Geld & Recht
alle pijlers
Omgangsregeling: is naleving af te dwingen?
maandag 4 juli 2011 om 20:38
Dag allen. Ik heb sinds een tijdje een lieve vriendin. Zij heeft drie kinderen uit een vorige relatie (ikzelf geen trouwens). Helaas neemt de vader zijn verplichtingen niet erg serieus, ruimt hooguit een half uurtje per week in voor zijn kinderen en smeert 'm dan weer naar zijn eigen vriendin én zijn eigen leven; de zorg komt derhalve compleet bij mijn vriendin terecht.
Jeugdzorg zegt hier niets aan te kunnen doen. Ze richten zich vooral op mijn vriendin, hoe die zo goed mogelijk met de situatie om kan gaan, ze moet maar gaan schrappen in haar prioriteiten (haar sociale leven dus) en ze moet 'vooral loslaten'. Niets van de vader verwachten derhalve, maar al die eens wél zijn kinderen wil zien mag ze dat ook weer niet belemmeren. Behoorlijk frustrerend en oneerlijk, los van het feit dat hij door schulden ook nog eens een minimale alimentatie afdraagt. Herstel: die wordt ingehouden van zijn salaris.
Nu heb ik hier persoonlijk niets bij te winnen, behalve dat ik eventueel een blijere en relaxtere vriendin krijg; ook best leuk. Maar zijn er juridische mogelijkheden om de vader van haar kinderen te dwingen een omgangsregeling na te komen, danwel een nieuwe te treffen? Hij ontloopt nu zelfs elke communicatiepoging, zelfs Jeugdzorg wordt niet teruggebeld en die instantie helpt ook niet om de zaak elders aan te kaarten.
NB: hij heeft momenteel geen eigen huis, woont in bij zijn vriendin, en gezien zijn financiële situatie zou hij eerst een schuldsanerings traject in moeten gaan voordat hij zijn eigen leven weer op poten kan zetten.
Jeugdzorg zegt hier niets aan te kunnen doen. Ze richten zich vooral op mijn vriendin, hoe die zo goed mogelijk met de situatie om kan gaan, ze moet maar gaan schrappen in haar prioriteiten (haar sociale leven dus) en ze moet 'vooral loslaten'. Niets van de vader verwachten derhalve, maar al die eens wél zijn kinderen wil zien mag ze dat ook weer niet belemmeren. Behoorlijk frustrerend en oneerlijk, los van het feit dat hij door schulden ook nog eens een minimale alimentatie afdraagt. Herstel: die wordt ingehouden van zijn salaris.
Nu heb ik hier persoonlijk niets bij te winnen, behalve dat ik eventueel een blijere en relaxtere vriendin krijg; ook best leuk. Maar zijn er juridische mogelijkheden om de vader van haar kinderen te dwingen een omgangsregeling na te komen, danwel een nieuwe te treffen? Hij ontloopt nu zelfs elke communicatiepoging, zelfs Jeugdzorg wordt niet teruggebeld en die instantie helpt ook niet om de zaak elders aan te kaarten.
NB: hij heeft momenteel geen eigen huis, woont in bij zijn vriendin, en gezien zijn financiële situatie zou hij eerst een schuldsanerings traject in moeten gaan voordat hij zijn eigen leven weer op poten kan zetten.
Filosofisch gezien was de eerste mens ter wereld die online was... een koorddanser.
maandag 4 juli 2011 om 20:49
Nope, kun je helaas niks aan doen. Je kunt de kindjes immers niet met hun tasje bij papa op de stoep zetten als hij er zelf niet is.
Geloof me, ik weet hoe frustrerend dit is, ik heb zelf ook zo'n ex, en ik kan je vertellen, na 4 jaar begint het iets te wennen. Maar dan ook iets.
Maar goed, mss zou je kunnen proberen je er iets minder druk om te maken, want het helpt toch niks. (zeg ik heel braaf, en ik weet ook dat dat heel moeilijk is, maar je maakt het jezelf wel een stuk makkelijker als je je er bij neer legt)
Geloof me, ik weet hoe frustrerend dit is, ik heb zelf ook zo'n ex, en ik kan je vertellen, na 4 jaar begint het iets te wennen. Maar dan ook iets.
Maar goed, mss zou je kunnen proberen je er iets minder druk om te maken, want het helpt toch niks. (zeg ik heel braaf, en ik weet ook dat dat heel moeilijk is, maar je maakt het jezelf wel een stuk makkelijker als je je er bij neer legt)
maandag 4 juli 2011 om 20:49
maandag 4 juli 2011 om 20:54
Sinds vorig jaar is er niet alleen het recht op omgang, maar ook de plicht. Er moet dan echter wel een door de rechter bekrachtigde omgangsafspraak liggen waar hij zich niet aan houdt om daar een beroep op te kunnen doen. De rechter kan dan boetes opleggen voor iedere niet nagekomen omgangsdag/weekend.
