Niet onbezorgd zwanger

21-05-2020 12:20 459 berichten
Beste Viva-leden,

Vroeger schreef ik ook met een groepje, van vrouwen met meerdere miskramen. Zij zijn uiteindelijk ongeveer allemaal zwanger geworden, en ik had het een beetje opgegeven.

Ik ben nu weer zwanger, na ruim twee jaar niet zwanger te zijn geworden en drie maanden geleden een prille miskraam.

Het is nu ook nog erg pril (pas drie of vier dagen overtijd), en ik probeer er relaxed in te staan. Het is nog zo pril, en al zo vaak misgegaan.

Alleen lukt dat dus niet zo goed. Elke keer dat ik naar de wc ga bonkt m’n hart m’n keel uit. Ik zou zó graag willen dat het nu weer een keer goed ging.

Zijn er dames die ook niet onbezorgd zwanger zijn -om uiteenlopende redenen- en mee zouden willen schrijven. Nu is spannend omdat het elk moment mis kan gaan, maar ook bij de termijnecho, de combinatietest, de nipt enz. Momenten waarop ik ook al vaker slecht nieuws heb gekregen.

Er is bij mij geen oorzaak gevonden (is ook geen onderzoek naar gedaan omdat het ziekenhuis dacht dat daar niks uit zou komen), waarschijnlijk is het leeftijd. Ik heb wel al twee kinderen, waarmee ik me eigenlijk met al m’n angsten in een luxepositie bevind.

Zijn er collega-moeders (zwanger vanaf dag 1 ben je volgens mij al moeder 🙂) die de zorgen willen delen en elkaar willen steunen? Je bent welkom onder alle omstandigheden, ook als je nog zwanger moet worden en daar zorgen over hebt.
Alle reacties Link kopieren
Hier gaat het allemaal prima. Van de week weer een controle en echo gehad. Ik zi nu op ruim 9 weken, dus het groeit goed. Ik vind het zo apart hoe groot het verschil met twee weken geleden is. Nu al armpjes en beentjes. Kindje was ook behoorlijk aan het bewegen al. Toch fijn om zo regelmatig even te kunnen kijken. Aankomende week de intake voor de prenatale screening en dan ook de termijnbepaling als het goed is.

Toen we erachter kwamen dat ik zwanger was, wilden we de verhuizing eigenlijk een jaartje uitstellen, inderdaad ook in verband met alles wat er volgend jaar al staat te gebeuren met baby en daarna trouwen. Maar we zijn zo'n mooi huis tegengekomen dat we nu toch serieus ermee bezig zijn. We zijn overigens niet de enige gegadigden, dus het moet nog maar blijken of dit het wordt. En ander kijken we op ons gemakje verder. Het is gelukkig niet zo dat we echt per se uit onze huidige woning moeten.

Mybestfriend, ik herken jouw gevoelens niet, maar het lijkt me vooral belangrijk dat je in de gaten houdt dat het sombere niet de overhand neemt. Heb je inderdaad hulp of iemand waarmee je hierover kan praten? Dat lijkt me geen overbodige luxe.

Zonneoog, zo mooi hoe je over je zoon schrijft. En zo lief dat ie je zo onthaalt als je weer thuiskomt na het werken :love:
Heerlijk dat het zo goed gaat!
Alle reacties Link kopieren
Dat klinkt als een fijne terugkomst op je werk Zonneoog, en heerlijk dat de kleine dan zo vrolijk is als je thuiskomt :heart: Fijn ook om te merken dat het goed loopt als je op je werk bent, ook als mama dus niet thuis is. Wel pittig die ene week van 5 dagen lijkt me, als het zo'n drukke baan is!

Maze zo te horen gaat het allemaal goed, ik duim voor je dat het zo blijft gaan en je snel dat vervelende en spannende eerste trimester door bent! Hoewel de rest van de zwangerschap ook spannend blijft... Lukt het om je niet te veel zorgen te maken? Of zelfs af en toe een beetje blij te zijn met de zwangerschap?

Mybestfriend wat vervelend dat je niet lekker in je vel zit. Er zijn wel heel veel logische verklaringen voor, maar vervelend blijft het! Lukt het om toch af en toe even te wandelen ofzo? Dat kan soms toch een beetje helpen, even bewegen en je hoofd leeg maken... Ik hoop voor je dat het ook weer vanzelf overgaat zoals het gekomen is. Hoe gaat het qua werk, lukt dat nu wel?

