Zwanger
alle pijlers
KIND IN JE UPPIE - DEEL 7
donderdag 14 april 2016 om 22:19
Deel 7 van kind in je uppie alweer!
We zijn in ieder geval niet alleen met onze dromen!
Met een nieuw algemeen startaccount, zodat de vaste schrijfsters zelf hun gegevens aan kunnen passen als ze dat willen:
Login: uppies
Wachtwoord: uppiesuppies
Dit topic is voor iedereen die in haar uppie voor een kindje wil gaan, al zwanger of zelfs bevallen is.
Dit geldt trouwens niet voor alle schrijfsters hier, dus als je na het lezen van het topic hier ook een berichtje wil achterlaten ben je van harte welkom om dat te doen!
We delen lief en leed met elkaar, beantwoorden elkaars vragen en kletsen over ditjes en datjes.
Ziekenhuizen/klinieken met een eigen spermabank die alleenstaanden helpen:
- Kidcentrum (Amsterdam, dit is nu definitief over naar het AMC)
- UMCU (Utrecht)
- Geertgen (Elsendorp, Brabant)
- Rijnstate (Arnhem)
- Medisch Centrum Kinderwens (Leiderdorp, donorsperma alleen postcodes 2200-2899)
- Nij Barrahûs (Wolvega)
- UMCG (Groningen, wachtlijst > 3 jaar)
- Isala (Zwolle)
- Reinier de Graaf (Voorburg)
Er zijn wel andere instellingen waar je als alleenstaande geholpen wordt, maar dan moet je zelf donorsperma regelen, bijvoorbeeld via een bekende donor of via een commerciële spermabank (Denemarken/Duitsland).
Zie ook de informatiepagina over ziekenhuizen van Freya.
Verschillende websites waar je informatie kan vinden:
http://www.bam-mam.nl/
http://www.alleenmetkinderwens.nl/
http://www.freya.nl/
Fase 1 Oriëntatie of wachtlijst
Fase 2: ZI/IUI/IVF
Fase 3: Zwanger!
BAMmers die ons voorgingen:
2017 - Ocean1980, Becauseiamhappy (2e kindje), Rosings, Stjerna83
2016 - Wannabe79, JustJiggles, Becauseiamhappy, LKN, Chica-1983, Char-ade, Frizz, Vlinder09, Noa-Lynn.
2015 - thefiepie.
2014 - Lonely_Butterfly, Wondertje, Zoeter, Mammienator, Muppet, Zuster123, Bredagirl, Mila, Emma77emma, Gavia, Houston77007.
2013 - Bezigebij, Vinyl, Sillie, Fearless, ClaudeFiolle, Lizlizzyliz, E123.
2012 - Sannasanna, Channel, Zoeter, Juffie, MoffelenPier, Ragnhild.
2011 - Chilles.
Voorgaande delen:
Kind in je uppie - 6
Kind in je uppie - 5
Kind in je uppie - 4
Kind in je uppie - 3
Kind in je uppie - 2
Kind in je uppie? (deel 1)
We zijn in ieder geval niet alleen met onze dromen!
Met een nieuw algemeen startaccount, zodat de vaste schrijfsters zelf hun gegevens aan kunnen passen als ze dat willen:
Login: uppies
Wachtwoord: uppiesuppies
Dit topic is voor iedereen die in haar uppie voor een kindje wil gaan, al zwanger of zelfs bevallen is.
Dit geldt trouwens niet voor alle schrijfsters hier, dus als je na het lezen van het topic hier ook een berichtje wil achterlaten ben je van harte welkom om dat te doen!
We delen lief en leed met elkaar, beantwoorden elkaars vragen en kletsen over ditjes en datjes.
Ziekenhuizen/klinieken met een eigen spermabank die alleenstaanden helpen:
- Kidcentrum (Amsterdam, dit is nu definitief over naar het AMC)
- UMCU (Utrecht)
- Geertgen (Elsendorp, Brabant)
- Rijnstate (Arnhem)
- Medisch Centrum Kinderwens (Leiderdorp, donorsperma alleen postcodes 2200-2899)
- Nij Barrahûs (Wolvega)
- UMCG (Groningen, wachtlijst > 3 jaar)
- Isala (Zwolle)
- Reinier de Graaf (Voorburg)
Er zijn wel andere instellingen waar je als alleenstaande geholpen wordt, maar dan moet je zelf donorsperma regelen, bijvoorbeeld via een bekende donor of via een commerciële spermabank (Denemarken/Duitsland).
Zie ook de informatiepagina over ziekenhuizen van Freya.
