Geld & Recht
alle pijlers
traktaties op het werk/hebberigheid
zaterdag 12 oktober 2019 13:35
Naar aanleiding van een paar posts in het gierige acties-topic op deze pijler:
Traktaties op het werk. Ik vind ze leuk. Sommige mensen schijnen zich niet te kunnen beheersen wanneer er lekkers voor het grijpen ligt. Misschien kieperen ze wel een zak minimarsen in hun tas of schuiven ze de saucijzenbroodjes per twee naar binnen.
Andere mensen zeggen: ja, maar nu lust ik het niet, dus ik neem het mee naar huis, want dan lust ik het wel en feitelijk eet ik dan niets meer dan een ander. En weer andere mensen vinden daar dan weer van alles van.
Wat zijn jouw ervaringen met traktaties op je werk?
Traktaties op het werk. Ik vind ze leuk. Sommige mensen schijnen zich niet te kunnen beheersen wanneer er lekkers voor het grijpen ligt. Misschien kieperen ze wel een zak minimarsen in hun tas of schuiven ze de saucijzenbroodjes per twee naar binnen.
Andere mensen zeggen: ja, maar nu lust ik het niet, dus ik neem het mee naar huis, want dan lust ik het wel en feitelijk eet ik dan niets meer dan een ander. En weer andere mensen vinden daar dan weer van alles van.
Wat zijn jouw ervaringen met traktaties op je werk?
zaterdag 19 oktober 2019 12:03
Inderdaad tasje open, eten erin. Gewoon aan tafel, weliswaar niet boven op de tafel maar ook niet echt "stiekem".Ttroeteltje schreef: ↑19-10-2019 10:08In de tas? Of in een bakje?
Ik vraag me echt af hoe dan? Tas open, bakje er uit, eten er in, tas dicht? Temidden van iedereen? Ik zou echt flabbergasted zijn als ik het zou zien.
zaterdag 19 oktober 2019 12:09
In het snobistendorp waar ik woon doen de bakkers, slagers (ja ja twee van elk), kaasboer en de visboer goede zaken. Waar allerlei andere winkels (op=op, marskramer, big bazaar, kledingwinkels etc.) verdwijnen zitten zij jaren en jaren in het dorp.
Waar ik werk trakteert de ene wel en de ander niet. Het varieert wat er getrakteerd wordt, koekjes, mini repen, appeltaart, ijsjes, fruit (tijdens de hitte) of eigen baksels.
In de kantine hangt een digikrant en die hoest elke dag de jarigen van die maand op. Voor zover ik weet geen sociaal gemankeerde mensen met een fetisj voor traktaties.
zaterdag 19 oktober 2019 13:00
Vorige maand heb ik een bizarre situatie meegemaakt tijdens een traktatie.
Wanneer iemand van je team jarig is dan ben je gewoon welkom tijdens het traktatiemoment, is het iemand buiten je team dan ontvang je altijd een uitnodiging per mail, vuistregel is dus: Heb je geen uitnodiging als buitenstaander dan ben je niet welkom, dus als je op weg naar de printer, een groepje collega's ziet staan eten, dan roep je eet smakelijk en loop je door.
Nu was er dus een collega binnen mijn team jarig, en ze trakteerde in de middag op barra's, het waren nogal joekels, dus iedereen zat na 1 bara vol, er waren nog een stuk of 6 barra's over dus de jarige wilde deze mee naar huis nemen.
( nu komt het) een teammanager waar wij niks mee te maken hebben, loopt langs , ziet de barra's, en roept, oh hmmm ik ga gelijk er gelijk maar 1 nemen, is weer eens wat anders dan gebak, en al pratende heeft ze dus een bara gepakt en ingemeerd met chutney, dus mijn jarige collega zegt, eeeh mag ik aub zelf bepalen of ik jou een bara wil geven? Toen onstond een soort van discussie (echt heel ongemakkelijk) maar de bara hield ze wel in haar hand, het resultaat was dat ze gewoon wegkwam met die barra.