Maar dat is alleen het juridisch deel. Het emotioneel deel is of je kinderen naar hun vader wil sturen als die vader daar echt geen zin in heeft. Wat hebben de kinderen daar aan?
Ik zou het eerder zoeken in lieve grootouders waar ze af en toe mogen logeren, misschien zelfs wel de ouders van vader, die hun kleinkinderen op deze wijze ook nooit zien. Dan weet je in ieder geval dat de kinderen wlkom zijn dar waar ze heen gaan, en heeft je vriendin af en toe de handen vrij.
Maar dat is alleen het juridisch deel. Het emotioneel deel is of je kinderen naar hun vader wil sturen als die vader daar echt geen zin in heeft. Wat hebben de kinderen daar aan?
Ik zou het eerder zoeken in lieve grootouders waar ze af en toe mogen logeren, misschien zelfs wel de ouders van vader, die hun kleinkinderen op deze wijze ook nooit zien. Dan weet je in ieder geval dat de kinderen wlkom zijn dar waar ze heen gaan, en heeft je vriendin af en toe de handen vrij.
maandag 4 juli 2011 om 21:00
Ik verbaas me altijd weer. Het is graag of niet, toch? Lijkt me voor de kinderen geen prettig samenzijn met een vader die liever elders vertoeft.
Wat is de meerwaarde als zijn kinderen een verplichting zijn? Ik zou als moeder mijn kind niet eens mee willen geven aan zo'n lapzwans. Sterker nog mijn dochter heeft haar vader ook al ruim 3 jaar niet gezien omdat hij ook zo een man is.
Wat is de meerwaarde als zijn kinderen een verplichting zijn? Ik zou als moeder mijn kind niet eens mee willen geven aan zo'n lapzwans. Sterker nog mijn dochter heeft haar vader ook al ruim 3 jaar niet gezien omdat hij ook zo een man is.
maandag 4 juli 2011 om 21:26
Er is in principe niets aan toe doen.
Maarrrr: een aantal jaar geleden heeft een moeder succesvol een rechtszaak gewonnen. Die vader kwam de omgangsregeling niet na, onder het mom van 'mijn kind heeft recht op omgang' heeft ze toch de omgangsregeling af kunnen dwingen.
Ik ga even zoeken of ik die zaak kan vinden.
Maarrrr: een aantal jaar geleden heeft een moeder succesvol een rechtszaak gewonnen. Die vader kwam de omgangsregeling niet na, onder het mom van 'mijn kind heeft recht op omgang' heeft ze toch de omgangsregeling af kunnen dwingen.
Ik ga even zoeken of ik die zaak kan vinden.
maandag 4 juli 2011 om 21:28
Op straffe van een dwangsom zelfs: http://www.alimentatie.nl ... cht_worden_tot_omgang_met
maandag 4 juli 2011 om 21:39
Ik heb het zelf op een gegeven moment ook losgelaten. Ik ging er niet meer achterheen en dat heeft mij, maar ook mijn kinderen erg veel rust gegeven. Als de vader ze wilde zien, dan kon dat altijd, vermits er geen andere dingen gepland waren. Dus niet ineens komen aanpoepen dat die iets wilde gaan doen in een weekend dat er al andere plannen waren. Kwam het uit, prima, zo niet, jammer, ander weekend. En dat heeft ons uiteindelijk veel relaxter gemaakt.
maandag 4 juli 2011 om 22:13
Kriebelbeest, dank voor de link, ik zal het zo even gaan lezen.
Het klinkt een heel klein beetje alsof jij te weinig aandacht krijgt omdat haar kinderen er altijd zijn.
Tsss, voorbarige en makkelijke conclusietrekker. Ik had al gezegd: ik heb er zelf niets bij te winnen, ik vraag dit voor mijn vriendin zodat ze zelf een fijner leven kan leiden, lós van het feit of ik er deel van uitmaak of niet. Heel toevallig ben ik behoorlijk onzelfzuchtig, vermaak me in mijn eigen leven prima en ben meer dan tevreden met de aandacht die ik al krijg. Ik zou alleen graag zien dat mijn vriendin het makkelijker krijgt.
Denk je dat het fijn is voor de kinderen om bij een vader te zijn die daar geen zin in heeft? Ik geloof dat je het af kan dwingen vraag is nu alleen moet je dat willen...........