Met mij gaat het OK, ben wel heeeeeel erg moe op het moment, vandaag ook weer even m'n bed ingedoken zelfs overdag. Zal deels de bloedarmoede zijn, deels de drukte op het werk (echt héél druk amper tijd om even te lunchen) en deels dat het toch wel een heftige of emotionele periode is geweest.
Ik probeer maar gewoon m'n rust te nemen. Mis het wel om niet te kunnen zwemmen nu! Daar voel ik me altijd een stuk fitter door... Maar zwembad is dicht door corona en het mag ook nog niet door het bloedverlies na de curettage wat nog niet over is. Ben dus totaal niet fit lichamelijk nu! Hopelijk kan het over een paar weken weer.
Over 2 weken afspraak bij de gyn, kijken wat ze voor onderzoeken willen doen... Hoop dat ze me niet al te lang willen verbieden om weer zwanger te worden eigenlijk. 3 Maanden rust zou wel goed zijn maar het begint nu alweer te kriebelen om weer een poging te wagen :facepalm:
Alle reacties Link kopieren
Zo wij zijn vorig weekend verhuisd. En het is zooo heerlijk! Gewoon lekker met zijn drietjes.
Het was wel even aanpoten aangezien ik ook gewoon moest werken. Nu nog wachten op de keuken tot 9 december.

Verder gaat t goed met onze kleine man. Ik kan trouwens nu ook meer van hem genieten heel gek maar het is wel echt zo. Hij is over anderhalve week al 6 maanden. Omg waar gaat de tijd heen! :hug: hij wordt ookal aardig zwaar op de arm ik denk dat hij langzaam richting de 9kg gaat.

En hoe gaat t bij jullie?
Jessica wat heerlijk dat jullie eindelijk je eigen plek hebben. Top natuurlijk dat jullie met z’n drieën terecht konden bij je schoonouders, maar de rust nu en alleen eigen keuzes maken lijkt me heel fijn.

Hier groeit de buik gestaag. Het ziekenhuis heeft aangedrongen op een afspraak bij een psycholoog, en de eerste afspraak is geweest. Ik had zelf wel heel erg het idee dat ik er met een non-probleem zat. Wat is er met mij nu eigenlijk aan de hand? Ik heb een kleine warme kring om me heen, heb alleen een beetje een pittige zwangerschap en angst voor de bevalling. Dat laatste zegt ze dus me bij te kunnen helpen, dus we gaan nog maar even door.

De baby is heel erg beweeglijk, ik las ergens dat ze nu net zo veel slapen als na de geboorte. Nou, ze is dus altijd wakker. Ook in de nacht. Dus dat belooft wat. Mijn twee oudsten waren als baby ook altijd wakker, en tot op de dag van vandaag hebben ze heel weinig slaap nodig.

Hoe gaat het bij jullie? Mieremuis, hoe gaat het lichamelijk. Eerder wilde ik het niet zeggen, maar mijn lichaam had na bloedverlies een jaar nodig om weer helemaal de oude te zijn. Nu was het bloedverlies wel meer dan bij jou en kon ik pas na een week of negen weer volledig werken, maar voordat m’n energiepeil weer was zoals ‘t was heeft echt lang geduurd. Hoewel al m’n bloedwaarden razendsnel al weer normaal waren! Het lijkt me bij jou dus ook niet gek dat je lichaam tijd nodig heeft (maar het zal vast korter duren dan bij mij).
Alle reacties Link kopieren
Mieremuis, ik kan me wel voorstellen dat het al begint te kriebelen. Je hoopt toch op snel een positieve uitkomst! Hoe gaat het nu met je? Nog veel moe?

Mybestfriend, ik begrijp hoe je je voelt. Na het overlijden van onze zoon (en soms nog steeds) vragen mensen me of het niet verstandig is om met iemand te praten. En hoewel het natuurlijk niet niks is wat we hebben meegemaakt, vraag ik mij af of het echt nut heeft. In jouw geval kan ik me wel voorstellen dat ze misschien je angst voor bevalling wat kan temperen. En misschien ook niet, maar dat weet je pas als je het probeert. En als je er geen goed gevoel aan overhoudt, kan je neem ik aan altijd nog kiezen om er niet verder mee te gaan.

Jessica, fijn dat jullie nu echt met zijn drieën kunnen zijn. Geniet ervan!

