Actueel
alle pijlers
Luie neger, kut marokkaan Viva.
vrijdag 4 februari 2011 om 10:00
Dit vond ik net in de Volkskrant.
AMSTERDAM - Daten met een luie neger of een kut-Marokkaan? Vanaf vrijdag kan het. Viva-lezeressen kunnen met een sms- en winactie een diner voor twee winnen met hun favoriete stereotype man.
'Termen als kut-Marokkaan of christenhond hoor je steeds vaker', zegt hoofdredactrice Corinne van Duin. 'Maar wat vinden die mannen daar zelf nou van?' Van Duin besloot er een artikel aan te wijden in de Viva.
De oproep aan gierige kaaskoppen, stoffige christenen, luie negers, domme Turken en kut-Marokkanen leverden een hoop leuke reacties op. Toen bleek dat bijna alle uitgekozen mannen single waren - de gierige kaaskop gaf aan een open relatie te hebben - ontstond het idee voor de Grote Vrijgezellen Vooroordeel Date Show.
Luie neger te laat
Vijf mannen profileren zich in de Viva en ontkrachten zo de heersende vooroordelen. Alleen de luie neger bewees het tegendeel: hij kwam te laat voor de fotoshoot (en gaf dat ook ruiterlijk toe).
Viva-lezeressen kunnen sms'en voor de man van hun keuze. Via de mail moeten ze vervolgens zichzelf beschrijven en hun keuze motiveren. Viva kiest zelf de winnaars uit de leukste e-mails.
Opbrengst naar goed doel
De opbrengst van de sms'jes gaat naar een goed doel. 'We vonden het immoreel om er zelf aan te verdienen', zegt Van Duin. 'Het geld gaat naar oneMen. Ik ben zelf al lang donateur en de duidelijke link tussen de mannen en 'Men' gaf de doorslag.'
Van Duin vindt de mannen die zich aangemeld hebben erg sportief. 'Ik weet niet of ik wel gehoor zou geven aan een oproep voor slimme domme blondjes.'
AMSTERDAM - Daten met een luie neger of een kut-Marokkaan? Vanaf vrijdag kan het. Viva-lezeressen kunnen met een sms- en winactie een diner voor twee winnen met hun favoriete stereotype man.
'Termen als kut-Marokkaan of christenhond hoor je steeds vaker', zegt hoofdredactrice Corinne van Duin. 'Maar wat vinden die mannen daar zelf nou van?' Van Duin besloot er een artikel aan te wijden in de Viva.
De oproep aan gierige kaaskoppen, stoffige christenen, luie negers, domme Turken en kut-Marokkanen leverden een hoop leuke reacties op. Toen bleek dat bijna alle uitgekozen mannen single waren - de gierige kaaskop gaf aan een open relatie te hebben - ontstond het idee voor de Grote Vrijgezellen Vooroordeel Date Show.
Luie neger te laat
Vijf mannen profileren zich in de Viva en ontkrachten zo de heersende vooroordelen. Alleen de luie neger bewees het tegendeel: hij kwam te laat voor de fotoshoot (en gaf dat ook ruiterlijk toe).
Viva-lezeressen kunnen sms'en voor de man van hun keuze. Via de mail moeten ze vervolgens zichzelf beschrijven en hun keuze motiveren. Viva kiest zelf de winnaars uit de leukste e-mails.
Opbrengst naar goed doel
De opbrengst van de sms'jes gaat naar een goed doel. 'We vonden het immoreel om er zelf aan te verdienen', zegt Van Duin. 'Het geld gaat naar oneMen. Ik ben zelf al lang donateur en de duidelijke link tussen de mannen en 'Men' gaf de doorslag.'
Van Duin vindt de mannen die zich aangemeld hebben erg sportief. 'Ik weet niet of ik wel gehoor zou geven aan een oproep voor slimme domme blondjes.'
vrijdag 4 februari 2011 om 12:24
Maar, lachen om wat?
Lachen om het feit dat mensen mij vragen of ik thuis geslagen word, of ik ook besneden word, of ik wel mag werken van mijn 'vriendje', of ik zelf wel wil trouwen, wanneer ik een hoofddoek opmoet, of mijn partner wel Nederlands praat?
Alleen omdat hij een Turk is..Trouwens hier in Nederland geboren maar dat maakt niks uit, tis en blijft zo'n knoflookvreterT.
Als zijn naam Henk was had iedereen me gefeliciteerd met mijn voorgenomen huwelijk, in plaats van te vragen of dat soms moet van zijn familie omdat we anders verstoten worden.
Hij is er inmiddels aan gewend en dat vind ik nog het ergste.
Dat mensen het lef hebben om de meest schaamteloze vragen te stellen vind ik schokkend. Soms zijn het niet eens vragen maar gewoon opmerkingen die de kamer in worden gegooid.
Dat heeft in mijn ogen niks meer met onwetendheid te maken.
Lachen om het feit dat mensen mij vragen of ik thuis geslagen word, of ik ook besneden word, of ik wel mag werken van mijn 'vriendje', of ik zelf wel wil trouwen, wanneer ik een hoofddoek opmoet, of mijn partner wel Nederlands praat?
Alleen omdat hij een Turk is..Trouwens hier in Nederland geboren maar dat maakt niks uit, tis en blijft zo'n knoflookvreterT.
Als zijn naam Henk was had iedereen me gefeliciteerd met mijn voorgenomen huwelijk, in plaats van te vragen of dat soms moet van zijn familie omdat we anders verstoten worden.
Hij is er inmiddels aan gewend en dat vind ik nog het ergste.
Dat mensen het lef hebben om de meest schaamteloze vragen te stellen vind ik schokkend. Soms zijn het niet eens vragen maar gewoon opmerkingen die de kamer in worden gegooid.
Dat heeft in mijn ogen niks meer met onwetendheid te maken.
vrijdag 4 februari 2011 om 12:31
Nog een leuke. Mijn vriendin vertelde me jaren later over de waarschuwingen die ze kreeg van haar collega's. Zou ze wel met mij daten? Weet ze niet dat 'mijn soort' vreemdgaat bij de vleet? Lekker dan. Dit uit de mond van hoogopgeleide mensen die beter zouden moeten weten, mensen die destijds gezellig bij ons thuis zijn geweest en gezellig met mij mee hebben gelachen. Leuk is dat.
Begrijp me niet verkeerd Cateautje, ik hou me nauwelijks bezig met dit soort zaken, meestal hal ik mijn schouders inderdaad op en lach ik ernaar. Maar het raakt wel een gevoelige snaar en helaas is het overal en altijd aanwezig.
