Geld & Recht
alle pijlers
Afzien van pensioenverevening na scheiding?
woensdag 13 juni 2012 om 21:43
Ex en ik gaan scheiden. Lang verhaal in het kort: onze relatie was op. Ik hield wel nog van hem. Hij (al lang) niet meer van mij. Hij had de afgelopen jaren buitenechtelijke affaires en woont - direct na zn vertrek hier - samen met de vrouw waar hij maandenlang iets had toen ik nog van niets wist.
Concept echtscheidingsconvenant ligt er.
Ouderschapsplan, alimentatie is geregeld.
Maar dan is er een erfenis. Zijn moeder is 2 jaar geleden overleden. Erfenis in de vorm van een nog onverkocht huis.
Juridisch heb ik recht op de helft van 'ons' erfdeel maar hij zit muurvast en heeft financieel geen enkele ruimte. Ik ook niet, maar kan de komende (2) jaren nog in ons gezamenlijk huis blijven. Door aanspraak te doen op mijn deel kan hij geen kant op.
Daarnaast zijn mijn ouders (gelukkig) beiden nog in leven dus hij zal straks ook niet meedelen in een evt erfenis (zal vergelijkbaar bedrag zijn).
Hij is verder van mening dat we moeten afzien van pensioenverevening. Komt neer op kleine 6.000 euro per jaar.
Ik ben minder gaan werken (8jr geleden) ivm de kinderen. Hij heeft de afgelopen jaren regelmatig aangegeven ook minder te willen werken zodat ik aan carierre kon werken maar hij verdient veel beter dus ik zag dat niet zitten. En hij drong verder niet aan.
Wat doe ik nu?
Ik weet dat ik recht heb op beiden.
Maar ik vind een goede band tussen ons ook belangrijk.We hebben twee kinderen en ik wil dat die kinderen straks ouders hebben die nog met elkaar door een deur kunnen.
Als ik mijn recht ga 'aanvechten' wordt het een vechtscheiding met alle gevolgen, onrust, dreigementen (co-ouderschap) van dien..
Financieel zit ik ook klem. Een huis kopen op mijn salaris kan ik niet. Alleen met wat eigen geld achter de hand. Dat ik dus heb áls ik aanspraak maak op de erfenis.
Ik weet het niet meer. Zoveel emoties. Man met andere vrouw, kinderen verdrietig, financieel onzekerheid, op termijn verhuizen, en dan ook nog eens een vechtscheiding in de lucht als ik ga waar ik recht op heb...
Wie heeft hier ervaring mee? Wat zouden jullie doen?
Concept echtscheidingsconvenant ligt er.
Ouderschapsplan, alimentatie is geregeld.
Maar dan is er een erfenis. Zijn moeder is 2 jaar geleden overleden. Erfenis in de vorm van een nog onverkocht huis.
Juridisch heb ik recht op de helft van 'ons' erfdeel maar hij zit muurvast en heeft financieel geen enkele ruimte. Ik ook niet, maar kan de komende (2) jaren nog in ons gezamenlijk huis blijven. Door aanspraak te doen op mijn deel kan hij geen kant op.
Daarnaast zijn mijn ouders (gelukkig) beiden nog in leven dus hij zal straks ook niet meedelen in een evt erfenis (zal vergelijkbaar bedrag zijn).
Hij is verder van mening dat we moeten afzien van pensioenverevening. Komt neer op kleine 6.000 euro per jaar.
Ik ben minder gaan werken (8jr geleden) ivm de kinderen. Hij heeft de afgelopen jaren regelmatig aangegeven ook minder te willen werken zodat ik aan carierre kon werken maar hij verdient veel beter dus ik zag dat niet zitten. En hij drong verder niet aan.
Wat doe ik nu?
Ik weet dat ik recht heb op beiden.
Maar ik vind een goede band tussen ons ook belangrijk.We hebben twee kinderen en ik wil dat die kinderen straks ouders hebben die nog met elkaar door een deur kunnen.
Als ik mijn recht ga 'aanvechten' wordt het een vechtscheiding met alle gevolgen, onrust, dreigementen (co-ouderschap) van dien..
