Zwanger
alle pijlers
Teveel vruchtwater, te grote baby
woensdag 7 oktober 2020 20:05
Vandaag een groei echo gehad en ik ben er helemaal door van de kaart.
Ik ben 28+6 en de baby's hoofd meet 32+6, ook buik liep ver vooruit. Ze is dus 4 weken verder dan zou moeten.
Maar het engste is dat er veel te veel vruchtwater is. 25 cm. Normaal is het tussen 12-18 cm. Hierdoor heb je verhoogde kansen op heel veel dingen, ziektes, down, losrakende placenta, vroeggeboorte, doodgeboorte, ernstige afwijkingen in het lichaam van de baby enz enz enz. Het lijstje houdt niet op.
Mijn vriend is heel droog en lijkt het weinig te deren. Maar ik ben helemaal ingestort. Moet morgen testen op zwangerschapsdiabetes. En heb pas over 3 weken weer een groei echo.. ze wilde eerder maar er was geen plek... geen idee hoe ik die tijd ga doorkomen..
Ik voel mij heel slecht en zou graag willen weten of iemand wat soortgelijks heeft ervaren.
Ik ben 28+6 en de baby's hoofd meet 32+6, ook buik liep ver vooruit. Ze is dus 4 weken verder dan zou moeten.
Maar het engste is dat er veel te veel vruchtwater is. 25 cm. Normaal is het tussen 12-18 cm. Hierdoor heb je verhoogde kansen op heel veel dingen, ziektes, down, losrakende placenta, vroeggeboorte, doodgeboorte, ernstige afwijkingen in het lichaam van de baby enz enz enz. Het lijstje houdt niet op.
Mijn vriend is heel droog en lijkt het weinig te deren. Maar ik ben helemaal ingestort. Moet morgen testen op zwangerschapsdiabetes. En heb pas over 3 weken weer een groei echo.. ze wilde eerder maar er was geen plek... geen idee hoe ik die tijd ga doorkomen..
Ik voel mij heel slecht en zou graag willen weten of iemand wat soortgelijks heeft ervaren.
donderdag 22 oktober 2020 15:05
Ik hoop dat je snel terecht kunt alelszz. Ik neem aan binnen een aantal dagen? Ze hebben in deze ziekenhuizen veel gedetailleerdere apperattuur dus ze zullen alles nog beter in beeld kunnen brengen. Hopelijk word er verder niets afwijkends gevonden.
Eerder zijn er toch geen afwijkingen aan het kindje gezien? Hebben jullie de nipt gedaan of niet ?
Sterkte met de komende spannende dagen ik hoop dat je ergens een plekje kunt vinden waar je wel een beetje kunt ventileren, of lukt dat inmiddels wel samen met je vriend? Ik weet nog goed hoe zenuwslopend dit was.
Misschien in jouw situatie compleet niet aan de orde hoor. Bij mij spraken ze er destijds over dat ze mij anders tussen 32 en 35 weken zouden inleiden voor de veiligheid. Super lastig maar laat google voor wat het is, daar vind je voornamelijk de verhaleb waar natuutlijk ook een naar scenario was. Ik hoop dat je snel een goede en fijne gyneacoloog treft die jullie precies kan vertellen hoe het in jullie situatie is..
Sterkte en houd ons op de hoogte.
Eerder zijn er toch geen afwijkingen aan het kindje gezien? Hebben jullie de nipt gedaan of niet ?
Sterkte met de komende spannende dagen ik hoop dat je ergens een plekje kunt vinden waar je wel een beetje kunt ventileren, of lukt dat inmiddels wel samen met je vriend? Ik weet nog goed hoe zenuwslopend dit was.
Misschien in jouw situatie compleet niet aan de orde hoor. Bij mij spraken ze er destijds over dat ze mij anders tussen 32 en 35 weken zouden inleiden voor de veiligheid. Super lastig maar laat google voor wat het is, daar vind je voornamelijk de verhaleb waar natuutlijk ook een naar scenario was. Ik hoop dat je snel een goede en fijne gyneacoloog treft die jullie precies kan vertellen hoe het in jullie situatie is..
