Zwanger worden met IVF of ICSI (deel 8)

HD, wat een goed nieuws! Dat zal een opluchting zijn geweest.
Hoop dat het goed blijft gaan.

MamaMaria, duimen blijven nog even draaien hoor, maar je maakt het wel spannend zo.

Andere wachters: nog even volhouden! Mijn duimen draaien voor jullie.

HD: wat fijn, een hartje! Is zenuwslopend met bloedverlies. Ik hoop dat het allemaal goed blijft gaan!

Puk: wat een positief bericht, ik duim mee.

Daisy: wie weet hoe deze iui uitpakt, hoop positief!

Windmolen: echt heel erg hè dat wachten... ik ben ook gezwicht en heb vandaag een test gedaan. Negatief, dus dat bevestigt wel mijn gevoel. Het voelt alsof ik ongesteld moet worden plus wat symptomen die door de hormonen komen.

Wel echt jammer weer, heb ook weer moeite zwangere buiken en jonge moeders te zien. Daar had ik in de pauze weer helemaal geen moeite mee. Gek hoe dat werkt.

Ik hoop heel erg dat ik de enige ben die van het bankje valt deze keer. Voor iedereen op het bankje: heel veel geluk! Ik duim super mee voor positief nieuws.

Mamamaria: hoe voel je je nu? Wat super dat er een topper is terug geplaatst!
Stipje: Er zit wel het een en ander verschil zeg tussen eigen donor keuze en donor van kliniek. Mocht ik komen te overlijden heeft mijn familie het voor het zeggen wat er met mijn embryo’s gebeurt. Maar hier is dan ook sprake van deel, dus mijn deel is dus echt van mij..daar heeft de ontvangende donor geen rechten over.
Zondag ging de echo goed, was er bijna maar niet helemaal. Ik begon met 100 EH GF en citrotide, uiteindelijk opgehoogd naar 150 EH GF
Jij en ik lopen super gelijk op (zie verder hieronder)
Kasteelbewoner: Succes met het laatste beetje wachten!
Elis: Er moest nog 1 eitje meer groeien voordat ze ook maar iets over een punctie konden beslissen haha. Ik was er dus BIJNA.
Vienna: Oh ik hoop zo dat je gevoel ongelijk heeft!
Sofie: Is dat standaard dat men zo opgeblazen raakt van Utro? Lijkt mij inderdaad zeer vervelend! Hoelang nog?
HD: gefeliciteerd! Wat super fijn zeg!
Puk: hoera voor je toppers!!
Daizy: Ik duim voor je hoor! Hoezo denk je dat het toch curretage gaat worden?

Hier: Zondag was de echo nog niet wat het moest zijn en blind inplannen durfde ze niet. Vandaag dus een nieuw echo gehad...... donderdag punctie! Ongeveer 14 tussen de 10 en 22 mm, waarvan 12 mogelijk eitjes bevatten. Die andere twee doen misschien nog iets en misschien niets.
Vanavond om 11 uur de pregnyl erin, spannend! Maar we zijn een stap verder

@Jokke: Fijn dat je een goed gesprek hebt gehad met DD. Wat voor dingen gaan ze nu onderzoeken? Ik snap jouw gevoel wel van nooit meer echt gelukkig worden. Bij ons is dat gevoel gelukkig alweer aan het slijten, maar heb het ook echt gehad. Het gevoel dat m’n leven geen zin meer had en dat ik ook geen behoefte had om zo verder te leven. Bij mij is dat vanzelf minder geworden en had het vooral tijd nodig. Ook het boek ‘echte vrouwen krijgen een kind’ heeft me wel geholpen, weet niet of dat ook wat voor jou is? Ik hoop dat je je snel beter gaat voelen lieverd.

@Depster: Ik typ ook altijd alles eerst in word! Anders kan ik het echt niet bijhouden. Wat fijn dat de punctie gepland is! Spannend! Maar komt helemaal goed!

@Puk: Logisch dat je stress had meis. Je krijgt elke keer van die mini-trauma’s te verwerken in dit traject en het is logisch dat die weer meespelen in hoe je een volgende poging ervaart. Vervelend dat je zo’n pijn hebt gehad na de punctie. Maar wat een geweldig nieuws weer qua blasto’s! Jeetje, wat fijn!

@Windmolen: Hoe gaat het met je?

@Vienna: Hoe gaat het met je? Wat vervelend die negatieve test! Ben je niet nog te vroeg? (Geen idee waar je nu zit qua tijd). Wil je een digitale dikke knuffel geven!

@MamaMaria: Hoe gaat het met je? Fijn dat de tp goed is gegaan. Wat verschrikkelijk zijn die wachtweken toch he? Ik hoop zo dat je straks nóg een positieve test krijgt, en die dan lekker blijft.

@Stipje: Spannend allemaal he? Hoe was de echo vandaag?

@HD: Wat fijn!! Ik heb zoveel aan jullie gedacht! Wat een heerlijk nieuws!

