Geld & Recht
alle pijlers
Storten op gezamenlijke rekening % bruto of netto??
donderdag 1 december 2011 om 08:34
Mijn vriend verdient ¤ 3500,00 bruto en heeft een opel astra + benzine van de zaak. Ik verdien ¤ 3100,00.
We storten altijd ieder een bedrag op de gezamenlijke rekening, berekend naar wat we bruto per jaar verdienen.
Dus hij stort bv ¤ 250,00 en ik 37.200/42.000 x ¤ 250,00(als vb, dit is niet echt het jaarinkomen, maar om het even eenvoudig te houden) = ¤ 221,00
Hij heeft de laatste tijd dure uitgaven gedaan, bv een motor en een boot (ong. ¤ 6000,00 bij elkaar). Omdat hij steeds weining geld overhoudt, is hij nog eens naar onze inkomsten gaan kijken en hij komt nu aan met "Moeten toch maar eens praten over verdeling, want we verdienen netto evenveel, maar door die verdeelsleutel heb ik per maand een paar honder euro minder te besteden door al die rekeningen. En dit omdat ik door die auto netto toch al, minder over hou. Is denk ik toch niet helemaal eerlijk" én "Als we zo gaan rekenen: Jij werkt maar 36 uur ik 38. Moet dit ook verrekend worden? Mijn uitgaven heeft niets met de verrekening te maken. Is gewoon krom om bruto salaris te rekenen, want daar wordt nog eens mijn auto afgetrokken, waardoor ik netto minder overhoud. Resultaat is dat we zelfde netto hebben, maar door dat ik meer betaal heb ik een paar honderd euro minder te besteden. Ik zal eens uitrekenen als we op basis van netto doen".
Willen jullie eens met mij meedenken? Een auto is toch verkapt salaris?
We storten altijd ieder een bedrag op de gezamenlijke rekening, berekend naar wat we bruto per jaar verdienen.
Dus hij stort bv ¤ 250,00 en ik 37.200/42.000 x ¤ 250,00(als vb, dit is niet echt het jaarinkomen, maar om het even eenvoudig te houden) = ¤ 221,00
Hij heeft de laatste tijd dure uitgaven gedaan, bv een motor en een boot (ong. ¤ 6000,00 bij elkaar). Omdat hij steeds weining geld overhoudt, is hij nog eens naar onze inkomsten gaan kijken en hij komt nu aan met "Moeten toch maar eens praten over verdeling, want we verdienen netto evenveel, maar door die verdeelsleutel heb ik per maand een paar honder euro minder te besteden door al die rekeningen. En dit omdat ik door die auto netto toch al, minder over hou. Is denk ik toch niet helemaal eerlijk" én "Als we zo gaan rekenen: Jij werkt maar 36 uur ik 38. Moet dit ook verrekend worden? Mijn uitgaven heeft niets met de verrekening te maken. Is gewoon krom om bruto salaris te rekenen, want daar wordt nog eens mijn auto afgetrokken, waardoor ik netto minder overhoud. Resultaat is dat we zelfde netto hebben, maar door dat ik meer betaal heb ik een paar honderd euro minder te besteden. Ik zal eens uitrekenen als we op basis van netto doen".
Willen jullie eens met mij meedenken? Een auto is toch verkapt salaris?
donderdag 1 december 2011 om 12:53
quote:driewieler schreef op 01 december 2011 @ 11:31:
[...]
Dus jouw vriend vindt het dan niet erg dat hij opeens de rest van de maand niets meer te besteden heeft?
Apart.
Ik zelf zou daar niet zo blij mee zijn.Wie zegt dan dat vriend niets te besteden heeft als zij besluit een weekje op vakantie te gaan met een vriendin? Hier gaat man binnenkort ook met een paar vrienden op wintersport. Ik ga niet mee. Het is dan (gelukkig) echt niet zo dat ik die week op een houtje moet bijten hoor. Er zijn ook mensen die gewoon een goed gevulde spaarrekening hebben. Dus als hij op vakantie gaan, dan gaat er 1000 euro (of ik weet niet hoeveel) van de spaarrekening af en leef ik gewoon lekker verder hoor. Misschien dat ik mezelf juist in deze week ook wel lekker ga verwennen met iets leuks. Als wij echt zo weinig te besteden hebben dat we gelijk blut zijn als man op vakantie zou gaan, dan zou ik zeggen tegen man: is het nu wel zo verstandig dat jij op vakantie gaat, moeten we niet eerst een zorgen voor een spaarcentje?
[...]
Dus jouw vriend vindt het dan niet erg dat hij opeens de rest van de maand niets meer te besteden heeft?
Apart.
Ik zelf zou daar niet zo blij mee zijn.Wie zegt dan dat vriend niets te besteden heeft als zij besluit een weekje op vakantie te gaan met een vriendin? Hier gaat man binnenkort ook met een paar vrienden op wintersport. Ik ga niet mee. Het is dan (gelukkig) echt niet zo dat ik die week op een houtje moet bijten hoor. Er zijn ook mensen die gewoon een goed gevulde spaarrekening hebben. Dus als hij op vakantie gaan, dan gaat er 1000 euro (of ik weet niet hoeveel) van de spaarrekening af en leef ik gewoon lekker verder hoor. Misschien dat ik mezelf juist in deze week ook wel lekker ga verwennen met iets leuks. Als wij echt zo weinig te besteden hebben dat we gelijk blut zijn als man op vakantie zou gaan, dan zou ik zeggen tegen man: is het nu wel zo verstandig dat jij op vakantie gaat, moeten we niet eerst een zorgen voor een spaarcentje?
donderdag 1 december 2011 om 13:16
ik weet niet precies waar je op doelt driewieler.
Je schreeft dit:
Het gaat hier om verantwoordeing af leggen. Als ik nu de stad in ga en die laarzen wil kopen en dat jurkje en die tas, dan hoef ik niet eerst te overleggen met mijn vriend of hij hier mee oké is.
Wanneer het geld op één hoop gaat vind ik dat ik moet overleggen omdat ik ook andermans geld uit geef.
Het heeft niets te maken met alles te verbrassen wat je hebt. En dan nog, als ik besluit om de rest van mijn inkomsten van die maand er in één keer doorheen te jagen, dan nog hoef ik hier aan niemand verantwoording voor af te leggen. Omdat het enkel en alleen mijn geld betreft, snap je?
Ik herken dat gewoon niet. Man en ik gooien dus alles op 1 hoop maar ik hoef me nooit te verantwoorden. Misschien ook omdat ik van mezelf best 'zuinig' ben. Ik zal dus nooit besluiten om 'de rest van mijn inkomsten van die maand er in één keer doorheen te jagen'. En dat weet mijn man ook van mij. Dus als ik eens iets leuks voor mezelf koop dan is dat gewoon prima. Als mijn vriendin vraagt om een dagje te gaan shoppen, dan deel ik dat enkel mede aan mijn man, en vraag niet of het goed is dat ik dan geld uit ga geven. En ik koop dan ook gewoon die jas en die laarzen en die spijkerbroek. En man vindt het vervolgens leuk dat ik leuke dingen heb gekocht. Maar goed, dat zal er dus ook mee te maken hebben hoeveel spaargeld je hebt lijkt mij. Als je echt heel goed uit moet kijken wat je koopt en bij wijze van spreken elk dubbeltje om moet draaien dan is het gewoon een ander verhaal. Man en ik verdienen nou echt niet zo geweldig maar omdat we beiden goed met geld om kunnen gaan en niet al te vaak onzinnige dingen kopen, sparen wij elke maand lekker en hebben we een mooie spaarrekening opgebouwd. En dus hoef ik me niet schuldig te voelen als ik eens iets leuks voor mezelf koop.
Je schreeft dit:
Het gaat hier om verantwoordeing af leggen. Als ik nu de stad in ga en die laarzen wil kopen en dat jurkje en die tas, dan hoef ik niet eerst te overleggen met mijn vriend of hij hier mee oké is.
Wanneer het geld op één hoop gaat vind ik dat ik moet overleggen omdat ik ook andermans geld uit geef.
Het heeft niets te maken met alles te verbrassen wat je hebt. En dan nog, als ik besluit om de rest van mijn inkomsten van die maand er in één keer doorheen te jagen, dan nog hoef ik hier aan niemand verantwoording voor af te leggen. Omdat het enkel en alleen mijn geld betreft, snap je?
