Zwanger
alle pijlers
Zorgen tijdens 3e trimester..
dinsdag 2 oktober 2018 om 11:38
Overal lees je het op het internet: Waarom het 3e trimester het leukste is van allemaal.
Helaas kan ik het niet zo ervaren, ben altijd al erg onzeker geweest maar op dit moment heeft mijn onzekerheid wel het toppunt bereikt.
Elke dag ben ik ontzettend bang dat die kleine jongen (31 weken) ineens niet meer beweegt, of dat ik hem ga verliezen aan het einde van de zwangerschap.
Dit had ik het begin van de zwangerschap ook maar het is nu niet verminderd ookal ben ik steeds dichter bij de uitgerekende datum.
Vorige week heb ik de groeiecho gehad waarop was te zien dat hij goed groeide en dat hij zelfs een weekje voor liep.
Wel ligt hij in een onvolkomen stuit en is zijn hoofdje daardoor niet helemaal rond maar wat ovaal.
Maar nu vandaag bij de controle blijkt dat mijn fundushoogte onder gemiddeld is, zelfs wat laag.
Mijn verloskundige kon hier verder niet op antwoorden.
Hallo onzekerheid, en dan zitten we weer thuis.. met zorgen op de bank.
Zijn er meer mensen die zich zoveel zorgen kunnen maken over de laatste weken? Zijn het hormonen of..
Helaas kan ik het niet zo ervaren, ben altijd al erg onzeker geweest maar op dit moment heeft mijn onzekerheid wel het toppunt bereikt.
Elke dag ben ik ontzettend bang dat die kleine jongen (31 weken) ineens niet meer beweegt, of dat ik hem ga verliezen aan het einde van de zwangerschap.
Dit had ik het begin van de zwangerschap ook maar het is nu niet verminderd ookal ben ik steeds dichter bij de uitgerekende datum.
Vorige week heb ik de groeiecho gehad waarop was te zien dat hij goed groeide en dat hij zelfs een weekje voor liep.
Wel ligt hij in een onvolkomen stuit en is zijn hoofdje daardoor niet helemaal rond maar wat ovaal.
Maar nu vandaag bij de controle blijkt dat mijn fundushoogte onder gemiddeld is, zelfs wat laag.
Mijn verloskundige kon hier verder niet op antwoorden.
Hallo onzekerheid, en dan zitten we weer thuis.. met zorgen op de bank.
Zijn er meer mensen die zich zoveel zorgen kunnen maken over de laatste weken? Zijn het hormonen of..
dinsdag 2 oktober 2018 om 11:55
Ik zou een extra afspraak inplannen met de VK. Waarbij ze hopelijk je vragen op medisch vlak kunnen beantwoorden, maar ik zou ook aangeven dat je veel angsten ervaart. Misschien zijn er dingen die ze nu al voor je kunnen betekenen, misschien is het iets waarvoor ze je extra goed in de gaten willen houden de komende tijd, maar alleen met je zorgen zitten is niet de beste oplossing.
dinsdag 2 oktober 2018 om 11:56
Welke vragen heb je? En welke vragen heeft je verloskundige niet kunnen beantwoorden?
Als de verloskundige niet ongerust is kun je over het algemeen er van uit gaan dat er niets aan de hand is. Bij zwangere vrouwen nemen ze over het algemeen geen enkel risico.
Mijn ervaring in deze zwangerschap is dat ik ze eerder te voorzichtig vindt dan te zorgeloos. Dus daar zou ik proberen op te vertrouwen.
Als de verloskundige niet ongerust is kun je over het algemeen er van uit gaan dat er niets aan de hand is. Bij zwangere vrouwen nemen ze over het algemeen geen enkel risico.
Mijn ervaring in deze zwangerschap is dat ik ze eerder te voorzichtig vindt dan te zorgeloos. Dus daar zou ik proberen op te vertrouwen.
dinsdag 2 oktober 2018 om 12:09
Het zit mij eigenlijk vooral dwars dat er vaak door mijn verloskundige verschillende dingen worden gezegd.
