Zwanger
alle pijlers
Bevallen: de taboes!
zondag 20 februari 2011 om 22:41
Moeders van het forum, een oproep aan u allen!
Zij die nimmer bevallen zijn zijn nieuwsgierig! Nieuwsgierig naar de taboes, de verhalen waarover nooit gesproken wordt, en de ongemakken waarmee de orde der moeders nog jaren na het natuurgeweld mee te maken krijgt.
Ik open dit nieuwsgierig topic naar aanleiding van het topic " vrijwillige keizersnede", waar vluchtig geschreven wordt over een regiment (post-partum) vaginale ongemakken. Wat staat ons, onbezwangerden, nog allemaal te wachten qua lichamelijk ongemak?
Voor mij zal het geen verschil maken en voedt het alleen mijn ongecompliceerde nieuwsgierigheid. Al draag ik mijn linkerborst ter zijner tijd rechts door paarsgekleurde borstvoeding, of struikel ik over mijn gehavende schaamlippen, de ontmoeting met mijn toekomstige kind is waar ik het voor doe!
Mijn vriendinnen glimlachen flauwtjes als ik vraag naar hun post-partum anatomie, de slachtoffers van de totaalrupturen zwijgen als het graf. Natuurlijk doet de glimlach van de pasgeborene alle hechtingen terstond oplossen, maar .........
......zijn er enkele moeders die eens een tipje van hun slip sluier op zouden willen lichten met betrekken tot de gevolgen van een bevalling voor " down-under"?
Zij die nimmer bevallen zijn zijn nieuwsgierig! Nieuwsgierig naar de taboes, de verhalen waarover nooit gesproken wordt, en de ongemakken waarmee de orde der moeders nog jaren na het natuurgeweld mee te maken krijgt.
Ik open dit nieuwsgierig topic naar aanleiding van het topic " vrijwillige keizersnede", waar vluchtig geschreven wordt over een regiment (post-partum) vaginale ongemakken. Wat staat ons, onbezwangerden, nog allemaal te wachten qua lichamelijk ongemak?
Voor mij zal het geen verschil maken en voedt het alleen mijn ongecompliceerde nieuwsgierigheid. Al draag ik mijn linkerborst ter zijner tijd rechts door paarsgekleurde borstvoeding, of struikel ik over mijn gehavende schaamlippen, de ontmoeting met mijn toekomstige kind is waar ik het voor doe!
Mijn vriendinnen glimlachen flauwtjes als ik vraag naar hun post-partum anatomie, de slachtoffers van de totaalrupturen zwijgen als het graf. Natuurlijk doet de glimlach van de pasgeborene alle hechtingen terstond oplossen, maar .........
......zijn er enkele moeders die eens een tipje van hun slip sluier op zouden willen lichten met betrekken tot de gevolgen van een bevalling voor " down-under"?
zondag 30 oktober 2011 om 19:19
quote:snoopylynn schreef op 30 oktober 2011 @ 19:08:
Ik ga morgen naar de dierenwinkel en koop een cavia. Daar blijft het bij, punt.Wahahaha! Als we het dan toch over bevallen hebben, wist je dat cavia's er 'kant en klaar' uit komen?? (en niet zoals bij honden/katten/konijnen etc doof, kaal of blind) Dat is een heel grappig gezicht!
Ik ga morgen naar de dierenwinkel en koop een cavia. Daar blijft het bij, punt.Wahahaha! Als we het dan toch over bevallen hebben, wist je dat cavia's er 'kant en klaar' uit komen?? (en niet zoals bij honden/katten/konijnen etc doof, kaal of blind) Dat is een heel grappig gezicht!
