Zwanger worden met IVF of ICSI (deel 8)

Lief jullie reacties!

Wat ik gewoon jammer vind is dat er niet even moeite wordt gedaan om zich in te leven in de meiden die hier (al langer) meeschrijven en daar een bericht een beetje op af te stemmen.
Na zoveel jaar leert de ervaring dat andermans succesverhaal helemaal geen invloed heeft op hoe de uitkomst wel/niet voor jezelf gaat zijn als je in zo’n traject zit, dus dan denk ik: wat heb ik (en anderen hier) aan zo’n reactie? Moet dat weer meer hoop geven?

Neemt niet weg dat ik zeker ook wel heel blij ben met de succesverhalen van alle meiden hier die al langer lief/leed delen!
Maar dan weet je wat eraan vooraf is gegaan. Dit kwam totaal uit de lucht vallen.

@ Duufje: begrijp het gevoel! Maar inderdaad misschien ook maar beter daar niets mee te doen. Ik twijfelde ook of ik zo zou reageren op het bericht van Lisaja, want dan vind ik mezelf ook niet aardig... en zij kan er verder ook niets aan doen dat zij wel een succesverhaal heeft. Maar het voelde voor mij totaal niet als een “positieve opsteker”.

Travel: welkom hier. We hebben een andere forummer, Flipje, wiens partner dezelfde diagnose kreeg. Misschien dat zij haar verhaal met jou wil delen (want ligt niet op mijn weg.

Vienna: Ik snap je gevoel volledig. En in eerste instantie vond ik het ook niet tactvol, maar bedacht mij vervolgens ook dat er waarschijnlijk geen boos opzet in het spel is en zij hoopt (maar dat vul ik nu voor haar in) dat diegenen die hier nog niet zwanger zijn daar hoop uit putten. Toen zij schreef dat het traject het helemaal waard was hebben anderen daar ook wel op gereageerd (waar ik me dan weer bij aansloot). Immers, je hebt makkelijk(er) praten wanneer je aan de andere kant staat. En natuurlijk is er onder de (nog) ongewenst kinderlozen gevoeligheid en dat is niet meer dan logisch. lk heb soms best moeite gehad met random zwangere dames: je weet wel, die mensen die je in de underground een 'seat' aanbiedt omdat ze met zo'n bloedirritante 'baby on board' button in the underground zitten terwijl je net zelf van je consultant komt die een miskraam heeft vastgesteld. En dat terwijl ik de achtergrond van zo iemand niet kende en het gewoon een feit is dat mensen zwanger worden en dit niets met mij te maken had. Hieruit blijkt dat ik zelf ook erg gevoelig was voor de zwangerschappen van anderen. De zwangerschap die mij het meest geraakt heeft is die van mijn man's dochter destijds. Ook omdat die zo 'cocky' over zwanger worden sprak en nooit oog had voor het verdriet aan de andere kant. Ik weet nog heel goed dat ik toch probeerde, op afstand via Whats App /SMS, interesse voor die zwangerschap te tonen en er niets terug kwam mbt het traject. Wat Lilly gisteren ook opmerkte (en met haar zwangerschap en kraambezoek -we kennen elkaar inmiddels- heb ik nooit moeite gehad omdat ze oog voor mij had). Vanuit mijn man's dochter was het meer; ik weet niet wat ik moet zeggen dus ik zeg maar niets, maar dat kwetste mij juist meer. En toen er met kerst 2016 een foto van haar baby met kerstmuts in de kerstkaart was bijgesloten was ik op mijn beurt geraakt om de ongevoeligheid en vond ik dat enorm ongepast en tactloos. Nu terugkijkend denk ik ook dat mijn reactie een beetje overtrokken was en deels ook verband hield met de pijn bij mij. Nu zou ik geen moeite hebben met zo'n kaart en vind ik het ook niet gek wanneer mensen kerstkaarten sturen van hun kind(eren). Toen wel...