Hier weer lekker in de rollercoaster. Thuis zijn is wel weer heel fijn en een bijkomend voordeel van zo’n traject in het buitenland doen, is dat ik het idee heb dat ik het hele traject achter me heb gelaten. Het voelt dus eigenlijk alsof er niks gebeurd is, nu we weer zo thuis zijn. We praten veel over onze ijsbeertjes en zijn ontzettend dankbaar. Maar, het kon natuurlijk allemaal weer niet helemaal goed gaan.. Ik las gister de mails nog een keer terug en zag toen in het spaanstalige stuk van een email staan dat ze de 2 embryo’s in 1 rietje hebben ingevroren omdat ‘we ze toch tegelijk wilden laten terugplaatsen’. Maar dat is helaas nooit onze gedachte geweest. Super teleurstellend, want het voelt alsof we nu soort van 1.5 kans hebben ipv 2. Gelijk gemaild en heb nu een reactie binnen met excuses en dat ze gaan uitzoeken wat ze nog kunnen doen. Ik verwacht dat ze er niks meer mee kunnen, dus dat zou betekenen dat we ergens eind november een tp van 2 emmy’s krijgen. Liever een tweeling, dan geen kinderen, maar het was zeker niet ons idee zo. Als ik een ding leer van dit traject, is het wel om me flexibel op te stellen…

Lauwie: Oef! Dat is wel een beetje slordig gegaan zo te lezen... zeker als je echt voor ogen had dat je de embryo's een voor een zou laten terug plaatsen. Ik weet van mijn kliniek dat het in beginsel mogelijk is om de embryos te ontdooien en opnieuw (in jouw geval apart) in te vriezen. Ik had dat met de laatste TP waar we besloten hadden om alle 3 de embryos te ontdooien en op basis van de kwaliteit de twee beste terug te plaatsen. Mij is toen gevraagd of ik de laatste, de 2CC, die samen met een ander embryo was ingevroren, ook opnieuw 'los' wilde invriezen (wat ik overigens geweigerd heb). Maar goed, met ontdooien en opnieuw invriezen loop je natuurlijk wel tegen extra risico's aan in de zin dat door dit proces er altijd wel een paar cellen verloren gaan en de vraag is of je deze omweg wenselijk acht. Op basis van mijn persoonlijke ervaring zou ik denken van niet, maar je zou het je kliniek kunnen voorleggen. Bah - Wat een onaangename en irritante verrassing zeg, naast het goede nieuws dat er ook is over het feit dat je 2 buenos embryo's hebt...

Depster: Op naar donderdag meis! Zie je er tegen op of kijk je er juist naar uit? Ben benieuwd naar je opbrengst straks! Succes vast.

Vienna: Herkenbaar. Ik hoop zo dat je er naast zit qua gevoel en je test is ook wel errug vroeg natuurlijk. Dat je even moeite hebt met jonge moeder of zwangeren is heel begrijpelijk. Je kent de achtergrond niet (zitten ongetwijfeld ook IVF-ers tussen die random vrouwen), maar het is wel moeilijk om te zien dat een ander heeft wat jij en jouw partner ook zo graag zouden willen. Dat het gras bij een ander heus niet altijd groener is doet daar niets aan af... Het is zo verdomd lastig om je leven juist niet te vergelijken met dat van anderen en dat met name zwangere dames en/of moeders.

Daisy: De IUI is in ieder geval door gegaan. Enne: expect nothing but secretly hope for the best, toch?

Windmolen: Die opgezette buik is wel normaal hoor, ik voelde mij ook een bloated beached whale onder de invloed van de medicatie. Veel (water) drinken gaf wel wat verlichting. En ik blijf duimen voor goed nieuws (en alle andere dames op de inmiddels volle wachtbank).

Jokke: Nog even een knuffel voor jou. Ik zie en hoor het veel terug van mensen die in de MMM zitten. Dat neerslachtige en verdrietige gevoel... Het idee geen kinderen te krijgen en daarmee te leren leven terwijl je dat juist voor ogen hebt is heel moeilijk. Uit een survey van Fertility Network blijkt ook dat 63% van de mensen die vruchtbaarheidstrajecten heeft, zich ook vaak depressief (en anxious) voelt. En dat herken ik van destijds ook wel hoor. Dagen dat ik even nergens meer zin in had en toch door moest blijven ademen. Ik hoop dat DD wat voor je kan betekenen. Pas goed op jezelf meis en weet ook dat je niet alleen bent.

Oh Lauwie, gatver. Ik vind dat wel behoorlijk slordig om eerlijk te zijn. Ze gaan er dus zonder overleg vanuit dat je er 2 teruggeplaatst wilt hebben? Zou ik wel een klein beetje boos om worden geloof ik…
Maar jij lijkt er op zijn minst het beste van te maken. Ben heel benieuwd hoe het allemaal uitpakt.