Ik herken dat gewoon niet. Man en ik gooien dus alles op 1 hoop maar ik hoef me nooit te verantwoorden. Misschien ook omdat ik van mezelf best 'zuinig' ben. Ik zal dus nooit besluiten om 'de rest van mijn inkomsten van die maand er in één keer doorheen te jagen'. En dat weet mijn man ook van mij. Dus als ik eens iets leuks voor mezelf koop dan is dat gewoon prima. Als mijn vriendin vraagt om een dagje te gaan shoppen, dan deel ik dat enkel mede aan mijn man, en vraag niet of het goed is dat ik dan geld uit ga geven. En ik koop dan ook gewoon die jas en die laarzen en die spijkerbroek. En man vindt het vervolgens leuk dat ik leuke dingen heb gekocht. Maar goed, dat zal er dus ook mee te maken hebben hoeveel spaargeld je hebt lijkt mij. Als je echt heel goed uit moet kijken wat je koopt en bij wijze van spreken elk dubbeltje om moet draaien dan is het gewoon een ander verhaal. Man en ik verdienen nou echt niet zo geweldig maar omdat we beiden goed met geld om kunnen gaan en niet al te vaak onzinnige dingen kopen, sparen wij elke maand lekker en hebben we een mooie spaarrekening opgebouwd. En dus hoef ik me niet schuldig te voelen als ik eens iets leuks voor mezelf koop.
donderdag 1 december 2011 om 13:23
Wij gooien het geld (sinds kort) ook op 1 hoop, maar nadat we alle vaste lasten hebben betaald en gemeenschappelijk hebben gespaard, krijgen we allebei een deel eigen geld (evenveel).
Dat vind ik echt veeeeeeeel prettiger dan alles samen van 1 rekening, veel overzichtelijker.
Zoals iemand anders ook al zei, ik weet precies wat ik doe en waar ik het aan uit geef, als ik die maand iets duurs wil kopen en man ook, dan kunnen we dat allebei doen (mits ieder genoeg geld heeft). Ik hoef dan niet met hem te overleggen of het kan, als ik niet genoeg geld heb, dan spaar ik nog even. Ik hoef dan ook niet met hem te overleggen of hij even een maand wat minder wil uitgeven omdat ik wat extra´s wil sparen.
Kijk, als je zoveel geld hebt dat je alles kunt doen en laten wat je wil, dan is dat natuurlijk hartstikke mooi en kan ik me voorstellen dat de manier waarop je je geld regelt minder belangrijk wordt. Maar voor de meeste mensen geldt dat men keuzes moet maken over hoe men iets wil besteden.
Ander pluspunt vind ik toch ook echt dat ik hem echt een kadootje kan geven van ´mijn´ geld en hij mij ook.
Maar om elke cent af te wegen....nee dat lijkt mij ook verschrikkelijk in een relatie.
Zoals TO het verwoord vind ik het vrij extreem klinken. Ook zeker niet typerend voor de gemiddelde verdeling van geld.
Ik zou dit topic dan ook zeker niet als reden aanvoeren dat het daarom beter is om het allemaal op 1 hoop te gooien.
Dat vind ik echt veeeeeeeel prettiger dan alles samen van 1 rekening, veel overzichtelijker.
Zoals iemand anders ook al zei, ik weet precies wat ik doe en waar ik het aan uit geef, als ik die maand iets duurs wil kopen en man ook, dan kunnen we dat allebei doen (mits ieder genoeg geld heeft). Ik hoef dan niet met hem te overleggen of het kan, als ik niet genoeg geld heb, dan spaar ik nog even. Ik hoef dan ook niet met hem te overleggen of hij even een maand wat minder wil uitgeven omdat ik wat extra´s wil sparen.
Kijk, als je zoveel geld hebt dat je alles kunt doen en laten wat je wil, dan is dat natuurlijk hartstikke mooi en kan ik me voorstellen dat de manier waarop je je geld regelt minder belangrijk wordt. Maar voor de meeste mensen geldt dat men keuzes moet maken over hoe men iets wil besteden.
Ander pluspunt vind ik toch ook echt dat ik hem echt een kadootje kan geven van ´mijn´ geld en hij mij ook.
Maar om elke cent af te wegen....nee dat lijkt mij ook verschrikkelijk in een relatie.
Zoals TO het verwoord vind ik het vrij extreem klinken. Ook zeker niet typerend voor de gemiddelde verdeling van geld.
Ik zou dit topic dan ook zeker niet als reden aanvoeren dat het daarom beter is om het allemaal op 1 hoop te gooien.
donderdag 1 december 2011 om 13:28
quote:elninjoo schreef op 01 december 2011 @ 10:21:
[...]
Ik heb 't daarbij over de mensen die alles op één hoop gooien en in gemeenschap van goederen gaan samenwonen of trouwen.Wat heb ik dan allemaal op het spel gezet ? Wij zijn getrouwd in gemeenschap van goederen.. Hebben samen een koophuis en 3 kinderen.. Spaargeld van hem staat duidelijk beschreven in koopakte dus dat is voor hem afgedekt. Op beide namen overlijdensrisico verzekering en goede uitvaart verzekering. Ik ben niets veranderd in mijn huwelijk.. ben nog net zo on afhankelijk als toen en hij in weze ook.. allleen hebben we SAMEN de verantwoording over oa de kinderen.. Verder zou ik echt niet weten wat ik op het spel zou zetten..
[...]
Ik heb 't daarbij over de mensen die alles op één hoop gooien en in gemeenschap van goederen gaan samenwonen of trouwen.Wat heb ik dan allemaal op het spel gezet ? Wij zijn getrouwd in gemeenschap van goederen.. Hebben samen een koophuis en 3 kinderen.. Spaargeld van hem staat duidelijk beschreven in koopakte dus dat is voor hem afgedekt. Op beide namen overlijdensrisico verzekering en goede uitvaart verzekering. Ik ben niets veranderd in mijn huwelijk.. ben nog net zo on afhankelijk als toen en hij in weze ook.. allleen hebben we SAMEN de verantwoording over oa de kinderen.. Verder zou ik echt niet weten wat ik op het spel zou zetten..
donderdag 1 december 2011 om 13:31
quote:Missprincesa schreef op 01 december 2011 @ 13:23:
Wij gooien het geld (sinds kort) ook op 1 hoop, maar nadat we alle vaste lasten hebben betaald en gemeenschappelijk hebben gespaard, krijgen we allebei een deel eigen geld (evenveel).
Dat vind ik echt veeeeeeeel prettiger dan alles samen van 1 rekening, veel overzichtelijker.
Zoals iemand anders ook al zei, ik weet precies wat ik doe en waar ik het aan uit geef, als ik die maand iets duurs wil kopen en man ook, dan kunnen we dat allebei doen (mits ieder genoeg geld heeft). Ik hoef dan niet met hem te overleggen of het kan, als ik niet genoeg geld heb, dan spaar ik nog even. Ik hoef dan ook niet met hem te overleggen of hij even een maand wat minder wil uitgeven omdat ik wat extra´s wil sparen.
Kijk, als je zoveel geld hebt dat je alles kunt doen en laten wat je wil, dan is dat natuurlijk hartstikke mooi en kan ik me voorstellen dat de manier waarop je je geld regelt minder belangrijk wordt. Maar voor de meeste mensen geldt dat men keuzes moet maken over hoe men iets wil besteden.
Ander pluspunt vind ik toch ook echt dat ik hem echt een kadootje kan geven van ´mijn´ geld en hij mij ook.
Maar om elke cent af te wegen....nee dat lijkt mij ook verschrikkelijk in een relatie.
Zoals TO het verwoord vind ik het vrij extreem klinken. Ook zeker niet typerend voor de gemiddelde verdeling van geld.
Ik zou dit topic dan ook zeker niet als reden aanvoeren dat het daarom beter is om het allemaal op 1 hoop te gooien.
ik leg nooit veranwoording af over wat ik koop en hij ook niet. Over echt dure dingen (tv ofzo) overleggen we uiteraard en komen we sowieso samen op het idee om iets nieuws te kopen.. Als ik een kado voor hem koop van de gezamenlijke rekening is dat ook echt van mezelf voor hem.. wat een onzin dat dit dan niet echt vanmezelf zou zijn.. mijn deel van mijn inkomen zit daar toch ook in ?
Wij hebben een normaal inkomen, gemiddeld denk ik wel.. en we leven er netjes van.. we zijn met zijn 5-en dus keuzes maken is dan wel zo handig..
Wij gooien het geld (sinds kort) ook op 1 hoop, maar nadat we alle vaste lasten hebben betaald en gemeenschappelijk hebben gespaard, krijgen we allebei een deel eigen geld (evenveel).
Dat vind ik echt veeeeeeeel prettiger dan alles samen van 1 rekening, veel overzichtelijker.
Zoals iemand anders ook al zei, ik weet precies wat ik doe en waar ik het aan uit geef, als ik die maand iets duurs wil kopen en man ook, dan kunnen we dat allebei doen (mits ieder genoeg geld heeft). Ik hoef dan niet met hem te overleggen of het kan, als ik niet genoeg geld heb, dan spaar ik nog even. Ik hoef dan ook niet met hem te overleggen of hij even een maand wat minder wil uitgeven omdat ik wat extra´s wil sparen.