Duufje: En ook dat kan ik mij volledig voorstellen. En ik heb, zoals je weet, gisteren ook een stuk op social media gezet. Ik ontkom er niet aan om te melden dat we -uiteindelijk- wel succesvol waren, maar probeer vaak de pijn van de trajecten en de gevoelens naar anderen weer te geven. En ik vind het soms ook lastig om dat op zo'n manier te doen dat ik rekening hou met een ieder. Dus ook de koppels of dames die ondanks inspanningen, indanks voldragen zwangerschappen, ondanks alles toch met lege handen achter blijven. Ik heb hetzelfde soms met de FNUK meetings waarbij alleen dames en koppels worden uitgenodigd die (nog) geen kinderen hebben. Ik praat uit mijzelf zelden over mijn dochter, want zit er niet voor mijzelf immers, maar als het mij gevraagd wordt, verzwijg ik het niet. Het blijft tricky...

Daisy: je gevoelens met mogelijke zwangerschappen zijn heel erg normaal en herkenbaar. Ik had dat soms met anderen dat ik al vooraf calculeerde dat ze misschien zwanger zouden kunnen zijn en dan heel opgelucht was als ze vervolgens een wijntje bestelden. Het is zo suf, maar zo logisch dat je je leven soms vergelijkt met dat van anderen...
Als je uitgenodigd wordt voor mogelijke babyshowers t.z.t. dan denk ik dat je vooral lief moet zijn voor jezelf en dat een vriendin die dat niet begrijpt geen goede vriendin is (uit jouw verhaal maak ik op dat ze enorm met je meeleven). Ik ga overigens uit principe nooit naar baby showers voordat de baby geboren is, maar heb wel wat pijnlijke kraam bezoekjes moeten afleggen. En ik vond het het ergste als het dan werd doodgezwegen of dat er van mij verwacht werd dat ik alleen maar blijdschap voelde en ook wel even met de baby wilde knuffelen.

Kasteelbewoner: Ik hoop enorm dat het raak is. Wachtweken zijn gewoon enorm K** en ik heb altijd aan alles getwijfeld moet ik je bekennen. En dat je het lastig vindt dat mensen om je heen 'zomaar' zwanger raken is begrijpelijk. Zie ook hierboven. Als kinderen maken/krijgen geen vanzelfsprekendheid is, is het gewoon moeilijk en daarom is het zo goed dat we er hier gewoon over kunnen praten en we vaak aan een half woord al genoeg hebben.

En Bolletje; dank je voor het compliment. Ik heb idd een goed geheugen en lees nog dagelijks mee met iedereen - vandaar. Heel veel succes deze ronde.

Vienna25 schreef: ↑

08-11-2019 11:59

Lief jullie reacties!

Wat ik gewoon jammer vind is dat er niet even moeite wordt gedaan om zich in te leven in de meiden die hier (al langer) meeschrijven en daar een bericht een beetje op af te stemmen.
Na zoveel jaar leert de ervaring dat andermans succesverhaal helemaal geen invloed heeft op hoe de uitkomst wel/niet voor jezelf gaat zijn als je in zo’n traject zit, dus dan denk ik: wat heb ik (en anderen hier) aan zo’n reactie? Moet dat weer meer hoop geven?

Snap je volledig... en ben het ook met je eens.

Een tijd terug hadden wij iemand die reeds twee kinderen had met vorige partner via donorzaad en met haar huidige partner nog graag een kind via IVF wilde. Die kwam ook binnen vallen met een partij drama dat ik (en ik geloof dat ik bijval kreeg van Duuf) daar ook wat van gezegd heb. Zeker omdat een aantal mensen echt richting laatste poging gingen en Zizo net slecht nieuws had gehad. Feit is gewoon dat de meeste dames hier die nog geen moeder zijn er alles voor over hebben om moeder te worden en iemand die reeds twee kinderen heeft die ervaring al heeft gekregen. Ze interpreteerde het echt anders, wiste haar bijdrages, etc. Tja - voor mij is het gevoel van pure machteloosheid toch echt anders als je al twee kinderen hebt mogen krijgen. Even heel eerlijk: vroeger had ik best moeite met mensen die al een kindje hadden en de wens voor een tweede uitspraken want in mijn optiek hadden ze al het allermooiste gekregen dat ze zich konden wensen. Inmiddels ben ik er ook wel achter dat deze benadering niet helemaal klopt en de wens voor een tweede best heel groot kan zijn. Ik heb die van mij inmiddels los gelaten (en die was ook nooit echt extreem groot) maar toch...