Overigens moest ook mijn baan het ontgelden bij die lieve collega's, een keurige baan overigens die toch wat stereotypen oproept, dus ik wil zeker niet alleen de verongelijkte allochtoon uithangen
Begrijp me niet verkeerd Cateautje, ik hou me nauwelijks bezig met dit soort zaken, meestal hal ik mijn schouders inderdaad op en lach ik ernaar. Maar het raakt wel een gevoelige snaar en helaas is het overal en altijd aanwezig.
Overigens moest ook mijn baan het ontgelden bij die lieve collega's, een keurige baan overigens die toch wat stereotypen oproept, dus ik wil zeker niet alleen de verongelijkte allochtoon uithangen
vrijdag 4 februari 2011 om 12:32
quote:Kuzu schreef op 04 februari 2011 @ 12:24:
Maar, lachen om wat?
Lachen om het feit dat mensen mij vragen of ik thuis geslagen word, of ik ook besneden word, of ik wel mag werken van mijn 'vriendje', of ik zelf wel wil trouwen, wanneer ik een hoofddoek opmoet, of mijn partner wel Nederlands praat?
Alleen omdat hij een Turk is..Trouwens hier in Nederland geboren maar dat maakt niks uit, tis en blijft zo'n knoflookvreterT.
Als zijn naam Henk was had iedereen me gefeliciteerd met mijn voorgenomen huwelijk, in plaats van te vragen of dat soms moet van zijn familie omdat we anders verstoten worden.
Hij is er inmiddels aan gewend en dat vind ik nog het ergste.
Dat mensen het lef hebben om de meest schaamteloze vragen te stellen vind ik schokkend. Soms zijn het niet eens vragen maar gewoon opmerkingen die de kamer in worden gegooid.
Dat heeft in mijn ogen niks meer met onwetendheid te maken.Jawel, juist de meest schokkende opmerkingen, komen van de domste mensen en dat heeft niets met opleiding , of iets dergelijks te maken. In mijn 20ers had ik er een houtje van om mijn taalgebruik vol te proppen met moeilijk woorden en op zo'n manier mijn recht op bestaan te halen, door iedereen met de meest onbegrijpelijke zinnen om de oren te slaan en ze zo onschadelijk te maken. Is bij mij altijd een succesformule geweest. Op een gegeven moment had ik er geen zin meer in en dat was te merken, want ik werd van de één op de andere dag weer het buitenlandertje. Het enige dat helpt , is een heel lange adem en toch echt, te blijven lachen.
Maar, lachen om wat?
Lachen om het feit dat mensen mij vragen of ik thuis geslagen word, of ik ook besneden word, of ik wel mag werken van mijn 'vriendje', of ik zelf wel wil trouwen, wanneer ik een hoofddoek opmoet, of mijn partner wel Nederlands praat?
Alleen omdat hij een Turk is..Trouwens hier in Nederland geboren maar dat maakt niks uit, tis en blijft zo'n knoflookvreterT.
Als zijn naam Henk was had iedereen me gefeliciteerd met mijn voorgenomen huwelijk, in plaats van te vragen of dat soms moet van zijn familie omdat we anders verstoten worden.
Hij is er inmiddels aan gewend en dat vind ik nog het ergste.
Dat mensen het lef hebben om de meest schaamteloze vragen te stellen vind ik schokkend. Soms zijn het niet eens vragen maar gewoon opmerkingen die de kamer in worden gegooid.
Dat heeft in mijn ogen niks meer met onwetendheid te maken.Jawel, juist de meest schokkende opmerkingen, komen van de domste mensen en dat heeft niets met opleiding , of iets dergelijks te maken. In mijn 20ers had ik er een houtje van om mijn taalgebruik vol te proppen met moeilijk woorden en op zo'n manier mijn recht op bestaan te halen, door iedereen met de meest onbegrijpelijke zinnen om de oren te slaan en ze zo onschadelijk te maken. Is bij mij altijd een succesformule geweest. Op een gegeven moment had ik er geen zin meer in en dat was te merken, want ik werd van de één op de andere dag weer het buitenlandertje. Het enige dat helpt , is een heel lange adem en toch echt, te blijven lachen.
vrijdag 4 februari 2011 om 12:38
quote:JohnnyCake schreef op 04 februari 2011 @ 12:31:
Nog een leuke. Mijn vriendin vertelde me jaren later over de waarschuwingen die ze kreeg van haar collega's. Zou ze wel met mij daten? Weet ze niet dat 'mijn soort' vreemdgaat bij de vleet? Lekker dan. Dit uit de mond van hoogopgeleide mensen die beter zouden moeten weten, mensen die destijds gezellig bij ons thuis zijn geweest en gezellig met mij mee hebben gelachen. Leuk is dat.
Begrijp me niet verkeerd Cateautje, ik hou me nauwelijks bezig met dit soort zaken, meestal hal ik mijn schouders inderdaad op en lach ik ernaar. Maar het raakt wel een gevoelige snaar en helaas is het overal en altijd aanwezig.
Overigens moest ook mijn baan het ontgelden bij die lieve collega's, een keurige baan overigens die toch wat stereotypen oproept, dus ik wil zeker niet alleen de verongelijkte allochtoon uithangen
Ik weet er alles van, maar het gaat toch echt om de langste adem.
Overigens. Even heel belangrijk. Hoogopgeleide mensen hebben verstand van wat ze hebben geleerd op school, dat is hun expertise, daarnaast kunnen ze net zo onwetend zijn als een boer die niet vreet wat hij niet kent. Ik vind persoonlijk dat er nogal wat verwacht wordt van hoogopgeleide mensen, maar een bul halen in de scheikunde, geeft nog geen kennis over mensen, over het leven zelf, uitsluitend en alleen kennis over scheikunde. Voor de rest kunnen ze zo dom zijn als het achtereind van een varken.
Nog een leuke. Mijn vriendin vertelde me jaren later over de waarschuwingen die ze kreeg van haar collega's. Zou ze wel met mij daten? Weet ze niet dat 'mijn soort' vreemdgaat bij de vleet? Lekker dan. Dit uit de mond van hoogopgeleide mensen die beter zouden moeten weten, mensen die destijds gezellig bij ons thuis zijn geweest en gezellig met mij mee hebben gelachen. Leuk is dat.
Begrijp me niet verkeerd Cateautje, ik hou me nauwelijks bezig met dit soort zaken, meestal hal ik mijn schouders inderdaad op en lach ik ernaar. Maar het raakt wel een gevoelige snaar en helaas is het overal en altijd aanwezig.
