Zwanger
alle pijlers
3e kindje lukt niet...
vrijdag 16 november 2018 om 22:07
Lieve allemaal. Even voorstellen. Moeder van 35 jaar. een dochter van 5,5 jaar en een zoon van bijna 4 jaar. Sinds 2 jaar aan het hopen op een derde wondertje...
Ik vind het lastig mijn verhaal te doen in mijn omgeving. Bang voor de 'oordelen'...
Ik hoop hier een beetje support of vergelijkbare verhalen te vinden..
Afgelopen mei, na 1,5 jaar een keer bij de huisarts wezen praten. Ik werd gek van mezelf. Iedere maand weer de hoop en iedere maand weer het verdriet. Eerst een bloedonderzoek gehad. Daarna toch maar weer afwachten. Afgelopen september na lang wikken en wegen gevraagd om een verwijzing naar het Radboud.
Gek van mezelf dat ik niet alleen maar kan genieten van mijn twee schatten, maar zo een heftige wens/hoop op een 3e (en laatste) baby in mijn armen om te knuffelen.
Ik schaam me eigenlijk.. Wat een zegen dat ik al 2 mooie kids heb gekregen, maar het lukt me niet om dat knagende gevoel uit te schakelen..
Van de eerst was ik na 10 maanden zwanger, de 2e was een grote verrassing. Maar nu dus al 2 jaar gebeurt er niets..
Begin oktober voor het eerst naar het Radboud. Echo en bloedonderzoek gehad. Gister kwam de uitslag... Waar ik verwachtte dat ze vast niets konden vinden en we weer naar huis gestuurd zouden worden, 'ga het nog maar weer proberen'... Bleek mijn AMH 0,4 te zijn! Nu weer bloed afgenomen voor nog wat metingen maar meteen werd aangegeven dat het advies een MOH-IUI traject te starten is.
Wat een dubbel gevoel!! Aan de ene kant fijn dat er iets gedaan kan worden, maar ook dubbel dat er dus iets 'mis' is.
Mijn gevoel is om dit traject nog in te gaan.. de wens is zo groot bij mij...
IVF is me een stap te ver, dus dit is denk ik wel ook echt het laatste wat we dan proberen.
Eigenlijk wil je graag dit bespreken in je omgeving, maar ik ben zo bang voor de reacties en het onbegrip...
Zijn er hier meer meiden waarbij een 2e of 3e kindje niet lukt..?
En zijn hier meiden met ervaring in het MOH-IUI traject?
Heel veel liefs!
Ik vind het lastig mijn verhaal te doen in mijn omgeving. Bang voor de 'oordelen'...
Ik hoop hier een beetje support of vergelijkbare verhalen te vinden..
Afgelopen mei, na 1,5 jaar een keer bij de huisarts wezen praten. Ik werd gek van mezelf. Iedere maand weer de hoop en iedere maand weer het verdriet. Eerst een bloedonderzoek gehad. Daarna toch maar weer afwachten. Afgelopen september na lang wikken en wegen gevraagd om een verwijzing naar het Radboud.
Gek van mezelf dat ik niet alleen maar kan genieten van mijn twee schatten, maar zo een heftige wens/hoop op een 3e (en laatste) baby in mijn armen om te knuffelen.
Ik schaam me eigenlijk.. Wat een zegen dat ik al 2 mooie kids heb gekregen, maar het lukt me niet om dat knagende gevoel uit te schakelen..
Van de eerst was ik na 10 maanden zwanger, de 2e was een grote verrassing. Maar nu dus al 2 jaar gebeurt er niets..
Begin oktober voor het eerst naar het Radboud. Echo en bloedonderzoek gehad. Gister kwam de uitslag... Waar ik verwachtte dat ze vast niets konden vinden en we weer naar huis gestuurd zouden worden, 'ga het nog maar weer proberen'... Bleek mijn AMH 0,4 te zijn! Nu weer bloed afgenomen voor nog wat metingen maar meteen werd aangegeven dat het advies een MOH-IUI traject te starten is.
Wat een dubbel gevoel!! Aan de ene kant fijn dat er iets gedaan kan worden, maar ook dubbel dat er dus iets 'mis' is.
Mijn gevoel is om dit traject nog in te gaan.. de wens is zo groot bij mij...
IVF is me een stap te ver, dus dit is denk ik wel ook echt het laatste wat we dan proberen.
