Zwanger
alle pijlers
Bevalling blunders
woensdag 7 oktober 2015 10:54
Hallo allemaal,
Misschien bestaat een topic als dit al, maar ik kan hem niet vinden. Ik ben inmiddels zwanger van mijn tweede kindje en nou lijkt het me heel leuk om goede bevallingsverhalen te lezen. Geen horror verhalen maar juist van die mooie anekdotes die op het moment zelf misschien niet leuk zijn, maar achteraf best wel grappig blijken!
Om de spits af te bijten, ik heb er al een aantal verzameld van vriendinnen:
Vriendin A wist het geslacht van hun kindje niet. Na 8 cm ontsluiting was er een wisseling van de wacht in het ziekenhuis. En de nieuwe verloskundige zei bij binnenkomst: zooo, jullie dochter is al een aardig eind op weg zie ik!
Vriendin B wilde graag thuis bevallen, maar na uren weeen bleef ze maar op 2 cm zitten. Toch maar naar het ziekenhuis. Vriendlief was zo zenuwachtig dat hij te hard wegreed en veel te hard over de hobbel aan het einde van de straat scheurde (AU!) eenmaal in het ziekenhuis aangekomen bleek ze volledige ontsluiting te hebben! Lang leven de hobbel!
En de laatste die ik weet..
Na een tijdlang weeen werd vriendlief van mijn mede zwangerschapscursusist er niet relaxter op. Omdat ze zo gek werd van zijn (natuurlijk goedbedoelde) hulp vroeg ze hem ananas te maken voor haar. Niet dat ze ook maar iets wilde eten, maar met een verse ananas snijden was hij tenminste even een kwartiertje bezig zonder dat hij zenuwachtig om haar heen dartelde.
Ik word er vrolijk van ben benieuwd of jullie ook goede anekdotes hebben!
Misschien bestaat een topic als dit al, maar ik kan hem niet vinden. Ik ben inmiddels zwanger van mijn tweede kindje en nou lijkt het me heel leuk om goede bevallingsverhalen te lezen. Geen horror verhalen maar juist van die mooie anekdotes die op het moment zelf misschien niet leuk zijn, maar achteraf best wel grappig blijken!
Om de spits af te bijten, ik heb er al een aantal verzameld van vriendinnen:
Vriendin A wist het geslacht van hun kindje niet. Na 8 cm ontsluiting was er een wisseling van de wacht in het ziekenhuis. En de nieuwe verloskundige zei bij binnenkomst: zooo, jullie dochter is al een aardig eind op weg zie ik!
Vriendin B wilde graag thuis bevallen, maar na uren weeen bleef ze maar op 2 cm zitten. Toch maar naar het ziekenhuis. Vriendlief was zo zenuwachtig dat hij te hard wegreed en veel te hard over de hobbel aan het einde van de straat scheurde (AU!) eenmaal in het ziekenhuis aangekomen bleek ze volledige ontsluiting te hebben! Lang leven de hobbel!
En de laatste die ik weet..
Na een tijdlang weeen werd vriendlief van mijn mede zwangerschapscursusist er niet relaxter op. Omdat ze zo gek werd van zijn (natuurlijk goedbedoelde) hulp vroeg ze hem ananas te maken voor haar. Niet dat ze ook maar iets wilde eten, maar met een verse ananas snijden was hij tenminste even een kwartiertje bezig zonder dat hij zenuwachtig om haar heen dartelde.
Ik word er vrolijk van ben benieuwd of jullie ook goede anekdotes hebben!
woensdag 7 oktober 2015 13:06
mijn eerste bevalling werd ingeleid en de gynaecoloog verwachtte een lange zit, dus man kreeg een lekkere warme maaltijd voorgeschoteld. Bloemkool. De bevalling ging veel en veel sneller dan verwacht, tegen die weeënstorm was niet op te puffen, maar mijn man deed toch dappere pogingen om mee te puffen, zijn bloemkooladem in mijn gezicht blazend. Ik ging nog net niet over mijn nek, maar heb hem wel niet al te vriendelijk duidelijk gemaakt dat hij moest optiefen met die bloemkooladem.
Toen zoon er eenmaal was mocht ik een paar uur later samen met een verpleegkundige naar de wc stiefelen, maar toen ik mijn onderbroek met megakraamverband naar beneden deed kwam er ineen een enorme golf bloed mee, mijn sloffen en de vloer waren doorweekt. De verpleegkundige plantte me op de wc en rende terug om mijn bed en een gynaecoloog te halen. Ik dacht dat het vrij normaal was om flink te bloeden, maar blijkbaar was dit een beetje te veel.
