Zwanger worden met IVF of ICSI (deel 2)

@ Duufje: kan me voorstellen dat je blij bent dat ze weer wat actiever is en dat je haar voelt. Afwachten blijft vervelend, maar het is altijd prettig je normale bezigheden weer te hervatten en op kantoor te zijn. Kan mij ook voorstellen dat zo'n opmerking even helemaal verkeerd valt. Ik zou daar denk ik ook niet blij van worden, al was de intentie van die ander niet per definitie slecht of rot. Maar als je al wat gespannen bent zit je gewoon niet op dit soort flauwekul te wachten.



@ Angel: natuurlijk ben je hier welkom. Voel je vrij om mee te schrijven. Vooralsnog hoop ik dat je er met IUI komt.



@ Noortje: Geniet van je vakantie meis!



@ Fingers-crossed: heel veel zin in de vakantie. Ook Tokyo schijnt een geweldige stad te zijn heb ik mij laten vertellen. Zowel mijn vader als mijn man zijn er ooit geweest (voor werk weliswaar), maar waren beiden diep onder de indruk. Misschien doe ik mijn nickname hier nog eer aan en koop ik een tas . Als ik nog zwanger zou zijn geweest zouden we deze reis zeker niet geboekt hebben...

Hoe is het met jou/jouw vrouw? Begreep dat de 1e echo goed was. Top nieuws!



@ Dazzle: hoop dat het BMS snel dikker wordt. Toch wel fijn dat je relatief snel weer in de race zit.



@ Abusu: ik vind die spreuk wel raak hoor. Dit hele traject kenmerkt zich nu eenmaal door het incasseren van teleurstellingen, wachten, hoop, vrees en hopelijk aan het eind een zwangerschap... Maar voordat je zover bent hebben de meeste mensen toch wel de nodige teleurstellingen te verwerken gehad. Ik hoop toch voor

aanvang van 2017 met een positieve test in handen te staan, maar ik weet dat ik nergens op mag rekenen. Ik denk dat ik die dunne lijn tussen enerzijds hoopvol zijn en anderzijds realistisch blijven nog het lastigste van alles vind. En ondertussen ook proberen te blijven genieten van de mooie dingen die er zijn naast het proberen te krijgen van kinderen. Ook afgezien van mijn onvervulde kinderwens heb ik het door de bank genomen niet slecht... Maar soms is dat lastig om dat in te blijven zien. Probeer daar wel voor te waken overigens.



@ Lux. Hoe gaat het met je? Alles ok? Voel je je al iets beter?



Kwam hier gisteren weer een brief van Homerton met de afspraken daarin bevestigd. De slechte zaadkwaliteit van mijn man werd gezien als "hoofd factor" voor de kwaliteit van de embryo's en het mislukken van ICSI 1. Op 13 September toch weer de zaad-test. Omdat Dr Abramov hier anders in staat (en omdat mijn man een zekere trots heeft) wil mijn man dat we de volgende Homerton poging in beginsel met zijn zaad doen. Sta hier ambivalent in. Enerzijds zou ik niets liever willen dan een kind dat ontstaat uit zijn genetisch materiaal. Anderzijds wil ik ook gewoon dat het soepel loopt... Tja ! Een duivels dilemma als je het mij vraagt. Las gister ook een rapport dat inderdaad aangaf dat de kans op een MK bij een man boven de 45 significant toe neemt. Het is ook zo lastig omdat ik twee verschillende opinies heb. Eerst maar proberen of de cryo's uitkomst bieden. Die zijn immers toch al "gemaakt".

Helaas geen goed nieuws vanuit mijn kant.

Even een copy-paste:



Wij hebben helaas slecht nieuws gehad. Uit de eerste uitslagen blijkt dat ons meisje het syndroom van Turner heeft. Waar dat in het kort op neer komt, is dat zij niet 2 X-chromosomen heeft, maar slechts 1 en een 'defecte'. Dat is een behoorlijk ernstige afwijking en heeft sowieso flinke gevolgen voor haar gezondheid. Hoe of wat precies en welke variant het betreft weten we allemaal nog niet. Het enige wat we verder weten, hebben we zelf moeten googlen. Er wordt een afspraak gepland in het UMC zodra alle uitslagen bekend zijn, dat duurt nog max een week. Dan krijgen we verdere uitleg.

Een flinke domper dus en we zijn er behoorlijk van van de kaart. Dan denk je dat je de ellende hebt gehad en blijkt die pas te beginnen...

