Zwanger
alle pijlers
Te jong zwanger worden?
zaterdag 5 augustus 2017 om 10:05
Hoi allemaal,
Ik ben 24 jaar en mijn vriend 29. Zijn 4 jaar samen en wonen ook 4 jaar samen. Hebben samen dit jaar een huis gekocht. Vriend werkt fulltime ik 20 uur . wij hebben het er over om eind dit jaar te stoppen met de pil.
Nu merk ik dat niet iedereen enthousiast is als ik laat merken dat ik toe ben aan kinderen.
Voornamelijk mijn moeder zegt van wacht er nog maar even mee.
Ik vind dit heel vervelend omdat het onze keus is maar het is niet leuk als je omgeving je niet steunt.
Zijn hier meer mensen die daar mee te maken hebben of hebben gehad en heeft het jullie beïnvloed?
Ik ben 24 jaar en mijn vriend 29. Zijn 4 jaar samen en wonen ook 4 jaar samen. Hebben samen dit jaar een huis gekocht. Vriend werkt fulltime ik 20 uur . wij hebben het er over om eind dit jaar te stoppen met de pil.
Nu merk ik dat niet iedereen enthousiast is als ik laat merken dat ik toe ben aan kinderen.
Voornamelijk mijn moeder zegt van wacht er nog maar even mee.
Ik vind dit heel vervelend omdat het onze keus is maar het is niet leuk als je omgeving je niet steunt.
Zijn hier meer mensen die daar mee te maken hebben of hebben gehad en heeft het jullie beïnvloed?
zondag 6 augustus 2017 om 11:52
Ik was getrouwd toen ik 21 was, en ben nu 23 en heb een dochtertje van 5 maanden. Ik vind het helemaal niet te jong. Je hebt een stabiele relatie en een inkomen etc.
Heb je vriendinnen die wel al kindjes hebben?
Bij mij ben ik dr enige in onze hele omgeving die een kindje heeft. Een vriend van mijn man heeft ook een kind trouwens maar die wonen ver weg.
Dat vind ik alleen soms wel jammer, ik zou het waarschijnlijk leuker vinden als mijn vriendinnen ook een kindje hebben zodat je niet al je onzekere vragen op google in hoeft te typen maar samen kan bespreken haha.
Maar nee je bent dus niet te jong en succes!
Heb je vriendinnen die wel al kindjes hebben?
Bij mij ben ik dr enige in onze hele omgeving die een kindje heeft. Een vriend van mijn man heeft ook een kind trouwens maar die wonen ver weg.
Dat vind ik alleen soms wel jammer, ik zou het waarschijnlijk leuker vinden als mijn vriendinnen ook een kindje hebben zodat je niet al je onzekere vragen op google in hoeft te typen maar samen kan bespreken haha.
Maar nee je bent dus niet te jong en succes!
zondag 6 augustus 2017 om 12:20
Overigens, financiele onafhankelijkheid / meer gaan werken snap ik niet helemaal als harde randvoorwaarde. Als je relatie stukloopt, kun je altijd nog meer gaan werken toch? Of zie ik dan iets essentieels over het hoofd?
En ook ik vind de kritiek op iemand die 20u werkt overdreven. Werken is nog altijd in de allereerste plaats de manier om in je levensonderhoud te voorzien. Als je dat met zn 2-en voor elkaar hebt, en je vindt 20u voldoende om wat voor reden dan ook, dan is er toch to-taal geen probleem? Ze trekken echt geen uitkering ofzo hoor, dus ook comments als dat je dan lekker anderen voor je laat werken kan ik echt niet bij.
Leef en laat leven
Fijne dag allemaal!!
Bij bijstandsmoeders speelt er meestal een combinatie van factoren. Enne; met 20u per week werken zit je echt nog niet in de bijstand hoor, bijstandsmoeders zijn meestal langdurig werkloos en hebben grote afstand tot de arbeidsmarkt. Als je verstandige keuzes maakt is het mss zelfs met 20u te doen (ligt aan de baan), hoewel meer uurtje werken voor de hand ligt, en het zal natuurlijk geen vetpot zijn. De kosten van het kind deel je sowieso met de ex. Dus... ik vind het eerlijk gezegd zwaar overtrokken om over bijstand te beginnen als iemand nu 20u werkt en de relatie misschien uitgaat (zag het vaker in dit topic voorbijkomen)nerdopviva schreef: ↑06-08-2017 09:36Als dat zo makkelijk is, waarom zijn dan zoveel moeders afhankelijk van bijstand, toeslagen en/of alimentatie?
En ook ik vind de kritiek op iemand die 20u werkt overdreven. Werken is nog altijd in de allereerste plaats de manier om in je levensonderhoud te voorzien. Als je dat met zn 2-en voor elkaar hebt, en je vindt 20u voldoende om wat voor reden dan ook, dan is er toch to-taal geen probleem? Ze trekken echt geen uitkering ofzo hoor, dus ook comments als dat je dan lekker anderen voor je laat werken kan ik echt niet bij.