Wat mij dus meer twijfel en weinig zekerheid geeft.
Een voorbeeld is bijvoorbeeld dat ze mij bij de vorige keer bij het bloedprikken hebben laten zeggen dat ik alleen op HB werkt geprikt.
Gewoon ontbeten en wezen bloedprikken.
Achteraf bleek ook de glucose (nuchter) getest en dit was aan de hoge kant.
Verloskundige gaf aan dat 5,6 niet hoog is omdat ik ontbeten had maar de andere verloskundige had vermeld dat ik nog een keer moet gaan prikken.
Maar volgens haar waren die zorgen overbodig en ik moest dit maar gewoon vergeten.
En dan nu verteld de een dat het kindje goed groeit volgens de echo, en de ander verteld dat mijn baarmoeder weer te klein is.
Hetzelfde met klachten, de ene verloskundige gooit het op dit en de ander op dat.
Aangegeven dat ik mij zorgen maak maar het word eigenlijk een beetje aan de kant geschoven met: De kans is klein.
Vind het ook zo vervelend om dan weer te bellen, want wil absoluut niet zeuren ofzo!
Wat mij dus meer twijfel en weinig zekerheid geeft.
Een voorbeeld is bijvoorbeeld dat ze mij bij de vorige keer bij het bloedprikken hebben laten zeggen dat ik alleen op HB werkt geprikt.
Gewoon ontbeten en wezen bloedprikken.
Achteraf bleek ook de glucose (nuchter) getest en dit was aan de hoge kant.
Verloskundige gaf aan dat 5,6 niet hoog is omdat ik ontbeten had maar de andere verloskundige had vermeld dat ik nog een keer moet gaan prikken.
Maar volgens haar waren die zorgen overbodig en ik moest dit maar gewoon vergeten.
En dan nu verteld de een dat het kindje goed groeit volgens de echo, en de ander verteld dat mijn baarmoeder weer te klein is.
Hetzelfde met klachten, de ene verloskundige gooit het op dit en de ander op dat.
Aangegeven dat ik mij zorgen maak maar het word eigenlijk een beetje aan de kant geschoven met: De kans is klein.
Vind het ook zo vervelend om dan weer te bellen, want wil absoluut niet zeuren ofzo!
dinsdag 2 oktober 2018 om 12:15
Bellen en aangeven dat je onzeker word door hun uiteinlopende antwoorden. Beter ook hiervoor je moet je toch prettig voelen bij deze mensen.
Ik maak mij juist amper druk om dingen behalve net voor de echo's (en daar krijg ik er wat van) ben ik even nerveus.
En straks als de bevalling zich aandient.
Het derde trimester vind ik niet per definitie de leukste btw, je gaat het fysiek goed merken het slapen gaat afnemen...en ik word drukker intern.
Ik maak mij juist amper druk om dingen behalve net voor de echo's (en daar krijg ik er wat van) ben ik even nerveus.
En straks als de bevalling zich aandient.
Het derde trimester vind ik niet per definitie de leukste btw, je gaat het fysiek goed merken het slapen gaat afnemen...en ik word drukker intern.
dinsdag 2 oktober 2018 om 12:16
Mijn dochter lag ook in stuit. Vond dat hele zwanger zijn in het laatste trimester ook gewoon zwaar. Omdat ze in een soort kleermakerszit lag, was ze niet ingedaald. Ze lag dus ‘heerlijk’ met haar hoofd tegen m’n maag en longen aan te drukken.
Ze is met een keizersnee geboren. Prachtig rond bolletje had ze. Ik heb me enorm verbaasd over hoeveel mensen mij hebben gevraagd of ze met een keizersnee was geboren (professionals die met jonge baby’s werken). Haar hoofdje was niet door het geboortekanaal gedrukt, dus was nog helemaal rond.
Mijn jongste had inderdaad een want ‘puntiger’ hoofd, die is met een vaginale bevalling ter wereld gekomen.
