Zwanger
alle pijlers
Al langer in de MMM
zondag 11 november 2018 om 13:06
Hoi Allemaal,
Eerder schreef ik in een topic met andere dames die in de MMM molen zitten. In die topics zitten ook vaak dames die pas aan het begin van een traject zitten, of er binnenkort mee starten. Inmiddels zijn wij dik 2,5 jaar onderweg en ik zou het fijn vinden om in een klein groepje te praten met andere dames die al wat langer bezig zijn met hun kinderwens. Ik merk dat ik na 2.5 jaar dingen anders ervaar dan aan het begin van een traject. Zelf ben ik vrij nuchter, maar vind het fijn ervaringen te delen en soms wat te kunnen (na)vragen.
Wie schrijven er mee:
Tijdelijk uit de tabel gehaald i.v.m. lang niet meeschrijven. Dames, laat het gerust weten als jullie wel weer willen meeschrijven! Van harte welkom!
Eerder schreef ik in een topic met andere dames die in de MMM molen zitten. In die topics zitten ook vaak dames die pas aan het begin van een traject zitten, of er binnenkort mee starten. Inmiddels zijn wij dik 2,5 jaar onderweg en ik zou het fijn vinden om in een klein groepje te praten met andere dames die al wat langer bezig zijn met hun kinderwens. Ik merk dat ik na 2.5 jaar dingen anders ervaar dan aan het begin van een traject. Zelf ben ik vrij nuchter, maar vind het fijn ervaringen te delen en soms wat te kunnen (na)vragen.
Wie schrijven er mee:
| Naam | Leeftijd | Kindje | Bezig sinds | Doet nu | Wacht op |
|---|---|---|---|---|---|
| Botanietje | 35-34 | 1 | 08-2014 | Ovulatie Inductie (letrozol) | - |
| ArcticFox | 27-37 | 1 | ? | Ovulatie Inductie | - |
| DaisyLiz | 28-29 | eerste kindje overleden | 12-2014 | IVF | - |
| Pergamon | 34-41 | 1 | 04-2016 | Ovulatie Inductie | - |
| Saartje26 | 28-33 | 1 | 03-2016 | ICSI | - |
| Redcurlz | 34-37 | 1 | 9-2016 | IUI | - |
Tijdelijk uit de tabel gehaald i.v.m. lang niet meeschrijven. Dames, laat het gerust weten als jullie wel weer willen meeschrijven! Van harte welkom!
| Irish_W_W | 36-43 | 1 | 10-2016 | 3x IUI | - |
pergamon wijzigde dit bericht op 28-03-2019 10:48
48.31% gewijzigd
woensdag 6 maart 2019 om 09:59
Saartje, wat rot om te lezen dat de punctie zo tegenviel… Een fijn vooruitzicht dat je volgende keer een roesje krijgt. Hoe gaat het nu met je gewicht en het drinken? Hebben ze het al gehad over of je wel of geen terugplaatsing krijgt ivm overstimulatie? Bij mij werd dat toen op het laatst besloten, omdat de eventuele aanmaak van HCG de kans op overstimulatie nog groter maakt. Drinken, drinken, drinken en heel veel rusten! Wat betreft de opbrengst, ik snap heel goed dat dat een beetje tegenvalt. Ik zou hetzelfde gevoel gehad hebben eerlijk gezegd. Ze zeggen ook wel eens dat een grote hoeveelheid eicellen ten koste kan gaan van de kwaliteit. Hebben ze ICSI of IVF gedaan? Wellicht dat daar nog winst te behalen is een volgende keer (die er hopelijk niet komt natuurlijk)? En ik gooi hem er toch nog maar een keer in: je hebt er maar eentje nodig! Wie weet. Ik duim voor je meis.
Pergamon wat heerlijk dat je er even tussenuit bent geweest. Maar wat rot dat je nu een beetje een rotgevoel hebt. Wat betreft je echo. Was dit je eerste follikelmeting deze cyclus? Op welke dag zit je nu? En lastig van die opmerking. Is het puur een lichamelijke reactie van je of speelt het emotioneel ook?
Botanietje oh voedselvergiftiging, wat naar! Fijn dat het nu weer wat beter gaat. Wel rot dat ook jij weer ongesteld bent geworden. Ben je inmiddels alweer bezig met de medicijnen?
