Zwanger
alle pijlers
Zwanger.. ik vind het verschrikkelijk
dinsdag 30 mei 2017 10:27
Misschien zullen sommige van jullie zeggen mens zeur niet wees blij dat je zwanger kan worden.. Ben het ook helemaal met jullie eens! Met het wondertje in mijn buik ben ik zielsgelukkig, maar met alles erom heen absoluut niet.
Toen ik net hoorde dat ik zwanger was was het meer een 'shock'.. Ik slikte gewoon de pil maar door meerdere keren een antibiotica kuur heeft deze waarschijnlijk niet helemaal zijn werk gedaan. Ik en mijn vriend hebben allebei gewoon werk een huis en hebben het prima voor elkaar dus het kindje is meer dan welkom.
De weken na dat ik het wist waren eigenlijk prima.. we waren wel erg gespannen of alles wel goed zou zijn/gaan.. hadden een combinatie test laten doen en ook dit was allemaal goed.
Op dit moment ben ik 21 weken zwanger.. ik baal van alles ;
die buik (eigenlijk gewoon mn hele lichaam die dikker is)..
mijn andere levensstijl..
Ik zou zo graag even lekker gaan feesten.. met of zonder drank maakt me echt niet uit
Nog niet wachtend op het festival seizoen als mn vriend wel lekker kan gaan feesten .. baal er nu al van!
iedereen die maar zegt : wat een mooie buik, groeit lekker he ...Vaak zat springen de tranen in mn ogen omdat ik er zelf helemaal niet blij mee ben..
Af en toe als ik gewoon lekker samen met mn vriend ben barst ik in tranen uit om alles.. hij zegt dat hij me nog steeds prachtig vind en dat 'alles' dik in zijn ogen echt wel meevalt.. hij adviseerde me met iemand te gaan praten, maar dan : hoi dokter.. ik baal van mn zwangerschap ?? ik weet niet zo goed hoe of wat.
Ik ben benieuw of er meerdere zijn die gigantisch blij zijn dat er een kleintje komt... maar het zwanger zijn verschrikkelijk vinden.
Toen ik net hoorde dat ik zwanger was was het meer een 'shock'.. Ik slikte gewoon de pil maar door meerdere keren een antibiotica kuur heeft deze waarschijnlijk niet helemaal zijn werk gedaan. Ik en mijn vriend hebben allebei gewoon werk een huis en hebben het prima voor elkaar dus het kindje is meer dan welkom.
De weken na dat ik het wist waren eigenlijk prima.. we waren wel erg gespannen of alles wel goed zou zijn/gaan.. hadden een combinatie test laten doen en ook dit was allemaal goed.
Op dit moment ben ik 21 weken zwanger.. ik baal van alles ;
die buik (eigenlijk gewoon mn hele lichaam die dikker is)..
mijn andere levensstijl..
Ik zou zo graag even lekker gaan feesten.. met of zonder drank maakt me echt niet uit
Nog niet wachtend op het festival seizoen als mn vriend wel lekker kan gaan feesten .. baal er nu al van!
iedereen die maar zegt : wat een mooie buik, groeit lekker he ...Vaak zat springen de tranen in mn ogen omdat ik er zelf helemaal niet blij mee ben..
Af en toe als ik gewoon lekker samen met mn vriend ben barst ik in tranen uit om alles.. hij zegt dat hij me nog steeds prachtig vind en dat 'alles' dik in zijn ogen echt wel meevalt.. hij adviseerde me met iemand te gaan praten, maar dan : hoi dokter.. ik baal van mn zwangerschap ?? ik weet niet zo goed hoe of wat.
Ik ben benieuw of er meerdere zijn die gigantisch blij zijn dat er een kleintje komt... maar het zwanger zijn verschrikkelijk vinden.
dinsdag 30 mei 2017 10:32
dinsdag 30 mei 2017 10:37
Iedere zwangerschap kent zo z'n ongemakken. Je buik moet nu eenmaal groeien om je kindje de kans te geven zich te ontwikkelen. Daar kun je van balen maar daar doe je echt helemaal niks aan. Je kunt natuurlijk wel zorgen dat je niet gaat eten voor twee zoals veel vrouwen wel doen. Als ook je benen, armen, billen veel dikker worden dan voorheen, eet je waarschijnlijk te veel.