Financieel zit ik ook klem. Een huis kopen op mijn salaris kan ik niet. Alleen met wat eigen geld achter de hand. Dat ik dus heb áls ik aanspraak maak op de erfenis.
Ik weet het niet meer. Zoveel emoties. Man met andere vrouw, kinderen verdrietig, financieel onzekerheid, op termijn verhuizen, en dan ook nog eens een vechtscheiding in de lucht als ik ga waar ik recht op heb...
Wie heeft hier ervaring mee? Wat zouden jullie doen?
Als je voor jezelf kiest, krijg je er altijd iets mooiers voor terug..
woensdag 13 juni 2012 om 23:23
woensdag 13 juni 2012 om 23:24
quote:koekkie schreef op 13 juni 2012 @ 23:22:
Toen wij destijds scheiden heb ik afgezien van het gedeelte van zijn pensioen waar ik recht op had. Wilde (en wil) mijn eigen broek ophouden en niet van hem afhankelijk zijn.
Mijn ex? Die heeft het gedeelte van mijn pensioen waar hij recht op had genomen zo gauw hij de mogelijkheid had.....En dat bedoel ik dus.... Convenant stel je op volgens de regels, anders gaat het op lange termijn mis.
Toen wij destijds scheiden heb ik afgezien van het gedeelte van zijn pensioen waar ik recht op had. Wilde (en wil) mijn eigen broek ophouden en niet van hem afhankelijk zijn.
Mijn ex? Die heeft het gedeelte van mijn pensioen waar hij recht op had genomen zo gauw hij de mogelijkheid had.....En dat bedoel ik dus.... Convenant stel je op volgens de regels, anders gaat het op lange termijn mis.
woensdag 13 juni 2012 om 23:25
Als ik mijn recht ga 'aanvechten' wordt het een vechtscheiding met alle gevolgen, onrust, dreigementen (co-ouderschap) van dien..
TO, dit heeft niets met aanvechten te maken hoor. Dit moet je toch echt met je eigen advocaat bespreken, die zal jou wijzen op je rechten. Dat je geen zin hebt in een vechtscheiding, dat snap ik, maar het gaat hier om hele normale dingen. Vanaf nu is het ieder voor zich, hoe wrang ook. Hij heeft ervoor gekozen om een nieuw leven met een ander te beginnen. Voor de kinderen moet er uiteraard wel gekeken worden naar een goede regeling, maar dat staat buiten de financiele afspraken.
TO, dit heeft niets met aanvechten te maken hoor. Dit moet je toch echt met je eigen advocaat bespreken, die zal jou wijzen op je rechten. Dat je geen zin hebt in een vechtscheiding, dat snap ik, maar het gaat hier om hele normale dingen. Vanaf nu is het ieder voor zich, hoe wrang ook. Hij heeft ervoor gekozen om een nieuw leven met een ander te beginnen. Voor de kinderen moet er uiteraard wel gekeken worden naar een goede regeling, maar dat staat buiten de financiele afspraken.
woensdag 13 juni 2012 om 23:28
quote:lila01 schreef op 13 juni 2012 @ 23:25:
Als ik mijn recht ga 'aanvechten' wordt het een vechtscheiding met alle gevolgen, onrust, dreigementen (co-ouderschap) van dien..
TO, dit heeft niets met aanvechten te maken hoor. Dit moet je toch echt met je eigen advocaat bespreken, die zal jou wijzen op je rechten. Dat je geen zin hebt in een vechtscheiding, dat snap ik, maar het gaat hier om hele normale dingen. Vanaf nu is het ieder voor zich, hoe wrang ook. Hij heeft ervoor gekozen om een nieuw leven met een ander te beginnen. Voor de kinderen moet er uiteraard wel gekeken worden naar een goede regeling, maar dat staat buiten de financiele afspraken.Precies, de zaken regelen volgens de regels en in een convenant laten opnemen waar je recht op hebt, dat is niet gaan voor een vechtscheiding. Dat is normaal. Wat niet normaal is, is een ex die dramt, dreigt en chanteert. En TO buigt ervoor, hij heeft haar klem, ze heeft het alleen maar over 'die lieve vrede bewaren'. Wat voor lieve vrede is er, als je ex niet eens fatsoenlijk zich aan de regels houdt?
