Eten
alle pijlers
Italiaanse eetgewoontes. Wie vertelt?
woensdag 30 december 2009 om 11:56
Italiaanse eetgewoontes. Wie vertelt?
Ik hou van Italiaans eten. Eet het ook weer niet overdadig veel en helaas heb ik de Zilveren Lepel nog niet voor een betaalbaar bedrag op de kop weten te tikken.
Maar toch hoor ik her en der dingen die ik (nog) niet wist.
Van de week hoorde ik dat de echte Italiaan geen stokbrood bij de pasta serveert. En al eens eerder dat het een "doodzonde" is om pasta als hoofdgerecht te serveren in Italë. Goh. Wist ik nooit. Ik kijk graag kookprogramma's en in de loop van de jaren wel gezien dat zoveel gebieden in Italië zo zijn "eigen" keuken heeft.
Zijn er hier forummers met leuke verhalen, anekdotes, familieverhalen, roots in Italië, waarheden en broodje aap verhalen, of andere leuke of lekkere dingen over de Italiaanse keuken? Ja, lekkere recepten ook welkom uiteraard.
Ik hou van Italiaans eten. Eet het ook weer niet overdadig veel en helaas heb ik de Zilveren Lepel nog niet voor een betaalbaar bedrag op de kop weten te tikken.
Maar toch hoor ik her en der dingen die ik (nog) niet wist.
Van de week hoorde ik dat de echte Italiaan geen stokbrood bij de pasta serveert. En al eens eerder dat het een "doodzonde" is om pasta als hoofdgerecht te serveren in Italë. Goh. Wist ik nooit. Ik kijk graag kookprogramma's en in de loop van de jaren wel gezien dat zoveel gebieden in Italië zo zijn "eigen" keuken heeft.
Zijn er hier forummers met leuke verhalen, anekdotes, familieverhalen, roots in Italië, waarheden en broodje aap verhalen, of andere leuke of lekkere dingen over de Italiaanse keuken? Ja, lekkere recepten ook welkom uiteraard.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
woensdag 30 december 2009 om 15:29
quote:impala schreef op 30 december 2009 @ 15:26:
[...]
Ja dat ken ik. Wat wij onbschoft vinden in islamitische landen blijktt idd vaak gewoon een verschil in cultuur-gewoontes. En in Japan kwam ik erachter dat Japanners veel uitbundiger en emotioneler zijn dan ik altijd dacht. Maar mijn mening over de Italiaanse aard is juist in Italie gevormd en niet vooraf en werd helaas geregeld bevestigd Nu kan ik ook wel gaan bedenken hoe het komt dat ze zo zijn, maar dat verandert niet zoveel aan mijn ervaring. Sorry.... Nu ja ik hou dr maar over op. Mijn mening is wel duidelijk denk ik.Ik denk ook dat het vrij lastig is om je mening bij te stellen als je zo vaak teleurgesteld bent. Toch kan je verzekeren dat het gros van de Italianen toch echt hele fijne, warme en vriendelijke mensen zijn. Je hebt denk ik dan gewoon veel pech gehad. Mocht je ooit weer naar Italië willen, mijdt dan eens de toeristenspots en huur een auto.
[...]
Ja dat ken ik. Wat wij onbschoft vinden in islamitische landen blijktt idd vaak gewoon een verschil in cultuur-gewoontes. En in Japan kwam ik erachter dat Japanners veel uitbundiger en emotioneler zijn dan ik altijd dacht. Maar mijn mening over de Italiaanse aard is juist in Italie gevormd en niet vooraf en werd helaas geregeld bevestigd Nu kan ik ook wel gaan bedenken hoe het komt dat ze zo zijn, maar dat verandert niet zoveel aan mijn ervaring. Sorry.... Nu ja ik hou dr maar over op. Mijn mening is wel duidelijk denk ik.Ik denk ook dat het vrij lastig is om je mening bij te stellen als je zo vaak teleurgesteld bent. Toch kan je verzekeren dat het gros van de Italianen toch echt hele fijne, warme en vriendelijke mensen zijn. Je hebt denk ik dan gewoon veel pech gehad. Mocht je ooit weer naar Italië willen, mijdt dan eens de toeristenspots en huur een auto.
woensdag 30 december 2009 om 15:30
quote:Katherina schreef op 30 december 2009 @ 15:27:
Ha, als ik Italiaan was zou ik ook arrogant zijn! het is toch het mooiste land ter wereld?