Eigenlijk wil je graag dit bespreken in je omgeving, maar ik ben zo bang voor de reacties en het onbegrip...
Zijn er hier meer meiden waarbij een 2e of 3e kindje niet lukt..?
En zijn hier meiden met ervaring in het MOH-IUI traject?
Heel veel liefs!
zaterdag 17 november 2018 om 14:15
ALs er een medisch issue is, dan is je lichaam toch niet klaar om een kind te verwekken of ben ik nu gek?Doortjee schreef: ↑16-11-2018 23:21Ik begrijp wat je zegt maar ik heb persoonlijk wat moeite met dit soort uitspraken.. Het is niet zo dat je lichaam er nog niet klaar voor is, medisch is er ergens iets niet in orde.
Ik ben zelf na 2,5 jaar zwanger geworden nadat ik al een aantal miskramen en een bbz had gehad. Er werd toen ook weleens gezegd tegen mij: het komt als je lichaam er klaar voor is! Uiteindelijk bleek ik een baarmoederafwijking te hebben waardoor een vruchtje niet bleef zitten. Na het afsluiten van een losliggende eileider nam de gezonde kant het over en werd ik alsnog zwanger! Zelf heb ik absoluut geen wens voor meer kinderen en in dat opzicht snap ik de drang ook niet helemaal als je 2 mooie kids al hebt, maar dat neemt niet weg dat jij dat verlangen wel hebt en niet zomaar kan uitschakelen. Wat mij wel heeft geholpen destijds is alvast de acceptatie starten: wat als het nooit gebeurt.. Hoe richt ik dan mijn leven in?
Misschien zou je dit wel kunnen doen in het genieten van het nu en alles wat je nu wel hebt!
Sterkte en succes iig!!
Bij jou dus ook niet.
Prachtig dat er tegenwoordig allemaal methoden zijn om dit soort dingen op te lossen, maar misschien moet je je er bij neerleggen dat nummer drie er niet in zit als je er al twee hebt.
zaterdag 17 november 2018 om 14:17
Nou ik heb de OP gelezen. Jij blijkbaar niet...Manta schreef: ↑17-11-2018 01:47Hier lusten de honden toch geen brood van. Dat je het je toetsenbord uitkrijgt joh. Je kent ts toch helemaal niet? Op welke basis vorm je dit soort uitspraken. Gezin kwijt, lichaam niet klaar, psychologische hulp....
Ik vind ts ook heftig overkomen, maar zo werkt het bij sommige vrouwen. Om iemand nu direct naar een therapeut te sturen omdat ze uit zichzelf schrijft en haar partner niet noemt, gaat best ver m.i.
zaterdag 17 november 2018 om 19:55
Ik vind het ook wel bizar dat het krijgen van kinderen zo gestimuleerd wordt in dit toch al zo volle land. Kennelijk is het aanmoedigen van het maken van nieuwe belastingbetalers erg belangrijk. Anders zou je toch juist kinderloosheid of het hebben van minder kinderen stimuleren of belonen. Maar dat mag je nooit hardop zeggen en intussen betalen wij met z’n tweeen waterschapsbelasting voor 3 personen terwijl anderen kindgerelateerde toeslagen ontvangen voor meerdere kinderen. Anticonceptie wordt vaak niet vergoed, maar diverse vruchtbaarheidsbevorderende behandelingen wel.
zaterdag 17 november 2018 om 20:03
Nou TO, je leest wel dat jouw wens er blijkbaar niet mag zijn.
Er is een "Derde kindje" topic op de kinderpijler. Misschien kan je daar ook wat ervaring lezen; mbt de wens dan, niet jouw specifieke situatie.
Er zijn iig wel dames hier op viva die ook zo'n lage amh hadden en zwanger geworden zijn. Ik hoop dat het jullie ook nog lukt. En ook gun ik je dat je in de tussentijd toch een mooie tijd beleeft met je 2 kinderen.
Succes!
Er is een "Derde kindje" topic op de kinderpijler. Misschien kan je daar ook wat ervaring lezen; mbt de wens dan, niet jouw specifieke situatie.
Er zijn iig wel dames hier op viva die ook zo'n lage amh hadden en zwanger geworden zijn. Ik hoop dat het jullie ook nog lukt. En ook gun ik je dat je in de tussentijd toch een mooie tijd beleeft met je 2 kinderen.