Hier gaat alles nog goed. Afgelopen week alweer de derde controle en echo gehad en de intake voor de prenatale screening. En termijnbepaling. Ik ben nu ruim 10, bijna 11 weken. Ik was bij deze echo wel weer bang dat het mis zou zijn, maar gelukkig weer een kloppend hartje gezien. Het ziekenhuis begeleidt ons ook echt heel prettig. Ze stelde ons ook gerust, dus ik kan er nu wel wat meer van genieten. En voorzichtig over de toekomst nadenken..
Alle reacties Link kopieren
Wat gaat het snel hè Jessica! Fijn dat jullie de verhuizing achter de rug hebben, lekker meer ruimte neem ik aan?

Maze je gaat langzaam maar zeker steeds verder richting het 'veiligere' trimester, hoewel veilig schijn is zoals we allemaal weten maar toch, als je die eerste 12 weken door bent... Fijn dat het ziekenhuis je zo goed begeleidt! Hoe voel je je verder?

Mybestfriend wat gezellig dat de baby zo beweeglijk is in je buik :) kan je er wel van slapen snachts?
Ik kan het me voorstellen dat je met zo'n gek gevoel naar de psycholoog gaat. Ik ben ook nooit geweest na het verlies van ons eerste kindje, ik denk ja het is gewoon k#t en wat gaat een psycholoog daar nou aan veranderen... Maar ja een specifieke angst wegnemen voor de bevalling kan misschien wel. Is er iets specifieks waar je bang voor bent?

Ik had het gelezen in een ander topic, dat jij zo heel lang last had gehad lichamelijk, van de miskraam. Dat valt hier gelukkig wel mee, werken lukt prima en ik ben minder moe, alleen sporten lukt nog niet super, maar dat kan er ook aan liggen dat ik al maanden niet meer heb gesport :facepalm:
Ik slik nog steeds ijzer en nog een paar weken en dan zit ik wel weer op m'n oude niveau denk ik.

Vandaag bij de gynaecoloog geweest om te praten over de recidiverende miskramen. Over 2 weken wordt er een hele waslijst aan dingen geprikt, antistoffen en trombose neiging etc etc, om uit te sluiten dat er zoiets speelt. Zelf denkt ze het meest aan een 'te gastvrije' baarmoeder, die alle vruchtjes laat innestelen ook al hebben ze een chromosoom afwijking. Normaal gesproken nestelen slechte embryo's niet in of worden ze binnen een week afgestoten zonder dat je het doorhebt, maar bij mij blijven ze dan zitten en stoppen ze na een paar weken met groeien. Denkt ze dan. Maar goed wie weet komt er toch iets uit het bloedonderzoek en kan ik Ascal gaan slikken oid.
En m'n baarmoeder heeft de vorm van een hartje maar dat had geen invloed op de miskramen :P
Alle reacties Link kopieren
@unexpectedmom: Als je hier nog leest: ik heb jou een PB gestuurd

En aan alle anderen: :hello:

Hier gaat het prima! Moppie is a.s vrijdag alweer 3 maanden :flirting:
Dan krijgt hij maandag direct zijn vaccinaties. Daar zie ik tegenop maar het moet. Ben die dag vrij dus mocht ie er last van krijgen dan ben ik er tenminste.

Hij ligt nu heerlijk te snurken op mijn schoot. :love:
Op elk potje past dekseltje, maar als dat niet past dan heb je altijd nog afdekfolie.
Alle reacties Link kopieren
mybestfriend schreef:
22-11-2020 10:43
Jessica wat heerlijk dat jullie eindelijk je eigen plek hebben. Top natuurlijk dat jullie met z’n drieën terecht konden bij je schoonouders, maar de rust nu en alleen eigen keuzes maken lijkt me heel fijn.

Hier groeit de buik gestaag. Het ziekenhuis heeft aangedrongen op een afspraak bij een psycholoog, en de eerste afspraak is geweest. Ik had zelf wel heel erg het idee dat ik er met een non-probleem zat. Wat is er met mij nu eigenlijk aan de hand? Ik heb een kleine warme kring om me heen, heb alleen een beetje een pittige zwangerschap en angst voor de bevalling. Dat laatste zegt ze dus me bij te kunnen helpen, dus we gaan nog maar even door.

De baby is heel erg beweeglijk, ik las ergens dat ze nu net zo veel slapen als na de geboorte. Nou, ze is dus altijd wakker. Ook in de nacht. Dus dat belooft wat. Mijn twee oudsten waren als baby ook altijd wakker, en tot op de dag van vandaag hebben ze heel weinig slaap nodig.