Ik heb me de ogen uit het hoofd geschaamd voor die teammanager, ik kan me ook helemaal niet voorstellen dat die bara heeft gesmaakt.
Wanneer iemand van je team jarig is dan ben je gewoon welkom tijdens het traktatiemoment, is het iemand buiten je team dan ontvang je altijd een uitnodiging per mail, vuistregel is dus: Heb je geen uitnodiging als buitenstaander dan ben je niet welkom, dus als je op weg naar de printer, een groepje collega's ziet staan eten, dan roep je eet smakelijk en loop je door.
Nu was er dus een collega binnen mijn team jarig, en ze trakteerde in de middag op barra's, het waren nogal joekels, dus iedereen zat na 1 bara vol, er waren nog een stuk of 6 barra's over dus de jarige wilde deze mee naar huis nemen.
( nu komt het) een teammanager waar wij niks mee te maken hebben, loopt langs , ziet de barra's, en roept, oh hmmm ik ga gelijk er gelijk maar 1 nemen, is weer eens wat anders dan gebak, en al pratende heeft ze dus een bara gepakt en ingemeerd met chutney, dus mijn jarige collega zegt, eeeh mag ik aub zelf bepalen of ik jou een bara wil geven? Toen onstond een soort van discussie (echt heel ongemakkelijk) maar de bara hield ze wel in haar hand, het resultaat was dat ze gewoon wegkwam met die barra.
Ik heb me de ogen uit het hoofd geschaamd voor die teammanager, ik kan me ook helemaal niet voorstellen dat die bara heeft gesmaakt.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
zaterdag 19 oktober 2019 13:10
Bijzonder als je het naar huis neemt, bij ons is er altijd wel wat te snaaien, als er geen taart is, is er wel snoep, of koeken, of andere dingen.
Maar dan eten we een keer samen, en wie daarna nog wil die gaat een tweede keer of in de middag en anders doen we het in de koelkast en dan eten we het de dag erna.
Bij vergaderingen hebben ze vaak broodjes en als daarvan over is, gaat de receptionist altijd een rondje door het bedrijf maken wie nog zin heeft.
Het is nog nooit in mijn hoofd opgekomen om het mee naar huis te nemen voor het thuisfront.
Maar dan eten we een keer samen, en wie daarna nog wil die gaat een tweede keer of in de middag en anders doen we het in de koelkast en dan eten we het de dag erna.
Bij vergaderingen hebben ze vaak broodjes en als daarvan over is, gaat de receptionist altijd een rondje door het bedrijf maken wie nog zin heeft.
Het is nog nooit in mijn hoofd opgekomen om het mee naar huis te nemen voor het thuisfront.
zaterdag 19 oktober 2019 13:13
Miskotto schreef: ↑19-10-2019 13:00Vorige maand heb ik een bizarre situatie meegemaakt tijdens een traktatie.
Wanneer iemand van je team jarig is dan ben je gewoon welkom tijdens het traktatiemoment, is het iemand buiten je team dan ontvang je altijd een uitnodiging per mail, vuistregel is dus: Heb je geen uitnodiging als buitenstaander dan ben je niet welkom, dus als je op weg naar de printer, een groepje collega's ziet staan eten, dan roep je eet smakelijk en loop je door.
Nu was er dus een collega binnen mijn team jarig, en ze trakteerde in de middag op barra's, het waren nogal joekels, dus iedereen zat na 1 bara vol, er waren nog een stuk of 6 barra's over dus de jarige wilde deze mee naar huis nemen.
( nu komt het) een teammanager waar wij niks mee te maken hebben, loopt langs , ziet de barra's, en roept, oh hmmm ik ga gelijk er gelijk maar 1 nemen, is weer eens wat anders dan gebak, en al pratende heeft ze dus een bara gepakt en ingemeerd met chutney, dus mijn jarige collega zegt, eeeh mag ik aub zelf bepalen of ik jou een bara wil geven? Toen onstond een soort van discussie (echt heel ongemakkelijk) maar de bara hield ze wel in haar hand, het resultaat was dat ze gewoon wegkwam met die barra.