En dan komt er zo'n onbeschofte Nederlander in z'n korte broek bij jou aan tafel zitten en vraagt om cola bij z'n pizza.Zon houding bedoel ik dus.. Waarom zou het onbeschoft of belachelijk zijn als iemand een cola bij zijn pizza wil? Niet dat ik dat doe trouwens, ik hecht erg aan mijn glaasje wijn....
Ha, als ik Italiaan was zou ik ook arrogant zijn! het is toch het mooiste land ter wereld?
En dan komt er zo'n onbeschofte Nederlander in z'n korte broek bij jou aan tafel zitten en vraagt om cola bij z'n pizza.Zon houding bedoel ik dus.. Waarom zou het onbeschoft of belachelijk zijn als iemand een cola bij zijn pizza wil? Niet dat ik dat doe trouwens, ik hecht erg aan mijn glaasje wijn....
.
woensdag 30 december 2009 om 15:48
woensdag 30 december 2009 om 15:59
quote:impala schreef op 30 december 2009 @ 15:48:
Juist ja, mijn standpunt kan niet beter geillustreerd worden. Het wijkt af van van hun gewoontes en dus vinden zij het belachelijk en eigenlijk ook minderwaardig. Nu hou ik d'r echt over op;)
Ben nog wel benieuwd naar het verschil tussen risotto en desertrijst...
Hetgeen wat jij beschrijft valt echter in het niet bij wat er nu gebeurt in Nederland ten aanzien van etnische mindeheden.
Risotto is een andere rijstsoort. Risotto heeft groter korrels dan dessertrijst, neemt veel vocht op maar blijft toch een 'bite' houden. Desserrijst is ook een plakkerig type maar behoudt niet de harde kern die juist zo smakelijk is bij risottorijst.
Juist ja, mijn standpunt kan niet beter geillustreerd worden. Het wijkt af van van hun gewoontes en dus vinden zij het belachelijk en eigenlijk ook minderwaardig. Nu hou ik d'r echt over op;)
Ben nog wel benieuwd naar het verschil tussen risotto en desertrijst...
Hetgeen wat jij beschrijft valt echter in het niet bij wat er nu gebeurt in Nederland ten aanzien van etnische mindeheden.
Risotto is een andere rijstsoort. Risotto heeft groter korrels dan dessertrijst, neemt veel vocht op maar blijft toch een 'bite' houden. Desserrijst is ook een plakkerig type maar behoudt niet de harde kern die juist zo smakelijk is bij risottorijst.
woensdag 30 december 2009 om 16:04
Ik weet niet of dat typisch Italiaans is. Ik heb in Nederland in een goed restaurant gewerkt en daar werd de chef ook niet vrolijk als hij zag dat iemand zijn verrukkelijke gerechtje zat weg te spoelen met cola. Als iemand ketchup of (God verhoede) Maggi bij het eten bestelde, ging hij bijna verhaal halen aan tafel...
woensdag 30 december 2009 om 16:06
Mijn vader komt ook uit Sardinië. Helaas is hij erg verhollandst en dol op aardappel groente en vlees. Maar kan wel weer de heerlijkste pastasaus maken. Gewoon een heerlijke simpele saus van gepelde tomaten, knoflook, platte peterselie en krabbetjes mee laten trekken voor de smaak.