Vienna ik probeer mezelf altijd maar voor te houden dat ieder huisje zijn kruisje heeft en dat de zwangeren die ik zie wellicht ook wel een hele vervelende geschiedenis achter de rug hebben. Of anders misschien op andere vlakken wel heel veel pech hebben (gehad).
Ik kan me wel boos maken om mensen die het allemaal maar vanzelfsprekend vinden om zwanger te worden en mensen die zonder enige kennis roepen dat je toch gewoon kunt adopteren / een pleegkind 'nemen' als je zelf geen kinderen kunt krijgen.
En ik ben ook niet vromer dan de paus hoor. Ik kijk bijvoorbeeld niet naar de tv-programma's van Lauren en die op SBS6, omdat ik, ondanks de zichtbare ellende waar die mensen doorheen gaan, stikjaloers op ze ben omdat zij in elk geval nog een kans hebben. Het zal altijd wel een gevoelig punt blijven denk ik.

Depster, yes! Eindelijk. Weer een stapje verder.

Daisy, ik snap dat je nergens op rekent. Maar ik ga wel keihard voor je duimen.

HD, wat goed!

Lauwie, nu ik je zo lees denk ik: had ik vooraf iets over kunnen zeggen. Ze doen dat redelijk standaard en wij waren er de eerste keer ook niet zo blij mee. Hebben er niks aan gedaan overigens (niet naar gevraagd). Eind november is wel een hele goede tijd voor een dubbele TP , ik duim voor jullie!

En liefs voor al die anderen; Sofie, Windmolen, Puk, Vienna, Duufje en al die anderen die ik nu vergeet te noemen...

Lauwie: oh jee! Dat is wel weer onverwacht met 2 in 1 rietje. Misschien doen ze dat daar standaard (als er meerdere zijn)?
Het is wel elke keer wat met ieders traject zo....

Duufje: denk dat het mij ook zou helpen zo te denken en over algemeen kan ik ook goed relativeren. Zeker omdat ik realiseer dat we al heel veel positiefs in ons leven hebben.

Een aantal vroegen of het niet nog te vroeg is. Ik weet het niet zeker. Het is vandaag 8 dagen na 5-daagse embryo terugplaatsing. Ik lees hier en daar wel dat cryo’s gemiddeld wat later innestelen dan verse embryo’s. Of dat zo is, weet ik niet. Toch nog even geduld.

MamaMaria, shit... hoe gaat het nu? Hopelijk heeft het nog niet doorgezet! 9-10 dpo is wel aan de vroege kant voor spotting, heb jij dat altijd zo vroeg? Qua testen ben je er echt wel vroeg bij, vind ik, dus ik blijf hoop houden voor je. Ja, ik vind het met utro wel prettiger eigenlijk (al haat ik de plakzooi wel). Anders begon ik ook altijd al vroeg met spotten, en dat maakt het afwachten nog veel slopender. Nu kan ik nog even 'ontspannen' afwachten, want ik weet dat ik toch niet ongesteld word. Heb jij het deze keer bewust niet genomen, of was dat vanuit de kliniek? Ik duim extra hard voor je!

Vienna, ook shit bij jou... Op 12 dpo hoop je toch iets van een licht streepje te zien . Ga alsnog hard duimen dat het nog komt, ik lees dat ook wel eens van cryo's, dus wie weet. Knuffel!

Depster, fijn dat de punctie nu eindelijk echt gepland kon worden! Succes met de pregnyl vanavond en dan heel veel succes alvast voor donderdag!

Lauwie, wat ontzettend balen en stom! Ik vind dat ook echt raar dat ze dat gewoon gedaan hebben zonder te overleggen! Ik zou flink kwaad zijn, zelf. Ik ben benieuwd wat ze nog gaan schrijven. Wat Baggal schrijft, je kan blasto's op zich ontdooien en weer invriezen, over het algemeen kunnen blasto's daar goed tegen. Maar het is toch wel een extra risico en dat was onnodig geweest. Pfff, wat een domper. Maar als het dan toch zo is, dan ga ik hard duimen voor een ongecompliceerde tweeling-zwangerschap voor jou.

Ik vind het wel spannend/eng dat er al getest wordt op het wachtbankje. Nou was ik zelf ook altijd een vroegtester, maar net als de vorige keer moet ik deze keer langer wachten omdat ik hcg heb nagespoten. Ik denk dat ik mss zondagavond ga testen. Zondag overdag hebben we afgesproken met vrienden die zwanger zijn van de tweede en dat kan ik beter hebben als ik nog hoop heb.
Tegen beter weten in, heeft iemand trouwens ervaring met een soort van spierpijn gevoel in de buik als vroeg symptoom? En dat zware dingen tillen pijn doet? Dat is een nieuw 'symptoom' dat ik aan m'n lijstje kan toevoegen .

Hoi,

@lauwie, zou hier ook van balen zeg. Zouden jullie dan voor een dubbele tp willen gaan? of dan toch vragen om opnieuw in te vriezen...wat een f*ckup zeg...