Sterkte en houd ons op de hoogte.
donderdag 22 oktober 2020 15:59
Maandag ochtend moet ik in Rotterdam zijn. En dan over twee weken ongeveer weer gtoei echo, word nog gebeld.
Ze hebben geen idee wat het kan zijn . Die echoscopist heeft nog even naar het maagje gekeken enzo maar ze weten helemaal niks. Gelukkig is maandag al snel
Bedankt voor jullie reacties.
donderdag 22 oktober 2020 19:25
Wat rot meidAlelszz schreef: ↑22-10-2020 14:46Uitslag slecht zoals verwacht.
Vruchtwater is opgelopen tot 32 wat het nu "moderate" maakt en nieteens meer "mild". Vanaf 35 is het ernstig en is er bijna altijd een foetale afwijking.
Baby veel te groot, macrosoom, moet naar Rotterdam voor uitgebreide echo. In het ziekenhuis weten ze het niet. Ze geven ook geen reden wat het kan zijn. Niets. Kans op sterfte bij babies met moderate tot severe poly is 6 keer zo hoog. Kans op foetale afwijkingen 25 keer zo hoog als bij babies zonder teveel vruchtwater.
hopelijk krijgen jullie gauw duidelijkheid. Veel sterkte!
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
donderdag 22 oktober 2020 20:42
Bedankt voor jullie reacties..
Ik moet dus maandag die echo wat betekent vrijdag zaterdag zondag afwachten. Maar ik heb niks te doen en de tijd gaat zo langzaam. Mijn vriend moet al deze dagen werken dus daar heb ik ook niet veel aan.. hebben jullie misschien tips wat ik kan doen voor afleiding. Heb veel pijn dus wandelen gaat lastig en heel netflix/videoland is al uitgekeken
Lezen kan ik mijn kop niet bijhouden. Weet niet hoe ik de tijd moet doden, uren duren zo lang.
Ik moet dus maandag die echo wat betekent vrijdag zaterdag zondag afwachten. Maar ik heb niks te doen en de tijd gaat zo langzaam. Mijn vriend moet al deze dagen werken dus daar heb ik ook niet veel aan.. hebben jullie misschien tips wat ik kan doen voor afleiding. Heb veel pijn dus wandelen gaat lastig en heel netflix/videoland is al uitgekeken
Lezen kan ik mijn kop niet bijhouden. Weet niet hoe ik de tijd moet doden, uren duren zo lang.
donderdag 22 oktober 2020 22:01
Alelszz schreef: ↑22-10-2020 20:42Bedankt voor jullie reacties..
Ik moet dus maandag die echo wat betekent vrijdag zaterdag zondag afwachten. Maar ik heb niks te doen en de tijd gaat zo langzaam. Mijn vriend moet al deze dagen werken dus daar heb ik ook niet veel aan.. hebben jullie misschien tips wat ik kan doen voor afleiding. Heb veel pijn dus wandelen gaat lastig en heel netflix/videoland is al uitgekeken
Podcast of luisterboek? Kan je rustig zitten of liggend doen maar ook even lopend als dat lukt.
Sterkte nog!
vrijdag 23 oktober 2020 03:51
zondag 25 oktober 2020 09:26
Moet even van mij afschrijven.
Ik heb ontzettend veel spijt dat ik met de pil ben gestopt. Als ik de tijd kon terugdraaien had ik het niet gedaan. Vanaf het begin had ik ook direct een slecht voorgevoel. Ik zei al heel vaak tegen mijn vriend; we kunnen niet "gewoon" een gezond kindje krijgen zoals ogenschijnlijk iedereen om ons heen. Toen ik stopte met de pil zei ik dat er 1 van de 2 scenarios zouden ontstaan: of ik word niet zwanger, en dan moet je een traject in wat een absoluut pijnlijk proces is. Of het lukt wel en de zwangerschap wordt verschrikkelijk.