Waarom kun je niet naar festivals deze zomer? Voel je je nu al zo beroerd en moe? Zolang je geen alcohol drinkt, kun je toch prima mee? Dan ga je, als je moe bent, wat eerder naar huis.
Ja, ik vind dat je je aanstelt met deze klachten en je mag inderdaad blij zijn dat je zwanger kunt worden(en blijven), dat is niet iedereen gegeven. Tijdens de zwangerschap van m'n laatste kind heb ik van het begin tot het eind meerdere keren per dag moeten overgeven. Dik werd ik dus niet (behalve m'n buik natuurlijk) en al voelde ik me soms als een vaatdoek, ik was iedere dag weer blij dat ze in m'n buik zat en bleef tot het eind al woog ik nog maar 53 kilo toen ze eenmaal geboren was.
Waarom kun je niet naar festivals deze zomer? Voel je je nu al zo beroerd en moe? Zolang je geen alcohol drinkt, kun je toch prima mee? Dan ga je, als je moe bent, wat eerder naar huis.
Ja, ik vind dat je je aanstelt met deze klachten en je mag inderdaad blij zijn dat je zwanger kunt worden(en blijven), dat is niet iedereen gegeven. Tijdens de zwangerschap van m'n laatste kind heb ik van het begin tot het eind meerdere keren per dag moeten overgeven. Dik werd ik dus niet (behalve m'n buik natuurlijk) en al voelde ik me soms als een vaatdoek, ik was iedere dag weer blij dat ze in m'n buik zat en bleef tot het eind al woog ik nog maar 53 kilo toen ze eenmaal geboren was.
dinsdag 30 mei 2017 10:38
En dit. Ik liep met 30 weken zwangerschap op festivals en bij concerten, deed van alles wat ik normaal ook deed. En toen ik net bevallen was ook
dinsdag 30 mei 2017 10:39
Hier ook geen herkenning. Ik vond het juist fantastisch om zwanger te zijn, een heerlijk gevoel.
Ik had wel een giga buik, (door teveel vruchtwater bleek) en de laatste loodjes waren zwaar na 42w+1, maar ik had het voor geen goud willen missen allemaal.
Gooi het eens op tafel bij je VK idd. Als er iemand is waar je zoiets bij kwijt kunt, is zij het wel.
En wat betreft dat feesten van je vriend, ik neem aan dat hij wel rekening met je houdt en niet alle festivals afstruint en jou alleen thuis laat? Jij bent zwanger en hij mag je steunen in het hele proces.
Ik had wel een giga buik, (door teveel vruchtwater bleek) en de laatste loodjes waren zwaar na 42w+1, maar ik had het voor geen goud willen missen allemaal.
Gooi het eens op tafel bij je VK idd. Als er iemand is waar je zoiets bij kwijt kunt, is zij het wel.
En wat betreft dat feesten van je vriend, ik neem aan dat hij wel rekening met je houdt en niet alle festivals afstruint en jou alleen thuis laat? Jij bent zwanger en hij mag je steunen in het hele proces.
dinsdag 30 mei 2017 10:39
Sommige zien die roze wolk nooit. Ik vond zwanger zijn ook niets aan. Kijk niet naar de dingen die je niet kan doen. Je kan nog zoveel wel doen. Je zwanger niet ziek dus je kan echt nog wel naar een festival. Niet de wildste en vooraan staan moet je misschien ook maar even overslaan. Maar ga er lekker op uit en leef gewoon door. Je vriend kan je hiermee helpen door samen andere dingen te gaan doen.
Oh en dan weet je het maar alvast... de roze wolk na de geboorte kan ook nog wel eens tegen vallen... een baby is hard werken maar het wordt vanzelf veel leuker als ze ouder worden.
Oh en dan weet je het maar alvast... de roze wolk na de geboorte kan ook nog wel eens tegen vallen... een baby is hard werken maar het wordt vanzelf veel leuker als ze ouder worden.
dinsdag 30 mei 2017 10:40
Oh, ik herken het wel. Ik had ook veel lichamelijke klachten. Erg moe en last van mijn bekken.
