Geld & Recht
alle pijlers
Verdeling gezamenlijke lasten
zondag 27 november 2011 om 19:38
Hallo allemaal!
Ik woon net een klein half jaar samen met mijn vriend en we zijn heel erg gelukkig. Jippie!
Alleen knaagt er de laatste tijd wel het één en ander op financieel gebied:
- We zijn allebei fulltime studenten, alleen krijgt hij nog studiefinanciering (à ongeveer ¤ 250 per maand) en ik niet meer.
- Ik heb drie baantjes naast mijn studie, samen goed voor zo'n 18,5 uur per week (soms meer). Per maand levert me dit ¤ 600,00 op. Mijn vriend werkt drie nachten per week, dat zijn meteen diensten van zo'n 10 à 12 uur (horeca), waarmee hij dus rond de ¤ 900,00 per maand vangt. Hiernaast verdient hij ook nog fooi. Dit kan wel variëren van de ¤ 100,00 tot ¤ 400,00 per week, maar per maand zijn het behoorlijke bedragen (waar hij natuurlijk wel hard voor werkt!).
- Verder krijgen we ook allebei zorgtoeslag, alleen mag hij dit houden en betalen zijn ouders zijn zorgverzekering. Mijn uitgaven liggen dus sowieso ¤ 100,00 per maand hoger dan die van hem.
Al met al verdient mijn vriend ¤ 300,00 per maand meer dan ik, maar daar werkt hij ook wel bijna twee keer zoveel voor. Dat vind ik een vrij lastige kwestie, omdat ik het ook onbegrijpelijk vind dat hij het kan combineren met zijn studie en ik met mijn 18,5 uur per week soms al in de stress zit. Ik kan dat niet, ik heb wat meer tijd nodig voor mijn studie, zeker nu ik bezig ben met mijn scriptie. Verder heeft hij ¤ 350,00 per maand voordeel omdat zijn zorgverzekering betaald wordt door zijn ouders en zijn studiefinanciering nog elke maand binnen komt. Sowieso kan daar ook nog 's ¤ 400,00 fooi per maand bij worden opgeteld, wat dus neerkomt op een verschil van inkomsten van ¤ 1.000,00 per maand.
Welnu, dit allen in beschouwing genomen. Als ik volgend jaar maart 23 wordt, heb ik recht op zo'n ¤ 150,00 huurtoeslag per maand. Tenminste, daar hebben wij samen recht op. Maar mijn vriend is twee jaar jonger dan ik en je moet 23 zijn om huurtoeslag boven een bepaald huurbedrag aan te vragen.
Nu hebben we 't al een paar keer gehad over het herverdelen van de vaste lasten, maar daar bereiken we niet echt een compromis in. Samen komen we rond van ¤ 900,00 per maand en dit verdelen we 50/50; huur, gas/water/elektriciteit, boodschappen, 1x uit eten, verzekeringen, rekeningkosten, alles. Hij wilde mij ¤ 50,00 minder laten betalen, maar dat voelt nog een beetje als een druppel op een gloeiende plaat. Ik was van plan de huurtoeslag te gaan delen, maar daar zie ik misschien ook wel gewoon vanaf. Ik vind het verschil gewoon te groot en ik moet lenen om rond te kunnen komen...!
Dus: hoe zouden jullie dit oplossen? Mijn vriend zegt (en dat is voor een groot deel ook zo) dat ik vooral gefrustreerd ben omdat hij zoveel kan werken naast zijn studie en dat dit mij niet lukt. En dat het weinig met geld te maken heeft (en dat is dan weer niet zo ;p).
Ik woon net een klein half jaar samen met mijn vriend en we zijn heel erg gelukkig. Jippie!
Alleen knaagt er de laatste tijd wel het één en ander op financieel gebied:
- We zijn allebei fulltime studenten, alleen krijgt hij nog studiefinanciering (à ongeveer ¤ 250 per maand) en ik niet meer.