Bij zoon nummer 2 braken 's nachts mijn vliezen. Baby was nog niet ingedaald, dus ik had de instructie gekregen te blijven liggen. Ik stoot mijn man aan en meldt dat ie de verloskundige moet bellen omdat mijn vliezen zijn gebroken. "Huh?" Was de reactie van mijn man. "Er moeten toch zes gaten in?" Was hij in zijn droom een technisch probleem aan het oplossen.
Tijdens de bevalling liep ik een totaalruptuur op en er werd een gynaecoloog uit bed gebeld om me te hechten. Doordat hij mijn anus ook verdoofd had had had ik geen controle en liet ik een scheet in zijn gezicht. Gelukkig was het lucht en geen andere substantie.
Toen zoon er eenmaal was mocht ik een paar uur later samen met een verpleegkundige naar de wc stiefelen, maar toen ik mijn onderbroek met megakraamverband naar beneden deed kwam er ineen een enorme golf bloed mee, mijn sloffen en de vloer waren doorweekt. De verpleegkundige plantte me op de wc en rende terug om mijn bed en een gynaecoloog te halen. Ik dacht dat het vrij normaal was om flink te bloeden, maar blijkbaar was dit een beetje te veel.
Bij zoon nummer 2 braken 's nachts mijn vliezen. Baby was nog niet ingedaald, dus ik had de instructie gekregen te blijven liggen. Ik stoot mijn man aan en meldt dat ie de verloskundige moet bellen omdat mijn vliezen zijn gebroken. "Huh?" Was de reactie van mijn man. "Er moeten toch zes gaten in?" Was hij in zijn droom een technisch probleem aan het oplossen.
Tijdens de bevalling liep ik een totaalruptuur op en er werd een gynaecoloog uit bed gebeld om me te hechten. Doordat hij mijn anus ook verdoofd had had had ik geen controle en liet ik een scheet in zijn gezicht. Gelukkig was het lucht en geen andere substantie.
woensdag 7 oktober 2015 13:10
Leuk topic.
Tijdens het persen zag je op een gegeven moment het hoofdje, man kijkt die Coentunnel in en ziet dat ze er bijna was. Hij kreeg zoveel motivatie dat hij half mijn nek brak. Hij dacht hoe sneller die kin op de borst ligt hoe sneller de baby er is. Dat ik geen diepe adem kon nemen was bijzaak.
Tijdens het persen zag je op een gegeven moment het hoofdje, man kijkt die Coentunnel in en ziet dat ze er bijna was. Hij kreeg zoveel motivatie dat hij half mijn nek brak. Hij dacht hoe sneller die kin op de borst ligt hoe sneller de baby er is. Dat ik geen diepe adem kon nemen was bijzaak.
woensdag 7 oktober 2015 13:11
woensdag 7 oktober 2015 13:17
Tijdens de weeën waren mijn vriend en ik film aan het kijken. Toen de VK kwam (film op pauze) checken constateerde ze 7cm. Dan moeten we nu wel gaan als je in het ziekenhuis wil bevallen, zei ze.
'Maar de film is nog niet afgelopen', reageerde ik verontwaardigd volgens mijn vriend.![😂]()
(Twintig minuten later kwam de baby in het ziekenhuis)
'Maar de film is nog niet afgelopen', reageerde ik verontwaardigd volgens mijn vriend.
(Twintig minuten later kwam de baby in het ziekenhuis)
woensdag 7 oktober 2015 13:20
Nummer 2 was zo snel dat ik ben bevallen tijdens een routine-check bij de verloskundige. Gelukkig was man mee (was al ruim 41 weken) en binnen 20 minuten is hij geboren. Mijn moeder, die op dat moment de jongste, paste wist van niks (vonden we wel grappig) en ging ook gewoon verder met stofzuigen toen we binnenkwamen . Ze schrok zich te pletter toen we het pakketje onder haar neus hielde..
Bij nummer 3 was ik als de dood dat het weer zo'n stortbevalling zou worden.. Na 40 weken durfde ik niet eens alleen de straat meer op. Gelukkig viel dit mee.
Bij nummer 3 was ik als de dood dat het weer zo'n stortbevalling zou worden.. Na 40 weken durfde ik niet eens alleen de straat meer op. Gelukkig viel dit mee.
woensdag 7 oktober 2015 13:22
Tijdens mijn eerste bevalling kreeg mijn man een telefoontje van een collega. Ik kreeg op dat moment een wee. Hij zei tegen die collega" ik bel je zo terug ik zit midden in een wee" haha.
Toen ons zoontje geboren was zei hij 10
Minuten later."Volgende maand de volgende"??