Vond mezelf ook zeker niet aantrekkelijk. Nee, zwanger zijn, is niet mijn 'ding'.
Direct na de bevalling voelde ik me stukken beter.
De persoon (lichamelijk en geestelijk) van voor de bevalling ben ik niet meer geworden en dat vind ik wel jammer, maar ik heb prachtige kinderen.
En waarom zou je niet lekker kunnen feesten? Daar knap je toch van op? (Uiteraard geen verdovende middelen oid.)
Sterkte ermee.
Vond mezelf ook zeker niet aantrekkelijk. Nee, zwanger zijn, is niet mijn 'ding'.
Direct na de bevalling voelde ik me stukken beter.
De persoon (lichamelijk en geestelijk) van voor de bevalling ben ik niet meer geworden en dat vind ik wel jammer, maar ik heb prachtige kinderen.
En waarom zou je niet lekker kunnen feesten? Daar knap je toch van op? (Uiteraard geen verdovende middelen oid.)
Sterkte ermee.
Because when you stop and look around this life is pretty amazing.
dinsdag 30 mei 2017 10:48
Praat hierover met je verloskundige. Ik voelde me ook rot tijdens mijn zwangerschap. Zo rot zelfs dat ik op het punt heb gestaan om aan de antidepressiva te gaan (in overleg met een psycholoog). Zwanger zijn is aan de ene kant heel mooi. Het is een bijzondere gewaarwording dat je lichaam nieuw leven aan het maken is. Maar het is ook zwaar, er verandert heel veel, het kost heel veel energie en je hormonen kunnen echt een loopje met je nemen.
Je hoeft zwanger zijn ook niet perse leuk te vinden. Ja, er zijn mensen die heel graag zwanger zouden willen zijn, maar dat het jou wel gegund is en hun niet betekent niet dat je je hele zwangerschap de horlepiep moet dansen van geluk. Het heeft mij geholpen om te accepteren dat ik zwanger zijn niet als iets fijns ervaar. Rationeel gezien weet ik dat het iets is wat ik heel graag wilde en dat het goed was dat het gebeurde, maar in mijn hoofd wilde ik alleen maar dat het voorbij was. Toen ik vond dat dat mocht ging het al een stukje beter met me.
Andere tips waren, me richten op de dingen waar ik wel plezier aan beleefde (ik heb nogal wat geld uit gegeven, want leuke dingen kopen voor mijn baby vond ik wel leuk), proberen om elke dag iets leuks te doen voor mezelf te doen (al was het maar een half uurtje in de zon zitten lezen), en er over praten met mensen. Door mijn gevoelens te delen werd het veel beter behapbaar.
Je hoeft zwanger zijn ook niet perse leuk te vinden. Ja, er zijn mensen die heel graag zwanger zouden willen zijn, maar dat het jou wel gegund is en hun niet betekent niet dat je je hele zwangerschap de horlepiep moet dansen van geluk. Het heeft mij geholpen om te accepteren dat ik zwanger zijn niet als iets fijns ervaar. Rationeel gezien weet ik dat het iets is wat ik heel graag wilde en dat het goed was dat het gebeurde, maar in mijn hoofd wilde ik alleen maar dat het voorbij was. Toen ik vond dat dat mocht ging het al een stukje beter met me.
Andere tips waren, me richten op de dingen waar ik wel plezier aan beleefde (ik heb nogal wat geld uit gegeven, want leuke dingen kopen voor mijn baby vond ik wel leuk), proberen om elke dag iets leuks te doen voor mezelf te doen (al was het maar een half uurtje in de zon zitten lezen), en er over praten met mensen. Door mijn gevoelens te delen werd het veel beter behapbaar.