Hier: nog weinig te melden. Maandag het ziekenhuis gebeld en gezorgd dat ik ook op de terugplaatsingslijst voor april sta, want zoals het er nu naar uit ziet, kan het wel eens april worden. Vanochtend wel wakker geworden met menstruatiepijn dus hopelijk zet dat door. Dag 40 vandaag.
Pergamon wat heerlijk dat je er even tussenuit bent geweest. Maar wat rot dat je nu een beetje een rotgevoel hebt. Wat betreft je echo. Was dit je eerste follikelmeting deze cyclus? Op welke dag zit je nu? En lastig van die opmerking. Is het puur een lichamelijke reactie van je of speelt het emotioneel ook?
Botanietje oh voedselvergiftiging, wat naar! Fijn dat het nu weer wat beter gaat. Wel rot dat ook jij weer ongesteld bent geworden. Ben je inmiddels alweer bezig met de medicijnen?
Hier: nog weinig te melden. Maandag het ziekenhuis gebeld en gezorgd dat ik ook op de terugplaatsingslijst voor april sta, want zoals het er nu naar uit ziet, kan het wel eens april worden. Vanochtend wel wakker geworden met menstruatiepijn dus hopelijk zet dat door. Dag 40 vandaag.
woensdag 6 maart 2019 om 10:07
Saartje war rot dat je zoveel pijn hebt van de punctie. Hopelijk is dat geen tweede keer nodig
Mijn menstruatie is voorbij uitgangsecho was weer netjes dus sinds gisteren weer aan de gonal f
Ik zit nog steeds een beetje in een dip kan ik een hoop vlakken de positieve draai niet vinden
Ik ben wel gaan solliciteren
Mijn menstruatie is voorbij uitgangsecho was weer netjes dus sinds gisteren weer aan de gonal f
Ik zit nog steeds een beetje in een dip kan ik een hoop vlakken de positieve draai niet vinden
Ik ben wel gaan solliciteren
woensdag 6 maart 2019 om 10:32
Oh zalig! Eh ja, alleen kan natuurlijk ook, had ik kunnen weten ... Ik ga af en toe ook in mijn eentje weg (meestal om aan iets creatiefs te werken) en daar kan ik ook enorm van genieten. Inclusief illegaal gebakje.
Dapper, ach
... Vega in restaurants is bijna altijd met tarwe en daar krijg ik vrijwel zeker buikpijn van ... En mijn ervaring met wegrestaurants is (nou ja, was) te beperkt om het slimmer aan te pakken. Volgende keer rijd ik rammelend en al door naar huis.Vervelend dat je er zo'n raar gevoel bij hebt! Een lijf kan vreemde dingen doen, dus niets is onmogelijk. Zou je dan geovuleerd hebben terwijl je in je eentje de hort op was? Heb je trouwens gezegd, dat je de lichamelijke reactie ook niet in de hand hebt en dat dit voor jouw doen al vrij ontspannen was? Het zal wel heel aardig bedoeld zijn inderdaad, maar ja, als het toch niet helpt.Pergamon schreef: ↑06-03-2019 08:58Ik heb de echo al achter de rug. Zit me toch niet helemaal lekker. 1 van 10 en 1 waarvan ze niet zeker wiste of 'ie nog bij die 10 hoorde (een uitstulpinkje zeg maar) of dat' ie er achter lag. Gegokt op erachter en dan gegokt op 15mm. Vrijdag terug.
Klinkt niet zo heel gek, maar bizar genoeg heb ik het gevoel alsof ik al geovuleerd heb. Kan het niet uitleggen, maar qua lichaam (borsten, afscheiding) en qua 'hoofd' (weer wat somberder) denk ik, verdorie, ik heb ''t toch niet gemist?! De linker eierstok is ook helemaal leeg, terwijl ik altijd wel activiteit in beide eierstokken heb. Kan m'n vinger er niet op leggen, maar het zit me niet lekker.
Kreeg ook een (heel aardig bedoelde!) opmerking van "joh, je schrikt nog steeds zo als ik je aanraak, gaat het wel?" terwijl ik die lichamelijke reactie lastig kan uitzetten. Heb dat al van jongs af aan dat ik het onprettig vind, al die aanrakingen. Lig er voor mijn gevoel juist net een beetje ontspannen bij. Dus ja... kwam een beetje 'bleeeh' uit het ziekenhuis gewandeld. Vingers crossed voor vrijdag, dat ik er gewoon keihard naast zit.