Nou heeft mijn intuitie bijna altijd gelijk en vanaf het allereerste begin is deze zwangerschap 1 grote nachtmerrie geweest. Met al die lichamelijke complicaties, steeds die 1% zijn, of de 5% of wat dan ook. Steeds de lul zijn met iets raars wat ik dan weer kreeg. De nierstuwing bleef het langst hangen en die verwoest nu nog steeds mijn dagen, met regelmaat lig ik kronkelend op bed van de pijn( te vergelijken met niersteenkolieken en dat maandenlang).
Mijn lichaam lijkt te schreeuwen dat het niet bestemd is om zwanger te zijn. En dan word ik boos en jaloers want ik heb altijd gezond geleefd, ik drink niet, rook nooit, ook niet voor de zwangerschap. Al deze maanden eet ik extra gezond. En dan zie je mensen liters cola wegzuipen en sigaretten roken en die krijgen ogenschijnlijk gemakkelijk een gezond kind.
Dan denk ik van jezus christus, waar doe ik dit allemaal voor. 9 maanden intens lijden om straks een kind te begraven. Echt helemaal fantastisch.
Ik heb het gevoel dat we morgen de genadeklap gaan krijgen. Het kindje zal wel vast een of andere bizarre ziekte hebben die voorkomt bij 1 op de 5000 of zo. Dit soort dingen lijken mij te achtervolgen. Ik ben zelf ook geboren met een bizarre tumor wat haast niet voorkomt en waarvan ik nu nog steeds een enorm litteken heb. Dit is overigens niet erfelijk maar gewoon domme pech dat heb ik gecheckt.
Continue om mij heen lees ik posts van mensen met een "heerlijke" zwangerschap en dan denk ik, waarom is het ons nou niet gegund. Dit lijkt misschien op wegkwijnen in zelfmedelijden maar ik heb zo'n absolute horrorjeugd meegemaakt waarbij ik jarenlang emotioneel en lichamelijk ben mishandeld en dan denk je, mijn portie ellende moet ik nu toch wel gehad hebben. Mijn vriend en ik hadden dit kindje zo graag liefdevol willen opvoeden maar als ik diep in mijn hart kijk weet ik al vanaf het begin dat het mis zou gaan. Ik zei continue tegen mijn vriend, er is iets fout en dat gaat alles vernietigen.
Heb vreselijk veel buikpijn door dat klote vruchtwater en dan denk ik verdomme 1% krijgt dit, en van die 1% heeft 60% een milde variant en die heb ik dus óók niet. Ik val nu in moderate maar verwacht met bijna volledige zekerheid dat ik binnenkort wel in de "severe" groep ga eindigen. Dat is een groep van 12% (van die 1% die het al krijgt) .
Ik denk terug aan de 20 weken echo en hoe snel ze erdoor heen ging. Ik zei ook dat ik het wel erg vlot vond gaan. "Ja maar ik zie het meestal direct of er iets is en alles ziet er keurig uit". Stond binnen 25 min weer buiten. Nu denk ik hmmm. Bijna alle gevallen van moderate en severe poly worden veroorzaakt óf door diabetes óf door een afwijking bij de baby. En die afwijkingen zijn echt geen klompvoetjes. Dat zijn voornamelijk afschuwelijke ziektes die zorgen dat de organen niet goed werken. Waardoor het kind het vruchtwater niet kan drinken of teveel plast enz. Prognoses zijn meestal slecht.
En zélfs al zouden ze niets vinden op de guo, idiopathische poly is qua sterftecijfer kans nog steeds enorm. Het feit dat er geen oorzaak uitkomt, verbetert de prognose niet. Veel babies gaan dood rond de bevalling omdat de placenta loslaat, aangezien de enorme hoeveelheid vruchtwater dan ineens verdwijnt kan die druk daardoor loslaten. Ook navelstrengverzakking is een heel groot risico waarbij er veel babies doodgaan en wat vaak gebeurd bij teveel vruchtwater.