Het is voor zover wij nu kunnen beoordelen geen reden om de zwangerschap af te breken, maar dat hangt voor een groot deel ook af van de informatie die wij volgende week nog krijgen en van in hoeverre ze ons op voorhand kunnen vertellen hoe ernstig de variant is die onze dochter heeft.



We hebben besloten dat we niet in een hoekje gaan zitten huilen en het zo positief mogelijk proberen te benaderen, dus we zijn allebei weer aan het werk gegaan vandaag en laten de mensen om ons heen rustig aan weten wat er allemaal speelt en dan zien we volgende week verder. Het enige wat we nu kunnen doen is hopen dat het de mildste vorm betreft. Maar het geluk lijkt de laatste tijd niet echt aan onze kant te staan.

Ach Duufje, wat een vreselijk rotnieuws wat knap dat jullie toch gaan werken en er zo rustig onder zijn! Waarom is die afspraak pas volgende week? Wat eindeloos!! Je hebt vast een miljoen vragen ik vind het echt zo rot voor jullie



@Dazzle: vervelend dat je BMS maar niet dik genoeg wordt, zeg!



@baggal: veel plezier op vakantie! Tokyo is echt geweldig! Ik PB je met tips



@gelukspoppetje: wat balen dat het niet gelukt is. Ik zou idd eens nadenken over PGD, wellicht is het wat voor jullie. Maar veel sterkte nu, zo'n mislukte poging lijkt me niks



@noortje: veel plezier op vakantie!



Ik kan me ook wel vinden in die spreuk van dat tegeltje en wat Baggal zegt. Het is emotioneel gewoon écht zwaar vind ik.



@hier: het gaat beter, zoals de gynaecoloog had beloofd. Ben wel nog moe, maar wel weer zodanig op de been dat ik weer naar werk ben en heb paardgereden (wel op een rustig paard ipv een wildebras), en dat gaat goed. Wel nog snel hoofdpijnerig en extra slaap nodig, maar ook de chagrijnigheid lijkt af te nemen dus ik geloof dat mijn lichaam de medicatie inmiddels netjes heeft omzeild, zoals verwacht volgens de gyn hebben mensen die last hebben van deca vaak minder last van gonal-F, dus hoop dat dat ook voor mij geldt! Donderdag eerste echo, hopelijk mag dan de gonal erbij.



@duuf: nogmaals, heel veel sterkte meid!

Lux, de afspraak wordt zsm ingepland nadat alle uitslagen duidelijk zijn.

We hebben nu alleen nog maar de uitslag van de zgn 'sneltest'. De rest staat nog op kweek en/of wordt nog onderzocht. Het onderzoek is dus nog niet afgerond. In het slechtste geval zijn er nog meer afwijkingen in andere chromosomen of in het dna. Er is dus een goede reden voor dat dit nog een week duurt. Maar wel vervelend inderdaad.

Gelukkig ben ik een meester geworden in accepteren . Ik heb de afgelopen jaren oefening genoeg gehad. Ik weet dat wij nu niets kunnen veranderen aan de situatie en alleen nog kunnen hopen op het beste van het slechte... dus dat is wat we gaan doen.



Fijn dat het beter met je gaat! Het traject wordt wel heel vervelend als je je er zo beroerd bij voelt.



En voor iedereen: hou alsjeblieft in je achterhoofd dat ik (en Flipje bijvoorbeeld) een uitzondering ben. Laat je niet gek maken door mijn verhaal, wij hebben doodsimpel pech en de kans dat dit ook bij jullie gaat gebeuren is heeeeeeeeeel heeeeeeeeel heeeeeeeel klein.

Heel lief Duufje, maar ik vind het gewoon super erg voor jou. Juist door zo'n reactie weer van jou naar een ander, maakt dat ik je een ontzettend lief persoon vind en je zo enorm alle geluk van de wereld gun.

@Duufje: ja dat snap ik, dat niet alle onderzoeken afgerond zijn, maar ik zou denk ik heel graag iemand willen spreken na zulk nieuws, ook al weet hij nog niet veel meer dan dat. Vind het echt heel knap hoe je ermee omgaat!