Da's het lastige. Kind 1 en kind 3 geven er niet zoveel om, of zeggen dat in elk geval. Kind 2 geeft echter duidelijk aan dat ze haar vader mist en graag vaker zou willen zien. Ze vertoont ook wat gedragsproblemen hierdoor.
De vader zegt overigens de kinderen wel vaker te willen zien maar het niet te kunnen, zonder echter uitleg te geven waarom niet. Nu weet ik het wel: hij woont bij zijn vriendin die schijnbaar niet zo om kinderen geeft, hij durft die relatie niet op het spel te zetten door ineens met 3 koters aan te komen zetten, dus houdt hij alles gescheiden. Hij heeft zijn nieuwe lief bijvoorbeeld ook niet aan zijn familie voorgesteld, waar hij overigens ook niet meer welkom is.
Grootouders: die van haar wonen 150 kilometer verderop, en zijn ouders zijn geen optie: zijn vader is dood, zijn moeder is dement.
Een omgangsregeling is destijds wel afgesproken maar daar heeft hij zich nooit aan gehouden. Ook de alimentatie moest via juridische weg ingehouden worden, en toen bleek hij zich al dermate in de schulden te hebben gestoken dat er slechts 1/3 op te hoesten viel.
Het klinkt een heel klein beetje alsof jij te weinig aandacht krijgt omdat haar kinderen er altijd zijn.
Tsss, voorbarige en makkelijke conclusietrekker. Ik had al gezegd: ik heb er zelf niets bij te winnen, ik vraag dit voor mijn vriendin zodat ze zelf een fijner leven kan leiden, lós van het feit of ik er deel van uitmaak of niet. Heel toevallig ben ik behoorlijk onzelfzuchtig, vermaak me in mijn eigen leven prima en ben meer dan tevreden met de aandacht die ik al krijg. Ik zou alleen graag zien dat mijn vriendin het makkelijker krijgt.
Denk je dat het fijn is voor de kinderen om bij een vader te zijn die daar geen zin in heeft? Ik geloof dat je het af kan dwingen vraag is nu alleen moet je dat willen...........
Da's het lastige. Kind 1 en kind 3 geven er niet zoveel om, of zeggen dat in elk geval. Kind 2 geeft echter duidelijk aan dat ze haar vader mist en graag vaker zou willen zien. Ze vertoont ook wat gedragsproblemen hierdoor.
De vader zegt overigens de kinderen wel vaker te willen zien maar het niet te kunnen, zonder echter uitleg te geven waarom niet. Nu weet ik het wel: hij woont bij zijn vriendin die schijnbaar niet zo om kinderen geeft, hij durft die relatie niet op het spel te zetten door ineens met 3 koters aan te komen zetten, dus houdt hij alles gescheiden. Hij heeft zijn nieuwe lief bijvoorbeeld ook niet aan zijn familie voorgesteld, waar hij overigens ook niet meer welkom is.
Grootouders: die van haar wonen 150 kilometer verderop, en zijn ouders zijn geen optie: zijn vader is dood, zijn moeder is dement.
Een omgangsregeling is destijds wel afgesproken maar daar heeft hij zich nooit aan gehouden. Ook de alimentatie moest via juridische weg ingehouden worden, en toen bleek hij zich al dermate in de schulden te hebben gestoken dat er slechts 1/3 op te hoesten viel.
Filosofisch gezien was de eerste mens ter wereld die online was... een koorddanser.
maandag 4 juli 2011 om 22:15
quote:Roland1971 schreef op 04 juli 2011 @ 22:13:
Het klinkt een heel klein beetje alsof jij te weinig aandacht krijgt omdat haar kinderen er altijd zijn.
Tsss, voorbarige en makkelijke conclusietrekker. Dat lijkt mij van jóuw kant dan weer ietwat voorbarig. Je wordt er slechts op gewezen hoe je wellicht overkomt in je OP.
Het klinkt een heel klein beetje alsof jij te weinig aandacht krijgt omdat haar kinderen er altijd zijn.
Tsss, voorbarige en makkelijke conclusietrekker. Dat lijkt mij van jóuw kant dan weer ietwat voorbarig. Je wordt er slechts op gewezen hoe je wellicht overkomt in je OP.
maandag 4 juli 2011 om 22:19
quote:Erwt schreef op 04 juli 2011 @ 22:15:
[...]Dat lijkt mij van jóuw kant dan weer ietwat voorbarig. Je wordt er slechts op gewezen hoe je wellicht overkomt in je OP.Daarom had ik in mijn OP al vermeld dat ik het juist doe voor háár belang en niet het mijne, maar daar wordt dan overheen gelezen of het wordt niet geloofd, én dus de betreffende conclusie getrokken. Dus denk ik dat mijn reaktie niet zo voorbarig is.