Maar dat is nog niet alles want om het feest compleet te maken stelden ze ook nog de diagnose extreme macrosomie waardoor je NOG meer kans hebt op sterfte en complicaties.
Triggerfactoren op een macrosoom kind: een hoge bmi bij moeder, nooit gehad. Altijd slank geweest. Diabetes, nope. Leeftijd boven de 35, ik ben midden in de twintig. Roken, drinken, nooit gedaan. Genetische factoren, ik was zelf een mini scharminkel baby en mijn hele familie is redelijk klein van stuk en dun. Bij mijn vriend ook geen grote mensen. Hoge bloeddruk, was altijd keurig en nooit verdacht. Zwanger van een jongen, het is een meisje.
Werkelijk alles heb ik mee om geen macrosomie te ontwikkelen en dan tóch..
Ik voel mij een gefaalde moeder, dat ik geen veilige leefomgeving heb kunnen maken voor mijn kind ookal kan ik niks aan deze problemen doen. Dit meisje heeft hier ook allemaal niet om gevraagd. Ik had haar graag een gezond leven op deze aarde gegund maar het mag niet zo zijn. Ik voel dat aan alles.
Nu met een grote brok in de keel en knoop in de maag afwachten tot morgen. Sorry voor al dit geratel.
Ik heb ontzettend veel spijt dat ik met de pil ben gestopt. Als ik de tijd kon terugdraaien had ik het niet gedaan. Vanaf het begin had ik ook direct een slecht voorgevoel. Ik zei al heel vaak tegen mijn vriend; we kunnen niet "gewoon" een gezond kindje krijgen zoals ogenschijnlijk iedereen om ons heen. Toen ik stopte met de pil zei ik dat er 1 van de 2 scenarios zouden ontstaan: of ik word niet zwanger, en dan moet je een traject in wat een absoluut pijnlijk proces is. Of het lukt wel en de zwangerschap wordt verschrikkelijk.
Nou heeft mijn intuitie bijna altijd gelijk en vanaf het allereerste begin is deze zwangerschap 1 grote nachtmerrie geweest. Met al die lichamelijke complicaties, steeds die 1% zijn, of de 5% of wat dan ook. Steeds de lul zijn met iets raars wat ik dan weer kreeg. De nierstuwing bleef het langst hangen en die verwoest nu nog steeds mijn dagen, met regelmaat lig ik kronkelend op bed van de pijn( te vergelijken met niersteenkolieken en dat maandenlang).
Mijn lichaam lijkt te schreeuwen dat het niet bestemd is om zwanger te zijn. En dan word ik boos en jaloers want ik heb altijd gezond geleefd, ik drink niet, rook nooit, ook niet voor de zwangerschap. Al deze maanden eet ik extra gezond. En dan zie je mensen liters cola wegzuipen en sigaretten roken en die krijgen ogenschijnlijk gemakkelijk een gezond kind.
Dan denk ik van jezus christus, waar doe ik dit allemaal voor. 9 maanden intens lijden om straks een kind te begraven. Echt helemaal fantastisch.
Ik heb het gevoel dat we morgen de genadeklap gaan krijgen. Het kindje zal wel vast een of andere bizarre ziekte hebben die voorkomt bij 1 op de 5000 of zo. Dit soort dingen lijken mij te achtervolgen. Ik ben zelf ook geboren met een bizarre tumor wat haast niet voorkomt en waarvan ik nu nog steeds een enorm litteken heb. Dit is overigens niet erfelijk maar gewoon domme pech dat heb ik gecheckt.