- Ik heb drie baantjes naast mijn studie, samen goed voor zo'n 18,5 uur per week (soms meer). Per maand levert me dit ¤ 600,00 op. Mijn vriend werkt drie nachten per week, dat zijn meteen diensten van zo'n 10 à 12 uur (horeca), waarmee hij dus rond de ¤ 900,00 per maand vangt. Hiernaast verdient hij ook nog fooi. Dit kan wel variëren van de ¤ 100,00 tot ¤ 400,00 per week, maar per maand zijn het behoorlijke bedragen (waar hij natuurlijk wel hard voor werkt!).
- Verder krijgen we ook allebei zorgtoeslag, alleen mag hij dit houden en betalen zijn ouders zijn zorgverzekering. Mijn uitgaven liggen dus sowieso ¤ 100,00 per maand hoger dan die van hem.
Al met al verdient mijn vriend ¤ 300,00 per maand meer dan ik, maar daar werkt hij ook wel bijna twee keer zoveel voor. Dat vind ik een vrij lastige kwestie, omdat ik het ook onbegrijpelijk vind dat hij het kan combineren met zijn studie en ik met mijn 18,5 uur per week soms al in de stress zit. Ik kan dat niet, ik heb wat meer tijd nodig voor mijn studie, zeker nu ik bezig ben met mijn scriptie. Verder heeft hij ¤ 350,00 per maand voordeel omdat zijn zorgverzekering betaald wordt door zijn ouders en zijn studiefinanciering nog elke maand binnen komt. Sowieso kan daar ook nog 's ¤ 400,00 fooi per maand bij worden opgeteld, wat dus neerkomt op een verschil van inkomsten van ¤ 1.000,00 per maand.
Welnu, dit allen in beschouwing genomen. Als ik volgend jaar maart 23 wordt, heb ik recht op zo'n ¤ 150,00 huurtoeslag per maand. Tenminste, daar hebben wij samen recht op. Maar mijn vriend is twee jaar jonger dan ik en je moet 23 zijn om huurtoeslag boven een bepaald huurbedrag aan te vragen.
Nu hebben we 't al een paar keer gehad over het herverdelen van de vaste lasten, maar daar bereiken we niet echt een compromis in. Samen komen we rond van ¤ 900,00 per maand en dit verdelen we 50/50; huur, gas/water/elektriciteit, boodschappen, 1x uit eten, verzekeringen, rekeningkosten, alles. Hij wilde mij ¤ 50,00 minder laten betalen, maar dat voelt nog een beetje als een druppel op een gloeiende plaat. Ik was van plan de huurtoeslag te gaan delen, maar daar zie ik misschien ook wel gewoon vanaf. Ik vind het verschil gewoon te groot en ik moet lenen om rond te kunnen komen...!
Dus: hoe zouden jullie dit oplossen? Mijn vriend zegt (en dat is voor een groot deel ook zo) dat ik vooral gefrustreerd ben omdat hij zoveel kan werken naast zijn studie en dat dit mij niet lukt. En dat het weinig met geld te maken heeft (en dat is dan weer niet zo ;p).
zondag 27 november 2011 om 20:23
quote:sophietje89 schreef op 27 november 2011 @ 20:15:
[...]
Nogmaals, ik vind 't echt een goed idee! En dan laten we zijn fooi buiten beschouwing, want dat is niet echt superbetrouwbaar om op af te gaan, en dan krijgt hij op die manier toch wat hem toekomt omdat hij zoveel werkt.
Haha ik moet echt lachen om deze reaktie. Je krijgt een handreiking hier op het viva forum en gelijk is het een uitgemaakte zaak.
Je vriend biedt je 50 euro aan . Dat is al heel coulant. Nu ga je dus vragen dat hij meer moet betalen?
[...]
Nogmaals, ik vind 't echt een goed idee! En dan laten we zijn fooi buiten beschouwing, want dat is niet echt superbetrouwbaar om op af te gaan, en dan krijgt hij op die manier toch wat hem toekomt omdat hij zoveel werkt.
Haha ik moet echt lachen om deze reaktie. Je krijgt een handreiking hier op het viva forum en gelijk is het een uitgemaakte zaak.