Kijk, als je zoveel geld hebt dat je alles kunt doen en laten wat je wil, dan is dat natuurlijk hartstikke mooi en kan ik me voorstellen dat de manier waarop je je geld regelt minder belangrijk wordt. Maar voor de meeste mensen geldt dat men keuzes moet maken over hoe men iets wil besteden.
Ander pluspunt vind ik toch ook echt dat ik hem echt een kadootje kan geven van ´mijn´ geld en hij mij ook.
Maar om elke cent af te wegen....nee dat lijkt mij ook verschrikkelijk in een relatie.
Zoals TO het verwoord vind ik het vrij extreem klinken. Ook zeker niet typerend voor de gemiddelde verdeling van geld.
Ik zou dit topic dan ook zeker niet als reden aanvoeren dat het daarom beter is om het allemaal op 1 hoop te gooien.
ik leg nooit veranwoording af over wat ik koop en hij ook niet. Over echt dure dingen (tv ofzo) overleggen we uiteraard en komen we sowieso samen op het idee om iets nieuws te kopen.. Als ik een kado voor hem koop van de gezamenlijke rekening is dat ook echt van mezelf voor hem.. wat een onzin dat dit dan niet echt vanmezelf zou zijn.. mijn deel van mijn inkomen zit daar toch ook in ?
Wij hebben een normaal inkomen, gemiddeld denk ik wel.. en we leven er netjes van.. we zijn met zijn 5-en dus keuzes maken is dan wel zo handig..
donderdag 1 december 2011 om 13:35
quote:_flower_ schreef op 01 december 2011 @ 11:49:
[...]
Waarom zou ik zo'n dure uitgaven doen, als er daarna maar weinig geld over blijft?
En waarom zou ik niet weten dat mijn vriend ook plannen heeft iets te gaan kopen. Daar praat je toch wel over met elkaar.
Nee geen verantwoording afleggen. Maar interesse in elkaar hebben.
.
Nou, mijn man weet dat ik ga winkelen, maar ik weet vooraf echt niet hoeveel ik spendeer daar. Ik bedoel, wij hebben het beiden niet slecht financieel, maar ik kan me voorstellen dat als je alles op een hoop gooit een partner het minder leuk vind als ik voor 4500 euro van de gezamenlijke rekening kleren koop dan wanneer ik dat van mijn eigen rekening betaal .
En ja, die bedragen zijn wel eens voorgekomen ja
[...]
Waarom zou ik zo'n dure uitgaven doen, als er daarna maar weinig geld over blijft?
En waarom zou ik niet weten dat mijn vriend ook plannen heeft iets te gaan kopen. Daar praat je toch wel over met elkaar.
Nee geen verantwoording afleggen. Maar interesse in elkaar hebben.
.
Nou, mijn man weet dat ik ga winkelen, maar ik weet vooraf echt niet hoeveel ik spendeer daar. Ik bedoel, wij hebben het beiden niet slecht financieel, maar ik kan me voorstellen dat als je alles op een hoop gooit een partner het minder leuk vind als ik voor 4500 euro van de gezamenlijke rekening kleren koop dan wanneer ik dat van mijn eigen rekening betaal .
En ja, die bedragen zijn wel eens voorgekomen ja
donderdag 1 december 2011 om 13:43
haha ja Oriane, ik denk dat iedereen gewoon zelf moet kijken wat het beste voor hem/haar is. Als jij inderdaad voor 4500 euro gaat shoppen dan snap ik dat je partner dat minder fijn vindt (zacht uitgedrukt). Maar ik weet van mezelf dat ik dat niet doe, of ik nu mijn eigen geld heb of alles samen met partner zou hebben, ik zal nooit 4500 euro, of zelfs maar de helft of een kwart daarvan, uitgeven aan kleding (of aan andere dingen). En ook al zouden man en ik een aparte rekening hebben, en hij zou 4500 euro uitgeven aan kleding, dan zou ik dat nog steeds niet grappig vinden. Ik vind gewoon dat als je samen bent je ook best samen van elkaars geld mag genieten. Dus jullie kunnen dan toch ook die 4500 euro gebruiken om een mooie reis te maken, of het geld apart zetten voor als er eventueel kinderen komen, of om meubels te kopen, of om een verbouwing aan je huis te doen etc. Maar goed, dat ben ik, en ik ben gewend dat zijn geld mijn geld is. Man en ik zijn al ruim 10 jaar samen en hebben nog nooit woorden gehad over ons geld, nooit verwijten naar elkaar dat iemand te veel uitgeeft.
En wat betreft cadeautjes kopen voor elkaar. Het gaat toch niet alleen om het geld??? Als ik een cadeautje voor mijn man koop, betaald van de gezamenlijke rekening, dan gaat het er toch ook om dat ik er tijd in stop om iets leuks/liefs voor mijn man te kopen? Het is dan toch niet zo dat hij zegt: oh, ik hoef het niet, want ik heb het zelf betaald? Het gaat toch om het gebaar? Als ik bloemen van mijn man zou krijgen (gebeurt niet gek vaak haha) en ik heb daar dus in feite ook aan mee betaalt, nou, dan vind ik het nog steeds super lief dat hij dat doet hoor, er aan denkt om iets voor me te kopen.
En wat betreft cadeautjes kopen voor elkaar. Het gaat toch niet alleen om het geld??? Als ik een cadeautje voor mijn man koop, betaald van de gezamenlijke rekening, dan gaat het er toch ook om dat ik er tijd in stop om iets leuks/liefs voor mijn man te kopen? Het is dan toch niet zo dat hij zegt: oh, ik hoef het niet, want ik heb het zelf betaald? Het gaat toch om het gebaar? Als ik bloemen van mijn man zou krijgen (gebeurt niet gek vaak haha) en ik heb daar dus in feite ook aan mee betaalt, nou, dan vind ik het nog steeds super lief dat hij dat doet hoor, er aan denkt om iets voor me te kopen.
donderdag 1 december 2011 om 13:47
quote:_Cherry_ schreef op 01 december 2011 @ 11:39:
Flower, ik zie het probleem ook nog steeds niet hoor
Ik ook niet!
Het is maar waar je behoefte aan hebt, ik hoef niet met een vriendin naar Rome oid en andere grote uitgaven...je deelt je leven samen, waarom zou het een probleem zijn om dan even te overleggen over die grote uitgave?
En dan is het in mijn relatie nog steeds zo dat we aardig op één lijn liggen en mocht één van ons iets graag willen, dan gunnen we elkaar dat...
Wat ik me weleens afvraagd heb, hoe zit het als er kinderen komen, wordt daar dan ook een gepast bedrag voor gestort? Of komt er een 'voor het kind' rekening?
Misschien is er nog een optie die ik niet zie?
Flower, ik zie het probleem ook nog steeds niet hoor
Ik ook niet!
Het is maar waar je behoefte aan hebt, ik hoef niet met een vriendin naar Rome oid en andere grote uitgaven...je deelt je leven samen, waarom zou het een probleem zijn om dan even te overleggen over die grote uitgave?
En dan is het in mijn relatie nog steeds zo dat we aardig op één lijn liggen en mocht één van ons iets graag willen, dan gunnen we elkaar dat...
Wat ik me weleens afvraagd heb, hoe zit het als er kinderen komen, wordt daar dan ook een gepast bedrag voor gestort? Of komt er een 'voor het kind' rekening?
Misschien is er nog een optie die ik niet zie?
donderdag 1 december 2011 om 13:51
quote:tulpje21 schreef op 01 december 2011 @ 13:43:
En wat betreft cadeautjes kopen voor elkaar. Het gaat toch niet alleen om het geld??? Als ik een cadeautje voor mijn man koop, betaald van de gezamenlijke rekening, dan gaat het er toch ook om dat ik er tijd in stop om iets leuks/liefs voor mijn man te kopen? Het is dan toch niet zo dat hij zegt: oh, ik hoef het niet, want ik heb het zelf betaald? Het gaat toch om het gebaar? Als ik bloemen van mijn man zou krijgen (gebeurt niet gek vaak haha) en ik heb daar dus in feite ook aan mee betaalt, nou, dan vind ik het nog steeds super lief dat hij dat doet hoor, er aan denkt om iets voor me te kopen.Ook eens...
En wat betreft cadeautjes kopen voor elkaar. Het gaat toch niet alleen om het geld??? Als ik een cadeautje voor mijn man koop, betaald van de gezamenlijke rekening, dan gaat het er toch ook om dat ik er tijd in stop om iets leuks/liefs voor mijn man te kopen? Het is dan toch niet zo dat hij zegt: oh, ik hoef het niet, want ik heb het zelf betaald? Het gaat toch om het gebaar? Als ik bloemen van mijn man zou krijgen (gebeurt niet gek vaak haha) en ik heb daar dus in feite ook aan mee betaalt, nou, dan vind ik het nog steeds super lief dat hij dat doet hoor, er aan denkt om iets voor me te kopen.Ook eens...
donderdag 1 december 2011 om 13:54
o dat is wel veel geld aan jezelf uitgeven.. Onze uitgaven liggen dicht bij elkaar zeg maar.. Qua kleding en hobby.. Ik ben niet zo'n uitgever.. MEeste geef ik / wij uit aan de kinderen..
