Geld & Recht
alle pijlers
Waar heb je als alleenstaande moeder recht op?
donderdag 20 januari 2011 om 20:48
Een vriendin van mij zit in een financiele toestand die niet zo rooskleurig is. Zelf zegt ze dat ze nergens meer recht op heeft en 'iedereen haar laat verkommeren' maar ik vraag me af of ze dat bij het rechte eind heeft. Ik wil haar graag helpen, maar weet niet zo goed hoe.
De situatie:
Vrouw, sinds enkele jaren gescheiden en al sinds bijna 10 jaar niet meer werkzaam. Toendertijd met een kantoorbaan gestopt vanwege een verhuizing en de kinderen en inmiddels dus een behoorlijke afstand tot de arbeidsmarkt.
Ze heeft drie kinderen: één zoon van net 18 die naar MBO gaat, andere zoon van 16 die nog op de MAVO (?) zit en een dochtertje van 10.
Vriendin ontvangt van haar ex-man partneralimentatie op het niveau van een bijstandsuitkering voor een alleenstaande vrouw en kinderalimentatie voor de twee jongsten. Haar oudste ontvangt rechtstreeks van zijn vader het deel van de aanvullende beurs volgens de normen van DUO. Ter informatie: het bedrag dat de oudste krijgt, ligt lager dan de kinderalimentatie en hij geeft een deel hiervan (niet alles) af aan zijn moeder.
Met het totaal (partneralimentatie en kinderalimentatie voor drie kinderen), in combinatie met allerlei toeslagen (huurtoeslag en zorgtoeslag) redde ze het op zich wel. Maar nu valt dus een groot deel van de alimentatie van de oudste weg en over niet al te lange tijd ook die van de middelste.
Ze zit nu enorm in de stress vanwege de geldzorgen. Helaas krijgt niemand aan haar verstand gepeuterd dat ze beter op zoek kan gaan naar werk. Ze vindt dat haar ex-man anders veel te makkelijk wegkomt omdat hij dan geen partneralimentatie meer hoeft te betalen. Volgens mij is dat niet zo, maar ik hoop dat er deskundigen (Branwen?) zijn die hier goed advies over kunnen geven. Je raakt die partneralimentatie toch niet zomaar kwijt? Eerlijk gezegd vraag ik me ook wel af of ze zo makkelijk werk vindt (ze heeft geen beroepsopleiding gedaan) in deze tijd, maar als je echt wilt... En wat gebeurt er als ze straks (na 10 jaar, geloof ik?) geen partneralimentatie meer krijgt?
Kort en goed: wat zijn de mogelijkheden, als we ervan uitgaan dat ze geen werk vindt? Kan ze een bijstanduitkering aanvragen of kan ze extra geld van haar ex-man krijgen? En zo ja, hoe krijgt ze dat dan voor elkaar? Wat zijn haar mogelijkheden?
De situatie:
Vrouw, sinds enkele jaren gescheiden en al sinds bijna 10 jaar niet meer werkzaam. Toendertijd met een kantoorbaan gestopt vanwege een verhuizing en de kinderen en inmiddels dus een behoorlijke afstand tot de arbeidsmarkt.
Ze heeft drie kinderen: één zoon van net 18 die naar MBO gaat, andere zoon van 16 die nog op de MAVO (?) zit en een dochtertje van 10.
Vriendin ontvangt van haar ex-man partneralimentatie op het niveau van een bijstandsuitkering voor een alleenstaande vrouw en kinderalimentatie voor de twee jongsten. Haar oudste ontvangt rechtstreeks van zijn vader het deel van de aanvullende beurs volgens de normen van DUO. Ter informatie: het bedrag dat de oudste krijgt, ligt lager dan de kinderalimentatie en hij geeft een deel hiervan (niet alles) af aan zijn moeder.
