Geld & Recht
alle pijlers
Co-ouderschap volgens rooster ex-partner
dinsdag 10 september 2013 om 19:10
Mijn huidige partner draait 5 ploegendienst. Bij een scheiding denk ik gelijk aan co-ouderschap maar ben ik dan verplicht om zijn rooster te volgen.
Dus de kinderen naar hem toe als hij vrij is en de kinderen bij mij als hij aan het werk is. Hij werkt drie weekend achter elkaar en 's avonds en 's nachts.
Een regeling waarbij de kinderen om het weekend of elk weekend naar papa gaan is dan ook eigenlijk niet mogelijk.
Maar ik wil na een scheiding niet verplicht worden om volgens mijn ex-partner te blijven leven mede omdat dat nu al zo zwaar is.
Dus de kinderen naar hem toe als hij vrij is en de kinderen bij mij als hij aan het werk is. Hij werkt drie weekend achter elkaar en 's avonds en 's nachts.
Een regeling waarbij de kinderen om het weekend of elk weekend naar papa gaan is dan ook eigenlijk niet mogelijk.
Maar ik wil na een scheiding niet verplicht worden om volgens mijn ex-partner te blijven leven mede omdat dat nu al zo zwaar is.
Soms moet je veranderen om jezelf te blijven
dinsdag 10 september 2013 om 19:57
Volgens mij ben je er nog niet helemaal uit waar je mee zit. Het klinkt inderdaad als een warboel in je hoofd.
Ik lees dat je baalt van het werk van je man en dat je je daaraan aan moet passen.
Daarnaast heb je het gevoel overal alleen voor te staan, vooral qua het regelen in het gezin.
En je hebt het gevoel geen band meer te hebben met je partner en niet meer te kunnen communiceren.
Klopt dat een beetje?
Ik lees dat je baalt van het werk van je man en dat je je daaraan aan moet passen.
Daarnaast heb je het gevoel overal alleen voor te staan, vooral qua het regelen in het gezin.
En je hebt het gevoel geen band meer te hebben met je partner en niet meer te kunnen communiceren.
Klopt dat een beetje?
Het is zoals het is
dinsdag 10 september 2013 om 19:59
quote:Youk79 schreef op 10 september 2013 @ 19:57:
Volgens mij ben je er nog niet helemaal uit waar je mee zit. Het klinkt inderdaad als een warboel in je hoofd.
Ik lees dat je baalt van het werk van je man en dat je je daaraan aan moet passen.
Daarnaast heb je het gevoel overal alleen voor te staan, vooral qua het regelen in het gezin.
En je hebt het gevoel geen band meer te hebben met je partner en niet meer te kunnen communiceren.
Klopt dat een beetje?
Haha dit is precies wat ik wilde schrijven. Het lukte alleen niet om het goed op te schrijven dus bij deze:
+1
Volgens mij ben je er nog niet helemaal uit waar je mee zit. Het klinkt inderdaad als een warboel in je hoofd.
Ik lees dat je baalt van het werk van je man en dat je je daaraan aan moet passen.
Daarnaast heb je het gevoel overal alleen voor te staan, vooral qua het regelen in het gezin.
En je hebt het gevoel geen band meer te hebben met je partner en niet meer te kunnen communiceren.
Klopt dat een beetje?
Haha dit is precies wat ik wilde schrijven. Het lukte alleen niet om het goed op te schrijven dus bij deze:
+1
dinsdag 10 september 2013 om 20:19
Tja, je hebt altijd geaccepteerd dat je man met zijn wisselende diensten (in combinatie met de toeslagen die hij daarvoor krijgt) toch maar mooi het leeuwendeel van het gezinsinkomen heeft verdiend, maar waardoor hij ook minder vaak voor de kinderen kon zorgen.
Ploegendienst is behoorlijk zwaar.
Beide zaken kun je hem niet kwalijk nemen, dus kruip eerst eens uit de slachtofferrol.
Ploegendienst is behoorlijk zwaar.
Beide zaken kun je hem niet kwalijk nemen, dus kruip eerst eens uit de slachtofferrol.
dinsdag 10 september 2013 om 20:28
Je schrijft een paar keer 'ik wil dit niet' en 'ik wil dat niet', wanneer het gaat om opvang/verzorging van de kinderen na de scheiding.
