netwerk is sociaal contact noodzakelijk.
Ik twijfel zelf ook of ik mijn contract van zeven maanden überhaupt haal.
Ik doe uiteindelijk toch liever iets wat beter past bij mijn opleiding. Het valt me een beetje tegen, best zwaar en ik heb geen feeling met het product terwijl ik dat wel zou moeten hebben. In een callcenter werken is haast nog relaxter heb ik het idee. Hier moet ik echt elke minuut bezig zijn omdat mijn werk direct zichtbaar is.
Voorlopig houd ik de baan zelf aan omdat een andere baan bemachtigen nog lastig is.
maandag 26 maart 2018 21:23
Je zei zelf eerder in dit topic dat je cv is rondgestuurd. Zou het kunnen dat deze collega gewoon heeft onthouden dat 'de nieuwe' een andere opleiding heeft gedaan?lola712 schreef: ↑26-03-2018 20:20Tja dat de meeste allemaal ruim 20 jaar ouder zijn en andere levensfases hebben helpt ook niet echt mee. Bovendien weet en voelt iedereen dat ik eigenlijk niet zo happy ben met mijn werk. Kreeg van een collega die ik nog niet kende meteen de vraag oh jij bent toch diegene die een hele andere studie heeft gedaan, dus er wordt over mij gesproken als ik er niet ben.
Ik twijfel zelf ook of ik mijn contract van zeven maanden überhaupt haal.
Ik doe uiteindelijk toch liever iets wat beter past bij mijn opleiding. Het valt me een beetje tegen, best zwaar en ik heb geen feeling met het product terwijl ik dat wel zou moeten hebben. In een callcenter werken is haast nog relaxter heb ik het idee. Hier moet ik echt elke minuut bezig zijn omdat mijn werk direct zichtbaar is.
Voorlopig houd ik de baan zelf aan omdat een andere baan bemachtigen nog lastig is.
En verder lees ik allemaal excuses. Zou het in jouw hoofd kunnen dat de partner/broer/zus/zwager van een van je collega's bij een bedrijf werkt waar ze iemand met jouw achtergrond zoeken? Dan zou die collega jou kunnen tippen op die vacature. Maar dat doen ze niet als jij je niet een beetje open en vriendelijk opstelt naar hen.
maandag 26 maart 2018 21:30
Dit was iemand van een andere afdeling, lijkt me niet dat mijn CV naar honderd man is gestuurd maar via via misschien in de kantine is besproken.Celaena_Aelin schreef: ↑26-03-2018 21:23Je zei zelf eerder in dit topic dat je cv is rondgestuurd. Zou het kunnen dat deze collega gewoon heeft onthouden dat 'de nieuwe' een andere opleiding heeft gedaan?
En verder lees ik allemaal excuses. Zou het in jouw hoofd kunnen dat de partner/broer/zus/zwager van een van je collega's bij een bedrijf werkt waar ze iemand met jouw achtergrond zoeken? Dan zou die collega jou kunnen tippen op die vacature. Maar dat doen ze niet als jij je niet een beetje open en vriendelijk opstelt naar hen.
Ik vind het oprecht lastig om mezelf te zijn en te laten zien in deze functie omdat ik de werkzaamheden misschien wel onder de knie krijg, maar uitstraal dat ik er eigenlijk niet wil zijn.
maandag 26 maart 2018 22:10
Verder solliciteren...Celaena_Aelin schreef: ↑26-03-2018 21:45En hoe denk jij dan ooit aan die droombaan komen? Want je huidige acties en houding hebben je 'slechts' deze baan opgeleverd.
maandag 26 maart 2018 22:21
Lola, ik snap het niet.
- jij verveelt je op je vrije dagen. Dat is de schuld van je werk, want je werkt niet alle dagen.
- jij hebt weinig sociale contacten. Dat is de schuld van je werk, want er werken geen mensen van jouw leeftijd.
- jij durft jezelf niet te zijn op je werk. Dat is de schuld van je werk, want jij vindt je werk stom en dat straal je uit.