Succes!
zaterdag 17 november 2018 om 20:18
Nou inderdaad. Nu denk ik wel dat er een verschil is tussen het nooit mogen ervaren van het moederschap en gezinsuitbreiding wensen, maar ook ik begrijp de rare reacties niet. Te meer nu TO zelf aangeeft al zo blij te zijn met haar kinderen....MinkeDeWit schreef: ↑17-11-2018 20:01Ik snap de lullige reacties niet. Het lijkt me echt heel naar als je een grote kinderwens hebt en het lukt niet. Of dat nu kind 1 of nummer 3 of 5 is.
baggal wijzigde dit bericht op 18-11-2018 09:30
0.42% gewijzigd
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zaterdag 17 november 2018 om 20:26
![:-]](./../../../../smilies/77_happy.gif "Happy"){kind=small}
zaterdag 17 november 2018 om 22:13
Wat een harde reacties hier!
Ik denk dat een kinderwens voor een 3e net zo sterk kan zijn als voor een 1e en 2e en het dus verdrietig is als dat niet lukt. Ik lees nergens dat TS niet blij is met de 2 kinderen die ze al heeft, in tegendeel...
TS: jouw wens en gevoel mag er gewoon zijn. Mensen hebben zo snel en zo veel oordelen. Ze staan niet in jouw schoenen. Veel succes gewenst!
Ik denk dat een kinderwens voor een 3e net zo sterk kan zijn als voor een 1e en 2e en het dus verdrietig is als dat niet lukt. Ik lees nergens dat TS niet blij is met de 2 kinderen die ze al heeft, in tegendeel...
TS: jouw wens en gevoel mag er gewoon zijn. Mensen hebben zo snel en zo veel oordelen. Ze staan niet in jouw schoenen. Veel succes gewenst!
zaterdag 17 november 2018 om 22:42
OefStampertje12 schreef: ↑16-11-2018 23:01Misschien iets minder aan jezelf denken?
"Wondertje", "heftige wens"...
Misschien eens kijken naar psychologische hulp die je kan helpen iets aan jouw issues te doen ipv naar hulp om nóg een kind op de wereld te zetten voor je eigen belang.
Blijkbaar zegt je lichaam op dit moment dat het er niet klaar voor is. Wil je dan je hele gezin door deze procedures slepen? Alle stress en problemen meenemen? Wellicht issues bij de zwangerschap (behandelingen zijn niet zelden zonder complicaties).
Ik snap je angst voor de reacties wel want ik denk dat je zelf ook inziet dat je hier niet in iemand anders belang bezig bent maar uitsluitend in je eigen belang. Zoek daar hulp bij! Zorg dat je niet straks je gezin kwijt bent omdat je het wanhopig hebt geprobeerd uit te breiden.
....harde maar goeie post
zondag 18 november 2018 om 08:25
Open alsjeblieft een eigen topic als je dit zo'n belangrijk onderwerp vindt.
zondag 18 november 2018 om 09:27
zondag 18 november 2018 om 09:42
Wat is de reden dat een derde kind zo belangrijk voor je is?
Vergeet vooral niet wat je al hebt. Je kunt heel gelukkig worden van het najagen van wat je niet hebt maar ook heel ongelukkig. Soms denken we dat het volgende wat we willen ons tevreden zal stellen maar dat is niet altijd zo. Het geluk zit soms in wat je hebt en niet altijd in wat je najaagt. Laat je wens geen obsessieve vorm aannemen zodat je gezin er aan kapot gaat.
Vergeet vooral niet wat je al hebt. Je kunt heel gelukkig worden van het najagen van wat je niet hebt maar ook heel ongelukkig. Soms denken we dat het volgende wat we willen ons tevreden zal stellen maar dat is niet altijd zo. Het geluk zit soms in wat je hebt en niet altijd in wat je najaagt. Laat je wens geen obsessieve vorm aannemen zodat je gezin er aan kapot gaat.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zondag 18 november 2018 om 09:51
Ik denk dat de wens voor een derde kind even groot kan zijn dan de wens voor een eerste of tweede kind. Ik denk niet dat het zo werkt dat je kunt stellen: "nou je hebt er al een, dus een tweede of derde maakt niet zo veel meer uit".