Als ik mijn recht ga 'aanvechten' wordt het een vechtscheiding met alle gevolgen, onrust, dreigementen (co-ouderschap) van dien..
TO, dit heeft niets met aanvechten te maken hoor. Dit moet je toch echt met je eigen advocaat bespreken, die zal jou wijzen op je rechten. Dat je geen zin hebt in een vechtscheiding, dat snap ik, maar het gaat hier om hele normale dingen. Vanaf nu is het ieder voor zich, hoe wrang ook. Hij heeft ervoor gekozen om een nieuw leven met een ander te beginnen. Voor de kinderen moet er uiteraard wel gekeken worden naar een goede regeling, maar dat staat buiten de financiele afspraken.Precies, de zaken regelen volgens de regels en in een convenant laten opnemen waar je recht op hebt, dat is niet gaan voor een vechtscheiding. Dat is normaal. Wat niet normaal is, is een ex die dramt, dreigt en chanteert. En TO buigt ervoor, hij heeft haar klem, ze heeft het alleen maar over 'die lieve vrede bewaren'. Wat voor lieve vrede is er, als je ex niet eens fatsoenlijk zich aan de regels houdt?
woensdag 13 juni 2012 om 23:33
Hij heeft vanmiddag zelfs gedreigd met minder te gaan werken, wat dus zou betekenen minder alimentatie.
Nee hoor TO, Hij l*lt uit zijn nek. Dat zou helemaal mooi zijn. Als hij ontslag zou krijgen of zoiets, ja dan wordt zijn draagkracht minder. Maar zelf minder gaan werken valt hier niet onder. Het lijkt erop dat hij jou makkelijk kan manipuleren. Trap er niet in. Pensioenverevening is de normaalste zaak van de wereld, als het niet in het echtscheidingsconvenant wordt opgenomen, dan heb je nog twee jaar om het alsnog te regelen. Maar denk nu alsjeblieft goed om jezelf, dat doet hij ook.
Nee hoor TO, Hij l*lt uit zijn nek. Dat zou helemaal mooi zijn. Als hij ontslag zou krijgen of zoiets, ja dan wordt zijn draagkracht minder. Maar zelf minder gaan werken valt hier niet onder. Het lijkt erop dat hij jou makkelijk kan manipuleren. Trap er niet in. Pensioenverevening is de normaalste zaak van de wereld, als het niet in het echtscheidingsconvenant wordt opgenomen, dan heb je nog twee jaar om het alsnog te regelen. Maar denk nu alsjeblieft goed om jezelf, dat doet hij ook.
woensdag 13 juni 2012 om 23:33
Lees even hierboven, TO. Dit soort gebekvecht, en dat dan tot je pensioen en misschien nog erger en langer, staat je te wachten als je niet aan de lange termijn denkt nu.
Wees wijs. Laat je niet leiden door emoties, maar reken de zaken goed door, zorg dat je jezelf kan onderhouden en houd het belang van je kinderen op de eerste plaats staan.
Wees wijs. Laat je niet leiden door emoties, maar reken de zaken goed door, zorg dat je jezelf kan onderhouden en houd het belang van je kinderen op de eerste plaats staan.
Ga in therapie!
woensdag 13 juni 2012 om 23:35
quote:dubiootje schreef op 13 juni 2012 @ 23:33:
Lees even hierboven, TO. Dit soort gebekvecht, en dat dan tot je pensioen en misschien nog erger en langer, staat je te wachten als je niet aan de lange termijn denkt nu.
Met een advocaat heb je geen bekvechten nodig, alleen een pen om je handtekening te zetten onder een goed convenant. En de kinderen zullen je ook nog eens op de lange termijn dankbaar zijn.
Lees even hierboven, TO. Dit soort gebekvecht, en dat dan tot je pensioen en misschien nog erger en langer, staat je te wachten als je niet aan de lange termijn denkt nu.
Met een advocaat heb je geen bekvechten nodig, alleen een pen om je handtekening te zetten onder een goed convenant. En de kinderen zullen je ook nog eens op de lange termijn dankbaar zijn.
woensdag 13 juni 2012 om 23:36
quote:lila01 schreef op 13 juni 2012 @ 23:33:
Hij heeft vanmiddag zelfs gedreigd met minder te gaan werken, wat dus zou betekenen minder alimentatie.