Nu toevallig net een laptop voor mezelf gekocht... maar dat gaat gewoon van de gezamenlijke af.. en is uiteraard overlegd..
Nu toevallig net een laptop voor mezelf gekocht... maar dat gaat gewoon van de gezamenlijke af.. en is uiteraard overlegd..
donderdag 1 december 2011 om 13:55
quote:tulpje21 schreef op 01 december 2011 @ 13:43:
haha ja Oriane, ik denk dat iedereen gewoon zelf moet kijken wat het beste voor hem/haar is. Als jij inderdaad voor 4500 euro gaat shoppen dan snap ik dat je partner dat minder fijn vindt (zacht uitgedrukt). Maar ik weet van mezelf dat ik dat niet doe, of ik nu mijn eigen geld heb of alles samen met partner zou hebben, ik zal nooit 4500 euro, of zelfs maar de helft of een kwart daarvan, uitgeven aan kleding (of aan andere dingen). En ook al zouden man en ik een aparte rekening hebben, en hij zou 4500 euro uitgeven aan kleding, dan zou ik dat nog steeds niet grappig vinden. Ik vind gewoon dat als je samen bent je ook best samen van elkaars geld mag genieten. Dus jullie kunnen dan toch ook die 4500 euro gebruiken om een mooie reis te maken, of het geld apart zetten voor als er eventueel kinderen komen, of om meubels te kopen, of om een verbouwing aan je huis te doen etc. Maar goed, dat ben ik, en ik ben gewend dat zijn geld mijn geld is. Man en ik zijn al ruim 10 jaar samen en hebben nog nooit woorden gehad over ons geld, nooit verwijten naar elkaar dat iemand te veel uitgeeft.
En wat betreft cadeautjes kopen voor elkaar. Het gaat toch niet alleen om het geld??? Als ik een cadeautje voor mijn man koop, betaald van de gezamenlijke rekening, dan gaat het er toch ook om dat ik er tijd in stop om iets leuks/liefs voor mijn man te kopen? Het is dan toch niet zo dat hij zegt: oh, ik hoef het niet, want ik heb het zelf betaald? Het gaat toch om het gebaar? Als ik bloemen van mijn man zou krijgen (gebeurt niet gek vaak haha) en ik heb daar dus in feite ook aan mee betaalt, nou, dan vind ik het nog steeds super lief dat hij dat doet hoor, er aan denkt om iets voor me te kopen.eens !
haha ja Oriane, ik denk dat iedereen gewoon zelf moet kijken wat het beste voor hem/haar is. Als jij inderdaad voor 4500 euro gaat shoppen dan snap ik dat je partner dat minder fijn vindt (zacht uitgedrukt). Maar ik weet van mezelf dat ik dat niet doe, of ik nu mijn eigen geld heb of alles samen met partner zou hebben, ik zal nooit 4500 euro, of zelfs maar de helft of een kwart daarvan, uitgeven aan kleding (of aan andere dingen). En ook al zouden man en ik een aparte rekening hebben, en hij zou 4500 euro uitgeven aan kleding, dan zou ik dat nog steeds niet grappig vinden. Ik vind gewoon dat als je samen bent je ook best samen van elkaars geld mag genieten. Dus jullie kunnen dan toch ook die 4500 euro gebruiken om een mooie reis te maken, of het geld apart zetten voor als er eventueel kinderen komen, of om meubels te kopen, of om een verbouwing aan je huis te doen etc. Maar goed, dat ben ik, en ik ben gewend dat zijn geld mijn geld is. Man en ik zijn al ruim 10 jaar samen en hebben nog nooit woorden gehad over ons geld, nooit verwijten naar elkaar dat iemand te veel uitgeeft.
En wat betreft cadeautjes kopen voor elkaar. Het gaat toch niet alleen om het geld??? Als ik een cadeautje voor mijn man koop, betaald van de gezamenlijke rekening, dan gaat het er toch ook om dat ik er tijd in stop om iets leuks/liefs voor mijn man te kopen? Het is dan toch niet zo dat hij zegt: oh, ik hoef het niet, want ik heb het zelf betaald? Het gaat toch om het gebaar? Als ik bloemen van mijn man zou krijgen (gebeurt niet gek vaak haha) en ik heb daar dus in feite ook aan mee betaalt, nou, dan vind ik het nog steeds super lief dat hij dat doet hoor, er aan denkt om iets voor me te kopen.eens !
donderdag 1 december 2011 om 13:55
quote:droid schreef op 01 december 2011 @ 13:47:
[...]
Ik ook niet!
Het is maar waar je behoefte aan hebt, ik hoef niet met een vriendin naar Rome oid en andere grote uitgaven...je deelt je leven samen, waarom zou het een probleem zijn om dan even te overleggen over die grote uitgave?
En dan is het in mijn relatie nog steeds zo dat we aardig op één lijn liggen en mocht één van ons iets graag willen, dan gunnen we elkaar dat...
Wat ik me weleens afvraagd heb, hoe zit het als er kinderen komen, wordt daar dan ook een gepast bedrag voor gestort? Of komt er een 'voor het kind' rekening?
Misschien is er nog een optie die ik niet zie?nope .. de kinderen gaat ook "af" van de gezamenlijke hier..
[...]
Ik ook niet!
Het is maar waar je behoefte aan hebt, ik hoef niet met een vriendin naar Rome oid en andere grote uitgaven...je deelt je leven samen, waarom zou het een probleem zijn om dan even te overleggen over die grote uitgave?
En dan is het in mijn relatie nog steeds zo dat we aardig op één lijn liggen en mocht één van ons iets graag willen, dan gunnen we elkaar dat...
Wat ik me weleens afvraagd heb, hoe zit het als er kinderen komen, wordt daar dan ook een gepast bedrag voor gestort? Of komt er een 'voor het kind' rekening?
Misschien is er nog een optie die ik niet zie?nope .. de kinderen gaat ook "af" van de gezamenlijke hier..
donderdag 1 december 2011 om 13:56
Vraag aan de mensen die het gevoel hebben dat ze verantwoording moeten afleggen: heb je dan ook het gevoel dat die jas/tas/schoenen die je koopt eigenlijk volledig overbodig zijn en dat je partner er commentaar op zou hebben als je zoiets koopt?
Ik denk namelijk dat alles op 1 hoop gooien heel goed werkt als je beiden hetzelfde idee hebt over hoe je je beschikbare inkomen wilt besteden. Als je daarbij op 1 lijn ligt zul je namelijk niet snel zo maar iets moeten "verantwoorden" want dan zal de ander ook van mening zijn dat die nieuwe tas inderdaad een prima uitgave is.
@Oriane: jij en je partner hebben volgens mij allebei een prima inkomen, jou partner weet toch ook dat jij daar behoorlijk wat van hebt ingebracht, vind hij het echt een probleem als jij dat geld weer uitgeeft?
@Oki: om ook on topic te blijven. Volgens mij is er geen juiste manier om iets te doen, er is een manier waarbij jullie allebei blij zijn en dat is voor julie waarschijnlijk de beste manier. Probeer goed met je vriend te praten over het waarom dan kom je daarna vast wel op een goede manier uit. Waarom hebben jullie ooit voor bruto bedragen gekozen? Waarom vindt jij dat de beste optie.
Vriend en ik hebben overigens gekozen voor (zolang hij studeert) hij stort alles op de gezamenlijk rekening wat hij anders kwijt zou zijn aan de posten die we betalen van de gezamenlijke rekening, ik stort bij zodat we goed kunnen leven. Hij is hetzelfde kwijt als eerder (kost hem dus geen geld om samen te wonen) ik ben iets minder kwijt. Als hij straks ook werkt doen we Netto inkomen-extra bijdrage pensioenvoorziening-aflossing studieschuld = rekenbedrag. Het rekenbedrag zullen we naar rato inleggen. We wonen nu een paar maanden samen en merken steeds meer dat onze ideeen over het uitgeven van geld op 1 lijn zitten dus alles op een grote hoop is ook best realistisch.
Ik denk namelijk dat alles op 1 hoop gooien heel goed werkt als je beiden hetzelfde idee hebt over hoe je je beschikbare inkomen wilt besteden. Als je daarbij op 1 lijn ligt zul je namelijk niet snel zo maar iets moeten "verantwoorden" want dan zal de ander ook van mening zijn dat die nieuwe tas inderdaad een prima uitgave is.