Grappig is dat op Sardinie vooral veel vlees (wildzijn, varken etc) wordt gegeten en weinig vis. Terwijl er toch zoveel kust is.
Een typische sardijnse specialiteit is Culurgiones.
Ook op Sardinie eet men eerst pasta, daarna vlees (grote brokken met veel vet en botten) met groente of sla (tomaten), dan komt er fruit op tafel en als afsluiting zelfgemaakte aquavit (jakkes!!) of Mirto en espresso.
Grappig is dat op Sardinie vooral veel vlees (wildzijn, varken etc) wordt gegeten en weinig vis. Terwijl er toch zoveel kust is.
Een typische sardijnse specialiteit is Culurgiones.
Ook op Sardinie eet men eerst pasta, daarna vlees (grote brokken met veel vet en botten) met groente of sla (tomaten), dan komt er fruit op tafel en als afsluiting zelfgemaakte aquavit (jakkes!!) of Mirto en espresso.
woensdag 30 december 2009 om 16:22
quote:Appelsientje schreef op 30 december 2009 @ 16:04:
Ik weet niet of dat typisch Italiaans is. Ik heb in Nederland in een goed restaurant gewerkt en daar werd de chef ook niet vrolijk als hij zag dat iemand zijn verrukkelijke gerechtje zat weg te spoelen met cola. Als iemand ketchup of (God verhoede) Maggi bij het eten bestelde, ging hij bijna verhaal halen aan tafel...
Ja klopt. Ik zei al: nederlanders hebben er ook een handje van...
En in NL restaurants is het soms ook alsof het een gunst is dat je er mag eten, helaas. Ik kende een chef die het vertikte om een simpel ijsje te maken voor iemand die net uitgebreid gedineerd had. Hij moést een ingewikkeld dessert van de kaart nemen. Dat is ook lekker gastvrij...
Dat Nederlanders er ook een handje van hebben, geldt idd ook voor afwijzen van andere gewoontes-culturen oftewel: buitenlanders.
En thanks voor de uitleg over de rijst...
Ik weet niet of dat typisch Italiaans is. Ik heb in Nederland in een goed restaurant gewerkt en daar werd de chef ook niet vrolijk als hij zag dat iemand zijn verrukkelijke gerechtje zat weg te spoelen met cola. Als iemand ketchup of (God verhoede) Maggi bij het eten bestelde, ging hij bijna verhaal halen aan tafel...
Ja klopt. Ik zei al: nederlanders hebben er ook een handje van...
En in NL restaurants is het soms ook alsof het een gunst is dat je er mag eten, helaas. Ik kende een chef die het vertikte om een simpel ijsje te maken voor iemand die net uitgebreid gedineerd had. Hij moést een ingewikkeld dessert van de kaart nemen. Dat is ook lekker gastvrij...
Dat Nederlanders er ook een handje van hebben, geldt idd ook voor afwijzen van andere gewoontes-culturen oftewel: buitenlanders.
En thanks voor de uitleg over de rijst...
.
woensdag 30 december 2009 om 16:54
Kan gewoon gehakt door. Wat mijn nonna (oma) ook wel eens deed was er worst doorheen doen, ook erg lekker!
En idd wat Cloet schrijft, op Sardinië word erg veel vlees gegeten, vooral geroosterd. Maar bij mijn familie werd er ook wel regelmatig vis gemaakt (op de "bbq") (o.a. paling, scampi en nog een soort vis waarvan ik de naam even niet weet).
Cloet waar komt jou vader vandaan? En waar wonen jullie nu? En een Sardijn die gek is op aardappelen. Mijn vader eet het af en toe omdat mijn moeder het wel eens wil eten, maar als het aan hem ligt maakt hij voor zichzelf dan risotto of iets anders klaar. Vooral stampot vind hij erg smerig.