Verschillende websites waar je informatie kan vinden:
http://www.bam-mam.nl/
http://www.alleenmetkinderwens.nl/
http://www.freya.nl/
Fase 1 Oriëntatie of wachtlijst
| Naam | Leeftijd | Kliniek | Status |
| Blij_ei | 32 | Geertgen | wachtlijst sinds augustus 2016 |
| Sensotouch | 28 | UMC Utrecht | wachtlijst sinds augustus 2016, ondertussen oriëntatie co-ouderschap |
| Vivadiva85 | 32 | UMC Utrecht | Intake februari 2016 |
| Eeffie1 | 38 | MCK Leiderdorp | wachtlijst sinds november 2016 |
| Plien1985 | 31 | nijGeertgen | intake januari 2017 |
| Macarinata | 34 | n.v.t. | oriëntatie |
| Jootje29 | ? | Rijnstate | intake gehad, nu wachtlijst |
| Maris86 | 31 | Reinier de Graaf, Voorburg | Intake gehad, nu onderzoeken |
| Patroesj | 31 | Rijnstate | Wachtlijst voor intake sinds november 2017 |
Fase 2: ZI/IUI/IVF
| Naam | Leeftijd | Kliniek | Gestart |
| san92 | 24 | Geertgen | IUI september 2015 |
| anniebammer | 32 | UMC Utrecht | januari 2016 |
| Hope1980 | 36 | MCK | poging 6 in januari 2017 |
| Saffronskies | 38 | Isala | IVF (Cryos) augustus 2017 |
| Zara88 | 28 | ZI | december 2016 |
| Linnie_1983 | 33 | UMC Utrecht | IUI november 2016 |
| BiebkeBrabant | 39 | Nij Geertgen | 2 pogingen, nu on hold |
| Simply_Me37 | 37 | AMC | december 2016 |
| Manawa | 37 | Rijnstate | december 2016 |
| Pat36 | 37 | UMC Utrecht | december 2016 |
| Uppies85 | 31 | Nij Geertgen | februari 2017 |
| Globe83 | 33 | Nij Geertgen | februari 2017 |
| Alisa86 | 30 | UMC Utrecht | IUI september 2017 |
| Abrikozenpitjes | 36 | UMC Utrecht | augustus 2016 |
| Roosje-89 | 27 | Nij Geertgen | start iui juni/juli 2017 |
| Innerpeace | 36 | Reinier de Graaf Voorburg | 2 missed abortions, volgende IUI sept 2017 |
| deb87 | - | UMC Utrecht | start september 2017 voor 2e kindje |
| CCB53 | 31 | Nij Geertgen | start iui augustus 2017 |
| Nausicaa | 36 | AMC | start okt 2017 |
| NoraRecaptcha | 37 | start okt 2017, 2e kindje | |
| Angelaloes | 28 | Reinier de graaf Voorburg | start iui okt/nov 2017 |
Fase 3: Zwanger!
| Naam | Leeftijd | Kliniek | Gestart | Uitgerekend | Bijzonderheden |
| Mitakuye Oyasin | 33 | NijGeertgen | Januari 2017 | 24 oktober 2017 | Een jongen! |
| Jessy010 | ? | ? | ? | ? | |
| Wannabe79 | 37 | Isala | Mei 2017 | 03-07 eerste echo | |
BAMmers die ons voorgingen:2017 - Ocean1980, Becauseiamhappy (2e kindje), Rosings, Stjerna83
2016 - Wannabe79, JustJiggles, Becauseiamhappy, LKN, Chica-1983, Char-ade, Frizz, Vlinder09, Noa-Lynn.
2015 - thefiepie.
2014 - Lonely_Butterfly, Wondertje, Zoeter, Mammienator, Muppet, Zuster123, Bredagirl, Mila, Emma77emma, Gavia, Houston77007.
2013 - Bezigebij, Vinyl, Sillie, Fearless, ClaudeFiolle, Lizlizzyliz, E123.
2012 - Sannasanna, Channel, Zoeter, Juffie, MoffelenPier, Ragnhild.
2011 - Chilles.
Voorgaande delen:
Kind in je uppie - 6
Kind in je uppie - 5
Kind in je uppie - 4
Kind in je uppie - 3
Kind in je uppie - 2
Kind in je uppie? (deel 1)
uppies wijzigde dit bericht op 23-12-2017 21:56
44.33% gewijzigd
zondag 22 januari 2017 om 20:33
Ik weet ook dat ik t alleen kan, maar heb nu wel ervaren dat als t niet goed gaat ik een partner extra hard mis. Maar goed; de afgelopen maand is ook gewoon heftig geweest. Eerste poging, meteen zwanger en vrijwel direct daarna gaat t dan toch mis. Ik ben heel blij om te weten dat ik dus zwanger kan zijn, maar vind het wel spannend om er nu weer in te stappen. Deze ronde laat ik nu even aan me voorbij gaan. Even de balans weer vinden en dan komt t echt wel weer goed.