Ik weet dat ik een beetje dom ben met mijn vroege testen maar -voor mij- is de stress groter als ik niet test. Ik heb testdrang...
Maar goed, ik denk dat ik echt keihard van het wachtbankje ben gevallen nu. Gewoon echt zonder twijfel ongesteld. Maar...gisteren en vandaag wel een tweede streepje..binnen de 5 minuten. Eigenlijk vandaag ook iets sterker als gisteren. Dus ben wel een beetje in de war, er lijkt wel iets gebeurt te zijn.
En baal gewoon heel erg van de utro, misschien als ik wel utrogestan had gehad dat het dan wel gelukt zou zijn? twijfel zelf nu of ik er nog wat utro moet nemen (die ik nog heb liggen)

Ik heb 5000 pregnyl gezet vandaag 2 weken geleden..dus dat kan het niet zijn lijkt me.

Vienna: Shit, dan zou je toch wel een streepje verwachten inderdaad. Ik blijf ook nog even voor je duimen meis.

Windmolen: Ik snap wel dat je tot zondagavond wacht als je overdag met een zwangere vriendin hebt afgesproken. Dat is wel slim. Altijd fijn al die gekke symptomen.. zo irritant dat je er echt niks mee kan. Ik hoop heel erg dat het wel wat goeds betekent voor jullie! Hoop dat je de laatste dagen een beetje doorkomt.

MamaMaria: Jeetje, wat een mindf*ck zeg. Ik denk niet dat utro nu nog nemen helpt, maar denk ook niet dat het nu niet gelukt zou zijn omdat je geen utro hebt gebruikt hoor lieverd. Wat stom die onduidelijkheid!

Ik heb gister nog even contact gehad met Spanje. Het stomme is dat ik al een aantal keer had gevraagd of het mogelijk was om er eentje tegelijk terug te laten plaatsen. Dat was mogelijk. Maargoed, nu na veel excuses hebben ze aangeboden om er eentje inderdaad weer opnieuw in te vriezen. Volgens hen kan dat zonder probleem, maar als ik in de literatuur ga zoeken is de kans dat zo’n embryo voor de 2e keer goed ontdooit toch iets kleiner. We durven dat dus echt niet aan. Dus, wij gaan binnenkort voor een dubbele tp. (En somehow voelt dat ook alsof dat kennelijk een deel van het ‘grote’ plan is ofzo, ik ben niet gelovig, maar ik vertrouw er maar op dat dit is hoe het kennelijk had moeten lopen..)

Nou vanochtend weer negatief. Heb zin om een potje te janken, maar aan het werk. Dat zorgt ook wel weer voor afleiding.
Zal wel even paar dagen overheen gaan voor ik mezelf weer opgeraapt heb...

Mamamaria: wat dubbel! Zou ook niet weten wat ik ervan moet denken. Krijg je nog een bloedtest?

Windmolen: ik kan het echt niet laten dat testen, wil het op een gegeven moment gewoon weten en als een bloedtest niet nodig is, is dat wel fijn.
Hoop dat het bij jou wel positief gaat zijn.
De spierpijn herken ik niet van mijn 2 zwangerschappen. Maar is voor iedereen anders, dus ik hoop dat het een goed teken is .

MamaMaria: jouw verhaal hier doet mij erg aan dat van Tasje in het najaar van 2016 denken. Die dacht dat ze ook gewoon ongesteld geworden was en deed de test omdat het moest (bleek uiteindelijk succesvol zwanger). Het vervelende is alleen dat haar verhaal natuurlijk niets zegt over dat van jou... Maar ik hoop wel dat jij iets vergelijkbaars hebt met een mooie uitkomst. Bloedverlies en toch oplopende testen... wat een mindfuc* !!

Vienna: Ik had voor nu wel iets verwacht als het gelukt zou zijn moet ik bekennen ! En huilen mag: wat jou ook maar helpt - wees gewoon ontzettend lief voor jezelf. Na iedere terug plaatsing is er gewoon altijd hoop en soms ook gewoon "shattered hope" omdat het niet het resultaat had dat jullie voor ogen hadden... En dat is gewoon iedere keer een teleurstelling waarmee je maar moet dealen. Het hielp mij soms wel eens om te bedenken dat het gros van de mensen meerdere terugplaatsingen nodig hebben om uiteindelijk succesvol zwanger te zijn/blijven. Heel veel sterkte!

Windmolen: Symptoom spotten is lastig hoor - met deze termijn. Snap het wel, want je wil zo graag bevestiging en uit de onzekerheid/limbo land gehaald worden. Ik had pas wat verder na de positieve test wat kwaaltjes, maar voor de NOD niet echt... Dat gezegd hebbende: ieder lichaam is anders. Dapper trouwens dat je met zwangere vrienden afspreekt in de wachtweken. Ik trok dat echt slecht destijds en met name in de wachtweken die toch al zo zwaar zijn. Je hebt trouwens een PB.

Elis: Hoe gaat het met je medicatie? Hoe voel je je?

Duuf; Het staat mij bij dat jullie ergens deze week het gesprek hebben? Of vergis ik me? In ieder geval heel veel succes.