Je vriend biedt je 50 euro aan . Dat is al heel coulant. Nu ga je dus vragen dat hij meer moet betalen?
zondag 27 november 2011 om 20:32
Wij hebben gekeken wat ieder aan inkomsten had, en hoe dat in verhouding stond. Vervolgens de totale vaste lasten (huur, g/w/l eten, verzekering, potje onvoorzien) naar dezelfde rato verdeeld.
Leek ons het meest eerlijk, dan heeft de meest verdienende nog steeds het meest te besteden, maar zit de minst verdienende niet met een onevenredig groot deel opgescheept
Leek ons het meest eerlijk, dan heeft de meest verdienende nog steeds het meest te besteden, maar zit de minst verdienende niet met een onevenredig groot deel opgescheept
zondag 27 november 2011 om 20:34
Het is niet meteen uitgemaakte zaak. Ik zat alleen met de handen in het hoofd over wat MIJ nu de beste oplossing leek (want dat wist ik niet, het enige wat ik wel wist is dat ik het op deze manier niet zo tof vind). En het is nu wel uitgemaakte zaak over wat IK het beste vind, maar daar zullen mijn vriend en ik echt nog wel over in gesprek gaan.
@ Hipsala: een schoonmaakster?! Excuse me?! We zijn studenten hè... en het laatste waar ik op zit te wachten zijn nog meer uitgaven...!
Pas zaten we namelijk met elkaar aan tafel om te gaan sparen voor een koophuis, wat we hopelijk met een jaar of 5 à 7 zullen gaan doen. Maar: om te kunnen sparen, moet ik LENEN. Om nu überhaupt rond te kunnen komen, moet ik LENEN.
Ik ga aan hem vragen of hij het één en ander wil heroverwegen. Op dit moment zijn we samen onze individuele administratie inzichtelijk voor de ander aan het maken. En dan zien we wel weer.
@ Hipsala: een schoonmaakster?! Excuse me?! We zijn studenten hè... en het laatste waar ik op zit te wachten zijn nog meer uitgaven...!
Pas zaten we namelijk met elkaar aan tafel om te gaan sparen voor een koophuis, wat we hopelijk met een jaar of 5 à 7 zullen gaan doen. Maar: om te kunnen sparen, moet ik LENEN. Om nu überhaupt rond te kunnen komen, moet ik LENEN.
Ik ga aan hem vragen of hij het één en ander wil heroverwegen. Op dit moment zijn we samen onze individuele administratie inzichtelijk voor de ander aan het maken. En dan zien we wel weer.
zondag 27 november 2011 om 20:41
Het is mij nog steeds niet duidelijk hoe jullie hier nu vooraf samen over gepraat hebben maar het lijkt me wel duidelijk dat jij niet probeert op je vriend te teren of zoiets, aangezien je eersder gewoon lagere lasten had.
Jouw verslechterde financiële positie is dus deels ook gevolg van jullie samenwonen, en daarom lijkt me dat jullie ook samen een oplossing moeten zoeken.
Jouw verslechterde financiële positie is dus deels ook gevolg van jullie samenwonen, en daarom lijkt me dat jullie ook samen een oplossing moeten zoeken.
zondag 27 november 2011 om 20:46
quote:redhot105 schreef op 27 november 2011 @ 20:38:
nou ik hoor het al, die jongen moet gewoon meer gaan dokken. Beetje jammer dat je niet zelf voor meer inkomen kan zorgen!Ik werk 18,5 uur per week, met af en toe een extra 8 uur! Daarnaast volg ik een fulltime studie die ik met ruime voldoendes probeer af te sluiten. Ik zie echt geen mogelijkheid om meer te gaan verdienen, tenzij jij die wel ziet?
nou ik hoor het al, die jongen moet gewoon meer gaan dokken. Beetje jammer dat je niet zelf voor meer inkomen kan zorgen!Ik werk 18,5 uur per week, met af en toe een extra 8 uur! Daarnaast volg ik een fulltime studie die ik met ruime voldoendes probeer af te sluiten. Ik zie echt geen mogelijkheid om meer te gaan verdienen, tenzij jij die wel ziet?
zondag 27 november 2011 om 20:51
Flink bijwerken tijdens de schoolvakanties zodat je door het jaar heen een buffer hebt. Mocht je dat nog niet doen.