@ Biebke: dikke knuffel voor jou! Hoorde een bericht over jouw familie en ik snap dat je t nu erg zwaar hebt!
@ Biebke: dikke knuffel voor jou! Hoorde een bericht over jouw familie en ik snap dat je t nu erg zwaar hebt!
zondag 22 januari 2017 om 22:13
@Biebke, ik heb het ook gelezen.... hou je taai!!
Alle wachtenden, succes!! Zoek veel afleiding en probeer je niet te druk te maken.
Stukken over partners ook allemaal mee gelezen. Ik denk dat iedereen anders is. Wat betreft de impact denk ik dat het gesprek met de psycholoog goed is!
Ik ben ervan overtuigd dat ik het alleen kan, maar toen laatst een kindje kwam logeren was het toch wel even plannen allemaal. Zelfs een toiletbezoek gaat niet zo gemakkelijk. Het is wel te doen, maar daar had jk nog nooit zo bij stil gestaan.
Mijn ouders wonen een rijden bij me vandaan en mijn vader staat er niet zo achter. In mijn woonplaats ken in behalve de buren niemand. Dus ja, ik maak me dan wel zorgen over simpele dingen als het verschonen van mijn katten of het naar het ziekenhuis brengen als ik ga bevallen. Ik heb het voor mezelf geparkeerd. Een kind krijgen is altijd spannend, ook als je met tweeen bent. En gelukkig heb ik, als ik het geluk heb zwanger te mogen worden, dan genoeg tijd erover na te denken.
Succes iedereen!!
Alle wachtenden, succes!! Zoek veel afleiding en probeer je niet te druk te maken.
Stukken over partners ook allemaal mee gelezen. Ik denk dat iedereen anders is. Wat betreft de impact denk ik dat het gesprek met de psycholoog goed is!
Ik ben ervan overtuigd dat ik het alleen kan, maar toen laatst een kindje kwam logeren was het toch wel even plannen allemaal. Zelfs een toiletbezoek gaat niet zo gemakkelijk. Het is wel te doen, maar daar had jk nog nooit zo bij stil gestaan.
Mijn ouders wonen een rijden bij me vandaan en mijn vader staat er niet zo achter. In mijn woonplaats ken in behalve de buren niemand. Dus ja, ik maak me dan wel zorgen over simpele dingen als het verschonen van mijn katten of het naar het ziekenhuis brengen als ik ga bevallen. Ik heb het voor mezelf geparkeerd. Een kind krijgen is altijd spannend, ook als je met tweeen bent. En gelukkig heb ik, als ik het geluk heb zwanger te mogen worden, dan genoeg tijd erover na te denken.
Succes iedereen!!
zondag 22 januari 2017 om 22:14
Nou het kan nog erger. Ik ben 35, bijna 36 arrghh ;p en heb nog nooit een serieuze relatie gehad ;p De wens naar een partner is heel groot en soms ben ik bang dat de kinderwens misschien daar een invulling voor is en daar denk ik heel veel over na. Ik ben er inmiddels wel achter dat dat niet zo is maar toch steekt de twijfel af en toe nog op.
Als ik vriendinnen zie met een partner en een kind en hoe leuk ze met elkaar om gaan dan kan ik daar zo jaloers op worden en dan gaat er echt een steek van verdriet door mijn hart. Waarom is het zo moeilijk voor mij om een man te vinden?.. Ik relativeer het dan wel weer want ik ken ook stellen in mijn omgeving waar het allemaal niet zo leuk en soepeltjes gaat hoor en tja dat gezeik heb je dan straks niet in je eentje.
Achja het is wat het is, daten doe ik eigenlijk al niet meer. Die hoop heb ik opgegeven.
Meiden, succes op het wachtbankje. Ik duim mee!
Als ik vriendinnen zie met een partner en een kind en hoe leuk ze met elkaar om gaan dan kan ik daar zo jaloers op worden en dan gaat er echt een steek van verdriet door mijn hart. Waarom is het zo moeilijk voor mij om een man te vinden?.. Ik relativeer het dan wel weer want ik ken ook stellen in mijn omgeving waar het allemaal niet zo leuk en soepeltjes gaat hoor en tja dat gezeik heb je dan straks niet in je eentje.