dinsdag 30 mei 2017 11:07
Er wordt je in de media en door de omgeving veel teveel aangepraat dat zwanger zijn zo mooi en leuk is. Voor veel vrouwen is het helemaal niet zo, van degenen die ik ken vonden 9 van de 10 zwanger zijn echt niet leuk. Ik vond het een drama. Het is dat het voor een goed doel is, net zoals bij een tandartsbezoek, maar voor m'n plezier zou ik het echt niet doen. Ik heb twee keer 8 maanden moeten overgeven, kon niks meer en heb bijna alleen maar gelegen al die tijd. Voor een zwangerschap zoals jij hebt met alleen (tijdelijk) dikker zijn en niet meer kunnen feesten zou ik direct tekenen, misschien relativeert dat wat. Al mag je er natuurlijk van balen als je het je anders had voorgesteld. Ik kan me indenken dat omdat de zwangerschap niet gepland was alles ook nogal rauw op je dak valt en je je er niet op voor hebt kunnen bereiden. Je bent de controle kwijt en moet maar mee in wat je lichaam aangeeft en dat is helemaal niet leuk. Praat erover met je verloskundige en als je er echt flink over blijft malen of depressief van dreigt te worden ook met je huisarts.
nicole123 wijzigde dit bericht op 30-05-2017 11:48
0.05% gewijzigd
dinsdag 30 mei 2017 11:07
Als puber riep ik al " ik wil wel kinderen, maar adopteer ze als ze 4 zijn". Nu ben ik moeder van 2 en ja, het was waar. Nou ja, iets jonger, vanaf een jaar of 2. Tot die tijd, zwangerschap en babytijd, was het overleven en de tijd doorkomen tot het leuk werd. Ik was niet ziek of zo (hoewel, ernstige bekkeninstabiliteit bij de tweede). maar wat is zwanger zijn een rottige periode voor mij en de babytijd is overleven. Maar dan wordt het super en het was het inderdaad dubbel en dwars waard!!!
Sterkte met je zwangerschap, geniet van het festivalseizoen (waarom zou je niet gaan?) en het komt allemaal goed
Sterkte met je zwangerschap, geniet van het festivalseizoen (waarom zou je niet gaan?) en het komt allemaal goed
Zonder oorzaak geen gevolg
dinsdag 30 mei 2017 11:11
Verwijt jezelf niet dat je je niet happy voelt! Dat ligt waarschijnlijk ook voor een groot deel aan de hormonen die momenteel helemaal los gaan 
. Daar kun je dus niets aan doen. Ben je ook gevoelig voor neerslachtigheid rondom je menstruatie? Ik heb het eerste trimester voornamelijk jankend doorgebracht, nu gaat het gelukkig beter. Maar het is bij iedereen anders.
. Daar kun je dus niets aan doen. Ben je ook gevoelig voor neerslachtigheid rondom je menstruatie? Ik heb het eerste trimester voornamelijk jankend doorgebracht, nu gaat het gelukkig beter. Maar het is bij iedereen anders.
blue as ice
dinsdag 30 mei 2017 11:24
Ik deed ook alles in de zwangerschap. Kinderen vind ik leuk. Ik had best zes kinderen gewild, maar geen zes zwangerschappen. Bevallen vond ik minder erg dan de zwangerschap. Ik had ook echt niks met de artikelen in die babyblaadjes. Aan zwangerschapsgymnastiek ben ik niet begonnen. Ik paste daar niet tussen voor mijn gevoel.
dinsdag 30 mei 2017 11:28
Bedankt voor al jullie reacties! Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben..
Concerten ben ik ook wel heen geweest hoor! maar de echte zomerse feestjes waar ik van hou : emporium... intens.. decibel enzo dus dat ik niks om met een dikke buik te gaan springen.
Ik ben inderdaad blij als het oktober is.. de tijd met stress als de baby geboren is daar kijk ik op dit moment naar uit. (ook al zal ik daar op dat moment wel op terug komen!!) haha
Misschien is het toch maar is verstandig het bij de verloskundige aan te kaarten.. Ik vind dat helemaal niet fijn om over zulke dingen met ' vreemden' te praten.. en Ja ze gaat me denk in de pijnlijkste momenten van mn leven zien maar daar moet ik nog even aan wennen..
Concerten ben ik ook wel heen geweest hoor! maar de echte zomerse feestjes waar ik van hou : emporium... intens.. decibel enzo dus dat ik niks om met een dikke buik te gaan springen.