Dames, kom later uitgebreid terug maar even dit delen: echo vanochtend was goed en heb volgende week woensdag tp! Blij mee

@sofie87: Dat is goed nieuws!!

@vienna: Je hebt gelijk hoor! Ik heb beleefd gereageerd maar moet zeggen dat ik het ivf traject echt niet de moeite waard vind. Het heeft geleid tot de bevestiging dat er waarschijnlijk geen kindje gaat komen. Voor deze bevestiging had ik ivf/icsi liever niet gedaan.

@kasteelbewoner: Heel veel succes! Je zit dus ook in de laatste poging? Heb je nog cryo’s? Dat heb ik even niet mee gekregen..

En ook dat snap ik Bolletje. Ik heb hier wel eens eerder benadrukt dat ik geen fan ben van de "Never Give Up" -brigade. Het gaat nooit om opgeven, maar eerder doorgaan. Alleen jij (al dan niet in samenspraak met je partner) kunt weten wanneer het tijd is om streep te trekken onder behandelingen. Behandelingen zijn het waard als je het gewenste resultaat krijgt, maar dat weet je niet...
Jij en een aantal dames hier zoals Jokke, Sense, Vienna en anderen hebben nog steeds kansen, maar ook de nodige teleurstellingen gehad en het is dan heel moeilijk om er in te blijven geloven. Maar...IVF is een onvoorspelbare wetenschap en succes of mislukking kan gewoon op geluk neerkomen. Ik ben me er altijd bewust dat een verhaal als het mijne - uiteindelijk wel succesvol tegen alle verwachtingen in- hier in dit topic ook pijn zou kunnen veroorzaken en ik ken die gevoelens van schuld, afgunst en angst - ze waren van ooit ook van mij toen ik nog aan de andere kant stond.

Uiteindelijk is onvruchtbaarheid een trauma waar je nooit, althans nooit helemaal van herstelt - misschien zelfs niet als je uiteindelijk wel zwanger wordt. Het heeft me gevormd en veranderd als persoon. Ik hoop enorm dat jullie ronde uiteindelijk toch leidt tot jullie droom. Dikke knuffel.

Sofie: Wat fijn dat de echo goed was! Ik duim voor goed nieuws dit keer. Zeker na de eerdere mokerslag! Zet 'em op en succes bij de TP volgende week.

Zit vandaag wel echt op mijn praatstoel geloof ik...

Baggal schreef: ↑

08-11-2019 13:36

Zit vandaag wel echt op mijn praatstoel geloof ik...

Gelukkig ben je fijn om te lezen

Vienna, ik ben het met je eens, het stoorde mij ook maar heb het bericht genegeerd. Het zal vast met de juiste intenties geplaatst worden maar er wordt helemaal geen rekening gehouden met wat er al geschreven is, en inderdaad veel mensen die al teleurstelling na teleurstelling hebben gehad. Het is niet zo dat als je maar doorzet, er dan garantie is op succes. Ik ben het ook eens met Bolletje. Nu zit ik niet veel op social media maar wat Duufje schrijft, herken ik ook. Verder denk ik aan je met betrekking tot het pleegzorg traject maar natuurlijk ook je verdriet,

Sofie wat fijn dat er al volgende week een tp is.

Jokke, ik hoop dat de uitslagen jullie iets meer kunnen zeggen waarom het niet gelukt is.

Ellisboomje, wat teleurstellend, heb je nu al wat gehoord over cryo's?

Dazzle, ljkt me verstandig even wat tijd voor jezelf te nemen na zo'n zwaar jaar. Je moet toch zoeken naar hoe je leven er dan uit gaan zien. Ik merk dat nu na die 5e poging dat dit traject zoveel tijd en energie slurpt. Het oriënteren op wat er na is best zwaar.

Nu weet ik niet bij wie het was dat de eierstok niet zichtbaar was vanwege de darm, is deze ondertussen wel zichtbaar. Meestal gaan ze nog zakken, bij mij dus niet maar dat is niet standaard.

