20 en zwanger

Het is jouw lijf en jouw leven. Ik zou geen keuzes maken waar je niet achter staat. Heb je al contact gezocht met Fiom?

Tja. Jij bent volwassen. Jouw lichaam, jouw keuze. Wat je ouders willen is onbelangrijk. Maar op je 20ste moeder worden is niet per se een makkelijke weg en ik snap wel wat je ouders denken. Ik werd op mijn 27ste moeder en achteraf vind ik dat nog best jong (niet dat het een probleem was, maar voel me soms net een tienermoeder tussen al die 10 jaar oudere ouders op kdv ), en toch was dat alweer zo anders dan 20. Dus ik snap ze wel, maar je moet je hart volgen in dit soort dingen.

Als je daar hulp bij nodig hebt kun je contact opnemen met FIOM. Zij zijn er om jou te helpen de voor jou juiste beslissing te nemen.

Succes en sterkte, wat je ook kiest.

Houd ook in gedachten dat je vol hormonen zit en dat dat je gevoel ook kan beinvloeden over het wel of niet doorzetten van je zwangerschap, dat gezegd hebbende. Ja je bent jong en ja je zou je studie normaal kunnen afmaken en eerst je eigen leven op kunnen bouwen zonder kind, maar het is niet onmogelijk.

Als het mijn dochter zou overkomen zou ik er hetzelfde in staan als je ouders, maar ik zou de keus bij mijn dochter laten en niet een afspraak bij een kliniek maken omdat ik vind dat dat de beste keus is.

lux- schreef: ↑

09-01-2019 21:35

Tja. Jij bent volwassen. Jouw lichaam, jouw keuze. Wat je ouders willen is onbelangrijk. Maar op je 20ste moeder worden is niet per se een makkelijke weg en ik snap wel wat je ouders denken. Ik werd op mijn 27ste moeder en achteraf vind ik dat nog best jong (niet dat het een probleem was, maar voel me soms net een tienermoeder tussen al die 10 jaar oudere ouders op kdv ), en toch was dat alweer zo anders dan 20. Dus ik snap ze wel, maar je moet je hart volgen in dit soort dingen.

Als je daar hulp bij nodig hebt kun je contact opnemen met FIOM. Zij zijn er om jou te helpen de voor jou juiste beslissing te nemen.

Succes en sterkte, wat je ook kiest.

27 jong? Dat vind ik een heel normale leeftijd.
TO snap dat het lastig is maar het is toch echt jouw keuze en niet die van je ouders. Nu ben ik wel tegen abortus (Niet in bepaalde situaties) dus zal sowieso niet snel zeggen: haal maar weg.
Maar je geeft aan dat je vriend en jij wel een kindje willen. Dan moet het lukken toch? Hoeveel spijt krijg je als je nu een abortus doet en het over 10 jr niet lukt om een kind te krijgen.
Snap dat de situatie absoluut niet ideaal is maar er is vast voor alles een oplossing te bedenken zeker als zijn familie ook klaar staat voor jullie.

tulpje21 schreef: ↑

09-01-2019 21:43

Hoeveel spijt krijg je als je nu een abortus doet en het over 10 jr niet lukt.

Toch nog even lekker op gevoel spelen he. Bah bah. Wil je er ook nog even een “abortus is moord” ingooien?

Wie weet krijgt ze spijt van haar kind als ze het laat komen.

Praat haar nou geen onzin aan.

tulpje21 schreef: ↑

09-01-2019 21:43

27 jong? Dat vind ik een heel normale leeftijd.
TO snap dat het lastig is maar het is toch echt jouw keuze en niet die van je ouders. Nu ben ik wel tegen abortus (Niet in bepaalde situaties) dus zal sowieso niet snel zeggen: haal maar weg.
Maar je geeft aan dat je vriend en jij wel een kindje willen. Dan moet het lukken toch? Hoeveel spijt krijg je als je nu een abortus doet en het over 10 jr niet lukt om een kind te krijgen.
Snap dat de situatie absoluut niet ideaal is maar er is vast voor alles een oplossing te bedenken zeker als zijn familie ook klaar staat voor jullie.

Ja dat vond ik ook maar ben echt piep in mijn omgeving. En dat is misschien in die zin relevant voor TO dat ik best weinig aansluiting heb wat dat betreft in mijn directe omgeving, en daar zal zij waarschijnlijk nog wel meer last van hebben. Ik was best eenzaam soms in het begin, in je verlof leer je ook nog geen mensen kennen via kdv ofzo, als al je vrienden werken/studeren kán het best eenzaam zijn.

Geen reden om het niet te doen, maar wel goed om je te realiseren als je het wél gaat doen

Verder: ik ken zo iemand hoor, die een abortus heeft laten doen begin 20 en toen (inmiddels andere man) van IVF afhankelijk was. En die heeft nooit spijt gehad. Ze zei: ‘natuurlijk heb ik wel eens gedacht wat als? Maar wat als? Dan was ik nu alleenstaande moeder of zat ik vast in een ongelukkig huwelijk. Kortom, dan had ik de problemen en het verdriet van dat leven gehad.’ Er is nooit maar een weg en op basis daarvan een beslissing nemen slaat nergens op.

Sterkte. Geen fijne situatie weet ik uit ervaring. Ik was 18, bijna 19 toen ik mijn 1e kindje kreeg. Ondertussen heel wat jaren verder maar destijds ook in het 1r jaar van mijn studie enz.

Ik heb samen met míjn ouders gesprekken gevoerd bij het fiom. Dat heeft mij, mijn gevoel meer dan duidelijk gemaakt.

Gatekeeper* schreef: ↑

09-01-2019 21:48

Toch nog even lekker op gevoel spelen he. Bah bah. Wil je er ook nog even een “abortus is moord” ingooien?

Wie weet krijgt ze spijt van haar kind als ze het laat komen.

Praat haar nou geen onzin aan.

Sorry hoor, ik vind gewoon dat als je sex hebt, je weet wat de gevolgen kunnen zijn en je daar iets aan kan doen in de zin van anticonceptie. Zomaar abortus omdat het niet goed uit komt op dit moment, daar ben ik in principe niet voor nee. Dat is mijn mening. Als het kind een super slechte toekomst te wachten staat dan speelt dat mee natuurlijk. En als TO nu zegt dat ze sowieso geen kinderen wil, dan vind ik het nog wat anders. Maar het lijkt erop dat vriend en zijzelf ooit wel kinderen willen en dat familie, in ieder geval schoonfamilie, kan helpen. Ja dan vind ik het nogal wat om nu abortus te plegen. Het is niet dat je 13 bent. Je bent 20. Ik ken een heleboel vrouwen (ok ok bepaalde groep mensen, waar ik zelf overigens niet bij hoor, het zou ook niet mijn keuze zijn) die rond hun 22e, 23e bewust zwanger werden. Dus waarom zou het TO niet lukken op haar 20e. Snap dat er nu veel beren op de weg zijn, maar als je er voor wil gaan moet het met hulp van je omgeving echt wel lukken.
Het is gewoon mijn mening. Wat TO doet moet ze zelf weten. Wie weet krijg je spijt ja als het kind wel komt. Dat kan bij iedereen zo zijn, ook al wil je nu een kind, dan komt het en kan je er ook spijt van hebben, lees maar in een ander topic op 'relaties'. Zat mensen die spijt hebben. Dat kan. Wat ik zeg kan ook, en daar mag je best over nadenken. TO zegt niet voor niets: we willen niets liever dan een kind krijgen. Lijkt mij persoonlijk dan erg zwaar het toch weg te laten halen, terwijl het eigenlijk op een bepaalde manier best gewenst is.