Ik ben wel heel blij met de aanpak van de echoscopistes in mijn ziekenhuis, wat dat betreft: beetje achterover op zo'n bed, handdoek over de bovenbenen en dan de probe met een halve liter glijmiddel een beetje onder die handdoek mikken, zodat ze mij niet aan hoeven te raken. Voor mij werkt dat een stuk beter dan een meter boven de grond gehesen worden in een stoel, voeten in de stijgbeugels en dan dat 'Ik ga nu je schaamlippen spreiden.'
(Ja gynaecologen uit het vorige ziekenhuis, ik bedoel jullie) Dan schoot ik ook twintig centimeter omhoog bij de aanraking. Huuh, rillingen. En hoe vaak ik dan niet bijna weer een meter naar beneden lazerde omdat ik linea recta uit die stoel wilde springen zodra het voorbij was ... 
Je moet niet alles geloven wat je denkt
woensdag 6 maart 2019 om 10:33
Arcticfox1 schreef: ↑06-03-2019 10:07Ik zit nog steeds een beetje in een dip kan ik een hoop vlakken de positieve draai niet vinden
Ik ben wel gaan solliciteren
Wat ontzettend goed van je! Ik hoop echt op een mooie nieuwe baan voor je, even iets leuks om naar uit te kijken!
Je moet niet alles geloven wat je denkt
woensdag 6 maart 2019 om 18:40
Friet met tomatenketchup. Zelfs vegan en nog nooit buikloop van gekregenbotanietje schreef: ↑06-03-2019 10:32Oh zalig! Eh ja, alleen kan natuurlijk ook, had ik kunnen weten ... Ik ga af en toe ook in mijn eentje weg (meestal om aan iets creatiefs te werken) en daar kan ik ook enorm van genieten. Inclusief illegaal gebakje.
Dapper, ach
en die ene keer ranzige friet, achja 
botanietje schreef: ↑06-03-2019 10:32
Vervelend dat je er zo'n raar gevoel bij hebt! Een lijf kan vreemde dingen doen, dus niets is onmogelijk. Zou je dan geovuleerd hebben terwijl je in je eentje de hort op was? Heb je trouwens gezegd, dat je de lichamelijke reactie ook niet in de hand hebt en dat dit voor jouw doen al vrij ontspannen was? Het zal wel heel aardig bedoeld zijn inderdaad, maar ja, als het toch niet helpt.
Ik ben wel heel blij met de aanpak van de echoscopistes in mijn ziekenhuis, wat dat betreft: beetje achterover op zo'n bed, handdoek over de bovenbenen en dan de probe met een halve liter glijmiddel een beetje onder die handdoek mikken, zodat ze mij niet aan hoeven te raken. Voor mij werkt dat een stuk beter dan een meter boven de grond gehesen worden in een stoel, voeten in de stijgbeugels en dan dat 'Ik ga nu je schaamlippen spreiden.'
ja ik heb het gezegd dat het een lichamelijk reactie is en dat ik het ook heb bij de tandarts. Dat is prima ontspannen ben, maar dat er voorlopig niet uit ga krijgen. Ik krijg trouwens nooit een handdoekje. Hier is het vol in de beugels, met je doos VOL naar de mevrouw achter de computer die mee typt met de uitslag, een 'ik ga je nu aanraken' en dan *flop* dat ding er in en lekker even gaan wurmen en vroeten om alles goed te zien. Ach, ze zijn allemaal heel lief, en ze zullen inmiddels niet meer opkijken van een blote doos meer of minder. Maar goed, ik krijg dus altijd zo'n 'schrik schokje' als ze dat ding er in jassen.
donderdag 7 maart 2019 om 07:39
Daisyliz als het goed is heb ik vandaag de terugplaatsing. Ligt eraan hoe de eierstokken eruit zien, en hopelijk hebben de embryo’s zich goed ontwikkeld natuurlijk! Ze hebben de bevruchting via icsi gedaan. Het drinken gaat goed, heb wel een opgezette buik. Voel me sinds vandaag wel een stukje beter, merk wel dat alles echt een aanslag is op mijn lichaam hoor, heb echt geen conditie meer over.