Overigens moest ook mijn baan het ontgelden bij die lieve collega's, een keurige baan overigens die toch wat stereotypen oproept, dus ik wil zeker niet alleen de verongelijkte allochtoon uithangen
Ik weet er alles van, maar het gaat toch echt om de langste adem.
Overigens. Even heel belangrijk. Hoogopgeleide mensen hebben verstand van wat ze hebben geleerd op school, dat is hun expertise, daarnaast kunnen ze net zo onwetend zijn als een boer die niet vreet wat hij niet kent. Ik vind persoonlijk dat er nogal wat verwacht wordt van hoogopgeleide mensen, maar een bul halen in de scheikunde, geeft nog geen kennis over mensen, over het leven zelf, uitsluitend en alleen kennis over scheikunde. Voor de rest kunnen ze zo dom zijn als het achtereind van een varken.
vrijdag 4 februari 2011 om 12:39
quote:Kuzu schreef op 04 februari 2011 @ 12:24:
Maar, lachen om wat?
Lachen om het feit dat mensen mij vragen of ik thuis geslagen word, of ik ook besneden word, of ik wel mag werken van mijn 'vriendje', of ik zelf wel wil trouwen, wanneer ik een hoofddoek opmoet, of mijn partner wel Nederlands praat?
Alleen omdat hij een Turk is..Trouwens hier in Nederland geboren maar dat maakt niks uit, tis en blijft zo'n knoflookvreterT.
Als zijn naam Henk was had iedereen me gefeliciteerd met mijn voorgenomen huwelijk, in plaats van te vragen of dat soms moet van zijn familie omdat we anders verstoten worden.
Hij is er inmiddels aan gewend en dat vind ik nog het ergste.
Dat mensen het lef hebben om de meest schaamteloze vragen te stellen vind ik schokkend. Soms zijn het niet eens vragen maar gewoon opmerkingen die de kamer in worden gegooid.
Dat heeft in mijn ogen niks meer met onwetendheid te maken.
Volgens mij hou je mensen die zo een soort houding hebben tegenover allochtonen wel een spiegel voor met dit soort akties als in de OP benoemd. Je daagt ze als het ware uit, confronteert ze met de vooroordelen die ze hebben. Eigenlijk stel je hard op de vraag "maar is dat allemaal wel zo wat jij denkt te weten over die mensen?"
Kijk anders eens naar een aflevering van Tienerruil XL. Daarin zie je het ook zo goed. Sommige tieners hebben een enorm vooroordeel over buitenlanders of homo's/lesbo's en gaan daar heel ver in. De manier om het beeld dat ze in standhouden over die groep mensen te laten wankelen is hen een kijkje te geven in het leven van de homo's/lesbo's en buitenlanders. Zodra iemand ook maar iets doet dat die persoon eigenlijk ook wel leuk of normaal vindt, verandert dat abnormale beeld dat hij van die ander heeft.
Onbekend maakt onbemind.
Maar, lachen om wat?
Lachen om het feit dat mensen mij vragen of ik thuis geslagen word, of ik ook besneden word, of ik wel mag werken van mijn 'vriendje', of ik zelf wel wil trouwen, wanneer ik een hoofddoek opmoet, of mijn partner wel Nederlands praat?
Alleen omdat hij een Turk is..Trouwens hier in Nederland geboren maar dat maakt niks uit, tis en blijft zo'n knoflookvreterT.
Als zijn naam Henk was had iedereen me gefeliciteerd met mijn voorgenomen huwelijk, in plaats van te vragen of dat soms moet van zijn familie omdat we anders verstoten worden.
Hij is er inmiddels aan gewend en dat vind ik nog het ergste.
Dat mensen het lef hebben om de meest schaamteloze vragen te stellen vind ik schokkend. Soms zijn het niet eens vragen maar gewoon opmerkingen die de kamer in worden gegooid.
Dat heeft in mijn ogen niks meer met onwetendheid te maken.
Volgens mij hou je mensen die zo een soort houding hebben tegenover allochtonen wel een spiegel voor met dit soort akties als in de OP benoemd. Je daagt ze als het ware uit, confronteert ze met de vooroordelen die ze hebben. Eigenlijk stel je hard op de vraag "maar is dat allemaal wel zo wat jij denkt te weten over die mensen?"
Kijk anders eens naar een aflevering van Tienerruil XL. Daarin zie je het ook zo goed. Sommige tieners hebben een enorm vooroordeel over buitenlanders of homo's/lesbo's en gaan daar heel ver in. De manier om het beeld dat ze in standhouden over die groep mensen te laten wankelen is hen een kijkje te geven in het leven van de homo's/lesbo's en buitenlanders. Zodra iemand ook maar iets doet dat die persoon eigenlijk ook wel leuk of normaal vindt, verandert dat abnormale beeld dat hij van die ander heeft.
Onbekend maakt onbemind.
vrijdag 4 februari 2011 om 12:41
O lachen doen we ook zeker wel.
Maar het valt me op dat er steeds meer steken onder water, gelul achter de rug plaatsvind.
Van mensen waarvan je het niet verwacht en dat vind ik erg.
Dat mensen anders op situaties reageren, wanneer het ons betreft vind ik ook opvallend.
Voorbeeld:
Als ik met mijn collega's in de kantine zit en mee zou doen met gesprekken als 'Mijn vriend is een luie zak omdat hij zijn sokken niet IN de wasmand gooit maar ernaast' zal ik reacties krijgen als:
'Nou dat had je kunnen weten met zo'n Turk'
'Zie je wel, hij ziet je als een huissloof'
'Nou nog even en je mag niet meer werken, dan zit je thuis zijn zooi om te ruimen'.
Terwijl de reacties naar collega's toe heel mild zijn en vol begrip. Allemaal een beetje lacherig want wie kent die kleine ergernissen niet?
Gevolg is dat ik NIKS vertel over mijn partner wat weleens negatief uitgelegd kan worden, want voor je het weet gaat het verhaal dat je in elkaar geslagen word als je per ongeluk een stap uit de keuken zet.
Dat soort dingen vind ik triest.
Dat er gelijk aannames gemaakt worden en dat die ook voor waar worden aangenomen, wat je ook zegt of doet.
Maar het valt me op dat er steeds meer steken onder water, gelul achter de rug plaatsvind.
Van mensen waarvan je het niet verwacht en dat vind ik erg.
Dat mensen anders op situaties reageren, wanneer het ons betreft vind ik ook opvallend.
Voorbeeld:
Als ik met mijn collega's in de kantine zit en mee zou doen met gesprekken als 'Mijn vriend is een luie zak omdat hij zijn sokken niet IN de wasmand gooit maar ernaast' zal ik reacties krijgen als:
'Nou dat had je kunnen weten met zo'n Turk'
'Zie je wel, hij ziet je als een huissloof'
'Nou nog even en je mag niet meer werken, dan zit je thuis zijn zooi om te ruimen'.
