Zwanger
alle pijlers
36 weken zwanger en vriend naar Canada voor begrafenis?
vrijdag 12 oktober 2018 om 19:14
Hi allemaal,
Een beetje een lang verhaal, maar ik kan jullie advies goed gebruiken!
Inmiddels ben ik 36 weken zwanger van ons meisje, en hebben we net heel vervelend nieuws gehad. De tante van mijn vriend is heel plotseling overleden. Ze woonde in Canada zal daar volgende week ook begraven worden. Het is het zusje en beste vriendin van mijn schoonmoeder, en zij en mijn schoonvader gaan er ook heen voor de begrafenis. Mijn vriend kon goed met haar, maar heeft verder geen speciale band.
Nu twijfelt hij/wij of hij ook zal gaan. Als ik niet zwanger was, was hij sowieso gegaan. Maar de begrafenis is de dag voordat ik 37 weken ben, en ondanks dat de kans klein is dat onze schat eerder komt (ik heb een normale/gezonde zwangerschap), zou hij de geboorte kunnen missen mocht ze zich wel eerder melden. Maar aan de andere kant: voor hem en zijn familie is het wel heel fijn als hij gaat, en ik wil ook niet dat hij achteraf spijt heeft dat hij thuis is gebleven als de baby gewoon rond de uitgerekende datum komt...
Hormonale ik neig er toch naar om hem te vragen thuis te blijven, maar daar voel ik me ook meteen schuldig over. Wat zouden jullie doen in deze situatie?
Een beetje een lang verhaal, maar ik kan jullie advies goed gebruiken!
Inmiddels ben ik 36 weken zwanger van ons meisje, en hebben we net heel vervelend nieuws gehad. De tante van mijn vriend is heel plotseling overleden. Ze woonde in Canada zal daar volgende week ook begraven worden. Het is het zusje en beste vriendin van mijn schoonmoeder, en zij en mijn schoonvader gaan er ook heen voor de begrafenis. Mijn vriend kon goed met haar, maar heeft verder geen speciale band.
Nu twijfelt hij/wij of hij ook zal gaan. Als ik niet zwanger was, was hij sowieso gegaan. Maar de begrafenis is de dag voordat ik 37 weken ben, en ondanks dat de kans klein is dat onze schat eerder komt (ik heb een normale/gezonde zwangerschap), zou hij de geboorte kunnen missen mocht ze zich wel eerder melden. Maar aan de andere kant: voor hem en zijn familie is het wel heel fijn als hij gaat, en ik wil ook niet dat hij achteraf spijt heeft dat hij thuis is gebleven als de baby gewoon rond de uitgerekende datum komt...
Hormonale ik neig er toch naar om hem te vragen thuis te blijven, maar daar voel ik me ook meteen schuldig over. Wat zouden jullie doen in deze situatie?
vrijdag 12 oktober 2018 om 19:48
Vond ik wel. En ik vond ook de eerste uren na de geboorte met z'n drietjes heel bijzonder. Had ik niet willen missen. Eerste keer in de nacht bevallen, dus pas in de ochtend familie gebeld. De eerste uren waren we dus samen.ShaunTheSheep schreef: ↑12-10-2018 19:44Zoveel heb je nou ook weer niet aan een man tijdens de bevalling vond ik.
vrijdag 12 oktober 2018 om 19:53
Ik heb dit toen aan mijn vk gevraagd (situatie was wel anders, ging om werktrip van man). Zij zei: vanaf 32 weken zorgen dat je enigszins snel terug kan zijn (dus Engeland is oké, Nieuw-Zeeland niet), en vanaf 36 weken op max paar uur afstand waar je per direct kan vertrekken.
Canada zou ik te ver weg vinden persoonlijk. Mijn eerste duurde lang, maar dan nog had hij het dan kunnen missen. Dat hadden we allebei niet gewild.
Canada zou ik te ver weg vinden persoonlijk. Mijn eerste duurde lang, maar dan nog had hij het dan kunnen missen. Dat hadden we allebei niet gewild.
vrijdag 12 oktober 2018 om 19:56
Thanks, daar had ik/wij nog helemaal niet aan gedacht. Wellicht is er ook andere familie hier in Nederland die zo de begrafenis bijwoont, ik ga het morgen eens overleggen.
vrijdag 12 oktober 2018 om 19:56
vrijdag 12 oktober 2018 om 20:01
Kan ook zijn dat schoonmoeder van 't type is dat tot 41 à 42 weken heeft doorgelopen bij haar kinderen en iets heeft van "die baby komt immers nog lang niet".