Achja het is wat het is, daten doe ik eigenlijk al niet meer. Die hoop heb ik opgegeven.
Meiden, succes op het wachtbankje. Ik duim mee!
maandag 23 januari 2017 om 07:48
@Biebke
Hier zijn er momenteel erg veel twijfels. Mijn vader gaat hard achteruit. En ik herken de verhalen hier over het missen van een partner. Mijn leeftijd is echt de reden dat ik ervoor kies om het alleen te doen. Maar nu weet ik even niet of ik dat wel wil en kan. Ik heb in veel steun van vrienden maar dat is gewoon anders dan een partner. Nu mijn vader zo ziek is, merk ik dat nog eens extra.
Ook ik ben al die tijd wel gewoon blijven daten maar dat is nu nog ingewikkelder geworden merk ik.
Dus ook al weet ik verstandelijk gezien dat ik door moet zetten, voor nu weet ik het gewoon even niet.
Hier zijn er momenteel erg veel twijfels. Mijn vader gaat hard achteruit. En ik herken de verhalen hier over het missen van een partner. Mijn leeftijd is echt de reden dat ik ervoor kies om het alleen te doen. Maar nu weet ik even niet of ik dat wel wil en kan. Ik heb in veel steun van vrienden maar dat is gewoon anders dan een partner. Nu mijn vader zo ziek is, merk ik dat nog eens extra.
Ook ik ben al die tijd wel gewoon blijven daten maar dat is nu nog ingewikkelder geworden merk ik.
Dus ook al weet ik verstandelijk gezien dat ik door moet zetten, voor nu weet ik het gewoon even niet.
maandag 23 januari 2017 om 08:48
@ abrikozenpitje herkenbaar hoor...veel gedate, korte relaties gehad maar nooit echt serieus als in samenwonen of toekomstplannen.
Ik merkte zelf dat naar mate de kinderwens groot is je toch op een andere manier naar daten en mannen kijkt, en dan haalt de tijd je in...als je 35-36 bent heb je niet meer echt de tijd (althans voor mijn gevoel) om een echte serieuze relatie op te bouwen en aan kinderen te beginnen.
Qua gemis in de praktijk: ik kan nu na 8 maanden moeder te zijn zeggen dat het me reuze mee valt. Tuurlijk er zijn momenten dat ik liever iemand had, zeker als je keuzes moet maken of als ze ziek is. Maar verder gaat het prima...in de praktijk komen in de meeste relaties de zorgtaken toch op de moeder neer je bouwt echt wel handigheid op in dingen...je wil niet weten wat ik inmiddels kan met 1 hand en een kind op de arm :p terwijl ik een vriendin (met mam) laatst hoor zeggen dat ze binnenkort voor het eerst zelf de baby in bad gaat doen ipv samen en of dat wel lukt
Het scheelt natuurlijk dat ik een makkelijke dame heb, bij een huilbaby was het misschien anders geweest...maar ik denk echt dat als je sterk genoeg bent deze keuze te maken je ook sterk genoeg bent om voor een kind te zorgen!
Ik merkte zelf dat naar mate de kinderwens groot is je toch op een andere manier naar daten en mannen kijkt, en dan haalt de tijd je in...als je 35-36 bent heb je niet meer echt de tijd (althans voor mijn gevoel) om een echte serieuze relatie op te bouwen en aan kinderen te beginnen.
Qua gemis in de praktijk: ik kan nu na 8 maanden moeder te zijn zeggen dat het me reuze mee valt. Tuurlijk er zijn momenten dat ik liever iemand had, zeker als je keuzes moet maken of als ze ziek is. Maar verder gaat het prima...in de praktijk komen in de meeste relaties de zorgtaken toch op de moeder neer
je bouwt echt wel handigheid op in dingen...je wil niet weten wat ik inmiddels kan met 1 hand en een kind op de arm :p terwijl ik een vriendin (met mam) laatst hoor zeggen dat ze binnenkort voor het eerst zelf de baby in bad gaat doen ipv samen en of dat wel lukt Het scheelt natuurlijk dat ik een makkelijke dame heb, bij een huilbaby was het misschien anders geweest...maar ik denk echt dat als je sterk genoeg bent deze keuze te maken je ook sterk genoeg bent om voor een kind te zorgen!
maandag 23 januari 2017 om 09:00
maandag 23 januari 2017 om 13:04
maandag 23 januari 2017 om 17:34
quote:jiggles1980 schreef op 23 januari 2017 @ 08:48:
maar ik denk echt dat als je sterk genoeg bent deze keuze te maken je ook sterk genoeg bent om voor een kind te zorgen!