Ik ben inderdaad blij als het oktober is.. de tijd met stress als de baby geboren is daar kijk ik op dit moment naar uit. (ook al zal ik daar op dat moment wel op terug komen!!) haha
Misschien is het toch maar is verstandig het bij de verloskundige aan te kaarten.. Ik vind dat helemaal niet fijn om over zulke dingen met ' vreemden' te praten.. en Ja ze gaat me denk in de pijnlijkste momenten van mn leven zien maar daar moet ik nog even aan wennen..
dinsdag 30 mei 2017 11:34
Oh ja ik herken het wel..
Ben ZIELS gelukkig dat ik een kindje mag dragen.
Maar ik vind het allemaal heel wat.. zie het als een enorme verantwoordelijkheid. Bij alles wat ik.doe denk ik 3 x na.. of het goed en gezond is voor mijn ukje. Ben erg zenuwachtig voor alles.
Daarnaast de kwalen. Pff, wil mijn lichaam wel weer terug en ons dotje IN mijn armen.
Ben ZIELS gelukkig dat ik een kindje mag dragen.
Maar ik vind het allemaal heel wat.. zie het als een enorme verantwoordelijkheid. Bij alles wat ik.doe denk ik 3 x na.. of het goed en gezond is voor mijn ukje. Ben erg zenuwachtig voor alles.
Daarnaast de kwalen. Pff, wil mijn lichaam wel weer terug en ons dotje IN mijn armen.
dinsdag 30 mei 2017 11:36
Ik vind het moeilijk om een goede reactie op je OP te geven. Ik opende dit topic om je een hart onder de riem te steken. Ik heb zelfmoordgedachten gehad tijdens mijn eerste zwangerschap en dat was een van de ergste dingen die ik ooit heb meegemaakt. Ik kan me dus heel goed verplaatsen in vrouwen die zwanger zijn niet leuk vinden.
Ik heb echter een beetje moeite met de dingen die je daarna noemt die niet leuk zijn, omdat ik daarvan inderdaad ook denk 'tja, dat hoort er nu eenmaal bij'. Hoe erg is het nu om een paar maanden niet te drinken en iets minder te feesten? Ik kan niet beoordelen in hoeverre je hier nu echt depressief en ellendig van bent of een beetje een aanstelster die denkt dat je een kind ook wel bij de groenteboer kunt halen....
Hoe dan ook, ik heb achteraf spijt dat ik niet veel harder en veel duidelijker heb aangegeven hoe ellendig ik me voelde. Juist door reacties die je ook hier krijgt 'probeer er toch maar van te genieten!' waardoor je je nog onbegrepener en ellendiger voelt, een slechte moeder ten top. Maak vandaag nog een afspraak met je VK, sleep je vriend mee (zodat hij ook weet hoe jij je echt voelt) en zorg dat je hierin begeleiding en/of hulp krijgt.
Ik heb echter een beetje moeite met de dingen die je daarna noemt die niet leuk zijn, omdat ik daarvan inderdaad ook denk 'tja, dat hoort er nu eenmaal bij'. Hoe erg is het nu om een paar maanden niet te drinken en iets minder te feesten? Ik kan niet beoordelen in hoeverre je hier nu echt depressief en ellendig van bent of een beetje een aanstelster die denkt dat je een kind ook wel bij de groenteboer kunt halen....
Hoe dan ook, ik heb achteraf spijt dat ik niet veel harder en veel duidelijker heb aangegeven hoe ellendig ik me voelde. Juist door reacties die je ook hier krijgt 'probeer er toch maar van te genieten!' waardoor je je nog onbegrepener en ellendiger voelt, een slechte moeder ten top. Maak vandaag nog een afspraak met je VK, sleep je vriend mee (zodat hij ook weet hoe jij je echt voelt) en zorg dat je hierin begeleiding en/of hulp krijgt.
dinsdag 30 mei 2017 11:42
En dat 'wondertje' (au!) zorgt er nog wel een tijdje voor dat sommige van de dingen die je mist nog wel een tijdje lastiger blijven, TO, realiseer je je dat? Je leefstijl is blijvend veranderd. Naar feestjes en festivals gaan kan natuurlijk wel, maar zeker als je samen met je vriend op pad wilt wordt het toch wel een stuk bewerkelijker.
Dat antibiotica de werking van de pil beinvloedt is trouwens -op 1 uitzondering na- achterhaald.
eze wijzigde dit bericht op 30-05-2017 11:45
2.80% gewijzigd