Ik vrees voor het ergste, durf bijna niet meer naar de wc. Ik voel echt helemaal niks. Heb het koud en dan zijn mijn borsten ook gelijk kleiner. Ben bijna geneigd vanavond een biertje te drinken. Gelukkig heb ik zo'n 18 uur aan nakijkwerk liggen, het was afgelopen week weer SE-week.

@jokke & bolletje81: dankjewel! Ik was heel erg benieuwd hoeveel eicellen eruit zouden komen omdat ik in mijn rechtereileider een endometriosis cyste heb, waardoor ze niet bij alle follikels konden. Ik heb daar eerder een (grotere) cyste gehad en daarvoor in juli een operatie gehad (en ze hadden ook voorspeld dat die eileider minder goed zou functioneren). Helaas had ik echter bij de volgende echo erna (2 maanden na de operatie) alweer een nieuwe cyste! Gelukkig toch een goed resultaat qua eitjes. Ik moet wel zeggen dat ik in de afgelopen weken een enorm streng dieet heb gevolgd, wat mogelijk zou helpen om de endometriosis ‘klein’ te houden en de eikwaliteit/groei zou moeten bevorderen (er is hier echter weinig medische data over maar ik dacht baat het niet, schaadt het niet).

Ik heb net een mailtje gekregen over onze dag 3 embryo’s: van de 9 zijn 8 nog ‘goed’ en 1 ‘matig’. Ik dacht dat we er nu al een aantal zouden verliezen eerlijk gezegd (tegen ons is gezegd dat bij dag 5 je ongeveer 50% verliest, maar geen idee of dat per kliniek verschilt?). Ik ben erg optimistisch maar weet ook dat bij elke stap het nog mis kan gaan, dus het is lastig om echt blij te zijn.

@bolletje81 lastig om het verborgen te houden op werk! Werk je er al lang? Het neemt zoveel tijd en energie in beslag!

@DaisyLiz dankjewel, en ook voor de tabel! Onze gegevens hieronder Snap dat je bang bent voor nieuwe teleurstellingen. Wel fijn dat je beste vriendin zich beter lijkt te kunnen inleven. Het blijft voor velen lastig om voor te stellen hoe groot die wens kan zijn en hoe pijnlijk het is als je er zolang op moet wachten. Ik wilde al zo graag sinds 2015 maar partner niet. In 2017 was hij (al dan niet nog steeds wat twijfelend) ook zo ver. Ik was zo blij dat het kind eindelijk in zicht kwam. Was er heeeel erg mee bezig. En toen heeft het nog een tijd geduurd voordat hij naar de arts is gegaan voor zijn spermaonderzoek. Als je er midden in zit kan het eeuwig duren! Hoe is jouw partner eronder?

Tabel:
Travelexplorer (30/36) - Wens sinds 2017 - MMM: being 2019 - Oorzaak: Man: Azoospermië. Zelf: endometriose - Behandeling: ICSI 1 - Status: Wachten op cryo uitkomst - Locatie: V.S.

@kasteelbewoner: ik duim voor je, hoop dat je gevoel er naast zit en dat je zondag toch goed nieuws krijgt! Sterkte (en succes met het nakijkwerk… wellicht toch goede afleiding inderdaad.. niet te streng zijn hoor ).

@Baggal dankjewel! Ik zal kijken of ik Flipje haar verhaal kan terugvinden. Zie dat ze ook een blog heeft geloof ik!

@travel @baggal Bij mijn man was er geen azoospermie maar oligoospermie.
Er was dus geen operatie nodig om zaadcellen te krijgen, maar het was wel zodanig weinig dat ICSI de enige optie was.

Even ego-post Weet iemand of het uitmaakt wat voor zwangerschapstest je gebruikt?
Ben vandaag 14dpo, zaterdag twee week geleden wat mijn punctie, en ik ben erg zenuwachtig maar denk niet dat het gelukt is. Borsten zijn echt kleiner, en voel wat in buik, afscheiding is nog wel wit en de bolletjes blijven nog zitten want de bmm is nog niet gezakt. Op de lijst van het ziekenhuis staat maandag testen maar vind die dag onhandig. Bij de laatste poging had ik al gelige/bruinige afscheiding op deze dag.