Dit vind ik heel mooi! En ik denk ook zeker dat het zo is.
Ondanks dat het natuurlijk ook heel moeilijk en zwaar zal gaan zijn op momenten.
maar ik denk echt dat als je sterk genoeg bent deze keuze te maken je ook sterk genoeg bent om voor een kind te zorgen!
Dit vind ik heel mooi! En ik denk ook zeker dat het zo is.
Ondanks dat het natuurlijk ook heel moeilijk en zwaar zal gaan zijn op momenten.
maandag 23 januari 2017 om 18:50
Biebke en kruimeltje; beide heel erg veel sterkte!
@abrikozenpitje; ik ben 37 en nog nooit een vriend gehad, nog niet eens een date gehad, dus het Kan "nog erger" ????
Ik heb mee een Tijd lang afgevraagd waarom ik geen leuke vriend kon vinden, maar denk nu steeds meer dat ik het eigenlijk niet eens wil.
Ik red me samen met de mooiste man prima en je vind inderdaad steeds meer handigheidjes in bepaalde dingen.
@abrikozenpitje; ik ben 37 en nog nooit een vriend gehad, nog niet eens een date gehad, dus het Kan "nog erger" ????
Ik heb mee een Tijd lang afgevraagd waarom ik geen leuke vriend kon vinden, maar denk nu steeds meer dat ik het eigenlijk niet eens wil.
Ik red me samen met de mooiste man prima en je vind inderdaad steeds meer handigheidjes in bepaalde dingen.
woensdag 25 januari 2017 om 13:00
Positiviteit is het halve werk Jessy!!
Hoe het hier gaat? Mijn lichaam is erg raar aan het doen..
De afgelopen dagen geeft mijn lijf enorm dubbele signalen af wat beide kanten op kan gaan (krampen, rugpijn, chagerijnig)
Toen ik vanochtend boodschappen ging doen werd ik me beroerd!! Wist niet hoe snel ik de supermarkt uit moest haha. Daarnaast heb ik een ijzer smaak in mijn mond dus heb ik bij thuiskomst een test gedaan (kon het niet laten) en deze was negatief.
Ben weer erg eigenwijs geweest want moet vrijdag/zaterdag pas ongesteld worden. Moet dus nog ff een paar dagen geduld hebben..
Hoe het hier gaat? Mijn lichaam is erg raar aan het doen..
De afgelopen dagen geeft mijn lijf enorm dubbele signalen af wat beide kanten op kan gaan (krampen, rugpijn, chagerijnig)
Toen ik vanochtend boodschappen ging doen werd ik me beroerd!! Wist niet hoe snel ik de supermarkt uit moest haha. Daarnaast heb ik een ijzer smaak in mijn mond dus heb ik bij thuiskomst een test gedaan (kon het niet laten) en deze was negatief.
Ben weer erg eigenwijs geweest want moet vrijdag/zaterdag pas ongesteld worden. Moet dus nog ff een paar dagen geduld hebben..
woensdag 25 januari 2017 om 14:38
Zo te lezen voor een aantal weer een spannende tijd!
Morgen heb ik mn tweede echo voor IUI, maandag de 1e en daar konden ze de linker eierstok niet vinden maar het was iig rechts nog te klein. Dus morgen weer richting de kliniek. Contracten inleveren..... en het besef dat het eindelijk gaat gebeuren!
Morgen heb ik mn tweede echo voor IUI, maandag de 1e en daar konden ze de linker eierstok niet vinden maar het was iig rechts nog te klein. Dus morgen weer richting de kliniek. Contracten inleveren..... en het besef dat het eindelijk gaat gebeuren!
woensdag 25 januari 2017 om 20:41
Ha dames,
Ik heb na jaren twijfelen, en nog altijd, vandaag aan mijn huisarts een KID-verwijzing gevraagd. En gekregen natuurlijk Hoewel dit eigenlijk natuurlijk nog helemaal niets verandert, voélt het me toch als een stap! Was helemaal zenuwachtig, hoewel ik een schat van een huisarts heb. Ik word nu binnen 2 weken gebeld door het UMC om afspraken te maken.. Whaaa! Gok dat die afspraken dan nog wel wat maanden op zich laten wachten, enig idee..?!