maandag 31 oktober 2011 om 07:23
quote:bibaatje schreef op 24 oktober 2011 @ 15:00:
@Es (en anderen misschien)
Heel herkenbaar, dat je je niet veel herinnert. had ik ook, door medicijnen en complicaties en dat vond ik heel moeilijk. Ik heb uiteindelijk nog een afspraak gemaakt (ik geloof 5 mnd later) met de gyn en heb de bevalling/ziekenhuistijd uitgebreid doorgesproken met haar. Daarna mijn dossier meegekregen. Dat was heel fijn. Daar stond van uur tot uur in wat er gebeurd was, bijv. ' 14 uur mevrouw wil graag haar kindje zien' etc. Zoiets was voor mij erg waardevol omdat ik me dat echt niet herinner. Ook een soort bewijs dat ik mijn kind blijkbaar nogwel enigszins interessant vond ondanks mijn conditie
Als je last houdt hiervan zou ik zeker nog een nieuwe afspraak maken, hoort gewoon bij nazorg hoor.Oooooh dat ga ik ook vragen! Ik weet echt niet meer wat er allemaal gebeurd was.. Beenprik, slaappillen, asperine's, endorfine van je lichaam zelf. Ik ben zo diep in slaap gevallen tussen elke wee dat ik elke keer in paniek raakte als ik wakker werd van de pijn! Net of je ineens wakker word op de snelweg en merkt dat je 200km rijd en niet weet hoe je er gekomen bent! Ik heb uiteindelijk 3 infusen en een hartfilmpje gekregen tussendoor, maar ik wil gewoon precies weten hoe het allemaal zit!
@Es (en anderen misschien)
Heel herkenbaar, dat je je niet veel herinnert. had ik ook, door medicijnen en complicaties en dat vond ik heel moeilijk. Ik heb uiteindelijk nog een afspraak gemaakt (ik geloof 5 mnd later) met de gyn en heb de bevalling/ziekenhuistijd uitgebreid doorgesproken met haar. Daarna mijn dossier meegekregen. Dat was heel fijn. Daar stond van uur tot uur in wat er gebeurd was, bijv. ' 14 uur mevrouw wil graag haar kindje zien' etc. Zoiets was voor mij erg waardevol omdat ik me dat echt niet herinner. Ook een soort bewijs dat ik mijn kind blijkbaar nogwel enigszins interessant vond ondanks mijn conditie
Als je last houdt hiervan zou ik zeker nog een nieuwe afspraak maken, hoort gewoon bij nazorg hoor.Oooooh dat ga ik ook vragen! Ik weet echt niet meer wat er allemaal gebeurd was.. Beenprik, slaappillen, asperine's, endorfine van je lichaam zelf. Ik ben zo diep in slaap gevallen tussen elke wee dat ik elke keer in paniek raakte als ik wakker werd van de pijn! Net of je ineens wakker word op de snelweg en merkt dat je 200km rijd en niet weet hoe je er gekomen bent! Ik heb uiteindelijk 3 infusen en een hartfilmpje gekregen tussendoor, maar ik wil gewoon precies weten hoe het allemaal zit!
maandag 31 oktober 2011 om 23:55
Misschien heb ik deze vraag als eens eerder ergens gesteld, maar ben het antwoord dan weer vergeten. Na hoeveel tijd hadden jullie weer seks? Het lijkt me vreselijk eng om na een bevalling weer seks te hebben. Gaat dat wel goed? Kan het nog? Hoe reageert mijn lichaam daar op? Dat soort dingen. En ik ben nog niet eens zwanger 
.
.
Fortis et liber
dinsdag 1 november 2011 om 08:40
Dat zal per persoon verschillen Thaisweetchilli. Toevalig is mijn schoonzusje 5 weken geleden bevallen en ze zei me vorige week dat ze nog wist dat ik zo'n 6 weken na de bevalling tegen haar had gezegd dat het in de slaapkamer nog erg rustig was omdat ik totaaaaal geen behoefte had aan seks. Zij vond dat toen raar maar nu heeft ze zelf ook nog geen zin. Het ligt er denk ik ook aan hoe snel je herstelt. Ik herstelde heel snel maar heb best lang gevloeid. Mijn schoonzusje heeft een totaalruptuur gehad en is er gewoon nog niet helemaal bovenop. Ik kan me ook niet meer precies herinneren wanneer het bij ons weer voor het eerst gebeurde maar het zal wel rond de 7 of misschien 8 weken na de bevalling geweest zijn. Het is dan wel even spannend maar ik heb totaal geen last gehad.
dinsdag 1 november 2011 om 09:03
Hier pas weer gezelligheid in de slaapkamer nadat het vloeien was gestopt en ik enigszins vrede heb gekregen met mijn nieuwe lijf (dat van een moeder) dat was denk ik na een maand of 3 na de bevalling.