Het viel me zo op, steeds die vraag of het een keizersneekindje was. Bij het nagesprek bij de gyn heb ik nog eens gevraagd of het gevolgen had voor op de lange termijn. Maar nee, zij verzekerde mij dat babyhoofdjes nog zo flexibel zijn, dat wordt vanzelf een normale vorm. Ook afplattingen (door voorkeurshouding) trekken bij, net als baby’s die met vacuümpomp zijn geboren etc.
Dus maak je over het hoofd maar geen zorgen!
Misschien dat je je sowieso zorgen maakt omdat je hormonaal bent en je lichaam het zwaar heeft? Geef het wel aan bij de vk.
Ze is met een keizersnee geboren. Prachtig rond bolletje had ze. Ik heb me enorm verbaasd over hoeveel mensen mij hebben gevraagd of ze met een keizersnee was geboren (professionals die met jonge baby’s werken). Haar hoofdje was niet door het geboortekanaal gedrukt, dus was nog helemaal rond.
Mijn jongste had inderdaad een want ‘puntiger’ hoofd, die is met een vaginale bevalling ter wereld gekomen.
Het viel me zo op, steeds die vraag of het een keizersneekindje was. Bij het nagesprek bij de gyn heb ik nog eens gevraagd of het gevolgen had voor op de lange termijn. Maar nee, zij verzekerde mij dat babyhoofdjes nog zo flexibel zijn, dat wordt vanzelf een normale vorm. Ook afplattingen (door voorkeurshouding) trekken bij, net als baby’s die met vacuümpomp zijn geboren etc.
Dus maak je over het hoofd maar geen zorgen!
Misschien dat je je sowieso zorgen maakt omdat je hormonaal bent en je lichaam het zwaar heeft? Geef het wel aan bij de vk.
dinsdag 2 oktober 2018 om 12:41
Het derde trimester vond ik helemaal niet het leukste. 2e was echt veel leuker (groeiende buik, eerste schopjes). Hele derde trimester slecht geslapen, vaak plassen, pijnlijke steken in m'n vagina door het draaien van de baby, schoenen aantrekken was een crime, benen scheren ook niet meer zo makkelijk.
Ik zou idd extra afspraken maken met de verloskundige. Volgens mij is bezorgdheid over je ongeboren baby heel normaal. Maar zolang je hem voelt bewegen leeft ie nog.
Ik zou idd extra afspraken maken met de verloskundige. Volgens mij is bezorgdheid over je ongeboren baby heel normaal. Maar zolang je hem voelt bewegen leeft ie nog.
dinsdag 2 oktober 2018 om 13:15
Ik vind het derde trimester wel leuk, maar ik ben de eerste twee vreselijk misselijk geweest. Dus dan is het makkelijk vergelijken 
. Je gaat inderdaad wel steeds meer merken, dus als je voor die tijd nauwelijks ergens last van gehad hebt, kan ik me voorstellen dat je het nu minder vindt. En je hoeft überhaupt die hele zwangerschap niet leuk te vinden hoor! Ik ken zo veel mensen die hun baby leuk vinden, maar die zwangerschap met alle liefde over hadden willen slaan.
Wat betreft de onzekerheid: je kunt er inderdaad vanuit gaan dat ze juist heel voorzichtig zijn. Als de kleine volgens de echo goed groeit, is er weinig reden tot zorg. Dat meet namelijk daadwerkelijk de baby, de baarmoeder voelen is maar een surrogaat.
Ik heb zelf redelijk wat medische kennis, en ik word juist een beetje gestoord van wat ze allemaal benoemen. Mijn bloeddruk was de vorige keer 2 hoger dan daarvoor (82 i.p.v. 80). Zeker als je dat handmatig en gewoon over je kleren heen meet, zegt dat helemaal niks, dat valt ruim binnen de marge van de meting. Maar ze vinden dan dat ze het toch wel even moeten benoemen. Ik kan dat redelijk makkelijk naast me neerleggen, maar ik kan me voorstellen dat het bij heel veel anderen juist heel veel onnodige zorgen veroorzaakt.