Dat je lichaam er niet klaar voor is, vind ik geen argument, er is iets mis. Of dat opgelost kan worden weet ik natuurlijk niet, maar het idee 'je bent er niet klaar voor' is niet van toepassing. Psychologische hulp omdat je een kinderwens hebt is gewoon onzin, dan zit 95% van de vrouwen bij de psycholoog op de bank. Zou het uiteindelijk niet lukken, dan is het wellicht verstandig om hulp te zoeken om daarmee om te gaan, maar hulp zoeken omdat je een kindje wil vind ik volslagen idioot.
In je OP beschrijf je het inderdaad niet heel handig, het gaat erg om jou, maar volgens mij krijgen de meeste mensen kinderen uit eigenbelang, de meeste mensen krijgen een kindje omdat zij dat zelf graag willen, dus zo gek vind ik het allemaal niet. Het idee dat er al te veel mensen op de wereld zijn dus je geen kind zou moeten krijgen is ook een beetje vreemd, er zijn ook te veel huizen in Nederland tegenover de hoeveelheid natuur, maar ik zie niemand in een tentje gaan wonen.
Ik heb geen ervaring, maar ik hoop dat je ergens je verhaal kwijt kunt.
Dat je lichaam er niet klaar voor is, vind ik geen argument, er is iets mis. Of dat opgelost kan worden weet ik natuurlijk niet, maar het idee 'je bent er niet klaar voor' is niet van toepassing. Psychologische hulp omdat je een kinderwens hebt is gewoon onzin, dan zit 95% van de vrouwen bij de psycholoog op de bank. Zou het uiteindelijk niet lukken, dan is het wellicht verstandig om hulp te zoeken om daarmee om te gaan, maar hulp zoeken omdat je een kindje wil vind ik volslagen idioot.
In je OP beschrijf je het inderdaad niet heel handig, het gaat erg om jou, maar volgens mij krijgen de meeste mensen kinderen uit eigenbelang, de meeste mensen krijgen een kindje omdat zij dat zelf graag willen, dus zo gek vind ik het allemaal niet. Het idee dat er al te veel mensen op de wereld zijn dus je geen kind zou moeten krijgen is ook een beetje vreemd, er zijn ook te veel huizen in Nederland tegenover de hoeveelheid natuur, maar ik zie niemand in een tentje gaan wonen.
Ik heb geen ervaring, maar ik hoop dat je ergens je verhaal kwijt kunt.
zondag 18 november 2018 om 11:26
Wat een kut reacties staan hier tussen zeg! Als je een stukje over en voor jezelf schrijft, alsof je dan niet meer aan je man of kinderen denkt. Alsof je een slechte moeder bent, waar je de omgeving succes bij moet wensen. Echt waar, rot op achter je computer en ga een cursus aardig zijn doen. Als je iemand niet begrijpt, hoef je ze niet perse klote te laten voelen. Als je dit leest, doet ze zich dat al genoeg.
To, zwaar prut zeg! Hier zijn we al bijna 3 jaar bezig voor een tweede kindje. Wij zijn nu wel bezig met icsi, aangezien iui bij ons 3 van de 4 keer is gecanceld.
Mij hielp t om t steeds stap voor stap te bekijken. Van afspraak tot afspraak bekijken en niet te ver vooruit. Ik heb een notitieboekje waar ik na elke afspraak even opschrijf wat er is gebeurt. Zo blijft t niet constant in mn hoofd hangen, maar kan ik t wel makkelijk terug halen.
Ik probeer verder wel met regelmaat gezellige dingen te doen met ons drietjes (voor jullie vieren). Herken namelijk t gevoel van de wens enorm en voel me daar vaak genoeg schuldig om tegenover ons prachtige prinsesje. Daarin plan ik vaak genoeg gezellige dingen in en zorg ik elke dag dat we even extra kroelen. Ze krijgt te veel mee van al t ziekenhuis gebeuren, dus zorg dat ze zich wel speciaal en op dr gemak blijft voelen.
Heel veel sterkte!
Oh en nog een tip. Op Facebook is een besloten groep: freyabeslotenmet. Hier zitten allemaal vrouwen in zoals wij, met een wens voor een tweede, derde, vierde, etc. Iedereen daar begrijpt je wens en zul je rot opmerkingen zoals hier niet krijgen. Ook zijn er daar heel veel die in de malle molen zitten, dus Kun je met veel vragen terecht
To, zwaar prut zeg! Hier zijn we al bijna 3 jaar bezig voor een tweede kindje. Wij zijn nu wel bezig met icsi, aangezien iui bij ons 3 van de 4 keer is gecanceld.