Continue om mij heen lees ik posts van mensen met een "heerlijke" zwangerschap en dan denk ik, waarom is het ons nou niet gegund. Dit lijkt misschien op wegkwijnen in zelfmedelijden maar ik heb zo'n absolute horrorjeugd meegemaakt waarbij ik jarenlang emotioneel en lichamelijk ben mishandeld en dan denk je, mijn portie ellende moet ik nu toch wel gehad hebben. Mijn vriend en ik hadden dit kindje zo graag liefdevol willen opvoeden maar als ik diep in mijn hart kijk weet ik al vanaf het begin dat het mis zou gaan. Ik zei continue tegen mijn vriend, er is iets fout en dat gaat alles vernietigen.
Heb vreselijk veel buikpijn door dat klote vruchtwater en dan denk ik verdomme 1% krijgt dit, en van die 1% heeft 60% een milde variant en die heb ik dus óók niet. Ik val nu in moderate maar verwacht met bijna volledige zekerheid dat ik binnenkort wel in de "severe" groep ga eindigen. Dat is een groep van 12% (van die 1% die het al krijgt) .
Ik denk terug aan de 20 weken echo en hoe snel ze erdoor heen ging. Ik zei ook dat ik het wel erg vlot vond gaan. "Ja maar ik zie het meestal direct of er iets is en alles ziet er keurig uit". Stond binnen 25 min weer buiten. Nu denk ik hmmm. Bijna alle gevallen van moderate en severe poly worden veroorzaakt óf door diabetes óf door een afwijking bij de baby. En die afwijkingen zijn echt geen klompvoetjes. Dat zijn voornamelijk afschuwelijke ziektes die zorgen dat de organen niet goed werken. Waardoor het kind het vruchtwater niet kan drinken of teveel plast enz. Prognoses zijn meestal slecht.
En zélfs al zouden ze niets vinden op de guo, idiopathische poly is qua sterftecijfer kans nog steeds enorm. Het feit dat er geen oorzaak uitkomt, verbetert de prognose niet. Veel babies gaan dood rond de bevalling omdat de placenta loslaat, aangezien de enorme hoeveelheid vruchtwater dan ineens verdwijnt kan die druk daardoor loslaten. Ook navelstrengverzakking is een heel groot risico waarbij er veel babies doodgaan en wat vaak gebeurd bij teveel vruchtwater.
Maar dat is nog niet alles want om het feest compleet te maken stelden ze ook nog de diagnose extreme macrosomie waardoor je NOG meer kans hebt op sterfte en complicaties.
Triggerfactoren op een macrosoom kind: een hoge bmi bij moeder, nooit gehad. Altijd slank geweest. Diabetes, nope. Leeftijd boven de 35, ik ben midden in de twintig. Roken, drinken, nooit gedaan. Genetische factoren, ik was zelf een mini scharminkel baby en mijn hele familie is redelijk klein van stuk en dun. Bij mijn vriend ook geen grote mensen. Hoge bloeddruk, was altijd keurig en nooit verdacht. Zwanger van een jongen, het is een meisje.
Werkelijk alles heb ik mee om geen macrosomie te ontwikkelen en dan tóch..
Ik voel mij een gefaalde moeder, dat ik geen veilige leefomgeving heb kunnen maken voor mijn kind ookal kan ik niks aan deze problemen doen. Dit meisje heeft hier ook allemaal niet om gevraagd. Ik had haar graag een gezond leven op deze aarde gegund maar het mag niet zo zijn. Ik voel dat aan alles.
Nu met een grote brok in de keel en knoop in de maag afwachten tot morgen. Sorry voor al dit geratel.
zondag 25 oktober 2020 10:52
Lieve alelszz, het klinkt echt vreselijk waar jij momenteel doorheen gaat en bent gegaan in het verleden.
Geef je meisje nog niet op, wacht morgen af hoe onmogelijk een situatie als deze ook is.. Ik ga ervan uit dat de arts die jullie morgen treffen, jullie heel veel kan vertellen, dan wel met of zonder diagnose.
Als de risicos zo groot zijn op overlijden tijdens geboorte of bij een bijna voldragen zwangerschap dan zullen zij denk ik heel goed blijven monitoren en optijd ingrijpen indien mogelijk.
