Zwanger
alle pijlers
Abortus of alleen doen
zondag 22 september 2019 21:56
Hoi allemaal,
Voorafgaan wil ik zeggen dat het hier om abortus gaat en dus vervelend kan zijn voor vrouwen die graag zwanger willen worden.
Ik zie het even niet meer zitten. Ik ben ongepland zwanger van mijn vriend, maar de relatie is eigenlijk echt over. Vanaf het begin heb ik twijfels gehad om abortus te doen, maar door angst voor spijt en omdat mijn vriend het niet wou heb ik dit niet gedaan. Inmiddels is de zwangerschap verder gevorderd en is een abortus bijna niet meer mogelijk. De relatie gaat al maar slechter en slechter. Ik zie geen uitweg meer. Ik voel mij helemaal vast gezet in deze situatie. Heb nooit alleenstaande moeder willen worden. Mijn enige opties zijn alles alleen doen of alsnog een late abortus laten doen. Iedereen is al op de hoogte van de zwangerschap en alleen 2 vriendinnen weten hoe ik mij echt voel. Vriend wil koste wat koste het kindje houden, wat ik ook best begrijp, maar ik ben straks wel de gene die er alleen voor staat. Dit betekend dat ik veel minder moet gaan werken, het financieel heel erg moeilijk ga krijgen en geen enkele vrijheid meer heb. De stap om het alleen te doen lijkt zo ontzettend groot en onrealistisch dat ik er gewoon bijna niet aan kan denken. Tot nu toe heb ik nog niet echt het gevoel van dit kindje te houden.(door de omstandigheden). Als ik het kindje niet houd heb ik nog een hele toekomst voor me en daar blijf ik steeds aan denken. Het hele beeld van een kindje krijgen en zwanger zijn is nu een gitzwarte gebeurtenis. Voor mijn gevoel zijn beide keuzes iets waar ik niet meer bovenop ga komen. Weet ook dat ik hier geen antwoorden kan vinden, maar wou het toch even delen, wie weet heeft iemand ervaring of advies. (reacties met waarom word je dan zwanger oid, liever niet reageren)
Voorafgaan wil ik zeggen dat het hier om abortus gaat en dus vervelend kan zijn voor vrouwen die graag zwanger willen worden.
Ik zie het even niet meer zitten. Ik ben ongepland zwanger van mijn vriend, maar de relatie is eigenlijk echt over. Vanaf het begin heb ik twijfels gehad om abortus te doen, maar door angst voor spijt en omdat mijn vriend het niet wou heb ik dit niet gedaan. Inmiddels is de zwangerschap verder gevorderd en is een abortus bijna niet meer mogelijk. De relatie gaat al maar slechter en slechter. Ik zie geen uitweg meer. Ik voel mij helemaal vast gezet in deze situatie. Heb nooit alleenstaande moeder willen worden. Mijn enige opties zijn alles alleen doen of alsnog een late abortus laten doen. Iedereen is al op de hoogte van de zwangerschap en alleen 2 vriendinnen weten hoe ik mij echt voel. Vriend wil koste wat koste het kindje houden, wat ik ook best begrijp, maar ik ben straks wel de gene die er alleen voor staat. Dit betekend dat ik veel minder moet gaan werken, het financieel heel erg moeilijk ga krijgen en geen enkele vrijheid meer heb. De stap om het alleen te doen lijkt zo ontzettend groot en onrealistisch dat ik er gewoon bijna niet aan kan denken. Tot nu toe heb ik nog niet echt het gevoel van dit kindje te houden.(door de omstandigheden). Als ik het kindje niet houd heb ik nog een hele toekomst voor me en daar blijf ik steeds aan denken. Het hele beeld van een kindje krijgen en zwanger zijn is nu een gitzwarte gebeurtenis. Voor mijn gevoel zijn beide keuzes iets waar ik niet meer bovenop ga komen. Weet ook dat ik hier geen antwoorden kan vinden, maar wou het toch even delen, wie weet heeft iemand ervaring of advies. (reacties met waarom word je dan zwanger oid, liever niet reageren)
zondag 22 september 2019 23:08
suzyqfive schreef: ↑22-09-2019 23:0319 weken! Doe normaal! Dan mag je alleen nog maar om medische redenen abortus laten plegen hoor.
19 weken is ook gewoon een bevalling die je moet ondergaan, er wordt niets weggezogen. Je bevalt van een heel compleet kindje dat eruit ziet als een echte baby maar dan nog heel klein.