Bel ze gewoon en leg dit voor. Dat je je veel zorgen maakt, en dat de verschillende mededelingen dat alleen maar erger maken. Wellicht dat ze dan toch iets meer nadenken over of wat ze zeggen wel nodig is, en niet gewoon een achteloze opmerking waarvan jij in de stress schiet.
. Je gaat inderdaad wel steeds meer merken, dus als je voor die tijd nauwelijks ergens last van gehad hebt, kan ik me voorstellen dat je het nu minder vindt. En je hoeft überhaupt die hele zwangerschap niet leuk te vinden hoor! Ik ken zo veel mensen die hun baby leuk vinden, maar die zwangerschap met alle liefde over hadden willen slaan.Wat betreft de onzekerheid: je kunt er inderdaad vanuit gaan dat ze juist heel voorzichtig zijn. Als de kleine volgens de echo goed groeit, is er weinig reden tot zorg. Dat meet namelijk daadwerkelijk de baby, de baarmoeder voelen is maar een surrogaat.
Ik heb zelf redelijk wat medische kennis, en ik word juist een beetje gestoord van wat ze allemaal benoemen. Mijn bloeddruk was de vorige keer 2 hoger dan daarvoor (82 i.p.v. 80). Zeker als je dat handmatig en gewoon over je kleren heen meet, zegt dat helemaal niks, dat valt ruim binnen de marge van de meting. Maar ze vinden dan dat ze het toch wel even moeten benoemen. Ik kan dat redelijk makkelijk naast me neerleggen, maar ik kan me voorstellen dat het bij heel veel anderen juist heel veel onnodige zorgen veroorzaakt.
Bel ze gewoon en leg dit voor. Dat je je veel zorgen maakt, en dat de verschillende mededelingen dat alleen maar erger maken. Wellicht dat ze dan toch iets meer nadenken over of wat ze zeggen wel nodig is, en niet gewoon een achteloze opmerking waarvan jij in de stress schiet.
dinsdag 2 oktober 2018 om 13:37
Ik vind dit zo herkenbaar! Kreeg enorm veel gezeur over mijn bloeddruk, die door die extra stress dus inderdaad omhoog ging soms. Ik snap de voorzichtigheid, maar steeds zeggen dat mijn bovendruk iets hoger was, gaf mij heel erg het gevoel dat er iets verkeerd ging. En ik was heel onzeker bij de zwangerschap, dus geen goede combi.nausicaa schreef: ↑02-10-2018 13:15
Wat betreft de onzekerheid: je kunt er inderdaad vanuit gaan dat ze juist heel voorzichtig zijn. Als de kleine volgens de echo goed groeit, is er weinig reden tot zorg. Dat meet namelijk daadwerkelijk de baby, de baarmoeder voelen is maar een surrogaat.
Ik heb zelf redelijk wat medische kennis, en ik word juist een beetje gestoord van wat ze allemaal benoemen. Mijn bloeddruk was de vorige keer 2 hoger dan daarvoor (82 i.p.v. 80). Zeker als je dat handmatig en gewoon over je kleren heen meet, zegt dat helemaal niks, dat valt ruim binnen de marge van de meting. Maar ze vinden dan dat ze het toch wel even moeten benoemen. Ik kan dat redelijk makkelijk naast me neerleggen, maar ik kan me voorstellen dat het bij heel veel anderen juist heel veel onnodige zorgen veroorzaakt.
Ik snap je dus helemaal TO en behalve aangeven dat die dubbele informatie niet goed voor je is, kun je er weinig mee. Weet dat inschattingen over hoe groot de baby is heeeel erg verschillen! Ik had de ene week een kleine baby, de andere week een hele grote (was uiteindelijk dus een gemiddelde..). Verloskundigen zijn wel heel voorzichtig dus als ze zich zorgen maken, sturen ze je door naar het ziekenhuis.