Lieve Duufje,

Lilly appte mij vanmorgen met jouw update. Dat is niet het nieuws dat ik verwacht had. Ik moet bekennen dat ik even moest googlen voor het Turner syndroom. Het is niet niets en ik kan mij voorstellen dat je hier enorm van schrikt. Vind het knap hoe jij en jouw man hierin staan en dat jullie ondanks alles "niet verslagen" zijn en het zo positief mogelijk benaderen. Op dit moment weet je denk ik ook te weinig om een weloverwogen keuze te maken en ik acht het wijs dat je dat nog even hebt uitgesteld. Een beslissing tot eventuele zwangerschapsafbreking is er ook niet een die je lichtvaardig neemt en zeker niet in dit stadium. Heel moeilijk allemaal - en ook weer die onzekerheid. Hoop dat het gegeven de omstandigheden "meevalt", al klinkt dit lomper dan dat ik het bedoel.



Het zwanger worden an sich is voor ons hier al een wonder en het krijgen van gezonde kinderen lijkt een nog groter wonder. Ik geloof dat mensen die dit niet meemaken zich daar soms (te) weinig van bewust zijn. Lief trouwens, jouw opmerking richting de andere dames: het zijn idd uitzonderingen maar toch komt het voor. Met ICSI is een verhoogd risico op chromosomale afwijkingen niet significant heb ik mij laten vertellen, dus dit valt onder de noemer pech inderdaad. Las trouwens dat Turner alleen voorkomt bij meisjes.



@ Noortje: weet dat jij nog een uitgebreide echo moet hebben en ik kan mij voorstellen dat je na het lezen van Duufjes nieuws helemaal de bibbers krijgt. Hoop dat je een beetje kracht put uit de opmerking van Duufje! Voorts hoop ik dat je kunt genieten van de vakantie en er straks geen bijzonderheden gevonden worden.



@ Lux. Fijn dat het wat beter met je gaat en lekker hebt paard gereden en dat het wat beter met je gaat. Ik heb de Gonal-F nooit vervelend gevonden - ook nooit bijwerkingen van gehad. Succes met de echo en tips voor Tokyo zijn altijd welkom.



De relatie van mijn broer met zijn zwangere vriendin staat inmiddels op springen (gedoe om geld en haar "state of mind"). Ik zag dit aankomen moet ik bekennen. Wat een drama daar.

Zelfs een zwangerschap van een gezond kind is geen garantie voor geluk zo blijkt maar weer. Wat boffen wij hier toch met onze partners (voor zover van toepassing - Abusu). Wil dat wel even opmerken want ook dat is niet een ieder gegeven.



@Duufje: Nogmaals - ik denk aan je

jemig Duufje, wat rot! Zo een lang traject al gelopen en dan nu dit. Je hoort wel vaker verhalen dat er 'iets' gevonden is bij de 20-wekenecho en dat het dan uiteindelijk niks blijkt te zijn en daar was ik bij jou eigenlijk ook vanuit gegaan .

Ik vind ook dat je over komt als een heel mooi mens en ik hoop zo voor jullie dat de diepere test en de afspraak volgende week jullie wat gerust kan stellen.



Lux: fijn dat het beter gaat! Hoe gaat het lange proces bij jou verder? Wanneer zou de punctie en tp plaats moeten vinden?



Baggal, zwangerschap en relatie zijn zeker geen garantie voor geluk. Ik zie dat ook bij vriendinnen. Sommigen zijn m.i. 'gesetteld' vor een kerel omdat ze zo graag een gezin wilden en nu zie ik het kraken.

Een fijne partner is nu zo belangrijk en dat mis ik in dit proces wel eens. Mijn familie (vader en broers) en vriendinnen zijn zeer geinteresseerd en steunen me, maar ik moet er wel voor opbellen als ik even mn hart wil luchten.

@Baggal: wat treurig dat die relatie nu aan het mislopen is, zeg! Ik ben echt zooooo blij met mijn man op dit moment, ik denk dat ik echt niet had kunnen doorgaan met spuiten als hij er niet was geweest. Hij is zo lief voor me, neemt me alles uit handen, heeft een weekendje weg geregeld voor rond de testdatum (gedachten ordenen/ff niks aan ons hoofd als het niet gelukt is en leuke plek voor een feestje als het wel gelukt is), maar het is wel iets dat annuleerbaar is als ik toch op het laatste moment niet wil, hij doet alles in huis, brengt me naar werk en haalt me weer op, heb echt het gevoel dat we het samen doen en daar ben ik hem echt heel dankbaar voor, dat gevoel dat ik er niet alleen voorsta.