En indd je hebt er maar 1 nodig dus daar hou ik me aan vast! Ik kan alleen gewoon bijna niet meer geloven dat ik echt zwanger zou kunnen worden, maar dat is misschien wel herkenbaar voor jullie?
Arcticfox goed dat je gewoon bent gaan solliciteren! Hopelijk kan je snel de positieve draai weer vinden. Voor mij hielp het altijd om eens flink te gaan sporten, of een flinke wandeling te maken (niet dat het weer daar nu erg lekker voor is). Ik snap je dip, het is zo moeilijk allemaal, maar uiteindelijk kom je er ook weer uit, dat weet ik zeker. Knuffel voor jou!
Pergamon zoals het in jou ziekenhuis gaat, zo gaat het bij ons ook!
Wel allemaal hele fijne artsen en verpleegkundigen dus dat maakt het dan weer goed voor mij!
Lekker dat je er even tussenuit bent geweest helemaal alleen!
Ik vind het zooooo spannend vandaag! Hopelijk is er een goede embryo over om terug te plaatsen en hopelijk kan er nog 1 of meer in de vriezer.
Ben heel benieuwd, ben elke keer bang dat ik telefoon krijg dat ze niet goed door gedeeld zijn en dat de terugplaatsing niet door kan gaan. Of dat straks blijkt dat de eierstokken er toch niet goed genoeg uitzien voor de terugplaatsing.
Ik vond de punctie zo erg, en zelfs al krijg ik een roesje ik zou er echt als een berg tegenop zien. Heb echt nog nooit zoveel pijn gehad. De gynaecoloog heeft wel 5x zijn excuses aangeboden dat het echt niet zo had mogen gaan, blijkbaar heb ik overgevoelige eierstokken en dan 19 follikels helpt niet mee. Dat hij zijn excuses maakte helpt wel voor mijn verwerking..
En indd je hebt er maar 1 nodig dus daar hou ik me aan vast! Ik kan alleen gewoon bijna niet meer geloven dat ik echt zwanger zou kunnen worden, maar dat is misschien wel herkenbaar voor jullie?
Arcticfox goed dat je gewoon bent gaan solliciteren! Hopelijk kan je snel de positieve draai weer vinden. Voor mij hielp het altijd om eens flink te gaan sporten, of een flinke wandeling te maken (niet dat het weer daar nu erg lekker voor is). Ik snap je dip, het is zo moeilijk allemaal, maar uiteindelijk kom je er ook weer uit, dat weet ik zeker. Knuffel voor jou!
Pergamon zoals het in jou ziekenhuis gaat, zo gaat het bij ons ook!
Wel allemaal hele fijne artsen en verpleegkundigen dus dat maakt het dan weer goed voor mij!
Lekker dat je er even tussenuit bent geweest helemaal alleen!
Ik vind het zooooo spannend vandaag! Hopelijk is er een goede embryo over om terug te plaatsen en hopelijk kan er nog 1 of meer in de vriezer.
Ben heel benieuwd, ben elke keer bang dat ik telefoon krijg dat ze niet goed door gedeeld zijn en dat de terugplaatsing niet door kan gaan. Of dat straks blijkt dat de eierstokken er toch niet goed genoeg uitzien voor de terugplaatsing.
Ik vond de punctie zo erg, en zelfs al krijg ik een roesje ik zou er echt als een berg tegenop zien. Heb echt nog nooit zoveel pijn gehad. De gynaecoloog heeft wel 5x zijn excuses aangeboden dat het echt niet zo had mogen gaan, blijkbaar heb ik overgevoelige eierstokken en dan 19 follikels helpt niet mee. Dat hij zijn excuses maakte helpt wel voor mijn verwerking..
donderdag 7 maart 2019 om 09:40
Heel veel succes saartje
Dat je je niet meer kan voorstellen dat je ooit echt zwanger zal kunnen zijn herken ik wel
Daisy wat ontzettend frustrerend voor jou zeg
Hier gisteravond een flinke huilbui gehad waarin ik tegen vriend heb gezegd dat het mij zo spijt dat we door mij geen kinderen kunnen krijgen.