Hoe gaat het bij jullie? Mieremuis, hoe gaat het lichamelijk. Eerder wilde ik het niet zeggen, maar mijn lichaam had na bloedverlies een jaar nodig om weer helemaal de oude te zijn. Nu was het bloedverlies wel meer dan bij jou en kon ik pas na een week of negen weer volledig werken, maar voordat m’n energiepeil weer was zoals ‘t was heeft echt lang geduurd. Hoewel al m’n bloedwaarden razendsnel al weer normaal waren! Het lijkt me bij jou dus ook niet gek dat je lichaam tijd nodig heeft (maar het zal vast korter duren dan bij mij).
Jaa, het is echt heerlijk. Gewoon lekker rust haha.

Ik hoop dat je, je snel beter mag voelen :hug: hoever ben je nu? En nog steeds aan het werk?
Alle reacties Link kopieren
Maze19 schreef:
22-11-2020 21:07
Mieremuis, ik kan me wel voorstellen dat het al begint te kriebelen. Je hoopt toch op snel een positieve uitkomst! Hoe gaat het nu met je? Nog veel moe?

Mybestfriend, ik begrijp hoe je je voelt. Na het overlijden van onze zoon (en soms nog steeds) vragen mensen me of het niet verstandig is om met iemand te praten. En hoewel het natuurlijk niet niks is wat we hebben meegemaakt, vraag ik mij af of het echt nut heeft. In jouw geval kan ik me wel voorstellen dat ze misschien je angst voor bevalling wat kan temperen. En misschien ook niet, maar dat weet je pas als je het probeert. En als je er geen goed gevoel aan overhoudt, kan je neem ik aan altijd nog kiezen om er niet verder mee te gaan.

Jessica, fijn dat jullie nu echt met zijn drieën kunnen zijn. Geniet ervan!

Hier gaat alles nog goed. Afgelopen week alweer de derde controle en echo gehad en de intake voor de prenatale screening. En termijnbepaling. Ik ben nu ruim 10, bijna 11 weken. Ik was bij deze echo wel weer bang dat het mis zou zijn, maar gelukkig weer een kloppend hartje gezien. Het ziekenhuis begeleidt ons ook echt heel prettig. Ze stelde ons ook gerust, dus ik kan er nu wel wat meer van genieten. En voorzichtig over de toekomst nadenken..
Maze, wat fijn dat je in ieder geval iets gerust bent gesteld. Ik hoop zo voor jou dat het goed mag blijven gaan :hug:
Alle reacties Link kopieren
Mieremuis schreef:
25-11-2020 14:26
Wat gaat het snel hè Jessica! Fijn dat jullie de verhuizing achter de rug hebben, lekker meer ruimte neem ik aan?

Maze je gaat langzaam maar zeker steeds verder richting het 'veiligere' trimester, hoewel veilig schijn is zoals we allemaal weten maar toch, als je die eerste 12 weken door bent... Fijn dat het ziekenhuis je zo goed begeleidt! Hoe voel je je verder?

Mybestfriend wat gezellig dat de baby zo beweeglijk is in je buik :) kan je er wel van slapen snachts?
Ik kan het me voorstellen dat je met zo'n gek gevoel naar de psycholoog gaat. Ik ben ook nooit geweest na het verlies van ons eerste kindje, ik denk ja het is gewoon k#t en wat gaat een psycholoog daar nou aan veranderen... Maar ja een specifieke angst wegnemen voor de bevalling kan misschien wel. Is er iets specifieks waar je bang voor bent?

Ik had het gelezen in een ander topic, dat jij zo heel lang last had gehad lichamelijk, van de miskraam. Dat valt hier gelukkig wel mee, werken lukt prima en ik ben minder moe, alleen sporten lukt nog niet super, maar dat kan er ook aan liggen dat ik al maanden niet meer heb gesport :facepalm:
Ik slik nog steeds ijzer en nog een paar weken en dan zit ik wel weer op m'n oude niveau denk ik.