Sofie: Hoe is het met jou? Hou je het nog een beetje vol op de wachtbank?

Lauwie: Ik zou ook voor een dubbele transfer gegaan zijn denk ik. Ik weet dat voor bijvoorbeeld PGS op cryo's blasto's eerst ontdooid worden en vervolgens weer bevroren, maar dit kan wel een ''detrimental'' effect hebben op de kwaliteit. Mijn man zei ook altijd liever twee dan geen trouwens en nu hoop ik dat je na je volgende Spanje tripje zwanger terug komt.

Yara: Hier wordt er nog steeds aan je gedacht.

Depster: Ben jij helemaal klaar voor morgen? Succes vast!

Beweerde hier van de week nog nooit word te gebruiken, maar de Central Line is partially suspended Dit typ ik dus vanaf mijn telefoon in notes en copy-paste het straks wel op het forum. Damn!

Vienna, dikke knuffel voor jou. Ook al had je zo'n voorgevoel. De bevestiging doet pijn. Negatieve testen zijn sh*t en dan moeten werken is dat ook. Sterkte

Mamamaria, wat een mindf*ck inderdaad. Al ben je dus nog keihard van het bankje gevallen... want die twee streepjes komen niet meer van de pregnyl lijkt me. Deed me inderdaad ook aan tasje denken (zoals Baggel al schreef) Ga je nog testen? Of komt er nog een bloedtest?

Lilly, die post van jou. Zo lief Wat ik schreef was een beetje een opsomming van alle wachtbankjes dit jaar. Kwam even wat frustratie uit geloof ik . Het gaat best prima op dit moment. Ok, gister was ik wat kribbig naar man door de spanning. En hij slaapt slecht van de wachtweken. Dus soepel gaat het hier zeker niet. Maar klopt wat je schrijft, je gaat ergens gewoon al een beetje van dat kleine hompje cellen houden. En als het dan niet lukt doet dat zeer. Meer zeer dan bij 'gewoon' zwanger worden. Het idee dat er een embryo in je buik op het juiste moment op de juiste plek zit.. daar komt gewoon al liefde bij kijken <3 (weet niet of dat herkenbaar is? wellicht ben ik alleen zo'n week persoon haha)

Puk, wat een super nieuws! Top score! Welkom op onze ruime sofa Hoe voel je je?

Stipje, ik ben een laaaaat tester. 5dp5dt is 5 days past 5 day transfer. En zo kom je uiteindelijk oneindig veel afkortingen tegen op (Engelstalige) fora en instagram bijvoorbeeld. Zoals pupo, poas (pee on a stick) bfp (big fat positive) etc. Meestal test ik uitgerekend 14 of 15 dagen na de ovulatie maar doen wat goed voelt. De een test iedere dag.. de ander wacht zo lang mogelijk.. Alleen wel rekening houden met pregnyl als je die spuit, die moet eerst uit je lijf zijn anders heb je wellicht een vals positieve.

HD, wat fijn te lezen! Zal nog wel spannend blijven maar voor nu goed nieuws!

Windmolen, hè jij ook al zo'n opgeblazen buik. Ik zet 'm waar mogelijk ook maar gewoon lekker uit. Maar ben in het openbaar bang dat mensen denken dat ik wellicht zwanger ben. Spierpijn herken ik niet helemaal. Ik had wel krampen.. en hoor vaker over een trekkerig gevoel? Ik weet inderdaad dat jij normaal wel van het vroege testen bent, hou je het nog een beetje uit?

Depster, goed gegaan met de pregnyl? Ik vind dat een gemene spuit! En nu echt aftellen tot de punctie. Lees hier en daar (yes, kon het niet laten om te googlen) dat het vaker voorkomt bij de utro, zo'n opgeblazen gevoel. Komt omdat je ook last van krijgen van je darmen. Net zoals aan het begin van de zwangerschap.. en dat is zo irritant van dat spul. Behalve vies zorgen de klachtjes ook voor een mindf*ck helaas.

Lauwie, hè wat slordig zeg! Ik zou dan denk ik ook voor de dubbele tp gaan. Wellicht moet het zo zijn. Het helpt bij mij soms om zo te denken.. Wanneer zou de tp plaats kunnen vinden? Maar blijft echt een vervelende fout van de kliniek!

Hallo lieve lieve dames,
Daar zijn we weer... Na een pauze van 4 maanden durf ik het weer aan om met jullie mee te schrijven. Sorry, ik ben nog niet helemaal bij met lezen. De laatste maanden moest ik echt even afstand nemen. Voelde me zo K** na die laatste mislukte poging. Inmiddels besloten om weer verder te gaan naar poging 3. In het laatste gesprek werd verteld dat mijn eitjes-kwaliteit waarschijnlijk niet zo best is. Door mijn leeftijd. Tjah, als we alles 5 jaar terug hadden geweten...