Ik zou het toch echt niet van mijn schoonouders laten afhangen.
vrijdag 12 oktober 2018 om 20:03
Ik zou hem vragen om niet te gaan, voor mij zou de kans te groot zijn dat hij de bevalling zou missen. Canada is zo ver weg, als hij direct zijn ticket om zou boeken als de weeën beginnen dan redt hij het waarschijnlijk niet. Als het nou de begrafenis van zijn moeder zou zijn dan is het een ander verhaal, maar de begrafenis van zijn tante waarmee hij geen speciale band had...dat lijkt mij het risico niet waard.
Ik heb zelf ook gehad dat ik niet bij de begrafenis van mijn opa kon zijn omdat ik in het buitenland zat en niet op zo'n korte termijn kon komen, en toen heb ik op het moment van de begrafenis mijn eigen soort ceremonie gehouden, en van tevoren heb ik het een en ander op papier gezet wat ik nog tegen hem wilde zeggen (meer voor mijn oma dan voor hemzelf natuurlijk). En de begrafenis is toen opgenomen zodat ik het later terug kon kijken. Zo heb ik toch het gevoel dat ik afscheid heb kunnen nemen.
Ik heb zelf ook gehad dat ik niet bij de begrafenis van mijn opa kon zijn omdat ik in het buitenland zat en niet op zo'n korte termijn kon komen, en toen heb ik op het moment van de begrafenis mijn eigen soort ceremonie gehouden, en van tevoren heb ik het een en ander op papier gezet wat ik nog tegen hem wilde zeggen (meer voor mijn oma dan voor hemzelf natuurlijk). En de begrafenis is toen opgenomen zodat ik het later terug kon kijken. Zo heb ik toch het gevoel dat ik afscheid heb kunnen nemen.
Wow, wat zie jij er vandaag geweldig uit!
vrijdag 12 oktober 2018 om 20:10
Nee dat zou ik ook niet, vandaar dat ik zei "toetsen"
vrijdag 12 oktober 2018 om 20:19
vrijdag 12 oktober 2018 om 20:21
ShaunTheSheep schreef: ↑12-10-2018 19:44Zoveel heb je nou ook weer niet aan een man tijdens de bevalling vond ik.
Daar zeg je wat zeg; totally useless
Zullen we proberen het een beetje gezellig te houden?!
vrijdag 12 oktober 2018 om 20:23
Goh, wat zouden wij doen?
In de eerste plaats heel simpel: er is maar één persoon die de beslissing kan maken, en dat is je vriend/man zelf. Zelfs al had hij enkel een gewone band met die tante, en verder niets, het is en blijft de zus en beste vriendin van zijn eigen moeder. Zij zal dus alle steun kunnen gebruiken die ze kan krijgen, en als hij het belangrijk vindt, als haar zoon, om er te zijn voor haar op zo'n moment, dan is dat zijn keuze.
Hij is de enige die de afweging kan maken tussen het belang dat hij hecht om er te zijn voor haar, en het belang dat hij er aan hecht om in het onwaarschijnlijke geval dat de geboorte eerder begint, er mogelijks niet bij te zijn. Enkele dagen is niets op de drie weken die je na de bevalling normaal nog resten, en al helemaal niets op de jarenlange journey die je nadien start.
In de eerste plaats heel simpel: er is maar één persoon die de beslissing kan maken, en dat is je vriend/man zelf. Zelfs al had hij enkel een gewone band met die tante, en verder niets, het is en blijft de zus en beste vriendin van zijn eigen moeder. Zij zal dus alle steun kunnen gebruiken die ze kan krijgen, en als hij het belangrijk vindt, als haar zoon, om er te zijn voor haar op zo'n moment, dan is dat zijn keuze.
Hij is de enige die de afweging kan maken tussen het belang dat hij hecht om er te zijn voor haar, en het belang dat hij er aan hecht om in het onwaarschijnlijke geval dat de geboorte eerder begint, er mogelijks niet bij te zijn. Enkele dagen is niets op de drie weken die je na de bevalling normaal nog resten, en al helemaal niets op de jarenlange journey die je nadien start.
vrijdag 12 oktober 2018 om 20:25
redbulletje schreef: ↑12-10-2018 19:38Er zijn ook mannen die niet op die bloederige toestand zitten te wachten en er niet heel rouwig om zijn dat deel mis te lopen.