Ik heb me de ogen uit het hoofd geschaamd voor die teammanager, ik kan me ook helemaal niet voorstellen dat die bara heeft gesmaakt.
Ik vind het vooral extreem schaamteloos om als jarige zo'n discussie aan te gaan, eigenlijk. Nee, niet netjes van die manager als dat de mores is, maar een discussie?! Op je werk?! Over een friggin' bara?! Gênant. Van beiden.
zaterdag 19 oktober 2019 13:27
Ik lust heel veel niet, omdat ik zulke verfijnde smaakpapillen heb dat ik elke smaak apart proef, dus er is altijd wel een papil die niet blij is.
En juist daarom hou ik van de 'eenvoudige' smaken, lekker veel en niet te ingewikkeld.
Als je alleen maar van 'betere' taart houdt heb je juist zeer onderontwikkelde smaakpapillen, die allerlei smaken niet eens waarnemen.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
zaterdag 19 oktober 2019 15:06
Dit verhaal herinner ik mij nog goed. De forummer had 's morgens bij de bakker twee taarten meegenomen. Eén was bestemd voor trakteren op het werk, en de andere was een gepersonaliseerde taart voor thuis. Om hem goed te houden had ze die zolang in de koelkast op het werk gezet.
Toen ze 's middags de taart uit de koelkast wilde halen was hij verdwenen. Een collega (of meerdere collega's, dat weet ik niet meer) had(den) een collega zien vertrekken met een gebaksdoos in haar handen op een veel vroeger tijdstip dan ze normaal gesproken naar huis ging. Toen de collega daar op werd aangesproken speelde ze de vermoorde onschuld. Ze dacht dat de taart 'over' was. Een gepersonaliseerde taart, dus met een foto of tekst erop. Nog helemaal heel. Een heel andere taart dan waarmee eerder getrakteerd was.
Forummer had daarop een klacht ingediend bij de manager (terecht, want het is gewoon diefstal) en die gaf uit lafheid de collega 'het voordeel van de twijfel'. Mogelijk was dit voor de forummer de druppel om een andere baan te zoeken, maar ik weet alleen nog dat die manager niet uitblonk in daadkrachtigheid en het liefst de weg van de minste weerstand koos.
En nu ik er wat langer over nadenk ... Volgens mij was de collega thuis gebeld met de vraag waarom ze de taart had meegenomen. En om zich in te dekken had ze toen een huilie-huilie-mail naar de manager gestuurd over het 'misverstand' en dat ze het zo erg vond dat forummer zo boos was. Maar de taart is ze niet gaan nabrengen. (Laatste alinea weet ik niet helemaal zeker).
Ik vind hier dingen van.
zaterdag 19 oktober 2019 15:35
Eens.JonathanStrange schreef: ↑19-10-2019 13:13Ik vind het vooral extreem schaamteloos om als jarige zo'n discussie aan te gaan, eigenlijk. Nee, niet netjes van die manager als dat de mores is, maar een discussie?! Op je werk?! Over een friggin' bara?! Gênant. Van beiden.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 19 oktober 2019 15:52
JonathanStrange schreef: ↑19-10-2019 13:13Ik vind het vooral extreem schaamteloos om als jarige zo'n discussie aan te gaan, eigenlijk. Nee, niet netjes van die manager als dat de mores is, maar een discussie?! Op je werk?! Over een friggin' bara?! Gênant. Van beiden.
Het ging niet meer om die bara, maar om de brutaliteit van de teammanager, ik zou zo een actie ook niet over mijn kant laten gaan, alleen zou ik die discussie niet aangaan, maar mededelen dat jij die bara direct terug legt.
Ben je nou helemaal?