Terwijl de reacties naar collega's toe heel mild zijn en vol begrip. Allemaal een beetje lacherig want wie kent die kleine ergernissen niet?
Gevolg is dat ik NIKS vertel over mijn partner wat weleens negatief uitgelegd kan worden, want voor je het weet gaat het verhaal dat je in elkaar geslagen word als je per ongeluk een stap uit de keuken zet.
Dat soort dingen vind ik triest.
Dat er gelijk aannames gemaakt worden en dat die ook voor waar worden aangenomen, wat je ook zegt of doet.
vrijdag 4 februari 2011 om 12:43
Hoewel ik dit een ludieke actie vind en het doel ook begrijp(het ter sprake stellen van de vooroordelen die mensen tegenover elkaar hebben) ben ik van mening dat dit uiteindelijk niet de manier is om de "koosnaampjes" uit te bannen die circuleren binnenin onze maatschappij en de bijhorende vooroordelen tot een minimum te beperken.
Al wil ik trouwens wel even zeggen dat ondanks ik heel erg de frustraties van bepaalde reacties hier begrijp, wil ik wel even meegeven dat je wel jouw waardigheid moet blijven behouden en niet jezelf te verliezen in sentiment want daar kan je uiteindelijk niets mee.
Al wil ik trouwens wel even zeggen dat ondanks ik heel erg de frustraties van bepaalde reacties hier begrijp, wil ik wel even meegeven dat je wel jouw waardigheid moet blijven behouden en niet jezelf te verliezen in sentiment want daar kan je uiteindelijk niets mee.
vrijdag 4 februari 2011 om 12:45
quote:Kuzu schreef op 04 februari 2011 @ 12:41:
O lachen doen we ook zeker wel.
Maar het valt me op dat er steeds meer steken onder water, gelul achter de rug plaatsvind.
Van mensen waarvan je het niet verwacht en dat vind ik erg.
Dat mensen anders op situaties reageren, wanneer het ons betreft vind ik ook opvallend.
Voorbeeld:
Als ik met mijn collega's in de kantine zit en mee zou doen met gesprekken als 'Mijn vriend is een luie zak omdat hij zijn sokken niet IN de wasmand gooit maar ernaast' zal ik reacties krijgen als:
'Nou dat had je kunnen weten met zo'n Turk'
'Zie je wel, hij ziet je als een huissloof'
'Nou nog even en je mag niet meer werken, dan zit je thuis zijn zooi om te ruimen'.
Terwijl de reacties naar collega's toe heel mild zijn en vol begrip. Allemaal een beetje lacherig want wie kent die kleine ergernissen niet?
Gevolg is dat ik NIKS vertel over mijn partner wat weleens negatief uitgelegd kan worden, want voor je het weet gaat het verhaal dat je in elkaar geslagen word als je per ongeluk een stap uit de keuken zet.
Dat soort dingen vind ik triest.
Dat er gelijk aannames gemaakt worden en dat die ook voor waar worden aangenomen, wat je ook zegt of doet.
Verwachtingen leiden altijd tot teleurstelling, dat heb ik wel geleerd in de loop van mijn leven, dus die heb ik allang niet meer.
Zou het zo kunnen zijn, dat jij er meer last van hebt dan je partner?
O lachen doen we ook zeker wel.
Maar het valt me op dat er steeds meer steken onder water, gelul achter de rug plaatsvind.
Van mensen waarvan je het niet verwacht en dat vind ik erg.
Dat mensen anders op situaties reageren, wanneer het ons betreft vind ik ook opvallend.
Voorbeeld:
Als ik met mijn collega's in de kantine zit en mee zou doen met gesprekken als 'Mijn vriend is een luie zak omdat hij zijn sokken niet IN de wasmand gooit maar ernaast' zal ik reacties krijgen als:
'Nou dat had je kunnen weten met zo'n Turk'
'Zie je wel, hij ziet je als een huissloof'
'Nou nog even en je mag niet meer werken, dan zit je thuis zijn zooi om te ruimen'.
Terwijl de reacties naar collega's toe heel mild zijn en vol begrip. Allemaal een beetje lacherig want wie kent die kleine ergernissen niet?
Gevolg is dat ik NIKS vertel over mijn partner wat weleens negatief uitgelegd kan worden, want voor je het weet gaat het verhaal dat je in elkaar geslagen word als je per ongeluk een stap uit de keuken zet.
Dat soort dingen vind ik triest.
Dat er gelijk aannames gemaakt worden en dat die ook voor waar worden aangenomen, wat je ook zegt of doet.
Verwachtingen leiden altijd tot teleurstelling, dat heb ik wel geleerd in de loop van mijn leven, dus die heb ik allang niet meer.
Zou het zo kunnen zijn, dat jij er meer last van hebt dan je partner?
vrijdag 4 februari 2011 om 12:46
vrijdag 4 februari 2011 om 12:48
quote:Cateautje schreef op 04 februari 2011 @ 12:38:
[...]
Ik weet er alles van, maar het gaat toch echt om de langste adem.
Overigens. Even heel belangrijk. Hoogopgeleide mensen hebben verstand van wat ze hebben geleerd op school, dat is hun expertise, daarnaast kunnen ze net zo onwetend zijn als een boer die niet vreet wat hij niet kent. Ik vind persoonlijk dat er nogal wat verwacht wordt van hoogopgeleide mensen, maar een bul halen in de scheikunde, geeft nog geen kennis over mensen, over het leven zelf, uitsluitend en alleen kennis over scheikunde. Voor de rest kunnen ze zo dom zijn als het achtereind van een varken.
Daar heb je gelijk in. Ik koester alleen de stille hoop dat mensen verder kijken dan hun neus lang is. Als de mensen je eenmaal kennen, dan is er weer niks aan de hand, dan ben je één van 'hun', dat gaat zo makkelijk. Jammer dat het niet vanzelf gaat.
Maar goed, alle negativiteit op een stokje, ik werk nu in het buitenland en de inwoners van dat land kunnen heel wat leren van de Nederlanders. Dus het kan erger. Maar juist bij hun kan het me niets schelen wat ze van me denken, het is niet mijn land!
[...]
Ik weet er alles van, maar het gaat toch echt om de langste adem.
Overigens. Even heel belangrijk. Hoogopgeleide mensen hebben verstand van wat ze hebben geleerd op school, dat is hun expertise, daarnaast kunnen ze net zo onwetend zijn als een boer die niet vreet wat hij niet kent. Ik vind persoonlijk dat er nogal wat verwacht wordt van hoogopgeleide mensen, maar een bul halen in de scheikunde, geeft nog geen kennis over mensen, over het leven zelf, uitsluitend en alleen kennis over scheikunde. Voor de rest kunnen ze zo dom zijn als het achtereind van een varken.