Nee hoor TO, Hij l*lt uit zijn nek. Dat zou helemaal mooi zijn. Als hij ontslag zou krijgen of zoiets, ja dan wordt zijn draagkracht minder. Maar zelf minder gaan werken valt hier niet onder. Het lijkt erop dat hij jou makkelijk kan manipuleren. Trap er niet in. Pensioenverevening is de normaalste zaak van de wereld, als het niet in het echtscheidingsconvenant wordt opgenomen, dan heb je nog twee jaar om het alsnog te regelen. Maar denk nu alsjeblieft goed om jezelf, dat doet hij ook.Mee eens.
Hij heeft vanmiddag zelfs gedreigd met minder te gaan werken, wat dus zou betekenen minder alimentatie.
Nee hoor TO, Hij l*lt uit zijn nek. Dat zou helemaal mooi zijn. Als hij ontslag zou krijgen of zoiets, ja dan wordt zijn draagkracht minder. Maar zelf minder gaan werken valt hier niet onder. Het lijkt erop dat hij jou makkelijk kan manipuleren. Trap er niet in. Pensioenverevening is de normaalste zaak van de wereld, als het niet in het echtscheidingsconvenant wordt opgenomen, dan heb je nog twee jaar om het alsnog te regelen. Maar denk nu alsjeblieft goed om jezelf, dat doet hij ook.Mee eens.
woensdag 13 juni 2012 om 23:53
Tja, ik zou in zo'n geval zeggen: laten we gewoon eens gaan uitrekenen wat het TO heeft gekost om 8 jaar parttime te werken (aan inkomensverlies, gemiste kansen op promotie en salarisverhoging, gemiste pensioenopbouw, uitgespaarde kosten van kinderopvang, ...).
TO, je man hield al jaren niet meer van je en ging al lange tijd vreemd. Hij stelde ook voor om parttime te gaan werken, waardoor jij fulltime kon gaan werken, maar daar ging jij niet op in. Besef je wel dat je nu in een veel sterkere positie zou verkeren als je financieel onafhankelijk was gebleven? Hij heeft je jarenlang voorgelogen en bedrogen en nu moet je nog de rest van je leven op zijn zak teren. Je blijft vanwege je kinderen natuurlijk altijd aan hem vast zitten, maar nu ook nog financieel. Vind je dat niet vervelend?
TO, je man hield al jaren niet meer van je en ging al lange tijd vreemd. Hij stelde ook voor om parttime te gaan werken, waardoor jij fulltime kon gaan werken, maar daar ging jij niet op in. Besef je wel dat je nu in een veel sterkere positie zou verkeren als je financieel onafhankelijk was gebleven? Hij heeft je jarenlang voorgelogen en bedrogen en nu moet je nog de rest van je leven op zijn zak teren. Je blijft vanwege je kinderen natuurlijk altijd aan hem vast zitten, maar nu ook nog financieel. Vind je dat niet vervelend?
Ga in therapie!
donderdag 14 juni 2012 om 06:45
Soyli, heb niet alle reacties gelezen maar zaken zijn niet alleen voor jou maar ook voor je kinderen. Die varen er toch ook beter bij als jij wat meer lucht heb elk jaar.
Bovendien vraag ik me af of zijn 'eisen' niet beinvloed zijn door zijn nieuwe vriendin. Dat heb ik in het verleden zo vaak gezien. De persoon zelf wil alles netjes afhandelen maar onder druk van de nieuwe liefde komen ze met allerlei onredelijke onzin aanzetten.
Ook al is je huwelijk niet gelukt, je hebt ook veel geinvesteerd en daardoor moet je krijgen waar je recht op hebt.
Bovendien vraag ik me af of zijn 'eisen' niet beinvloed zijn door zijn nieuwe vriendin. Dat heb ik in het verleden zo vaak gezien. De persoon zelf wil alles netjes afhandelen maar onder druk van de nieuwe liefde komen ze met allerlei onredelijke onzin aanzetten.
Ook al is je huwelijk niet gelukt, je hebt ook veel geinvesteerd en daardoor moet je krijgen waar je recht op hebt.