Wat mij destijds door de gyneacoloog werd verteld die mijn guo's maakte was dat met de 20 weken echo bepaalde dingen nog niet volledig te zien zijn, syndromen als down zijn vaak sowieso niet op een echo te zien, soms zien ze alleen softmarks soms helemaal niets. Ik zat namelijk destijds met dezelfde vragen; waarom was toen alles goed en nu dan niet meer ?
Heel veel sterkte, ik hoop dat je morgen duidelijkheid krijgt, en iniedergeval een goed of anders een zo gunstig mogelijk scenario te horen krijgt. Ik denk aan je! Hopelijk kan je vandaag nog ergens afleiding vinden. Ik denk aan jullie morgen!
Geef je meisje nog niet op, wacht morgen af hoe onmogelijk een situatie als deze ook is.. Ik ga ervan uit dat de arts die jullie morgen treffen, jullie heel veel kan vertellen, dan wel met of zonder diagnose.
Als de risicos zo groot zijn op overlijden tijdens geboorte of bij een bijna voldragen zwangerschap dan zullen zij denk ik heel goed blijven monitoren en optijd ingrijpen indien mogelijk.
Wat mij destijds door de gyneacoloog werd verteld die mijn guo's maakte was dat met de 20 weken echo bepaalde dingen nog niet volledig te zien zijn, syndromen als down zijn vaak sowieso niet op een echo te zien, soms zien ze alleen softmarks soms helemaal niets. Ik zat namelijk destijds met dezelfde vragen; waarom was toen alles goed en nu dan niet meer ?
Heel veel sterkte, ik hoop dat je morgen duidelijkheid krijgt, en iniedergeval een goed of anders een zo gunstig mogelijk scenario te horen krijgt. Ik denk aan je! Hopelijk kan je vandaag nog ergens afleiding vinden. Ik denk aan jullie morgen!
zondag 25 oktober 2020 10:57
Heel veel sterkte. 
Probeer wel bij de feiten te blijven. Dingen als "ik weet zeker dat het binnenkort severe gaat zijn" helpen je nu niet. Je kunt niets anders doen dan afwachten helaas.
Ik denk trouwens dat die 'heerlijke' zwangerschappen ook niet altijd zo heerlijk zijn hoor, maar jij hebt wel veel pech gehad zo te lezen.
En het is echt echt echt niet jouw schuld!
Probeer wel bij de feiten te blijven. Dingen als "ik weet zeker dat het binnenkort severe gaat zijn" helpen je nu niet. Je kunt niets anders doen dan afwachten helaas.
Ik denk trouwens dat die 'heerlijke' zwangerschappen ook niet altijd zo heerlijk zijn hoor, maar jij hebt wel veel pech gehad zo te lezen.
En het is echt echt echt niet jouw schuld!
zondag 25 oktober 2020 11:29
Ik denk dat ik je alleen maar verder afstoot als ik nog een keer adviseer om contact te leggen met de pop-poli.
Ik herken al je gedachten en achteraf had ik zoveel eerder aan de bel moeten trekken. Ook al zijn je gedachten waar, bij mij waren ze ook (deels) waar, dan nog is het zwaar om die alleen te dragen.
Zou je kunnen uitleggen wat de reden is dat je niet op dit advies ingaat? Maakt het je bang?
Ik herken al je gedachten en achteraf had ik zoveel eerder aan de bel moeten trekken. Ook al zijn je gedachten waar, bij mij waren ze ook (deels) waar, dan nog is het zwaar om die alleen te dragen.