(milaatje, ik zal eens vragen of mijn vader het verhaal van de Italiaanse met de grote blonde Zweed kent)
En idd wat Cloet schrijft, op Sardinië word erg veel vlees gegeten, vooral geroosterd. Maar bij mijn familie werd er ook wel regelmatig vis gemaakt (op de "bbq") (o.a. paling, scampi en nog een soort vis waarvan ik de naam even niet weet).
Cloet waar komt jou vader vandaan? En waar wonen jullie nu? En een Sardijn die gek is op aardappelen. Mijn vader eet het af en toe omdat mijn moeder het wel eens wil eten, maar als het aan hem ligt maakt hij voor zichzelf dan risotto of iets anders klaar. Vooral stampot vind hij erg smerig.
(milaatje, ik zal eens vragen of mijn vader het verhaal van de Italiaanse met de grote blonde Zweed kent)
woensdag 30 december 2009 om 17:09
quote:Katherina schreef op 30 december 2009 @ 15:40:
Nou, ja, zij vinden dat. De meeste Italianen hechten aan decorum, dus netjes aankleden als je gaat eten. En cola drink je in het zwembad, maar niet bij je éten!
Nou, dat verschilt dan ook per Italiaan denk ik? De familie waar ik was, daar kwam de colafles gewoon op tafel tijdens het eten hoor. En de wijn in limonadeglazen trouwens!
Ik heb trouwens ook alleen maar heel positieve ervaringen met de mensen daar. In ieder geval de familie waar wij waren: we werden echt met open armen ontvangen door iedereen, de zio's en zia's (toch?) en alle neefjes en nichtjes waren zo enorm gastvrij! Echt een verademing. En dat hele strenge (je moet je eten zus en zo eten en niet anders) dat was er echt niet bij hoor. Ze vertelden uiteraard wel hoe zij het deden, maar nooit op een nare manier of zo.
Nou, ja, zij vinden dat. De meeste Italianen hechten aan decorum, dus netjes aankleden als je gaat eten. En cola drink je in het zwembad, maar niet bij je éten!
Nou, dat verschilt dan ook per Italiaan denk ik? De familie waar ik was, daar kwam de colafles gewoon op tafel tijdens het eten hoor. En de wijn in limonadeglazen trouwens!
Ik heb trouwens ook alleen maar heel positieve ervaringen met de mensen daar. In ieder geval de familie waar wij waren: we werden echt met open armen ontvangen door iedereen, de zio's en zia's (toch?) en alle neefjes en nichtjes waren zo enorm gastvrij! Echt een verademing. En dat hele strenge (je moet je eten zus en zo eten en niet anders) dat was er echt niet bij hoor. Ze vertelden uiteraard wel hoe zij het deden, maar nooit op een nare manier of zo.
woensdag 30 december 2009 om 17:16
woensdag 30 december 2009 om 17:30
He lady-bug,
Tja, geval apart, die vader van me. Is ook dol op kapotgekookte andijvie (baaaaahhhh)
Mijn vader komt uit Carbonia, maar familie woont nu in Cardedu (Ogliastra) Nu wonen we in Noord Holland. En jouw vader?
Nog even over vlees in de pastasaus, zoals Lady-bug al schreef, inderdaad worst door de saus. In Sardinie Venkelworst mmmmmmmm
Tja, geval apart, die vader van me. Is ook dol op kapotgekookte andijvie (baaaaahhhh)
Mijn vader komt uit Carbonia, maar familie woont nu in Cardedu (Ogliastra) Nu wonen we in Noord Holland. En jouw vader?
Nog even over vlees in de pastasaus, zoals Lady-bug al schreef, inderdaad worst door de saus. In Sardinie Venkelworst mmmmmmmm
woensdag 30 december 2009 om 19:31
quote:milaatje schreef op 30 december 2009 @ 14:48:
Mijn moeder is geboren op Sicilië, ik ben daar ook geboren. Door het werk van mijn vader ben ik op verschillende continenten opgegroeid, maar inderdaad meertalig opgevoed. Mijn moeder heeft nooit in Nederland gewoond, ze is helaas enkele terug jaren overleden. Mijn moeder ging graag de uitdaging aan met mijn vader, wonen in verschillende landen. Toch denk ik dat ze stiekem wel een beetje heimwee had. Goed voor te stellen, ondanks dat ik meer niet dan wel in Italië heb gewoond, liggen mijn wortels daar. En dat zal altijd zo blijven.