Maak niet de fout om je eigen schuldgevoel over de mislukte relatie te vertalen in een gevecht om de kinderen.
Voor de kinderen gaan er dingen veranderen. Ja, ze gaan er onder leiden. Ja, scheiden is kut.
Bedenk jezelf maar dat je feitelijk niet kunt scheiden wanneer je kleine kinderen hebt. Je kunt alleen maar zo goed mogelijk regelen dat je allebei zo weinig mogelijk met elkaar te maken hebt.
Maak niet de fout om je eigen schuldgevoel over de mislukte relatie te vertalen in een gevecht om de kinderen.
Voor de kinderen gaan er dingen veranderen. Ja, ze gaan er onder leiden. Ja, scheiden is kut.
Bedenk jezelf maar dat je feitelijk niet kunt scheiden wanneer je kleine kinderen hebt. Je kunt alleen maar zo goed mogelijk regelen dat je allebei zo weinig mogelijk met elkaar te maken hebt.
dinsdag 10 september 2013 om 20:33
quote:missesl schreef op 10 september 2013 @ 19:29:
[...]
Ik pas me al 13 jaar aan, aan het werk van mijn man. Ik heb veel, heel veel moeten opgeven en ben veel kwijtgeraakt. Dit is een van de oorzaken van een scheiding, maar op deze manier bepaald hij nog steeds hoe ik leef en daar heb ik veel moeite mee. Ik heb nog liever de kinderen altijd bij me dan dat ik een regeling moet aanpassen aan zijn diensten.
En jij denkt dat het voor je man wel altijd leuk geweest; wisseldiensten?
Je hebt er al die jaren vast ook goed van kunnen leven, want het betaalt beter dan een dagbaan.
Dat jij ze liever bij je hebt, zal best. Maar gelukkig heeft pa ook nog wel wat te zeggen.
[...]
Ik pas me al 13 jaar aan, aan het werk van mijn man. Ik heb veel, heel veel moeten opgeven en ben veel kwijtgeraakt. Dit is een van de oorzaken van een scheiding, maar op deze manier bepaald hij nog steeds hoe ik leef en daar heb ik veel moeite mee. Ik heb nog liever de kinderen altijd bij me dan dat ik een regeling moet aanpassen aan zijn diensten.
En jij denkt dat het voor je man wel altijd leuk geweest; wisseldiensten?
Je hebt er al die jaren vast ook goed van kunnen leven, want het betaalt beter dan een dagbaan.
Dat jij ze liever bij je hebt, zal best. Maar gelukkig heeft pa ook nog wel wat te zeggen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 10 september 2013 om 20:33
quote:Amand schreef op 10 september 2013 @ 20:19:
Tja, je hebt altijd geaccepteerd dat je man met zijn wisselende diensten (in combinatie met de toeslagen die hij daarvoor krijgt) toch maar mooi het leeuwendeel van het gezinsinkomen heeft verdiend, maar waardoor hij ook minder vaak voor de kinderen kon zorgen.
Ploegendienst is behoorlijk zwaar.
Beide zaken kun je hem niet kwalijk nemen, dus kruip eerst eens uit de slachtofferrol.Eens!! En in plaats van in je eigen hoofd en op viva hiermee te zitten zou ik het gewoon met je man hierover hebben. Ook wel zo eerlijk naar hem toe.
Tja, je hebt altijd geaccepteerd dat je man met zijn wisselende diensten (in combinatie met de toeslagen die hij daarvoor krijgt) toch maar mooi het leeuwendeel van het gezinsinkomen heeft verdiend, maar waardoor hij ook minder vaak voor de kinderen kon zorgen.
Ploegendienst is behoorlijk zwaar.
Beide zaken kun je hem niet kwalijk nemen, dus kruip eerst eens uit de slachtofferrol.Eens!! En in plaats van in je eigen hoofd en op viva hiermee te zitten zou ik het gewoon met je man hierover hebben. Ook wel zo eerlijk naar hem toe.
dinsdag 10 september 2013 om 20:39
Er zijn juist veel mogelijkheden voor co-ouderschap en wisselende diensten. Meer dan als je altijd op dezelfde tijden werkt. Als je je werktijden op elkaar afstemt, hebben je kinderen maximaal profijt van beide ouders en heb je veel minder opvang nodig.