Zou je kunnen uitleggen wat de reden is dat je niet op dit advies ingaat? Maakt het je bang?
zondag 25 oktober 2020 11:36
Ik ken de hoed en rand van pop poli. Naast dat dit niet iets voor mij lijkt, gezien ik het niet fijn vindt om face to face over emoties te praten met (zo goed als ) vreemden, dat vind ik verschrikkelijk - is het ontzettend ver weg. Dik 45 min met de auto, OV is niet te doen dan mag je 1.5-2 uur gaan reizen. Woon in een boerengat. Heb zelf ook geen rijbewijs en reizen is voor mij al steeds een uitdaging omdat ik extreme bekkeninstabiliteit heb dus elke stap die ik moet lopen is er 1 teveel.
zondag 25 oktober 2020 11:46
En toch denk ik dat je dringend hulp nodig hebt. Je dendert af op een gigantische post natale depressie. En misschien wel erger.Alelszz schreef: ↑25-10-2020 11:36Ik ken de hoed en rand van pop poli. Naast dat dit niet iets voor mij lijkt, gezien ik het niet fijn vindt om face to face over emoties te praten met (zo goed als ) vreemden, dat vind ik verschrikkelijk - is het ontzettend ver weg. Dik 45 min met de auto, OV is niet te doen dan mag je 1.5-2 uur gaan reizen. Woon in een boerengat. Heb zelf ook geen rijbewijs en reizen is voor mij al steeds een uitdaging omdat ik extreme bekkeninstabiliteit heb dus elke stap die ik moet lopen is er 1 teveel.
zondag 25 oktober 2020 11:56
zondag 25 oktober 2020 12:32
Ik vermoed dat je hebt zitten googelen. Het lijkt me namelijk sterk dat een echoscopist al die afwijkingen gaat opnoemen. Ik neem aan dat ze gezegd heeft dat er veel vruchtwater zit en dat ze dat in de gaten wil houden.Alelszz schreef: ↑07-10-2020 20:05Vandaag een groei echo gehad en ik ben er helemaal door van de kaart.
Maar het engste is dat er veel te veel vruchtwater is. 25 cm. Normaal is het tussen 12-18 cm. Hierdoor heb je verhoogde kansen op heel veel dingen, ziektes, down, losrakende placenta, vroeggeboorte, doodgeboorte, ernstige afwijkingen in het lichaam van de baby enz enz enz. Het lijstje houdt niet op.
Ga niet uit van wat je allemaal op internet leest, je leest namelijk altijd de meest erge dingen en voor de goede resultaten heb je op zo'n moment een blinde vlek.
Sterkte en niet probeer te genieten van je zwangerschap.
zondag 25 oktober 2020 13:24
Bij mij is het online..Alelszz schreef: ↑25-10-2020 11:36Ik ken de hoed en rand van pop poli. Naast dat dit niet iets voor mij lijkt, gezien ik het niet fijn vindt om face to face over emoties te praten met (zo goed als ) vreemden, dat vind ik verschrikkelijk - is het ontzettend ver weg. Dik 45 min met de auto, OV is niet te doen dan mag je 1.5-2 uur gaan reizen. Woon in een boerengat. Heb zelf ook geen rijbewijs en reizen is voor mij al steeds een uitdaging omdat ik extreme bekkeninstabiliteit heb dus elke stap die ik moet lopen is er 1 teveel.
Voor je kind is het nodig dat je gaat praten.
Een kindje voelt de stress. Ook als een kindje geboren is. Je kunt nu niet meer zeggen dat je dat niet fijn vindt. Je kindje heeft daar last van.
zondag 25 oktober 2020 13:43
zondag 25 oktober 2020 19:05
Net je topic gelezen, inclusief je stoomafblaaspost. Ik vind het echt heftig voor je, je hebt het niet makkelijk gehad zeg.
Heb verder geen adviezen voor je, alleen misschien dat ik soms ook een slecht voorgevoel heb, en dan bleek het achteraf de angst te zijn die sprak. Maar ik weet natuurlijk niet of dat voor jou ook geldt.
Wilde je eigenlijk alleen heel veel sterkte wensen morgen
Heb verder geen adviezen voor je, alleen misschien dat ik soms ook een slecht voorgevoel heb, en dan bleek het achteraf de angst te zijn die sprak. Maar ik weet natuurlijk niet of dat voor jou ook geldt.
Wilde je eigenlijk alleen heel veel sterkte wensen morgen