Vandaag bij de gynaecoloog geweest om te praten over de recidiverende miskramen. Over 2 weken wordt er een hele waslijst aan dingen geprikt, antistoffen en trombose neiging etc etc, om uit te sluiten dat er zoiets speelt. Zelf denkt ze het meest aan een 'te gastvrije' baarmoeder, die alle vruchtjes laat innestelen ook al hebben ze een chromosoom afwijking. Normaal gesproken nestelen slechte embryo's niet in of worden ze binnen een week afgestoten zonder dat je het doorhebt, maar bij mij blijven ze dan zitten en stoppen ze na een paar weken met groeien. Denkt ze dan. Maar goed wie weet komt er toch iets uit het bloedonderzoek en kan ik Ascal gaan slikken oid.
En m'n baarmoeder heeft de vorm van een hartje maar dat had geen invloed op de miskramen :P
Ja, het vliegt letterlijk voorbij!

Ik hoop voor jou dat ze in ieder geval een “oorzaak” kunnen vinden. En hopen dat het iets is waar je medicatie voor kan slikken, ik duim voor een positieve uitslag’! :hug:
Jessica, gezien de tijd: zat je in een nachtdienst of was het de baby ;-D

Ik ben nu 27 weken, en werk niet helaas. Maar heb me daar inmiddels wel bij neergelegd. Heb wel veel contact met m’n werk, dus blijf gelukkig goed op de hoogte.

Vanochtend was ik voor controle in het ziekenhuis. Met de baby alles goed. Ik ben weer thuis met zeven nieuwe afspraken voor de maand december :O O.a. angstafspraak met arts en een gesprek met een anesthesist (ik overweeg pijnstilling). Hoewel deze arts eigenlijk heel positief was over het verdere verloop (dat verschilt nogal per gynaecoloog hoe ze e.e.a. overbrengen). Ze verwachten ondanks mijn leeftijd en ondanks dat de laatste bevalling meer dan acht jaar geleden was eigenlijk geen bijzonderheden in principe omdat ik al twee bevallingen zonder wezenlijke complicaties heb gehad. Wel een miskraam met complicaties, maar dat was ‘heel wat anders’.

Dames, hoe is het met de rest?
Alle reacties Link kopieren
Nou deze horde hebben we overleefd.

Kleine man heeft vanmorgen zijn vaccinaties gehad en dat heeft ie echt super gedaan. Thuis lag ie heerlijk te slapen. :flirting:

Merk nog niet dat ie last heeft van koorts of pijn. Ligt hier lekker naast me t.v te kijken en te kirren en te lachen. :love:

Hij is ook goed gegroeid 4 cm erbij en bijna een kilo aangekomen.

Vorige week de kleertjes uitgezocht en er is al veel wat ie niet meer past. :O
Reden om te shoppen :proud:

Hoop dat met jullie alles goed is :redrose:
Op elk potje past dekseltje, maar als dat niet past dan heb je altijd nog afdekfolie.
Alle reacties Link kopieren
mybestfriend schreef:
30-11-2020 11:24
Jessica, gezien de tijd: zat je in een nachtdienst of was het de baby ;-D

Ik ben nu 27 weken, en werk niet helaas. Maar heb me daar inmiddels wel bij neergelegd. Heb wel veel contact met m’n werk, dus blijf gelukkig goed op de hoogte.

Vanochtend was ik voor controle in het ziekenhuis. Met de baby alles goed. Ik ben weer thuis met zeven nieuwe afspraken voor de maand december :O O.a. angstafspraak met arts en een gesprek met een anesthesist (ik overweeg pijnstilling). Hoewel deze arts eigenlijk heel positief was over het verdere verloop (dat verschilt nogal per gynaecoloog hoe ze e.e.a. overbrengen). Ze verwachten ondanks mijn leeftijd en ondanks dat de laatste bevalling meer dan acht jaar geleden was eigenlijk geen bijzonderheden in principe omdat ik al twee bevallingen zonder wezenlijke complicaties heb gehad. Wel een miskraam met complicaties, maar dat was ‘heel wat anders’.

Dames, hoe is het met de rest?
Ja, dat was de kleine man haha. Maar ik heb de laatste tijd vaker dat ik zonder reden wakker wordt in de nacht. Zoals nu ook weer.

Aah, ja dat ik me voorstellen dat je het niet leuk vindt dat je al thuis bent. Ik vond het ook in het begin echt niet leuk toen ik eerder (9 dagen voor m’n verlof) moest stoppen met werken. Maar als het beter is, dan is dat zo. Alles voor de kleine mupjes. :flirting:
Dus jou andere kindjes zijn dadelijk al een stuk ouder als de baby? :hug:
Jessica249 schreef:
01-12-2020 02:54
Ja, dat was de kleine man haha. Maar ik heb de laatste tijd vaker dat ik zonder reden wakker wordt in de nacht. Zoals nu ook weer.