Ik ben echt niet tegen abortus maar met 19 weken zal je het toch echt moeten uitzitten. Ga met het FIOM praten ajb.
Hier een kindje verloren met 17/18 weken en ik kan je vertellen, dat was gewoon echt een bevalling en een heel echt kindje. Zit dan je zwangerschap uit en sta het af.
Nee zo werkt het niet. Tot 22 weken worden in de kliniek onder narcose abortussen uitgevoerd. Kijk maar op de site van bloemhove. Echt heel erg van je kindje uiteraard. Ik ben wel zelf van mening dat een foetus hier niks van mee krijgt en in sommige situaties veel leed kan worden bespaard, zowel bij ouders als kind.
zondag 22 september 2019 23:11
Mijn opa rookte en is 100 geworden...
zondag 22 september 2019 23:13
Oh geloof mij die worden uitgevoerd. Onder anderen in de kliniek in Heemstede.suzyqfive schreef: ↑22-09-2019 23:0319 weken! Doe normaal! Dan mag je alleen nog maar om medische redenen abortus laten plegen hoor.
19 weken is ook gewoon een bevalling die je moet ondergaan, er wordt niets weggezogen. Je bevalt van een heel compleet kindje dat eruit ziet als een echte baby maar dan nog heel klein.
Ik ben echt niet tegen abortus maar met 19 weken zal je het toch echt moeten uitzitten. Ga met het FIOM praten ajb.
Hier een kindje verloren met 17/18 weken en ik kan je vertellen, dat was gewoon echt een bevalling en een heel echt kindje. Zit dan je zwangerschap uit en sta het af.
Tot de grens van 24 weken. Maar omdat het nooit 100% vast te stellen is hoe ver je bent mag dit tot 22 weken.
En dit is geen bevalling. Je gaat onder narcose en het kind wordt in de buik in stukjes gesneden en dan naar buiten gehaald.
Het gaat om een abortus. Vanaf dat moment is de foetus afval en wordt ook als zodanig behandeld.
https://www.bloemenhove.nl/nl/abortus_h ... -_22_weken
zondag 22 september 2019 23:15
Oef 19 weken... Waarom twijfel je al zo lang? Als je echt een abortus had gewild, dan had je die al eerder gedaan toch? Het tot zo laat uitstellen kan ook iets zeggen over wat je écht wil. Ben je niet gewoon bang? Want dat is elke aankomende moeder.
Ik ben absoluut niet tegen abortus, maar met 19 weken zwangerschap...
Ik ben absoluut niet tegen abortus, maar met 19 weken zwangerschap...
zondag 22 september 2019 23:16
Had het al aangepast, ik dacht: lees het nog even na voor de zekerheidRacoon333 schreef: ↑22-09-2019 23:08Nee zo werkt het niet. Tot 22 weken worden in de kliniek onder narcose abortussen uitgevoerd. Kijk maar op de site van bloemhove. Echt heel erg van je kindje uiteraard. Ik ben wel zelf van mening dat een foetus hier niks van mee krijgt en in sommige situaties veel leed kan worden bespaard, zowel bij ouders als kind.
Bij mijn kindje was gewoon iets niet goed, dat is verdrietig maar daar heeft de natuur zelf ingegrepen. Maar daardoor zie je wel, tevens door mijn tijd bij ‘Make a memory’, dat het gewoon al echte kindjes zijn.
In het geval van TO denk ik dat ze echt even met professionals zoals het FIOM moet gaan praten.
En nog eerlijker, als ze al zo lang twijfelt dat ze er echt spijt van gaat krijgen. Normaliter laat je dit soort dingen niet zo lang doorsudderen.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 22 september 2019 23:17
Wat een rotsituatie to.
Omdat je de abortus eigenlijk al zo lang uitgesteld hebt "door angst voor spijt en omdat mijn vriend het niet wou" vraag ik me af of je het nu nog wel zou moeten doen.
Heb je wel een kinderwens? In het verleden gehad of voor de toekomst? Dat zou ik ook zeker mee laten spelen.
Omdat je de abortus eigenlijk al zo lang uitgesteld hebt "door angst voor spijt en omdat mijn vriend het niet wou" vraag ik me af of je het nu nog wel zou moeten doen.
Heb je wel een kinderwens? In het verleden gehad of voor de toekomst? Dat zou ik ook zeker mee laten spelen.
zondag 22 september 2019 23:18
Je kan nu echt geen abortus meer plegen! Je hebt een kind in je buik.. met gevoelens en een wens om te leven. Een jongetje of een meisje welke al helemaal af is en verlangt naar liefde!