@Oriane: jij en je partner hebben volgens mij allebei een prima inkomen, jou partner weet toch ook dat jij daar behoorlijk wat van hebt ingebracht, vind hij het echt een probleem als jij dat geld weer uitgeeft?
@Oki: om ook on topic te blijven. Volgens mij is er geen juiste manier om iets te doen, er is een manier waarbij jullie allebei blij zijn en dat is voor julie waarschijnlijk de beste manier. Probeer goed met je vriend te praten over het waarom dan kom je daarna vast wel op een goede manier uit. Waarom hebben jullie ooit voor bruto bedragen gekozen? Waarom vindt jij dat de beste optie.
Vriend en ik hebben overigens gekozen voor (zolang hij studeert) hij stort alles op de gezamenlijk rekening wat hij anders kwijt zou zijn aan de posten die we betalen van de gezamenlijke rekening, ik stort bij zodat we goed kunnen leven. Hij is hetzelfde kwijt als eerder (kost hem dus geen geld om samen te wonen) ik ben iets minder kwijt. Als hij straks ook werkt doen we Netto inkomen-extra bijdrage pensioenvoorziening-aflossing studieschuld = rekenbedrag. Het rekenbedrag zullen we naar rato inleggen. We wonen nu een paar maanden samen en merken steeds meer dat onze ideeen over het uitgeven van geld op 1 lijn zitten dus alles op een grote hoop is ook best realistisch.
donderdag 1 december 2011 om 14:13
quote:Kaaaaaaaatje schreef op 01 december 2011 @ 13:56:
@Oriane: jij en je partner hebben volgens mij allebei een prima inkomen, jou partner weet toch ook dat jij daar behoorlijk wat van hebt ingebracht, vind hij het echt een probleem als jij dat geld weer uitgeeft?
Ik kan niet voor Oriane spreken, maar hoe het voor mij werkt: het gaat er niet om dat een van ons er een probleem mee zou hebben als de ander geld uitgeeft wat door ons samen (of zelfs door de ander) is verdiend. Het gaat erom dat ik ten allen tijde financieel zelfstandig wil blijven, en mijn eigen boontjes wil kunnen blijven doppen. Ongeacht wat mijn partner doet. Als ik spaar, dan is dat mijn geld. Dat ik daar vervolgens zelf voor kies om samen met mijn man leuke dingen van te doen maakt niet uit, dat is mijn eigen keuze. We zijn samen, en dan kunnen we ook best wel samen genieten van mijn/zijn/ons geld. Maar niet omdat we geen andere opties hebben! Ik wil niet, zoals in een vorige relatie, jarenlang spaarzaam zijn, en vervolgens bij het uit elkaar gaan de helft van mijn gespaarde geld afstaan aan mijn ex, die al die jaren zijn volledige salaris opgeblowd en opgezopen had. Dat is zuur hoor, als je je met bloed, zweet en tranen bij elkaar gesprokkelde spaargeld moet afstaan aan iemand die nog geen stuiver wilde sparen!
Nu zou dat niet meer kunnen gebeuren. Als mijn man geld wil verbrassen: prima. Maar dat is dan wel zijn eigen geld, niet het mijne (al staat mijn huidige man er precies zo tegenover als ik, we gaan op dezelfde manier met geld om, en zijn net zo spaarzaam, dus al die voorzorgsmaatregelen zijn misschien wel overbodig, maar hey, better safe than sorry!). Ik ben niet meer zo naïef als vroeger, ik heb geleerd van mijn fouten. En nee, dat klinkt dan misschien niet zo romantisch als alles op 1 hoop gooien, maar het is wel verstandiger.
En in de praktijk werkt dat natuurlijk helemaal niet zo strikt; de ene keer betaalt hij eens wat meer, de andere keer ik. Ik vind het in ieder geval prettig om over mijn eigen geld te kunnen beschikken en niet afhankelijk te zijn van wie dan ook. Dat geeft een groot gevoel van vrijheid.
@Oriane: jij en je partner hebben volgens mij allebei een prima inkomen, jou partner weet toch ook dat jij daar behoorlijk wat van hebt ingebracht, vind hij het echt een probleem als jij dat geld weer uitgeeft?
Ik kan niet voor Oriane spreken, maar hoe het voor mij werkt: het gaat er niet om dat een van ons er een probleem mee zou hebben als de ander geld uitgeeft wat door ons samen (of zelfs door de ander) is verdiend. Het gaat erom dat ik ten allen tijde financieel zelfstandig wil blijven, en mijn eigen boontjes wil kunnen blijven doppen. Ongeacht wat mijn partner doet. Als ik spaar, dan is dat mijn geld. Dat ik daar vervolgens zelf voor kies om samen met mijn man leuke dingen van te doen maakt niet uit, dat is mijn eigen keuze. We zijn samen, en dan kunnen we ook best wel samen genieten van mijn/zijn/ons geld. Maar niet omdat we geen andere opties hebben! Ik wil niet, zoals in een vorige relatie, jarenlang spaarzaam zijn, en vervolgens bij het uit elkaar gaan de helft van mijn gespaarde geld afstaan aan mijn ex, die al die jaren zijn volledige salaris opgeblowd en opgezopen had. Dat is zuur hoor, als je je met bloed, zweet en tranen bij elkaar gesprokkelde spaargeld moet afstaan aan iemand die nog geen stuiver wilde sparen!
Nu zou dat niet meer kunnen gebeuren. Als mijn man geld wil verbrassen: prima. Maar dat is dan wel zijn eigen geld, niet het mijne (al staat mijn huidige man er precies zo tegenover als ik, we gaan op dezelfde manier met geld om, en zijn net zo spaarzaam, dus al die voorzorgsmaatregelen zijn misschien wel overbodig, maar hey, better safe than sorry!). Ik ben niet meer zo naïef als vroeger, ik heb geleerd van mijn fouten. En nee, dat klinkt dan misschien niet zo romantisch als alles op 1 hoop gooien, maar het is wel verstandiger.
En in de praktijk werkt dat natuurlijk helemaal niet zo strikt; de ene keer betaalt hij eens wat meer, de andere keer ik. Ik vind het in ieder geval prettig om over mijn eigen geld te kunnen beschikken en niet afhankelijk te zijn van wie dan ook. Dat geeft een groot gevoel van vrijheid.
donderdag 1 december 2011 om 14:18
quote:poldervrouw schreef op 01 december 2011 @ 13:31:
[...]
ik leg nooit veranwoording af over wat ik koop en hij ook niet. Over echt dure dingen (tv ofzo) overleggen we uiteraard en komen we sowieso samen op het idee om iets nieuws te kopen.. Als ik een kado voor hem koop van de gezamenlijke rekening is dat ook echt van mezelf voor hem.. wat een onzin dat dit dan niet echt vanmezelf zou zijn.. mijn deel van mijn inkomen zit daar toch ook in ?
Wij hebben een normaal inkomen, gemiddeld denk ik wel.. en we leven er netjes van.. we zijn met zijn 5-en dus keuzes maken is dan wel zo handig..
Het gaat mij ook niet zozeer om verantwoording af te leggen, maar dat ik niet hoef te overleggen of we iets kunnen betalen of niet. Als we al het geld delen dan is dat ook afhankelijk van zijn plannen.
Stel we hebben die maand 200 euro over als zakgeld, ik wil een nieuwe outfit a 150 euro en hij wil iets anders kopen van 75 euro. Op zich hebben we genoeg geld voor 1 van die dingen, maar niet beide, dus moeten we gaan overleggen wat we doen.
Ik vind het dan gewoon veel prettiger om te zien dat ik 100 euro heb en dus geen outfit van 150 euro kan kopen of dat ik wacht tot volgende maand en wat extra spaar.
Ipv bijv te zeggen nou dan kopen we deze maand jouw ding, maar dan mag je verder niets meer uitgeven wat de rest moeten we sparen voor mij voor volgende maand.
En natuurlijk gaat het bij cadeautjes ook om het gebaard, maar ik vind het ook leuk om iets dat echt van mezelf is aan hem te geven.
Ben het verder met kaaatje eens dat alles op 1 stapel niet perse slecht/afhankelijk/dom is, maar ik voel me er niet lekker bij.
Ik vind het op deze manier overzichtelijker en krijg geen rot gevoel als vriend (of ik) het een maand wat zuiniger aan moet doen, omdat ik iets wil kopen.
[...]
ik leg nooit veranwoording af over wat ik koop en hij ook niet. Over echt dure dingen (tv ofzo) overleggen we uiteraard en komen we sowieso samen op het idee om iets nieuws te kopen.. Als ik een kado voor hem koop van de gezamenlijke rekening is dat ook echt van mezelf voor hem.. wat een onzin dat dit dan niet echt vanmezelf zou zijn.. mijn deel van mijn inkomen zit daar toch ook in ?