Italianen, en zeker mijn familie, zijn niet zulke wereldburgers. Ze hoeven ook niet zonodig op vakantie, laat ze maar lekker in hun eigen omgeving/land blijven. Er vindt een verschuiving plaats onder jongeren, maar grappig genoeg kom ik op de meest rare plaatsen in de wereld wél Nederlanders tegen, maar geen Italianen
Wat heeft jou eigenlijk in Italië gebracht? Zou je ooit nog terug willen naar Nederland?
Een paar uurtjes later..wat is er veel geschreven! Het spijt me om te horen dat je moeder is overleden, Milaatje, en kan me voorstellen dat het niet altijd makkelijk voor haar is geweest in het buitenland. Inderdaad zijn Italianen vaak niet zulke wereldburgers, al zal een Siciliaanse die met een buitenlander is getrouwd al wel een stuk meer open-minded zijn dan veel anderen uit de regione. Mijn vriend komt ook uit het zuiden, en ook al komt hij uit een bereisde familie, ik vraag me af hoe hij het vindt om werkelijk in het buitenland te wonen, hij vindt Toscane al noordelijk en suf.
Ik heb ook op verschillende continenten gewoond, en inderdaad vrijwel nooit Italianen ontmoet, behalve toen ik in Spanje woonde, daar durven ze nog wel heen
Ook wel begrijpelijk als je de geschiedenis van het land bekijkt, voor veel Italianen is de andere helft van het land nog buitenland. Aan de andere kant heeft ook Italië flinke invloeden van buitenaf gehad en zie je dat ook terug in de bevolking, Noord-Afrika, Spanje, uit het noorden, etc.
Heeft jouw moeder niet veel weerstand van haar familie gehad in die tijd toen ze met een buitenlander wilde trouwen en vertrok?
Ik ben hier terecht gekomen omdat ik terug naar Europa wilde en een Master zocht en die hier vond. Daarna verliefd geworden, er werd een goede baan in mijn schoot geworpen en ik wilde ook eens langer dan een half jaar of een jaartje op een plek blijven dus bleef ik hangen. Maar ondertussen ook weer vol plannen om verder te trekken, dus ik weet niet hoe lang ik nog blijf.
Hadden je ouders naar je gevoel veel problemen door culturele verschillen? Ik heb veel vrienden uit Sicilie die nu hier wonen, maar denk dat de meeste van hen heel wat problemen zouden hebben met een Nederlandse.
Heb je zelf plannen om hier te komen wonen?
Mijn moeder is geboren op Sicilië, ik ben daar ook geboren. Door het werk van mijn vader ben ik op verschillende continenten opgegroeid, maar inderdaad meertalig opgevoed. Mijn moeder heeft nooit in Nederland gewoond, ze is helaas enkele terug jaren overleden. Mijn moeder ging graag de uitdaging aan met mijn vader, wonen in verschillende landen. Toch denk ik dat ze stiekem wel een beetje heimwee had. Goed voor te stellen, ondanks dat ik meer niet dan wel in Italië heb gewoond, liggen mijn wortels daar. En dat zal altijd zo blijven.
Italianen, en zeker mijn familie, zijn niet zulke wereldburgers. Ze hoeven ook niet zonodig op vakantie, laat ze maar lekker in hun eigen omgeving/land blijven. Er vindt een verschuiving plaats onder jongeren, maar grappig genoeg kom ik op de meest rare plaatsen in de wereld wél Nederlanders tegen, maar geen Italianen
Wat heeft jou eigenlijk in Italië gebracht? Zou je ooit nog terug willen naar Nederland?