Hij had wel vaker van dat soort uitspraken. Ik was hoogzwanger en we hadden seks. Zei ik ja ik ben weer zwanger!! Haha hij geloofde dat dus echt:p
Toen ons zoontje geboren was zei hij 10
Minuten later."Volgende maand de volgende"??
Hij had wel vaker van dat soort uitspraken. Ik was hoogzwanger en we hadden seks. Zei ik ja ik ben weer zwanger!! Haha hij geloofde dat dus echt:p
)
woensdag 7 oktober 2015 13:37
Toen ik, bij de bevalling van mijn eerste zoon, de gynaecologe (in opleiding) een schaar zag pakken, vroeg ik:"wat gaan we doen??" Ze zei, dat ze verwachtte dat er nog 3 pers weeën nodig waren en dat ze voor de zekerheid de schaar erbij hield zodat zodat ze een knip kon geven. Door die opmerking werd het dus maar 1 perswee voordat mijn zoon er was. Niet zonder schade dus. Geen probleem, ik lag met een grote grijns in mijn bed toen de gynaecologe ging hechten. Mijn man zei later:" ik had eerder als zij in de gaten, dat er iets niet klopte. Wat zij had gefabriceerd, was niet wat ik me herinnerde hoe het er oorspronkelijk uitzag." Inderdaad, ze hield, toen ze bijna klaar was, een stukje over...... Hechtingen eruit, eind van het bed neergeklapt, een extra lamp aan en overnieuw beginnen. Zes weken later, toen het allemaal weer geheeld was, zei mijn man tegen me ( hij hield het helingsproces in de gaten): " Zoals ik het nu bekijk, hebben we 2 opties. Of we moeten terug naar de gynaecoloog, of we moeten vanaf nu celibatair gaan leven." Ik was zo goed als dichtgegroeid....
Dus weer naar de gynaecoloog (gelukkig mijn oude, vertrouwde), onder narcose (doodsklap voor mijn borstvoeding) en weer weken van badedas-badjes en op harde ondergrond zitten.
Dus weer naar de gynaecoloog (gelukkig mijn oude, vertrouwde), onder narcose (doodsklap voor mijn borstvoeding) en weer weken van badedas-badjes en op harde ondergrond zitten.
woensdag 7 oktober 2015 13:48
Oh god ja, ik kan mijn bevalling nog goed herinneren, ondertussen alweer ruim 6 maanden geleden.
Ik had heel heftige rug weeën en aangezien ik 3 hernia's en versleten onderrugwervels heb was de ruggenprik niet 100% gelukt, dus de laatste paar centimeters ontsluiting waren een hel en kreeg ik nog een morfine-infuus, zo eentje die je zelf kan bedienen maar waarmee je je niet kan overdoseren.
Ik heb wilde er een beetje bewust mee omgaan maar was af en toe zo aan het vloeken van de pijn dat mijn man af en toe op het knopje drukte want hij kon er niet meer tegen en had liever dat ik zo stoned als een garnaal was en rustiger tegen hem was
Op het laatst had hij er zo vaak op gedrukt dat ik gewoon niet meer bij was, ik werd alleen nog een beetje wakker als ik een flinke wee kreeg en daarna zakte ik direct weer weg in slaap
Toen ik hem na de bevalling vroeg waarom hij zo vaak gedrukt had zei hij alleen maar 'Zo waren de laatste uurtjes voor mij wat rustiger en kon ik tv kijken zonder al dat gevloek en geschreeuw van jou maar je hebt het goed gedaan hoor'.
Tja mag ik schreeuwen na 14 uur weeën en zolang erover doen om tot volledige ontsluiting te komen, daarna nog 3 kwartier persen om er dan achter te komen dat zoonlief een sterrenkijker is en ter wereld komt met de vacuüm, ik een knip van ruim 7 cm krijg en nog 1,5 uur gehecht moet worden pfff.
MAAR ik heb hem terug gepakt, mijn man stond bij de verpleegkundige die ons zoontje nakeek en ik werd gehecht, toen riep ik mijn man en hij keek dus om en keek recht in mijn ...... en zag dus precies wat de schade van de bevalling was, hij werd lijkbleek en moest toch echt eventjes gaan zitten, dus ik zeg 'Nu weet je waarom ik aan het vloeken en schreeuwen was', hij was direct stil haha.
Ik had heel heftige rug weeën en aangezien ik 3 hernia's en versleten onderrugwervels heb was de ruggenprik niet 100% gelukt, dus de laatste paar centimeters ontsluiting waren een hel en kreeg ik nog een morfine-infuus, zo eentje die je zelf kan bedienen maar waarmee je je niet kan overdoseren.