Aah, ja dat ik me voorstellen dat je het niet leuk vindt dat je al thuis bent. Ik vond het ook in het begin echt niet leuk toen ik eerder (9 dagen voor m’n verlof) moest stoppen met werken. Maar als het beter is, dan is dat zo. Alles voor de kleine mupjes. :flirting:
Dus jou andere kindjes zijn dadelijk al een stuk ouder als de baby? :hug:
Ja joh, mijn oudste is al bijna volwassen (qua leeftijd dan, qua begeleiding heeft hij nog héél veel aandacht van ons nodig ;-D ) Oudste en -straks- middelste schelen ook al heel wat jaren.
Alle reacties Link kopieren
Ik zit nu op elf weken. En gaat allemaal goed. Voel me nog steeds niet zwanger en kan het soms niet geloven haha. Heb 28 december pretecho want vond 10 weken wachten veel te lang. Dan weten we ook wat het wordt als het goed is.

Heb wel al een klein buikje maar lijkt net of ik teveel heb gegeten haha
Dames, hoe gaat het met jullie? Geen nieuws goed nieuws?

Hier geen bijzonderheden. Dertig weken nu. Vind het lichamelijk nog altijd erg zwaar, ben ook heel benauwd erbij. Maar verder gaat het allemaal wel. Volgende week weer echo, voor het eerst in twaalf weken. Vind het weer héél spannend, hoewel het nog (ruim) een week duurt.

Hoop dat het met jullie allemaal goed gaat in deze nieuwe lockdown!
Alle reacties Link kopieren
Jeetje alweer 30 weken! Wat fijn dat het naar omstandigheden goed gaat!
Benauwd is sowieso niet leuk laat staan als je zwanger bent..
Kijk je al uit naar de bevalling? Dat je je kleine meisje eindelijk in je armen kan sluiten?

Hier prima! Kleine man is druk bezig met draaien en begint ook al wat te schaterlachen :heart: is nu 3.5 maand en gaat op 1e kerstdag zijn eerste hapje proberen :proud: :love:
Wordt waarschijnlijk niet veel de eerste keer maar ik kijk er naar uit. Weer een mijlpaal.
Het is zo'n heerlijk kind! Ik ben echt gezegend. Prachtig kereltje 🥰 en hij doet het zo goed!

Doe je wel wat rustiger aan? Zorg alsjeblieft goed voor jezelf!
Op elk potje past dekseltje, maar als dat niet past dan heb je altijd nog afdekfolie.
Alle reacties Link kopieren
Zo hey 30 weken alweer. Dat kan ik van mezelf ook nog goed herinneren. Toen kreeg ik de groeiecho en kwamen ze er bij mij achter dat m’n kleine man niet genoeg voeding kreeg. Toen begonnen de zorgen. Ik hoop dat je enigszins wel kunt genieten van de kleine meid in je buik. :hug: heb je 12 weken geen echo gehad? Dat is wel lang zeg! Was daar een reden voor ?

Hier gaat het (opzich) goed. Wij hebben deze week buikgriep gehad. M’n kleine man ook, was zo zielig! En het lijkt alsof hij er nog een nasleep van heeft. Wilt nog steeds niet echt goed eten en heeft nog steeds een paar keer per dag een poepluier.
Maar hopen dat t snel wat beter gaat. Verder zegt m’n kleine man al sinds 2 weken papa. Toen was hij net 6 maanden. Hij brabbelt en draait erop los.
Zonneoog, wat gaat het snel! Schaterlachen, al bijna eten. De snelste ontwikkeling in een mensenleven is deze periode volgens mij (naast de zwangerschap). En die van Jessica al brabbelen! Dat is zoooo leuk :heart:

Jessica, zo zielig een zieke baby. Heeft natuurlijk even tijd nodig voor hij weer hersteld is. Gaat het wel elke dag ietsje beter?

Ik zie heel erg op tegen de bevalling, ben bang voor de pijn, dat het niet wil vlotten enz. Kan m’n lichaam het wel aan? Ik lig zo in de lappenmand de gehele zwangerschap. Probeer nu elke dag stukken te lopen buiten om toch nog iets van een conditie te krijgen. Maar de benauwdheidsaanvallen bemoeilijken het wel. Laatst vroeg een voorbijganger of ik hulp nodig had, hij wilde me in die ademnood niet zo achterlaten...