Hij heeft al heel vaak gezegd dat hij dat echt niet zo voelt en we dit samen doen. Maar ik merk bij mijzelf dat het schuldgevoel ergens door mijn hoofd blijft spoken
Dat je je niet meer kan voorstellen dat je ooit echt zwanger zal kunnen zijn herken ik wel
Daisy wat ontzettend frustrerend voor jou zeg
Hier gisteravond een flinke huilbui gehad waarin ik tegen vriend heb gezegd dat het mij zo spijt dat we door mij geen kinderen kunnen krijgen.
Hij heeft al heel vaak gezegd dat hij dat echt niet zo voelt en we dit samen doen. Maar ik merk bij mijzelf dat het schuldgevoel ergens door mijn hoofd blijft spoken
donderdag 7 maart 2019 om 09:41
donderdag 7 maart 2019 om 10:15
Ah ArcticArcticfox1 schreef: ↑07-03-2019 09:40Heel veel succes saartje
Dat je je niet meer kan voorstellen dat je ooit echt zwanger zal kunnen zijn herken ik wel
Daisy wat ontzettend frustrerend voor jou zeg
Hier gisteravond een flinke huilbui gehad waarin ik tegen vriend heb gezegd dat het mij zo spijt dat we door mij geen kinderen kunnen krijgen.
Hij heeft al heel vaak gezegd dat hij dat echt niet zo voelt en we dit samen doen. Maar ik merk bij mijzelf dat het schuldgevoel ergens door mijn hoofd blijft spoken
. Rot he, om dat zo te voelen. Herkenbaar ook. Ik had gisterenavond een soortgelijke bui. Heb tegen mijn vriend geroepen dat we er maar mee moeten kappen. Dat het overduidelijk is dat mijn lijf dit niet kan. Het werkt nooit mee. Het kan niet zwanger worden, het kan geen eispong produceren en als het dan met heel veel hulp eindelijk zwanger is, werkt het mijn kindje ook nog veel te vroeg naar buiten... Blgh. Zo gefrustreerd van mijn lichaam af en toe. Ik heb een gezond gewicht, rook niet, drink zelden, eet gezond, ben jong genoeg... waarom werkt het dan niet?
donderdag 7 maart 2019 om 10:22
.vind het zo rot dat het voor jou herkenbaar is.DaisyLiz schreef: ↑07-03-2019 10:15Ah Arctic
Ik ben ook nog jong genoeg op gewicht, nooit gerookt, drink bijna nooit alcohol. Waarom....
Wat jij schrijft over het gevoel dat je lijf het blijkbaar toch niet kan. Dat voel ik ook
donderdag 7 maart 2019 om 11:40
Arcticfox en daisyliz, ik begrijp jullie schuldgevoel, bij ons ligt de oorzaak voornamelijk bij mijn man maar ik zou er niet aan moeten denken om zonder hem verder te moeten leven. Mijn kinderwens is super groot maar mijn liefde voor hem is minstens zo groot. Voor jullie mannen is dat denk ik hetzelfde, je kiest je partner omdat je van diegene houdt en je leven met diegene wil delen met alles wat daar bij hoort. Ik snap jullie schuldgevoel en het is super kut als je lichaam je in de steek laat maar het traject doe je samen! Jullie zijn kanjers en wij mogen allemaal super trots op onszelf zijn hoe we ons door elke teleurstelling heen slaan! En dat bedoel ik voor alle meiden hier! Ik blijf voor ons allemaal duimen dat onze lang gekoesterde wens uiteindelijk in vervulling mag gaan, gun het jullie allemaal zo erg!
Nog even een ander dingetje, ik ga vanaf vandaag aan de granaatappelsap, heb gehoord dat het een eventuele innesteling kan bevorderen heeft iemand van jullie er wel eens van gehoord?