Accepteren dat je minder overhoudt, jij werkt ook minder, en toevallig heeft je vriend geluk met ouders die meer bijdragen.
Overigens hebben mn vriend en Ik zon beetje dezelfde situatie, hebben we opgelost dat hij mij 50 euro gaf toen Ik heel krap zat, en hij betaalde af en toe wr meer leuke dingen
Accepteren dat je minder overhoudt, jij werkt ook minder, en toevallig heeft je vriend geluk met ouders die meer bijdragen.
Overigens hebben mn vriend en Ik zon beetje dezelfde situatie, hebben we opgelost dat hij mij 50 euro gaf toen Ik heel krap zat, en hij betaalde af en toe wr meer leuke dingen
zondag 27 november 2011 om 20:52
Ik zou het zo ook helemaal niet eerlijk vinden, zeker omdat jij nog alles in huis doet, en daardoor ook minder kunt werken. Je kunt voorstellen dat jullie het huishouden eerlijk gaan verdelen zodat jij meer kunt werken, of dat jullie de uitgaven naar rato gaan verdelen.
Of je spreekt iets af dat jullie samen de vaste lasten betalen en hij bijv. de boodschappen of zo.
Mijn man en ik hebben gewoon ieder een rekening waar ons salaris op binnenkomt, hij betaalt meestal de huur, de auto en zijn alimentatie, en ik de boodschappen. Op de zorgverzekering na hebben we bijna geen verdere vaste lasten (gelukkig). Etentjes en uitjes betalen we meestal gewoon net hoe het uitkomt (wie het snelst z'n portemonnee pakt). Maar we hebben ook pasjes van elkaars rekeningen, dus als één van ons een keer blut is kan het andere pasje altijd nog gebruikt worden.
Wat vind hij ervan dat je moet lenen om rond te komen, terwijl hij een stuk meer over houdt?
Enne, je bent nu bezig met je scriptie, maar je verwacht pas over 3 jaar af te studeren??? Of is dat meteen met die andere master erbij dan? (vraag ik me gewoon af)
Of je spreekt iets af dat jullie samen de vaste lasten betalen en hij bijv. de boodschappen of zo.
Mijn man en ik hebben gewoon ieder een rekening waar ons salaris op binnenkomt, hij betaalt meestal de huur, de auto en zijn alimentatie, en ik de boodschappen. Op de zorgverzekering na hebben we bijna geen verdere vaste lasten (gelukkig). Etentjes en uitjes betalen we meestal gewoon net hoe het uitkomt (wie het snelst z'n portemonnee pakt). Maar we hebben ook pasjes van elkaars rekeningen, dus als één van ons een keer blut is kan het andere pasje altijd nog gebruikt worden.
Wat vind hij ervan dat je moet lenen om rond te komen, terwijl hij een stuk meer over houdt?
Enne, je bent nu bezig met je scriptie, maar je verwacht pas over 3 jaar af te studeren??? Of is dat meteen met die andere master erbij dan? (vraag ik me gewoon af)
zondag 27 november 2011 om 20:56
quote:redhot105 schreef op 27 november 2011 @ 20:49:
Ik hoor jou geen enkel moment overwegen om meer te gaan verdienen. Ook is niet duidelijk wat jou vaste lasten precies zijn en waarom je niet uitkomt met je geld.
Daar ligt ook een groot deel van het probleem.
Lees mijn post nog 's door? Daar staat het toch vrij duidelijk in...
Nogmaals: ik zie geen mogelijkheid om naast mijn fulltime studie (waar 42 uur per week voor staat, die ik er echt niet altijd aan besteed, maar ik zit zeker aan de 30 uur per week) nog meer dan 18,5 uur te werken. Ik val naast die 18,5 uur nog wel 's een extra dagje in en dat vind ik al lastig.