Als je het niet wilde had je dat eerder moeten doen! Nu heb je de verantwoordelijkheid voor een leven of je die nu samen gaat delen met dit kindje of niet. Besef dat je een leven eindigt als je hem of haar laat aborteren en dat je hier zeker psychisch ook last van gaat krijgen.
Komt vast hard aan maar ik vind dit gewoon heel oneerlijk tegenover het kindje.
Als je het niet wilde had je dat eerder moeten doen! Nu heb je de verantwoordelijkheid voor een leven of je die nu samen gaat delen met dit kindje of niet. Besef dat je een leven eindigt als je hem of haar laat aborteren en dat je hier zeker psychisch ook last van gaat krijgen.
Komt vast hard aan maar ik vind dit gewoon heel oneerlijk tegenover het kindje.
zondag 22 september 2019 23:19
Ik lees toch heel wat anders:Trien30 schreef: ↑22-09-2019 23:13Oh geloof mij die worden uitgevoerd. Onder anderen in de kliniek in Heemstede.
Tot de grens van 24 weken. Maar omdat het nooit 100% vast te stellen is hoe ver je bent mag dit tot 22 weken.
En dit is geen bevalling. Je gaat onder narcose en het kind wordt in de buik in stukjes gesneden en dan naar buiten gehaald.
Het gaat om een abortus. Vanaf dat moment is de foetus afval en wordt ook als zodanig behandeld.
https://www.bloemenhove.nl/nl/abortus_h ... -_22_weken
Een prostaglandinebehandeling houdt in dat de abortusarts het vruchtvlies breekt, waardoor het vruchtwater uit de baarmoeder loopt. Daardoor sterft de baby in de buik van de moeder. Daarna krijgt de moeder prostaglandinen toegediend waardoor ze haar dode kindje baart. Deze methode wordt toegepast bij zwangerschappen van meer dan 13 weken.
zondag 22 september 2019 23:23
Weer een crosst zie ik.Racoon333 schreef: ↑22-09-2019 23:08Nee zo werkt het niet. Tot 22 weken worden in de kliniek onder narcose abortussen uitgevoerd. Kijk maar op de site van bloemhove. Echt heel erg van je kindje uiteraard. Ik ben wel zelf van mening dat een foetus hier niks van mee krijgt en in sommige situaties veel leed kan worden bespaard, zowel bij ouders als kind.
Ik heb niet zo heel veel zo heel veel zin om hier mijn eigen verhaal neer te zetten maar je mag me altijd een pb sturen.
Heb zelf ook lang getwijfeld over een abortus. Kwam er door een slechte echo pas laat achter dat ik geen lege vruchtzak maar gewoon een ‘goede’ zwangerschap had van mijn ex. Hij wilde perse een abortus en ik twijfelende.
Het is nu een leuke lieve kleuter en zijn vader doet zijn best.
Ik wil je een ding meegeven. Wanneer je besluit om wel dit kind te houden had je wat dat betreft geen betere timing kunnen hebben. Je woont in een land waar je aan alle kanten gesubsidieerd wordt om dit kind alle mogelijke kansen in het leven te geven.
Bedenk wel dat je de vader nooit kan buitensluiten. Wil jij deze man absoluut niet in het leven van je kind dan is een abortus de enige uitweg ben ik bang.
Raad je wel echt aan naar een goede psycholoog te gaan. Ook als je dit kindje wel houdt. En lees eens over een prenatale depressie. Wie weet herken je dingen.
Eenmaal de keus gemaakt is er geen weg meer terug.
En eerlijk, dit had je eigenlijk eerder moeten bedenken. Ik vraag me wel echt af of je de abortus nog kan krijgen. Ik werd met 13 weken buiten gezet met de mededeling dat ze er niet aan gingen beginnen omdat ik teveel twijfelde en niet echt aan kon tonen in een noodsituatie te zitten.
zondag 22 september 2019 23:26
Waar lees je dit dan? Want dit is gebruikelijk bij een abortus medische reden. En ook niet de uitleg die ik destijds heb gekregen bij de kliniek.
zondag 22 september 2019 23:28
zondag 22 september 2019 23:29
Ik heb tijdens mijn zwangerschap ook dit overwogen. Ik was ook zo depressief als een dweil. Tuurlijk, ook door omstandigheden. Maar ook door de hormonen, het continue moe en misselijk zijn, de relatieproblemen en onzekerheid over inkomen...