Mij hielp t om t steeds stap voor stap te bekijken. Van afspraak tot afspraak bekijken en niet te ver vooruit. Ik heb een notitieboekje waar ik na elke afspraak even opschrijf wat er is gebeurt. Zo blijft t niet constant in mn hoofd hangen, maar kan ik t wel makkelijk terug halen.
Ik probeer verder wel met regelmaat gezellige dingen te doen met ons drietjes (voor jullie vieren). Herken namelijk t gevoel van de wens enorm en voel me daar vaak genoeg schuldig om tegenover ons prachtige prinsesje. Daarin plan ik vaak genoeg gezellige dingen in en zorg ik elke dag dat we even extra kroelen. Ze krijgt te veel mee van al t ziekenhuis gebeuren, dus zorg dat ze zich wel speciaal en op dr gemak blijft voelen.
Heel veel sterkte!
Oh en nog een tip. Op Facebook is een besloten groep: freyabeslotenmet. Hier zitten allemaal vrouwen in zoals wij, met een wens voor een tweede, derde, vierde, etc. Iedereen daar begrijpt je wens en zul je rot opmerkingen zoals hier niet krijgen. Ook zijn er daar heel veel die in de malle molen zitten, dus Kun je met veel vragen terecht
zondag 18 november 2018 om 18:23
Persoonlijk kan ik dit inderdaad niet goed begrijpen. Ik denk inderdaad dingen als 'knijp in je handjes dat je 2 kinderen hebt mogen krijgen!'
Tegelijkertijd weet ik dat je gevoel gewoon je gevoel is en dat het zeker geen zin heeft om je ervoor te schamen. Daar wordt het alleen maar erger van. Zoals in zo veel denk ik zelf dat en balans op zijn plaats is. Natuurlijk kan je een hevige wens voor een derde kind hebben, je kunt alles op alles zetten om het derde kind te krijgen en je daarop focussen, of je kunt naar die wens en het gevoel kijken en wat je daarmee kan doen ook al komt er geen derde kind. Een combinatie van beide is wat in de praktijk waarschijnlijk het meest passend is.
Tegelijkertijd weet ik dat je gevoel gewoon je gevoel is en dat het zeker geen zin heeft om je ervoor te schamen. Daar wordt het alleen maar erger van. Zoals in zo veel denk ik zelf dat en balans op zijn plaats is. Natuurlijk kan je een hevige wens voor een derde kind hebben, je kunt alles op alles zetten om het derde kind te krijgen en je daarop focussen, of je kunt naar die wens en het gevoel kijken en wat je daarmee kan doen ook al komt er geen derde kind. Een combinatie van beide is wat in de praktijk waarschijnlijk het meest passend is.
zondag 18 november 2018 om 18:28
Wat verdrietig om te horen. Ik hoop dat jullie snel een positieve test hebben net als degene die dit topic heeft gestart.Ka14 schreef: ↑18-11-2018 11:26Wat een kut reacties staan hier tussen zeg! Als je een stukje over en voor jezelf schrijft, alsof je dan niet meer aan je man of kinderen denkt. Alsof je een slechte moeder bent, waar je de omgeving succes bij moet wensen. Echt waar, rot op achter je computer en ga een cursus aardig zijn doen. Als je iemand niet begrijpt, hoef je ze niet perse klote te laten voelen. Als je dit leest, doet ze zich dat al genoeg.
To, zwaar prut zeg! Hier zijn we al bijna 3 jaar bezig voor een tweede kindje. Wij zijn nu wel bezig met icsi, aangezien iui bij ons 3 van de 4 keer is gecanceld.
Mij hielp t om t steeds stap voor stap te bekijken. Van afspraak tot afspraak bekijken en niet te ver vooruit. Ik heb een notitieboekje waar ik na elke afspraak even opschrijf wat er is gebeurt. Zo blijft t niet constant in mn hoofd hangen, maar kan ik t wel makkelijk terug halen.
Ik probeer verder wel met regelmaat gezellige dingen te doen met ons drietjes (voor jullie vieren). Herken namelijk t gevoel van de wens enorm en voel me daar vaak genoeg schuldig om tegenover ons prachtige prinsesje. Daarin plan ik vaak genoeg gezellige dingen in en zorg ik elke dag dat we even extra kroelen. Ze krijgt te veel mee van al t ziekenhuis gebeuren, dus zorg dat ze zich wel speciaal en op dr gemak blijft voelen.