Sex tijdens de zwangerschap vond ik dan wel weer erg prettig. Wat ik vooral grappig vond is dat een orgasme een stuk intenser voelde en dat je de baby dan heel goed kon zien en voelen in mijn buik. Bovendien helpt een orgasme ook erg goed tegen harde buiken (bij mij iig wel)
Sex tijdens de zwangerschap vond ik dan wel weer erg prettig. Wat ik vooral grappig vond is dat een orgasme een stuk intenser voelde en dat je de baby dan heel goed kon zien en voelen in mijn buik. Bovendien helpt een orgasme ook erg goed tegen harde buiken (bij mij iig wel)
dinsdag 1 november 2011 om 10:26
Ik had van tevoren ergens gelezen dat bevallen/persen voelt alsof je een bloemkool uit moet poepen... Vond dit best een goede beschrijving
Ik had volgens de verloskundige 'talent' voor bevallen en ze vond het een bevalling uit het boekje. Ik vond het alsnog redelijk traumatisch en heel heftig. Wel dacht ik al na een paar dagen 'ik wil nog meer kinderen'. Nu, na 6 weken, nog geen sex gehad maar begint nu wel weer een beetje te kriebelen.
Vind de kraamtijd trouwens ook best heftig. Een lijf wat niet echt mee werkt, ontstoken hechtingen en borsten, urine verlies en vooral heel moe door gebroken nachten.
Ondanks alles ook enorm genieten
Ik had volgens de verloskundige 'talent' voor bevallen en ze vond het een bevalling uit het boekje. Ik vond het alsnog redelijk traumatisch en heel heftig. Wel dacht ik al na een paar dagen 'ik wil nog meer kinderen'. Nu, na 6 weken, nog geen sex gehad maar begint nu wel weer een beetje te kriebelen.
Vind de kraamtijd trouwens ook best heftig. Een lijf wat niet echt mee werkt, ontstoken hechtingen en borsten, urine verlies en vooral heel moe door gebroken nachten.
Ondanks alles ook enorm genieten
woensdag 2 november 2011 om 09:43
Door dit topic ga ik de voordelen van een keizersnede ook opeens inzien...
Ben nu 14 weken zwanger van een tweeling en hoop dat de twee beiden met hoofdjes naar beneden liggen en ik op natuurlijke wijze kan bevallen. Anders wordt het keizersnede, maarja daar zijn alle horrorverhalen natuurlijk ook over te vertellen...
Ben nu 14 weken zwanger van een tweeling en hoop dat de twee beiden met hoofdjes naar beneden liggen en ik op natuurlijke wijze kan bevallen. Anders wordt het keizersnede, maarja daar zijn alle horrorverhalen natuurlijk ook over te vertellen...
woensdag 2 november 2011 om 14:18
Wij hadden na ongeveer 6 weken weer voor t eerst sex, t was niet heel spannend. Het heeft wel even geduurd voordat het weer even leuk was als daarvoor. Vaak ben je toch vermoeid of de baby wordt ineens wakker (een echte libido killer, haha).
Ik heb trouwens geen last gehad, ook niet van droogheid van de bv. Maar goed ik had dan ook niet zoveel schade, maar 3 hechtingen.
Ik heb trouwens geen last gehad, ook niet van droogheid van de bv. Maar goed ik had dan ook niet zoveel schade, maar 3 hechtingen.
donderdag 3 november 2011 om 12:17
quote:abcdefg2009 schreef op 02 november 2011 @ 09:43:
Door dit topic ga ik de voordelen van een keizersnede ook opeens inzien...
Ben nu 14 weken zwanger van een tweeling en hoop dat de twee beiden met hoofdjes naar beneden liggen en ik op natuurlijke wijze kan bevallen. Anders wordt het keizersnede, maarja daar zijn alle horrorverhalen natuurlijk ook over te vertellen...