Wij hebben een normaal inkomen, gemiddeld denk ik wel.. en we leven er netjes van.. we zijn met zijn 5-en dus keuzes maken is dan wel zo handig..
Het gaat mij ook niet zozeer om verantwoording af te leggen, maar dat ik niet hoef te overleggen of we iets kunnen betalen of niet. Als we al het geld delen dan is dat ook afhankelijk van zijn plannen.
Stel we hebben die maand 200 euro over als zakgeld, ik wil een nieuwe outfit a 150 euro en hij wil iets anders kopen van 75 euro. Op zich hebben we genoeg geld voor 1 van die dingen, maar niet beide, dus moeten we gaan overleggen wat we doen.
Ik vind het dan gewoon veel prettiger om te zien dat ik 100 euro heb en dus geen outfit van 150 euro kan kopen of dat ik wacht tot volgende maand en wat extra spaar.
Ipv bijv te zeggen nou dan kopen we deze maand jouw ding, maar dan mag je verder niets meer uitgeven wat de rest moeten we sparen voor mij voor volgende maand.
En natuurlijk gaat het bij cadeautjes ook om het gebaard, maar ik vind het ook leuk om iets dat echt van mezelf is aan hem te geven.
Ben het verder met kaaatje eens dat alles op 1 stapel niet perse slecht/afhankelijk/dom is, maar ik voel me er niet lekker bij.
Ik vind het op deze manier overzichtelijker en krijg geen rot gevoel als vriend (of ik) het een maand wat zuiniger aan moet doen, omdat ik iets wil kopen.
donderdag 1 december 2011 om 14:22
quote:yvonjaspers schreef op 01 december 2011 @ 14:13:
[...]
Ik kan niet voor Oriane spreken, maar hoe het voor mij werkt: het gaat er niet om dat een van ons er een probleem mee zou hebben als de ander geld uitgeeft wat door ons samen (of zelfs door de ander) is verdiend. Het gaat erom dat ik ten allen tijde financieel zelfstandig wil blijven, en mijn eigen boontjes wil kunnen blijven doppen. Ongeacht wat mijn partner doet. Als ik spaar, dan is dat mijn geld. Dat ik daar vervolgens zelf voor kies om samen met mijn man leuke dingen van te doen maakt niet uit, dat is mijn eigen keuze. We zijn samen, en dan kunnen we ook best wel samen genieten van mijn/zijn/ons geld. Maar niet omdat we geen andere opties hebben! Ik wil niet, zoals in een vorige relatie, jarenlang spaarzaam zijn, en vervolgens bij het uit elkaar gaan de helft van mijn gespaarde geld afstaan aan mijn ex, die al die jaren zijn volledige salaris opgeblowd en opgezopen had. Dat is zuur hoor, als je je met bloed, zweet en tranen bij elkaar gesprokkelde spaargeld moet afstaan aan iemand die nog geen stuiver wilde sparen!
Nu zou dat niet meer kunnen gebeuren. Als mijn man geld wil verbrassen: prima. Maar dat is dan wel zijn eigen geld, niet het mijne (al staat mijn huidige man er precies zo tegenover als ik, we gaan op dezelfde manier met geld om, en zijn net zo spaarzaam, dus al die voorzorgsmaatregelen zijn misschien wel overbodig, maar hey, better safe than sorry!). Ik ben niet meer zo naïef als vroeger, ik heb geleerd van mijn fouten. En nee, dat klinkt dan misschien niet zo romantisch als alles op 1 hoop gooien, maar het is wel verstandiger.
En in de praktijk werkt dat natuurlijk helemaal niet zo strikt; de ene keer betaalt hij eens wat meer, de andere keer ik. Ik vind het in ieder geval prettig om over mijn eigen geld te kunnen beschikken en niet afhankelijk te zijn van wie dan ook. Dat geeft een groot gevoel van vrijheid.
Dat dus.
Thanks, scheelt mij een lap tekst.
[...]
Ik kan niet voor Oriane spreken, maar hoe het voor mij werkt: het gaat er niet om dat een van ons er een probleem mee zou hebben als de ander geld uitgeeft wat door ons samen (of zelfs door de ander) is verdiend. Het gaat erom dat ik ten allen tijde financieel zelfstandig wil blijven, en mijn eigen boontjes wil kunnen blijven doppen. Ongeacht wat mijn partner doet. Als ik spaar, dan is dat mijn geld. Dat ik daar vervolgens zelf voor kies om samen met mijn man leuke dingen van te doen maakt niet uit, dat is mijn eigen keuze. We zijn samen, en dan kunnen we ook best wel samen genieten van mijn/zijn/ons geld. Maar niet omdat we geen andere opties hebben! Ik wil niet, zoals in een vorige relatie, jarenlang spaarzaam zijn, en vervolgens bij het uit elkaar gaan de helft van mijn gespaarde geld afstaan aan mijn ex, die al die jaren zijn volledige salaris opgeblowd en opgezopen had. Dat is zuur hoor, als je je met bloed, zweet en tranen bij elkaar gesprokkelde spaargeld moet afstaan aan iemand die nog geen stuiver wilde sparen!
Nu zou dat niet meer kunnen gebeuren. Als mijn man geld wil verbrassen: prima. Maar dat is dan wel zijn eigen geld, niet het mijne (al staat mijn huidige man er precies zo tegenover als ik, we gaan op dezelfde manier met geld om, en zijn net zo spaarzaam, dus al die voorzorgsmaatregelen zijn misschien wel overbodig, maar hey, better safe than sorry!). Ik ben niet meer zo naïef als vroeger, ik heb geleerd van mijn fouten. En nee, dat klinkt dan misschien niet zo romantisch als alles op 1 hoop gooien, maar het is wel verstandiger.
En in de praktijk werkt dat natuurlijk helemaal niet zo strikt; de ene keer betaalt hij eens wat meer, de andere keer ik. Ik vind het in ieder geval prettig om over mijn eigen geld te kunnen beschikken en niet afhankelijk te zijn van wie dan ook. Dat geeft een groot gevoel van vrijheid.
Dat dus.
Thanks, scheelt mij een lap tekst.
donderdag 1 december 2011 om 14:25
quote:Missprincesa schreef op 01 december 2011 @ 14:18:
Ik vind het dan gewoon veel prettiger om te zien dat ik 100 euro heb en dus geen outfit van 150 euro kan kopen of dat ik wacht tot volgende maand en wat extra spaar.
Ipv bijv te zeggen nou dan kopen we deze maand jouw ding, maar dan mag je verder niets meer uitgeven wat de rest moeten we sparen voor mij voor volgende maand.
Precies! En ik kan me zelfs voorstellen dat als dat vaker gebeurt partners vraagtekens zouden kunnen gaan stellen bij de uitgaves van de ander. 'Moet je nou alweer nieuwe laarzen, je hebt nog twee paar in de kast staan!' 'Wil je nou alweer een nieuwe lens voor je camera kopen, die dingen zijn hartstikke duur!;'
Er is hier een keer een topic geweest over het verzwijgen van aankopen voor je partner, of het liegen over de prijs van dure aankopen. Ik schrok er gewoon van hoeveel vrouwen het normaal lijken te vinden om te liegen over zoiets. Dat is bij ons niet nodig; als hij iets een belachelijke, dure of overbodige aankoop vindt; jammer dan, ik heb het zelf betaald. En andersom geldt dat net zo goed natuurlijk.
Ik vind het dan gewoon veel prettiger om te zien dat ik 100 euro heb en dus geen outfit van 150 euro kan kopen of dat ik wacht tot volgende maand en wat extra spaar.
Ipv bijv te zeggen nou dan kopen we deze maand jouw ding, maar dan mag je verder niets meer uitgeven wat de rest moeten we sparen voor mij voor volgende maand.
Precies! En ik kan me zelfs voorstellen dat als dat vaker gebeurt partners vraagtekens zouden kunnen gaan stellen bij de uitgaves van de ander. 'Moet je nou alweer nieuwe laarzen, je hebt nog twee paar in de kast staan!' 'Wil je nou alweer een nieuwe lens voor je camera kopen, die dingen zijn hartstikke duur!;'
Er is hier een keer een topic geweest over het verzwijgen van aankopen voor je partner, of het liegen over de prijs van dure aankopen. Ik schrok er gewoon van hoeveel vrouwen het normaal lijken te vinden om te liegen over zoiets. Dat is bij ons niet nodig; als hij iets een belachelijke, dure of overbodige aankoop vindt; jammer dan, ik heb het zelf betaald. En andersom geldt dat net zo goed natuurlijk.
donderdag 1 december 2011 om 14:55
quote:tulpje21 schreef op 01 december 2011 @ 13:43:
haha ja Oriane, ik denk dat iedereen gewoon zelf moet kijken wat het beste voor hem/haar is. Als jij inderdaad voor 4500 euro gaat shoppen dan snap ik dat je partner dat minder fijn vindt (zacht uitgedrukt). Maar ik weet van mezelf dat ik dat niet doe, of ik nu mijn eigen geld heb of alles samen met partner zou hebben, ik zal nooit 4500 euro, of zelfs maar de helft of een kwart daarvan, uitgeven aan kleding (of aan andere dingen). En ook al zouden man en ik een aparte rekening hebben, en hij zou 4500 euro uitgeven aan kleding, dan zou ik dat nog steeds niet grappig vinden. Ik vind gewoon dat als je samen bent je ook best samen van elkaars geld mag genieten. Dus jullie kunnen dan toch ook die 4500 euro gebruiken om een mooie reis te maken, of het geld apart zetten voor als er eventueel kinderen komen, of om meubels te kopen, of om een verbouwing aan je huis te doen etc. Maar goed, dat ben ik, en ik ben gewend dat zijn geld mijn geld is. Man en ik zijn al ruim 10 jaar samen en hebben nog nooit woorden gehad over ons geld, nooit verwijten naar elkaar dat iemand te veel uitgeeft.