Dat ik nu twaalf weken geen echo heb behoort tot het reguliere programma van het ziekenhuis. Tot 20 weken echo’s (19 weken in mijn geval), en daarna pas met 31 weken checken of de navelstreng en de placenta goed werken.

Verder zijn de bewegingen in de buik erg veranderd. Van schopjes voel ik eigenlijk niks meer, het zijn nu echt bewegingen van een heel lichaampje. Meer draaien de hele tijd. En tegelijk iets helemaal onder in de buik voelen én bij de ribben. De schopjes waren krachtiger, maar heb gelezen dat dat normaal is nu er minder ruimte is (en ik ben dan ook nog slank én heb een heel kleine buik). Ik voel haar nog steeds heel veel bewegen. Het is zo leuk!
En dan gebeurt er toch weer iets onverwachts... Vandaag naar het ziekenhuis i.v.m. buikpijn. Baby helemaal in orde, maar m’n baarmoedermond is veel te kort! Ze hebben overlegd of ik opgenomen moet worden, longrijpers e.d. Maar ze weten niet waar de pijn vandaan komt, en ze denken toch dat het geen weeën zijn, dus ik ben weer thuis. Wel rustig aan doen (nog rustiger??), en meteen bellen als de buikpijn verergert.

De pijn is gelukkig wel goed te dragen, het is niet heel erg. Maar die verkorte baarmoedermond is wel schrikken. Word ook niet vrolijk van googelen nu.
Alle reacties Link kopieren
mybestfriend schreef:
24-12-2020 15:59
En dan gebeurt er toch weer iets onverwachts... Vandaag naar het ziekenhuis i.v.m. buikpijn. Baby helemaal in orde, maar m’n baarmoedermond is veel te kort! Ze hebben overlegd of ik opgenomen moet worden, longrijpers e.d. Maar ze weten niet waar de pijn vandaan komt, en ze denken toch dat het geen weeën zijn, dus ik ben weer thuis. Wel rustig aan doen (nog rustiger??), en meteen bellen als de buikpijn verergert.

De pijn is gelukkig wel goed te dragen, het is niet heel erg. Maar die verkorte baarmoedermond is wel schrikken. Word ook niet vrolijk van googelen nu.

Oh jeetje!! :hug:

Googlen moet je nu zeker niet doen. Je wil graag geïnformeerd zijn en weten wat er allemaal kan gaan gebeuren maar dat moet je nu echt niet doen. Toen ik 12 weken zwanger was heb ik een inwendige echo gehad om te controleren of mijn baarmoedermond ook verkort was. Je hebt nu grote kans dat je eerder gaat bevallen. Ik hoop dat dat nog even op zich laat wachten want nu is het allemaal veel te vroeg. Hoop dat de buikpijn compleet verminderd of zelfs weer weggaat. Hou je alsjeblieft echt nog rustiger dan je al deed. Desnoods in bed en er alleen uit als je moet plassen. Pas alsjeblieft goed op jezelf vrouw! :hug: :redrose:
Op elk potje past dekseltje, maar als dat niet past dan heb je altijd nog afdekfolie.
Alle reacties Link kopieren
Nog meer rust nemen Mybestfriend! Wandelen om conditie op te bouwen wil je nu echt niet doen, dat komt allemaal wel weer ná de bevalling. Luister naar je lijf!
Hoe kort was de baarmoeder mond? Hij kan weer wat langer worden soms ook hè dus maak je niet direct al te veel zorgen... Maar doe gewoon rustig aan!

Zonneoog wat klink je toch altijd zielsgelukkig. Prachtig om te lezen hoe je geniet!

Hier een tijdje niks laten horen, ook weinig te melden behalve dat het gewoon heel druk was op het werk, maar per vandaag heb ik een weekje vrij, heerlijk! Echt een pittige periode geweest...
Deze week pas voor het eerst gehuild om de laatste miskraam :-? IlWe waren weer begonnen met 'proberen' maar ik was ongesteld geworden, en de dag erna bleek een collega zwanger... Dat was wel even een pijnlijk moment, hoewel ik het haar natuurlijk heel erg gun, maar na 2 recente niet voldragen zwangerschappen hakte dat er toch even in.
Hoop dat het volgende ronde wel raak is. Tot nu toe werd ik elke keer bij de eerste poging zwanger met ovulatie testen, dus dit was even 'wennen'.
Hoop zo dat het de volgende keer wel goed gaat. Ons zoontje wordt bijna 2 en hij geniet er zó van als ie met andere kindjes kan spelen! Hij wordt steeds groter en dat is toch zo leuk om te zien!