Een paar uurtjes later..wat is er veel geschreven! Het spijt me om te horen dat je moeder is overleden, Milaatje, en kan me voorstellen dat het niet altijd makkelijk voor haar is geweest in het buitenland. Inderdaad zijn Italianen vaak niet zulke wereldburgers, al zal een Siciliaanse die met een buitenlander is getrouwd al wel een stuk meer open-minded zijn dan veel anderen uit de regione. Mijn vriend komt ook uit het zuiden, en ook al komt hij uit een bereisde familie, ik vraag me af hoe hij het vindt om werkelijk in het buitenland te wonen, hij vindt Toscane al noordelijk en suf.
Ik heb ook op verschillende continenten gewoond, en inderdaad vrijwel nooit Italianen ontmoet, behalve toen ik in Spanje woonde, daar durven ze nog wel heen
Ook wel begrijpelijk als je de geschiedenis van het land bekijkt, voor veel Italianen is de andere helft van het land nog buitenland. Aan de andere kant heeft ook Italië flinke invloeden van buitenaf gehad en zie je dat ook terug in de bevolking, Noord-Afrika, Spanje, uit het noorden, etc.
Heeft jouw moeder niet veel weerstand van haar familie gehad in die tijd toen ze met een buitenlander wilde trouwen en vertrok?
Ik ben hier terecht gekomen omdat ik terug naar Europa wilde en een Master zocht en die hier vond. Daarna verliefd geworden, er werd een goede baan in mijn schoot geworpen en ik wilde ook eens langer dan een half jaar of een jaartje op een plek blijven dus bleef ik hangen. Maar ondertussen ook weer vol plannen om verder te trekken, dus ik weet niet hoe lang ik nog blijf.
Hadden je ouders naar je gevoel veel problemen door culturele verschillen? Ik heb veel vrienden uit Sicilie die nu hier wonen, maar denk dat de meeste van hen heel wat problemen zouden hebben met een Nederlandse.
Heb je zelf plannen om hier te komen wonen?
woensdag 30 december 2009 om 23:15
Mijn moeder was nooit zo'n persoon om over haar gevoelens te praten. Althans niet als het ging over haar eigen gevoelens. En toen ik de leeftijd had om haar dergelijke vragen te stellen was zij er niet meer. Maar van mijn vader weet ik dat zij niet meteen stonden te juichen. Maar uiteindelijk is hij volledig geaccepteerd en was/is voor mijn grootouders ook gewoon een eigen kind.
Het scheelt denk ik dat mijn familie aan Italiaanse kant wat minder conservatief was in vergelijking met de andere Sicilianen. Mijn opa had bijvoorbeeld gestudeerd op het vasteland, iets dat best wel bijzonder was voor die tijd. Ik denk dat onderwijs/kennis dus ook een rol heeft gespeeld in het makkelijker accepteren van 'de buitenlander'.
Wat leuk dat je een Italiaanse partner hebt. Maar waar kom je oorspronkelijk dan vandaan? Niet uit Europa? En als je verder wilt trekken, gaat je vriend dan mee?
Het mooie van mijn ouders vond ik altijd dat ze elkaars gebruiken respecteerden. Er was voor beide aandacht binnen het gezin. Maar ik zou wel meer willen weten over hoe dat allemaal precies is gegaan. Aan mijn moeder kan ik het niet meer vragen (Italianen mogen dan wel een theatraal volkje zijn, maar écht praten over gevoelens doen zij ook niet makkelijk ) en mijn vader is geen echte prater. Maar van mijn Zweedse grootouders weet ik dat mijn vader echt heeft moeten vechten voor zijn Italiaanse schone
Vooralsnog geen plannen om te verhuizen naar het buitenland. Ik heb in zoveel landen gewoon dat ik het heerlijk vind om even op één plek te zitten. En ik hou van Nederland, de gebruiken, de mensen. En van mijn Nederlandse man uiteraard. Maar ik zeg nooit nooit.