Pfff.... ik ben nu precies zes maanden geleden bevallen via een keizersnee. Ik dacht dat het goed ging aan het eind van mijn verlof, maar zodra ik weer ging werken ging het dus helemaal fout. Ondanks een eeuwenlang verlof van 5 maanden, ben ik nu, na 5 weken werken, door de ARBO arts voor 25% ziek gemeld, omdat ik de werkweek gewoon niet vol krijg, vanwege pijn in mijn buik (litteken) en veels te weinig energie.
Al bij huisarts en gynaecoloog geweest, maar 'gelukkig' heb ik niks... "het duurt een jaar mevrouw, voor zo'n litteken helemaal geheeld is. Als u dan nog last heeft, moet u maar eens terugkomen'.
In de tussentijd ben ik dus alleen maar moe, moet ik 's avonds na het werk een andere broek aantrekken om nog lekker op de bank te kunnen zitten en zijn er bij het sporten nog steeds veel oefeningen die ik niet kan doen waardoor ik me iedere keer weer geconfronteerd voel met mijn 'handicap'.
Door dit topic ga ik de voordelen van een keizersnede ook opeens inzien...
Ben nu 14 weken zwanger van een tweeling en hoop dat de twee beiden met hoofdjes naar beneden liggen en ik op natuurlijke wijze kan bevallen. Anders wordt het keizersnede, maarja daar zijn alle horrorverhalen natuurlijk ook over te vertellen...
Pfff.... ik ben nu precies zes maanden geleden bevallen via een keizersnee. Ik dacht dat het goed ging aan het eind van mijn verlof, maar zodra ik weer ging werken ging het dus helemaal fout. Ondanks een eeuwenlang verlof van 5 maanden, ben ik nu, na 5 weken werken, door de ARBO arts voor 25% ziek gemeld, omdat ik de werkweek gewoon niet vol krijg, vanwege pijn in mijn buik (litteken) en veels te weinig energie.
Al bij huisarts en gynaecoloog geweest, maar 'gelukkig' heb ik niks... "het duurt een jaar mevrouw, voor zo'n litteken helemaal geheeld is. Als u dan nog last heeft, moet u maar eens terugkomen'.
In de tussentijd ben ik dus alleen maar moe, moet ik 's avonds na het werk een andere broek aantrekken om nog lekker op de bank te kunnen zitten en zijn er bij het sporten nog steeds veel oefeningen die ik niet kan doen waardoor ik me iedere keer weer geconfronteerd voel met mijn 'handicap'.
donderdag 3 november 2011 om 14:30
quote:abcdefg2009 schreef op 02 november 2011 @ 09:43:
Door dit topic ga ik de voordelen van een keizersnede ook opeens inzien...
Ben nu 14 weken zwanger van een tweeling en hoop dat de twee beiden met hoofdjes naar beneden liggen en ik op natuurlijke wijze kan bevallen. Anders wordt het keizersnede, maarja daar zijn alle horrorverhalen natuurlijk ook over te vertellen...
Mij is het fysieke aspect van een keizersnede heel erg mee gevallen maar het emotionele heel erg tegengevallen. Wat dat laatste betreft schijnt het wel behoorlijk te schelen als je keizersnede gepland is.
Misschien handig om van te voren al iets over te lezen/bij stil te staan, voor mij kwam het echt als een verrassing.
Door dit topic ga ik de voordelen van een keizersnede ook opeens inzien...
Ben nu 14 weken zwanger van een tweeling en hoop dat de twee beiden met hoofdjes naar beneden liggen en ik op natuurlijke wijze kan bevallen. Anders wordt het keizersnede, maarja daar zijn alle horrorverhalen natuurlijk ook over te vertellen...
Mij is het fysieke aspect van een keizersnede heel erg mee gevallen maar het emotionele heel erg tegengevallen. Wat dat laatste betreft schijnt het wel behoorlijk te schelen als je keizersnede gepland is.