Leef en laat leven
Fijne dag allemaal!!
zondag 6 augustus 2017 om 12:34
Het zou goed zijn als sommige mensen bepaalde keuzes doordacht maken.Blondie456 schreef: ↑06-08-2017 11:44Mensen maken nu eenmaal keuzes waar beide partners zich prettig bij voelen. Jij maakt weer andere keuzes en dat mag. Iedereen mag zijn leven indelen waar ze zelf het gelukkigst van worden.
zondag 6 augustus 2017 om 12:50
Witgordijn schreef: ↑06-08-2017 12:20Overigens, financiele onafhankelijkheid / meer gaan werken snap ik niet helemaal als harde randvoorwaarde. Als je relatie stukloopt, kun je altijd nog meer gaan werken toch? Of zie ik dan iets essentieels over het hoofd?
Bij bijstandsmoeders speelt er meestal een combinatie van factoren. Enne; met 20u per week werken zit je echt nog niet in de bijstand hoor, bijstandsmoeders zijn meestal langdurig werkloos en hebben grote afstand tot de arbeidsmarkt. Als je verstandige keuzes maakt is het mss zelfs met 20u te doen (ligt aan de baan), hoewel meer uurtje werken voor de hand ligt, en het zal natuurlijk geen vetpot zijn. De kosten van het kind deel je sowieso met de ex. Dus... ik vind het eerlijk gezegd zwaar overtrokken om over bijstand te beginnen als iemand nu 20u werkt en de relatie misschien uitgaat (zag het vaker in dit topic voorbijkomen)
En ook ik vind de kritiek op iemand die 20u werkt overdreven. Werken is nog altijd in de allereerste plaats de manier om in je levensonderhoud te voorzien. Als je dat met zn 2-en voor elkaar hebt, en je vindt 20u voldoende om wat voor reden dan ook, dan is er toch to-taal geen probleem? Ze trekken echt geen uitkering ofzo hoor, dus ook comments als dat je dan lekker anderen voor je laat werken kan ik echt niet bij.
Leef en laat leven
Ik had het niet alleen over bijstand. Het is gewoon een feit dat het meestal de moeders zijn die financieel niet al te best uit een scheiding komen. En ik vind dat daar best over nagedacht mag worden voordat er kinderen komen (net als over die stabiele relatie en het onderdak).
Bij topics over vrouwen die erover denken om te gaan scheiden maar dat financieel niet kunnen, wordt vaak gezegd dat de TO meer moet gaan werken. De reacties zijn dan vaak: "meer uren is niet mogelijk op mijn werk", "een baan erbij is niet zomaar gevonden", "ik heb geen opvang voor de kinderen", etc. Zo makkelijk is het dus blijkbaar niet om na een scheiding in het eigen levensonderhoud te voorzien.
zondag 6 augustus 2017 om 13:40
Ik ben 23 en mijn vriend 27, inmiddels 24 weken zwanger. Voor die reacties waren wij van tevoren ook erg bang. Maar die bleven grotendeels uit, en de mensen die er eerst 'moeite' mee hadden zijn er nu ook helemaal aan gewend en kijken er naar uit. Hoe je het ook went of keert, alleen jij (jullie) kan en mag je leven indelen, anderen niet.
Moraal is dat het met die reacties wel meevalt en dat je de keuze dus voor jezelf moet maken.
Moraal is dat het met die reacties wel meevalt en dat je de keuze dus voor jezelf moet maken.
zondag 6 augustus 2017 om 22:01
Als je gaat reizen met kinderen moet je met van alles en nog rekening houden. Oppas voor een avondje uit kan je regelen, maar voor ons is dat niet zo makkelijk. Ik kan echt niet zonder mijn kinderen en ben ook gek op ze. 24 vindt ik te jong persoonlijk, er zijn nog zoveel dingen die je nog kan doen. Persoonlijke ontwikkeling is ook daar een van.Blondie456 schreef: ↑06-08-2017 09:52Een kind kan toch makkelijk mee op reis en uit gaan kan ook nog regelmatig als je een oppas regelt. Het leven is niet voorbij hoor als je kinderen hebt.
zondag 6 augustus 2017 om 22:12
Je persoonlijk ontwikkelen gaat ook gewoon door als je kinderen hebt. Man en ik hebben beide na elkaar nog een universitaire master gedaan toen de kinderen klein waren. Ik daarna nog een post hbo voor mijn werk. Verder ben ik van baan gewisseld en heb ik nog een jaartje vrijwilligerswerk gedaan. We lezen veel. Heb niet het idee dat we ons niet ontwikkelen ofzo.misvrolijk schreef: ↑06-08-2017 22:01Als je gaat reizen met kinderen moet je met van alles en nog rekening houden. Oppas voor een avondje uit kan je regelen, maar voor ons is dat niet zo makkelijk. Ik kan echt niet zonder mijn kinderen en ben ook gek op ze. 24 vindt ik te jong persoonlijk, er zijn nog zoveel dingen die je nog kan doen. Persoonlijke ontwikkeling is ook daar een van.