Ik heb wilde er een beetje bewust mee omgaan maar was af en toe zo aan het vloeken van de pijn dat mijn man af en toe op het knopje drukte want hij kon er niet meer tegen en had liever dat ik zo stoned als een garnaal was en rustiger tegen hem was
Op het laatst had hij er zo vaak op gedrukt dat ik gewoon niet meer bij was, ik werd alleen nog een beetje wakker als ik een flinke wee kreeg en daarna zakte ik direct weer weg in slaap
Toen ik hem na de bevalling vroeg waarom hij zo vaak gedrukt had zei hij alleen maar 'Zo waren de laatste uurtjes voor mij wat rustiger en kon ik tv kijken zonder al dat gevloek en geschreeuw van jou maar je hebt het goed gedaan hoor'.
Tja mag ik schreeuwen na 14 uur weeën en zolang erover doen om tot volledige ontsluiting te komen, daarna nog 3 kwartier persen om er dan achter te komen dat zoonlief een sterrenkijker is en ter wereld komt met de vacuüm, ik een knip van ruim 7 cm krijg en nog 1,5 uur gehecht moet worden pfff.
MAAR ik heb hem terug gepakt, mijn man stond bij de verpleegkundige die ons zoontje nakeek en ik werd gehecht, toen riep ik mijn man en hij keek dus om en keek recht in mijn ...... en zag dus precies wat de schade van de bevalling was, hij werd lijkbleek en moest toch echt eventjes gaan zitten, dus ik zeg 'Nu weet je waarom ik aan het vloeken en schreeuwen was', hij was direct stil haha.
woensdag 7 oktober 2015 13:51
Wat een heerlijk topic dit!!
Mijn bevalling was een soort jolig theekransje, maar op een gegeven moment was ik het beu.
Vriendlief zat de hele tijd aan het puntje van een kussen te pulken (zenuwen??) Waarop ik zei "hou gvd eens op met dat getik in mijn oor de hele tijd joh!!" Gevolgd door de VK en kraamhulp in koor "ooow nu duurt het niet meer lang"
Mijn bevalling was een soort jolig theekransje, maar op een gegeven moment was ik het beu.
Vriendlief zat de hele tijd aan het puntje van een kussen te pulken (zenuwen??) Waarop ik zei "hou gvd eens op met dat getik in mijn oor de hele tijd joh!!" Gevolgd door de VK en kraamhulp in koor "ooow nu duurt het niet meer lang"
woensdag 7 oktober 2015 13:51
quote:Belle73 schreef op 07 oktober 2015 @ 12:19:
Man viel bijna flauw toen ik een ruggenprik kreeg. Dus er werd in allerijl nog wat personeel opgetrommeld om zich met mijn man bezig te houden.Haha mijn man ook. Die moest gaan liggen en kreeg een washandje op zijn voorhoofd. Ik vond het een bizar tafereel...
Man viel bijna flauw toen ik een ruggenprik kreeg. Dus er werd in allerijl nog wat personeel opgetrommeld om zich met mijn man bezig te houden.Haha mijn man ook. Die moest gaan liggen en kreeg een washandje op zijn voorhoofd. Ik vond het een bizar tafereel...
woensdag 7 oktober 2015 13:53
woensdag 7 oktober 2015 13:57
quote:LaFleurNoire schreef op 07 oktober 2015 @ 13:53:
Ik zou mijn vent dus niet meer in de buurt van dat knopje laten komen bij een eventueel volgende bevalling. Wat een hork zeg. Je vrouw platleggen zodat hij rustig tv kon kijken
Wat een liefde en gevoel spreekt daar uit. Dan liever een te enthousiaste meepuffert die je bedwelmt met bloemkooladem.
Ja op het laatst had hij het volgens mij wel gehad, in het begin stond hij continu naast me mee te puffen maar ik kon hem op een gegeven moment ook niet meer om me heen verdragen en zei alleen maar dat dit zijn schuld was dat ik zoveel pijn had haha.
Dus had hem sowieso al naar de bank verbannen maar op het laatst toen de kleine er bijna was, ik die 10 cm ontsluiting had liet hij de tv voor wat het was en is toch enthousiast mee gaan doen dus hij was maar eventjes een hork gelukkig.
Anders had hij ook ruzie gehad.
Ik zou mijn vent dus niet meer in de buurt van dat knopje laten komen bij een eventueel volgende bevalling. Wat een hork zeg. Je vrouw platleggen zodat hij rustig tv kon kijken
Wat een liefde en gevoel spreekt daar uit. Dan liever een te enthousiaste meepuffert die je bedwelmt met bloemkooladem.