Met het totaal (partneralimentatie en kinderalimentatie voor drie kinderen), in combinatie met allerlei toeslagen (huurtoeslag en zorgtoeslag) redde ze het op zich wel. Maar nu valt dus een groot deel van de alimentatie van de oudste weg en over niet al te lange tijd ook die van de middelste.
Ze zit nu enorm in de stress vanwege de geldzorgen. Helaas krijgt niemand aan haar verstand gepeuterd dat ze beter op zoek kan gaan naar werk. Ze vindt dat haar ex-man anders veel te makkelijk wegkomt omdat hij dan geen partneralimentatie meer hoeft te betalen. Volgens mij is dat niet zo, maar ik hoop dat er deskundigen (Branwen?) zijn die hier goed advies over kunnen geven. Je raakt die partneralimentatie toch niet zomaar kwijt? Eerlijk gezegd vraag ik me ook wel af of ze zo makkelijk werk vindt (ze heeft geen beroepsopleiding gedaan) in deze tijd, maar als je echt wilt... En wat gebeurt er als ze straks (na 10 jaar, geloof ik?) geen partneralimentatie meer krijgt?
Kort en goed: wat zijn de mogelijkheden, als we ervan uitgaan dat ze geen werk vindt? Kan ze een bijstanduitkering aanvragen of kan ze extra geld van haar ex-man krijgen? En zo ja, hoe krijgt ze dat dan voor elkaar? Wat zijn haar mogelijkheden?
donderdag 20 januari 2011 om 22:11
quote:Jarek03 schreef op 20 januari 2011 @ 22:03:
[...]
Ik weet dat haar ex er alles aan doet om weer in contact te komen, met name met de oudste. Maar dat vindt zijn moeder niet goed, dan kiest 'ie namelijk partij voor zijn vader. En dus negeert zoon alle pogingen tot contact en is naar mijn idee best ongelukkig. Aan de andere kant: hij is 18 en zou ook wel eens wat meer ballen mogen hebben hoor.
Dat kun je zo niet stellen hoor. Een kind, 3, of 18 of 50, is loyaal aan zijn ouders. Om dat los te laten heb je een heel proces nodig inclusief therapie. Als je nog afhankelijk bent van je ouders, of bij een van hen inwoont, is dat gevoel nog sterker. Je vriendin is duidelijk: als je vóór je vader bent, ben je tegen mij. Dat is een enorm bedreigende boodschap.
Ik vind dit zo inverdrietig om te lezen. Hoe vals en gemeen kun je zijn tegen je éigen kinderen? Dat valt in het niet bij de streken die haar ex haar geleverd heeft. Scheiden is pijnlijk voor kinderen, maar wat ze echte schade berokkent is ruziënde ouders, een loyaliteitsconflict, kwaadsprekerij, gedwongen worden te kiezen, geen contact hebben met een van je ouders. Dat doet zíj! Hij heeft er niet voor gekozen zijn vader niet meer te zien: zij liet hem de keuze niet.
Echt walgelijk. Hoe egoïstisch kun je zijn.
[...]
Ik weet dat haar ex er alles aan doet om weer in contact te komen, met name met de oudste. Maar dat vindt zijn moeder niet goed, dan kiest 'ie namelijk partij voor zijn vader. En dus negeert zoon alle pogingen tot contact en is naar mijn idee best ongelukkig. Aan de andere kant: hij is 18 en zou ook wel eens wat meer ballen mogen hebben hoor.
Dat kun je zo niet stellen hoor. Een kind, 3, of 18 of 50, is loyaal aan zijn ouders. Om dat los te laten heb je een heel proces nodig inclusief therapie. Als je nog afhankelijk bent van je ouders, of bij een van hen inwoont, is dat gevoel nog sterker. Je vriendin is duidelijk: als je vóór je vader bent, ben je tegen mij. Dat is een enorm bedreigende boodschap.
