Zwanger, angst en schoonvader
maandag 4 februari 2019 om 17:19
Ja joh fok je niet van tevoren op. Ik zag je elders schrijven dat je pas je schoonouders wil zien als je weer een beetje bijgetrokken bent, maar je hoeft ze niet te zien als je echt niet wil. Ga je lekker een dutje doen boven terwijl zij komen
Snapt je man je wel?
maandag 4 februari 2019 om 18:07
Boomtak2 schreef: ↑04-02-2019 17:50Mijn man was nog nooit in zijn leven tegen zijn vader in gegaan en dat heeft hij echt moeten leren tijdens de relatie therapie.
Dat gaat nu wel beter, maar hij is zelf zacht uitgedrukt niet echt dominant en mijn schoonvader wel dus hij sloeg helemaal dicht de keren dat mijn schoonvader zo tegen me tekeer ging. Hij heeft er erg veel moeite mee om een eigen mening te hebben en om daarvoor op te komen. (Verbaast me ook niet echt)
Ik zou zo graag willen dat hij geen grote rol meer in mijn leven speelt, maar ik weet niet hoe ik er vanaf kom. Ik heb al 4 therapeuten en samen dan relatie therapie gehad en niks werkt. De conclusie is elke keer dat de situatie gewoon heel complex is omdat mijn man (en ik dus automatisch ook) zakelijk met ze verbonden zijn. En daarnaast heb ik een schuldgevoel tegenover mijn man (schoonvader heeft tenslotte zijn excuses aangeboden en ik blijf er een half jaar later nog steeds in hangen), onzekerheid, angst, woede en gewoon verdrietig omdat ik nog nooit in mijn leven echte ruzie met iemand heb gehad en uitgerekend met iemand waarmee ik altijd te maken zal hebben wel. En ondertussen zit het hele probleem eigenlijk alleen maar in mijn hoofd.
En daar maakt je schoonvader handig gebruik van zo te lezen. Kan je man de zakelijke banden niet verbreken?
maandag 4 februari 2019 om 18:16
hij begrijp het dus nietBoomtak2 schreef: ↑04-02-2019 18:14Nee dat is niet echt een optie want het is echt zijn lust en zijn leven en verder heeft hij zelf geen problemen met zijn ouders
Mijn man begrijpt mijn angst wel en ik hoef ook geen contact met zijn ouders te hebben van hem(sterker nog hij is degene die ons zo veel mogelijk uit elkaar heeft gehouden met de bedoeling om me te beschermen, alleen dan kreeg ik weer de volle laag als ik ergens niet bij was terwijl ik nergens van wist), maar hij merkt dan terecht op dat iedereen het rot vindt hoe het gelopen is en dat ze er zo veel spijt van hebben, maar eigenlijk wordt mijn schuldgevoel dan alleen maar erger want uiteindelijk ben ik nu degene die de deur dicht heeft gegooid en geen kans meer geeft om open te doen.
maandag 4 februari 2019 om 18:19
Misschien herken je iets in dit topic van een tijdje geleden. Het gaat om iemand in een vergelijkbare situatie als jij:
relaties/mediator-en-schoonmoeder/list_ ... #p29102338
Succes ermee
relaties/mediator-en-schoonmoeder/list_ ... #p29102338
Succes ermee
maandag 4 februari 2019 om 18:28
Wat? Je schoonvader eist dat jij minder naar je eigen ouders en één keer per week naar hen gaat?Boomtak2 schreef: ↑04-02-2019 17:33Ja daar zit ik dus eigenlijk nog het meeste mee, maar hij heeft bij de laatste ruzie gedreigd dingen die belangrijk zijn voor mijn man af te nemen als ik te vaak naar mijn eigen ouders zou gaan en dat ik minimaal 1 keer per week bij mijn schoonouders moest komen en dat heeft er wel even flink ingehakt. Hij kan mij namelijk niets afnemen maar door het via mijn man te spelen leg je er wel een behoorlijke druk op zeg maar, want ik ga mijn ouders niet laten vallen maar als hij doorgezet had wat hij wilde doen dan was dat voor mijn man ook niet bepaald leuk.
Achteraf was het gewoon een laatste noodgreep omdat hij het beeld voor zich had om een gezellige familie te worden en ik dat beeld een beetje verpest had omdat ik niet graag helemaal opgeëist word en liever op de koffie gevraagd word dan gedwongen. De dreigementen zijn dus niet uitgevoerd dus ik denk dat het bluf was, en toch blijft er in je achterhoofd dan die gedachte van wat als de gang van zaken met de baby hem niet zint.. gebeurt het dan weer? Mijn man zegt dat ik daar echt niet bang voor hoef te zijn en dat hij echt wel geleerd heeft van zijn fouten, maar hij kent zijn vader al zijn hele leven. Dan is het toch makkelijker om zulke woede aanvallen in perspectief te plaatsen.
Die man zou ik nooit meer willen zien. Nooit meer.
Life is short. Eat dessert first.
maandag 4 februari 2019 om 18:57
Nee hoor, je hoeft helemaal geen contact met hem. Begin bv met een half jaar. Als je schoonvader zijn kleinkind wil zien, gaat je man met de baby naar je schoonouders toe. En na een half jaar kijk je hoe je je voelt.
Als je zoveel stress van die man krijgt, lijkt het me logisch dat je hem even (of langer) niet kan/wil zien.
Als je zoveel stress van die man krijgt, lijkt het me logisch dat je hem even (of langer) niet kan/wil zien.
Life is short. Eat dessert first.
maandag 4 februari 2019 om 19:07
Ik zou ze helemaal niet laten weten dat je aan het bevallen bent en gewoon je man laten bellen als jullie kindje er is.
Je man kan dan met ze afspreken wanneer ze langskomen. Ik zou zeggen; bij voorkeur in je kraamweek. Als je een beetje goede kraamzorg heeft stelt zij namelijk ook grenzen aan het bezoek als dat jou/jullie even niet lukt. En bovendien kun je prima even rusten/slapen. Desnoods gaat je man alleen met jullie baby en zijn ouders beneden zitten.
Maar vervelende situatie TO.
Je man kan dan met ze afspreken wanneer ze langskomen. Ik zou zeggen; bij voorkeur in je kraamweek. Als je een beetje goede kraamzorg heeft stelt zij namelijk ook grenzen aan het bezoek als dat jou/jullie even niet lukt. En bovendien kun je prima even rusten/slapen. Desnoods gaat je man alleen met jullie baby en zijn ouders beneden zitten.
Maar vervelende situatie TO.
maandag 4 februari 2019 om 19:07
Eigenlijk had je dus nooit met je man moeten trouwen en een kind met hem moeten krijgen. Als zijn vader jou zoveel angst en stress inboezemt en je man niet voor jou opkomt is er geen uitweg voor jou. Ik weet niet hoe oud en gezond jouw schoonvader is, maar misschien zit je nog wel 30 jaar in deze familiegevangenis.