Daar heb je gelijk in. Ik koester alleen de stille hoop dat mensen verder kijken dan hun neus lang is. Als de mensen je eenmaal kennen, dan is er weer niks aan de hand, dan ben je één van 'hun', dat gaat zo makkelijk. Jammer dat het niet vanzelf gaat.
Maar goed, alle negativiteit op een stokje, ik werk nu in het buitenland en de inwoners van dat land kunnen heel wat leren van de Nederlanders. Dus het kan erger. Maar juist bij hun kan het me niets schelen wat ze van me denken, het is niet mijn land!
vrijdag 4 februari 2011 om 12:57
quote:Kuzu schreef op 04 februari 2011 @ 12:41:
O lachen doen we ook zeker wel.
Maar het valt me op dat er steeds meer steken onder water, gelul achter de rug plaatsvind.
Van mensen waarvan je het niet verwacht en dat vind ik erg.
Dat mensen anders op situaties reageren, wanneer het ons betreft vind ik ook opvallend.
Voorbeeld:
Als ik met mijn collega's in de kantine zit en mee zou doen met gesprekken als 'Mijn vriend is een luie zak omdat hij zijn sokken niet IN de wasmand gooit maar ernaast' zal ik reacties krijgen als:
'Nou dat had je kunnen weten met zo'n Turk'
'Zie je wel, hij ziet je als een huissloof'
'Nou nog even en je mag niet meer werken, dan zit je thuis zijn zooi om te ruimen'.
Terwijl de reacties naar collega's toe heel mild zijn en vol begrip. Allemaal een beetje lacherig want wie kent die kleine ergernissen niet?
Gevolg is dat ik NIKS vertel over mijn partner wat weleens negatief uitgelegd kan worden, want voor je het weet gaat het verhaal dat je in elkaar geslagen word als je per ongeluk een stap uit de keuken zet.
Dat soort dingen vind ik triest.
Dat er gelijk aannames gemaakt worden en dat die ook voor waar worden aangenomen, wat je ook zegt of doet.Weet je zeker dat je dat soort reacties krijgt? Ik zou er op voorhand hoe moeilijk misschien ook, niet vanuit gaan dat dat de reacties zijn die je zal krijgen en gewoon zeggen wat jij te zeggen hebt. Als er echt zo een reactie volgt, zou ik het teruggeven en vragen of het echt is wat iemand denkt? "Denk eens heel goed na over wat je zegt, is dat echt het beeld dat je van mijn man hebt?" En als het dan afgedaan wordt als een grapje, dan kan je uitleggen dat bepaalde grapjes kwetsend zijn en ze die dan maar beter kunnen bewaren voor als jij er niet bij bent. Iemand die bijvoorbeeld overgewicht heeft, wil ook niet bij elke hap horen hoeveel vet er in een product zit of "zou je dat nou wel in je mond stoppen?". Soms moet je een voorbeeld geven die dicht bij de persoon zelf ligt, willen ze het snappen. En als het moet even je tanden laten zien. Sommige mensen zoeken nou eenmaal (helaas!) graag elkaars grenzen op.
O lachen doen we ook zeker wel.
Maar het valt me op dat er steeds meer steken onder water, gelul achter de rug plaatsvind.
Van mensen waarvan je het niet verwacht en dat vind ik erg.
Dat mensen anders op situaties reageren, wanneer het ons betreft vind ik ook opvallend.
Voorbeeld:
Als ik met mijn collega's in de kantine zit en mee zou doen met gesprekken als 'Mijn vriend is een luie zak omdat hij zijn sokken niet IN de wasmand gooit maar ernaast' zal ik reacties krijgen als:
'Nou dat had je kunnen weten met zo'n Turk'
'Zie je wel, hij ziet je als een huissloof'
'Nou nog even en je mag niet meer werken, dan zit je thuis zijn zooi om te ruimen'.
Terwijl de reacties naar collega's toe heel mild zijn en vol begrip. Allemaal een beetje lacherig want wie kent die kleine ergernissen niet?
Gevolg is dat ik NIKS vertel over mijn partner wat weleens negatief uitgelegd kan worden, want voor je het weet gaat het verhaal dat je in elkaar geslagen word als je per ongeluk een stap uit de keuken zet.
Dat soort dingen vind ik triest.
Dat er gelijk aannames gemaakt worden en dat die ook voor waar worden aangenomen, wat je ook zegt of doet.Weet je zeker dat je dat soort reacties krijgt? Ik zou er op voorhand hoe moeilijk misschien ook, niet vanuit gaan dat dat de reacties zijn die je zal krijgen en gewoon zeggen wat jij te zeggen hebt. Als er echt zo een reactie volgt, zou ik het teruggeven en vragen of het echt is wat iemand denkt? "Denk eens heel goed na over wat je zegt, is dat echt het beeld dat je van mijn man hebt?" En als het dan afgedaan wordt als een grapje, dan kan je uitleggen dat bepaalde grapjes kwetsend zijn en ze die dan maar beter kunnen bewaren voor als jij er niet bij bent. Iemand die bijvoorbeeld overgewicht heeft, wil ook niet bij elke hap horen hoeveel vet er in een product zit of "zou je dat nou wel in je mond stoppen?". Soms moet je een voorbeeld geven die dicht bij de persoon zelf ligt, willen ze het snappen. En als het moet even je tanden laten zien. Sommige mensen zoeken nou eenmaal (helaas!) graag elkaars grenzen op.
vrijdag 4 februari 2011 om 12:58
quote:hanneke000 schreef op 04 februari 2011 @ 12:46:
Ik probeer juist uit alle macht mijn 'waardigheid' vast te houden, maar het is zo jammer dat het je in sommige gevallen zo verrekte moeilijk wordt gemaakt, omdat die "een buitenlander" bent. Dát is wat steekt. Dat andere mij veroordelen op iets waar ik geen enkele invloed op heb.Ja joh, ik ben opgegroeid met elke dag een portie uitschelden en als kind wist ik echt niet wat er gebeurde, het drong eenvoudigweg niet tot me door. Groeide op tussen de blanken, zo goed als heel Nederland was nog wit en had geen flauw idee dat ik anders was dan anderen. Had natuurlijk nog geen kennis van rassen en ging er automatisch van uit dat je gewoon geboren kon worden met een andere kleur, zomaar spontaan, voor de gezelligheid en het vreemde is, dat juist dat me altijd sterk heeft gehouden en vooroordelen geen invloed op me hadden. Ik moet zeggen dat mijn leven er wel door is beïnvloed, toen ik mee moest gaan doen met de samenleving en het gebroken Nederlandse geschreeuw tegen mij, want buitenlanders zijn ook doof, staat nog als een huis in mijn herinnering. Punt is, toen ik me later begon te realiseren , waar al die discriminatie vandaan kwam en dat ik blijkbaar een bedreiging vormde voor mensen die het vreemde vrezen, voelde ik me juist sterk, dat was het moment dat ik ze begon te bedanken voor de "complimentjes"en dat ik mezelf ook zo mooi vond en dat ik me de jaloezie wel voor kon stellen. In mijn omgeving werd het toen al snel stil, want ik was niet te pakken en te kwetsen, integendeel, ik kreeg er alleen maar meer kapsones van. Mijn ervaring is dat het werkt, nog steeds.