Verder laat ik traktaties zoals Hem vlaai of gebak van de Marokaanse bakker, standaard aan me voorbijgaan, de kwaliteit laat te wensen over.
Ik neem vanaf Multivlaai , van Bohemen, Maison Kelder voor traktaties in die categorie, wil ik mijn goddelijke lijn wel op het spel zetten, maar met minder neem ik geen genoegen.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
zaterdag 19 oktober 2019 16:09
Wow. Ik ben blij dat ik niet met jouw team werk. Wat een onvriendelijkheid. Ik ben zo niet opgevoed, zelfs als iemand zich niet helemaal netjes gedraagt, zou iemand van mij gewoon zo'n ding mogen eten, hoor. Wat een kinderachtigheid.
zaterdag 19 oktober 2019 16:11
Iemand die een bara, of wat dan ook onverpakt, eenmaal vast heeft gepakt mag die traktatie stoppen waar geen lichtknopje is. Die hoef je toch zeker niet terug op je schaal?
Ik vermoed dat dit een principedingetje was voor die collega. Begrijpelijk, toch zou ik idd geen discussie aangaan. 1 gerichte treffende opmerking zou ik, mezelf kennende, wel maken.
Ik vermoed dat dit een principedingetje was voor die collega. Begrijpelijk, toch zou ik idd geen discussie aangaan. 1 gerichte treffende opmerking zou ik, mezelf kennende, wel maken.
zondag 20 oktober 2019 00:45
Pfff, daarom werk ik dus niet graag in een vrouwenteam. Wij kunnen zo vals zijn. Geef mij maar overwegend mannen of fifty-fifty.Raresnijboon schreef: ↑17-10-2019 23:14Hier ( vrouwenteam ) wordt alles wat teamgenoten eten met argusogen bekeken. Iets pikken van een ander zal simpelweg niet lukken omdat het direct opgemerkt zal worden. We werken nogal dicht op elkaar.
Er wordt regelmatig getrakteerd, ook door klanten. Er wordt dan nauwkeurig gelet op wat iedereen in zijn mond stopt. Is dat teveel in de ogen van de dames dan zal daar zeker een valse opmerking hier en daar over gemaakt worden. ( Uiteraard niet waar de persoon in kwestie bij is )
Verder houd ik ook wel van mijn collega's hoor. Welkom in een vrouwenteam![😁]()
Ik ben het levende bewijs dat je niet moet drinken om onnozel te doen.
zondag 20 oktober 2019 09:43
Als iemand dan wat terug zegt héb je toch discussie? Het was brutaal van die team manager, maar als ik het goed begreep had iedereen van het team al gesmuld. Waarom dan moeilijk doen? Ik neem sowieso dingen die ik mee breng om uit te delen niet meer terug naar huis. Moet iedereen natuurlijk zelf weten, maar ik zou het sop de kool niet waard vinden om daar stampij over te maken. Of Peter uit mij team nou een tweede hapje neemt, of Sarah die langsloopt en het er lekker uit vind zien, het zal wel.
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
zondag 20 oktober 2019 10:56
Eens hoor. Ik zou een beetje verbaasd zijn als de langskomende monteur of pakjesbezorger zomaar ineens een stuk van mijn traktatie-taart zou pakken, ik zou het nogal ongemanierd vinden, maar ik zou er niks van zeggen. En al helemaal geen scène laten ontstaan.
(Voordat ik weer beschuldigd word van zelf ongemanierd: meestal wordt mensen die toevallig langskomen gewoon gevraagd of ze ook wat willen, maar er zijn er wel eens mensen die de printer bijvullen oid die gewoon zelf in en uit lopen en dus niet bij iemand op bezoek zijn en daardoor niemand er aan denkt).