Ik hoor jou geen enkel moment overwegen om meer te gaan verdienen. Ook is niet duidelijk wat jou vaste lasten precies zijn en waarom je niet uitkomt met je geld.
Daar ligt ook een groot deel van het probleem.
Lees mijn post nog 's door? Daar staat het toch vrij duidelijk in...
Nogmaals: ik zie geen mogelijkheid om naast mijn fulltime studie (waar 42 uur per week voor staat, die ik er echt niet altijd aan besteed, maar ik zit zeker aan de 30 uur per week) nog meer dan 18,5 uur te werken. Ik val naast die 18,5 uur nog wel 's een extra dagje in en dat vind ik al lastig.
zondag 27 november 2011 om 21:00
zondag 27 november 2011 om 21:02
quote:Atelier_madame schreef op 27 november 2011 @ 20:51:
Flink bijwerken tijdens de schoolvakanties zodat je door het jaar heen een buffer hebt. Mocht je dat nog niet doen.
Accepteren dat je minder overhoudt, jij werkt ook minder, en toevallig heeft je vriend geluk met ouders die meer bijdragen.
Overigens hebben mn vriend en Ik zon beetje dezelfde situatie, hebben we opgelost dat hij mij 50 euro gaf toen Ik heel krap zat, en hij betaalde af en toe wr meer leuke dingen
Ik heb de gehele zomervakantie fulltime gewerkt en daar betaal ik mijn collegegeld van en heb ik dit jaar ook een groot deel van de verhuizing van bekostigd. En natuurlijk wat achter de hand, voor het geval de wasmachine ermee stopt of iets dergelijks.
Verder accepteerde ik ook dat ik moest gaan lenen, toen wij al onze afspraken maakten. Toen verdiende hij maar ¤ 100,00 meer dan ik en wist ik nog niet dat hij zijn zorgverzekering niet zelf betaald. Ik vind een verschil van ¤ 1.000 euro per maand gewoonweg te groot...! Ik bedoel, ik ben ook degene die eerder fulltime gaat werken straks, dan ga ik ook meer bijdragen natuurlijk. Het wordt allemaal uiteindelijk weer recht getrokken, maar je investeert toch samen in je bestaan. Ik bouw ondertussen een studieschuld op, daar zitten we bij een hypotheekgesprek t.z.t. toch ook niet op te wachten?
Verder zou dat laatste wat jij zegt ook wel helpen, want het is elke keer van 'Ik heb de vorige keer uit eten betaald, dus zou jij...?" En zo is het dus een paar keer gebeurd dat ik het met de gezamenlijke rekening voor moest schieten, omdat mijn geld pas over een paar dagen weer binnen zou komen... Voor mijn gevoel houdt hij daar ook gewoon geen rekening mee.
Flink bijwerken tijdens de schoolvakanties zodat je door het jaar heen een buffer hebt. Mocht je dat nog niet doen.
Accepteren dat je minder overhoudt, jij werkt ook minder, en toevallig heeft je vriend geluk met ouders die meer bijdragen.
Overigens hebben mn vriend en Ik zon beetje dezelfde situatie, hebben we opgelost dat hij mij 50 euro gaf toen Ik heel krap zat, en hij betaalde af en toe wr meer leuke dingen
Ik heb de gehele zomervakantie fulltime gewerkt en daar betaal ik mijn collegegeld van en heb ik dit jaar ook een groot deel van de verhuizing van bekostigd. En natuurlijk wat achter de hand, voor het geval de wasmachine ermee stopt of iets dergelijks.
Verder accepteerde ik ook dat ik moest gaan lenen, toen wij al onze afspraken maakten. Toen verdiende hij maar ¤ 100,00 meer dan ik en wist ik nog niet dat hij zijn zorgverzekering niet zelf betaald. Ik vind een verschil van ¤ 1.000 euro per maand gewoonweg te groot...! Ik bedoel, ik ben ook degene die eerder fulltime gaat werken straks, dan ga ik ook meer bijdragen natuurlijk. Het wordt allemaal uiteindelijk weer recht getrokken, maar je investeert toch samen in je bestaan. Ik bouw ondertussen een studieschuld op, daar zitten we bij een hypotheekgesprek t.z.t. toch ook niet op te wachten?