Ik vind dit zo inverdrietig om te lezen. Hoe vals en gemeen kun je zijn tegen je éigen kinderen? Dat valt in het niet bij de streken die haar ex haar geleverd heeft. Scheiden is pijnlijk voor kinderen, maar wat ze echte schade berokkent is ruziënde ouders, een loyaliteitsconflict, kwaadsprekerij, gedwongen worden te kiezen, geen contact hebben met een van je ouders. Dat doet zíj! Hij heeft er niet voor gekozen zijn vader niet meer te zien: zij liet hem de keuze niet.
Echt walgelijk. Hoe egoïstisch kun je zijn.
Ga in therapie!
donderdag 20 januari 2011 om 22:20
Deze vrouw die heeft het recht op een flinke schop onder haar kont. Wat een naar mens.
Ze geeft haar kinderen in ieder geval een zeer verkeerd voorbeeld, en om haar kinderen het contact met hun vader te ontzeggen, die vast wel een klootzak zal zijn, maar in ieder geval wel netjes zijn partner- en kinderalimentatie betaalt, is wel heel slecht van haar. Als zij haar ex zo slecht vind, snap ik niet dat wel op zijn geld wil teren.
Heeft ze geen familie die haar wakker schut? Of dat jij dat voor elkaar krijgt?
Het recht mag van mij in Nederland hoognodig aangepast worden, recht op 12 jaar partner alimentatie? na de scheiding alsnog aanspraak op partner alimentatie kunnen maken ook al ben je gezond van lijf en leden? zo krom als wat toch.
Kinderalimentatie vind ik terecht, maar partneralimentatie gewoon afschaffen, gewoon zelf voor je geld werken!
Zou als ik jou was alle reactie's van dit forum aan haar laten lezen, misschien dat ze dan wakker wordt uit haar wat ben ik zielig modus?
Ze geeft haar kinderen in ieder geval een zeer verkeerd voorbeeld, en om haar kinderen het contact met hun vader te ontzeggen, die vast wel een klootzak zal zijn, maar in ieder geval wel netjes zijn partner- en kinderalimentatie betaalt, is wel heel slecht van haar. Als zij haar ex zo slecht vind, snap ik niet dat wel op zijn geld wil teren.
Heeft ze geen familie die haar wakker schut? Of dat jij dat voor elkaar krijgt?
Het recht mag van mij in Nederland hoognodig aangepast worden, recht op 12 jaar partner alimentatie? na de scheiding alsnog aanspraak op partner alimentatie kunnen maken ook al ben je gezond van lijf en leden? zo krom als wat toch.
Kinderalimentatie vind ik terecht, maar partneralimentatie gewoon afschaffen, gewoon zelf voor je geld werken!
Zou als ik jou was alle reactie's van dit forum aan haar laten lezen, misschien dat ze dan wakker wordt uit haar wat ben ik zielig modus?
donderdag 20 januari 2011 om 22:24
Als dat mens zo zuur was en lui was tijdens haar huwelijk, dan kan ik het me nog voorstellen ook dat haar vent ervandoor is gegaan. En dan te bedenken dat ik, en vele met mij, 's ochtends vroeg hun bed uitkomen om te gaan werken zodat dit soort parasieten kunnen overleven. (huurtoeslag etc) Ik heb maar één tip voor je: loslaten die "vriendin", want onbewust voedt je haar zelfmedelijden door te luisteren en mee te denken. Zodra ze helemaal op zichzelf is teruggeworpen gaat ze héél misschien nadenken. Geef haar oudste kind nuttige adressen/telefoonnummers waar hij hulp kan krijgen, want met zo'n manipulerend sekreet heeft hij dat wel nodig.
Steek er geen energie meer in, want ze wil alleen maar zielig gevonden worden. Dat voedt haar strijd tegen haar ex, haar levensdoel.
Steek er geen energie meer in, want ze wil alleen maar zielig gevonden worden. Dat voedt haar strijd tegen haar ex, haar levensdoel.
donderdag 20 januari 2011 om 22:29
quote:Christiana schreef op 20 januari 2011 @ 22:20:
Heeft ze geen familie die haar wakker schut? Of dat jij dat voor elkaar krijgt?
Kinderalimentatie vind ik terecht, maar partneralimentatie gewoon afschaffen, gewoon zelf voor je geld werken!
Nee, sterker nog, ze heeft één keer een baan aangeboden gekregen maar haar ouders hebben haar dat afgeraden omdat ze dan maar 200 euro meer zou verdienen dan ze nu van haar ex krijgt. Nu betalen zij haar die 200 euro. Dus uit die hoek is weinig stimulatie te verwachten. Het vreemde is dat haar ouders juist heel hardwerkende mensen zijn. Maar wel net zo haatdragend trouwens.
En ik vind partneralimentatie wel goed om je leven weer op te kunnen pakken, ook haar kerel heeft haar gewoon laten zitten voor een ander en daar is ze echt onwijs van ondersteboven geweest. Ik vind eigenlijk dat je, als je alimentatie aanvraagt, daar ook een plan bij moet maken over hoeveel tijd je op eigen benen denkt te staan en hoe je dat denkt te gaan doen. Niet direct misschien - wellicht erg belastend - maar na een jaar moet dat toch wel kunnen? Dat vind ik het doel van partneralimentatie: de ander helpen zijn eigen leven weer op te pakken.
Heeft ze geen familie die haar wakker schut? Of dat jij dat voor elkaar krijgt?
Kinderalimentatie vind ik terecht, maar partneralimentatie gewoon afschaffen, gewoon zelf voor je geld werken!
Nee, sterker nog, ze heeft één keer een baan aangeboden gekregen maar haar ouders hebben haar dat afgeraden omdat ze dan maar 200 euro meer zou verdienen dan ze nu van haar ex krijgt. Nu betalen zij haar die 200 euro. Dus uit die hoek is weinig stimulatie te verwachten. Het vreemde is dat haar ouders juist heel hardwerkende mensen zijn. Maar wel net zo haatdragend trouwens.
En ik vind partneralimentatie wel goed om je leven weer op te kunnen pakken, ook haar kerel heeft haar gewoon laten zitten voor een ander en daar is ze echt onwijs van ondersteboven geweest. Ik vind eigenlijk dat je, als je alimentatie aanvraagt, daar ook een plan bij moet maken over hoeveel tijd je op eigen benen denkt te staan en hoe je dat denkt te gaan doen. Niet direct misschien - wellicht erg belastend - maar na een jaar moet dat toch wel kunnen? Dat vind ik het doel van partneralimentatie: de ander helpen zijn eigen leven weer op te pakken.
donderdag 20 januari 2011 om 22:32
quote:Jorina schreef op 20 januari 2011 @ 20:55:
[...]
Nee, dit is de situatie die je vriendin kiest. Ging ik geen energie in steken.Mee eens. Het is wel makkelijk gezegd dat ze nu eenmaal in deze situatie zit en er dus (door anderen en dankzij anderen) een oplossing moet komen. Ik begrijp eerlijk gezegd niet waarom die vrouw met al drie zulke grote kinderen er niet eerder voor heeft gezorgd om bezig te gaan met werken. Al was het maar dat ze zorgde dat de afstand tot de arbeidsmarkt niet zo groot werd in de jaren dat ze koos om bij haar kinderen te blijven. Ze kon toch ook wel op haar vingers nagaan dat de situatie ooit eens zou ophouden. Beetje naief om dan nu pas stress te gaan krijgen.
Heeft ze nooit vrijwilligerswerk oid gedaan, waardoor ze al binnen is bij een bedrijf en werkervaring heeft oid?
Maar goed, het wordt tijd dat deze vrouw eindelijk verantwoording over haar eigen leven neemt!
[...]
Nee, dit is de situatie die je vriendin kiest. Ging ik geen energie in steken.Mee eens. Het is wel makkelijk gezegd dat ze nu eenmaal in deze situatie zit en er dus (door anderen en dankzij anderen) een oplossing moet komen. Ik begrijp eerlijk gezegd niet waarom die vrouw met al drie zulke grote kinderen er niet eerder voor heeft gezorgd om bezig te gaan met werken. Al was het maar dat ze zorgde dat de afstand tot de arbeidsmarkt niet zo groot werd in de jaren dat ze koos om bij haar kinderen te blijven. Ze kon toch ook wel op haar vingers nagaan dat de situatie ooit eens zou ophouden. Beetje naief om dan nu pas stress te gaan krijgen.
Heeft ze nooit vrijwilligerswerk oid gedaan, waardoor ze al binnen is bij een bedrijf en werkervaring heeft oid?
Maar goed, het wordt tijd dat deze vrouw eindelijk verantwoording over haar eigen leven neemt!
donderdag 20 januari 2011 om 22:38
quote:Jarek03 schreef op 20 januari 2011 @ 22:29:
[...]
Nee, sterker nog, ze heeft één keer een baan aangeboden gekregen maar haar ouders hebben haar dat afgeraden omdat ze dan maar 200 euro meer zou verdienen dan ze nu van haar ex krijgt. Nu betalen zij haar die 200 euro.Nee, nou snap ik wat ze bedoelt dat iedereen haar laat verkommeren
[...]
Nee, sterker nog, ze heeft één keer een baan aangeboden gekregen maar haar ouders hebben haar dat afgeraden omdat ze dan maar 200 euro meer zou verdienen dan ze nu van haar ex krijgt. Nu betalen zij haar die 200 euro.Nee, nou snap ik wat ze bedoelt dat iedereen haar laat verkommeren
Ga in therapie!
donderdag 20 januari 2011 om 22:39
quote:Jarek03 schreef op 20 januari 2011 @ 22:29
Nee, sterker nog, ze heeft één keer een baan aangeboden gekregen maar haar ouders hebben haar dat afgeraden omdat ze dan maar 200 euro meer zou verdienen dan ze nu van haar ex krijgt. Nu betalen zij haar die 200 euro. Dus uit die hoek is weinig stimulatie te verwachten. Het vreemde is dat haar ouders juist heel hardwerkende mensen zijn. Maar wel net zo haatdragend trouwens.Ongelooflijk...
Nee, sterker nog, ze heeft één keer een baan aangeboden gekregen maar haar ouders hebben haar dat afgeraden omdat ze dan maar 200 euro meer zou verdienen dan ze nu van haar ex krijgt. Nu betalen zij haar die 200 euro. Dus uit die hoek is weinig stimulatie te verwachten. Het vreemde is dat haar ouders juist heel hardwerkende mensen zijn. Maar wel net zo haatdragend trouwens.Ongelooflijk...
donderdag 20 januari 2011 om 22:41
schouderklopje, ik begrijp je reactie heel goed. Ze is inderdaad behoorlijk naief en haar wereld stond echt op z'n kop toen haar man - die werkelijk alles regelde - haar verliet. Hij heeft het ook goed gevonden dat ze thuis bleef en nu zit zij, in ieder geval voor haar gevoel, met de gebakken peren. Geen man, geen geld, geen leuke baan. Hoe vaak haar niet verteld is dat ze zelf de situatie kan veranderen: ze krijgt het niet voor elkaar. Soms vraag ik me wel eens af of haar ouders er iets mee te maken hebben: die hebben haar altijd alles gegeven wat haar hartje begeerde, daarna deed haar man hetzelfde en nu, nu is er niemand meer die dat wil doen (al vallen haar ouders behoorlijk terug in die oude rol). En dat snapt ze gewoon niet.
Beetje lastig uitleggen, maar ik denk dat het een sneue mix van naiviteit, boosheid, wraakzucht en slachtofferrol is. Moeilijk doorheen te komen. Mensen die boos worden, negeert ze daarna gewoon. Ze is niet bij machte er iets mee te doen. Triest maar waar. Vooral omdat het een hele leuke vrouw was. Maar ja, dat was vroeger...
Beetje lastig uitleggen, maar ik denk dat het een sneue mix van naiviteit, boosheid, wraakzucht en slachtofferrol is. Moeilijk doorheen te komen. Mensen die boos worden, negeert ze daarna gewoon. Ze is niet bij machte er iets mee te doen. Triest maar waar. Vooral omdat het een hele leuke vrouw was. Maar ja, dat was vroeger...
donderdag 20 januari 2011 om 22:41
Kan zo'n man partneralimentatie trouwens niet stopzetten? Ik bedoel, hoe lang moet je eigenlijk als ex nog blijven betalen voor een thuiszitter? Komt daar nooit een eind aan? Ik kan me voorstellen dat zolang (eigen) kinderen nog onder de 4 zijn, dat er dan geacht wordt bij te dragen. Maar nadat de jongste 4 is geweest, mag je toch wel aannemen dat de verzorgende (vaak de moeder) zelf weer gaat zorgen voor het eigen inkomen en de ex partner dit niet hoeft te blijven ophoesten tot het einde der tijden?
donderdag 20 januari 2011 om 22:42
donderdag 20 januari 2011 om 22:44
quote:schouderklopje schreef op 20 januari 2011 @ 22:41:
Kan zo'n man partneralimentatie trouwens niet stopzetten? Ik bedoel, hoe lang moet je eigenlijk als ex nog blijven betalen voor een thuiszitter? Komt daar nooit een eind aan? Ik kan me voorstellen dat zolang (eigen) kinderen nog onder de 4 zijn, dat er dan geacht wordt bij te dragen. Maar nadat de jongste 4 is geweest, mag je toch wel aannemen dat de verzorgende (vaak de moeder) zelf weer gaat zorgen voor het eigen inkomen en de ex partner dit niet hoeft te blijven ophoesten tot het einde der tijden?Ik heb net ontdekt dat het 12 jaar kan duren: da's de max en korter als de ex-partner eerder voor zichzelf kan zorgen. Maar dat is nog láng niet zover, pfff...
Kan zo'n man partneralimentatie trouwens niet stopzetten? Ik bedoel, hoe lang moet je eigenlijk als ex nog blijven betalen voor een thuiszitter? Komt daar nooit een eind aan? Ik kan me voorstellen dat zolang (eigen) kinderen nog onder de 4 zijn, dat er dan geacht wordt bij te dragen. Maar nadat de jongste 4 is geweest, mag je toch wel aannemen dat de verzorgende (vaak de moeder) zelf weer gaat zorgen voor het eigen inkomen en de ex partner dit niet hoeft te blijven ophoesten tot het einde der tijden?Ik heb net ontdekt dat het 12 jaar kan duren: da's de max en korter als de ex-partner eerder voor zichzelf kan zorgen. Maar dat is nog láng niet zover, pfff...
donderdag 20 januari 2011 om 22:45
Jarek, is ze nog een leuke vrouw of heb je die al die jaren dat ze gescheiden is niet meer gezien? Ben jij inmiddels ook verworden tot haar ameublement van redders? Is zij uberhaupt nog wat voor jou of draait de hele wereld nu om haar? Lijkt me nogal een eenzijdige "vriendschap", maar dat terzijde.
Eerlijk gezegd hoop ik dus niet dat je hier haar 'oplossing' gaat vinden. Die oplossing zit 'm alleen maar in zelf de schouders eronder zetten. Dat zal haar at the end ook een stuk eigenwaarde teruggeven.
Eerlijk gezegd hoop ik dus niet dat je hier haar 'oplossing' gaat vinden. Die oplossing zit 'm alleen maar in zelf de schouders eronder zetten. Dat zal haar at the end ook een stuk eigenwaarde teruggeven.
donderdag 20 januari 2011 om 22:46
Oorzaak van het probleem is niet haar houding tov werken maar de motivatie dat ze haar ex wil dwarsliggen omdat hij haar niet meer wil. Volgens mij zit ik er ook niet zover naast als ik er vanuit ga dat de breuk van hun relatie op zijn initiatief was.
Oplossing is daarom vrij makkelijk maar grof. Tegen haar zeggen dat het logisch is dat hij haar niet meer wil met als ze zo'n houding heeft. Zij heeft hem er niet mee door hem een bevestiging te geven dat hij blij moet zijn dat ze uit elkaar zijn.
Oplossing is daarom vrij makkelijk maar grof. Tegen haar zeggen dat het logisch is dat hij haar niet meer wil met als ze zo'n houding heeft. Zij heeft hem er niet mee door hem een bevestiging te geven dat hij blij moet zijn dat ze uit elkaar zijn.
donderdag 20 januari 2011 om 22:47
donderdag 20 januari 2011 om 22:50
quote:schouderklopje schreef op 20 januari 2011 @ 22:45:
Jarek, is ze nog een leuke vrouw of heb je die al die jaren dat ze gescheiden is niet meer gezien? Ben jij inmiddels ook verworden tot haar ameublement van redders? Is zij uberhaupt nog wat voor jou of draait de hele wereld nu om haar? Lijkt me nogal een eenzijdige "vriendschap", maar dat terzijde.
Nee, ze is niet meer zo leuk. Ze is verzuurd, heeft weinig plezier meer in dingen en als ze plezier heeft maakt ze er foto's van. Die foto's, m.n. van haar en de oudste, zet ze dan op hyves in de hoop dat hij ze ziet. Klein voorbeeld, maar wel tekenend. Ik heb eerder vanavond geconcludeerd dat de enige reden dat ik haar nog zie, is vanwege de kinderen.
Jarek, is ze nog een leuke vrouw of heb je die al die jaren dat ze gescheiden is niet meer gezien? Ben jij inmiddels ook verworden tot haar ameublement van redders? Is zij uberhaupt nog wat voor jou of draait de hele wereld nu om haar? Lijkt me nogal een eenzijdige "vriendschap", maar dat terzijde.
Nee, ze is niet meer zo leuk. Ze is verzuurd, heeft weinig plezier meer in dingen en als ze plezier heeft maakt ze er foto's van. Die foto's, m.n. van haar en de oudste, zet ze dan op hyves in de hoop dat hij ze ziet. Klein voorbeeld, maar wel tekenend. Ik heb eerder vanavond geconcludeerd dat de enige reden dat ik haar nog zie, is vanwege de kinderen.
donderdag 20 januari 2011 om 22:52
quote:nummerzoveel schreef op 20 januari 2011 @ 22:49:
@schouderklopje
Als de ex stopt met de PA, dan zou de gemeenschap er voor op moeten draaien in de vorm van bijstand. Dat gaat een rechter echt niet toestaan.Maar dan krijgt ze wel sollicitatieplicht. Je kunt toch ook onmogelijk verlangen van een verre ex dat deze een ex jarenlang onderhoudt? Je bent toch niet voor niets uit elkaar?
@schouderklopje
Als de ex stopt met de PA, dan zou de gemeenschap er voor op moeten draaien in de vorm van bijstand. Dat gaat een rechter echt niet toestaan.Maar dan krijgt ze wel sollicitatieplicht. Je kunt toch ook onmogelijk verlangen van een verre ex dat deze een ex jarenlang onderhoudt? Je bent toch niet voor niets uit elkaar?
donderdag 20 januari 2011 om 22:53
quote:rainbow_angel schreef op 20 januari 2011 @ 22:46:
Volgens mij zit ik er ook niet zover naast als ik er vanuit ga dat de breuk van hun relatie op zijn initiatief was.
Hij was vreemd gegaan, maar wilde haar terug. Daar dacht haar gekwetste ego anders over. Dus, niet helemaal. En misschien dat ze daarom ook wel zo boos is hoor. Hij is nu weer gelukkig met een ander, zij heeft niemand.
Volgens mij zit ik er ook niet zover naast als ik er vanuit ga dat de breuk van hun relatie op zijn initiatief was.
Hij was vreemd gegaan, maar wilde haar terug. Daar dacht haar gekwetste ego anders over. Dus, niet helemaal. En misschien dat ze daarom ook wel zo boos is hoor. Hij is nu weer gelukkig met een ander, zij heeft niemand.
donderdag 20 januari 2011 om 22:54
donderdag 20 januari 2011 om 22:56
donderdag 20 januari 2011 om 23:00
quote:Jarek03 schreef op 20 januari 2011 @ 22:53:
[...]
Hij was vreemd gegaan, maar wilde haar terug. Daar dacht haar gekwetste ego anders over. Dus, niet helemaal. En misschien dat ze daarom ook wel zo boos is hoor. Hij is nu weer gelukkig met een ander, zij heeft niemand.
Nou ja, elke man zal zich gewaarschuwt voelen als een vrouw zo'n houding heeft.
Daarnaast kiest ze niet voor haar kinderen, mocht haar ex de voogdij willen omdat hij hun financieel beter kunnen onderhouden en een stabielere thuis zal geven dan is de kans er toch dat de rechter hem de voogdij gaat geven.
[...]
Hij was vreemd gegaan, maar wilde haar terug. Daar dacht haar gekwetste ego anders over. Dus, niet helemaal. En misschien dat ze daarom ook wel zo boos is hoor. Hij is nu weer gelukkig met een ander, zij heeft niemand.
Nou ja, elke man zal zich gewaarschuwt voelen als een vrouw zo'n houding heeft.
Daarnaast kiest ze niet voor haar kinderen, mocht haar ex de voogdij willen omdat hij hun financieel beter kunnen onderhouden en een stabielere thuis zal geven dan is de kans er toch dat de rechter hem de voogdij gaat geven.
donderdag 20 januari 2011 om 23:04
quote:schouderklopje schreef op 20 januari 2011 @ 22:47:
Jarek, misschien dat het wel korter kan duren als de ex aan kan tonen dat zijn ex (jouw vriendin dus) wel voor zichzelf kan zorgen, maar niet wil. Kunnen en willen zijn twee verschillende dingen en misschien dat een rechtbank dat ook wel zo ziet.
Helaas is dat geen gegeven. In de wet staat dat partneralimentatie bedoeld is voor gevallen waarin de alimentatiegerechtige niet voldoende inkomsten heeft en zich deze in redelijkheid niet kan verwerven. Je zou denken dat de bewijslast hiervoor bij de alimentatieaanvrager ligt, maar nee, het is aan de alimentatieplichtige om aan te tonen dat de aanvrager best kan werken. De rechter gaat lang niet altijd mee in deze redenering.
In de Nederlandse rechtspraak is het gebruikelijk standaard 12 jaar partneralimentatie vast te stellen... terwijl dit wettelijk gezien een maximum is. Alimentatie wordt voor 12 jaar toegekend, tenzij...
Jarek, misschien dat het wel korter kan duren als de ex aan kan tonen dat zijn ex (jouw vriendin dus) wel voor zichzelf kan zorgen, maar niet wil. Kunnen en willen zijn twee verschillende dingen en misschien dat een rechtbank dat ook wel zo ziet.
Helaas is dat geen gegeven. In de wet staat dat partneralimentatie bedoeld is voor gevallen waarin de alimentatiegerechtige niet voldoende inkomsten heeft en zich deze in redelijkheid niet kan verwerven. Je zou denken dat de bewijslast hiervoor bij de alimentatieaanvrager ligt, maar nee, het is aan de alimentatieplichtige om aan te tonen dat de aanvrager best kan werken. De rechter gaat lang niet altijd mee in deze redenering.
In de Nederlandse rechtspraak is het gebruikelijk standaard 12 jaar partneralimentatie vast te stellen... terwijl dit wettelijk gezien een maximum is. Alimentatie wordt voor 12 jaar toegekend, tenzij...
Ga in therapie!