Flipje , succes deze poging

Lauwie, hoe gaat het met jou? Weet je al wanneer je TP is?

@kasteel
Ik testte op 12-13 dpo en dan was het altijd duidelijk (hele lichte streep, maar wel duidelijk een streep).

Hele goede ervaringen met de Action testen en de Kruidvat testen 2 voor 5 euro.
Slechte ervaring met de Kruidvat Early test!

@kasteelbewoner: Volgens mij kun je de meeste testen nu wel gebruiken. Ik gebruikte ook de Kruidvat testen (2 voor 5). Was altijd wit, dus ik weet niet of mijn ervaring iets toevoegt. Maandag is idd een vervelende dag. Moet je nog werken die dag?
Heel veel succes!

Vienna, ik had precies hetzelfde. Maar omdat ik mij snel irriteer aan goed bedoelde verhalen, dacht ik dat het aan mij lag. En uiteraard is iedereen blij dat het bij andere soms lukt, alleen (Als ik voor mijzelf spreek) lukt het niet iedereen. Mijn angst is zo groot dat het bij ons niet lukt, wat heb ik er dan aan dat het bij andere wel lukt. En idd voor de dames die hier mee schrijven, dan ben ik oprecht blij met goede uitslagen, je leeft toch met elkaar mee. Maar ook verhalen dat ivf bij de buurvrouw van je tante gelukt is of dat iemand na een ivf traject spontaan zwanger is geworden, zijn verhalen die mij nog steeds geen garantie bieden dat het bij mij wel lukt. Baggel schreef dat volgens mij zo mooi, het is een trauma het ivf traject.
Nouja beetje onsamenhangend verhaal, maar al die goed bedoelde verhalen, trek ik persoonlijk ook slecht.
(Blijft onhandig dit typen op mijn mobiel)

@Flipje2 ah ook geen fijne diagnosis, moet ook een klap zijn geweest.

Voor de dames die eerder een cry-embryo terugplaatsing zijn ondergaan, na hoeveel dagen werden jullie 'ongesteld' na je punctie?

En waren jullie overigens bij de punctie wel wakker? Ik las jouw ervaring op je blog geloof ik, Flipje! Het verbaasde me, bij mij werd het onder sedatie / kunstmatige slaap gedaan. Vond het overigens wel een beetje 'jammer', uiteraard opgelucht om de pijn niet bewust te hoeven meemaken, maar ik ben zo gefascineerd door dit hele proces en wat ze vanbinnen kunnen zien met al die apparatuur, dat ik het ook wel mee had willen maken

Travel ik Ben bij 3 puncties wakker geweest bij mij bijzonder pijnlijk ik hing totaal verkrampt in de stoel terwijl arts probeerde alle eitjes aan te prikken. Had wel lokale verdoving maar die spuiten vond ik ook naar. Vooral 2e en 3e keer toen ik wist wat er kwam. De 4e punctie daarom onder narcose zo veel fijner. (Ook voor arts denk ik)
Mocht deze cryo nu niet lukken en we voor nieuwe punctie gaan ga ik weer vragen onder narcose

@Travel ja in NL ben je gewoon bij inderdaad haha. En ik kreeg dan nog goede pijnstilling (pethidine + dormicum), in sommige ziekenhuizen moet het zelfs met alleen paracetamol!
Nu gaan wij in België verder (ivm PGS), daar krijg je iets sterkers via infuus en ook een lokale verdoving. Weet alleen niet precies wat, iets morfine-achtigs denk ik.
De Belgische dokter met lachen toen ik zei dat ik in NL zo goed geholpen was door de verpleegkundige, die mij tijdens de punctie ondersteunde met mijn ademhaling om de pijn goed op te vangen. "Nou, dat zal hier niet nodig zijn hoor!" zei ze. Ben benieuwd.