zondag 6 augustus 2017 om 23:27
Klopt maar ja je kan me niet zeggen dat je kinderen toen ook genoeg aandacht kregen en dat het allemaal zo makkelijk was. Waarom niet studeren voordat je kinderen hebt, vooral als ze klein zijn. Als je de keuze hebt waarom dan niet wachten, zodat je later alle aandacht aan je kinderen kan geven. Ok hoe ouder de kinderen worden hoe meer ruimte je hebt om zelf iets te ondernemen! Van mij mogen mensen trouwens zelf weten wat ze doen.Hetismogelijk schreef: ↑06-08-2017 22:12Je persoonlijk ontwikkelen gaat ook gewoon door als je kinderen hebt. Man en ik hebben beide na elkaar nog een universitaire master gedaan toen de kinderen klein waren. Ik daarna nog een post hbo voor mijn werk. Verder ben ik van baan gewisseld en heb ik nog een jaartje vrijwilligerswerk gedaan. We lezen veel. Heb niet het idee dat we ons niet ontwikkelen ofzo.
maandag 7 augustus 2017 om 06:36
.misvrolijk schreef: ↑06-08-2017 23:27Klopt maar ja je kan me niet zeggen dat je kinderen toen ook genoeg aandacht kregen en dat het allemaal zo makkelijk was. Waarom niet studeren voordat je kinderen hebt, vooral als ze klein zijn. Als je de keuze hebt waarom dan niet wachten, zodat je later alle aandacht aan je kinderen kan geven. Ok hoe ouder de kinderen worden hoe meer ruimte je hebt om zelf iets te ondernemen! Van mij mogen mensen trouwens zelf weten wat ze doen.
Omdat het leven nou eenmaal niet te plannen valt?
maandag 7 augustus 2017 om 08:58
Ik vind reizen met hele kleintjes inderdaad een stuk lastiger, maar ik kan echt niet wachten totdat ik 35 ben en twee al wat grotere kinderen heb. Dat lijkt me echt twee keer zo gezellig dan met man alleen op vakantie. En tegen de tijd dat we zo oud zijn kunnen we onze kinderen ook met een gerust hart bij opa en oma achter laten een paar dagen en met zijn tweeën weg gaan.misvrolijk schreef: ↑06-08-2017 22:01Als je gaat reizen met kinderen moet je met van alles en nog rekening houden. Oppas voor een avondje uit kan je regelen, maar voor ons is dat niet zo makkelijk. Ik kan echt niet zonder mijn kinderen en ben ook gek op ze. 24 vindt ik te jong persoonlijk, er zijn nog zoveel dingen die je nog kan doen. Persoonlijke ontwikkeling is ook daar een van.
En waarom zou je persoonlijke ontwikkeling stil staan als je kinderen krijgt? Ik denk juist dat moeder worden ook bijdraagt aan persoonlijke ontwikkeling. Of heb je het alleen over op werkgebied?
maandag 7 augustus 2017 om 09:56
Wat een onzin. Ik ben ook weer een master gaan doen waardoor ik de komende tijd 2x zo lang vakantie heb als iemand met een gewone baan en ik een halfjaar thuis ben met zoon voordat ik weer begin. Veel makkelijker te regelen dan met een baan juist. Baal ervan dat de volgende pas komt als ik ben afgestudeerd, dan moet ik nog maar zien of ik het zo mooi kan regelen.misvrolijk schreef: ↑06-08-2017 23:27Klopt maar ja je kan me niet zeggen dat je kinderen toen ook genoeg aandacht kregen en dat het allemaal zo makkelijk was. Waarom niet studeren voordat je kinderen hebt, vooral als ze klein zijn. Als je de keuze hebt waarom dan niet wachten, zodat je later alle aandacht aan je kinderen kan geven. Ok hoe ouder de kinderen worden hoe meer ruimte je hebt om zelf iets te ondernemen! Van mij mogen mensen trouwens zelf weten wat ze doen.
En qua reizen: waarom zou dat niet kunnen met kinderen? Mijn ouders gingen altijd met ons op de bonnefooi op vakantie en dat ging prima. Lijkt mij fantastisch juist, om mijn kinderen mee te nemen de wereld over en ze te laten kennismaken met verre culturen. Misschien beginnen we met Frankrijk en Italië, maar als ze net even wat ouder zijn staan de andere continenten gewoon weer op het lijstje hoor. Lijkt me fantastisch om die nieuwe werelden door hun ogen te zien.
Die beperkingen zitten in jou, niet in het moederschap. Anderen ervaren die dus ook niet.