Ja paardrijden was echt fijn om weer even te doen, al was het dus wel zwaar. En @abusu: als alles goed gaat heb ik rond de 17de mijn punctie en rond de 20ste mijn tp. Dus fingers crossed dat morgen alles rustig is en ik mag gaan stimuleren

Dat is ook best lastig Abusu. Daarom vind ik het ook zo stoer dat jij deze keuze maakt. Petje af! Als ik mijn huidige man niet tegen was gekomen en ook geen ander exemplaar had met wie ik had willen settelen, had ik dit misschien ook gedaan uit een intens verlangen om moeder te worden. Mijn broer is ook zo'n lieve (lees: laffe) jongen die voor wat betreft zijn partner keuze weinig selectief is geweest - mede ingegeven met het idee dat hij graag een relatie wilde en een gezin wilde stichten. Maar de basis was daarvoor wat dubieus. Had hem gister huilend aan de telefoon en ondanks het feit dat ik voor wat betreft een zwangerschap (weer/nog) met lege handen sta, zou ik niet graag met zijn situatie willen ruilen. Ik vind een stabiele basis nl wel een rand voorwaarde, om uberhaupt aan kinderen te beginnen. Daar heb je niet altijd een partner voor nodig, maar als je die wel hebt moet de fundering goed zijn. Het kan altijd nog misgaan, maar dat is een ander verhaal.



@ Lux.: Top! Erg belangrijk ook.



@ Duufje: heb de vanmorgen mij ook wat meer verdiept in Turner. Was blij te lezen dat de meeste meisjes wel een gelukkig en volwaardig leven kunnen leiden, indien geen verdere afwijkingen. Hoop zo hard dat dit laatste op jullie van toepassing is! Sterkte de komende dagen.

Jeetje Duufje, wat heftig! Kunnen ze nu nog meer onderzoek doen om in te schatten of het ernstig is of dat het misschien een lichte vorm is? Dat hoor je waarschijnlijk ook pas later. Veel sterkte de komende tijd, het zal wel even zwaar zijn om deze uitslag te verwerken.

Geen idee nog inderdaad flipje.

Dat is ook meteen mijn belangrijkste vraag voor de vervolgafspraak; in hoeverre ze nu al kunnen aangeven of er wel of geen verdere afwijkingen zijn of dat dat in de toekomst moet gaan blijken.

Met 'alleen' een groeiachterstand en problemen op het gebied van de vrouwelijke geslachtshormonen zouden we prima kunnen leven. En onze dochter hopelijk ook. Bizar, hoe snel je je kunt aanpassen aan zoiets en hoe snel je 'afscheid' kunt nemen van het perfecte plaatje dat toch al een beetje in je hoofd aan het ontstaan was.



Baggal, zoals eigenlijk hierboven al aangegeven hopen wij precies hetzelfde. Er gaat denk ik heel veel afhangen van het wel of niet aanwezig zijn van verdere afwijkingen.

Ik ben gestopt met googlen. Het maakt mij nu niet veel wijzer meer en uiteindelijk is het oordeel van artsen ook het belangrijkst. Maar een beetje voorbereid ben ik in elk geval.



Abusu, ik was er zelf stiekem ook van overtuigd dat dit met een sisser zou aflopen... zo zie je maar weer dat het leven niet maakbaar is. Voor zover we dat niet allang wisten, is dat nu maar weer even goed duidelijk gemaakt. Nu heel hard hopen dat er geen verdere afwijkingen gevonden worden en dat wij als ouders ons kind op een goede manier kunnen leren omgaan met haar beperkingen. Daar zullen we zelf uiteindelijk ook niet slechter van worden. Maar liever had ik dit lesje overgeslagen.



We hebben de vervolgafspraak in het UMC komende vrijdag al. Erg blij mee. De secretaresse die ik sprak wist niet te vertellen of ze dan alle uitslagen al binnen hebben, maar dat zien we wel. Ben nu allang blij dat het niet over het weekend wordt getild. Wat een week...

Jeetje duufje wat een klap hebben jullie weer te verduren gekregen. Ik vind het superknap hoe jullie erin staan en ook nog eens heel lief hoe je andere dames hier gerust aan het stellen bent.



Wat fijn dat de afspraak komende vrijdag al is; dan kun je in ieder geval effe je ei kwijt. Ik hoop dat ze wat zekerheid kunnen bieden mbt de vragen die momenteel bij jullie spelen.