Nu komt ook de vraag wanneer ga ik wie wel of niet op de hoogte brengen van deze stap en het proces. Wat zijn jullie ervaringen hiermee? Mijn moeder weet wel dat ik er serieus over na denk maar reageert vanaf het begin al niet erg steunend of enthousiast: vooral vanuit zorg. "Wat nou als het kind gehandicapt blijkt? Reken niet op mij als vaste oppasmoeder; Het zal je vast eenzaam maken" etc. Uit een goed hart, en vooral gekleurd door haar eigen achtergrond waarin ze het moederen als zwaar heeft ervaren, maar daarom niet minder lastig voor mij. Zijn hier meer mensen met 'wat minder steunende' ouders? Ben benieuwd, ook naar hoe jullie hier mee om zijn gegaan op dit gebied?
Groetjes,
Marleen
Ik heb na jaren twijfelen, en nog altijd, vandaag aan mijn huisarts een KID-verwijzing gevraagd. En gekregen natuurlijk Hoewel dit eigenlijk natuurlijk nog helemaal niets verandert, voélt het me toch als een stap! Was helemaal zenuwachtig, hoewel ik een schat van een huisarts heb. Ik word nu binnen 2 weken gebeld door het UMC om afspraken te maken.. Whaaa! Gok dat die afspraken dan nog wel wat maanden op zich laten wachten, enig idee..?!
Nu komt ook de vraag wanneer ga ik wie wel of niet op de hoogte brengen van deze stap en het proces. Wat zijn jullie ervaringen hiermee? Mijn moeder weet wel dat ik er serieus over na denk maar reageert vanaf het begin al niet erg steunend of enthousiast: vooral vanuit zorg. "Wat nou als het kind gehandicapt blijkt? Reken niet op mij als vaste oppasmoeder; Het zal je vast eenzaam maken" etc. Uit een goed hart, en vooral gekleurd door haar eigen achtergrond waarin ze het moederen als zwaar heeft ervaren, maar daarom niet minder lastig voor mij. Zijn hier meer mensen met 'wat minder steunende' ouders? Ben benieuwd, ook naar hoe jullie hier mee om zijn gegaan op dit gebied?
Groetjes,
Marleen
woensdag 25 januari 2017 om 21:57
Hallo Marleen,
Spannend zo'n eerste stap! Goed van je!
Bij mij waren de gesprekken vrij snel. Ik ging in juni naar de huisarts en mocht in september 'beginnen'. Ik ben uiteindelijk zelfmoas in decmeber begonnen, want het ging iets te snel.
Op dit moment is het allemaal wat lastig bij het umc, dus het zou best kunnen dat het nu allemaal langer gaag duren.
Mijn vader vooral, is ook niet positief over mijn plan. Ik heb er met hem nog geen woord over gepraat. En mijn moeder praat er ook niet over of vraagt er ook niet naar als hij er is. Laatst zei ze dat ik er ook maar niet over moest Appen, want stel dat mijn vader dat las. Sow, dat maakt me boos, maar dat is niet je vraag
Mijn moeder heeft altijd gezegd geen vaste oppas te worden, maar is nu wel bijgedraaid. Ik heb ze ook wel echt nodig, want ik werk onregelmatig en ik ken in de plaats waar ik woon verder niemand. Mijn ouders wonen een uur rijden hier vandaan, dus even snel oppassen zit er ook niet in.
Misschien moet je de keus van het vertellen laten afhangen van wat je gaat doen. Als je een donor bij het umc wil, is de wachtlijst 16 maanden. Je hebt dan nog tijd genoeg om mensen in te lichten.
Als je, net als ik, gaat voor cryos heb je geen wacht tijd. Ik heb het tegen alle mensen die belangrijk voor me zijn vertel. Ik heb hun steun nodig en merk dat, omdat ik alleen ben, ik er graag met andere mensen over wil kunnen praten/sparren. Mijn donor heb jk alleen uitgezocht en toen het zaad besteld was aan mijn moeder laten zien. Dit heeft ook te maken met wat voor band je hebt met ouders misschien. Voor mij was dit de beste volgorde.
Op mijn werk weet mijn team het ook. Het kan namelijk zijn dat ik de dag na mijn positieve ovulatie test ineens naar het ziekenhuis moet. Dan moet ik uit het rooster. Ik heb het niet ineens verteld, maar als het toevallig ter sprake kwam. Vorige keer wisten ze precies wanneer ik mijn iui had. Deze keer ga ik dat niet zeggen. Het was fijn dat mensen gingen vragen of je al wat voelde en me konden steunen toen ik niet zwanger bleek, maar aan de andere kant lijkt het me zo leuk als ik een paar dagen alleen voor mezelf weet dat ik zwanger ben. Dus ik ga het nu niet meer vertellen (als dat lukt).