Zou het kunnen dat de oorzaak, de kern van het probleem bij jou ligt? En dat werk slechts de plek is waar het nu tot uiting komt? Dat je deze problemen overal tegen zult komen, totdat jij besluit om aan jezelf te gaan werken? Totdat jij besluit om therapie te gaan?
- jij verveelt je op je vrije dagen. Dat is de schuld van je werk, want je werkt niet alle dagen.
- jij hebt weinig sociale contacten. Dat is de schuld van je werk, want er werken geen mensen van jouw leeftijd.
- jij durft jezelf niet te zijn op je werk. Dat is de schuld van je werk, want jij vindt je werk stom en dat straal je uit.
Zou het kunnen dat de oorzaak, de kern van het probleem bij jou ligt? En dat werk slechts de plek is waar het nu tot uiting komt? Dat je deze problemen overal tegen zult komen, totdat jij besluit om aan jezelf te gaan werken? Totdat jij besluit om therapie te gaan?
maandag 26 maart 2018 22:56
GA NAAR EEN PSYCHOLOOG!! Potverdomme! Ik ben in staat om je zelf naar de huisarts te sleuren voor een doorverwijzing en daarna je af te leveren bij een psychologenpraktijk.
Meiske meiske meiske, wat heb je een bord voor je kop. Ik gun je een andere kijk op de wereld en op jezelf want dit gaat je niet ver brengen.
Het is niet voor niks dat je weinig aansluiting kan vinden met collega’s, een minimaal sociaal netwerk hebt, weinig bezigheden, na anderhalf jaar pas werk vinden etc. Dat soort dingen hebben veelal een oorzaak en aan die oorzaak is vaak of wat te doen of je leert er anders mee omgaan. Gun jezelf toch eens iemand die met je meedenkt en die kijkt op welke manier je je leven anders vorm kan geven. Het zou je goed doen. Echt.
Meiske meiske meiske, wat heb je een bord voor je kop. Ik gun je een andere kijk op de wereld en op jezelf want dit gaat je niet ver brengen.
Het is niet voor niks dat je weinig aansluiting kan vinden met collega’s, een minimaal sociaal netwerk hebt, weinig bezigheden, na anderhalf jaar pas werk vinden etc. Dat soort dingen hebben veelal een oorzaak en aan die oorzaak is vaak of wat te doen of je leert er anders mee omgaan. Gun jezelf toch eens iemand die met je meedenkt en die kijkt op welke manier je je leven anders vorm kan geven. Het zou je goed doen. Echt.
dinsdag 27 maart 2018 23:15
Ik heb op mijn werk allerhande persoonlijkheden en leeftijden rondlopen. De één praat de hele dag door met iedereen, de ander alleen als er wat gevraagd wordt, maar iedereen is op zijn manier sociaal en geïnteresseerd in de ander. In al je topics kom jij totaal niet sociaal over en het lijkt wel of je je nooit eens in een ander kan verplaatsen.
Net zag ik het ook met je opmerkingen over het product dat je zelf niet eet waardoor het moeilijk te verkopen zou zijn, maar ook de smalltalk waar je niet van houdt. Doe het eens andersom, verplaats je in de andere kant.
Als mensen van smalltalk houden, ga daar dan beetje in mee, ook al geef je er zelf niets om. Het draait niet altijd om jouw wensen. Je kunt voordat je naar je werk gaat echt wel wat onderwerpen bedenken om het over te hebben, of dat nu het ingaan van de zomertijd is, iemands nieuwe kapsel, of dat Edwin Evers stopt bij 538. En anders simpelweg kaatsen, ofwel terugvragen wat een ander zojuist aan jou heeft gevraagd. Meer is het niet.
Voor een ander is het ook niet fijn als iemand zich niet openstelt. Stap over jezelf heen en doe eens wat voor een ander. Het betaalt zich op termijn echt wel terug. Het wordt op den duur makkelijker en hoe langer je mensen kent, des te minder smalltalk je hoeft te doen. Smalltalk is vooral met mensen die je niet zo goed kent.