Ja op het laatst had hij het volgens mij wel gehad, in het begin stond hij continu naast me mee te puffen maar ik kon hem op een gegeven moment ook niet meer om me heen verdragen en zei alleen maar dat dit zijn schuld was dat ik zoveel pijn had haha.
Dus had hem sowieso al naar de bank verbannen maar op het laatst toen de kleine er bijna was, ik die 10 cm ontsluiting had liet hij de tv voor wat het was en is toch enthousiast mee gaan doen dus hij was maar eventjes een hork gelukkig.
Anders had hij ook ruzie gehad.
woensdag 7 oktober 2015 13:59
Mijn man stond met zijn neus zo ongeveer in de snee in mijn buik tijdens de keizersnee bij de jongste. Hij vond het geweldig fascinerend. Hij kreeg bijna een trap in zijn gezicht van zijn dochter want toen mijn baarmoeder werd opengesneden plopte haar beentje met flinke kracht naar buiten. De gynaecoloog en operatie-assistentes vonden het wel leuk om voor de verandering eens geen bleek weggetrokken of flauwvallende vader-in-spe in de OK te hebben.
Ingescheurde vagina's, ruggenprikken en andere bloederige taferelen doen hem niets(behalve dan dat hij het niet leuk vindt dat ik pijn heb).
Ingescheurde vagina's, ruggenprikken en andere bloederige taferelen doen hem niets(behalve dan dat hij het niet leuk vindt dat ik pijn heb).
woensdag 7 oktober 2015 14:07
woensdag 7 oktober 2015 14:15
Leuk om te lezen!
Van mijn eerste geen grappig verhalen of blunders. De tweede leek niet erg op te schieten en had besloten tijdens de bevalling zich terug te trekken en overdwars te gaan liggen in mijn buik. Hij was dus ineens niet meer ingedaald. Net toen ze me kwamen halen voor een keizersnede (omdat het niet snel genoeg ging), schoot hij tijdens een wee toch naar onderen, volgende wee stond zijn hoofdje en de wee daarna lanceerde hij. De verloskundige kon hem nog net opvangen.
Omdat onze eerste wat moeilijk ter wereld kwam en we 5 dagen in het ziekenhuis moesten blijven, was ik helemaal verbaasd dat we zoon meteen mee naar huis mochten nemen. Daar had ik niet op gerekend
Van mijn eerste geen grappig verhalen of blunders. De tweede leek niet erg op te schieten en had besloten tijdens de bevalling zich terug te trekken en overdwars te gaan liggen in mijn buik. Hij was dus ineens niet meer ingedaald. Net toen ze me kwamen halen voor een keizersnede (omdat het niet snel genoeg ging), schoot hij tijdens een wee toch naar onderen, volgende wee stond zijn hoofdje en de wee daarna lanceerde hij. De verloskundige kon hem nog net opvangen.
Omdat onze eerste wat moeilijk ter wereld kwam en we 5 dagen in het ziekenhuis moesten blijven, was ik helemaal verbaasd dat we zoon meteen mee naar huis mochten nemen. Daar had ik niet op gerekend
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
woensdag 7 oktober 2015 14:16
Geweldig dit. Bij mij is het al eeuwen geleden. De oudste is thuis geboren in een woning waar we alleen beneden een gaskachel in de kamer hadden. Jawel midden in de winter. Het vroor dat het kraakte, van opa een elektrisch kacheltje geleend want ja dat arme kind moet wel een beetje warm ter wereld komen. Alleen jammer dat het kreng maar tot 2 graden boven nul verwarmde. De vader was enorm irritant met stomme washandjes en alle zooi die hij ooit op tv had gezien. Ik heb hem ongeveer naar beneden verbannen en bij de verjaardag van oudste heeft hij het deuntje van de ijshockey wedstrijden tijdens de olympische spelen nog steeds in zijn hoofd. Bij de jongste (wat uiteindelijk een spoedkeizersnee werd) moest ik vol medicatie naar een ander ziekenhuis met gillende sirenes (de helikopter was ook aanwezig maar ziekenwagen kon nog). Ik had het idee dat ik zo stoned als een garnaal was (was ik waarschijnlijk ook). Zag door het raam van de ambu onze auto rijden, dus veel opmerkingen richting het ambulancepersoneel, "hee, het lijkt net of man mijn volgt, ja mag ook wel het is allemaal zijn schuld" en "als ik nu ga zwaaien ziet hij mij dan ook?" En terwijl ik het andere ziekenhuis wordt ingereden heb ik nog ff gevraagd of ik me een beetje had gedragen. Volgens het personeel viel het allemaal best mee.