Ik probeer juist uit alle macht mijn 'waardigheid' vast te houden, maar het is zo jammer dat het je in sommige gevallen zo verrekte moeilijk wordt gemaakt, omdat die "een buitenlander" bent. Dát is wat steekt. Dat andere mij veroordelen op iets waar ik geen enkele invloed op heb.Ja joh, ik ben opgegroeid met elke dag een portie uitschelden en als kind wist ik echt niet wat er gebeurde, het drong eenvoudigweg niet tot me door. Groeide op tussen de blanken, zo goed als heel Nederland was nog wit en had geen flauw idee dat ik anders was dan anderen. Had natuurlijk nog geen kennis van rassen en ging er automatisch van uit dat je gewoon geboren kon worden met een andere kleur, zomaar spontaan, voor de gezelligheid en het vreemde is, dat juist dat me altijd sterk heeft gehouden en vooroordelen geen invloed op me hadden. Ik moet zeggen dat mijn leven er wel door is beïnvloed, toen ik mee moest gaan doen met de samenleving en het gebroken Nederlandse geschreeuw tegen mij, want buitenlanders zijn ook doof, staat nog als een huis in mijn herinnering. Punt is, toen ik me later begon te realiseren , waar al die discriminatie vandaan kwam en dat ik blijkbaar een bedreiging vormde voor mensen die het vreemde vrezen, voelde ik me juist sterk, dat was het moment dat ik ze begon te bedanken voor de "complimentjes"en dat ik mezelf ook zo mooi vond en dat ik me de jaloezie wel voor kon stellen. In mijn omgeving werd het toen al snel stil, want ik was niet te pakken en te kwetsen, integendeel, ik kreeg er alleen maar meer kapsones van. Mijn ervaring is dat het werkt, nog steeds.
vrijdag 4 februari 2011 om 12:58
@ Cateautje:
Ja dat is zeker waar.
We hebben het er weleens over en hij zegt dan ook, dat hij dit gedrag gewend is. Zijn hele leven al.
Ik ben dit totaal niet gewend. Vanuit mijn opvoeding niet en als ik nu zie dat ook IK 'ineens' anders behandeld wordt vanwege mijn relatie steekt me dat.
Mensen die me 4 jaar terug heel aardig vonden en nu hun neus ophalen, dat vind ik raar.
(Niet dat ik zo graag vriendjes wil zijn met dat soort mensen maar het idee opzich, dat je in één klap iemand op een andere manier behandeld vanwege zoiets simpels als afkomst)
Ja dat is zeker waar.
We hebben het er weleens over en hij zegt dan ook, dat hij dit gedrag gewend is. Zijn hele leven al.
Ik ben dit totaal niet gewend. Vanuit mijn opvoeding niet en als ik nu zie dat ook IK 'ineens' anders behandeld wordt vanwege mijn relatie steekt me dat.
Mensen die me 4 jaar terug heel aardig vonden en nu hun neus ophalen, dat vind ik raar.
(Niet dat ik zo graag vriendjes wil zijn met dat soort mensen maar het idee opzich, dat je in één klap iemand op een andere manier behandeld vanwege zoiets simpels als afkomst)
vrijdag 4 februari 2011 om 13:07
Cateautje, knap dat je dat kan. Ik probeer het van me af te laten glijden. En reacties van mensen op straat vind ik daarin makkelijker dan een UWV die me zonder enige navraag (dus geen paspoort check/CV check/ sollicitatiebrieven check) voor de dag erna (!) indeelt voor een re-integratie programma voor laaggeschoolde allochtonen van 3 maanden. Dat zijn dingen die me raken me toch best wel, nog steeds. (toen net MA afgestudeerd, had een half jaar vrijwel gratis gewerkt om ervaring op te doen, op het laatste moment ging leuk junior contract niet door, dus ik had sowieso niet de beste tijd) Zit je daar je re-integratie coach uit te leggen dat "BA" en "MA" geen dingen zijn die je hoort uit te schrijven op je CV, maar dat dat best gangbare termen zijn, sinds de invoering van het BaMa systeem. (-'Het wat?')
vrijdag 4 februari 2011 om 13:07
@ Iwannalive:
Ja ik weet het zeker.
Heb eerder weleens discussies gehad hierover.
Als iemand zat te klagen in de kantine over een simpele ruzie met partner zei ik 'Achjoh iedereen heeft toch wel eens ruzie, is toch normaal?'
Nou, toen kwam het los.
Ik had er vast en zeker wel mee te maken, want ja dat heb je met die buitenlanders, geen respect voor vrouwen, zie je wel, ik zou het vast heel zwaar hebben thuis.
Ik heb toen inderdaad gevraagd of dat hun beeld was, dat het me opviel dat degene die zaten te zeiken gewoon Nederlandse partners hadden, dus wat was nu het probleem? Waren ZIJ wel zo gelukkig met hun voortdurende geklaag en gemauw?
Nou, dan was die Turk van mij zeker anders, daar had ik geluk mee maar ik moest niet raar op staan te kijken als ik een keer klappen zou krijgen.
Einde verhaal.
( Eet dan nog maar gezellig je bammetje op )
Daarom zeg ik ook niks meer.
Behalve toen iedereen rond de kerst liep te zeuren over opeisende schoonouders ('1e kerstdag bij ons') en stress over kerstdiners.
Toen zei ik lachend 'Wat is het toch heerlijk, zo'n Turkse man. Met Kerst GEZELLIG bij mijn familie, met de Turkse feestdagen GEZELLIG bij zijn familie, iedereen is vrolijk en blij. Ik raad het jullie echt aan zo'n Turk!'
Niemand kon er om lachen.
(Ik wel want het is ook gewoon zo)
Ja ik weet het zeker.