En wat betreft cadeautjes kopen voor elkaar. Het gaat toch niet alleen om het geld??? Als ik een cadeautje voor mijn man koop, betaald van de gezamenlijke rekening, dan gaat het er toch ook om dat ik er tijd in stop om iets leuks/liefs voor mijn man te kopen? Het is dan toch niet zo dat hij zegt: oh, ik hoef het niet, want ik heb het zelf betaald? Het gaat toch om het gebaar? Als ik bloemen van mijn man zou krijgen (gebeurt niet gek vaak haha) en ik heb daar dus in feite ook aan mee betaalt, nou, dan vind ik het nog steeds super lief dat hij dat doet hoor, er aan denkt om iets voor me te kopen.eens
haha ja Oriane, ik denk dat iedereen gewoon zelf moet kijken wat het beste voor hem/haar is. Als jij inderdaad voor 4500 euro gaat shoppen dan snap ik dat je partner dat minder fijn vindt (zacht uitgedrukt). Maar ik weet van mezelf dat ik dat niet doe, of ik nu mijn eigen geld heb of alles samen met partner zou hebben, ik zal nooit 4500 euro, of zelfs maar de helft of een kwart daarvan, uitgeven aan kleding (of aan andere dingen). En ook al zouden man en ik een aparte rekening hebben, en hij zou 4500 euro uitgeven aan kleding, dan zou ik dat nog steeds niet grappig vinden. Ik vind gewoon dat als je samen bent je ook best samen van elkaars geld mag genieten. Dus jullie kunnen dan toch ook die 4500 euro gebruiken om een mooie reis te maken, of het geld apart zetten voor als er eventueel kinderen komen, of om meubels te kopen, of om een verbouwing aan je huis te doen etc. Maar goed, dat ben ik, en ik ben gewend dat zijn geld mijn geld is. Man en ik zijn al ruim 10 jaar samen en hebben nog nooit woorden gehad over ons geld, nooit verwijten naar elkaar dat iemand te veel uitgeeft.
En wat betreft cadeautjes kopen voor elkaar. Het gaat toch niet alleen om het geld??? Als ik een cadeautje voor mijn man koop, betaald van de gezamenlijke rekening, dan gaat het er toch ook om dat ik er tijd in stop om iets leuks/liefs voor mijn man te kopen? Het is dan toch niet zo dat hij zegt: oh, ik hoef het niet, want ik heb het zelf betaald? Het gaat toch om het gebaar? Als ik bloemen van mijn man zou krijgen (gebeurt niet gek vaak haha) en ik heb daar dus in feite ook aan mee betaalt, nou, dan vind ik het nog steeds super lief dat hij dat doet hoor, er aan denkt om iets voor me te kopen.eens
donderdag 1 december 2011 om 15:01
Het zou wel aan mij liggen maar ik kan aan onze administratie zien of ik iets kan kopen of niet. We hebben spaargeld (echt niet gek veel hoor) dus als er eens een maand extra duur is doordat we beide een dure aankoop doen is er echt niets aan de hand.
Het geld voor de boodschappen wordt trouwens elke maand automatisch op een aparte boodschappen rekening gezet. Dat vinden we fijn voor het overzicht.
Ik denk dat problemen met alles op één hoop gooien alleen voor komen wanneer je niet op één lijn zit hierbij.
Het geld voor de boodschappen wordt trouwens elke maand automatisch op een aparte boodschappen rekening gezet. Dat vinden we fijn voor het overzicht.
Ik denk dat problemen met alles op één hoop gooien alleen voor komen wanneer je niet op één lijn zit hierbij.
donderdag 1 december 2011 om 15:18
quote:yvonjaspers schreef op 01 december 2011 @ 14:25:
[...]
Precies! En ik kan me zelfs voorstellen dat als dat vaker gebeurt partners vraagtekens zouden kunnen gaan stellen bij de uitgaves van de ander. 'Moet je nou alweer nieuwe laarzen, je hebt nog twee paar in de kast staan!' 'Wil je nou alweer een nieuwe lens voor je camera kopen, die dingen zijn hartstikke duur!;'
Er is hier een keer een topic geweest over het verzwijgen van aankopen voor je partner, of het liegen over de prijs van dure aankopen. Ik schrok er gewoon van hoeveel vrouwen het normaal lijken te vinden om te liegen over zoiets. Dat is bij ons niet nodig; als hij iets een belachelijke, dure of overbodige aankoop vindt; jammer dan, ik heb het zelf betaald. En andersom geldt dat net zo goed natuurlijk.
Ik snap je verhaal wel, als je zoiets met een ex meemaakt dan ben je de volgende keer gewoon voorzichtiger. Wat dat betreft is het wellicht niet verstandig wat ik doe, maar ik ga er gewoon echt niet vanuit dat wij uit elkaar gaan. In onze families is er niemand die gescheiden is, bij onze vrienden en hun familie ook niet. Ben 10 jaar samen met man, gaat allemaal perfect, onlangs kindje samen gekregen. Ik weet dat het geen garantie is hoor, je weet nooit hoe het loopt, maar wij gaan er nu in ieder geval vanuit dat wij samen blijven en dat het geld best op 1 hoop kan. Mocht het toch fout gaan dan zien we het wel, dan zal het geld wel in 2en gedeeld worden ofzo. Het geld dat we nu hebben hebben we samen gespaard, het is niet zo dat er nog heel veel spaargeld van man bij zit van toen hij nog single was. We zijn allebei begonnen met hetzelfde 'startbedrag'. En geld opzuipen of blowen doet hij niet gelukkig. Ik zie dat hij net als ik verstandig om gaat met het geld.
En wat ik al eerder zei, het lijkt wel dat als je je eigen geld hebt, je daar dus mee kan doen wat je zelf wil. Maar hebben jullie dan ook nog een bedrag wat jullie samen sparen? Dat is dan toch niet veel meer denk ik? Wij sparen dus samen en van dat geld, tja, daar kunnen we ons huis van opknappen (zitten aan een aanbouw te denken), of we gaan ervan op vakantie, of we zetten wat apart voor onze dochter. En verder vind ik het gewoon fijn om spaargeld te hebben, als iets kapot gaat dat je het gelijk kan vervangen en niet in de stress hoeft te zitten. Dus ik zou het dan helemaal niet fijn vinden als de vaste lasten betaald zijn en man geeft de rest allemaal uit aan gadgets enzo. Ik heb liever dat hij dat dan gewoon spaart. Natuurlijk mag je wel eens wat leuks voor jezelf kopen en je hoeft niet alles te sparen, maar als ik de reacties hier lees lijkt het af en toe wel alsof iedereen dan zijn eigen geld allemaal maar zo uitgeeft. Om even bij je voorbeeld te blijven: ook al zou ik mijn eigen geld hebben, als ik dan laarzen koop terwijl ik nog 2 paar heb staan, dan kan man toch alsnog zeggen: moet je nou weeral laarzen kopen? Ja, maar het is mijn eigen geld. Tja, maar dan nog kan je toch woorden hebben omdat hij het onzin vindt dat je weer al laarzen koopt?
[...]
Precies! En ik kan me zelfs voorstellen dat als dat vaker gebeurt partners vraagtekens zouden kunnen gaan stellen bij de uitgaves van de ander. 'Moet je nou alweer nieuwe laarzen, je hebt nog twee paar in de kast staan!' 'Wil je nou alweer een nieuwe lens voor je camera kopen, die dingen zijn hartstikke duur!;'
Er is hier een keer een topic geweest over het verzwijgen van aankopen voor je partner, of het liegen over de prijs van dure aankopen. Ik schrok er gewoon van hoeveel vrouwen het normaal lijken te vinden om te liegen over zoiets. Dat is bij ons niet nodig; als hij iets een belachelijke, dure of overbodige aankoop vindt; jammer dan, ik heb het zelf betaald. En andersom geldt dat net zo goed natuurlijk.