Misschien handig om van te voren al iets over te lezen/bij stil te staan, voor mij kwam het echt als een verrassing.
donderdag 3 november 2011 om 22:07
Wat niemand mij verteld heeft (ik heb niet alles gelezen van dit topic) maar ik ben sinds mijn bevalling een maand terug nog steeds volledig incontinent.
Ik heb een bevalling volgens het boekje gehad (aldus de verloskundige maar ik vond het best pijnlijk en zwaar)
Wat ik wel een wonder vond was dat ikzelf en mijn lichaam blijkbaar veel sterker is dan ik ooit gedacht had! En dat ik geen spierpijn had de volgende dag!
Ik heb een bevalling volgens het boekje gehad (aldus de verloskundige maar ik vond het best pijnlijk en zwaar
) Wat ik wel een wonder vond was dat ikzelf en mijn lichaam blijkbaar veel sterker is dan ik ooit gedacht had! En dat ik geen spierpijn had de volgende dag!
vrijdag 4 november 2011 om 08:09
quote:thaisweetchili schreef op 31 oktober 2011 @ 23:55:
Misschien heb ik deze vraag als eens eerder ergens gesteld, maar ben het antwoord dan weer vergeten. Na hoeveel tijd hadden jullie weer seks? Het lijkt me vreselijk eng om na een bevalling weer seks te hebben. Gaat dat wel goed? Kan het nog? Hoe reageert mijn lichaam daar op? Dat soort dingen. En ik ben nog niet eens zwanger.Sex gaat opzich wel, alleen doet het zeer als vriend langs de plekjes gaat waar ik gehecht was! Ik moet het na het vrijen echt een paar dagen laten rusten!
Misschien heb ik deze vraag als eens eerder ergens gesteld, maar ben het antwoord dan weer vergeten. Na hoeveel tijd hadden jullie weer seks? Het lijkt me vreselijk eng om na een bevalling weer seks te hebben. Gaat dat wel goed? Kan het nog? Hoe reageert mijn lichaam daar op? Dat soort dingen. En ik ben nog niet eens zwanger
.Sex gaat opzich wel, alleen doet het zeer als vriend langs de plekjes gaat waar ik gehecht was! Ik moet het na het vrijen echt een paar dagen laten rusten!
zaterdag 5 november 2011 om 12:38
Tja mijn vriendin heeft 2 keizersnedes from hell gehad, dus ik ga toch maar voor de natural way... Als je nog geen 24 uur na je bevalling (die 42 uur duurde!!) al zegt dat je het zo nog een keer zou doen, hoe erg was het dan? Na 30 uur bevallen riep ik trouwens heel wat anders hoor
Seks na de bevalling was weer even heel eng en inderdaad de plek waar ik inwendig was gehecht was erg gevoelig, maar het al snel goed gekomen.
Seks na de bevalling was weer even heel eng en inderdaad de plek waar ik inwendig was gehecht was erg gevoelig, maar het al snel goed gekomen.
zaterdag 5 november 2011 om 14:37
haha ik zou dit topic echt niet willen en durven lezen op het moment dat ik zwanger zou zijn (of daarvoor).
Nu ik zelf ruim een half jaar terug een bevalling gehad heb vind ik het wel grappig om te lezen.
Heb zelf geen horrorbevalling gehad gelukkig. Ingeleid, halve dag later braken de vliezen en ging het zeer snel. Weeen waren zeer heftig, dat was geen pretje. Ik vroeg om een prik maar het was al te laat want ik had al 10cm ontsluiting. Uur later (dacht dat dat wel sneller zou gaan maar moest toch een uur persen.................) was ze geboren. Achteraf gezien denk ik: een superbevalling, moest ik daar nou zo tegenop zien. Maar als ik echt goed erover nadenk kan ik me toch ook nog wel herinneren dat het echt pijn deed die weeen. Persen vond ik wel meevallen. Het is in mijn geval dus echt wel zo dat je het gewoon vergeet hoe vervelend het was. Als iemand er nu naar zou vragen zou ik echt zeggen dat het reuze meeviel en best makkelijk ging. Maar op dat moment vond ik het echt niet grappig.