Maar even serieus nu: no way in hell dat mijn vriend met 37 weken nog naar Canada ging. Ik zou nooit zonder hem willen bevallen en het hem ook niet vergeven als hij het risico nam om mij daar alleen doorheen te laten gaan. En dan heb je het nog over een scenario waarin iedereen gezond en ongehavend uit de strijd komt.
Hallo?!
vrijdag 12 oktober 2018 om 22:12
Ik vond de geboorte/bevalling van mijn kind het meest bijzondere en bizarste dat ik heb meegemaakt. Ik vind het fantastisch dat we dit samen hebben meegemaakt en mijn man had het absoluut niet willen missen.
Of hij er nou als een zoutzak bijstaat of vol enthousiast staat mee te puffen, het lijkt mij dat je het samen wil meemaken.
Het is voor ieder persoonlijk maar ik zou in jullie situatie, tante en niet een hele bijzondere band er voor kiezen niet te gaan bij dit termijn.
Of hij er nou als een zoutzak bijstaat of vol enthousiast staat mee te puffen, het lijkt mij dat je het samen wil meemaken.
Het is voor ieder persoonlijk maar ik zou in jullie situatie, tante en niet een hele bijzondere band er voor kiezen niet te gaan bij dit termijn.
vrijdag 12 oktober 2018 om 22:29
Vriend was vorig weekend weg, toen was ik bijna 35 weken. Dat was ongeveer 4 uurtjes rijden, voor 1 dag. Was prima, en kan op dat termijn maar het zat me niet lekker. (Wel veel voorweeen en hardebuiken die met regelmaat komen)
Ik zou met 37 weken zelf echt niet willen dat vriend weggaat, het is wel belangrijk dat hij een keuze maakt natuurlijk. Maar jij mag ook echt zeggen wat jij vind. hoe zou jij het vinden als je man niet bij de bevalling is? Ik zou dit zeker ook wel uitspreken hoor.
Daarnaast zijn er hier echt genoeg mensen die meteen aan mijn bed zouden staan, maar dat betekend niet dat hoe dierbaar deze mensen mij ook zijn, ik ze bij mijn bevalling wil hebben. Dat wil ik persoonlijk alleen met mijn partner, anders waren er wel meer mensen uitgenodigd.
Ik zou inderdaad kijken of jullie iets digitaal kunnen regelen, veel bellen en skypen om zo zijn ouders te steunen! Bevallen met 37 weken is niet persee te verwachten, maar het gebeurd genoeg!
Ik zou met 37 weken zelf echt niet willen dat vriend weggaat, het is wel belangrijk dat hij een keuze maakt natuurlijk. Maar jij mag ook echt zeggen wat jij vind. hoe zou jij het vinden als je man niet bij de bevalling is? Ik zou dit zeker ook wel uitspreken hoor.
Daarnaast zijn er hier echt genoeg mensen die meteen aan mijn bed zouden staan, maar dat betekend niet dat hoe dierbaar deze mensen mij ook zijn, ik ze bij mijn bevalling wil hebben. Dat wil ik persoonlijk alleen met mijn partner, anders waren er wel meer mensen uitgenodigd.
Ik zou inderdaad kijken of jullie iets digitaal kunnen regelen, veel bellen en skypen om zo zijn ouders te steunen! Bevallen met 37 weken is niet persee te verwachten, maar het gebeurd genoeg!
vrijdag 12 oktober 2018 om 22:35
Ik zou er niet blij mee zijn. Nou, eigenlijk zou ik het hem verbieden haha, maar ik ben ik. Het klinkt voor mij alsof hij nou geen wereld-band had met deze vrouw, dan lijkt het me de eventuele opoffering niet waard. Als het nou als een tweede moeder zou zijn geweest voor hem was het anders.
Het skype idee wat ik een paar keer voorbij zie komen lijkt me toch prima? Wij hebben bij familie ook eens de ceremonie op dvd laten opnemen (service van de begrafenis toko) en dat opgestuurd. Werd ook gewaardeerd.
.
.