Verder zou dat laatste wat jij zegt ook wel helpen, want het is elke keer van 'Ik heb de vorige keer uit eten betaald, dus zou jij...?" En zo is het dus een paar keer gebeurd dat ik het met de gezamenlijke rekening voor moest schieten, omdat mijn geld pas over een paar dagen weer binnen zou komen... Voor mijn gevoel houdt hij daar ook gewoon geen rekening mee.
zondag 27 november 2011 om 21:06
twee vragen: ik heb een studie die langer dan 4 jaar duurt maar kan(of kon) volgens mij gewoon meer jaren stufi aanvragen, geldt dit in jouw geval niet ook?
Gaat je vriend niet over de inkomensgrens voor de stufi heen? Hij zit er in je zei in je op dat hij ¤900 (zonder fooi) verdient 13.215,83/12=1100 p maand --> 900-250+400+70=1120 euro en daarbij werkt hij in de vakantie misschien meer... (tellen de toeslagen mee??)
Jullie vormen een gezamenlijk huishouden dus zijn toeslagpartners (na een half jaar). Dus lees hier ook de voorwaarden over.
Ik krijg een hogere bijdrage van mijn ouders en werk, maar we hebben het evenredig verdeeld. Als we allebei werken zijn we van plan het naar ratio of op een grote hoop te gooien.
Gaat je vriend niet over de inkomensgrens voor de stufi heen? Hij zit er in je zei in je op dat hij ¤900 (zonder fooi) verdient 13.215,83/12=1100 p maand --> 900-250+400+70=1120 euro en daarbij werkt hij in de vakantie misschien meer... (tellen de toeslagen mee??)
Jullie vormen een gezamenlijk huishouden dus zijn toeslagpartners (na een half jaar). Dus lees hier ook de voorwaarden over.
Ik krijg een hogere bijdrage van mijn ouders en werk, maar we hebben het evenredig verdeeld. Als we allebei werken zijn we van plan het naar ratio of op een grote hoop te gooien.
Als je bang bent dat alles in de soep loopt, neem dan een pannetje mee.
zondag 27 november 2011 om 21:06
zondag 27 november 2011 om 21:06
quote:19juni schreef op 27 november 2011 @ 20:52:
Enne, je bent nu bezig met je scriptie, maar je verwacht pas over 3 jaar af te studeren??? Of is dat meteen met die andere master erbij dan? (vraag ik me gewoon af)
Leuk dat je 't vraagt. Ik ben nu bezig met de scriptie voor mijn bacheloropleiding. Een bacheloropleiding duurt eigenlijk 3 jaar, maar ik ben een keer geopereerd en ik heb een bestuursjaar gedaan, dus ik ben een jaartje uitgelopen (wel netjes binnen de nieuwe normen van de overheid ;p). Ik ga hierna een tweejarige researchmaster doen en daarna misschien nog een educatieve master. Vandaar
.
Verder ook bedankt voor je reactie!
Enne, je bent nu bezig met je scriptie, maar je verwacht pas over 3 jaar af te studeren??? Of is dat meteen met die andere master erbij dan? (vraag ik me gewoon af)
Leuk dat je 't vraagt. Ik ben nu bezig met de scriptie voor mijn bacheloropleiding. Een bacheloropleiding duurt eigenlijk 3 jaar, maar ik ben een keer geopereerd en ik heb een bestuursjaar gedaan, dus ik ben een jaartje uitgelopen (wel netjes binnen de nieuwe normen van de overheid ;p). Ik ga hierna een tweejarige researchmaster doen en daarna misschien nog een educatieve master. Vandaar
.Verder ook bedankt voor je reactie!
zondag 27 november 2011 om 21:07
Is het een idee om het totaalbedrag van de gezamenlijke lasten naar verhouding tot jullie inkomen te verdelen? Dus als hij 60% van jullie totale inkomen inbrengt en jij 40%, dan betaalt hij 60% van de totale gezamenlijke lasten en jij 40%.