Nu ik zelf ruim een half jaar terug een bevalling gehad heb vind ik het wel grappig om te lezen.
Heb zelf geen horrorbevalling gehad gelukkig. Ingeleid, halve dag later braken de vliezen en ging het zeer snel. Weeen waren zeer heftig, dat was geen pretje. Ik vroeg om een prik maar het was al te laat want ik had al 10cm ontsluiting. Uur later (dacht dat dat wel sneller zou gaan maar moest toch een uur persen.................) was ze geboren. Achteraf gezien denk ik: een superbevalling, moest ik daar nou zo tegenop zien. Maar als ik echt goed erover nadenk kan ik me toch ook nog wel herinneren dat het echt pijn deed die weeen. Persen vond ik wel meevallen. Het is in mijn geval dus echt wel zo dat je het gewoon vergeet hoe vervelend het was. Als iemand er nu naar zou vragen zou ik echt zeggen dat het reuze meeviel en best makkelijk ging. Maar op dat moment vond ik het echt niet grappig.
zaterdag 5 november 2011 om 19:07
Mijn bevalling is alweer bijna een jaar geleden, maar ik kan het me nog als de dag van gisteren herinneren. Qua pijnniveau vond ik het behoorlijk heftig, maar ik had dan ook alleen maar rugweeen die vanaf het begin al gelijk om de 5 minuten kwamen. Ik weet nog dat ik ook die ctg-band om mijn buik zo verschrikkelijk vervelend vond. Na 13 uur mocht ik eindelijk gaan persen. De persweeen vond ik qua pijnniveau beter te doen dan de gewone weeen (sorry, kan hier geen trema maken op m'n laptop). Dat neemt niet weg dat ik nog een dikke 2 uur heb moeten persen om zoonlief te lanceren. Heb het gevoel dat ik het helemaal op eigen kracht heb gedaan, heb namelijk werkelijk waar geen enkele samentrekking of wee in m'n buik gevoeld. Weet eigenlijk niet of dat normaal is (?), volgens mij niet. Samenvattend: ja, bij mij deed de bevalling f***ing zeer! Maar die pijn heb ik er graag voor over, gezien wat je ervoor terug krijgt .
Na de bevalling heb ik nog weken enorm last en pijn gehad met mijn stoelgang door aambeien die door het persen waren ontstaan. Ook sex was de eerste paar maanden nog pijnlijk (ik heb een inwendig scheurtje plus een knip gehad), maar wonderwel zijn alle klachten gelukkig verdwenen. Blij dat het menselijk organisme zo flexibel is!
Na de bevalling heb ik nog weken enorm last en pijn gehad met mijn stoelgang door aambeien die door het persen waren ontstaan. Ook sex was de eerste paar maanden nog pijnlijk (ik heb een inwendig scheurtje plus een knip gehad), maar wonderwel zijn alle klachten gelukkig verdwenen. Blij dat het menselijk organisme zo flexibel is!
zaterdag 5 november 2011 om 20:27
quote:oetietoetie schreef op 03 november 2011 @ 22:07:
Wat niemand mij verteld heeft (ik heb niet alles gelezen van dit topic) maar ik ben sinds mijn bevalling een maand terug nog steeds volledig incontinent.
Ik heb een bevalling volgens het boekje gehad (aldus de verloskundige maar ik vond het best pijnlijk en zwaar)
Wat ik wel een wonder vond was dat ikzelf en mijn lichaam blijkbaar veel sterker is dan ik ooit gedacht had! En dat ik geen spierpijn had de volgende dag!Daar moet je wel even op letten, na een paar dagen kon ik namelijk een klein plasje alweer ophouden. Ben wel snel weer begonnen met bekkenbodemoefeningen. Vraag even als je op nacontrole gaat bij je vk of het normaal is.
Wat niemand mij verteld heeft (ik heb niet alles gelezen van dit topic) maar ik ben sinds mijn bevalling een maand terug nog steeds volledig incontinent.