Bij collega’s die wel erg aan bepaalde leveranciers hangen zou ik overigens onmiddellijk een experimentje bedenken. Kroketten van verkeerde leverancier in de doos van de goede of zoiets. Als je gewoon niet van kroket houdt, prima, dan neem je nu waarschijnlijk ook niks. Maar als je puur om de herkomst loopt te snobben, vind je deze waarschijnlijk ineens wel prima. Ik zou niet en plein publique melden dat je deze eigenlijk niet lustte, maar er wellicht wel later tegen jou eens een opmerking over maken. Dat dan weer wel.
(Voordat ik weer beschuldigd word van zelf ongemanierd: meestal wordt mensen die toevallig langskomen gewoon gevraagd of ze ook wat willen, maar er zijn er wel eens mensen die de printer bijvullen oid die gewoon zelf in en uit lopen en dus niet bij iemand op bezoek zijn en daardoor niemand er aan denkt).
Bij collega’s die wel erg aan bepaalde leveranciers hangen zou ik overigens onmiddellijk een experimentje bedenken. Kroketten van verkeerde leverancier in de doos van de goede of zoiets. Als je gewoon niet van kroket houdt, prima, dan neem je nu waarschijnlijk ook niks. Maar als je puur om de herkomst loopt te snobben, vind je deze waarschijnlijk ineens wel prima. Ik zou niet en plein publique melden dat je deze eigenlijk niet lustte, maar er wellicht wel later tegen jou eens een opmerking over maken. Dat dan weer wel.
zondag 20 oktober 2019 11:17
Het was niet mijn discussie, maar ik begreep mijn collega volkomen, die teammanager komt uit een van die oostbloklanden, ik weet even niet meer welke, en de stellige manier van praten icm haar mimic maakte dat iedereen de kriebels kreeg, want waar zij vandaan komt daar is het normaal als je iets pakt ( wat mij ook sterk lijkt) heel arrogant, ik denk dat daar ook de schoen wrong.boebezoebe schreef: ↑20-10-2019 09:43Als iemand dan wat terug zegt héb je toch discussie? Het was brutaal van die team manager, maar als ik het goed begreep had iedereen van het team al gesmuld. Waarom dan moeilijk doen? Ik neem sowieso dingen die ik mee breng om uit te delen niet meer terug naar huis. Moet iedereen natuurlijk zelf weten, maar ik zou het sop de kool niet waard vinden om daar stampij over te maken. Of Peter uit mij team nou een tweede hapje neemt, of Sarah die langsloopt en het er lekker uit vind zien, het zal wel.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
zondag 20 oktober 2019 11:32
Of iemand nou uit Oost Europa komt of niet (?), ik zou het wél brutaal vinden, maar het de disucssie dus niet waard. Misschien maak ik er een grapje over ("Nou Nel jij laat er geen gras over groeien!"), de situatie zelf is nogal storm-in-glas-water.
Wij hebben ook iemand die er altijd als de kippen bij is als er wat te verdelen valt. Daar maken we vaak grapjes over. "Oh, John heeft cheesecake gebakken, wedden dat Lynne straks 'toevallig' even langs komt, ik zet er een euro op in".
Maar niet dat John dan expliciet tegen Lynne, die onvermijdelijk komt hoor, zegt: 'Ik bepaal zelf wel of ik wat aan je geven wil!' of dat ze iets niet zou mogen omdat er mensen een hekel aan haar hebben (ik kan haar ook niet uitstaan, maar ze mag heus een stukje cake als ze dat wil. Het is maar cake he).
Wij hebben ook iemand die er altijd als de kippen bij is als er wat te verdelen valt. Daar maken we vaak grapjes over. "Oh, John heeft cheesecake gebakken, wedden dat Lynne straks 'toevallig' even langs komt, ik zet er een euro op in".
Maar niet dat John dan expliciet tegen Lynne, die onvermijdelijk komt hoor, zegt: 'Ik bepaal zelf wel of ik wat aan je geven wil!' of dat ze iets niet zou mogen omdat er mensen een hekel aan haar hebben (ik kan haar ook niet uitstaan, maar ze mag heus een stukje cake als ze dat wil. Het is maar cake he).
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