En dat ze ouder zijn dan jij maakt toch niet uit? Je bent collega's, je hoeft niet meteen met iedereen vrienden voor het leven te worden.
En wat betreft opmerkingen over je HBO Communicatie (geen hoge opleiding in mijn optiek), daar hoef je toch niet heel diep op in te gaan? Mensen zeggen zulke dingen ook een beetje uit beleefdheid, als ijsbreker, omdat dat het enige is dat ze van je weten.
Smalltalk is ook heel nuttig om te kunnen voor sollicitaties, dus hoe meer vaardigheid je daarin hebt, des te makkelijker je gesprekken verlopen.
Succes!
Net zag ik het ook met je opmerkingen over het product dat je zelf niet eet waardoor het moeilijk te verkopen zou zijn, maar ook de smalltalk waar je niet van houdt. Doe het eens andersom, verplaats je in de andere kant.
Als mensen van smalltalk houden, ga daar dan beetje in mee, ook al geef je er zelf niets om. Het draait niet altijd om jouw wensen. Je kunt voordat je naar je werk gaat echt wel wat onderwerpen bedenken om het over te hebben, of dat nu het ingaan van de zomertijd is, iemands nieuwe kapsel, of dat Edwin Evers stopt bij 538. En anders simpelweg kaatsen, ofwel terugvragen wat een ander zojuist aan jou heeft gevraagd. Meer is het niet.
Voor een ander is het ook niet fijn als iemand zich niet openstelt. Stap over jezelf heen en doe eens wat voor een ander. Het betaalt zich op termijn echt wel terug. Het wordt op den duur makkelijker en hoe langer je mensen kent, des te minder smalltalk je hoeft te doen. Smalltalk is vooral met mensen die je niet zo goed kent.
En dat ze ouder zijn dan jij maakt toch niet uit? Je bent collega's, je hoeft niet meteen met iedereen vrienden voor het leven te worden.
En wat betreft opmerkingen over je HBO Communicatie (geen hoge opleiding in mijn optiek), daar hoef je toch niet heel diep op in te gaan? Mensen zeggen zulke dingen ook een beetje uit beleefdheid, als ijsbreker, omdat dat het enige is dat ze van je weten.
Smalltalk is ook heel nuttig om te kunnen voor sollicitaties, dus hoe meer vaardigheid je daarin hebt, des te makkelijker je gesprekken verlopen.
Succes!
woensdag 28 maart 2018 00:52
Ik denk dat ik mezelf meer thuis ga voelen als ik het gevoel heb de werkzaamheden aan te kunnen en bij het bedrijf ook een enige vorm van toekomst voor mezelf zie. Nu ben ik sowieso de nieuweling op het werk die zichzelf moet bewijzen (logisch) en dan ook nog door collega's worden aangekeken alsof ik bij voorbaat niet lang blijf omdat ik heel wat anders heb gestudeerd. Straks na de proeftijd van twee maanden is er enige rust dat het contract wordt uitgediend maar die is dus maar voor zeven maanden dus dat maakt dat ik het nu ook niet echt als mijn nieuwe baan zie, wat het in feite wel is aangezien het mijn maandinkomen vormt nu.LizBakker schreef: ↑27-03-2018 23:15Ik heb op mijn werk allerhande persoonlijkheden en leeftijden rondlopen. De één praat de hele dag door met iedereen, de ander alleen als er wat gevraagd wordt, maar iedereen is op zijn manier sociaal en geïnteresseerd in de ander. In al je topics kom jij totaal niet sociaal over en het lijkt wel of je je nooit eens in een ander kan verplaatsen.
Net zag ik het ook met je opmerkingen over het product dat je zelf niet eet waardoor het moeilijk te verkopen zou zijn, maar ook de smalltalk waar je niet van houdt. Doe het eens andersom, verplaats je in de andere kant.
Als mensen van smalltalk houden, ga daar dan beetje in mee, ook al geef je er zelf niets om. Het draait niet altijd om jouw wensen. Je kunt voordat je naar je werk gaat echt wel wat onderwerpen bedenken om het over te hebben, of dat nu het ingaan van de zomertijd is, iemands nieuwe kapsel, of dat Edwin Evers stopt bij 538. En anders simpelweg kaatsen, ofwel terugvragen wat een ander zojuist aan jou heeft gevraagd. Meer is het niet.