Heb eerder weleens discussies gehad hierover.
Als iemand zat te klagen in de kantine over een simpele ruzie met partner zei ik 'Achjoh iedereen heeft toch wel eens ruzie, is toch normaal?'
Nou, toen kwam het los.
Ik had er vast en zeker wel mee te maken, want ja dat heb je met die buitenlanders, geen respect voor vrouwen, zie je wel, ik zou het vast heel zwaar hebben thuis.
Ik heb toen inderdaad gevraagd of dat hun beeld was, dat het me opviel dat degene die zaten te zeiken gewoon Nederlandse partners hadden, dus wat was nu het probleem? Waren ZIJ wel zo gelukkig met hun voortdurende geklaag en gemauw?
Nou, dan was die Turk van mij zeker anders, daar had ik geluk mee maar ik moest niet raar op staan te kijken als ik een keer klappen zou krijgen.
Einde verhaal.
( Eet dan nog maar gezellig je bammetje op )
Daarom zeg ik ook niks meer.
Behalve toen iedereen rond de kerst liep te zeuren over opeisende schoonouders ('1e kerstdag bij ons') en stress over kerstdiners.
Toen zei ik lachend 'Wat is het toch heerlijk, zo'n Turkse man. Met Kerst GEZELLIG bij mijn familie, met de Turkse feestdagen GEZELLIG bij zijn familie, iedereen is vrolijk en blij. Ik raad het jullie echt aan zo'n Turk!'
Niemand kon er om lachen.
(Ik wel want het is ook gewoon zo)
vrijdag 4 februari 2011 om 13:12
Alhoewel ik dan wel weer veel plezier heb gehad toen ik ze opbelde om navraag te doen over die verblijfsvergunning.
-"UWV'
"Goededag, met *****. Ik heb een aanvraag gedaan voor een uitkering. Nu heb ik een brief ontvangen waarin staat dat ik mijn verblijfsvergunning moet meenemen. Ik heb alleen geen verblijfsvergunning. Is dat een probleem?"
-"Ja mevrouw, zonder verblijfsvergunning kunt u NATUURLIJK geen uitkering aanvragen."
"Oh, dat wist ik niet. Hoe kom ik aan een verblijfsvergunning?"
-"Bent u daar niet over ingelicht?"
"Nee, ik weet van niks! Ik kan me meestal identificeren, dus doorgaans is het geen probleem bij instanties. Maar ik heb nog geen ervaring met het UWV."
-"Oh, u heeft wel legitimatie?"
"Ja ik heb een Nederlands paspoort"
-"...."
-"UWV'
"Goededag, met *****. Ik heb een aanvraag gedaan voor een uitkering. Nu heb ik een brief ontvangen waarin staat dat ik mijn verblijfsvergunning moet meenemen. Ik heb alleen geen verblijfsvergunning. Is dat een probleem?"
-"Ja mevrouw, zonder verblijfsvergunning kunt u NATUURLIJK geen uitkering aanvragen."
"Oh, dat wist ik niet. Hoe kom ik aan een verblijfsvergunning?"
-"Bent u daar niet over ingelicht?"
"Nee, ik weet van niks! Ik kan me meestal identificeren, dus doorgaans is het geen probleem bij instanties. Maar ik heb nog geen ervaring met het UWV."
-"Oh, u heeft wel legitimatie?"
"Ja ik heb een Nederlands paspoort"
-"...."
vrijdag 4 februari 2011 om 13:14
quote:hanneke000 schreef op 04 februari 2011 @ 13:07:
Cateautje, knap dat je dat kan. Ik probeer het van me af te laten glijden. En reacties van mensen op straat vind ik daarin makkelijker dan een UWV die me zonder enige navraag (dus geen paspoort check/CV check/ sollicitatiebrieven check) voor de dag erna (!) indeelt voor een re-integratie programma voor laaggeschoolde allochtonen van 3 maanden. Dat zijn dingen die me raken me toch best wel, nog steeds. (toen net MA afgestudeerd, had een half jaar vrijwel gratis gewerkt om ervaring op te doen, op het laatste moment ging leuk junior contract niet door, dus ik had sowieso niet de beste tijd) Zit je daar je re-integratie coach uit te leggen dat "BA" en "MA" geen dingen zijn die je hoort uit te schrijven op je CV, maar dat dat best gangbare termen zijn, sinds de invoering van het BaMa systeem. (-'Het wat?')Ja , ik weet er alles van. Ook ik heb mee moeten doen aan een reïntegratieproject voor laaggeschoolde allochtonen en moest optelsommetjes maken onder de tien. Heb het netjes gedaan, maar heb de aanwezige leerkrachten wel met zichzelf geconfronteerd, waardoor ik andere leerstof kreeg. Maar de staat blijft het flikken en je MOET, anders ben je een luie allochtoon die alleen maar de boel komt uitzuigen hier. Geboren en getogen in Rotterdam, met Nederlands paspoort,ouders in Nederland geboren, grootouders in Nederland geboren, het maakt niets uit. Alle zuurkool ten spijt die ik in mijn leven heb gegeten, ik hoor er nog steeds niet bij.
Cateautje, knap dat je dat kan. Ik probeer het van me af te laten glijden. En reacties van mensen op straat vind ik daarin makkelijker dan een UWV die me zonder enige navraag (dus geen paspoort check/CV check/ sollicitatiebrieven check) voor de dag erna (!) indeelt voor een re-integratie programma voor laaggeschoolde allochtonen van 3 maanden. Dat zijn dingen die me raken me toch best wel, nog steeds. (toen net MA afgestudeerd, had een half jaar vrijwel gratis gewerkt om ervaring op te doen, op het laatste moment ging leuk junior contract niet door, dus ik had sowieso niet de beste tijd) Zit je daar je re-integratie coach uit te leggen dat "BA" en "MA" geen dingen zijn die je hoort uit te schrijven op je CV, maar dat dat best gangbare termen zijn, sinds de invoering van het BaMa systeem. (-'Het wat?')Ja , ik weet er alles van. Ook ik heb mee moeten doen aan een reïntegratieproject voor laaggeschoolde allochtonen en moest optelsommetjes maken onder de tien. Heb het netjes gedaan, maar heb de aanwezige leerkrachten wel met zichzelf geconfronteerd, waardoor ik andere leerstof kreeg. Maar de staat blijft het flikken en je MOET, anders ben je een luie allochtoon die alleen maar de boel komt uitzuigen hier. Geboren en getogen in Rotterdam, met Nederlands paspoort,ouders in Nederland geboren, grootouders in Nederland geboren, het maakt niets uit. Alle zuurkool ten spijt die ik in mijn leven heb gegeten, ik hoor er nog steeds niet bij.
vrijdag 4 februari 2011 om 13:16
quote:Kuzu schreef op 04 februari 2011 @ 13:07:
I
Daarom zeg ik ook niks meer.