Je moet dan wel bepalen wat er als een gezamenlijke vaste last wordt gezien, dat is je mobiele telefoonabonnement bijvoorbeeld niet. Ook moet je bepalen wat er precies als inkomen wordt gezien, en dat zijn de bedragen die jullie elke maand altijd binnenkrijgen: beide salarissen, zorgtoeslag (als je je zorgverzekering op de gezamenlijke lasten gooit, anders jouw zorgtoeslag in mindering brengen op de inkomsten), stufi, huurtoeslag (dus niet de fooi).
Hopelijk is het dan zo wat eerlijker verdeeld, de sterkste schouders dragen dan de meeste lasten, en hebben jullie allebei nog genoeg over voor jullie eigen dingetjes.
Je moet dan wel bepalen wat er als een gezamenlijke vaste last wordt gezien, dat is je mobiele telefoonabonnement bijvoorbeeld niet. Ook moet je bepalen wat er precies als inkomen wordt gezien, en dat zijn de bedragen die jullie elke maand altijd binnenkrijgen: beide salarissen, zorgtoeslag (als je je zorgverzekering op de gezamenlijke lasten gooit, anders jouw zorgtoeslag in mindering brengen op de inkomsten), stufi, huurtoeslag (dus niet de fooi).
Hopelijk is het dan zo wat eerlijker verdeeld, de sterkste schouders dragen dan de meeste lasten, en hebben jullie allebei nog genoeg over voor jullie eigen dingetjes.
zondag 27 november 2011 om 21:07
quote:nieuwemaan11 schreef op 27 november 2011 @ 20:32:
Wij hebben gekeken wat ieder aan inkomsten had, en hoe dat in verhouding stond. Vervolgens de totale vaste lasten (huur, g/w/l eten, verzekering, potje onvoorzien) naar dezelfde rato verdeeld.
Leek ons het meest eerlijk, dan heeft de meest verdienende nog steeds het meest te besteden, maar zit de minst verdienende niet met een onevenredig groot deel opgescheept
Zo deden (en doen) wij het ook. Ook als studenten al. Zo houdt nog steeds de een meer over dan de ander, maar zijn de lasten eerlijker verdeeld. Een compromis tussen alles op de grote hoop en 50/50. Prive vaste lasten als verzekeringen en telefoon betalen we zelf.
Wij hebben trouwens ook afspraken gemaakt over het mee laten tellen van een lening als inkomen. Want het is natuurlijk niet echt inkomen, je moet het daarna weer terugbetalen. Onze afspraak was: we tellen het nu (toen ik nog studeerde) mee als inkomen, voor de verdeling naar rato. En zodra ik ging werken heb ik drie jaar lang een bepaald bedrag aan aflossing van mijn inkomen "afgetrokken" voor de verdeling naar rato. Dus de kosten verdelen alsof ik bijvoorbeeld 1000 euro verdiende in plaats van 1300. (je hoeft niet meteen af te gaan betalen, maar het is wel veel voordeliger)
Wij hebben gekeken wat ieder aan inkomsten had, en hoe dat in verhouding stond. Vervolgens de totale vaste lasten (huur, g/w/l eten, verzekering, potje onvoorzien) naar dezelfde rato verdeeld.
Leek ons het meest eerlijk, dan heeft de meest verdienende nog steeds het meest te besteden, maar zit de minst verdienende niet met een onevenredig groot deel opgescheept
Zo deden (en doen) wij het ook. Ook als studenten al. Zo houdt nog steeds de een meer over dan de ander, maar zijn de lasten eerlijker verdeeld. Een compromis tussen alles op de grote hoop en 50/50. Prive vaste lasten als verzekeringen en telefoon betalen we zelf.