Voor een ander is het ook niet fijn als iemand zich niet openstelt. Stap over jezelf heen en doe eens wat voor een ander. Het betaalt zich op termijn echt wel terug. Het wordt op den duur makkelijker en hoe langer je mensen kent, des te minder smalltalk je hoeft te doen. Smalltalk is vooral met mensen die je niet zo goed kent.
En dat ze ouder zijn dan jij maakt toch niet uit? Je bent collega's, je hoeft niet meteen met iedereen vrienden voor het leven te worden.
En wat betreft opmerkingen over je HBO Communicatie (geen hoge opleiding in mijn optiek), daar hoef je toch niet heel diep op in te gaan? Mensen zeggen zulke dingen ook een beetje uit beleefdheid, als ijsbreker, omdat dat het enige is dat ze van je weten.
Smalltalk is ook heel nuttig om te kunnen voor sollicitaties, dus hoe meer vaardigheid je daarin hebt, des te makkelijker je gesprekken verlopen.
Succes!
Een gevoel van trots over mijn nieuwe baan mis ik, ik vertel ook niet graag waar ik werk aan anderen omdat het nou eenmaal een beetje raar staat om dit als je fulltime/parttime baan te hebben na een hbo-opleiding te hebben afgerond. Los van mijn opleiding, het punt dat je dus verder gestudeerd hebt in plaats van meteen na je middelbare school bij de plaatselijke supermarkt te eindigen omdat je geen diploma's hebt. Ik voel gewoon dat ik meer in mijn mars heb en dat kan ik in deze baan niet kwijt, ook in de toekomst niet. Maar ik moet de baan dus wel houden omdat ik anders weer thuiszit en het dan lastig gaat worden om weer aan de bak te komen.
Ik moet nog in mijn rol groeien en ook die van werknemer. Voorheen had ik eigenlijk altijd solistisch werk waar ik mijn eigen gang kon gaan en nu moet ik steeds samenwerken met collega's en ben ik afhankelijk van ze. En de oudere leeftijden maakt op zich wel uit want uiteindelijk kan je gewoon een leuke werksfeer hebben maar een persoonlijke klik ga ik nooit met ze krijgen, dat weet ik nu al daarvoor verschillen we gewoon te veel.
woensdag 28 maart 2018 01:10
Nou, een leuke werksfeer is toch voldoende? Dat is beter dan haat en nijd, wat ik ook vaak genoeg heb meegemaakt. Een persoonlijke klik heb je lang niet altijd met collega’s, ongeacht leeftijd.
Ik denk wel dat therapie goed voor je zou zijn, want je maakt je zo druk om wat anderen vinden van je baan of opleiding. Het zou fijn zijn als je dat van je af kon schudden. Je bent lekker aan het werk, dat is beter dan thuis zitten, dus wat kan jou her schelen wat anderen daar van vinden. Zij betalen jouw huur niet.
Ik denk wel dat therapie goed voor je zou zijn, want je maakt je zo druk om wat anderen vinden van je baan of opleiding. Het zou fijn zijn als je dat van je af kon schudden. Je bent lekker aan het werk, dat is beter dan thuis zitten, dus wat kan jou her schelen wat anderen daar van vinden. Zij betalen jouw huur niet.
anoniem_350483 wijzigde dit bericht op 28-03-2018 10:40
0.39% gewijzigd
woensdag 28 maart 2018 07:02
Zolang jij jezelf zo afzijdig houdt omdat je nog geen vast contract hebt zal dat vaste contract er ook nooit komen. Je geeft zo namelijk het signaal af dat je jezelf niet in de groep vindt passen. Je vindt jezelf blijkbaar heel wat met je hbo-papiertje, maar dat is echt niets bijzonders hoor. Als dat reden is om niet gewoon sociaal te doen met je collega's en ze al bij voorbaat af te schrijven als personen om leuk contact mee te hebben lig je er binnen de kortste keren uit. Niet omdat je te hoog opgeleid bent, maar omdat jijzelf niet zo leuk in de omgang bent.
woensdag 28 maart 2018 07:31
Wat een instelling zeg. Hier zakt mijn broek van af.