@baggal: je ziet vaak relatieproblemen tijdens een zwangerschap (en ook tijdens het eerste jaar nadat de baby is geboren). Bij mn zus is het ook nog steeds drama, die kabbelen nu een beetje voort. Het is wat abuse zegt: heb een beetje het idee dat ze bij hem blijft voor wellicht nog een kind (maar ja wellicht ben ik wel te feministisch/zelfstandig in haar optiek. Ik zou in ieder geval niet zo kunnen leven).



@lux wat fijn dat je je wat beter voelt en even hebt kunnen paardrijden.



@noortje: ik hoop dat je een beetje kunt genieten van je vakantie. Wat zal het nieuws van duufje er bij jou inhakken.

@ Itsu: in het geval van mijn broer was de relatie was al vrij wankel voordat hun dochter überhaupt verwekt was. En bovendien kampt zij met een burn out. Gegeven die omstandigheden was ook mijn hele familie verbaasd dat zij welbewust deze beslissing genomen hadden. Ik hoop dat ze het redden, maar ik vrees van niet.

Het verhaal van jouw zus kan ik ook moeilijk plaatsen. Dat gezegd hebbende: mijn partnerkeuze is natuurlijk ook niet de meest voor de handliggende, hoewel zeer weloverwogen en ik ook wel heel gelukkig ben met hem.



@ Duufje: Veel aan je gedacht vandaag. Hoop dat ze op je werk een beetje lief voor je waren. Het is inderdaad bizar dat het perfecte plaatje opeens plaatsmaakt voor een ander plaatje. Zolang een kind een volwaardig leven kan leiden, gelukkig kan zijn en jullie het zelf ook aankunnen is dat ergens ook gewoon toch heel mooi.



Hier inmiddels bevestiging van Dr Abramov dat de cryo tzt wordt terug geplaatst in mijn "natuurlijke cyclus". Ik zou het prettig vinden als ik binnen 2 weken ongesteld word (bij voorkeur voordat ik 12+ uur in het vliegtuig zit) maar dat zien we wel. Moet mij bij de menstruatie daarna melden voor een baseline scan (dikte BMS). Wordt vervolgd dus.

Aah duufje wat een klote nieuws! Wachten op welke vorm ze het heeft is idd het beste. Ik heb ooit een keer een filmpje op YouTube gezien over turner. Wij hebben namelijk ook kans op een meisje met die afwijking dus vroeg me af wat t inhield. Sommige vrouwen wisten niet dat ze het hadden. Zijn vooral veel uiterlijke kenmerken en verminderd tot niet vruchtbaar. Laten we hopen op het beste voor jullie!!



Baggal wat gaaf dat je naar Hong Kong gaat! Even je gedachten bij n bord bami hebben ipv t gestress van afgelopen tijd.



Hier gaat t gestaag, ben zo moe!! Alsof ik 0 uur slaap. Zere ledematen en nu heel erg misselijk!! Herkent iemand dit??

Vraag me af wat dit betekend.



Liefs!

@gelukspoppetje: ik had het ook heel erg, denk dat het door al die rommel komt die je in je lijf krijgt/hebt gespoten.



@baggal: bij mijn zusje was de relatie ookal wankel .

Leeftijdsverschil, zelfde geslacht, andere huidskleur: echt het maakt me niet uit met wie mn zusje samen is. Als het maar een relatie is waar in ieder geval de liefde voor elkaar duidelijk is. Als voorbeeld: mn zusje was een week geleden bevallen, hun eerste dochter werd 2. Hij heeft niets gedaan, echt niets. Zij kon lopen (wat ze helemaal nog niet kon en wat vrienden dus maar hebben overgenomen). Toen zn moeder hem erop aan sprak, snapte hij er ook nog niets van :p

Mijn vader is trouwens hertrouwd met een vrouw die slechts 3 jaar ouder is dan ik. Het is zijn keuze, als hij gelukkig met haar is, wie ben ik dan om daar iets van te zeggen. Ben allang blij dat het gedoe tussen mn moeder en hem eindelijk is afgelopen



Wat fijn trouwens dat je een terugplaatsing krijgt in een "natuurlijke cyclus". Hoop dat je inderdaad binnen twee weken ongesteld wordt ennuh sushi...hmmmm hmmmm hmmm

Duufje: wat een rot nieuws dit. Zoals eerder gezegd het siert je zeker met wat je zegt over jou en flipje. Erg lief. Respect hoe je erin staat, ook een stuk zelfbescherming die je hebt opgebouwd via dit traject, misschien.. Ik vind sowieso dat de meeste de omstandigheden goed en mooi kunnen verwoorden ook naar elkaar. Sorry ik ben daar niet zo goed in...