Omdat je niet meer samenleeft, valt de druk weg van ook nog tijd met elkaar en het complete gezin willen hebben en moeten plannen, en echt, dat scheelt!
Als je daar samen niet goed uitkomt, ga dan naar een mediator om samen een goed rooster te bedenken.
Omdat je niet meer samenleeft, valt de druk weg van ook nog tijd met elkaar en het complete gezin willen hebben en moeten plannen, en echt, dat scheelt!
Als je daar samen niet goed uitkomt, ga dan naar een mediator om samen een goed rooster te bedenken.
dinsdag 10 september 2013 om 20:44
quote:patchouli_ schreef op 10 september 2013 @ 20:39:
Er zijn juist veel mogelijkheden voor co-ouderschap en wisselende diensten. Meer dan als je altijd op dezelfde tijden werkt. Als je je werktijden op elkaar afstemt, hebben je kinderen maximaal profijt van beide ouders en heb je veel minder opvang nodig.
Omdat je niet meer samenleeft, valt de druk weg van ook nog tijd met elkaar en het complete gezin willen hebben en moeten plannen, en echt, dat scheelt!
Als je daar samen niet goed uitkomt, ga dan naar een mediator om samen een goed rooster te bedenken.
Alleen denk je niet dat dit voor veel onrust zorgt? Is het niet voor kinderen makkelijker te weten dat ze op ma-di-wo bijv bij ma zijn en de rest bij pa? Of in een andere vorm?
Bij de kinderen van mijn vriend merk ik dat ze de vastigheid in dagen prettig vinden, dit zeggen ze ook, en als we een paar weken achter elkaar wisselen/ruilen of iets wijzigen dan worden de kinderen er een stuk onrustiger van hier...
Maar niet elk kind is hetzelfde natuurlijk
Er zijn juist veel mogelijkheden voor co-ouderschap en wisselende diensten. Meer dan als je altijd op dezelfde tijden werkt. Als je je werktijden op elkaar afstemt, hebben je kinderen maximaal profijt van beide ouders en heb je veel minder opvang nodig.
Omdat je niet meer samenleeft, valt de druk weg van ook nog tijd met elkaar en het complete gezin willen hebben en moeten plannen, en echt, dat scheelt!
Als je daar samen niet goed uitkomt, ga dan naar een mediator om samen een goed rooster te bedenken.
Alleen denk je niet dat dit voor veel onrust zorgt? Is het niet voor kinderen makkelijker te weten dat ze op ma-di-wo bijv bij ma zijn en de rest bij pa? Of in een andere vorm?
Bij de kinderen van mijn vriend merk ik dat ze de vastigheid in dagen prettig vinden, dit zeggen ze ook, en als we een paar weken achter elkaar wisselen/ruilen of iets wijzigen dan worden de kinderen er een stuk onrustiger van hier...
Maar niet elk kind is hetzelfde natuurlijk
dinsdag 10 september 2013 om 21:06
quote:nieuwsbrief schreef op 10 september 2013 @ 20:44:
[...]
Alleen denk je niet dat dit voor veel onrust zorgt? Is het niet voor kinderen makkelijker te weten dat ze op ma-di-wo bijv bij ma zijn en de rest bij pa? Of in een andere vorm?
Bij de kinderen van mijn vriend merk ik dat ze de vastigheid in dagen prettig vinden, dit zeggen ze ook, en als we een paar weken achter elkaar wisselen/ruilen of iets wijzigen dan worden de kinderen er een stuk onrustiger van hier...
Maar niet elk kind is hetzelfde natuurlijk
En het moet ook maar kunnen. Met onregelmaige diensten werkt vaste dagen dus niet.
Mijn ervaring is dat als je beide als ouders de regeling die je afspreekt positief benadert naar je kinderen toe, het voor de kinderen stukken makkelijker wordt om daar een goed gevoel over te hebben en er gewoon in mee te gaan. Breng je het bij de kinderen als lastig en moeilijk, dan wordt het voor hen ook moeilijk en lastig.