Heel veel sterkte!
Oh en nog een tip. Op Facebook is een besloten groep: freyabeslotenmet. Hier zitten allemaal vrouwen in zoals wij, met een wens voor een tweede, derde, vierde, etc. Iedereen daar begrijpt je wens en zul je rot opmerkingen zoals hier niet krijgen. Ook zijn er daar heel veel die in de malle molen zitten, dus Kun je met veel vragen terecht
Als de wens er is, is hij er! Gelukkig kunnen ze tegenwoordig veel!
zondag 18 november 2018 om 21:47
De wens voor een 3de vergelijken met de wens voor een 1ste slaat nergens op. Als je nog geen moeder bent, is je schoot leeg.. dat is gewoon significant anders als je al een kind (of twee of drie) op de wereld hebt gezet. Dat is niet te vergelijken.
Het heeft te maken met je eigen verwachtingen/wensen van een gezinsamenstelling.. dat een wens voor een tweede, derde etc ook heel groot kan zijn zal ik nooit ontkennen. Maar het heeft wel te maken met een bepaalde tevredenheid of berusting niet kunnen vinden als dit dus niet lukt.
Vruchtbaarheidsbehandelingen zijn ingrijpend en vergen veel, daar moet je niet te licht over denken. Maar als het lukken mag, is het natuurlijk prachtig.
TO succes, hopelijk mag je wens toch uitkomen! En zo niet dan hoop ik dat je vreugde en rust kan vinden in hetgeen wat je al wel hebt.
Het heeft te maken met je eigen verwachtingen/wensen van een gezinsamenstelling.. dat een wens voor een tweede, derde etc ook heel groot kan zijn zal ik nooit ontkennen. Maar het heeft wel te maken met een bepaalde tevredenheid of berusting niet kunnen vinden als dit dus niet lukt.
Vruchtbaarheidsbehandelingen zijn ingrijpend en vergen veel, daar moet je niet te licht over denken. Maar als het lukken mag, is het natuurlijk prachtig.
TO succes, hopelijk mag je wens toch uitkomen! En zo niet dan hoop ik dat je vreugde en rust kan vinden in hetgeen wat je al wel hebt.
dinsdag 20 november 2018 om 23:52
Kinderen krijgen is per definitie iets dat je voor je eigen geluk doet. Dat is nu eenmaal zo en of je kinderen wil mag (vrijwel) iedereen (gelukkig) zelf bepalen. Ik begrijp heel erg goed dat het verschrikkelijk kan zijn als je heel graag kinderen wil hebben en dit niet lukt. Maar ik denk ook dat je soms het realisme in moet zien dat je een kind niet voor een ander hebt, maar uitsluitend voor jezelf.
Als het niet lukt, dan is er een moment dat je jezelf er bij neer moet leggen. Wanneer je dat niet kan, dan is er een issue waar je blijkbaar hulp bij nodig hebt. Net als bij verslavingen of andere problemen is er een grens waar een wens / plezier over gaat in een verslaving of obsessie. Die grens ga je over wanneer je er zelf en je omgeving onder gaat lijden.
Ik kan me zo voorstellen dat het moment waarop je omgeving lijdt onder de situatie een stuk eerder komt wanneer je al twee kinderen hebt en geen derde kan krijgen maar dit wel heel erg graag wil, dan wanneer het om je eerste kind gaat. Al is het maar omdat je al twee extra gezinsleden hebt die deze strijd meekrijgen.
Zoals ik in mijn eerste post al aangaf is er een moment waarop je moet bedenken of je je gezin wel door deze molen heen moet trekken. Dat je je gezin (en jezelf) er doorheen wil trekken is wel duidelijk, maar de vraag is of je op een gegeven moment door je eigen verbetenheid het belang van de anderen niet teveel uit het oog verliest.
De formulering in OP geeft wel een signaal dat TO een zeer heftige wens heeft, ook bij kind drie. Dat is voor mij een teken dat daar wellicht de rest van de omgeving al wat uit het oog is verloren. En daarom kan het misschien hard zijn, maar niet onterecht om het advies te krijgen eens met een psycholoog of specialist te gaan praten over of je wens wel reëel is en of je alle belangen nog wel goed afweegt. Uit de OP blijkt niet dat er belangen van anderen behalve die van de TO in de overweging worden meegenomen.