Als ik zo lees over al die relatieperikelen, ben ik extra blij met die van mij...

Goed om je dat zo nu en dan nog even te realiseren. Mijn man en ik zijn echt totaal verschillend; ik ben ontzettend nuchter en hij is een emotionele koe, maar onze relatie is gelukkig ontzettend stabiel en gelijkwaardig. Lekker hoor, zo'n burgertruttig bestaan



Gelukspoppetje, ik heb nooit last gehad van bijwerkingen. Dus geen herkenning. Hoop dat je je snel beter voelt. Misschien heb je wel een griepje onder de leden?

Wat toevallig dat jij je al een beetje had verdiept in Turner. Ik had er dus echt nog helemaal nooit van gehoord...

Gek genoeg ben ik het 'bangst' voor de mogelijke uiterlijke afwijkingen. Dat ze klein blijft is natuurlijk niet zo dramatisch, hooguit onhandig, maar het lijkt me voor een kind zo ontzettend moeilijk om er in deze maatschappij afwijkend uit te zien. Ik hoop voor haar echt ontzettend dat er 'van buiten' niet veel aan haar te zien zal zijn. Ben erg benieuwd of daar op voorhand al iets over te zeggen valt.



Baggal, volgens mij heb jij een hele fijne arts. Zo belangrijk in dit proces.

Lekker wel dat de cryo in je natuurlijke cyclus wordt terug geplaatst. Lijkt me best een fijn gevoel, dat niet alles kunstmatig gaat. Idioot eigenlijk, want het meeste wordt natuurlijk nog steeds gestuurd. Maar alles wat je 'zelf' kunt doen voelt gewoon wat natuurlijker.

Eerst maar eens even lekker genieten van je reis! Ben je er al klaar voor?



Wij hebben vanmorgen de rest van de uitslagen gekregen, die waren allemaal goed. Tja, wat heb je eraan... maar goed, toch fijn. Had er niet aan moeten denken dat er nog meer aan de hand zou zijn. Dit is wel even genoeg. Ik ben nu vooral ontzettend benieuwd naar wat we morgen allemaal te horen krijgen. Heb ook enorme behoefte aan informatie. Hoe meer, hoe beter.



Wij hebben gisteren mijn schoonouders op de hoogte gebracht. Dat zijn nogal emotionele dweilen en ze zijn ook niet zoveel gewend qua tegenslag, dus die arme mensen waren totaal van de kaart. Dat wist ik vantevoren en ik zag er ook enorm tegenop om hen het nieuws te brengen. Ik kan daar niet zo goed mee omgaan, hoe begrijpelijk hun reactie misschien ook is. Mijn eigen ouders zijn compleet anders, die hebben wel het nodige meegemaakt en zijn beide ontzettend nuchter. Dat maakt het een stuk gemakkelijker om dit soort lastige gesprekken te hebben. Aan hen heb ik ook echt iets. Mijn schoonouders zijn ontzettend lief en ik ben blij met ze, maar in zulke situaties zijn zij eigenlijk alleen een extra zorg.

Duufje Jemig, zo niet het nieuws wat ik hoopte te lezen hier nu ik net even internet heb gevonden Had t stiekem ook een beetje niet verwacht, dacht ze checken gewoon even alles extra goed voor de zekerheid en dan hoor je dit...

Ik weet niks over turner, maar heb even snel wat opgezocht, en voor een afwijking waarbij echt iets fundamenteels met je chromosomen is klinkt het nog relatief mild. Of kan het zo uitpakken, laat ik t anders zeggen. Zag wat plaatjes van relatief normaal uitziende, zij t wat kleine, meisjes. Dat hoor je dan hopelijk morgen, in hoeverre ze nu al kunnen zeggen wat de ernst zal zijn.

Maar afgezien daarvan, toch wel erg heftig hoor! Ik schrik hier ook weer erg van. Niet eens zozeer voor mezelf hoor.

Wat is de kans ook, zo klein, en dan hebben we binnen dit groepje al 2 mensen die te maken krijgen met een kindje met een afwijking.



Ben lekker aan het relaxen en heel veel muziek aan het maken (het is zo'n soort vakantie) dus ik heb ons echo gedoe even helemaal uit m'n hoofd gezet. Ben even in denial zeg maar, totdat we de 9e terecht kunnen.