[...]Dat lijkt mij van jóuw kant dan weer ietwat voorbarig. Je wordt er slechts op gewezen hoe je wellicht overkomt in je OP.Daarom had ik in mijn OP al vermeld dat ik het juist doe voor háár belang en niet het mijne, maar daar wordt dan overheen gelezen of het wordt niet geloofd, én dus de betreffende conclusie getrokken. Dus denk ik dat mijn reaktie niet zo voorbarig is.
Filosofisch gezien was de eerste mens ter wereld die online was... een koorddanser.
maandag 4 juli 2011 om 22:26
quote:Roland1971 schreef op 04 juli 2011 @ 22:19:
[...]
Daarom had ik in mijn OP al vermeld dat ik het juist doe voor háár belang en niet het mijne, maar daar wordt dan overheen gelezen of het wordt niet geloofd, én dus de betreffende conclusie getrokken. Dus denk ik dat mijn reaktie niet zo voorbarig is.
Óf die zin wordt wél gelezen, maar de rest van je OP wekt toch echt een andere indruk?
Enige zelfreflectie kan volgens mij geen kwaad. Je hoeft het niet zo bedoeld te hebben, maar ook ik herken de indruk van sommige anderen. Zegt dus niet per se iets over jouw intentie, maar wel over de indruk die je OP maakt.
[...]
Daarom had ik in mijn OP al vermeld dat ik het juist doe voor háár belang en niet het mijne, maar daar wordt dan overheen gelezen of het wordt niet geloofd, én dus de betreffende conclusie getrokken. Dus denk ik dat mijn reaktie niet zo voorbarig is.
Óf die zin wordt wél gelezen, maar de rest van je OP wekt toch echt een andere indruk?
Enige zelfreflectie kan volgens mij geen kwaad. Je hoeft het niet zo bedoeld te hebben, maar ook ik herken de indruk van sommige anderen. Zegt dus niet per se iets over jouw intentie, maar wel over de indruk die je OP maakt.
maandag 4 juli 2011 om 22:32
@mamavantom: nee, ze zijn niet echt slecht uitelkaar gegaan, hebben zelfs afspraken gemaakt, hij is ze echter nadien gewoonweg niet nagekomen. Mijn vriendin heeft geregeld om een gesprek gevraagd maar dat negeert hij. Neemt de telefoon niet op, reageert niet op sms'jes, etcetera.quote:Erwt schreef op 04 juli 2011 @ 22:26:
[...]
Óf die zin wordt wél gelezen, maar de rest van je OP wekt toch echt een andere indruk?
Enige zelfreflectie kan volgens mij geen kwaad. Je hoeft het niet zo bedoeld te hebben, maar ook ik herken de indruk van sommige anderen. Zegt dus niet per se iets over jouw intentie, maar wel over de indruk die je OP maakt.Ik heb de OP nogmaals doorgelezen, maar ik kan er zelf niet uit opmaken dat ik het vooral voor mezelf doe en zwaar aandacht tekort kom, en bijvoorbeeld graag de kinderen bij haar ex wil dumpen. Ik kan me voorstellen dat er wél dergelijke gevallen langs zijn geweest hier en dat daarom die conclusie naar boven kwam, maar dat is bij mij niet het geval.
[...]
Óf die zin wordt wél gelezen, maar de rest van je OP wekt toch echt een andere indruk?
Enige zelfreflectie kan volgens mij geen kwaad. Je hoeft het niet zo bedoeld te hebben, maar ook ik herken de indruk van sommige anderen. Zegt dus niet per se iets over jouw intentie, maar wel over de indruk die je OP maakt.Ik heb de OP nogmaals doorgelezen, maar ik kan er zelf niet uit opmaken dat ik het vooral voor mezelf doe en zwaar aandacht tekort kom, en bijvoorbeeld graag de kinderen bij haar ex wil dumpen. Ik kan me voorstellen dat er wél dergelijke gevallen langs zijn geweest hier en dat daarom die conclusie naar boven kwam, maar dat is bij mij niet het geval.
Filosofisch gezien was de eerste mens ter wereld die online was... een koorddanser.
maandag 4 juli 2011 om 22:40
het is een kwestie tussen de ouders, jij staat hier buiten. Jij kan wel willen onderzoeken of er juridische mogelijkheden zijn om de vader van haar kinderen te dwingen een omgangsregeling na te komen, danwel een nieuwe te treffen, maar dit zijn jouw zaken niet. Apart ook dat je blijkbaar alles van zijn financiën en leefomstandigheden weet