Hopelijk heb je hier wat aan! Succes!
Spannend zo'n eerste stap! Goed van je!
Bij mij waren de gesprekken vrij snel. Ik ging in juni naar de huisarts en mocht in september 'beginnen'. Ik ben uiteindelijk zelfmoas in decmeber begonnen, want het ging iets te snel.
Op dit moment is het allemaal wat lastig bij het umc, dus het zou best kunnen dat het nu allemaal langer gaag duren.
Mijn vader vooral, is ook niet positief over mijn plan. Ik heb er met hem nog geen woord over gepraat. En mijn moeder praat er ook niet over of vraagt er ook niet naar als hij er is. Laatst zei ze dat ik er ook maar niet over moest Appen, want stel dat mijn vader dat las. Sow, dat maakt me boos, maar dat is niet je vraag
Mijn moeder heeft altijd gezegd geen vaste oppas te worden, maar is nu wel bijgedraaid. Ik heb ze ook wel echt nodig, want ik werk onregelmatig en ik ken in de plaats waar ik woon verder niemand. Mijn ouders wonen een uur rijden hier vandaan, dus even snel oppassen zit er ook niet in.
Misschien moet je de keus van het vertellen laten afhangen van wat je gaat doen. Als je een donor bij het umc wil, is de wachtlijst 16 maanden. Je hebt dan nog tijd genoeg om mensen in te lichten.
Als je, net als ik, gaat voor cryos heb je geen wacht tijd. Ik heb het tegen alle mensen die belangrijk voor me zijn vertel. Ik heb hun steun nodig en merk dat, omdat ik alleen ben, ik er graag met andere mensen over wil kunnen praten/sparren. Mijn donor heb jk alleen uitgezocht en toen het zaad besteld was aan mijn moeder laten zien. Dit heeft ook te maken met wat voor band je hebt met ouders misschien. Voor mij was dit de beste volgorde.
Op mijn werk weet mijn team het ook. Het kan namelijk zijn dat ik de dag na mijn positieve ovulatie test ineens naar het ziekenhuis moet. Dan moet ik uit het rooster. Ik heb het niet ineens verteld, maar als het toevallig ter sprake kwam. Vorige keer wisten ze precies wanneer ik mijn iui had. Deze keer ga ik dat niet zeggen. Het was fijn dat mensen gingen vragen of je al wat voelde en me konden steunen toen ik niet zwanger bleek, maar aan de andere kant lijkt het me zo leuk als ik een paar dagen alleen voor mezelf weet dat ik zwanger ben. Dus ik ga het nu niet meer vertellen (als dat lukt).
Hopelijk heb je hier wat aan! Succes!
woensdag 25 januari 2017 om 22:06
Ik heb gelukkig veel steun van mijn ouders en zus. Ik heb t ze verteld rond de periode van het halen van de verwijsbrief. Mijn zus wist het overigens daarvoor al. Ik heb ongeveer 2 jaar op een wachtlijst gestaan en in die periode heb ik het gedeeld met goede vrienden. Inmiddels 1 ronde en 1 miskraam verder en in de afgelopen weken heb ik het met veel mensen gedeeld. Mijn collega's zijn inmiddels ook op de hoogte. Doordat t mis ging is het in een stroomversnelling geraakt. Ik was eigenlijk niet van plan het nu al met zoveel mensen te delen. Maar ik ben blij dat ik het wel gedaan heb. Alleen maar positieve en warme reacties gehad. In de afgelopen jaren 1 reactie van een goede vriend gehad die niet direct positief was. Dat vond ik lastig, maar kon het vanuit zijn perspectief (moeilijke jeugd) wel plaatsen. Het lijkt me ontzettend lastig als de steun van belangrijke mensen om je heen er niet is.
woensdag 25 januari 2017 om 22:10
Ha Pat36,
Zeker fijn om jouw verhaal en aanpak te horen! Dat ging inderdaad snel zeg! En ook erg fijn dat je moeder toch bijgedraaid is.
Ik wil van de donorwachtlijat gebruik maken, dus heb inderdaad nog 16 maanden;-) Ik heb er nog niet met mijn vader over gesproken (gescheiden ouders), denk dat ik daar sowieso nog mee ga wachten aangezien de hele wereld het weet als hij het weet;-)
Je zegt dat het bij het UMC nu wat lastig ligt, bedoel je vanwege die mogelijke besmetting/verwisseling wat in het nieuws was of iets anders..? Enig idee hoe ze daar nu mee bezig zijn? Het zou ook juist tot afvallers kunnen leiden, en daarmee een kortere wachttijd;-)
Groetjes,
Marleen
Zeker fijn om jouw verhaal en aanpak te horen! Dat ging inderdaad snel zeg! En ook erg fijn dat je moeder toch bijgedraaid is.