Ik lees alleen maar excuses om vooral maar niet met anderen om te hoeven gaan.
Kan je vertellen dat je er bij mijn werkgever met zo'n instelling al binnen je proeftijd uit had gelegen. Wat een onzin verder dat je met 20 jaar oudere mensen niets kunt hebben. Ik heb gewerkt in een team waarin iedereen minstens 25-30 jaar ouder was. Ik werk inmiddels binnen een ander team, maar heb nog steeds contact met deze minstens 25-30 jaar oudere oud-collega's. Het probleem ligt ook niet in je HBO-opleiding, maar hoe je je opstelt t.o.v. de ander. Je stelt je op alsof de ander minder is en dat je hen niet de moeite waard vindt hen ook maar te leren kennen. Dat zullen de meeste mensen echt niet waarderen en niet accepteren. Terecht ook.
Ik lees alleen maar excuses om vooral maar niet met anderen om te hoeven gaan.
Kan je vertellen dat je er bij mijn werkgever met zo'n instelling al binnen je proeftijd uit had gelegen. Wat een onzin verder dat je met 20 jaar oudere mensen niets kunt hebben. Ik heb gewerkt in een team waarin iedereen minstens 25-30 jaar ouder was. Ik werk inmiddels binnen een ander team, maar heb nog steeds contact met deze minstens 25-30 jaar oudere oud-collega's. Het probleem ligt ook niet in je HBO-opleiding, maar hoe je je opstelt t.o.v. de ander. Je stelt je op alsof de ander minder is en dat je hen niet de moeite waard vindt hen ook maar te leren kennen. Dat zullen de meeste mensen echt niet waarderen en niet accepteren. Terecht ook.
woensdag 28 maart 2018 07:49
Zoals al zovaak geopperd Lola heeft hulp nodig.
Maar met die adviezen doet ze niks .
Ze reageert heel bewust heel selectief.
Ze gaat nooit een baan op haar “niveau” krijgen daarvoor is haar instelling niet goed , sterker nog haar instelling is voor de baan onder haar niveau ( volgens haar ) ook niet goed.
Maar met die adviezen doet ze niks .
Ze reageert heel bewust heel selectief.
Ze gaat nooit een baan op haar “niveau” krijgen daarvoor is haar instelling niet goed , sterker nog haar instelling is voor de baan onder haar niveau ( volgens haar ) ook niet goed.
woensdag 28 maart 2018 08:12
Maar daar wil je geen contact mee want smalltalk en onder je nivo en maar een tijdelijk contract.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 28 maart 2018 10:01
woensdag 28 maart 2018 10:32
Ik heb zelf dat gevoel van falen ook, dat het niet is gelukt om een passende baan te vinden en oud-studenten bijvoorbeeld wel. Misschien denken mijn collega's ook raar dat ze niet aan de bak komt, is er wat mis met haar? Een collega kende iemand die dezelfde opleiding had gedaan op dezelfde school (zelfde leeftijd) en die heeft wel gewoon een baan dus dat vond ze bijzonder.LizBakker schreef: ↑28-03-2018 01:10Nou, een leuke werksfeer is toch voldoende? Dat is beter dan haat en nijd, wat ik ook vaak genoeg heb meegemaakt. Een persoonlijke klik heb je lang niet altijd met collega’s, ongeacht leeftijd.
Ik denk wel dat therapie goed voor je zou zijn, want je maakt je zo druk om wat anderen vinden van je baan op opleidingen. Het zou fijn zijn als je dat van je af kon schudden. Je bent lekker aan het werk, dat is beter dan thuis zitten, dus wat kan jou her schelen wat anderen daar van vinden. Zij betalen jouw huur niet.