En ik was niet direct heel blij toen ik bevallen was. Maar dat kwam wel, in de loop van weken stapje bij stapje. inmiddels 1.5 jaar verder en het gaat goed met ons, relatie is er nog en het loopt meestal goed.
En ik was niet direct heel blij toen ik bevallen was. Maar dat kwam wel, in de loop van weken stapje bij stapje. inmiddels 1.5 jaar verder en het gaat goed met ons, relatie is er nog en het loopt meestal goed.
zondag 22 september 2019 23:30
Dit is tot 18 weken volgens abortus-plegen.nl of zo.
TO is al 19 weken onderweg.
zondag 22 september 2019 23:31
Koekoek. Dat kind is op een haar na levensvatbaar. Dat haal je niet weg omdat het ineens niet meer uitkomt.
zondag 22 september 2019 23:31
Had het achteraf denk ook niet gedaan hoor. Maar mijn ex was zo op me in aan het praten dat ik het niet meer helder zag. En die arts had het echt in een split second door wat er speelde. Fijne empathische vrouw was dat. Mn ex had ze graag terplekken van zn ballen afgeholpen.Bruintjedebeer schreef: ↑22-09-2019 23:28Dat is eigenlijk nog wel fijn. Dat de beslissing dan voor je genomen wordt.
zondag 22 september 2019 23:34
Ik kan er zo een stel opnoemen waar ze het mag langsbrengen.madamzonderm schreef: ↑22-09-2019 23:19Wat je ook doet, Racoon, maak je eigen keuze. Wij zijn anonieme forummers die later heel waarschijnlijk niet voor je kind zorgen.
zondag 22 september 2019 23:37
Fijn dat het goed is uitgepakt.Trien30 schreef: ↑22-09-2019 23:31Had het achteraf denk ook niet gedaan hoor. Maar mijn ex was zo op me in aan het praten dat ik het niet meer helder zag. En die arts had het echt in een split second door wat er speelde. Fijne empathische vrouw was dat. Mn ex had ze graag terplekken van zn ballen afgeholpen.
zondag 22 september 2019 23:39
Fijn dat ik in ieder geval niet de enige ben.Sensitivenoodle schreef: ↑22-09-2019 23:29Ik heb tijdens mijn zwangerschap ook dit overwogen. Ik was ook zo depressief als een dweil. Tuurlijk, ook door omstandigheden. Maar ook door de hormonen, het continue moe en misselijk zijn, de relatieproblemen en onzekerheid over inkomen...
En ik was niet direct heel blij toen ik bevallen was. Maar dat kwam wel, in de loop van weken stapje bij stapje. inmiddels 1.5 jaar verder en het gaat goed met ons, relatie is er nog en het loopt meestal goed.
zondag 22 september 2019 23:42
Tja TO had al gewaarschuwd in de openingspost. Dus inderdaad had je dat dan beter niet kunnen doen.
zondag 22 september 2019 23:43
Ze mag toch gewoon met deze gevoelens worstelen. Ze waarschuwt zelfs nog in de eerste zin.keukenstoel schreef: ↑22-09-2019 23:39Wow 19 weken doe even normaal zeg.
Je wist allang dat die relatie niks werd had dan gelijk ingegrepen.
Ik vind dat je je kans hebt gehad.
Je gaat toch geen gaaf kind dood maken!
Ik had dit topic niet moeten lezen.
@TO wil je heel veel sterkte wensen met je besluit. En wat je ook kiest dat je daar de volle 100% achter staat. Je zal de keus hoe dan ook de rest van je leven Meedragen.
zondag 22 september 2019 23:43
Die het opvoeden, of oppassen, of peetouder zijn? Een baby in welke gezondheid ook?
Mogelijk kan Racoon dat meenemen in haar keuze.
zondag 22 september 2019 23:45
Ben het met je eens hoor. Vind het ook echt vreselijk. Ben ook hartstikke bang voor alles. Twijfels komen door de hoop dat hij zal veranderen en relatie beter zal gaan. Toch al die tijd mijn kop in het zand gestoken denk ik ofzo.leolux schreef: ↑22-09-2019 23:15Oef 19 weken... Waarom twijfel je al zo lang? Als je echt een abortus had gewild, dan had je die al eerder gedaan toch? Het tot zo laat uitstellen kan ook iets zeggen over wat je écht wil. Ben je niet gewoon bang? Want dat is elke aankomende moeder.
Ik ben absoluut niet tegen abortus, maar met 19 weken zwangerschap...