Heel goed Noortje. Is voor nu ook het beste, je kunt toch niets veranderen aan de situatie. Geniet nog even lekker!

Ik ben daar gelukkig ook goed in, kan vervelende dingen vrij gemakkelijk even 'parkeren'. Heb dat wel moeten leren, ben er beter in geworden met de jaren.

Duufje: om maar even met jou te beginnen: ondanks alles toch fijn dat de rest van de uitslagen in beginsel goed zijn. Het blijft een schrik natuurlijk - en een handicap bij de start is iets dat je liever wil voorkomen. Maar zolang het niet compleet in de weg staat aan het geluk van het kind en zij met een beperking kan leven. De maatschappij is idd soms hard.

Een van mijn goede vrienden heeft CF en is zwaar diabeet. Indien zijn ouders dit voorafgaand aan de zwangerschap geweten zouden hebben zouden zij de zwangerschap ongetwijfeld hebben afgebroken "in het belang van hun zoon". Ik heb echter niet de indruk dat Pete ongelukkig is, integendeel. Hij roept altijd dat hij maar beter hard kan genieten, want hij heeft net wat minder tijd dan de meeste anderen. Ik heb ook een lichamelijk gezonde vriend gehad die zich een aantal jaren geleden van het leven heeft beroofd na jaren lange depressies. Met andere woorden: een handicap an sich hoeft niet altijd in de weg te staan aan een gelukkig en volwaardig leven en vice versa. Ik wil het nieuws hiermee niet bagatelliseren, want het is een enorme schok en totaal niet wat je verwacht had. Natuurlijk hoop je dat het je niet overkomt en natuurlijk zijn het ontzettende zorgen. Ik hoop zo ontzettend dat jullie verder geen extra ellende te horen krijgen morgen..!



Jij bent inderdaad opvallend nuchter Duufje - dat was mij ook al opgevallen en wat fijn dat je ouders er voor je zijn. Met je eigen gezondheid heb je natuurlijk ook al het nodige meegemaakt en wellicht heeft dit je ook meer gevormd. Wat je zegt: meester in het incasseren van teleurstellingen.

Tja - de schoonouders: ik denk dat je wel even genoeg aan jezelf hebt en de emotie van een ander is soms ook gewoon te veel. Mijn moeder is ook zo en daarom hebben we destijds niets verteld over ICSI 2. Na de MK belde ze frequent om te zeggen hoe erg ze het vond. Het is een best mens, maar ik kon daar niet zoveel mee, hoewel we een super goede band hebben.



Ik neig zelf overigens ook naar het emotionele vrees ik (hoewel zakelijk en op het werk vrij "hard"), mijn man is veel meer solide en rustiger. Voor het traject soms wel goed ook, al hebben wij de vroege MK heel anders beleefd. Zolang het niet tastbaar is, is het voor hem geen kind. Feitelijk gezien juist, maar het voelde emotioneel toch anders destijds. Gelukkig gaat het nu al een stuk beter met me. En ja: ook hier super stabiel. Zeker niet wat ik 10 jaar geleden verwacht had, maar wel super blij met hem. Heel lang getwijfeld overigens, maar uiteindelijk overwogen dat een leven met hem mij gelukkiger maakte dan een leven zonder hem. En garanties bestaan er niet: behalve het gevoel van zekerheid dat wij van elkaar houden. Natuurlijk is er de statistische kans dat hij eerder gaat dan ik, maar om op basis daarvan het meest dierbare op te geven..?! Mijn eigen vader kreeg kanker toen hij 42 was (en ik 3) en hij leeft zijn leven met beperkingen. En de chaos van broerlief of Itsu's zus komt mij gelukkig vreemd voor. Dingen zijn ook bij ons bespreekbaar. Het eventuele donor gebeuren is voor mijn man best lastig. Heeft alles met ego, testosteron en eer te maken. Aan de andere kant geeft hij ook bij de artsen aan dat indien zijn zaadkwaliteit zo'n grote factor is, hij het mij niet wil aandoen om steeds teleurstellingen te moeten verwerken en dat een donor uit dat oogpunt toch wel een optie is. Hoe lief is dat?! Vooralsnog is de hoop op de cryos gevestigd natuurlijk, maar het idee dat er andere mogelijkheden zijn geeft mij weer rust. Ik bof maar met hem.