Het contact met klanten gaat mij goed af en vind ik leuk, maar met collega's zit ik nog niet op één lijn. Ik ga proberen mij meer open te stellen en laten zien dat ik enthousiast ben over de baan.
woensdag 28 maart 2018 10:50
Ja, ik snap dat je graag iets had willen doen dat meer in de lijn van je opleiding ligt (ik heb het bewust niet over hoog of laag waar jij het altijd over hebt), maar dat is nu even niet zo. Zoveel mensen doen iets anders dan hun opleiding. En HBO communicatie ís nou eenmaal niet echt specifiek, dan had je voor tandarts moeten studeren.lola712 schreef: ↑28-03-2018 10:32Ik heb zelf dat gevoel van falen ook, dat het niet is gelukt om een passende baan te vinden en oud-studenten bijvoorbeeld wel. Misschien denken mijn collega's ook raar dat ze niet aan de bak komt, is er wat mis met haar? Een collega kende iemand die dezelfde opleiding had gedaan op dezelfde school (zelfde leeftijd) en die heeft wel gewoon een baan dus dat vond ze bijzonder.
Het contact met klanten gaat mij goed af en vind ik leuk, maar met collega's zit ik nog niet op één lijn. Ik ga proberen mij meer open te stellen en laten zien dat ik enthousiast ben over de baan.
Maar hoe dan ook, je moet echt ophouden in te vullen wat anderen denken. Iemand kent iemand die wel een passende baan heeft? Wat heeft dat met jou te maken, jij leidt je eigen leven. Zij weet toch niks van de arbeidsmarkt. Wie zegt dat die collega dan meteen denkt dat er met jou wat mis is? Dat maak je er zelf van. En dan nog, zoals ik al zei, je moet toch een inkomen hebben, dus wat doet het ertoe wat anderen vinden?
Fijn dat je je open wil stellen, het levert op termijn echt wel wat op. Ook bij andere banen is dat heel belangrijk.
woensdag 28 maart 2018 12:49
Jij hebt het gevoel dat je gefaald hebt. Je projecteert dat gevoel op anderen, waardoor jij denkt dat zij denken dat jij gefaald hebt.
Jij wil snel weg bij je werk, een andere baan, een die meer aansluit bij je opleiding. Je projecteert dit op anderen, waardoor jij denkt dat zij denken dat jij snel weg wil/gaat.
Jij wil je graag afzijdig houden, waardoor jij geen aansluiting voelt bij je collega's. De oorzaak hiervan is volgens mij dat jij je niet wil hechten omdat je snel weg wil kunnen, maar jij maakt ervan dat het aan het leeftijdsverschil/de verschillende levensfases ligt.
Jij wil een baan 'op niveau', omdat je denkt dat dan al je problemen opgelost zijn en alle werkzaamheden leuk zijn, er meteen toekomst voor je is bij het bedrijf en er allemaal mensen van jouw leeftijd en in jouw levensfase zitten. Je projecteert je kansen voor een gelukkig leven dus op je droombaan.
Zie je zelf echt niet hoeveel je projecteert en hoeveel rare gedachtenkronkels je hebt?
Jij wil snel weg bij je werk, een andere baan, een die meer aansluit bij je opleiding. Je projecteert dit op anderen, waardoor jij denkt dat zij denken dat jij snel weg wil/gaat.
Jij wil je graag afzijdig houden, waardoor jij geen aansluiting voelt bij je collega's. De oorzaak hiervan is volgens mij dat jij je niet wil hechten omdat je snel weg wil kunnen, maar jij maakt ervan dat het aan het leeftijdsverschil/de verschillende levensfases ligt.
Jij wil een baan 'op niveau', omdat je denkt dat dan al je problemen opgelost zijn en alle werkzaamheden leuk zijn, er meteen toekomst voor je is bij het bedrijf en er allemaal mensen van jouw leeftijd en in jouw levensfase zitten. Je projecteert je kansen voor een gelukkig leven dus op je droombaan.
Zie je zelf echt niet hoeveel je projecteert en hoeveel rare gedachtenkronkels je hebt?