Lieve meiden, het is even geleden, maar ik ben weer terug. Ik vond het best pittig dat er hier een hele uitstroom was van zwangeren. Veel met wie ik tegelijk liep qua poging en die allemaal zwanger werden, terwijl ik geen tp had gehad. Nu wij ook weer wat onderweg zijn is het allemaal wat meer te behappen. Ook kwam ik er achter dat een goede vriendin van mij hier mee las, en ik dus super herkenbaar was voor haar, en ik echt even moeite had met dingen delen hier. Maargoed, ook dat heb ik weer wat achter me gelaten. Nu dus even reageren op alles wat hier is gebeurd: (bereid je voor op een boekwerk)

Miekje-5: Volgens mij ken ik jou ook nog wel van het schrijven van jouw eerste kindje. Wat leuk dat jullie voor een tweede willen gaan!

Sofie87: Wat een verdriet zeg wat jullie hebben meegemaakt. Hoe gaat het nu met jullie? Wel fijn dat jullie zo snel door kunnen, alhoewel ik me wel kan voorstellen dat je zo weer op die sneltrein zit die soms maar moeilijk lijkt te stoppen. Wat fijn dat de echo van de week goed was!

Moos: Fijn dat het diak een beetje bij is gedraaid. Vind het super suf dat het allemaal zo stroef gaat. Het is niet alsof je om allerlei gekke dingen vraagt, maar alleen om een echo.

Vienna: Wat *** dat de poging niet gelukt is. Wat bijzonder dat je dan in dezelfde week gebeld wordt door pleegzorg. Heel bijzonder dat het zo tegelijk valt. Ik hoop dat dit voor nu even zorgt voor een hoop afleiding. En, ik begrijp wat je bedoelt over dat succesverhaal-berichtje. Zit ik hier ook nooit zo op te wachten.

Daisyliz: Wat een geduld moeten jullie toch hebben. Zoveel respect daarvoor. <3 Herken wel die angst voor al die zwangere buiken om je heen. Ook daar ga je weer doorheen komen. Neem het met de dag, mijn opa zegt altijd ‘een mens lijdt het meest onder het lijden wat hij vreest en zelden op komt dagen’. Nu weten we hier dat dat zelden wel meevalt, maar wie weet loopt het heel anders, en maak je je nu voor niks zorgen.

Duufje: Hoe is de cursus? Fijn dat de eerste avond goed beviel. Hoe lang is die? Snap heel erg dat je het op een gegeven moment echt wilt afsluiten en dan is hier meelezen niet altijd even prettig. Ik hoop dat je een mooie balans hierin kan vinden, denk nog zo vaak aan jullie en zou het jammer vinden je te moeten missen hier, alhoewel dat natuurlijk écht geen argument is om hier te blijven schrijven.

Kasteelbewoner: Wauw, een tp van 2 embryo’s. Wat fijn! Ik ben plaatsvervangend zenuwachtig voor je! Ben je eerder ongesteld geworden door de utro? Heb je al getest?

MamaMaria: Niet te bevatten dat het steeds fout gaat. Ik gun het jullie zó. Heb er geen woorden voor. Wil jullie in ieder geval heel veel sterkte en kracht toewensen.

Jokke: Ik herken dat gevoel zo goed, dat alles in je zegt dat je niet nog een poging wilt doen, maar dat je het waarschijnlijk toch gaat doen. Al is het alleen maar om er later met een goed gevoel op terug te kunnen kijken. Ik hoop dat, als jullie toch beslissen dit te doen, het tegen alle verwachtingen in net zo succesvol verloopt als dat het bij ons tot nu toe loopt.

Stipje: Nog gefeliciteerd met jouw vriend. Alles is denk ik al gezegd over de actie van jouw schoonmoeder, maar holymoly, ik zou dat ook zeker niet kunnen waarderen. Overigens hebben wij in Spanje ook een DNA fragmentatie test laten uitvoeren, helemaal niet om de hoek voor jullie natuurlijk. (Voor ons ook niet, maar in het kader van het traject daar). Ik ken die implantation window testen vooral van de Amerikaanse sites, het is allemaal best een aannemelijk verhaal, maar lijkt me pas relevant bij meerdere mislukte tp’s. In maar een klein percentage is die implantation window namelijk afwijkend van het gemiddelde.