Ik heb een bevalling volgens het boekje gehad (aldus de verloskundige maar ik vond het best pijnlijk en zwaar
) Wat ik wel een wonder vond was dat ikzelf en mijn lichaam blijkbaar veel sterker is dan ik ooit gedacht had! En dat ik geen spierpijn had de volgende dag!Daar moet je wel even op letten, na een paar dagen kon ik namelijk een klein plasje alweer ophouden. Ben wel snel weer begonnen met bekkenbodemoefeningen. Vraag even als je op nacontrole gaat bij je vk of het normaal is.
zaterdag 5 november 2011 om 20:59
quote:oetietoetie schreef op 03 november 2011 @ 22:07:
Wat niemand mij verteld heeft (ik heb niet alles gelezen van dit topic) maar ik ben sinds mijn bevalling een maand terug nog steeds volledig incontinent.
Ik heb een bevalling volgens het boekje gehad (aldus de verloskundige maar ik vond het best pijnlijk en zwaar)
Wat ik wel een wonder vond was dat ikzelf en mijn lichaam blijkbaar veel sterker is dan ik ooit gedacht had! En dat ik geen spierpijn had de volgende dag!
Een heel makkelijke oefening om de spieren te trainen is plat op bed liggen en dan 1 been gestrekt optrekken waarbij je je tenen naar je neus toe trekt. (niet met je hand gewoon je tenen naar je neus buigen) Je houdt je been gestrekt en je tenen naar je neus en dat 10 tellen. Dan je andere been 10 tellen. En dat 10 keer achter elkaar. liefst even 2 keer per dag.
Lijkt me erg vervelend om altijd last van te hebben. Ik heb wel last met plas ophouden als ik moet hoesten of als ik spring. In de kraamweek was ik ook verkouden en moest ik vreselijk hoesten waardoor ik mijn urine maar moeilijk op kon houden.
Wat niemand mij verteld heeft (ik heb niet alles gelezen van dit topic) maar ik ben sinds mijn bevalling een maand terug nog steeds volledig incontinent.
Ik heb een bevalling volgens het boekje gehad (aldus de verloskundige maar ik vond het best pijnlijk en zwaar
) Wat ik wel een wonder vond was dat ikzelf en mijn lichaam blijkbaar veel sterker is dan ik ooit gedacht had! En dat ik geen spierpijn had de volgende dag!
Een heel makkelijke oefening om de spieren te trainen is plat op bed liggen en dan 1 been gestrekt optrekken waarbij je je tenen naar je neus toe trekt. (niet met je hand gewoon je tenen naar je neus buigen) Je houdt je been gestrekt en je tenen naar je neus en dat 10 tellen. Dan je andere been 10 tellen. En dat 10 keer achter elkaar. liefst even 2 keer per dag.
Lijkt me erg vervelend om altijd last van te hebben. Ik heb wel last met plas ophouden als ik moet hoesten of als ik spring. In de kraamweek was ik ook verkouden en moest ik vreselijk hoesten waardoor ik mijn urine maar moeilijk op kon houden.
maandag 7 november 2011 om 22:05
Het raarste wat ik had waren allemaal kleine vergroeiinkjes in de poes regio. Bleken kleine stukjes dood vlees te zijn en komt door de zwangerschaps homonen.
. Het erge is dat het onwijs leek op wratjes en ik al overtuigd was dat het een soa was en mn ex wel buiten de pot gepist moest hebben. Gelukkig heb ik tot 10 geteld en de ex niet van 13 hoog uit het raam gegooid( plan 1)
Maar ben ik eerst naar de huisarts gegaan ( plan 2).
Wat ik wel geweldig vond was dat nadat ze mij gehecht hadden voor het knipje de boel ineens nog strakker was dan op mn 17e
. Het erge is dat het onwijs leek op wratjes en ik al overtuigd was dat het een soa was en mn ex wel buiten de pot gepist moest hebben. Gelukkig heb ik tot 10 geteld en de ex niet van 13 hoog uit het raam gegooid( plan 1)Maar ben ik eerst naar de huisarts gegaan ( plan 2).
Wat ik wel geweldig vond was dat nadat ze mij gehecht hadden voor het knipje de boel ineens nog strakker was dan op mn 17e