Ik zie dat er ook dames bij gekomen zijn en dat HD wel erg mooi nieuws heeft! Zo goed om te lezen! Dat geeft hoop voor ons allemaal.

Even voor HD
Wat geweldig, echt heel fijn voor je.
Volgens mij komen er nu aardig wat testdagen aan voor de dames hier, wat spannend.
Ik lees elke dag nog mee, reageren lukt niet altijd. De dip is helaas nog niet over. Met Düsseldorf loopt het contact heel stroef, wat ik ook erg vervelend vind.

Hey Jokke, vervelend, hoe komt dat? Heb je overwogen met naar de kliniek vd 2 dokters die weg zijn gegaan te praten? Volgens mij is veel van de staf met ze meegegaan.

Ik heb iig hele fijne en positieve ervaring met de drs cuypers!

Lauwie: Word is toch wel handig he om alles in bij te houden Het lijkt mij inderdaad een schakelmoment, de reis naar huis en daardoor makkelijker iets ‘afsluiten’ om op een ander moment weer te openen. Doet mij, wellicht heel gek, denken aan de thuiszorg.
Wat vervelend dat je nou gedwongen met twee embryo’s zit, maar ik zou ook de keuze maken ze dan allebei te laten plaatsen. Wanneer moet je dit definitief bepalen?

Baggel: Ik zie er niet tegen op, maar kijk er ook niet naar uit. Het ‘moet’ gebeuren en laat het gewoon over mij heen komen. Wel ‘blij’ als het erop zit, maar dat is meer omdat ik dan weer een stapje verder ben.

Windmolen: Ik heb nog nooit iemand gehoord over spierpijn en heb toch al heeeeeel wat zwangerschappen rond mij gehad. Maar ieder persoon is anders

Vienna: dikke knuffel voor jou!

Sofie: De pregnyl ging er goed in hoor! Heb niet zoveel moeite met mijzelf te spuiten. Genoeg onderhuidsbindweefsel (lang leven vet) en ik knijp wat harder in mijn huid..ik voel nagenoeg eigenlijk zelden iets. Ben benieuwd naar de utro ook, mag ik 16 dagen inbrengen..

Bolletje: wat spannend om weer te beginnen zeg! Kan mij wel voorstellen dat je soms even pauze nodig hebt in dit traject.

Morgen is het zover, nu voel ik nog geen zenuwen. Zal morgen vast wel helemaal anders zijn. Paps en Mams gaan mee, pa voor het rijden en mams om dr hand vast te houden (dat is fijner knijpen ghehe)

Hoi,

@Vienna, die tranen komen vast wel de komende dagen..weet hoe je je voelt meis…. Jij had nog 1 cryo nu toch?
@Depster, heel veel succes vast voor morgen! hoop op een goede opbrengst, en superfijn dat je ouders mee gaan en je helpen in dit proces! Ik ga voor je duimen!
@Windmolen, ja ik vind het sommetje deze keer ingewikkeld, dpo is dagen embryo + wachtdagen toch? voor mij is 10DPO dan eigenlijk 12 dagen na de pregnyl omdat het embryootje volgens mij 6 dagen is en ik de tp eigenlijk 7 dagen later had? Ik heb altijd spotting een paar dagen voor mijn ongesteldheid. En ik denk dus dat vandaag mijn eerste dag van de ongesteldheid is en dan het dat 14 dagen na pregnyl wat best netjes is (heb ook wel eens een cyclus van 60 dagen gehad..).
Over de utro, ik heb er eigenlijk niet om gevraagd maar het is me ook niet gezegd, ik heb altijd begrepen dat dat alleen nodig is bij verse terugplaatsingen omdat je anders gewoon een geel lichaam hebt wat progesteron aanmaakt. Verder wordt progesteron ook in het bloed bepaald voor de terugplaatsing en komende maandag dus ik neem aan dat ze daar wel naar kijken..
Maar goed, jij wacht nog ‘rustig’ even af? Lijkt mij ook beter met een zwangere vriendin, maar goed ik heb geen geduld. Wel moeite met zwangere buiken..het is zo gek sprak vandaag iemand met een babytje van 3 maanden (terwijl die baby in de draagzak zat op haar buik) en merkte dat ik daar redelijk weinig moeite mee had 3 op een schaal van 10 of zo terwijl toen ze hoogzwanger was ik haar niet eens aan wou kijken laat staan een praatje maken...

@Lauwie, fijn dat je er zo tegenaan kan kijken. Ik hoop zo voor jullie dat dit inderdaad onderdeel is van een groter plan en dat jullie straks een tweeling gaan krijgen (met een bijzonder verhaal). Vind de gedachte dat er broertjes en zusjes jaren later geboren worden uit dezelfde oogst/bevruchting zoiezo erg raar..lijkt me gek als je naar je kinderen kijkt, zo van die grote broer had ook een kleine broer kunnen zijn. Maar ik vind het vanuit de kliniek wel een beetje laconiek zo, had eigenlijk wel iets van een compensatie verwacht (financieel of zo). Zeker als je hebt besproken dat je er maar 1 terug wilde zetten.