Of je nu verslaafd bent aan alcohol, gokken of alles aan de kant schuift om een derde kind te willen: het is op een gegeven moment heel moeilijk om zelf in te zien waar je echt mee bezig bent.
En dat kun je een harde conclusie vinden, maar dat maakt hem niet minder terecht.
Als het niet lukt, dan is er een moment dat je jezelf er bij neer moet leggen. Wanneer je dat niet kan, dan is er een issue waar je blijkbaar hulp bij nodig hebt. Net als bij verslavingen of andere problemen is er een grens waar een wens / plezier over gaat in een verslaving of obsessie. Die grens ga je over wanneer je er zelf en je omgeving onder gaat lijden.
Ik kan me zo voorstellen dat het moment waarop je omgeving lijdt onder de situatie een stuk eerder komt wanneer je al twee kinderen hebt en geen derde kan krijgen maar dit wel heel erg graag wil, dan wanneer het om je eerste kind gaat. Al is het maar omdat je al twee extra gezinsleden hebt die deze strijd meekrijgen.
Zoals ik in mijn eerste post al aangaf is er een moment waarop je moet bedenken of je je gezin wel door deze molen heen moet trekken. Dat je je gezin (en jezelf) er doorheen wil trekken is wel duidelijk, maar de vraag is of je op een gegeven moment door je eigen verbetenheid het belang van de anderen niet teveel uit het oog verliest.
De formulering in OP geeft wel een signaal dat TO een zeer heftige wens heeft, ook bij kind drie. Dat is voor mij een teken dat daar wellicht de rest van de omgeving al wat uit het oog is verloren. En daarom kan het misschien hard zijn, maar niet onterecht om het advies te krijgen eens met een psycholoog of specialist te gaan praten over of je wens wel reëel is en of je alle belangen nog wel goed afweegt. Uit de OP blijkt niet dat er belangen van anderen behalve die van de TO in de overweging worden meegenomen.
Of je nu verslaafd bent aan alcohol, gokken of alles aan de kant schuift om een derde kind te willen: het is op een gegeven moment heel moeilijk om zelf in te zien waar je echt mee bezig bent.
En dat kun je een harde conclusie vinden, maar dat maakt hem niet minder terecht.
woensdag 21 november 2018 om 00:09
Wat een onzin. De meeste mensen krijgen minder dan 1 kind per persoon. Dus per echtpaar 1 of 0 kinderen.moonlight schreef: ↑17-11-2018 00:02De planeet kan al die mensen al niet meer aan en word straks 40 jaar wachten op een huurwoning en legio onbetaalde woningen en particuliere huurprijzen van 2000 euro voor 60 vierkante meter.
Als ze tegen de tijd dat ze 18 zijn en mogen stemmen met hun maskertje tegen luchtvervuiling, dan hoop dat ik het niet op VVD is.
woensdag 21 november 2018 om 00:10
Je weet dat de Nederlanders sneller uitsterven dan de immigranten die nu eigenlijk Nederland aan het overnemen zijn?iets_perzik schreef: ↑17-11-2018 19:55Ik vind het ook wel bizar dat het krijgen van kinderen zo gestimuleerd wordt in dit toch al zo volle land. Kennelijk is het aanmoedigen van het maken van nieuwe belastingbetalers erg belangrijk. Anders zou je toch juist kinderloosheid of het hebben van minder kinderen stimuleren of belonen. Maar dat mag je nooit hardop zeggen en intussen betalen wij met z’n tweeen waterschapsbelasting voor 3 personen terwijl anderen kindgerelateerde toeslagen ontvangen voor meerdere kinderen. Anticonceptie wordt vaak niet vergoed, maar diverse vruchtbaarheidsbevorderende behandelingen wel.
woensdag 21 november 2018 om 00:18
Valt allemaal wel mee: het gemiddelde aantal kinderen daalt bij alle geloven en bevolkingsgroepen wereldwijd. Het is veel meer gelieerd aan de levensstandaard dan aan geloof of afkomst. Mensen die hier naar Nederland komen passen zich op die gebieden zeer snel aan en krijgen meteen veel minder kinderen.
woensdag 21 november 2018 om 00:23
Ik trek blijkbaar niet dezelfde conclusies.