Wij hebben trouwens ook afspraken gemaakt over het mee laten tellen van een lening als inkomen. Want het is natuurlijk niet echt inkomen, je moet het daarna weer terugbetalen. Onze afspraak was: we tellen het nu (toen ik nog studeerde) mee als inkomen, voor de verdeling naar rato. En zodra ik ging werken heb ik drie jaar lang een bepaald bedrag aan aflossing van mijn inkomen "afgetrokken" voor de verdeling naar rato. Dus de kosten verdelen alsof ik bijvoorbeeld 1000 euro verdiende in plaats van 1300. (je hoeft niet meteen af te gaan betalen, maar het is wel veel voordeliger)
zondag 27 november 2011 om 21:08
Arme jongen. Werkt hard voor zijn geld, gaat samenwonen en vervolgens verwacht zijn vriendin dat hij geld bij haar inlevert.
Zonder reden. Alleen, omdat vriendin vindt niet genoeg te hebben.
TO, je bent student. Jouw studieschuld is van jou. Absurd dat je verwacht dat je vriend dat oplost.
Hoe had je geleefd zonder vriend?
Je woont samen, waarom dan een portemonnee delen? Er zijn geen kinderen, dus het lijkt me niet nodig.
Zonder reden. Alleen, omdat vriendin vindt niet genoeg te hebben.
TO, je bent student. Jouw studieschuld is van jou. Absurd dat je verwacht dat je vriend dat oplost.
Hoe had je geleefd zonder vriend?
Je woont samen, waarom dan een portemonnee delen? Er zijn geen kinderen, dus het lijkt me niet nodig.
zondag 27 november 2011 om 21:09
quote:neweve schreef op 27 november 2011 @ 21:06:
twee vragen: ik heb een studie die langer dan 4 jaar duurt maar kan(of kon) volgens mij gewoon meer jaren stufi aanvragen, geldt dit in jouw geval niet ook?
Gaat je vriend niet over de inkomensgrens voor de stufi heen? Hij zit er in je zei in je op dat hij ¤900 (zonder fooi) verdient 13.215,83/12=1100 p maand --> 900-250+400+70=1120 euro en daarbij werkt hij in de vakantie misschien meer... (tellen de toeslagen mee??)
Zoals je hebt kunnen lezen ondertussen, ben ik één jaar uitgelopen voor mijn bachelor. Maar ik ga een tweejarige masteropleiding doen, waardoor ik waarschijnlijk wel weer een jaar extra studiefinanciering kan krijgen. Hoewel... met alle overheidsregelingen voor de deur... ook weer niet, want ze willen nu ook weer dat je je master helemaal zelf gaat bekostigen. Het is allemaal grijs gebied op 't moment.
Verder tellen toeslagen, studiefinanciering en fooi niet mee met die inkomensgrens. Gewoon puur en alleen wat je bijverdient en wat er dus op je loonstrookje staat. Wat dat betreft zit ie gewoon goed.
twee vragen: ik heb een studie die langer dan 4 jaar duurt maar kan(of kon) volgens mij gewoon meer jaren stufi aanvragen, geldt dit in jouw geval niet ook?
Gaat je vriend niet over de inkomensgrens voor de stufi heen? Hij zit er in je zei in je op dat hij ¤900 (zonder fooi) verdient 13.215,83/12=1100 p maand --> 900-250+400+70=1120 euro en daarbij werkt hij in de vakantie misschien meer... (tellen de toeslagen mee??)
Zoals je hebt kunnen lezen ondertussen, ben ik één jaar uitgelopen voor mijn bachelor. Maar ik ga een tweejarige masteropleiding doen, waardoor ik waarschijnlijk wel weer een jaar extra studiefinanciering kan krijgen. Hoewel... met alle overheidsregelingen voor de deur... ook weer niet, want ze willen nu ook weer dat je je master helemaal zelf gaat bekostigen. Het is allemaal grijs gebied op 't moment.
Verder tellen toeslagen, studiefinanciering en fooi niet mee met die inkomensgrens. Gewoon puur en alleen wat je bijverdient en wat er dus op je loonstrookje staat. Wat dat betreft zit ie gewoon goed.