Nog even een ander dingetje, ik ga vanaf vandaag aan de granaatappelsap, heb gehoord dat het een eventuele innesteling kan bevorderen heeft iemand van jullie er wel eens van gehoord?
donderdag 7 maart 2019 om 11:53
Super lieve woorden Saartje. En ik weet dat je gelijk hebt. Andersom zou ik het ook zo voelen. Maar toch.. het is zo frustrerend..Saartje26 schreef: ↑07-03-2019 11:40Arcticfox en daisyliz, ik begrijp jullie schuldgevoel, bij ons ligt de oorzaak voornamelijk bij mijn man maar ik zou er niet aan moeten denken om zonder hem verder te moeten leven. Mijn kinderwens is super groot maar mijn liefde voor hem is minstens zo groot. Voor jullie mannen is dat denk ik hetzelfde, je kiest je partner omdat je van diegene houdt en je leven met diegene wil delen met alles wat daar bij hoort. Ik snap jullie schuldgevoel en het is super kut als je lichaam je in de steek laat maar het traject doe je samen! Jullie zijn kanjers en wij mogen allemaal super trots op onszelf zijn hoe we ons door elke teleurstelling heen slaan! En dat bedoel ik voor alle meiden hier! Ik blijf voor ons allemaal duimen dat onze lang gekoesterde wens uiteindelijk in vervulling mag gaan, gun het jullie allemaal zo erg!
Nog even een ander dingetje, ik ga vanaf vandaag aan de granaatappelsap, heb gehoord dat het een eventuele innesteling kan bevorderen heeft iemand van jullie er wel eens van gehoord?
Ik drink granaatappelsap ook na een terugplaatsing inderdaad (yak). Baat het niet, dan schaadt het niet is mijn gedachte. Verder: geen (te) koude dranken en warme voeten.
donderdag 7 maart 2019 om 15:36
Saartje26 schreef: ↑07-03-2019 11:40Arcticfox en daisyliz, ik begrijp jullie schuldgevoel, bij ons ligt de oorzaak voornamelijk bij mijn man maar ik zou er niet aan moeten denken om zonder hem verder te moeten leven. Mijn kinderwens is super groot maar mijn liefde voor hem is minstens zo groot. Voor jullie mannen is dat denk ik hetzelfde, je kiest je partner omdat je van diegene houdt en je leven met diegene wil delen met alles wat daar bij hoort. Ik snap jullie schuldgevoel en het is super kut als je lichaam je in de steek laat maar het traject doe je samen! Jullie zijn kanjers en wij mogen allemaal super trots op onszelf zijn hoe we ons door elke teleurstelling heen slaan! En dat bedoel ik voor alle meiden hier! Ik blijf voor ons allemaal duimen dat onze lang gekoesterde wens uiteindelijk in vervulling mag gaan, gun het jullie allemaal zo erg!
Nog even een ander dingetje, ik ga vanaf vandaag aan de granaatappelsap, heb gehoord dat het een eventuele innesteling kan bevorderen heeft iemand van jullie er wel eens van gehoord?
Wat een lieve woorden, Saartje. Ik heb van tijd tot tijd hetzelfde als de andere dames: ik voel me schuldig naar mijn man dat de kinderwens 'door mij' tot nu toe onvervuld is, ook al is er natuurlijk niet echt sprake van schuld. Ook al weet ik dat mijn man liever kinderloos is met mij, dan kinderrijk met een ander (hemel nee, zonder mij werd hij liever gamende kluizenaar achter een stapel pizzadozen vrees ik). Ook al zou ik hem nooit verlaten als ik in zijn schoenen stond. Ja, ondanks al dingen heb ik het er soms moeilijk mee de bottleneck te zijn. Maar je hebt gelijk hoor, het is ons gezamenlijk traject en we slepen elkaar erdoorheen.
Daarbij vind ik ook dat hier allemaal bikkels en kanjers zitten.
Wie wil daar nou geen partner van zijn?Hoe is het gegaan vandaag, Saartje? Ik hoop dat je ondertussen een mooi embryo aan boord hebt!
Je moet niet alles geloven wat je denkt
vrijdag 8 maart 2019 om 10:34
Lieve meiden! Ik heb sinds gistermiddag een mooi 8-cellig embryo in mijn baarmoeder zitten! Nu natuurlijk heel hard duimen en hopen dat hij zich lekker ontwikkeld en daar blijft zitten, super spannend!
Ik heb er zelfs een echo van meegekregen!
Maar jeetje wat is het nu spannend zeg, durf bijna niet eens te plassen, ik weet het stom want het kan gewoon!
Over 12 dagen kan ik testen, de tijd kan me niet snel genoeg gaan.