Mijn man had liever spreekwoordelijke sigaren uitgedeeld in de wachtkamer. Hij zat aan de andere kant van de kamer, proberend niet te kotsen en/of flauw te vallen. Hij zat er uit plichtsbesef. Dus ja ik snap dat sommige mannen er niet op zitten te wachten. Da's toch geen schande? Ieder zijn meug.
Het skype idee wat ik een paar keer voorbij zie komen lijkt me toch prima? Wij hebben bij familie ook eens de ceremonie op dvd laten opnemen (service van de begrafenis toko) en dat opgestuurd. Werd ook gewaardeerd.
.
.
redbulletje schreef: ↑12-10-2018 19:38Er zijn ook mannen die niet op die bloederige toestand zitten te wachten en er niet heel rouwig om zijn dat deel mis te lopen.
Mijn man had liever spreekwoordelijke sigaren uitgedeeld in de wachtkamer. Hij zat aan de andere kant van de kamer, proberend niet te kotsen en/of flauw te vallen. Hij zat er uit plichtsbesef. Dus ja ik snap dat sommige mannen er niet op zitten te wachten. Da's toch geen schande? Ieder zijn meug.
"It does not do to dwell on dreams, and forget to live."
zaterdag 13 oktober 2018 om 07:38
Ik zou het niet prettig vinden als mijn man zou gaan. Maar hij zelf ook niet. Met de geboorte van je kind mis je ook zoveel andere dingen: de aanloop ernaar toe, de verwachting, de spanning, de eerste momenten van je kind op de wereld. En ook verdrietige dingen, de achtbaan, de pijn, een bevalling is immers vaak geen picknick, zelfs als het voorspoedig gaat. Ik vind die eerste heftige stappen in het ouder-zijn dingen die je als ouders samen doorstaat. Ik vind dat deel van wat je sámen tot ouders maakt. Dat zal voor mensen verschillen, iedereen vult het ouderschap anders in. Maar voor mij en man zou de kans om dit voor ons essentiële element in ouderschap te missen te groot zijn.
zaterdag 13 oktober 2018 om 07:57
Nou, hier hadden mijn man en ik dus totaal anders in gestaan. Hij had het niet eens overwogen om in het laatste stadium zo ver weg te gaan voor een tante. Zijn prioriteit had absoluut gelegen bij mij (want zo lekker mobiel zwanger ben je op het einde vaak niet meer) en bij zijn aanstaande kind. En zijn/mijn ouders hadden waarschijnlijk ook nog gezegd thuis te blijven.
En over de bevalling. Ik had juist heel erg veel aan mijn man tijdens beide bevallingen. Dat had ik niet zonder hem willen en kunnen doen.
En over de bevalling. Ik had juist heel erg veel aan mijn man tijdens beide bevallingen. Dat had ik niet zonder hem willen en kunnen doen.
Stressed is just desserts spelled backwards
zaterdag 13 oktober 2018 om 08:02
Dit.. 100%.Maleficent schreef: ↑13-10-2018 07:57Nou, hier hadden mijn man en ik dus totaal anders in gestaan. Hij had het niet eens overwogen om in het laatste stadium zo ver weg te gaan voor een tante. Zijn prioriteit had absoluut gelegen bij mij (want zo lekker mobiel zwanger ben je op het einde vaak niet meer) en bij zijn aanstaande kind. En zijn/mijn ouders hadden waarschijnlijk ook nog gezegd thuis te blijven.
En over de bevalling. Ik had juist heel erg veel aan mijn man tijdens beide bevallingen. Dat had ik niet zonder hem willen en kunnen doen.
Het was bij ons geen seconde een vraagstuk geweest. Heel verdrietig dat tante is overleden, maar no way dat mijn man op t vliegtuig was gestapt.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
zaterdag 13 oktober 2018 om 08:06
Helemaal mee eens!Maleficent schreef: ↑13-10-2018 07:57Nou, hier hadden mijn man en ik dus totaal anders in gestaan. Hij had het niet eens overwogen om in het laatste stadium zo ver weg te gaan voor een tante. Zijn prioriteit had absoluut gelegen bij mij (want zo lekker mobiel zwanger ben je op het einde vaak niet meer) en bij zijn aanstaande kind. En zijn/mijn ouders hadden waarschijnlijk ook nog gezegd thuis te blijven.
En over de bevalling. Ik had juist heel erg veel aan mijn man tijdens beide bevallingen. Dat had ik niet zonder hem willen en kunnen doen.