@Sofie, hoe ver ben jij nu? een laat tester dus, poeh stalen zenuwen dus! knap hoor. Ik herken wel een beetje wat je zegt, bij mij is het iets sterker nu we een foto van de blasto meekrijgen (in gent), en dan is het meer tastbaar of zo. Ik ben niet een heel zweverig persoon maar had vanaf de eerste (spannende bij 6 weken) echo van mijn zoontje heel sterk het gevoel dat het een jongetje was, en bij mijn eerste miskraam echt het gevoel dat het een meisje was. Ookal is het nog niet met het blote oog te zien het is een stukje van jezelf en vertegenwoordigd zoveel hoop, verdriet en mogelijk liefde.. natuurlijk hou je er nu al van. En als het niet lukt is het telkens een rouwproces, tenminste zo voelt dat bij mij.

@Bolletje, welkom terug. Aan je nick te zien komen wij uit hetzelfde jaar en ik weet niet maar ik kreeg dat ook te horen en daar dachten ze in Belgie echt anders over. Ik had in NL met gonal-f bij de eerste poging 7 eitjes, 2 emmies (dag 3) bij de tweede 6 eitjes 0 bevruchtingen. Toen naar Gent menopur (volgens hen beter voor mijn leeftijd) en 24 eitjes, 12 bevruchtingen en uiteindelijk 3 5-daagse blasto’s. Achteraf best veel boosheid gehad over dat laconieke ‘het zal wel aan uw eitjes liggen, ja uw leeftijd werkt niet mee’. Zoveel frustratie in dit traject, maar voor poging 3 zou ik misschien een ander centrum overwegen...

@Baggal en sofie
Uiteraard heb ik nu dat verhaal van tasje opgezocht…en als ik het zo lees klinkt het wel iets twijfelachtiger als hoe ik me voel.
Maar goed alles kan..ik heb bij mijn zoontje wel bruin en rood bloedverlies gehad, en bij de andere zwangerschappen wel wat spotting maar niks wat hier op lijkt. Ik bedoel het kan nog iets heftiger maar denk wel echt eerste dag ongesteldheid inclusief krampen, pijn in mijn benen en chocolade-craving..
Komende maandag bloedtest inderdaad.
Maar nu zit een nare gedachte in mijn hoofd, noem je dit nu een vroege (heel vroege) miskraam? want dat zou dan mijn 4de zijn (waarvan ik het weet), en daar wordt ik wel verdrietig van…Uiteraard zou je dan kunnen zeggen, had dan niet zo vroeg getest maar ik vind het wel fijn om te weten (en dat ik niet volkomen gek ben omdat ik een blaasontsteking gevoel had en de kat zo vond stinken ineens..).
Verder is mijn man de hele week weg en ook niet echt makkelijk te bereiken..en wordt ik een beetje gek alleen.

Even heel kort: Depster: zet 'em op morgen!

MamaMaria: Ik kom morgen even uitgebreid terug, maar voor nu even een knuffel. Heel irritant dat je man ook weg is, net nu je hem even extra hard nodig hebt. X

.

Mamamaria; Dankjewel! Ik duim voor jou dat je maandag een positieve bloedtest hebt!

Baggal; Thanks!

Elis; Haha ik word zo zenuwachtig van de mensen die zeggen 'hopelijk heb je niet veel pijn' Maar toch bedankt!
Enne het prikken is ook gewoon irritant!

MamaMaria, hoe gaat het vandaag? Ik hoop van harte dat het bloeden toch onschuldig blijkt te zijn! Wbt de utro, ik denk niet dat het uitgemaakt had hoor. Als je hcg zo hoog is dat de test positief uitslaat, zouden je hormoon-niveaus hoog genoeg moeten zijn om de zwangerschap instant te houden, ook zonder utro (door het gele lichaam idd). Als dat niet lukt, dan ligt het hoogstwaarschijnlijk aan het embryo, hoe rot dat ook is... Je berekening wbt dpo klopt idd, ik had onthouden dat je 1 dag na mij TP had, en ik ben nu 13 dpo, dus jij 12. Blijf je voorlopig testen om te kijken welke kant het opgaat? Ik blijf voor je duimen! En extra rot dat je man er nu niet is. Wanneer komt hij terug? Hele dikke knuffel!! Oh, en ik vind zwangere buiken ook veel moeilijker dan baby's. Achteraf mss een beetje stom van me om in deze periode af te spreken met die zwangere vriendin, maar da's nu te laat. Wel een goede motivatie om te wachten met testen, want het begint nu hier ook wel te kriebelen.

Vienna, wat verdrietig, weer een negatieve test . En dan zit je op werk en moet je je inhouden... Ik hoop dat je een beetje door de dag heen bent gekomen. Ik snap het trouwens helemaal hoor, van het vroeg testen. Ik deed dat dus eerder ook altijd, alleen nu kan het niet ivm naspuiten (en ik wil me de ellende van kijken of het streepje op of afloopt besparen, heb ik ook al gedaan, maar dat was echt niet leuk). Jij krijgt dus geen bloedtest, maar heb je een officiële dag waarop je moet testen van de kliniek? Heb je ergens nog hoop? Voor jou ook een dikke knuffel iig .