Ook hebben wij gister te horen gekregen dat we nog 3 cryo’s in de vriezer hebben, ook allemaal van goede kwaliteit dus we zijn heel blij. En ook wel gerustgesteld, als deze niet blijft zitten hebben we nog weer een kans (mits het ontdooien goed gaat).
Ik heb er zelfs een echo van meegekregen!
Maar jeetje wat is het nu spannend zeg, durf bijna niet eens te plassen, ik weet het stom want het kan gewoon!
Over 12 dagen kan ik testen, de tijd kan me niet snel genoeg gaan.
Ook hebben wij gister te horen gekregen dat we nog 3 cryo’s in de vriezer hebben, ook allemaal van goede kwaliteit dus we zijn heel blij. En ook wel gerustgesteld, als deze niet blijft zitten hebben we nog weer een kans (mits het ontdooien goed gaat).
vrijdag 8 maart 2019 om 10:39
Wow wat een goede score zeg! En nu pupo! Super fijn.Saartje26 schreef: ↑08-03-2019 10:34Lieve meiden! Ik heb sinds gistermiddag een mooi 8-cellig embryo in mijn baarmoeder zitten! Nu natuurlijk heel hard duimen en hopen dat hij zich lekker ontwikkeld en daar blijft zitten, super spannend!
Ik heb er zelfs een echo van meegekregen!
Maar jeetje wat is het nu spannend zeg, durf bijna niet eens te plassen, ik weet het stom want het kan gewoon!
Over 12 dagen kan ik testen, de tijd kan me niet snel genoeg gaan.
Ook hebben wij gister te horen gekregen dat we nog 3 cryo’s in de vriezer hebben, ook allemaal van goede kwaliteit dus we zijn heel blij. En ook wel gerustgesteld, als deze niet blijft zitten hebben we nog weer een kans (mits het ontdooien goed gaat).
vrijdag 8 maart 2019 om 10:56
Daisyliz thnx! En nu pupo?
Ik zat even terug te lezen en zag dat jij de laatste keer een blastocyste teruggeplaatst had gekregen, betekent dit dat jullie ziekenhuis pas na 5 dagen invriest? Hoop dat jij ook snel weer voor een terugplaatsing kan gaan! Plaatsen ze terug met hormonen of in de natuurlijke cyclus?
Ik kreeg nog van de arts te horen dat we een week geen gemeenschap mogen hebben, ik niet zwaar mag tillen en niet intensief mag sporten een week. Is dit bij jou ook zo? En weet je dan waarom dat zo is. Dat vergeet ik zelf natuurlijk weer te vragen haha.
Ohh sorry voor alle vragen hoor, maar het is allemaal nog zo nieuw voor me!
Ik zat even terug te lezen en zag dat jij de laatste keer een blastocyste teruggeplaatst had gekregen, betekent dit dat jullie ziekenhuis pas na 5 dagen invriest? Hoop dat jij ook snel weer voor een terugplaatsing kan gaan! Plaatsen ze terug met hormonen of in de natuurlijke cyclus?
Ik kreeg nog van de arts te horen dat we een week geen gemeenschap mogen hebben, ik niet zwaar mag tillen en niet intensief mag sporten een week. Is dit bij jou ook zo? En weet je dan waarom dat zo is. Dat vergeet ik zelf natuurlijk weer te vragen haha.
Ohh sorry voor alle vragen hoor, maar het is allemaal nog zo nieuw voor me!
vrijdag 8 maart 2019 om 11:03
Pregnant Until Proven OtherwiseSaartje26 schreef: ↑08-03-2019 10:56Daisyliz thnx! En nu pupo?
Ik zat even terug te lezen en zag dat jij de laatste keer een blastocyste teruggeplaatst had gekregen, betekent dit dat jullie ziekenhuis pas na 5 dagen invriest? Hoop dat jij ook snel weer voor een terugplaatsing kan gaan! Plaatsen ze terug met hormonen of in de natuurlijke cyclus?
Ik kreeg nog van de arts te horen dat we een week geen gemeenschap mogen hebben, ik niet zwaar mag tillen en niet intensief mag sporten een week. Is dit bij jou ook zo? En weet je dan waarom dat zo is. Dat vergeet ik zelf natuurlijk weer te vragen haha.