Welkom Heytan, RoosjeT, Mia_3, Croissantjemetjam, Travelexplorer. Super stom dat jullie hier ‘moeten’ aansluiten, maar ik hoop dat jullie er net zoveel steun uit halen als velen voor jullie. Overigens lees ik over adenomyose altijd een Belgische arts, maar weet niet in welke stad zij werkt. Zou echt wonderen verrichten. Oh, zie dat Moos haar ook al noemt.

Baggal: Gefeliciteerd met de verloving van de zoon van jouw man. Altijd leuk om een feestje te vieren. Wat een heerlijk plan om op wereldreis te gaan zeg! Prachtig stuk overigens.

Dazzle: Goed om van jullie te horen. Heerlijk dat jullie zo aan het reizen zijn!

Elisboompje: Verdrietig om ongesteld te worden. Super stom dat je dan ook door moest gaan met de bollen. Ik snap daar helemaal niks van. Hoe lang heb je dat nog volgehouden? Ik hoop dat er snel een brief met goed nieuws komt voor jullie. <3

Bolletje: Succes lieverd! Vervelend dat het weer begonnen is terwijl de ruststand zo lekker voelde. Heel herkenbaar. Ik hoop dat je heel lief voor jezelf kan zijn deze poging en dat je veel liefde en rust zal hebben. (Klinkt heel zweverig, maar hoop dat je snapt hoe ik het bedoel.)

Hier vanavond m'n laatste pil. Dan ongesteld worden en starten met progynova en clexane. Verwachting is om begin december voor een tp te mogen gaan. Voor nu ben ik vooral veel Disneyfilms aan het kijken, onder een deken op de bank met kopjes thee. Het stomme deca depot heb ik van de week geprikt, en die haat ik ontzettend, maar ik heb het idee dat ik me er dit keer redelijk doorheen sla tot nu toe. Mede dankzij mijn geweldige man die zó ontzettend ondersteunend is, dat ik niet anders kan dan me wel ok voelen.

Heel veel succes lieve Lauwie met deze poging, zal heel hard voor jullie duimen.
Kasteel heb je al getest? Denk aan je

@moos: Spannend in de wachtweken, ik duim voor je!

@duufje: Hoe waren de andere dagen, hopelijk net zo goed als de eerste dag! Wat zijn de vervolgstappen?

@windmolen: Hoe gaat het met je, voel je je goed?

@miekje: Hoe was je eerste echo?

@sofie: Dikke knuffel! Bij mijn ziekenhuis hebben ze het over bepaalde medicatie om de feestdagen te omzeilen, doen ze dat bij jullie ook? Of is het echt wachten op de cyclys in het nieuwe jaar.
Fijn dat de echo goed was! Heel veel succes woensdag, ik duim voor je!

@roosje: Wat balen dat deze maand afgeblazen is! ik hoop en duim voor je volgende cyclus!
Wat lastig met je zusje, het is zo ontzettend dubbel!

@jokke: Moet je helemaal naar DD voor de uitslag?

@bolletje: Succes!

@Daisy: Is je ms begonnen?
Wat lastig situatie met je omgeving. Dikke knuffel!

@heytan: Succes met het spuiten. Viel het mee?

@travel: Welkom travel. Is er een speciale reden dat er tot januari gewacht wordt met een terugplaatsing?
Wat een goed nieuws van alle embryo's, fijn!

@kasteel: Wat is de uitslag? Ik ben zo hard voor je zitten duimen! Ik hoop zo op positief nieuws, dikke knuffel!

@ssandra & @neo: hoe gaat het met jullie?

@vienna: of misschien was het iemand anders, maar inderdaad de verhalen van mensen dat ze iemand kennen bij wie het gelukt is, voelen zo nutteloos. Ook geven ze soms het gevoel dat ik faal omdat het bij ons nu de eerste keer niet gelukt is en bij die kennis wel..
Al wat meer bekend over pleegzorg, ik hoop dat het uitpakt zoals jullie willen!

@baggel: Wat een mooie reacties heb je op iedereen!
Succes met je vriendin, hopelijk wordt het duidelijk wat je het beste kan doen als je haar ziet.

@fipje: Succes!

@lauwie: Je man klinkt echt fantastisch, wat fijn dat jullie er samen voor zorgen dat je je oke voelt! Succes aankomende tijd! Ik duim voor een mooie tp in december!
Ik ben uiteindelijk twee dagen voor de testdatum gestopt met de bollen, was er toen echt klaar mee.