Lauwie, ik snap dat je het niet aandurft met opnieuw invriezen. Jullie hebben zoveel moeite gedaan voor die embryo's, natuurlijk wil je ze geen extra risico's laten lopen!

Sofie, dat is zo herkenbaar. Ik hou ook altijd meteen van al m'n embryootjes. Wij krijgen ook altijd een foto en daar loop ik dan tijdens de WW steeds naar te kijken en praat er dan ook tegen . Als het dan mislukt, gaat de foto in een map en vind ik het confronterend om nog naar te kijken.

Bolletje, welkom terug meis. Logisch dat je behoefte had aan een lange pauze. Bij mij sloeg die mislukte tweede poging er ook hard in. Ik ben het trouwens wel eens met wat MamaMaria schrijft. Zou je niet eens een second opinion willen doen in een andere kliniek? Het is altijd makkelijk om het op eicelkwaliteit te gooien, want dat is maar slecht meetbaar. Maar soms is een andere kliniek gewoon echt beter qua technieken. Zie ook Lauwie's verhaal!

Jokke, knuffel voor jou. Lastig dat het contact met DD niet zo goed loopt. Vind het ook echt rot voor je dat de NLse artsen net weggaan als jij daar wilt beginnen... Als het niet goed voelt, mss toch overwegen om ergens anders heen te gaan?

Succes vandaag, Depster!

Hier nog steeds het gevoel alsof ik 100 situps heb gedaan . Ik lig ook niet lekker in bed, kan niet op m'n buik liggen, dat doet zeer, kan niet op m'n zij liggen, dan doen m'n eierstokken zeer. En snelle bewegingen doen sowieso zeer, dus lig maar een beetje stil op m'n rug. Heb gisteren veel zitten googelen naar symptomen. Kon idd niet zoveel vinden over spierpijn, behalve bij Amerikaanse vrouwen, die schijnen daar wel last van te hebben als zwangerschapssymptoom . Nou ja, als je goed zoekt vind je alles natuurlijk. Vanochtend werd ik helaas wakker met krampen. Zat wel hoger dan normaal, maar de angst zit er weer goed in. Nu gelukkig wel weer wat afgezwakt. Ik ga maar proberen me op m'n werk te gooien vandaag.

Even snel, want weinig tijd. Maar ik lees elke dag even bij!

Depster veel succes vandaag! Op naar een mooie opbrengst.

Mamamaria wat een vervelende onzekerheid. Heb je nog getest vandaag? En herkenbaar hoor. Ik vind zwangere vrouwen ook véél lastiger dan baby's.

Lauwie wat een vervelende fout/miscommunicatie zeg. Ik snap heel goed dat je geen risico wil nemen. Ik hoop dat dit voor jou inderdaad 'zo heeft moeten zijn'.

Vienna en Jokke een voor jullie allebei. Oneerlijke klotezooi. Weet maar lief voor jezelf allebei.

Bolletje welkom terug meid

Windmolen wat ontzettend spannend voor jou. Zenuwslopend, dat wachtbankje. Ik hoop zo dat de spierpijn iets goeds betekent. Voor mij was in mijn eerste zwangerschap het 'eerste symptoom, of in ieder geval de reden dat ik dacht: hmm moet ik eens testen, dat ik héél veel kramp kreeg tijdens een orgasme... Dus wie weet, ik duim keihard!

Windmolen, ik ben wel erg benieuwd wat dat nou precies is die spierpijn. Niet te doen ook om dat te negeren, als je er zoveel last van hebt. Ik hoop dat je snel duidelijkheid hebt. Afleiding zoeken kan je maar het beste doen idd, het is echt standje overleven he die laatste wachtdagen. Wanneer ga jij testen?

Sofie, jaaa ik snap je helemaal. Eerste terugplaatsing heb ik heel verliefd naar de echo gekeken elke keer. Toen dat geen blijvertje was heb ik mezelf wel een beetje tot de orde geroepen haha, want daarmee maakte ik het mezelf wel nog moeilijker. Dat ging me daarna iets beter af. Maar wij hebben nu nog 4 embryo's in de vriezer en kan het niet over mijn hart verkrijgen om te vernietigen Voelt a) ondankbaar en b) echt als een potentieel kind wat je wegdoet (weliswaar een paar cellen, maar toch, zo voelt het wel). Dus ja: ik snap je gevoel echt zo goed.

Vienna en Jokke zo verdrietig dit!

Mamamaria oh wat een rollercoaster meid! Kan me voorstellen dat je zit te stressen zo in je eentje. Zou morgen nog een testje ertegen aan gooien. Is ie wat donkerder dan heb je kans dat er nog wat aan het groeien is. Snap wel dat je nergens op durft te hopen