Behalve toen iedereen rond de kerst liep te zeuren over opeisende schoonouders ('1e kerstdag bij ons') en stress over kerstdiners.
Toen zei ik lachend 'Wat is het toch heerlijk, zo'n Turkse man. Met Kerst GEZELLIG bij mijn familie, met de Turkse feestdagen GEZELLIG bij zijn familie, iedereen is vrolijk en blij. Ik raad het jullie echt aan zo'n Turk!'
Niemand kon er om lachen.
(Ik wel want het is ook gewoon zo)
I
Daarom zeg ik ook niks meer.
Behalve toen iedereen rond de kerst liep te zeuren over opeisende schoonouders ('1e kerstdag bij ons') en stress over kerstdiners.
Toen zei ik lachend 'Wat is het toch heerlijk, zo'n Turkse man. Met Kerst GEZELLIG bij mijn familie, met de Turkse feestdagen GEZELLIG bij zijn familie, iedereen is vrolijk en blij. Ik raad het jullie echt aan zo'n Turk!'
Niemand kon er om lachen.
(Ik wel want het is ook gewoon zo)
vrijdag 4 februari 2011 om 13:19
Terwijl Viva zelf vaak de moraalridder uithangt, is deze omslag zeer merkwaardig. Maar ja, het hangt wel in de lucht. Grote groepen mannen mogen vrouwen immers geen handje geven. Vanwege de erotische zone die zich in de hand bevindt. Waar mannen niet zelf de verantwoording voor willen nemen, maar het bij hun mindere neerleggen.Discriminatie van de vrouw.
Stel je voor dat we voortaan Negers geen handje meer willen geven, breekt dan ook de pleuris uit?
Stel je voor dat we voortaan Negers geen handje meer willen geven, breekt dan ook de pleuris uit?
vrijdag 4 februari 2011 om 13:22
quote:werkverbod schreef op 04 februari 2011 @ 13:19:
Terwijl Viva zelf vaak de moraalridder uithangt, is deze omslag zeer merkwaardig. Maar ja, het hangt wel in de lucht. Grote groepen mannen mogen vrouwen immers geen handje geven. Vanwege de erotische zone die zich in de hand bevindt. Waar mannen niet zelf de verantwoording voor willen nemen, maar het bij hun mindere neerleggen.Discriminatie van de vrouw.
Stel je voor dat we voortaan Negers geen handje meer willen geven, breekt dan ook de pleuris uit?
Grote groepen mannen?Echt?
Mindere? Welke mindere?
Terwijl Viva zelf vaak de moraalridder uithangt, is deze omslag zeer merkwaardig. Maar ja, het hangt wel in de lucht. Grote groepen mannen mogen vrouwen immers geen handje geven. Vanwege de erotische zone die zich in de hand bevindt. Waar mannen niet zelf de verantwoording voor willen nemen, maar het bij hun mindere neerleggen.Discriminatie van de vrouw.
Stel je voor dat we voortaan Negers geen handje meer willen geven, breekt dan ook de pleuris uit?
Grote groepen mannen?Echt?
Mindere? Welke mindere?
vrijdag 4 februari 2011 om 13:25
@Kuzu: lol, nou inderdaad! 
Voor mijzelf kan ik zeggen dat het tot op een bepaald niveau nog best te behappen is zolang je er maar niet direct mee geconfronteerd wordt. Op mijn vakgebied(wat veel al wordt gedomineerd wordt door kortzichtig en vasthoudend volk die veel al hoogopgeleid zijn) heb ik weleens meegemaakt dat bepaalde vooroordelen niet te elimineren valt ondanks dat je er een opmerking over maakt dat je er niet gediend van bent.
Ik weiger nog steeds het woord discriminatie te gebruiken in zo'n geval omdat ik nog steeds mijn boterham moet verdienen en ik er toch niets mee win als ik het laat escaleren tenzij het natuurlijk te gortig wordt. Ook het veelvoudig gebruik van het woord discriminatie zorgt ervoor dat je als persoon maar ook als bevolkingsgroep niet meer serieus wordt genomen met eigenlijk het tegenovergestelde effect als gevolg.
Ja, je kan erom blijven lachen maar het probleem blijft bestaan. En dat is juist het gevaar van dit soort acties.
Je wijst het wel aan maar je pakt niet het probleem aan bij de wortel.
Voor mijzelf kan ik zeggen dat het tot op een bepaald niveau nog best te behappen is zolang je er maar niet direct mee geconfronteerd wordt. Op mijn vakgebied(wat veel al wordt gedomineerd wordt door kortzichtig en vasthoudend volk die veel al hoogopgeleid zijn) heb ik weleens meegemaakt dat bepaalde vooroordelen niet te elimineren valt ondanks dat je er een opmerking over maakt dat je er niet gediend van bent.
Ik weiger nog steeds het woord discriminatie te gebruiken in zo'n geval omdat ik nog steeds mijn boterham moet verdienen en ik er toch niets mee win als ik het laat escaleren tenzij het natuurlijk te gortig wordt. Ook het veelvoudig gebruik van het woord discriminatie zorgt ervoor dat je als persoon maar ook als bevolkingsgroep niet meer serieus wordt genomen met eigenlijk het tegenovergestelde effect als gevolg.
Ja, je kan erom blijven lachen maar het probleem blijft bestaan. En dat is juist het gevaar van dit soort acties.
Je wijst het wel aan maar je pakt niet het probleem aan bij de wortel.
vrijdag 4 februari 2011 om 13:27
Welke grote groepen inderdaad?
Die paar fanatiekelingen die op een rustige zondagmiddag ineens besloten dat ze vrouwen geen hand meer willen geven?
Want de meeste moslimmannen die ik ken (toch wel behoorlijk wat) geven gewoon handen hoor.
Wat heet, ze zoenen ook.
Ik zoen ook andere mannen, als ze in mijn huis komen.
Wel met een hand erbij (dus toch!) en zonder tong of andere gelebber maar het is toch wel knus.
Die paar fanatiekelingen die op een rustige zondagmiddag ineens besloten dat ze vrouwen geen hand meer willen geven?
Want de meeste moslimmannen die ik ken (toch wel behoorlijk wat) geven gewoon handen hoor.
Wat heet, ze zoenen ook.
Ik zoen ook andere mannen, als ze in mijn huis komen.
Wel met een hand erbij (dus toch!) en zonder tong of andere gelebber maar het is toch wel knus.