Ik snap je verhaal wel, als je zoiets met een ex meemaakt dan ben je de volgende keer gewoon voorzichtiger. Wat dat betreft is het wellicht niet verstandig wat ik doe, maar ik ga er gewoon echt niet vanuit dat wij uit elkaar gaan. In onze families is er niemand die gescheiden is, bij onze vrienden en hun familie ook niet. Ben 10 jaar samen met man, gaat allemaal perfect, onlangs kindje samen gekregen. Ik weet dat het geen garantie is hoor, je weet nooit hoe het loopt, maar wij gaan er nu in ieder geval vanuit dat wij samen blijven en dat het geld best op 1 hoop kan. Mocht het toch fout gaan dan zien we het wel, dan zal het geld wel in 2en gedeeld worden ofzo. Het geld dat we nu hebben hebben we samen gespaard, het is niet zo dat er nog heel veel spaargeld van man bij zit van toen hij nog single was. We zijn allebei begonnen met hetzelfde 'startbedrag'. En geld opzuipen of blowen doet hij niet gelukkig. Ik zie dat hij net als ik verstandig om gaat met het geld.
En wat ik al eerder zei, het lijkt wel dat als je je eigen geld hebt, je daar dus mee kan doen wat je zelf wil. Maar hebben jullie dan ook nog een bedrag wat jullie samen sparen? Dat is dan toch niet veel meer denk ik? Wij sparen dus samen en van dat geld, tja, daar kunnen we ons huis van opknappen (zitten aan een aanbouw te denken), of we gaan ervan op vakantie, of we zetten wat apart voor onze dochter. En verder vind ik het gewoon fijn om spaargeld te hebben, als iets kapot gaat dat je het gelijk kan vervangen en niet in de stress hoeft te zitten. Dus ik zou het dan helemaal niet fijn vinden als de vaste lasten betaald zijn en man geeft de rest allemaal uit aan gadgets enzo. Ik heb liever dat hij dat dan gewoon spaart. Natuurlijk mag je wel eens wat leuks voor jezelf kopen en je hoeft niet alles te sparen, maar als ik de reacties hier lees lijkt het af en toe wel alsof iedereen dan zijn eigen geld allemaal maar zo uitgeeft. Om even bij je voorbeeld te blijven: ook al zou ik mijn eigen geld hebben, als ik dan laarzen koop terwijl ik nog 2 paar heb staan, dan kan man toch alsnog zeggen: moet je nou weeral laarzen kopen? Ja, maar het is mijn eigen geld. Tja, maar dan nog kan je toch woorden hebben omdat hij het onzin vindt dat je weer al laarzen koopt?
donderdag 1 december 2011 om 15:21
@ Oriane Maar dat is puur uit jaloezie hoor, wou dat ik een keer kleren voor 4500 euro kon kopen....
Verder helemaal eens met Driewieler en Yvon, maar dat was al wel duidelijk denk ik.
En het is natuurlijk ook prima dat het voor iedereen anders goed werkt, maar gezien het aantal topics hier van gescheiden vrouwen die dankzij partner in de financiële problemen komen, verbaast het me alleen daarom al dat er zo veel mensen het 'op de grote hoop' principe toepassen.
Ik ben blij met hoe wij het doen, want wij worden het nooit 100% eens over onze financiën. Hij koopt bijvoorbeeld ook veel duurdere kado's voor familie dan dat ik nodig vind, al koop ik dan weer vaker een kleiner kado. Overigens doen we dat sinds kort tóch van gezamenlijk geld, maar daar is heel wat tijd overheen gegaan...
Verder helemaal eens met Driewieler en Yvon, maar dat was al wel duidelijk denk ik.
En het is natuurlijk ook prima dat het voor iedereen anders goed werkt, maar gezien het aantal topics hier van gescheiden vrouwen die dankzij partner in de financiële problemen komen, verbaast het me alleen daarom al dat er zo veel mensen het 'op de grote hoop' principe toepassen.
Ik ben blij met hoe wij het doen, want wij worden het nooit 100% eens over onze financiën. Hij koopt bijvoorbeeld ook veel duurdere kado's voor familie dan dat ik nodig vind, al koop ik dan weer vaker een kleiner kado. Overigens doen we dat sinds kort tóch van gezamenlijk geld, maar daar is heel wat tijd overheen gegaan...
donderdag 1 december 2011 om 15:24
quote:tulpje21 schreef op 01 december 2011 @ 15:18:
[...]
En wat ik al eerder zei, het lijkt wel dat als je je eigen geld hebt, je daar dus mee kan doen wat je zelf wil. Maar hebben jullie dan ook nog een bedrag wat jullie samen sparen? Dat is dan toch niet veel meer denk ik? Wij sparen dus samen en van dat geld, tja, daar kunnen we ons huis van opknappen (zitten aan een aanbouw te denken), of we gaan ervan op vakantie, of we zetten wat apart voor onze dochter. En verder vind ik het gewoon fijn om spaargeld te hebben, als iets kapot gaat dat je het gelijk kan vervangen en niet in de stress hoeft te zitten. Dus ik zou het dan helemaal niet fijn vinden als de vaste lasten betaald zijn en man geeft de rest allemaal uit aan gadgets enzo. Ik heb liever dat hij dat dan gewoon spaart. Natuurlijk mag je wel eens wat leuks voor jezelf kopen en je hoeft niet alles te sparen, maar als ik de reacties hier lees lijkt het af en toe wel alsof iedereen dan zijn eigen geld allemaal maar zo uitgeeft. Om even bij je voorbeeld te blijven: ook al zou ik mijn eigen geld hebben, als ik dan laarzen koop terwijl ik nog 2 paar heb staan, dan kan man toch alsnog zeggen: moet je nou weeral laarzen kopen? Ja, maar het is mijn eigen geld. Tja, maar dan nog kan je toch woorden hebben omdat hij het onzin vindt dat je weer al laarzen koopt?
Tulpje, ik denk dat er sowieso een groot verschil is tussen stellen die wel of geen kinderen hebben. Tenminste, bij mij/ons is er wel het een en ander verandert financieel, sinds we een kind hebben. Nu sparen we bijna alleen nog maar samen, of ik moet nog gaan bezuinigen op het mij 'toebedeelde' kleedgeld, dan kan ik daar nog van sparen.
Zo lang wij samen kunnen doen wat wij willen, vind ik dat ik zo veel laarzen mag kopen als ik wil, en dan vind ik ook niet dat wij daar woorden over hoeven hebben (al mag man er best commentaar op geven). Maar het Samen is dus wel belangrijk, daar kijken we eerst naar.
[...]
En wat ik al eerder zei, het lijkt wel dat als je je eigen geld hebt, je daar dus mee kan doen wat je zelf wil. Maar hebben jullie dan ook nog een bedrag wat jullie samen sparen? Dat is dan toch niet veel meer denk ik? Wij sparen dus samen en van dat geld, tja, daar kunnen we ons huis van opknappen (zitten aan een aanbouw te denken), of we gaan ervan op vakantie, of we zetten wat apart voor onze dochter. En verder vind ik het gewoon fijn om spaargeld te hebben, als iets kapot gaat dat je het gelijk kan vervangen en niet in de stress hoeft te zitten. Dus ik zou het dan helemaal niet fijn vinden als de vaste lasten betaald zijn en man geeft de rest allemaal uit aan gadgets enzo. Ik heb liever dat hij dat dan gewoon spaart. Natuurlijk mag je wel eens wat leuks voor jezelf kopen en je hoeft niet alles te sparen, maar als ik de reacties hier lees lijkt het af en toe wel alsof iedereen dan zijn eigen geld allemaal maar zo uitgeeft. Om even bij je voorbeeld te blijven: ook al zou ik mijn eigen geld hebben, als ik dan laarzen koop terwijl ik nog 2 paar heb staan, dan kan man toch alsnog zeggen: moet je nou weeral laarzen kopen? Ja, maar het is mijn eigen geld. Tja, maar dan nog kan je toch woorden hebben omdat hij het onzin vindt dat je weer al laarzen koopt?
Tulpje, ik denk dat er sowieso een groot verschil is tussen stellen die wel of geen kinderen hebben. Tenminste, bij mij/ons is er wel het een en ander verandert financieel, sinds we een kind hebben. Nu sparen we bijna alleen nog maar samen, of ik moet nog gaan bezuinigen op het mij 'toebedeelde' kleedgeld, dan kan ik daar nog van sparen.
Zo lang wij samen kunnen doen wat wij willen, vind ik dat ik zo veel laarzen mag kopen als ik wil, en dan vind ik ook niet dat wij daar woorden over hoeven hebben (al mag man er best commentaar op geven). Maar het Samen is dus wel belangrijk, daar kijken we eerst naar.