Scheiding van je ouders en je ouders afwisselend moeten zien, dat is rot voor kinderen. Of dat nu wel of niet in een vast ritme is. Jouw houding als ouder maakt het grote verschil of kinderen wel of niet goed mee kunnen gaan in de afspraken. En mocht het voor de kinderen niet lopen: dan maak je nieuwe afspraken.
[...]
Alleen denk je niet dat dit voor veel onrust zorgt? Is het niet voor kinderen makkelijker te weten dat ze op ma-di-wo bijv bij ma zijn en de rest bij pa? Of in een andere vorm?
Bij de kinderen van mijn vriend merk ik dat ze de vastigheid in dagen prettig vinden, dit zeggen ze ook, en als we een paar weken achter elkaar wisselen/ruilen of iets wijzigen dan worden de kinderen er een stuk onrustiger van hier...
Maar niet elk kind is hetzelfde natuurlijk
En het moet ook maar kunnen. Met onregelmaige diensten werkt vaste dagen dus niet.
Mijn ervaring is dat als je beide als ouders de regeling die je afspreekt positief benadert naar je kinderen toe, het voor de kinderen stukken makkelijker wordt om daar een goed gevoel over te hebben en er gewoon in mee te gaan. Breng je het bij de kinderen als lastig en moeilijk, dan wordt het voor hen ook moeilijk en lastig.
Scheiding van je ouders en je ouders afwisselend moeten zien, dat is rot voor kinderen. Of dat nu wel of niet in een vast ritme is. Jouw houding als ouder maakt het grote verschil of kinderen wel of niet goed mee kunnen gaan in de afspraken. En mocht het voor de kinderen niet lopen: dan maak je nieuwe afspraken.
dinsdag 10 september 2013 om 21:07
quote:Amand schreef op 10 september 2013 @ 20:57:
Probeer niet in van die polariserende termen als 'co-ouderschap' en 'omgangsregeling' te denken, TO; doe je best de zorg zo realistisch mogelijk te verdelen.Eens. Wie kan er wanneer voor de kinderen zijn, en hoe zorg je er voor dat er zoveel mogelijk een van de ouders beschikbaar is.
Probeer niet in van die polariserende termen als 'co-ouderschap' en 'omgangsregeling' te denken, TO; doe je best de zorg zo realistisch mogelijk te verdelen.Eens. Wie kan er wanneer voor de kinderen zijn, en hoe zorg je er voor dat er zoveel mogelijk een van de ouders beschikbaar is.
dinsdag 10 september 2013 om 21:10
quote:patchouli_ schreef op 10 september 2013 @ 21:06:
[...]
En het moet ook maar kunnen. Met onregelmaige diensten werkt vaste dagen dus niet.
Mijn ervaring is dat als je beide als ouders de regeling die je afspreekt positief benadert naar je kinderen toe, het voor de kinderen stukken makkelijker wordt om daar een goed gevoel over te hebben en er gewoon in mee te gaan. Breng je het bij de kinderen als lastig en moeilijk, dan wordt het voor hen ook moeilijk en lastig.
Scheiding van je ouders en je ouders afwisselend moeten zien, dat is rot voor kinderen. Of dat nu wel of niet in een vast ritme is. Jouw houding als ouder maakt het grote verschil of kinderen wel of niet goed mee kunnen gaan in de afspraken. En mocht het voor de kinderen niet lopen: dan maak je nieuwe afspraken.
Ja daar heb je ook wel gelijk in!
Je ontkomt er alleen beide niet aan waarschijnlijk om toe te geven en concessies te doen, uiteraard in belang van kinderen
[...]
En het moet ook maar kunnen. Met onregelmaige diensten werkt vaste dagen dus niet.
Mijn ervaring is dat als je beide als ouders de regeling die je afspreekt positief benadert naar je kinderen toe, het voor de kinderen stukken makkelijker wordt om daar een goed gevoel over te hebben en er gewoon in mee te gaan. Breng je het bij de kinderen als lastig en moeilijk, dan wordt het voor hen ook moeilijk en lastig.
Scheiding van je ouders en je ouders afwisselend moeten zien, dat is rot voor kinderen. Of dat nu wel of niet in een vast ritme is. Jouw houding als ouder maakt het grote verschil of kinderen wel of niet goed mee kunnen gaan in de afspraken. En mocht het voor de kinderen niet lopen: dan maak je nieuwe afspraken.