Ohh sorry voor alle vragen hoor, maar het is allemaal nog zo nieuw voor me!
Het is een beetje onduidelijk wanneer ze precies invriezen bij mij, maar inderdaad dag 4/5. Ik hoop ook echt dat mijn cyclus een beetje opschiet. Ik ga wel aangeven in het ziekenhuis dat ik het héél vervelend vindt om steeds een wachtcyclus te hebben na een terugplaatsing, omdat het bij mij zo vreselijk lang kan duren. Ik heb ook wel eens een cyclus van 90 dagen gehad.
Ik krijg sowieso een terugplaatsing met hormonen, maar dat komt dus door mijn lange cyclus. Bij mensen met een regelmatige cyclus kiezen ze ook wel voor natuurlijk volgensmij.
In welk ziekenhuis zit jij? Ik vind het zo raar dat de adviezen zo verschillen. Ik heb gewoon gevoetbald na mijn vorige terugplaatsing en ik heb er specifiek naar gevraagd, omdat ik lees dat in Amerika soms zelfs bedrust wordt voorschreven. Maar tegen mij zeiden ze dat er niks is wat ik na de terugplaatsing kon doen om het te bevorderen en dat het embryootje als een klein hagelslagkorreltje in een pot met pindakaas zit. Ik moest vooral wel sporten, want goed voor de bloedsomloop....
vrijdag 8 maart 2019 om 11:05
Wat een mooi bericht Saartje!! En wat spannend! Ik ben keihard voor je aan het duimen!
Ik heb vanochtend weer een echo gehad. Twee eiblaasjes liggen zo strak achter elkaar dat ze geen idee hebben hoe groot de achterste is. De voorste is in elk geval 15,5 mm. Morgen terug en hopen dat het dan wel duidelijk is. In elk geval zetten wij ons 'om de dag' schema weer voort. Bij het weggaan zei de echoscopiste 'het zou een tweeling kunnen worden', waarop ik alleen maar kon zeggen 'ik ben op dit moment met alles tevreden' (en stiekem dacht; kom maar door!! Want ja, veel spannender zwangerschap etc, maar ook: twéé.)
Ik heb vanochtend weer een echo gehad. Twee eiblaasjes liggen zo strak achter elkaar dat ze geen idee hebben hoe groot de achterste is. De voorste is in elk geval 15,5 mm. Morgen terug en hopen dat het dan wel duidelijk is. In elk geval zetten wij ons 'om de dag' schema weer voort. Bij het weggaan zei de echoscopiste 'het zou een tweeling kunnen worden', waarop ik alleen maar kon zeggen 'ik ben op dit moment met alles tevreden' (en stiekem dacht; kom maar door!! Want ja, veel spannender zwangerschap etc, maar ook: twéé.)
vrijdag 8 maart 2019 om 11:29
Wat een mooi nieuws Saartje! Dus ze zijn alle vier goed gaan delen, wat fijn. Kan me voorstellen dat het heel spannende weken zijn om door te komen. Fijn idee dat er nog drie goede embryo's in de vriezer zitten.
* duim duim duim *
Oh ja, die gedachte kwam bij mij ook op toen ik hoorde over de meerlingenkans bij Chlomid. Terwijl ik bij anderen gezien heb hoe bezwaarlijk, risicovol, zorgelijk etc. het kan zijn .... Maar toch: twee! En met een twee-eiige tweeling sluit je toch al risico's uit die je bij een eeneiige kunt hebben, dus van mij mag het. 2>0 Nou, seks ze maar weer!
DaisyLiz schreef: ↑08-03-2019 11:03Ik hoop ook echt dat mijn cyclus een beetje opschiet. Ik ga wel aangeven in het ziekenhuis dat ik het héél vervelend vindt om steeds een wachtcyclus te hebben na een terugplaatsing, omdat het bij mij zo vreselijk lang kan duren. Ik heb ook wel eens een cyclus van 90 dagen gehad.
Pff Daisyliz, ik vind het echt zo vervelend voor je dat het nu zolang duurt. Ik hoop echt dat je cyclus heel snel gaat doorzetten.
@ Arcticfox: ik las over je sollicaties, goed bezig joh!
Je moet niet alles geloven wat je denkt