Hier gaat het weer stukken beter. Mijn man en ik hebben ons echt zo goed er doorheen geslagen, ben wel een beetje trots op ons. Het geluk was niet aan onze zijde deze keer, wie weet de volgende keer wel. Daar gaan we voor.
Ein-de-lijk te horen gekregen dat alle 5 embryo's ingevroren zijn, super blij mee.
We mogen volgende cyclus meteen door. Ik heb wel een afspraak met de arts aangevraagd aangezien ik een onregelmatige cyclus heb. Hebben andere dat ook, wat houdt dat in voor een cryo terugplaatsing?

Travel: Tijdens de eerste punctie kreeg ik sedatie - komt gewoon neer op een roesje en ik heb er dus niets van meegekregen. De tweede keer was ik wakker, maar kreeg ik wel een dosis pijnstilling en heb ik er wel iets, maar niet zo veel van meegekregen. Ik herinner mij nog wat flarden. Fijn dat 8 het nog goed doen!

Lauwie: Ik snap dat het best confronterend is wanneer er een stroom van zwangere dames komt en jij nog in afwachting bent van je TP. Maar die komt nu toch ook eindelijk een beetje in zicht en dat betekent eindelijk weer een kans voor jou met die 2 beauties waar ze het in Spanje over hadden destijds. Fijn dat je steun hebt aan je man trouwens!

Elis: Wow - gewoon 5 mooie cryo's! Wat een lekkere score. Natuurlijk was het fijn geweest als je zo'n typisch geluksnummer was geweest van eerste ronde raak, maar je hebt in ieder geval nog wat achter de hand. Mijn dochter komt overigens ook 'gewoon' uit de vriezer hoor !!

Vienna: Ik hoop dat het goed gaat en denk nog geregeld aan je pleegzorg traject dat nu parallel loopt.

Geldt ook voor jou Duuf. Ik ben benieuwd hoe je de cursus vindt.

Kasteel: Ik betrapte mij erop dat ik even voor jou kwam spieken omdat het vandaag je OTD is! Heel erg benieuwd en hoop enorm dat het raak is.

Hier een gezellig weekend gehad met een goede vriendin uit Nederland.
Verder weten wij inmiddels de oorzaak van mijn vaders probleem: er is geen peristaltiek van de slokdarm. Met andere woorden; de slokdarm is verlamd. Of daar nog iets aan gedaan kan worden is twijfelachtig (eerst werd nog een interne spier-transplantatie geopperd), want weefselvervanging leidt niet tot zenuwherstel. Erg verdrietig allemaal. Het is net als IVF van die moeilijke problemen waar je verdorie geen controle over hebt...

Hi elisboompje
Hoe onregelmatig? Door de borstvoeding had ik een aantal keer n cyclus van 30+ waar ik normaal korter zit. Dit valt volgens arts binnen reguliere cyclus. We fijn datje man en jij veel aan elkaar hebben. Dst is volgens mij noodzakelijk in deze trajecten.
En 5 cryos! Wow had er max 1 in eerdere pogingen

@lauwie idd jouw naam klinkt ook nog bekend

Hier gaat alles supersnel. 1e echo was meteen al de laatste. Bms in orde mooi groot eitje dus hoor ik straks of we ma of di voor tp worden ingepland. En vandaag of morgen dus al de pregnyl. Ik had verwacht van de week nog terug te moeten. Maar niet dus.

Ik vond die ene post ook niet zo tof. Tegelijkertijd kom ik hier ook doodleuk voor de 2e ronde. Is wel anders maar snap dat dat voor sommigen die richting eindpunt (te lijken) gaan dat ook pijnlijk kan zijn. Hoop dat mijn verhaal van laatste kansje met icsi4 ook iemand hoop geeft.

Ellis 5 ingevroren, wat gaaf. Hopelijk zit jullie wonder daarbij.
Donderdag telefonisch de uitslag, dan hopelijk met een plan van aanpak.
Deze x maand een cyclus van 20 dagen, wel erg kort. Naar mijn idee dat ook geen kans dat het natuurlijk lukt