Summerbreeze: lief voor het vragen! Ik sta inderdaad op springen, van mij mag ze nu wel een keer komen. Hoewel, liever even wachten tot na O&N, anders krijgt ze straks alleen maar visite over de vloer die chagrijnig zijn van hun kater Binnen nu en 2 weken moet het toch wel gebeuren...
Het scheelt denk ik dat mijn familie aan Italiaanse kant wat minder conservatief was in vergelijking met de andere Sicilianen. Mijn opa had bijvoorbeeld gestudeerd op het vasteland, iets dat best wel bijzonder was voor die tijd. Ik denk dat onderwijs/kennis dus ook een rol heeft gespeeld in het makkelijker accepteren van 'de buitenlander'.
Wat leuk dat je een Italiaanse partner hebt. Maar waar kom je oorspronkelijk dan vandaan? Niet uit Europa? En als je verder wilt trekken, gaat je vriend dan mee?
Het mooie van mijn ouders vond ik altijd dat ze elkaars gebruiken respecteerden. Er was voor beide aandacht binnen het gezin. Maar ik zou wel meer willen weten over hoe dat allemaal precies is gegaan. Aan mijn moeder kan ik het niet meer vragen (Italianen mogen dan wel een theatraal volkje zijn, maar écht praten over gevoelens doen zij ook niet makkelijk ) en mijn vader is geen echte prater. Maar van mijn Zweedse grootouders weet ik dat mijn vader echt heeft moeten vechten voor zijn Italiaanse schone
Vooralsnog geen plannen om te verhuizen naar het buitenland. Ik heb in zoveel landen gewoon dat ik het heerlijk vind om even op één plek te zitten. En ik hou van Nederland, de gebruiken, de mensen. En van mijn Nederlandse man uiteraard. Maar ik zeg nooit nooit.
Summerbreeze: lief voor het vragen! Ik sta inderdaad op springen, van mij mag ze nu wel een keer komen. Hoewel, liever even wachten tot na O&N, anders krijgt ze straks alleen maar visite over de vloer die chagrijnig zijn van hun kater Binnen nu en 2 weken moet het toch wel gebeuren...
donderdag 31 december 2009 om 03:25
Ik breek even in:-) ik hou van de italiaanse keuken! Ik heb altijd heerlijk gegeten in Italië, van milaan tot rome. Heerlijke pizza's, panini's in kleine lunchrooms waar je staand je espresso drinkt, pasta's om je vingers erbij af te likken (met als favoriet de spaghetti vongole), het ijs, de smakelijke tomaten die ik normaal niets lust, enz. Ik heb alleen moeite met polenta, vooral met de structuur ervan.
Hm, tijd om weer eens die kant op te gaan. . . Mmmm
Hm, tijd om weer eens die kant op te gaan. . . Mmmm
donderdag 31 december 2009 om 09:00
He jullie hebben het over Italianen in het buitenland gehad,ik weet waar ze wel naar toe gaan!
Playa del Carmen Mexico!
Serieus,het barstte er van de Italianen toen we er 2 jaar geleden waren.
Het waren wel allemaal jongeren/studenten die niks anders deden dan zich vol gieten aan de bar,aan het einde van de middag lagen ze her en der verspreid door de tuin van het hotel.
Niet zoveel verschil dus met Nederlandse jongeren die op vakantie zijn
Playa del Carmen Mexico!
Serieus,het barstte er van de Italianen toen we er 2 jaar geleden waren.
Het waren wel allemaal jongeren/studenten die niks anders deden dan zich vol gieten aan de bar,aan het einde van de middag lagen ze her en der verspreid door de tuin van het hotel.
Niet zoveel verschil dus met Nederlandse jongeren die op vakantie zijn