Gelukspoppetje: ik herken wel de vermoeidheid in de eerste week. Maar ik deed de vermoeidheid af als teleurstelling dat het niet gelukt was. Na 1,5 week ging het beter. Succes! En laat je niet ontmoedigen omdat het nu niet gelukt is.



Noortje: wat fijn dat je lekker aan het relaxen bent en wat goed dat je het even kan parkeren. Natuurlijk heeft Duufje gelijk wanneer ze schrijft dat haar verhaal niets zegt over jouw op stapel staande echo.



Lux.: wat lief! Super Veel dank voor jouw uitgebreide PB voor Tokyo! Zoveel zin in. Ga zeker mijn voordeel doen met jouw tips. Hoe gaat het met je? Hoop dat je snel met de Gonal F mag beginnen!



Hier tenslotte nog een heel fijn bericht en ook om de meiden die nog moeten wachten of midden in het traject zitten een hart onder de riem te steken: mijn allerbeste vriendinnetje is gister bevallen van haar dochter. Duurde 6 jaar, 6 IUI behandelingen, een miskraam in IVF 1 en nu dit..! Super blij - zit ook echt met een smile op mijn gezicht, alsof ik bijna zelf bevallen ben, ha-ha. Kortom, wonderen bestaan en hopelijk mag het ons allemaal hier overkomen!



I am off - zat wel erg op mijn praat stoel vandaag

Even korte update hier: zojuist weer echo gehad. Bms was maandag nog 5 mm, vandaag 6,5 mm! Ik heb zelf gevraagd of ik nog even door mag gaan tot nog iets dikker is en tot mijn verbazing mag dat.. maandag 8e weer een echo en als goed is hopelijk de 13e cryo TP.

@duufje: wat fijn dat er verder geen afwijkingen zijn zeg! Snap dat je niet kan wachten tot morgen. Hoop op het best mogelijke nieuws voor jullie!



@Baggal: ah dankje! Ik was echt zo aan het typen en ik dacht echt van: oooommmmmggggg I have to go BACK! Haha. Iig moet je echt echt echt naar dat sushirestaurant uit die blog. Echt de beste sushi die ik daar heb gehad en niet eens duur. Ik was echt in de tonijnhemel, het was zo. Bizar. Goddelijk. Net zo goed als op de Tsukiji market, maar veel goedkoper. Dus echt niet overslaan!



@hier: goed nieuws voor ons: baarmoeder was mooi schoon, eierstokken lagen er klaar voor en alles zag er weer perfect uit dus ik mag met Gonal-F beginnen. Ik krijg 100 eenheden en word goed in de gaten gehouden want ze zegt: waarschijnlijk ben je heel makkelijk te stimuleren en we mikken op 5-15 follikels en ik heb liever dat je er 5 hebt en wel een embryo terug kan plaatsen, dan 20 met OHSS. Maar ze verwacht dat ik op 100 eenheden al tussen de 10 en de 15 uitkom. Ze zegt (80ste keer dat ik dat hoor haha, ik voel me altijd heel goed als ik daar vandaan kom ), je bent gewoon duidelijk een vrouw middenin haar vruchtbaarheidspiek en het schoolvoorbeeld van hoe we het willen zien, dus ik wil niet over dat randje heen. Anders was ze met 150 begonnen ofzo.



Ik vind het allemaal best, ik wil liever ook geen OHSS en ben heel blij dat alles tot nu toe volgens plan verloopt

Wat fijn dat de tabel weer bijgehouden wordt!



Wonder, Fingers-Crossed en Schelp zijn natuurlijk zwanger, al schrijven de laatste twee nu meer in het andere vervolg topic.



Luina: las van het bloedverlies. Kan mij voorstellen dat je daar even contact over wil hebben met de arts. Het hoeft niets ergs te zijn natuurlijk. Wat fijn dat de uitslag van de combinatie test goed was! Een rondedansje voor jou



Lux: Super dat jij mag beginnen met de FSH / Gonal F. Ze willen @ Homerton de Gonal F bij mij verhogen zeiden ze de laatste keer. En ik ben al zo makkelijk te stimuleren! Destijds begon ik met 150 dus zeker geen behoefte aan overstimulatie. Ik ben trouwens een sushi-fan dus dat komt zeker goed. Het water loopt mij al in de mond.



Dazzle: ook weer positief nieuws bij jou! Fijn. En bij deze TP heb je hopelijk het geluk aan jouw zijde!