Ja daar heb je ook wel gelijk in!
Je ontkomt er alleen beide niet aan waarschijnlijk om toe te geven en concessies te doen, uiteraard in belang van kinderen
dinsdag 10 september 2013 om 21:35
Even heel kort door de bocht, je bent nu te laat om te bedenken dat je geen rekening met hem en zijn werk wilt houden. Dat had je moeten doen voordat je samen kinderen nam! Je kunt er wel van balen, maar voor nu is het een feit waar je het mee zult moeten doen. En in het belang van jouw kinderen en hun relatie met hun vader, zul je daar een weg in moeten vinden.
Is een andere baan een optie? En kunnen jullie je dat veroorloven? Wellicht kan in die richting nog naar een oplossingen gezocht worden? Zo niet, dan zul jij je er bij neer moeten leggen dat de situatie voorlopig zo blijft en dat dit ook voor jou gevolgen heeft. Het is zinloos en zonde van je energie om je druk te maken over zaken die je toch niet kunt veranderen.
Misschien helpt het om eerst zelf eens hulp te zoeken, voor je relatietherapie bespreekbaar maakt? Je lijkt er aardig doorheen te zitten en dan is alles een brug te ver. Dat is niet de ideale situatie om nader tot elkaar te komen, grote beslissingen te nemen, oplossingen te bedenken en waar nodig tot een compromis te komen.
Sterkte!
Is een andere baan een optie? En kunnen jullie je dat veroorloven? Wellicht kan in die richting nog naar een oplossingen gezocht worden? Zo niet, dan zul jij je er bij neer moeten leggen dat de situatie voorlopig zo blijft en dat dit ook voor jou gevolgen heeft. Het is zinloos en zonde van je energie om je druk te maken over zaken die je toch niet kunt veranderen.
Misschien helpt het om eerst zelf eens hulp te zoeken, voor je relatietherapie bespreekbaar maakt? Je lijkt er aardig doorheen te zitten en dan is alles een brug te ver. Dat is niet de ideale situatie om nader tot elkaar te komen, grote beslissingen te nemen, oplossingen te bedenken en waar nodig tot een compromis te komen.
Sterkte!
dinsdag 10 september 2013 om 22:40
quote:wendy7474 schreef op 10 september 2013 @ 21:22:
Waarom zit jij in je eentje hele scenario's en plannen te bedenken terwijl je man van niks weet?Omdat mijn man niet praat, niet communiceert, de hele avond een spel zit te doen op de laptop en zijn telefoon. Al zeg ik iets , hij reageert negen van de tien keer niet. Ik word daar doodongelukkig van maar dat lijkt niet tot hem door te dringen.
Waarom zit jij in je eentje hele scenario's en plannen te bedenken terwijl je man van niks weet?Omdat mijn man niet praat, niet communiceert, de hele avond een spel zit te doen op de laptop en zijn telefoon. Al zeg ik iets , hij reageert negen van de tien keer niet. Ik word daar doodongelukkig van maar dat lijkt niet tot hem door te dringen.
Soms moet je veranderen om jezelf te blijven
dinsdag 10 september 2013 om 22:46
quote:missesl schreef op 10 september 2013 @ 22:40:
[...]
Omdat mijn man niet praat, niet communiceert, de hele avond een spel zit te doen op de laptop en zijn telefoon. Al zeg ik iets , hij reageert negen van de tien keer niet. Ik word daar doodongelukkig van maar dat lijkt niet tot hem door te dringen.En die dingen kunnen goed tegen water?
En als je zegt dat je aan scheiden denkt? Blijft hij dan zijn Facebook checken? Lijkt mij stug.
[...]
Omdat mijn man niet praat, niet communiceert, de hele avond een spel zit te doen op de laptop en zijn telefoon. Al zeg ik iets , hij reageert negen van de tien keer niet. Ik word daar doodongelukkig van maar dat lijkt niet tot hem door te dringen.En die dingen kunnen goed tegen water?
En als je zegt dat je aan scheiden denkt? Blijft hij dan zijn Facebook checken? Lijkt mij stug.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 10 september 2013 om 22:53