Ik wil van de donorwachtlijat gebruik maken, dus heb inderdaad nog 16 maanden;-) Ik heb er nog niet met mijn vader over gesproken (gescheiden ouders), denk dat ik daar sowieso nog mee ga wachten aangezien de hele wereld het weet als hij het weet;-)
Je zegt dat het bij het UMC nu wat lastig ligt, bedoel je vanwege die mogelijke besmetting/verwisseling wat in het nieuws was of iets anders..? Enig idee hoe ze daar nu mee bezig zijn? Het zou ook juist tot afvallers kunnen leiden, en daarmee een kortere wachttijd;-)
Groetjes,
Marleen
woensdag 25 januari 2017 om 22:43
Bij het UMC zijn de gesprekken voordat je op de wachtlijst staat, dus dat hoeft niet per se lang te duren. Bij mij geloof ik 6 weken tussen verwijzing en eerste afspraak (psycholoog). Toen iets van twee weken later verpleegkundige en weer vier weken later gynacoloog. Als datum voor de wachtlijst geldt trouwens de datum van de eerste afspraak.
Ik denk eigenlijk niet dat de recente problemen in Utrecht veel verschil zullen maken als je niet nu net aan de beurt bent. De wachtlijst is vooral afhankelijk van een tekort aan donoren, en nu het even stil ligt worden er ook geen donoren gebruikt natuurlijk. Dus kunnen ze dat straks weer inhalen.
Wel grote kans dat er iemand van de wachtlijst verdwijnt, ik ben inmiddels ook 'goedgekeurd' bij het AMC. Ik vond het UMC op zich prettiger, maar het AMC is logistiek (voor bv inseminaties) zo veel handiger dat ik daar waarschijnlijk toch voor kies. Dus dan ga ik in Utrecht van de lijst .
Ik heb het trouwens met heel veel mensen gedeeld, al toen ik het overwoog omdat het ik het fijn vond om wat klankbord te hebben. En met de gesprekken en onderzoeken vond ik het ook fijn om er over te kunnen praten. Met mijn moeder praat ik er wel over, met mijn vader niet zo, maar dat is meer omdat ik met hem gewoon meestal over andere dingen praat. Hij weet het wel, en vind het hartstikke leuk, dus daar zit geen probleem.
Ik heb het zelfs wel aan collega's verteld, maar daar moet ik wel eerlijk bij zeggen dat ik in een ziekenhuis werk met veel artsen. Zelfs mijn mannelijke collega's kijken niet echt op van een mededeling over een inwendige echo. Dat is ook wel een beetje bijzondere situatie natuurlijk, ik zou niet op elke plek zo veel vertellen.
Ik denk eigenlijk niet dat de recente problemen in Utrecht veel verschil zullen maken als je niet nu net aan de beurt bent. De wachtlijst is vooral afhankelijk van een tekort aan donoren, en nu het even stil ligt worden er ook geen donoren gebruikt natuurlijk. Dus kunnen ze dat straks weer inhalen.
Wel grote kans dat er iemand van de wachtlijst verdwijnt, ik ben inmiddels ook 'goedgekeurd' bij het AMC. Ik vond het UMC op zich prettiger, maar het AMC is logistiek (voor bv inseminaties) zo veel handiger dat ik daar waarschijnlijk toch voor kies. Dus dan ga ik in Utrecht van de lijst .
Ik heb het trouwens met heel veel mensen gedeeld, al toen ik het overwoog omdat het ik het fijn vond om wat klankbord te hebben. En met de gesprekken en onderzoeken vond ik het ook fijn om er over te kunnen praten. Met mijn moeder praat ik er wel over, met mijn vader niet zo, maar dat is meer omdat ik met hem gewoon meestal over andere dingen praat. Hij weet het wel, en vind het hartstikke leuk, dus daar zit geen probleem.
Ik heb het zelfs wel aan collega's verteld, maar daar moet ik wel eerlijk bij zeggen dat ik in een ziekenhuis werk met veel artsen. Zelfs mijn mannelijke collega's kijken niet echt op van een mededeling over een inwendige echo. Dat is ook wel een beetje bijzondere situatie natuurlijk, ik zou niet op elke plek zo veel vertellen.