Meiden, allemaal een hele fijne en gezonde kerst en Mybestfriend, sterkte!
O ja dat zijn pijnlijke momenten Mieremuis. Ik had altijd dat ik me even een dag rot voelde, en daarna eigenlijk meteen weer in de stand ‘op naar de volgende ronde’ stond. Vijf jaar lang :O Op een of andere manier kon mijn brein toch vooruit blijven kijken, maar ik heb daar niets actief voor hoeven doen.
Ik ben het even kwijt... Je zou onderzoek laten doen toch? Is dat al gebeurd?
Het zou inderdaad leuk zijn voor je zoontje om een broertje/zusje te krijgen. Maar in mijn ogen heeft dat geen haast hoor. Hier schelen de eerste twee ruim vijf jaar, en het is perfect! Tot de puberteit van de oudste hadden ze nooit ruzie, en nog steeds zijn ze heel dik bevriend. Maar natuurlijk hoop je dat het snel weer goed gaat, en mijn voorbeeld is natuurlijk extreem.

Zonneoog, genieten zeker eerste kerst met je baby :-]

Hoe gaat het met de andere dames?
Alle reacties Link kopieren
mybestfriend schreef:
24-12-2020 15:59
En dan gebeurt er toch weer iets onverwachts... Vandaag naar het ziekenhuis i.v.m. buikpijn. Baby helemaal in orde, maar m’n baarmoedermond is veel te kort! Ze hebben overlegd of ik opgenomen moet worden, longrijpers e.d. Maar ze weten niet waar de pijn vandaan komt, en ze denken toch dat het geen weeën zijn, dus ik ben weer thuis. Wel rustig aan doen (nog rustiger??), en meteen bellen als de buikpijn verergert.

De pijn is gelukkig wel goed te dragen, het is niet heel erg. Maar die verkorte baarmoedermond is wel schrikken. Word ook niet vrolijk van googelen nu.
Oei! Ja ik snap best dat je daar van schrikt. Ik zou inderdaad meer rust nemen als dit het advies is. Ik heb dat advies zelf ook gekregen en vond het ook heel lastig. Dus ik snap wat je bedoelt.
Ik zou vooral op je eigen gevoel afgaan. Als je ook maar iets niet vertrouwd gelijk bellen!
Gelukkig ging het wel gewoon goed met de kleine. Ik hoop dat ze nog even lekker veilig in je buik mag blijven!! :hug:
Alle reacties Link kopieren
Vanuit mij ook rustig geweest de laatste tijd. Druk op werk gehad, maar nu met de kerst lekker twee weken vrij en die heb ik goed gebruikt om een beetje op te laden. Ik hoop dat iedereen fijne dagen heeft gehad!?

Sinds mijn laatste berichtje weer twee controles met echo gehad. Tot nu toe gaat alles goed! Nu 16 weken en ik begin er langzaamaan in te geloven. De gynaecoloog is echt ontzettend aardig en denkt goed met ons mee. Tussen de laatste twee controles zat 3 weken en dat was voor mij net te lang. Gyn gaf nog maar een keer aan dat als ik extra langs wil komen, dat dat geen enkel probleem is en voor hen geen enkele moeite. Hij wilde alleen nog niet zeggen of het een jongetje of een meisje is, dus daar moeten we nog even op wachten. Hij heeft ons wel een echofoto meegegeven waar het op te zien zou zijn. Nou zijn wij niet geoefend om het goed te kunnen vaststellen, maar we denken allebei dat het een meisje is.

Mybestfriend, hoe gaat het nu met je? Is de pijn al minder? Wordt je nu nog extra in de gaten gehouden?

Mieremuis, kan het heel goed begrijpen dat het even lastig is als je net (weer) een miskraam hebt gehad en het deze ronde niet gelukt is. Ik heb echt nog wel een tijdje gehad dat ik bij zwangerschapsaankondigingen en geboortes moest huilen vanwege mijn eigen pijn. Maar het is geen misgunnen en die pijn en het verdriet mag er gewoon zijn! Ik ben ook wel benieuwd of je nou nog onderzoeken hebt ondergaan?

Alvast een fijne jaarwisseling!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven