Gezondheid
alle pijlers
darm problemen
donderdag 5 maart 2009 om 13:21
Darm problemen, vaak niet een onderwerp waar open over wordt gepraat. Helaas wel een onderwerp waar veel mensen last van hebben. De pijn, de ongemakken die erbij komen kijken zoals plotseling naar toilet moeten maar ook schaamtes die je daarbij kan hebben zoals een stinkende toilet achterlaten wanneer jij bent geweest. Kortom, NIET PRETTIG
Bij deze open ik, na het goede idee van een mede forummer, het topic darmklachten. Schaam je niet en laat je horen!!
Bij deze open ik, na het goede idee van een mede forummer, het topic darmklachten. Schaam je niet en laat je horen!!
zaterdag 22 augustus 2009 om 21:28
Jeetje Lente, dat klinkt ook heavy. Hoelang is dat geleden en hoelang heeft het geduurd voordat je spijsvertering weer een beetje werkte?
Dank je voor de knuffel, Gavia...hoop ook op snel duidelijkheid. Ik kreeg vandaag een brief van het ziekenhuis, met een belafspraak op 9 september. Ik denk dat dat het enige is, wat mijn huisarts heeft kunnen regelen. Ik heb vanmiddag het een en ander gelezen over pds, ook weer erg herkenbaar. Voordat ik mijn halve darm verloor, was de diagnose bij mij ook pds. Na de operatie ben ik een tijdje klachtenvrij geweest....maar misschien heb ik naast de andere problemen gewoon pds.
Hoe halen jullie de focus ervan af? Volgens mij vergroot, het de hele tijd er mee bezig zijn, de klachten.
Ik zie zo op tegen de colonscopie. Waarschijnlijk moet het nu met een slangentje dat rechtstreeks het laxeermiddel in mijn maag brengt. Ik wil nog wel proberen of ik het op de gewone manier, maar dan in het ziekenhuis, mag doen. Ik kan een hoop hebben, qua pijn enzo, maar dat slangentje...het gevoel dat ik stik, vind ik echt doodeng.
Met de maagpillen (omeprazol) ben ik gestopt. Werd er erg duizelig van, kreeg er hoofdpijn van en werd er misselijk van. Ook zag ik erg wazig. Ben nu dus voorzichtig met de pijnmedicatie. Heb 1000mg paracetamol zetpillen in huis en voor de vakantie neem ik ibuprofen mee....
Slikken jullie ook pijnstilling en welke?
Moonlight, ik hoop dat je leuke dagen hebt en dat je darmen je met rust laten.....
Dank je voor de knuffel, Gavia...hoop ook op snel duidelijkheid. Ik kreeg vandaag een brief van het ziekenhuis, met een belafspraak op 9 september. Ik denk dat dat het enige is, wat mijn huisarts heeft kunnen regelen. Ik heb vanmiddag het een en ander gelezen over pds, ook weer erg herkenbaar. Voordat ik mijn halve darm verloor, was de diagnose bij mij ook pds. Na de operatie ben ik een tijdje klachtenvrij geweest....maar misschien heb ik naast de andere problemen gewoon pds.
Hoe halen jullie de focus ervan af? Volgens mij vergroot, het de hele tijd er mee bezig zijn, de klachten.
Ik zie zo op tegen de colonscopie. Waarschijnlijk moet het nu met een slangentje dat rechtstreeks het laxeermiddel in mijn maag brengt. Ik wil nog wel proberen of ik het op de gewone manier, maar dan in het ziekenhuis, mag doen. Ik kan een hoop hebben, qua pijn enzo, maar dat slangentje...het gevoel dat ik stik, vind ik echt doodeng.
Met de maagpillen (omeprazol) ben ik gestopt. Werd er erg duizelig van, kreeg er hoofdpijn van en werd er misselijk van. Ook zag ik erg wazig. Ben nu dus voorzichtig met de pijnmedicatie. Heb 1000mg paracetamol zetpillen in huis en voor de vakantie neem ik ibuprofen mee....
Slikken jullie ook pijnstilling en welke?
Moonlight, ik hoop dat je leuke dagen hebt en dat je darmen je met rust laten.....
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
zondag 23 augustus 2009 om 19:19
Dat is bij al lang geleden, in 1996, ik was toen 13. Er is gedacht dat de spijsvertering gewoon op gang kwam en er verder geen problemen meer zouden zijn. En ik heb ook pds. Maar jaren later kwamen de gevolgen pas echt naar voren. De chronische diaree, pijn, moe en dus ernstig vitb12 tekort. Uiteindelijk heb ik het zelf allemaal gevonden op internet, misschien kan jij ook dingen vinden over jou situatie. Heb ook vele onderzoeken gehad, maar ben blij dat het nu wat beter gaat. Je moet er leren mee om te gaan en inderdaad niet alleen maar op focussen. Maar dat is wel moeilijk en kost ook tijd. Sterkte ermee
dinsdag 25 augustus 2009 om 18:18
dinsdag 25 augustus 2009 om 18:42
Zie dit topic voor het eerst, maar herken veel in jullie verhalen. Jaren geleden is bij mij de diagnose pds gesteld, maar ik heb het idee dat er meer speelt.
Ik heb heel vaak ineens last van diarree. Enorm vervelend wanneer je in een winkel bent en ineens wat in je broek hebt zitten zeg maar. Soms overweeg ik echt om een schone onderbroek standaard in mijn tas te hebben.
Verder heb ik het ook juist andersom. Dan kan ik dagen niet en begint mijn buik enorm te steken.
Heb ook bijna altijd last van mijn darmen. Hoor ze ook vrijwel continu bewegen wat best gênant is wanneer je bv. in een vergadering zit.
Van de week was ik voor iets anders bij de huisarts. Deze moest even luisteren en voelen rondom mijn buik en darm en drukte dus op mijn dikke darm. Het deed enorme pijn en hij zei ook direct: zo zo je bent zeker bekend met problemen met je dikke darm.
Stress vliegt ook direct naar de darmen. Krijg dan krampen en winderigheid. Zo vreselijk vervelend, zeker omdat ik dan niet eens zeker weet of het wel echt gas is zeg maar.
Mijn man wilt dat ik naar de huisarts ga en mijn problemen uit leg, maar ik vind het zo persoonlijk. Tuurlijk artsen krijgen van alles te horen van een mens, maar ik ken haar nog helemaal niet en om dan meteen met zoiets te komen.
Ik heb heel vaak ineens last van diarree. Enorm vervelend wanneer je in een winkel bent en ineens wat in je broek hebt zitten zeg maar. Soms overweeg ik echt om een schone onderbroek standaard in mijn tas te hebben.
Verder heb ik het ook juist andersom. Dan kan ik dagen niet en begint mijn buik enorm te steken.
Heb ook bijna altijd last van mijn darmen. Hoor ze ook vrijwel continu bewegen wat best gênant is wanneer je bv. in een vergadering zit.
Van de week was ik voor iets anders bij de huisarts. Deze moest even luisteren en voelen rondom mijn buik en darm en drukte dus op mijn dikke darm. Het deed enorme pijn en hij zei ook direct: zo zo je bent zeker bekend met problemen met je dikke darm.
Stress vliegt ook direct naar de darmen. Krijg dan krampen en winderigheid. Zo vreselijk vervelend, zeker omdat ik dan niet eens zeker weet of het wel echt gas is zeg maar.
Mijn man wilt dat ik naar de huisarts ga en mijn problemen uit leg, maar ik vind het zo persoonlijk. Tuurlijk artsen krijgen van alles te horen van een mens, maar ik ken haar nog helemaal niet en om dan meteen met zoiets te komen.
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
dinsdag 25 augustus 2009 om 20:15
Ik kom jou ook overal tegen he Ikbenik
Maar wat rot joh, dat je ook zo'n last van je darmen hebt.
Alleen je schaamte voor de huisarts lijkt me niet terecht. Er zijn zoooooo veel mensen met darmproblemen. Ze stellen een paar vragen, voelen de buik even om vast te stellen waar het zit. Echt niet nodig om je daarvoor te schamen!
Maar wat rot joh, dat je ook zo'n last van je darmen hebt.
Alleen je schaamte voor de huisarts lijkt me niet terecht. Er zijn zoooooo veel mensen met darmproblemen. Ze stellen een paar vragen, voelen de buik even om vast te stellen waar het zit. Echt niet nodig om je daarvoor te schamen!
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 25 augustus 2009 om 20:48
Ja dacht idd ook: he daar is moonlight!
Tja verstandelijk weet ik dat het niks is om je voor te schamen, maar mijn gevoel zegt soms wat anders.
Misschien moet ik er mijn volgende doel van gaan maken?
Tja verstandelijk weet ik dat het niks is om je voor te schamen, maar mijn gevoel zegt soms wat anders.
Misschien moet ik er mijn volgende doel van gaan maken?
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
dinsdag 25 augustus 2009 om 20:55
Tja wie weet...
Dat is ook waar het topic over begonnen is: het is zo'n taboe om over darmen / poep / etc te praten in de gewone wereld. (Bij de dokter heb ik er dan nog niet eens zo veel moeite mee)
Maar als ik ergens ben en last van mijn buik heb en steeds naar het toilet moet, kan ik soms wel janken. Maar spreek het niet te pas en te onpas uit.
Praten over hoofdpijn is makkelijker, denk ik.
Heb hier op t topic al heel wat dingen neergezet die ik normaal niet bespreek. Kan allemaal.
Misschien kun je hier oefenen, IBI. Met het bespreekbaar maken.
Dat is ook waar het topic over begonnen is: het is zo'n taboe om over darmen / poep / etc te praten in de gewone wereld. (Bij de dokter heb ik er dan nog niet eens zo veel moeite mee)
Maar als ik ergens ben en last van mijn buik heb en steeds naar het toilet moet, kan ik soms wel janken. Maar spreek het niet te pas en te onpas uit.
Praten over hoofdpijn is makkelijker, denk ik.
Heb hier op t topic al heel wat dingen neergezet die ik normaal niet bespreek. Kan allemaal.
Misschien kun je hier oefenen, IBI. Met het bespreekbaar maken.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 26 augustus 2009 om 12:50
woensdag 26 augustus 2009 om 12:57
quote:Lin67 schreef op 22 augustus 2009 @ 21:28:
Ik zie zo op tegen de colonscopie. Waarschijnlijk moet het nu met een slangentje dat rechtstreeks het laxeermiddel in mijn maag brengt. Ik wil nog wel proberen of ik het op de gewone manier, maar dan in het ziekenhuis, mag doen. Ik kan een hoop hebben, qua pijn enzo, maar dat slangentje...het gevoel dat ik stik, vind ik echt doodeng.
*breekt even in*
Hoi Lin,
Heb je dit onderzoek weleens eerder gehad? Zo niet, dan kan ik je een beetje geruststellen denk ik. Ik heb namelijk voor een MRI van mijn darmen ook vloeistof in mijn darmen gekregen via een slangetje door mijn neus. Het is echt een heel dun slangetje waar je niets van voelt. Ze doen het slangetje door je neus, je slikt een slokje water en klaar. Als hij heenmaal zit voel je er niets meer van. Hij zit namelijk niet in je luchtpijp. Ik heb met dat slangetje gewoon nog weer in de wachtkamer gezeten tot ik aan de beurt was bij de MRI. Probeer je hier dus vooral niet al te druk om te maken.
Succes met je scopie!
Ik zie zo op tegen de colonscopie. Waarschijnlijk moet het nu met een slangentje dat rechtstreeks het laxeermiddel in mijn maag brengt. Ik wil nog wel proberen of ik het op de gewone manier, maar dan in het ziekenhuis, mag doen. Ik kan een hoop hebben, qua pijn enzo, maar dat slangentje...het gevoel dat ik stik, vind ik echt doodeng.
*breekt even in*
Hoi Lin,
Heb je dit onderzoek weleens eerder gehad? Zo niet, dan kan ik je een beetje geruststellen denk ik. Ik heb namelijk voor een MRI van mijn darmen ook vloeistof in mijn darmen gekregen via een slangetje door mijn neus. Het is echt een heel dun slangetje waar je niets van voelt. Ze doen het slangetje door je neus, je slikt een slokje water en klaar. Als hij heenmaal zit voel je er niets meer van. Hij zit namelijk niet in je luchtpijp. Ik heb met dat slangetje gewoon nog weer in de wachtkamer gezeten tot ik aan de beurt was bij de MRI. Probeer je hier dus vooral niet al te druk om te maken.
Succes met je scopie!
woensdag 26 augustus 2009 om 12:59
quote:ikbenikhetisnietanders schreef op 25 augustus 2009 @ 20:48:
Ja dacht idd ook: he daar is moonlight!
Tja verstandelijk weet ik dat het niks is om je voor te schamen, maar mijn gevoel zegt soms wat anders.
Misschien moet ik er mijn volgende doel van gaan maken?
Ha IBI, ook ik kom je overal tegen
Ik zou toch maar naar de huisarts gaan als ik jou was en daar vragen om een verwijzing naar de MLD arts (Maag, Lever, Darm). Die hebben er namelijk hun beroep van gemaakt om verhaaltjes over poep aan te horen. En als ik jouw klachten zo lees.... zou het geen Crohn kunnen zijn ipv een spastische darm? Ik zou er in ieder geval naar laten kijken als ik jou was.
Doen hoor!
Ja dacht idd ook: he daar is moonlight!
Tja verstandelijk weet ik dat het niks is om je voor te schamen, maar mijn gevoel zegt soms wat anders.
Misschien moet ik er mijn volgende doel van gaan maken?
Ha IBI, ook ik kom je overal tegen
Ik zou toch maar naar de huisarts gaan als ik jou was en daar vragen om een verwijzing naar de MLD arts (Maag, Lever, Darm). Die hebben er namelijk hun beroep van gemaakt om verhaaltjes over poep aan te horen. En als ik jouw klachten zo lees.... zou het geen Crohn kunnen zijn ipv een spastische darm? Ik zou er in ieder geval naar laten kijken als ik jou was.
Doen hoor!
woensdag 26 augustus 2009 om 23:49
Ikbenikennietanders gewoon naar de huisarts gaan, ben er zelf al tig keer geweest met allerlei onsmakelijke verhalen. Bij de laatste huisarts (invaller), kunnen we er zelfs samen om lachen.
Lunax, heel erg bedankt voor je geruststelling, nu maar hopen dat ze die slangetjes niet in allerlei diktes hebben......maar ik hoop dat ik het op de normale manier mag doen, maar dan in het ziekenhuis, kunnen ze gelijk medicatie geven tegen misselijkheid en hoofdpijn. En als het toch met het slangetje moet...misschien kunnen ze dan gelijk ff naar mijn maag kijken (ook al zo lang last van), twee scopieen voor de prijs van 1......
moonlight, fijn dat je je beter voelt. Ik heb de afgelopen week een eetdagboek bijgehouden, maar kan geen linken leggen tussen voedsel en klachten......vis verdraag ik wel erg goed, vlees wat minder......denk ik.
Lunax, heel erg bedankt voor je geruststelling, nu maar hopen dat ze die slangetjes niet in allerlei diktes hebben......maar ik hoop dat ik het op de normale manier mag doen, maar dan in het ziekenhuis, kunnen ze gelijk medicatie geven tegen misselijkheid en hoofdpijn. En als het toch met het slangetje moet...misschien kunnen ze dan gelijk ff naar mijn maag kijken (ook al zo lang last van), twee scopieen voor de prijs van 1......
moonlight, fijn dat je je beter voelt. Ik heb de afgelopen week een eetdagboek bijgehouden, maar kan geen linken leggen tussen voedsel en klachten......vis verdraag ik wel erg goed, vlees wat minder......denk ik.
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
woensdag 26 augustus 2009 om 23:58
Misschien heb ik erovereen gelezen hoor Lin, maar waarom kun je niet gewoon thuis een dag van te voren laxeren voor je scopie?
En trouwens, als ik mocht kiezen tussen het slangetje of 2 dagen laxeren zou ik het wel weten. Ik zou kiezen voor het slangetje. Je merkt er echt niets van namelijk (alleen een beetje een kriebel in je keel hooguit). Veel comfortabeler dan liters van dat hele vieze spul moeten drinken dagen lang
En trouwens, als ik mocht kiezen tussen het slangetje of 2 dagen laxeren zou ik het wel weten. Ik zou kiezen voor het slangetje. Je merkt er echt niets van namelijk (alleen een beetje een kriebel in je keel hooguit). Veel comfortabeler dan liters van dat hele vieze spul moeten drinken dagen lang
donderdag 27 augustus 2009 om 00:06
Ik heb het in eerste instantie (vorig jaar december) thuis gedaan. Dag 1 laxeerpilletjes, dag 2 een liter van dat spul en een liter andere vloeistof. Het punt was dat ik vreselijk aan het braken geslagen ben en ook nog een echt gigantische hoofdpijn kreeg (ik heb 2 keer per maand 3 dagen migraine, ben dus wel wat gewend)....door dat braken, laxeerde ik niet voldoende. De dag erop moest er nog een liter doorheen.
Ik krijg ook geen mri (heb ik wel gehad, maar dan voor de alvleesklier), maar een colonsopie, daarmee gaan ze met een slangetje van onderen in mijn dikke darm kijken. Als er bijvoorbeeld poliepen zitten, kunnen ze die gelijk verwijderen.
Waarom hebben ze bij jou een mri gedaan? en niet een colonscopie? Had je anders voor die mri ook liters van dat vieze spul moeten drinken?
Ik krijg ook geen mri (heb ik wel gehad, maar dan voor de alvleesklier), maar een colonsopie, daarmee gaan ze met een slangetje van onderen in mijn dikke darm kijken. Als er bijvoorbeeld poliepen zitten, kunnen ze die gelijk verwijderen.
Waarom hebben ze bij jou een mri gedaan? en niet een colonscopie? Had je anders voor die mri ook liters van dat vieze spul moeten drinken?
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
donderdag 27 augustus 2009 om 00:16
Ik heb ook een aantal keer een colonscopie gehad. Toen moest ik gewoon laxeren. Ik weet dat er verschil is maar voor de MRI moesten mijn darmen toen gevuld zijn met vloeistof, vandaar het slangetje door de neus.
En als je zo'n last hebt van de liters die je moet drinken kun je ook vragen om een ander goedje (heb ik de laatste keer ook gehad). Dat zijn 2 kleine flesjes die je de dag ervoor in moet nemen. Stuk minder erg dan die liters. Het is wel héél vies maar neus dicht en gaan met die banaan dan lukt het. Ik zal even zoeken hoe dat ook alweer heette. Standaard krijg je die liters maar als je vraagt om dat andere spul krijg je het gewoon.
Ik heb trouwens drie keer een scopie gehad en de vierde keer een MRI. Nieuwe internist die meer vertrouwen had in de resultaten van de MRI dan van de Scopie. Voor de MRI moest ik trouwens ook laxeren hoor. Die darmen moeten gewoon schoon. Dat slangetje was dus puur om contrastvloeistof in te brengen.
En als je zo'n last hebt van de liters die je moet drinken kun je ook vragen om een ander goedje (heb ik de laatste keer ook gehad). Dat zijn 2 kleine flesjes die je de dag ervoor in moet nemen. Stuk minder erg dan die liters. Het is wel héél vies maar neus dicht en gaan met die banaan dan lukt het. Ik zal even zoeken hoe dat ook alweer heette. Standaard krijg je die liters maar als je vraagt om dat andere spul krijg je het gewoon.
Ik heb trouwens drie keer een scopie gehad en de vierde keer een MRI. Nieuwe internist die meer vertrouwen had in de resultaten van de MRI dan van de Scopie. Voor de MRI moest ik trouwens ook laxeren hoor. Die darmen moeten gewoon schoon. Dat slangetje was dus puur om contrastvloeistof in te brengen.
donderdag 27 augustus 2009 om 00:23
Okee, dan snap ik het beter. Ik heb dat andere goedje volgens mij ook gehad, maar dat was gebasseerd op zoveel zout, dat ik dat, in verband met hartklachten, niet aandurfde. Die hartklachten zijn nog gelukkig onderzocht (dat koste behoorlijk wat tijd, vandaar dat ik nu pas weer een colonscopie op de agenda heb staan).
Omdat het goedje (die liter) zo vies was, heb ik het binnen een half uur na binnen gewerkt (je hebt 2 uur de tijd), misschien ben ik daarom zo gaan braken?
Eind september heb ik de afspraak met de internist (word gek van al die wachtlijsten), dan spreek ik de mogelijkheden door.....
Wat zijn jouw problemen dan, als ik zo vrij mag zijn dat te vragen?
Omdat het goedje (die liter) zo vies was, heb ik het binnen een half uur na binnen gewerkt (je hebt 2 uur de tijd), misschien ben ik daarom zo gaan braken?
Eind september heb ik de afspraak met de internist (word gek van al die wachtlijsten), dan spreek ik de mogelijkheden door.....
Wat zijn jouw problemen dan, als ik zo vrij mag zijn dat te vragen?
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
donderdag 27 augustus 2009 om 10:48
Phosphoral heet het. En daar staat idd op de bijsluiter dat je voorzichtig moet zijn bij hartklachten. Dat zou dus zomaar hetzelfde kunnen zijn als jij vorige keer had.
Ik dacht eigenlijk dat je in september al voor je scopie moest maar je hebt eerst nog een afspraak bij de internist. Goed plan om daar alle mogelijkheden te bespreken.
Reeele optie trouwens hoor dat je zo bent gaan spugen omdat je heel vies (en gemeen) spul binnen een half uur naar binnen hebt gewerkt. Die twee uur staat er natuurlijk niet voor niets voor
Succes in ieder geval!
Ik dacht eigenlijk dat je in september al voor je scopie moest maar je hebt eerst nog een afspraak bij de internist. Goed plan om daar alle mogelijkheden te bespreken.
Reeele optie trouwens hoor dat je zo bent gaan spugen omdat je heel vies (en gemeen) spul binnen een half uur naar binnen hebt gewerkt. Die twee uur staat er natuurlijk niet voor niets voor
Succes in ieder geval!
donderdag 27 augustus 2009 om 13:10
Pijn na elke maaltijd,
vertel mij wat. Voor mij is het bepalend hoeveel in eet, en wat ik eet. Ik weet niet of het nu al vanaf mijn geboorte is, maar wat ik wel weet is het al zeker 25 jaar een groot probleem.
De pijn onstaat na het eten vaak zit ik met opgetrokken knieën omdat ik het beter kan opvangen.
Ik heb me aangeleerd om 7 maaltijden te eten, kleine beetjes en daar bedoel ik 2 i.p.v. 3 boterhammen per maaltijd.
ook eet in alles gekookt en alleen licht verteerbaar.
als ik dit niet doe gaat het licht uit in mijn lijf. Dan word ik koortsig en rilliger, voel me erg ziek, mijn buik en slijmvliezen zwellen op. ik ga mijn bed in en de pijn word steeds erger. blijf liggen totdat het uitgewoed is maar op mijn toppunt daat het fout en gooi in alles eruit. Nou ja, aangezien zo'n aanval ontstaat zo'n 6 tot 8 uur na de maaltijd zit er bar weinig meer in de maag en geef ik gal of zo over totdat "het gif"er weer uit is.
Dan zakt de pijn, de kramp, het koortig gevoel en kan ik weer langzaam beginnen met een beetje water, een droog beschuitje, een paar lepels appelmoes enz. Wat overblijft is pijn in botten en spieren maar na een paar dagen zakt dit weer.
Bij artsen in het ziekenhuis heet dit ook PDS, tja, ze moeten het een naam geven. Toch past niet alles in het plaatje eigenlijk, maar goed. dat maakt ze niets uit blijkbaar.
Ook niet dat ik nog geen 45 kilo weeg en dat ook 25 jaar lang. Wel een stabiel gewicht maar niet echt fijn als je 40 bent geweest.
Door heel dicht bij mijn lichaam te zijn door afgepast te eten en door niet meer dan 30 gram vet te gebruiken per dag kan in 1800 cal. eten zonder deze aanval te krijgen. maar dat lukt alleen onder strikte voorwaarden. Maar dan nog heb ik elke dag pijn, elke maaltijd moet ik betalen met pijn en in de nacht brandende botten en een beurs gevoel.
over pijn kan ik wel meepraten, het is een deel van mij geworden. Soms als er ineens een nieuwe pijn onstaat die heviger is dan anders kan ik wel een naar medicatie grijpen voor verlichting. maar als ik na een paar dagen eraan gewend ben kan ik weer zonder. Toch blijf ik met de vraag zitten, hoe is dit toch mogelijk dat eten zoveel ellende in mijn lijf geeft, dat het niet geaccepteerd word.
En helaas ook de versterkende drinkvoeding (ik woog in de winter nog maar 43 kilo en was erg verzwakt door een kattenbeet, bacterie in het bloed en zware a.b. kuur)
die me werd voorgeschreven leverde het zelfde resultaat op, alleen een een beetje erger. Ik probeer een beetje extra uit mijn eten te halen om zo een evenwicht te krijgen, maar dat beetje extra vraagt ook weer veel van mijn lijf en zo wordt mijn zijden draadje steeds dunner en niemand heeft er antwoord op.
vertel mij wat. Voor mij is het bepalend hoeveel in eet, en wat ik eet. Ik weet niet of het nu al vanaf mijn geboorte is, maar wat ik wel weet is het al zeker 25 jaar een groot probleem.
De pijn onstaat na het eten vaak zit ik met opgetrokken knieën omdat ik het beter kan opvangen.
Ik heb me aangeleerd om 7 maaltijden te eten, kleine beetjes en daar bedoel ik 2 i.p.v. 3 boterhammen per maaltijd.
ook eet in alles gekookt en alleen licht verteerbaar.
als ik dit niet doe gaat het licht uit in mijn lijf. Dan word ik koortsig en rilliger, voel me erg ziek, mijn buik en slijmvliezen zwellen op. ik ga mijn bed in en de pijn word steeds erger. blijf liggen totdat het uitgewoed is maar op mijn toppunt daat het fout en gooi in alles eruit. Nou ja, aangezien zo'n aanval ontstaat zo'n 6 tot 8 uur na de maaltijd zit er bar weinig meer in de maag en geef ik gal of zo over totdat "het gif"er weer uit is.
Dan zakt de pijn, de kramp, het koortig gevoel en kan ik weer langzaam beginnen met een beetje water, een droog beschuitje, een paar lepels appelmoes enz. Wat overblijft is pijn in botten en spieren maar na een paar dagen zakt dit weer.
Bij artsen in het ziekenhuis heet dit ook PDS, tja, ze moeten het een naam geven. Toch past niet alles in het plaatje eigenlijk, maar goed. dat maakt ze niets uit blijkbaar.
Ook niet dat ik nog geen 45 kilo weeg en dat ook 25 jaar lang. Wel een stabiel gewicht maar niet echt fijn als je 40 bent geweest.
Door heel dicht bij mijn lichaam te zijn door afgepast te eten en door niet meer dan 30 gram vet te gebruiken per dag kan in 1800 cal. eten zonder deze aanval te krijgen. maar dat lukt alleen onder strikte voorwaarden. Maar dan nog heb ik elke dag pijn, elke maaltijd moet ik betalen met pijn en in de nacht brandende botten en een beurs gevoel.
over pijn kan ik wel meepraten, het is een deel van mij geworden. Soms als er ineens een nieuwe pijn onstaat die heviger is dan anders kan ik wel een naar medicatie grijpen voor verlichting. maar als ik na een paar dagen eraan gewend ben kan ik weer zonder. Toch blijf ik met de vraag zitten, hoe is dit toch mogelijk dat eten zoveel ellende in mijn lijf geeft, dat het niet geaccepteerd word.
En helaas ook de versterkende drinkvoeding (ik woog in de winter nog maar 43 kilo en was erg verzwakt door een kattenbeet, bacterie in het bloed en zware a.b. kuur)
die me werd voorgeschreven leverde het zelfde resultaat op, alleen een een beetje erger. Ik probeer een beetje extra uit mijn eten te halen om zo een evenwicht te krijgen, maar dat beetje extra vraagt ook weer veel van mijn lijf en zo wordt mijn zijden draadje steeds dunner en niemand heeft er antwoord op.
donderdag 27 augustus 2009 om 13:17
Nog een toevoeging
Samen met een orthomoleculair voedingsdeskundige heb ik uit kunnen pluizen wat redelijk gaat en wat echt niet gaat. Ik heb een dieet dat ik al jaren volg. Er is voor mij gelukkig veilig voedsel waardoor ik minder klachten krijg. en het dieet is ook volgens reguliere dieëtisen volwaardig, alleen te weinig.
Vorige week las ik iets over chronische maag/darmischemie.
Mijn mond viel open toen ik dat las.
Dit zou mogelijk mijn klachten kunnen verklaren.
Is dit bekend bij een van jullie?
Samen met een orthomoleculair voedingsdeskundige heb ik uit kunnen pluizen wat redelijk gaat en wat echt niet gaat. Ik heb een dieet dat ik al jaren volg. Er is voor mij gelukkig veilig voedsel waardoor ik minder klachten krijg. en het dieet is ook volgens reguliere dieëtisen volwaardig, alleen te weinig.
Vorige week las ik iets over chronische maag/darmischemie.
Mijn mond viel open toen ik dat las.
Dit zou mogelijk mijn klachten kunnen verklaren.
Is dit bekend bij een van jullie?
donderdag 27 augustus 2009 om 16:12
@Verentooi: leuk dat je meeschrijft (nouja... leuk... je snapt wat ik bedoel )
Hoe heb je uitgeplozen wat je wel en niet mocht? Hoe ging dat in zijn werk? Eliminatie / rotatiedieet?
Moeilijk woord trouwens: maag-darm-ischemie.... is dat de uitspraak of combineer ik nu verkeerde letters met elkaar?
Hoe heb je uitgeplozen wat je wel en niet mocht? Hoe ging dat in zijn werk? Eliminatie / rotatiedieet?
Moeilijk woord trouwens: maag-darm-ischemie.... is dat de uitspraak of combineer ik nu verkeerde letters met elkaar?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 27 augustus 2009 om 21:25
tja, lotgenootjes zoeken elkaar toch op
wie weet kunnen we tips uitdelen.
Mijn dieet is samengesteld door orthomoleculaire therapeut die toen samenwerkte met een dokter in de biochemie. Dit heb ik uitgeprobeerd, bijgeschaafd en goedgekeurd
nou ja, mijn buik heeft het goedgekeurd.
De therapeut heeft een dochter met een bijna soortgelijk probleem en zij is dit voor haar dochter uit gaan zoeken.
Ik heb het over zeker 25 jaar terug en de therapeut en die arts in de biochemie zijn al overleden.
Het is mijn absolute basisdieet dat bijna altijd veilig is voor mij.
Als het wat beter gaat kan ik voorzichtig opbouwen. Maar dan iets eten en kijken wat er in 5 dagen gebeurd.
Toch is het onvoorspelbaar. 3 dagen kan ik iets eten en de vierde dag gaat het fout. Maar een stukje gekookte kip met gekookte aardappen en gekookte groente (niet alle) is altijd wel te doen.
Ik denk dat je het best als een woord darmischemie kunt googlen
maar omdat het ook om een slagader in de maag kan gaan
die vernauwd is combineer ik deze twee.
Ik heb het een en ander geschreven over mijn klachten enz. in het topic is het onmogelijke toch mogelijk?
wie weet kunnen we tips uitdelen.
Mijn dieet is samengesteld door orthomoleculaire therapeut die toen samenwerkte met een dokter in de biochemie. Dit heb ik uitgeprobeerd, bijgeschaafd en goedgekeurd
nou ja, mijn buik heeft het goedgekeurd.
De therapeut heeft een dochter met een bijna soortgelijk probleem en zij is dit voor haar dochter uit gaan zoeken.
Ik heb het over zeker 25 jaar terug en de therapeut en die arts in de biochemie zijn al overleden.
Het is mijn absolute basisdieet dat bijna altijd veilig is voor mij.
Als het wat beter gaat kan ik voorzichtig opbouwen. Maar dan iets eten en kijken wat er in 5 dagen gebeurd.
Toch is het onvoorspelbaar. 3 dagen kan ik iets eten en de vierde dag gaat het fout. Maar een stukje gekookte kip met gekookte aardappen en gekookte groente (niet alle) is altijd wel te doen.
Ik denk dat je het best als een woord darmischemie kunt googlen
maar omdat het ook om een slagader in de maag kan gaan
die vernauwd is combineer ik deze twee.
Ik heb het een en ander geschreven over mijn klachten enz. in het topic is het onmogelijke toch mogelijk?
donderdag 27 augustus 2009 om 22:39
Lijkt me echt zwaar k*t, verentooi. Ik heb, hier, maar ook op jouw andere topic, je verhaal gelezen. Om moedeloos van te worden. Knap hoe je stand houdt.
Ik ben benieuwd waar jouw basisvoedsel uit bestaat. Toen ik met de ontstoken alvleesklier in het ziekenhuis lag en geen eten en geen drinken kreeg (alleen een infuus met een glucoseoplossing), had ik, qua darmen helemaal nergens last van. Dat was heerlijk. Maar een mens kan niet al te lang zonder eten...dus vandaar de vraag.
Je aders....hebben ze nog nooit een CT-scan van je aders gedaan? Is een weinig belastend onderzoek. Je krijgt het alleen even heel warm van de contrastvloeistof. En dan weet je of je aders goed zijn.
Ik ben benieuwd waar jouw basisvoedsel uit bestaat. Toen ik met de ontstoken alvleesklier in het ziekenhuis lag en geen eten en geen drinken kreeg (alleen een infuus met een glucoseoplossing), had ik, qua darmen helemaal nergens last van. Dat was heerlijk. Maar een mens kan niet al te lang zonder eten...dus vandaar de vraag.
Je aders....hebben ze nog nooit een CT-scan van je aders gedaan? Is een weinig belastend onderzoek. Je krijgt het alleen even heel warm van de contrastvloeistof. En dan weet je of je aders goed zijn.
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
donderdag 27 augustus 2009 om 22:44
Verentooi, ik heb het topic gevonden en het eerste deel ervan gelezen. (wil zo naar bed dus de rest komt later).
Mag ik je een persoonlijke vraag stellen?
We hebben het in dit topic wel eens gehad over het hebben van een relatie, als je darmproblemen hebt. Dat dit soms best moeilijk is, en genant om over te praten.
Een voorbeeld is als je last hebt van winden, of als je 's nachts aan het 'spoken' bent omdat je diarree hebt of moet overgeven.
Die vraag is trouwens niet alleen voor Verentooi... maar voor iedereen hier. Hoe gaan jullie ermee om, in je relatie?
Mag ik je een persoonlijke vraag stellen?
We hebben het in dit topic wel eens gehad over het hebben van een relatie, als je darmproblemen hebt. Dat dit soms best moeilijk is, en genant om over te praten.
Een voorbeeld is als je last hebt van winden, of als je 's nachts aan het 'spoken' bent omdat je diarree hebt of moet overgeven.
Die vraag is trouwens niet alleen voor Verentooi... maar voor iedereen hier. Hoe gaan jullie ermee om, in je relatie?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 27 augustus 2009 om 22:50
Mijn laatste vriendje zei: Jij kunt scheten laten als een vent, daarom hou ik zo van je
En verder is het zoals het is. Ik vertel mensen vanaf het begin dat ik een darmaandoening heb en dat dat ongemakken met zich meebrengt. Voor mij is dat tastbaar en een ander heeft daar ook 'last' van. Echter ik ben wel makkelijk in het bespreken van zaken. Heb geen last van gene en dat maakt het wel makkelijker denk ik.
En verder is het zoals het is. Ik vertel mensen vanaf het begin dat ik een darmaandoening heb en dat dat ongemakken met zich meebrengt. Voor mij is dat tastbaar en een ander heeft daar ook 'last' van. Echter ik ben wel makkelijk in het bespreken van zaken. Heb geen last van gene en dat maakt het wel makkelijker denk ik.
